STSN 3984 TSC-Contact 2 zomernummer WEB

Column
Wanneer ‘corontaine’
het nieuwe normaal wordt
tekst en foto’s Lotte van Nifterik
Maar na een week of twee merkte ik toch dat mijn gepieker
de overhand nam en dat onrust de boventoon ging voeren.
Hierdoor raakte ik onproductief, omdat ik in mijn hoofd bleef
zitten. Dit was het nieuwe leven: geen terrasjes met een
pilsje, geen bioscoop, geen concerten en festivals. Dat dit het
‘nieuwe normaal’ was, vond ik benauwend en redelijk saai.
Onze generatie millenials staat erom bekend dat we alles
gemakkelijk kunnen bereiken en dat alles ook binnen
handbereik ís. Het wordt haast als vanzelfsprekend gezien.
Jonge mensen worden beïnvloed door de levensstijl van
influencers op Instagram. Waar hier, wellicht enkelen,
wellicht velen, bij zijn die graag hun levensstijl hierop aan
passen. Het is ook lastig te vermijden als je de hele dag met
socialmediaposts wordt overweldigd. De vanzelfsprekendheid
van ons ‘normale leventje’ dat we kenden voor corona,
was eigenlijk niet zo normaal. Hier kwam ik achter toen
‘corontaine’ startte.
Door corontaine leerde ik weer terug naar de basis te gaan,
mezelf te resetten. Dit ging niet vanzelf, want ineens zaten
we binnen. Er werd door de overheid verwacht dat de
maatschappij zich direct aanpaste. Instagram en andere
media bombardeerden ons met ‘Hoe kan je je dag zo efficiënt
mogelijk indelen? Maak een planning, doe iets met je dag.’ En
eerlijk gezegd lukte dat aardig: ik stond op, ging werken of de
hele dag studeren en in de avond had ik ontspanning.
Wat ik daarnaast merkte was dat mijn voedselinname niet
overeenkwam met mijn energieverbruik. Waar ik al langer
mee bezig wilde zijn, daar had ik nu de kans voor: ik wilde
gezonder leven, minder vlees en vis eten en bewustere
keuzes maken, ten behoeve van mijn welzijn. Langzamerhand
creëerde ik onbewust een nieuw doel dat mij de motivatie
gaf om er volledig voor te gaan. Bijna elke dag deed ik
minimaal twintig minuten tot een uur yoga en zorgde ik
ervoor dat ik genoeg en gezond at. Ik merkte ook fysieke
veranderingen. Ik voelde me minder ‘laf en zwaar’, maar juist
beter en fitter. Mijn gepieker en geworstel over ‘het nieuwe
normaal’ doofde langzamerhand, ik accepteerde de huidige
situatie en ik kon de goede dingen eruit plukken.
Maar naast de persoonlijke situatie, veranderen we zelf ook
ten opzichte van elkaar. Er is weer oog voor een ander en
mensen zijn vriendelijker. Samen proberen we er het beste
van te maken en elkaar hulp te bieden waar nodig. Er worden
mini-concerten gegeven op daken en balkons, dansscholen
geven onlinelessen en wederom stromen sociale media
over van dit soort gebaren. De basis kreeg als het ware een
gouden randje. Ik werd me ervan bewust wat binnen zitten
voor de maatschappij betekent.
In deze tijd maakt iedereen zijn of haar eigen proces door.
Wellicht gaan we na deze corontaine wel meer thuiswerken,
hoeven we niet speciaal voor een meeting naar kantoor of
komen er andere mogelijkheden om bepaalde lessen te geven.
In elk geval, laten we positieve ervaringen van het nieuwe
normaal meenemen naar een normaal dat bevorderlijk is voor
iedereen. ■
28 zomer 2020 | TSC Contact