GVV Unitas 1958-1968

WW
7 E
100jaar "W
sport 6~ historic in Gorcum
\/
O
7 5-2 '-€?77".''.1 *5 7
as ' 7 '
7
‘
'
—‘~ I;=—7-5717-7; 77
‘ 7
7"’=7—
7'"; — 7 7
- 7
7 ‘ 7 I=1'7—‘7 7 7 ‘i=7. 7;: ' F" 7
7 ='7 >7 ==7=»_ £3 75"" :-.—7-0772171177-"-.-.-7—=':7.-7»
i: ' .7 7 ;‘~. 5‘; '€ .'=' 57777
7_ 7 - - - 712%. 7 7 I7=>2*-:E=—-—77'-:7. 7
" 5. 7 71:7 €7I—7-—77 77
7 7 7 TI 77 "7 '1 7 7 777:;-ii '77
": ii
>7 77717 77 77 ?7€,_z;7 7?? FE Ejggz.-‘-1-7-1?
"771 = I
=__=_ é 7% §_7'— "F £7 737 7 *5‘ E 7 7 i7i?§7%;~l~E¥7?‘i? -ii
'- 5;». '771==~' 2 " _ ‘:7-7'-:7 .—;77 77 ’ — '
7;-7 7
7:7_;77 7277772 “F 7 7- e-='?77= *
=—~7-E
7
7.1
“-2 72 177' =7 7 E77.’ *7 €7’=:7~%—' =7‘
77 77 7 7 .77. 777
Q 2 5?; 777-
7 1

sportéhistorie in Gorcum 96 liuii 100jaar
\/
1 ;, 41 Ii” '1: ii =7? >3 E?
Van de hak op de tak
>_,
, ge-
E Unitas 1. 1958/59.
VAAK HERHAALT DE C-ESCHIEDENIS ZICI—I en dat gold eigenlijk 00k bij aanvang van
het seizoen 1958-1959. Unitas 1 had een behoorlijke aderlating ondergaan.
Aanvoerder Jan van Brouwershaven was gestopt; Teun Ooms, woonachtig in
Alblasserdam, Wilde dichter bij huis gaan voetballen en doelman Harry Hentenaar
vertrok als profvoetballer naar DFC. In de Eerste Klasse A waren dit seizoen
Gouda, De Spartaan, DCG, OSV, DWV, Quick, Laakkwartier, UVV, Emma, CVV
en VCS de tegenstanders van Unitas. De resultaten in de oefenwedstrijden waren
niet denderend, maar de competitieresultaten vielen niet tegen, waardoor het
“nieuwe” Unitas op een alleszins acceptabele vijfde plaats eindigde. De selectie
bestond dit seizben uit Ger den Adel, jaap Wildschut, Theo van den D001, Wim
Bats, Daan Sterrenburg, Cor Viveen Sr., Paul Kuipers, Cees de Boon, Leen Valk
Leen Nolen, Wim Brik, Cor Viveen jr. en Mitra. De exotische naam van 1aatstgenoemde
speler noopt tot een uitleg. Mitra was een jongernan uit India die voor zijn
,
I
studie stage liep bij scheepswerf Bijkers in Gorcum. In totaal speelde Mitra — een
goede voetballer en tegelijkertijd een prima sportrnan - drie seizoenen bij Unitas.
Dit seizoen Was]. v.d. Donker “ingehuurd" als trainer en hij nam de selectie
(slechts) één maal per week onder handen. Manus de Goey was nog steeds de man
die de blessures van de spelers van het eerste elftal verzorgde; Stoffel Overweel en
Piet Verduin besteedden hun zorg aan de lagere elftallen. Wim Brik was met maar
liefst zesentwintig doelpunten weer topscorer van alle landelijke eersteklassers. I-Iij
had een “tor-instinct" en We kunnen rustig stellen dat hij een van de betere
midvoors van Unitas is geweest.
Met de jeugd ging het nog steeds prima. Unitas nam rnet acht juni0ren- en vier
; pupillenelftalen aan de competitie deel. Van de I'LIIl'l’1 vijfhonderd leden die Unitas

in 1959 telde, Waren er niet minder dan tweehonderddertig onder de achttien jaar!
Op 12 september 1958 nam Dick van Eck afscheid als bestuurslid. Arie Roza nam
zijn plaats in. Het bestuur bestond toen uit de volgende personen: T. v.d. Anker,
voorzitter; A. Roza, tweede voorzitter; N. v. Zuidam, secretaris;]. Snoek, penningmeester;
P. den Adel, tweede secretans: B. v. Peer, tweede penningmeester en].
Meijer, A.v. Zanten en H. Maquiné, commissarissen. Iedereen die
H ' I ]an Snoek gekend heeft, zal zich hem hennneren als een groot
Unitasser en een meer dan voortreffelijke penningmeester. jan kon
dan ook bijzonder trots zijn, toen het Unitasbestuur in januari 1959
een brief van de KNVB kreeg met de volgende inhoud: “Uit een aan
xz
100jaar \mm$ sport G htstorte in Gorcum
\/
ons uitgebracht rapport inzake een boekencontrole bij uw vereniging,
hebben Wij moeten constateren clat uw administratie op een voorbeeldige
Wijze Wordt gevoerd, waannee wij in het bijzonder uw
penningmeester complimenteren."
Na zeventien jaar voor de clubbladcommissie te hebben gewerkt
nam Jan Lether in augustus 1958 afscheid van deze commissie. Zijn
vaste rubrieken “De verrichtingen op het groene veld” en “Van de
Hak op de Tak” werden graag gelezen. Van de Hak op de Tak was
zo populair onder de Unitassers, dat deze rubriek tot op de dag van
vandaag onderdeel uit maakt van het clubblad De Unitasser.
Onder leiding van Gerard Cool en I-lenk van Zijl zorgden vrijwilligers
voor een belangrijke uitbreiding van de Unitas-kantine en op 16
september 1958 vond de feestelijke heropening plaats.
I
0
0
0
0
I
0
I
0
0
I
0
I
0
0
I
0
0
Eindelijk weer een derby
Wederom onder leiding van trainer Van den Donker begon Unitas
1 aan het seizoen 1959-1960. In de oefenwedstrijden werden Wat jonge spelers
uitgeprobeerd maar die kwamen toch net iets te kort voor het hoogste niveau, zodat
Unitas in" praktisch dezelfde opstelling speelde als in het vorig seizoen. Nieuw
gezicht in de Eerste Klas was stadgenoot SVW. De beladen derby tegen de “strepen”
was tegelijkenijd ook het begin van de competitie. Unitas verloor met 1-O en was
meteen Wim Brik kwijt, die door een in deze wedstnjd opgelopen blessure voor
vier maanden was uitgeschakeld. Er was opvallend weinig krachtsverschil in deze
afdeling, want Unitas speelde 11 van de 22 wedstnjden gelijk en eindigde daardoor
op de negende plaats, maar het verschil met nummer drie op de ranglijst bedroeg
slechts vijf punten.
1-let zwaard van Damocles hing al enige seizoenen boven Unitas 4 en dat zwaard
viel dit seizoen genadeloos naar beneden, Want Unitas 4 degradeerde en zelfs
doelman Frans Rousse die als een leeuw het doel van het vierde verdedigde, kon
degradatie niet voorkomen.
Enige aandacht voor de veteranen is ook op zijn plaats. Dit elftal kenmerkte zich
door een voonreffelijke sfeer, door goede prestaties, door weinig afschnjvingen en
het feit dat ze zelfs een eigen band hadden, de Sevenstreamers.
Ons eerste elftal nam Pinlsteren 1960 deel aan een toemooi bij Viktoria in Griesheim.
Een vereniging waarrnee Unitas in de loop der jaren goede contacten had opgebouwd
en waaruit uitgebreide vriendschapsbanden waren ontstaan. Meedoen was
blijkbaar belangrijker dan Winnen, want Unitas eindigde op de vijfde plaats. Heel
gezellig was het de laatste avond in de grote feesttent, waar Nico van Zuidam
namens Unitas bedankte voor drie onvergetelijke dagen.
Op 24 februari 1960 overleed op eenennegentiarige leeftijd Th. A. Beausar. :
De eerste contacten tussen Beausar en Unitas ontstonden toen Unitas het terrein

xx
sportéhistorie in Gorcum 98 Uurtn 100jaar
\/
aan De I-Iaar moest verlaten en dankzij de inspanningen van gemeenteraadslid
Beausar Volksweerbaarheid door de gemeente als voetbalveld kreeg toegewezen.
Voor al zijn inspanningen werd Th. A. Beausar in 1918 als eerste door Unitas
benoemd tot ere-lid.
'
Kom over de brag
De ”veteranen” van Unitas 7.
,§
9 ii
Het seizoen 1960-1961 werd gestart onder leiding van een nieuwe trainer en wel
Freek v.d. Gijp, een bekende oud-speler van Emma uit Dordrecht. Ook de competitie-indeling
was duidelijk veranderd. Unitas trof in haar afdeling nogal wat
zuidelijke clubs, zoals T.S.C uit Oosterhout, MOC ’17 uit Bergen op Zoom en
Alliance uit Roosendaal. Daamaast natuurlijk ook “oude bekenden" als Xerxes,
DCV, CVV, Gouda, Laakkwartier, SVW, Ona, Quick en Emma. Al met al werd het
een mager seizoen, dat werd afgesloten met een achtste plaats.
Unitas 4 Werd - ondanks de degradatie - toch weer ingedeeld in dezelfde Eerste
Klasse van de DVB, het degradatieverdriet van het vorig seizoen was dus voor niets
geweest! Maar ook dit jaar werd het een gevecht tegen de degradatie en pas in de
laatste wedstrijd wist Unitas 4 zich veilig te stellen. Unitas 7, voor het grotendeel
veteranen, Wist kampioen te Worden in de Vierde Klasse van de DVB. Voor Ad
Duijnhouwer, op dat moment vijftig jaren jong, was dit zijn eerste kampioenschap
na een lange loopbaan als speler die hem door zo’n beetje alle elftallen van Unitas
voerde. Ad behaalde deze mijlpaal met de volgende “gouwe ouwen”: leider Karel
van Kampen, Wim Bleuanus, Guido Mion, Henk van I-Iorik, Vas de Groot, Frans
Caspers, Gerard Cool, Aan Smits, Cees van Hoogdalem, Gerard Lether, Frits van
Zanten, Cock van Bruggen, Wim Walraven, Bart de jong en Jan Baars.
De tijd had niet stilgestaan. De bootverbinding Gorcum-Sleeuwijk was vervangen
door de nieuwe boogbrug over de Merwede. Een grote vooruitgang die Unitas vertaalde
naar een sportief gebeuren. Op een stralende pinlsterrnaandag in 1960 werd
het eerste Merwede Brugtoemooi gehouden; Unitas eindigde als eerste en ”brugfee“
Achma Engelvaart overhandigde de Meiwedebrug-trofee aan aanvoerder Wim Bnk.
Aan het einde van het seizoen werd afscheid genomen van Mitra, die gedurende
drie seizoenen de roodwitte kleuren van Unitas had verdedigd. In hotel De Vijfheerenlanden,
waar Mitra logeerde, werd afscheid genomen. Namens het bestuur
overhandigde Nico van Zuidam hem een herinnering met inscriptie. (]aren later, in
1997 om precies te zijn, schreef Mitra een brief naar Unitas met de titel “My golden
i
days with Unitas”. I-lierin venelde Mitra
uitgebreid over zijn debuut als linksbinnen
tegen OSV: “I was so jubilant to see the
selection card” en over zijn belevenissen
als speler van Unitas. Mitra is dankbaar
“with endless gratitude I remember those
sweet days I spent with Unitas. Each and
everybody were so friendly. I will never
forget. I am very proud that I was a
Unitasser and I am still now. I am all
grateful for their love and affection. I can
still remember the shoutings of Mrs. Bats,
what an energatic lady she was! May I
thank once again all my brothers and
sisters of Unitas and wish them all the best.
De juniorencommissie was ingeschakeld
om vij ftienhonderd Unitas-glazen te verl

pen_ Binnen enkele dagen had een ks aantal junioren alle gla- 4/
zen al verkocht. Als beloning mocht de jeugd een bezoek /
brengen aan de wedstrijd DFC-Enschedese Boys. Daar zagen
ze oud-Unitasser Harry Hentenaar en de fameuze Abe Lenstra
aan het werk!
I-Iet KNVB~jeugdkamp werd dit jaar in Blaricum georganiseerd.
Onder leiding van Gerrit Schouwenburg en Ivo Duijnhouwer
toog de Unitas-jeugd op de ets
naar Blaricum!
Op de jaarlijkse algemene ledenvergadering van 2 september
1960 trad voorzitter Teunis van den Anker af en gaf de hamer
over aan Ane Roza. I-Iiennee was een einde gekomen aan een
lange bestuurdersloopbaan die hij in 1939 als secretaris was
begonnen. In de tweede Wereldoorlog werd Teunis van den Anker geconfronteerd
met de zogeheten NSB-affaire en na de oorlog met alle problemen rond de
wederopbouw van de Unitas-accommodatie, wat een niet aflatende hoeveelheid
correspondentie met zich meebracht. Na het aftreden van Baltus Meijer werd hij op
7 januari 1950 voorzitter. Terecht werd Teunis van den Anker die zich eenentwintig
jaar lang voor Unitas had ingezet, onder ovationeel applaus tot ere-lid benoemd. De
vooizitter kon 00k nog mededelen dat de tribune schuldenvrij was. De uitgeschreven
obligatielening van zesendenigduizend gulden die in 1946 was uitgeschreven om
de tribune te nancieren,
was in veertien jaar tijd, inclusief de te betalen rente,
afgelost. Wel moet venneld worden dat een aantal aandeelhouders hun schuldbekentenissen
bi] jubilea, kampioenschappen of promotie aan Unitas had geschonken.
Een kwart eeuw supportersvereniging
In het seizoen 1961-1962 waren de zuidelijke tegenstanders weer uit de competitie-indeling
verdwenen en kreeg Unitas te maken met Xerxes, DCV, Gouda, ONA
CVV, Spanaan 20, Laakkwartier, Quick, VFC en SVW als tegenstanders. Na een
succesvolle oefenperiode verliep de competitie echter niet van een leien dakje en
Unitas eindigde na 20 wedstrijden met 16 punten met SVW en het Vlaardingse
VFC op de onderste plaats. Trouwens tussen DCV, nummer twee op de ranglijst en
Unitas zat slechts een verschil van zeven punten. Unitas moest met SVW en VFC
gaan uitvechten wie er zou degraderen. Na een halve competitie, die bol stond van
de spanning, was het VFC dat degradeerde. Pé den Adel, jaap Wildschut, Theo v.d.
D001, Wim Bats, Anton v. Os, Cees de Boon, jan Gruiters, Tonny Ginus, Fré Br0nkhorst,
Wim Brik, Cor Viveen sr. en Leen Valk konden opgelucht met vakantie gaan,
g; 5 -m,.,,,,,_:'M__m
mum
/'
{'__
1:25
”Bmgfee” Agma Engelvaart overhandigt Wtm Bnk de trojee
de klus was geklaard! ; t.g.v. het Menvede-Brug toemooi.
Unitas 3 wist — tot veler verrassing - het kampioenschap te behalen in de Reserve
Derde Klasse van de KNVB. De promotiewedstrijden er werden in drie weekeinden
a
zes wedstrijden gespeeld, gingen helaas verloren. Al met al een leuk seizoen voor
joop Schouten, Arie van den D001, Henk Kuijpers, Albert Herrewijn, Wim van
Duuren, Leen Nolen, Piet de Valk, Wim Muller, Gen van Peer, Eli Vroege, Frans
jacquemijns, joop Biemans, Theo v.d. D001, joop Smitjes, Adrie v.d. Zouwen en
Wim Schaeffer. De “tactiek” van het derde elftal was al jarenlang dezelfde. Ooit
hadden leiders Bob den Besten en Koos de jong het credo uitgevaardigd: “Lange
halen naar voren, een doelpunt maken en de zaak achter dicht houwe.” En die tactiek
bleek dus (uiteindelijk) te werken!
Tijdens de jaarlijkse algemene ledenvergadering van 8 september 1961 werd Geert
Willemstein als bestuurslid gekozen in de plaats van de tussentijds afgetreden Huib
Maquiné.
In januari 1962 herdacht de supportersvereniging het feit dat zij vijfentwintig jaar
O

x/
sportélhistorie in Gorcum 100 UNITA5 100jaar
; \/
‘I
1 bestond.
' r‘;
In die vijfentwintigjaar had de supportersvereniging
V ‘ - ';_-1’ '_ 1 1 . 1' 1 :' 5 ‘ .5 ;
§'-~'-:":l“'-_-~—»»--
.......... H 1' ' bewezen datze onmisbaar was voor Unitas.
>_-- it
Op 17 april 1962 gingen zeventien jeugdspelers naar Vikton'a in
Griesheim om deel te nemen aan een jeugdtoernooi. Voor velen een
eerste kennismaking met het buitenland. Het hele gezelschap Werd
bi] gastgezinnen ondergebracht en daama volgde een fantastisch
onthaal in het clubhuis Zur Kanone. Gevoetbald werd er ook op
een veld dat alleen in de hoeken enige grassprieten vertoonde. Wat
een contrast met de Unitasvelden! De Unitasjeugd paste zich echter
goed aan de omstandigheden aan en eindigde in Gnesheim
uiteindelijk op de tweede plaats. Op Tweede Pinksterdag 1962
werd het tweede Meiwedebrugtoernooi gehouden, een manifestatie
1963. Unitas 3 kampioen. die zou uitgroeien tot een vaste Waarde in het Unitasclubleven.
Winter 1963/’64.
,1’ * 1 ’
We zijn weer kampioen
Het seizoen 1962-1963 begon onder leiding van een nieuwe trainer, namelijk
Eliza Dufoumé oud-keeper van Sparta uit Rotterdam. De KNVB had voor dit
seizoen voor de Eerste Klasse een versterkte degradatie ingevoerd, wat inhield dat
de nummers laatst en voorlaatst direct zouden degraderen. Met het vorig seizoen,
dat zo matig was verlopen, in het achterhoofd, had zo’n beetje iedereen bij Unitas
grote twijfels. Twijfels over de kracht van Unitas 1. Maar er was een groot pluspunt:
Piet Henke was terugkeerd uit het betaalde voetbal en met zijn schat aan voetbaleivaring
Werd Piet aanvoerder, tervvijl voorzitter Arie Roza de leiding van het elftal
op zich nam. Unitas moest tegen de volgende ploegen in het strij dperk treden:
stadgenoot SVVV, Quick en Laakkwartier uit Den l-laag, Spanaan ’ZO, Overrnaas en
CVV uit Rotterdam, UVS uit Leiden, DCV uit Krimpen, ONA uit Gouda, TSC uit
Oosterhout en Slikkerveer.
Unitas startte op 9 september 1962 met de derby tegen SVW, een boeiende pot
voetbal die in een 2-2 gelijkspel eindigde. Kleine overwinningen en gelijke spelen
bleven het resultaat bepalen. Na een 4-1 winst thuis tegen Quick op 16 december
1962 volgde een langdurige vvinterperiode met veel vorst en sneeuw; het zou zelfs
0
veeitien weken duren voordat de competitie Werd voortgezet. Er Werd wel intensief
1
0
0
doorgetraind en op een besneeuwd, maar gerold veld volgden flink Wat oefenwedstrijden.
Na de Winterstop bleef het prima gaan met Unitas en op 19 mei 1963 kon
Unitas in de thuiswedstrijd tegen CVV kampioen Worden. In dit enerverende duel
wist Piet Henke kon voor rust 1-O aan te tekenen. Na de rust ontketende CVV een
fel offensief maar vvist niet te scoren. Unitas kon op uitbundige wijze het kampioenschap
gaan vieren! Het kampioenselftal bestond uit Ger den Adel, jaap Wildschut,
Theo van den Dool, Daan Sterrenburg, Aart Kroon, Cees de Boon, Bertus
Uittenbogerd, Pierre Braham, Wim Brik, Piet Henke en Leen Valk. Maar ook
Maarten de Witte, Cor Viveen Sr., Driekus v. Herwijnen, Martin Spies, Jan Dijkman,
: Wout van Gelder, Wim Bats, Wim v. Duuren, Joop Snoek en Anton van Os hadden
een aandeel in dit kampioenschap.
Om het kampioenschap van Nederland moest Worden aangetreden tegen De Valk
(Valkenswaard), Neptunia (Delfzijl), Quick (Nijmegen), Wilhelmina O8 (Ween), en
AFC (Amsterdam). Een slopende competitie van tien wedstrijden, waarbij de ploegen
zaterdags de heen- en zondags de terugwedstrijd speelden. Pas op 14 juli eindigde
deze competitie. Unitas eindigde op de voorlaatste plaats en De Vall< mocht zich
kampioen van Nederland bij de zondagamateurs noemen.
Op 6 juli, op een mooie zaterdagavond speelde Unitas thuis tegen Neptunia uit
Delfzijl. Direct na de wedstrijd venrok het Unitas-gezelschap nchting het hoge

\.z
100jaar lmm 101 sportéhistorie in Gorcum
\/ .
noorden voor de retumwedstrijd tegen Neptunia op zondag (hoezo, amateurs?). Bi] ’|
Oudenrijn, toen nog een rotonde Waar gewoon vier Wegen op uitkwamen, scheurde
de chauffeur van de bus, Bas Bos, een keer het verkeersplein helemaal rond, terwijl
hij door de microfoon riep: “Rondje van Bas.” Na een reis van enkele uren aniveerden
cle Unitassers in de stad Groningen om in hotel Hofman te ovemachten. Nou ja,
ovemachten. .. De hotelgasten hadden toen nog de gewoonte om hun schoenen op
de gang te zetten, zodat die dingen keurig gepoetst konden worden. De volgende
morgen liepen zo’n beetje alle hotelgasten (behalve de Unitassers) hun schoenen te
zoeken. En men weet nog niet wie dat gedaan heeft! Na het ontbijt en de koffie reisde
Unitas per bus verder naar Delfzijl. Op een gegeven moment maande Ane Roza
chauffeur Bas tot stoppen. De bus Werd in de benn geparkeerd (dat kon toen nog)
en vervolgens gaf Arie Roza een donderspeech Weg, die te maken had met gebrek
aan slaap van spelers, ondeugend zijn en met Unitas dat flinl< in de buidel had
getast voor ovemachtingen. .. Konom, een mental speech. Die voonreffelijk Werkte,
Want het tot dan ongeslagen Neptunia kreeg in eigen huis met 2-O klop van een
ontketend Unitas. Hoezo slechte voorbereiding?
Voor het eerst in de geschiedenis kwam Unitas met maar liefst acht senior-elftallen
bedrijven van de weg- en baanatletiek in Gorinin
de competitie uit. Het deelnemen was belangrijker dan winnen, want het achtste
eindigde volstrekt kansloos op de laatste plaats.
I-let jeugdgebeuren ging steeds beter draaien. jeugdvoorzitter Vogler met zijn
commissieleden H. Osenga, H. Verhoeven, P. van Driel, T. Koster en A. van Ede
leden van Typhoon ook in georganiseerd wedkonden
terukijken op een prima seizoen. Van de acht jeugdelftallen Werden er drie
kampioen: Unitas A met leider Richard Stevens; Unitas C met leider Wim van
Duuren en Unitas E met leider jan Schouwenburg Unitas B bereikte onder leiding
van jan van Duffelen een tweede plaats, waarbij keeper Fred Stamkot slechts vijf
maal Werd gepasseerd. Het was lang geleden dat de jeugdteams zulke goede resul-
taten hadden behaald. Om het niveau van het jeugdvoetbal te handhaven, werd er
voor het eerst een “echte” jeugdtrainer benoemd, de heer Nelemans. Terwijl het ook
nodig bleek om een pupillencommissie te installeren om het vele jeugdwerk beter
te verdelen. Deze pupillencommissie Werd bemand door Frank Braad, ]an van der
Wal, Piet van Driel en Hannes Verhoeven.
De Gorcumse atletiekvereniging Typhoon Werd Op
14 oktober 1963 opgericht met het doel het
Chem en omgeving te bevorderen. Uiteraa rd Sloot
Typhoon Zich aan bij de K.N.A.U. (de Koninklijke
Nederlandse Atletiek Unie) om te zorgen dat de
strijdverband hun krachten konden meten met
atleten en atletes van andere verenigingen.
In 1975 Werd Typhoon de naaste buur van de
'grote broer' Unitas, omdat in die periode op de
velden tussen de twee wipmolens de soft- en
honkbai van Unitas speelde. Later nestelde de
hockeyclub Rapid ZiCh tussen Typhoon en Unitas,
omdat de velden toen opnieuw werden verdeeld
en ingericht.
Toen Typhoon zich op Molenvliet vestigde,
Met Pinksteren brachten onze Duitse sponvrienden van Viktona uit Griesheim een E bestond de vereniging al 12 jaar. De eerste jaren
3-daags bezoek aan Gorcum. Zaterdags was er een gezellig samenzijn in de kantine
en ‘s zondags Werd er een bustocht georganiseerd met bezoeken aan Scheveningen
grasbaan Op een hoek bij het GKV-veld op Molen
Madurodam. ‘s Maandags Werd er ook nog gevoetbald waarbij Unitas 1 een 3-2
lenburg. Deze accommodatie beperkte de mogeoverwinning
boekte en Unitas Z een 1-3 nederlaag kreeg te slikken. Dinsdag Werd,
nadat de Victorianen uitvoerig waren uitgezwaaid door de gastgezinnen, de thuisreis
moesten de leden tevreden zijn met een simpele
iijkheden om diverse atietiekonderdelen uit te
oefenen, terwijl het omkleden in het begin zelfs in
aanvaard. E de open lucht gebeurde! De hulp van buurman
De viering van het vijfenzestiarig jubileum in april 1963 kende een drietal festivitei-
ten. Op 18 april Werd een buitengewone ledenvergadering gehouden in De Nieuwe
Doelen. Deze vergadering had een bijzonder tintje, omdat - voor het eerst in de
Unitasgeschiedenis - ook de dames Waren uitgenodigd. De Bazuin bracht een
GKV was Welkom, de samenwerking was goed,
maar uiteindelijk Werd er bij het vertrek naar
Molenvliet geen traan gelaten om de oude
accornmodatie.
serenade, Waama Wat was het koud Op Molenvliet kreeg Typhoon een echte sintelvoorzitter
Arie Roza I E baan zodat ook echte baanatletiek kon worden
de ups en downs Van
Unitas belichtte. Good
old Tinus Rovers
Werd van lid van
verdienste tot ere-lid
benoemd. Klaas Sterk,
die samen met Frank
Wels jarenlang Neder- '” " £
beoetend. Bovendien gaf de eigen accommodatie
de vereniging ook haar eigen sfeer. De vervvachte
groei bleef niet uit en Typhoon werd een kweekvijver
voor veelbeiovende atleten: Jet van Wageningen
en Bert Vreeswijk behaalden nationale
titels en de jeugdploegen streden op landelijk
niveau. Erik de Bruin, Sylvia Ratten, Eric van Zee
5 en Ina de Koster brachten diverse jeugdtitels naar

sport G historie in Gorcum 102
Molenvliet en werden ook geselecteerd voor
internationale wedstrijden. 5
September 1991 werd de prachtige kunststofbaan
in gebruik genomen (de oude sintelbaan 5
was inmiddels afgekeurd), en dat betekende weer
een grote stap vooruit. De accommodatie kon nu
het hele jaar gebruikt Worden voor training en
E
wedstrijden. Trouwens ook in de wegatletiek §
draait Typhoon met o.a. Martin Lauret, Martin
L
Delleman, Michel Doeser en Jeroen van Dijke pri-
E
ma mee. Daarvan getuigt ook de jaarlijkse organisatie
van klassiekers als de lnten/amloop en de E
10 Engelse Mijlen van Gorinchem. Na aoop Unitas - CVV.
In de loop der jaren hebben velen zich verdienste- I
Iijk gemaakt voor Typhoon, teveel namen Om Op lands beste rechtervleugel vormde werd benoemd tot lid van verdienste. Namens
te noemen. Een uitzondering kan Wellicht
leden, donateurs en supportersvereniging werd op symbolische wijze (een tekening
gemaakt Worden voor Paul Peet die ai 30 jaar de met een blote Unitasser onder de douche) het jubileumgeschenk aangeboden: een
A.B.C.-groep (recreatiegroep) traint.
wasgelegenheid met vier douches. Op 19 april 1963 was het groot feest in De Nieuwe
Typhoon iS een vereniging voor jOng en oud,
Doelen met optredens van Andre Carrel en The Three jacquets. Na afloop gingen
iedereen kan bij Typhoon terecht voor de beoefe- de voetjes van de vloer op de muziek van The Black Birds en Syncope. Op 20 april
ning van bijna alle atletiekonderdelen. Dit alles op 1963 konden de retinisten hun verhalen over vroeger weer kwijt tijdens een bezoek
verantwoorde wijze en onder deskundige begeIei- E aan Slot Loevestein.
ding.
Op de jaarvergadering van 7 september 1962 stelde Jan Snoek, na twintigjaar Unitas
I
, als penningmeester te hebben gediend, zijn functie ter beschikking. Voor al zijn
t
I \
verdiensten werd hij onder daverend applaus tot ere-lid benoemd. ]o Valentijn
Werd zijn opvolger in het bestuur.
Glazen
Vennoeid begon Unitas aan het nieuwe seizoen. Halfjuli was de laatste wedstrijd
afgewerkt en begin september stond het seizoen 1963-1964 al weer voor de deur.
Het contract met trainer Dufourné was met één jaar verlengd, maar Wim Brik had
te kennen gegeven om in Unitas 3 te gaan voetballen en Leen Valk venrok naar
Woerden. Nieuwe gezichten in de hoofdmacht waren ]os van Ligten en Wim Muller.
- CVV, De Musschen, DCV, VUC, SVW, ONA, Ovennaas, TSC, Laakkwartier, Slikkerveer
en Spartaan ’2O zouden dit jaar de
tegenstanders zijn. Het werd een seizoen
zonderalte veel hoogtepunten; CVVwerd
H R D H kampioen en Unitas eindigde op een redelij-
3 ke vijfde plaats. In de derby’s tegen SVW V
De Gorcumse Tennis Club "Over- trok Unitas wel aan het langste eind. Thuis
4:55 waard " ging ofcieel van start in werd met 3-O gewonnen en aan de Arkelseapril
1967. Het pionierswerk om te dijk werd de eindstand 2-1 voor Unitas. Het
komen tot een tvveede tennisvereni- elftal had Weinig vvijzigingen t.o.v. vorig
5.5555555 ging in Gorcum werd verricht door seizoen ondergaan.
een be-stuur onder leiding van de
Voor het eerst in de geschiedenis van Unitas
“I heer J. Woltman. Een bestuur dat stond er dit seizoen een negende elftal op de
$3 het pionierswerk niet schuwde en E grasmat. En Wat voor een elftal! De heren
met behulp van een aantal vrijwiIli- werden gelijk kampioen met 34 punten uit
gers de tennisclub ‘van de grond ti|- E 18 wedstnjden en een doelsaldo van 128-13.
de'. Overvvaard ZOCh’t en VOnd snel
erkenning, Want Koninklijke g0ed-
De juniorenafdeling groeide nog steeds
gestaag en jeugdtrainer Nelemans bleef ook

100jaar W5 103 sportéhistorie in Gorcum
\/ ;
dit seizoen C18 !965. Veteranenwedstrijd t.g.v. het 65-jarig bestaan van Unitas. keuring werd 81 verkregen Op 7 april 1967. Aan
training van de Staande v.n.l.r.: Dr. de Vn'es - Bas van Peer - Guido Mion -jan Meijer - de Sportlaan in Gorinchem kreeg de kersverse
jeugd verzorgen. Ad Duijnhouwer - Gerard Lether. Zittend: Toon Kelder - Nico van Zuidam vereniging de beschilkking over 4 gravelbanen die
De Unitasjeugd -jan Ruysch - Arie Roza - Aart Smits - Swel Overweel in de begintijd trouwens ook werden bespeeld
ging ook weer
op pad om
Unitasglazen te
verkopen. B1ijkbaar
zat het
verkopen de
jeugd in het
bloed; 1350
glazen werden
aan de man
gebracht. Top-
13
_
i
5 door de afdeling tennis van Raptim.
_ : Ruimte om te tennissen was er dus in die begin-
5 tijd voor de circa 150 Ieden van Oven/vaard. Maar
, allengs ontstond de wens om een heuse accom-
'
modatie op het tennispark te realiseren. Reden
5 temeer om in maart 1968 te starten met de bouw
van het eerste clubhuis. Op 15 juii 1968 werd ons
Z eerste clubhuis oicieel geopend door de toen-
E
maiige burgemeester van Gorinchem, Ridder van
Rappard. Dat de tennisvereniging in een behoefte
voorzag werd a1 spoedig duidelijk. Het |edenaan-
5
E
verkoper was tal groeide, in 1970 teide Overvvaard ai ruim 300
Hans Golverdingen met 125 glazen!
Ieden. En dat betekende tegelijkertijd ook een uit-
Voor de tweede maal werd dit jaar op 1 januari 1964 een nieuwjaarsinstuif in de breiding van het aantal banen tot — de huidige — 7
kantine gehouden die druk bezocht werd en die in de jaren daama een vaste traditie stuks. Deze uitbreiding Werd in het seizoen 1973-
in het Unitas-clubleven zou Worden.
1974 gereaiiseerd_
Het gonsde in Gorcum van de geruchten over een op handen zijnde verhuizing van
Unitas. Toen het Unitasbestuur wat meer concrete gegevens van het gemeente- : T I
bestuur had ontvangen, schreef het bestuur op 25 februari 1964 een buitengewone 2
algemene ledenvergadering uit. Voorzitter Arie Roza deelde mee dat de verhuizing ; 1
onherroepelijk was en dat Unitas, ondanks de door de gemeente Gorcum gedane
1 _ .1;
toezeggingen voor zeer hoge kosten zou komen te staan. Het bestuur was zich
ervan bevvust dat het drukke jaren tegemoet ging, Want naast de normale activiteiten
moest de nanciering van een nieuwe accommodatie en de verhuizing geregeld
worden. Er werd dan ook een commissie Bouwfonds ingesteld die tot taak kreeg de
nanciering en de verhuizing van het gehele project te regelen. Deze commissie
bestond uit Arie Roza, Henk van Peer, jo Valentijn, Bas van Peer, Geert Willemstein,
]an Muilenburg, Wim Bats en Cees de Boon.
De contacten met Victoria Griesheim waren inmiddels dermate hecht geworden dat
op de zaterdag voor Pinlcteren twee bussen met de spelers van Unitas 1 en het
In 1976 Werd, Omdat het vijfhonderdste lid in
veteranenelftal met echtgenotes E aantocht was — opdracht gegeven voor de bouw
Unitas kampioen, 19 mei 1963. Unitas - CVV: 1 - 0 en verloofden naar Griesheim Q van een nieuw clubhuis. Dat nieuwe clubhuis
venrok. Het gezelschap, bestaan- werd Op 17 september 1977 geopend. Overde
uit tweeenzeventig personen, E waard kon na 10 jaren tevreden zijn met wat was
werd ondergebracht bij gastgezin- bereikt. Overvvaard bleef groeien, wat op een
nen. Zondags werd per bus de § gegeven moment zelfs resulteerde in een Iedenfraaie
?
omgeving van Griesheim stop. Op dit moment is daar geen sprake van,
verkend en ‘s maandags Werd er E anderzijds is Overvvaard een bloeiende vereniging
ook nog gevoetbald. De volgende met rond de 600 Ieden!
dag vertrok het Unitas-gezelschap Sportieve hoogtepunten heeft Oven/vaard ook
weer richting Gurrecum. E gekend, met name moet genoemd worden de
Ondanks het feit dat een Duitse demonstratiepartij tussen de toptennissers Tom
tram een van onze bussen ramde, E Kempers en Jacco Eltingh in ~1 992, ter gelegenbleef
de stemming opperbest en heid van net 25-jarig bestaan van Overvvaard.
bij het slotdiner in ’s-Hertogen- E Jaarlijks terugl_

sport G historie in Gorcum 104
IRTS
\/
l00jaar
Jacco Eltingh
0
I
0
0
I
0
~
Q
I
0
0
n
I
o
1
u
0
0
0
u
u
0
0
0
0
0
I
n
0
I
geweest!
Met Van Rappard als supporter
De Unitas-selectie startte het seizoen 1964-
1965 met de nieuwe trainer A. Koolen uit
Eindhoven. Onze populaire keeper Ger den
Adel was gestopt en zijn beoogde opvolger, de
keeper van Unitas 2, Martin Spies Werd ernstig
ziek, zodat een beroep Werd gedaan op de pas
zeventienjarige Fred Stamkot. Daan Sterrenburg
was door een enkelblessure uitgeschakeld en
aanvoerder Piet Henke was aan zijn knie
geblesseerd. Unitas moest het deze competitie
KN LTB-competitie, Waarbij de eerste teams Op opnemen tegen Papendrecht, (IVV, DCV, De Jan Schenau
een alleszins acceptabel niveau spelen. Ook de
jeugd is in de competitie actief en wel in de |eeftijdsgroepen
tot en met 14jaar en tot en met 17
jaar. De ‘mini-jeugd‘ speelt in de leeftijdsklassen
tot en met 10 en tot en met 12 jaar.
AI dertig jaar bestaat de Gorinchemse Tennis Vereniging
"Overvvaard". lnmiddels hebben tallozen
hier met veel plezier hun partijtjes tennis
gespeeld. lets wat in de loop derjaren mogelijk is
gemaakt door een fiks aantal vrijwilligers die veel
vrije uurtjes hebben besteed aan Overvvaard. Juist
door deze inzet kan Oven/vaard de toekomst vol
optimisme tegemoetzien.
E
E
E
E
f
I
0
I
E
E
I
'
I
Musschen, Overmaas, VUC, SVW, TSC, Laakkwartier,
UVS en ONA. Na een redelijk begin zakte Unitas steeds verder weg en de
voorlaatste wedstrijd op 2 mei 1965 tegen de medekandidaat voor een degradatieplaats
Laakkwanier moest dan ook zonder meer gewonnnen Worden. Ruim vierduizend
toeschouwers omzoomden het veld en met een gemiste penalty door Laakkwanier
en schoten tegen lat en paal van Unitas brak met O-O de rust aan. Door
doelpunten van Piet Henke en Cor Viveen jr. wist Unitas een zwaarbevochten 2-O
zege te behalen. De wedstrijd Werd bijgewoond door burgemeester Van Rappard die
“het tijdstip njp achtte om door zijn aanwezigheid Unitas aan een overwinning te
helpen. ..
v1
De laatste wedstrijd uit bij DCV uit moest de beslissing brengen. Door
doelpunten van Piet Henke en Jan de Boon werd het 2-1 voor Unitas en toen
gemeld werd dat Laakkwartier verloren had, ontlaadde de spanning zich in een
vreugde-explosie. Het eerste klasserschap was op het nippertje behouden gebleven.
De spelers die dit tot stand brachten waren Fred Stamkot, jaap Wildschut, Jan Dijkman,
Cees de Boon, Wim van Duuren, joop Biemans, jos V4 Ligten, Aan Kroon, jan
de Boon, Wim Muller, Cor Viveen jr. en Piet Henke. Unitas 2 had een slecht seizoen
en degradeerde naar de Reserve Tweede Klasse, maar om de pil te vergulden werden
Unitas 6 en Unitas 9 kampioen, het laatste elftal onder aanvoenng van de inmiddels
vijfenvijftigjarige Ad Duijnhouwer. Uiteraard werd er een glaasje bier gedronken op
het kampioenschap en daarna kwamen de sterke verhalen los. Z0 verhaalde Ad
av
over een uitwedstrijd Waarbij het elftal na afloop “even een cafeetje aandeed. Binnen
de konste tijd had iedereen, met uitzondenng van Ad die toen nog geen bier lustte,
een glas of tien achter de kiezen. En nuchtere Ad? Hij koos voor een bal gehakt.
Reunistenelftal 1963
Toen de ober kwam afrekenen werd er simpel gezegd: "Tel alles
maar bij elkaar op en deel dat door vijftien.” Toen het bedrag per
persoon bekend Werd, wist Ad alleen rnaar uit te brengen: “Ik
wist niet dat een bal gehakt zo duur was.”
I-let contract met jeugdtrainer Nelemans werd een jaar verlengd.
Unitas A werd met leider Richard Stevens voor de derde maal in
successie kampioen. Ook Unitas C en Unitas G eindigden op de
bovenste plaats. Voor deze dne elftallen werd een kampioensavond
georganiseerd Waarbij Fred van Oort, Rob van Noord, Bas
van Peer en Chris Braad met diverse sketches voor de vrolijke
noot zorgden. Voorzitter Vogler van de jeugdcommissie had als
vaste gewoonte om bij festiviteiten een lied te componeren, zo
ook op deze feestavond, elk kampioenselftal kreeg zijn couplet:
A is kampioen geworden

\/
Umn
\/
105 sport G historie in Gorcum
p L-
Dat is nu eenmaal een feit
Drie keer onder leider Stevens
Dat is heus geen kleinigheid
Ook leider Wim van Duuren
Deelt de vreugde met zijn C
Vorig jaar hetzelfde ploee
Maar toen noemden we het nog E
Onder leiding van Van Ligten
Is ons alleijongste G
Toch nog kampioen geworden
Al viel het beslist niet mee
Lnevemtein
1
]uist met deze jonge knapen
Zijn wij danig in ons sas
Het betekent voor de toekomst
Ruggesteun voor Unitas!
Het vierde Merwedebrugtoemooi Werd zoals gebruikelijk weer met Pinksteren
gehouden. Dit keer met twee buitenlandse ploegen en wel - hoe kan het anders
— met Viktoria uit Griesheim Duitsland en Brentwood &r Warley uit Londen, met
daamaast SVW, een regio-zaterdagelftal, een regio-zondagelftal en Unitas.
Ter ondersteuning van het Bouwfonds Werd op Z5 december 1964 in de Roxy een
kerstbal georganiseerd dat bijzonder gezellig was en. . .een aardig sommetje opleverde
voor het Bouwfonds. Onze kantinebeheerders, Jan en Truus Asmus, stonden met
Leen Nolen en Jan Roza achter de bar en eigen kelners liepen af en aan. De oudejaarsavond
Werd dit keer niet op 18 april maar op Z9 mei 1965 gehouden. De
Nieuwe Doelen was omgetoverd in Parijse stijl a la Moulin Rouge en Place Pigalle.
Het Leedy-tno trad op
en de bands van
Frans Caspers en
Huub Verdoom zorgden
voor de dansmuziek.
Het feest duurde % 8 W
tot half vijf ‘s morgens
en de baten
waren weer voor het
Bouwfonds.
Ekje van Houwelinge (janny Valk)
In 1964 overleed op
91-jarige leeftijd de in
Unitasdienst vergnjsde
Jan Schenau. Vanaf
1905 had hi] allerlei
klusjes voor Unitas
opgeknapt. Terreinonderhoud,
contributie- Unitas C kampioen 1963/64.
0
I
inner, bezorger van Bovenste rij v.l.n.r.: Dhr. Vogler - Nico de Graaf - Ed Braad -
convocaties, l

sz
sp0rt&hist0n'e in Gorcum 106 lmn/:5 100jaar
¢
I
0
I
\/
het gedaan. Bij de schenking van het vaandel bij het vijfentwintiarig bestaan in
1923 werd hij vaandeldrager. Toen hij zijn werkzaamheden moest staken, nam
het Unitasbestuur het unieke besluit om hem een pensioen van honderd gulden
per jaar toe te kennen als blijk van de enonne waardering die Unitas voor Jan
Schenau had.
3
Twee kraaien
Unitas A, 1963.
Het seizoen 1965-1966 startte Unitas onder leiding van een nieuwe trainer,
namelijk voormalig Blauw Wit speler Henk Wullems en een nieuwe elftalleider
Dick van Eck. Uiteraard passeert het rijtje met de namen van tegenstanders
de revue: SVW, UVS, Neptunus, Vlissingen, CVV, De Musschen, DCEV,
Gouda, VUC, Overmaas en Papendrecht. Unitas draaide een matig seizoen met
als opvallend gegeven dat de winterstop door regen, sneeuw en kou zo’n vij ftien
weken duurde. Uiteindelijk eindigde Unitas net boven de fatale streep.
Een min of meer macabere gebeurtenis overkwam Unitas na de 5-0 nederlaag
Staande v.l.n.r.: Bert Biemans - Frans van de Heijden - Ton 1 tegen UV5. Op weg naar huis botste de bus met de Unitas-selectie op een ... lijkwa-
Stmik - Udo Oly - Albi Muilenburg - Arie den Besten - Anton
de Ridder - Richard Stevens.
gen. Oveiigens leeg op twee “kraaien" na, die — zo bleek na de botsing — ook nog te
diep in het glaasje hadden gekeken. Goede raad was duur, de bus moest naar
Zittend: Henk Klein - Leen Hoegee - Piet Cadel - Fred Mik - 3 Oegstgeest Worden gesleept waar Unitas in een restaurant kon bijkomen van de
Hennie Havelaar - Rob Piket
emoties. De reservebus kwam maar niet opdagen, bleek dat de chauffeur was verdwaald.
Enn,
om half elf ‘s avonds aniveerden de roodbroeken in Gorlnchem. ]a en
als je zo’n verhaal vertelt na een dikke nederlaag, gelooft niemand je!
Aangezien het seniorenvoetbal in dit seizoen verder weinig hoogtepunten kende, is
het aardig om de aandacht even naar de jeugd te verleggen. Een nieuwe jeugdtrainer,
de heer H. Groeneveld, kon weer dne karnpioenen begroeten. Traditiegetrouw
Unitas A, maar ook Unitas B en Unitas F konden feestvieren. I-let laatste elftal
met het uitzonderlijke resultaat van 27 punten uit 14 wedstrijden en een doelsaldo
van 152-5. Topscorer was hier de stevig gebouwde Unitas-Fries Sjoerd Piersma.
Hij scoorde tachtig doelpunten! Het F-elftalletje (de twaalfjarigen) bulkte
trouwens van het talent met Cees Muller, Arie Snoek, jan Slijkoord, Dick Vreeswijk,
Bas lppel, Peter de Bie, Gerard Prinssen, Rob van Driel, Cor v.d. Linden en
Herman Golverdingen.
In het kader van een sportuitwisseling ontving Unitas in juli 1966 een ks
aantal
Spanjaarden van C de Fjunior uit Barcelona. Een gebeuren dat veel spon en
gezelligheid kende. Daama vertrokken het A en B elftal met begeleiders naar
het plaatsje 1-Iorby in Denemarken. Een reis om nooit te vergeten. Ovemachten
in de bus, waarbij de gebroeders Smid (Kees en Lol) in de bagagerekken sliepen
en wijlen johan Muller ’s nachts om drie uur Sinterklaas speelde. De Unitassers
troffen in Noord-jutland prachtig weer, gastvrije gezinnen en een
A-junioren kampioen april 1964. _ schooltje waar een deel van de jongens onder leiding van Huub Pellikaan was
Staande v.l.n.r.: H. Nijhoff - A. de Ridder - F. Stamkot -
ondergebracht. Daverende feestavonden in het clubhuis Enigheden zorgden voor
H. Biemans - F. van der Heijden - A. den Besten. contacten met de plaatselijke schoonheden, waarbij plat Gurrecums en Deens op
Gehurkt: L. van de Bogaard - P. Cadel - I-I. Havelaar -
een merkwaardige wijze met elkaar accordeerden. Natuurlijk werden er nog wat
W. Nolen - j. dejong. excursies gemaakt, en werd er her en der ook nog gevoetbald. Het afscheid was
hanelijk (en voor sommigen moeilijk) en daarna volgde een busreis van twintig
uur en een afscheidsdiner waarbij de Unitas-boys lieten zien dat ze over een meer
dan gezonde eetlust beschikten.
Gezien de lange winterperiode besloot het bestuur geen Meiwedebrugtoernooi te
organiseren. En omdat de KNVB op het laatste moment toch had besloten om tijdens
de pinksterdagen geen competitiewedstrijden te laten verspelen, kon Unitas
ingaan op de uitnodiging van Viktoria uit Griesheim om deel te nemen aan een

\/
UNITA5
\/
toemooi ter ere van het zestiarig bestaan van Viktoria. Op vrijdag 27 mei 1966
vertrok een gezelschap van vierentwintig personen naar - het inmiddels bij Unitas
overbekende - Griesheim. Een uitstekend presterend Unitas bereikte de nale en
zegevierde daarin met 1-O over het Franse Lodeve. De beloning was een geweldige
beker, die aanvoerder Cees de Boon uit handen van de burgemeester van Griesheim
ontving. Blijkbaar vond het Unitas-gezelschap de beker zo mooi, dat deze na thuiskomst
in de etalage van de sigarenwinkel van jilles van Mounk op de Langendijk
werd tentoongesteld.
Op de buitengewone algemene ledenvergadering van 1 november 1965 kreeg het
bestuur volmacht van de leden om alle handelingen te venichten die noodzakelijk
Waren voor de inrichting van onze nieuwe accommodatie. Door een tekort aan
nancién bij de gemeente werd de verhuizing nog een jaar uitgesteld. De plannen
voor de bouw van het clubhuis dat Unitas zelf moest nancieren, Waren rond. Het
wachten was op een bouwvergunning van de gemeente.
Unitas in Griesheim
O, wat was het spannend
Wederom was Henk Wullems de technische man in het seizoen 1966-1967.
Daarbij geassisteerd door de elftalleiders jaap Hendriks en Daan Sterrenburg.
Wullems gooide er een lcs aantal pittige trainingen tegenaan, bovendien werd er
een groot aantal oefenwedstrijden gespeeld. Na een reeks van seizoenen waarbij
steeds tegen degradatie geknokt moest Worden, streefde Unitas nu hoger doelen na.
De competitie met UVS, Roodenburg, Overmaas, Gouda, Neptunus, (IVV,
Papendrecht, EBOH, VUC, SVW en DCV als tegenstanders, verliep ongemeen
spannend, want UVS, Roodenburg en Unitas eindigden gelijk bovenaan met
achtentwintig punten uit tweeéntwintig wedstrijden. Het doelgemiddelde telde niet,
dus waren beslissingswedstrijden in de vorrn van een halve competitie, noodzakelijk.
UVS won van Roodenburg, terwijl Unitas gelijkspeelde tegen datzelfde Roodenburg,
zodat de wedstnjd Unitas-UVS in Gorcum de beslissing moest brengen. Zo‘n
achtduizend toeschouwers waaronder zeker vij fentwintighonderd Leidenaren zagen
een goed voetballend Unitas na een zinderende wedstrijd door doelpunten van Jan
Unitas - UVS: 2 - O; Unitas l kampioen op 30 april 1967.
Staande v.l.n.r.:]an Dijhman - Aart Kroon - Cees de Boon - Piet Henke - Wim van Duuren -
Gerrit van Loon. Gehurkt: jaap Wildschut - trainer Henk Wullems - jan de Boon -jos van Ligten -
Martin Spies - Wim Muller - Bert van Lith.

s
I
Q I
de Boon en Ben van Lith kampioen Worden. Vlak voor tijd Werd
het leider Daan Sterrenburg allemaal even te veel: zijn Unitas op
de drempel van een kampioenschap. Maar gelukkig was daar jaap
Hendriks die Daan met de bekende wonderspons over het
gezicht veegde, een opl

\\_/
100 jaar lmm 109 sport G historie in Gorcum
\/
clubhuis en de tribune Werden door aannemers opgetrokken, maar de rest en dat
was nogal wat, werd door de vrijwilligers uitgevoerd. Met een gemiddelde van vij ftig
man op de avonden en de zaterdagen werden alle overige werkzaamheden op deskundige
wijze verncht. Zomaar een greep uit Wat deze vrijwilligers volbrachten: het
leggen van twintigduizend tegels; het innchten van het clubhuis; de vervaardiging
en montage van de staantribunes; het aanbrengen van de omrastering rond de
velden; het plaatsen van toegangshekken, ballenvangers en terreinverlichtingen; het
installeren van de centrale verwanning en daamaast nog duizend en één kleine
werkzaamheden. Kortom een uniek staaltje van ware clubliefde waarop Unitas
bijzonder trots kon zijn. De geldelijke inbreng van de eigen Werkzaamheden Werd
geschat op tweehonderdduizend gulden. En dat was in 1967! Het seizoen 1966-
1967 is een van de meest succesvolle seizoenen in de geschiedenis van Unitas.
Natuurlijk waren daar de kampioenschappen van het eerste en tweede elftal,
maar nog veel meer indruk maakte de clubliefde van vele Unitassers bij de
verhuizing van De Toekomst naar het nieuwe terrein aan de Bataafsekade.
1e kampioen op Molenvliet: Unitasjunioren 1967-’68.
Staande v.l.n.r.: Wim van Duuren (leider) - Adri van de Giessen
- Andre Kouvelt - Kees Kasander - Adri van der Zouwen -
jan Peters - Frans Stavast (leider) - Hennie van de Vlies.‘
Gehurkt: Gerrie Dame - Sjaak van de Blom - Gerrie Klop -
Daan van Delden - Gerrie Smiesing - Wim Macquiné.
I
Op Molenvliet
Onder leiding van de nieuwe trainer joop Castenmiller begon Unitas aan
het seizoen 1967-1968. Castenmiller nam de trai-.
ning van Unitas 1 en 2 en de jeugdselectie op
zich en de lagere elftallen Werden getraind door
Jan Ruijsch, terwijl diverse andere spelers de trait
//1’ ning van de overige jeugd verzorgden. De verzorging
van de spelers Was in handen van de heren
Joop van Dongen en ]ur v.d. Heijden. Op 17 september
1967 Werd de eerste thuiswedstrijd op het
nieuwe sportpark gespeeld tegen Gouda. Maar
liefst vierduizend toeschouwers Waren op dit duel
afgekomen; nieuwsgierig als ze Waren naar het
mooie sponcomplex en de kracht van de kampioen
van vorig seizoen. De spelers Wilden al die vnjwilligers die zo hard hadden
gewerkt om alles op tijd te realiseren, dolgraag belonen met een overwinning.
Maar het stugge Gouda onder leiding van de robuuste Fred de Gruyl
Wilde niet meewerken aan het roodwitte feestje. Unitas verloor met 2-1. Het
liep trouwens helemaal niet zo best, want half maan dreigde zelfs het
degradatiespook. Maar gelukkig vvist Unitas na een succesvolle serie wedstrijden
de veilige haven te bereiken. Er was erg weinig krachtsverschil in deze
afdeling want Unitas had slechts vier punten minder dan Neptunus dat op de
tweede plaats eindigde. We komen dit seizoen naast de venrouwde gezichten
ook enkele nieuwe namen tegen bij Unitas 1 zoals Fred Stamkot, B_ep Dans,
Lol Smid, Ben Poot, jos van Ligten, Berth van Lith en ]ohn de Valk. Unitas
trad dit seizoen aan met elf senior-, elfjunior- en vier pupillenelftallen, in totaal zesentwintig
elftallen! Een historisch feit dat nog niet eerder was voorgekomen in de
geschiedenis van Unitas.
Op zaterdag 30 september 1967 Werd het nieuwe sponpark, dat toen nog steeds
geen naam had, ofcieel geopend. Voor de opening Werd een bijeenkomst belegd
voor de honderdvijfentwintig werkers, die vier maanden lang al hun vrije tijd hadden
besteed aan de opbouw van de nieuwe accommodatie. Voorzitter Arie Roza sprak
de werkers toe Waarbij hi] hen bedankte voor hun enorme inzet. Arie Roza stond
ook nog even stil bij de dames die hun mannen z0’n lange tijd aan Unitas hadden
moeten afstaan. Namens de werkers werd aan Unitas een metaalplastiek aangeboden.
Nadat de supponersvereniging, de damessupporters en de veterenanenafdeling
.I T , - _ L_ e I
Unitas C kampioen 1967-'68.
Staande v.l. n. r.: Van Ligten (leider) - Ron Gabe! - Arie Snoek -
Cees Muller - Bas Ippel -jan van Delden - Teun Koster (leider).
Gehurktjan Slijkoord - Wim de Bliek - K0 Pans - Ron Ginus -
Leo dejong - Hans Rietveld -jaap Wortman.

l
Op
sport G historie in Gorcum 1 10
M 100jaar
\/
__L_J
/-\n\e'\d\nQ V9,, l
< v0 . -_
e f-\gu\'el;,“?‘\9spro°\qeSf\ l
-- n.
.
1eK$\5"h,:“n Erik
at an 109 \ssO\l\'
| A
geschenken hadden
aangeboden
gingen alle werkers
voor het
clubhuis op de foto. Hiema volgde de openingsplechtigheid: voorafgegaan door De
Bazuin kwam de Unitasjeugd het veld opgemarcheerd en stelde zich op voor de tribune.
Voorzitter Roza verwelkomde alle aanwezigen en gaf een historisch overzicht
van de terreinen waarop Unitas in de loop van de afgelopen zeventig jaar had
.
s‘il\\"g\:\e .5 met \e"e“de .
\
E\ke 9°“1“°'~‘{ uw om9°"§;‘§_
one“ \-“ Va\ e\’\
pets \°ut6\' toe fen l
dat
is dus“ee“ op \'_\?_‘k V5“ in l
rust?’ Z0 moeA\_‘Je “id in l
“Z te9e“‘"°°relgve\\- l
rook-‘es {Q Q
3°‘: l‘
Sp .6hvanavond 0 .
eett K3133‘ aan de sPf8e\o_ \
[er tier eve‘ en uw
lriisg z\
7-ll“:
ll
naam Sportpark Molenvliet.
gespeeld. Tot slot vroeg hij de aanwezigen op te staan en met een daverend applaus
de werkers te huldigen die zoveel voor hun club hadden gedaan. Hierna verrichtte
burgemeester Van Rappard de openingsplechtigheid door het
I hijsen van de Gorcumse vlag, gelijktijdig hees Arie Roza de Unitasvlag
en de voorzitter van het arnateurvoetbal, de heer Egberts,
stelde: “Unitas moet op deze accommodatie de eer van Gorcum
hoog blijven houden!" Hiema volgde een receptie in het clubhuis
waarbij een groot aantal sprekets gelukwensen en geschenken
aanbood en voorzitter Arie Roza benoemd werd tot lid van
verdienste van de KNVB afdeling Dordrecht.
I-let nieuwe complex had nog steeds geen naam, hoewel er in de
gerneenteraad druk over werd gediscussieerd. Uiteindelijk lanceerde
onze Gilles van Helden via zijn rubriek Unitas-Flitsen de
Opening van het terrein, kerstbal, nieuwjaarsreceptie, camaval. Het kon niet op bij
Unitas, dat in april ook nog het zeventiarig bestaan vierde. Door alle werl