You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
MAGAZINE<br />
<strong>Q3</strong> | 20<br />
KWARTAALTIJDSCHRIFT<br />
NR 3 • VIJFDE JAARGANG<br />
BOUDEWIJN ZENDEN<br />
BLIKVANGER •<br />
PIM RAS<br />
EN VERDER<br />
PERSVOORLICHTER •<br />
10 JAAR GELEDEN
INHOUD<br />
3 Column<br />
4 Mediapartners: Cooperatie eerste divisie<br />
8 10 jaar geleden<br />
10 De keuze van: Boudewijn Zenden<br />
20 Achter de schermen: Pim Ras<br />
26 Het sportmoment van: David Endt<br />
28 Editor's Choice<br />
33 Persvoorlichter Perry Hendriks<br />
36 Harry Lavreysen<br />
41 Blikvanger<br />
4<br />
10<br />
20<br />
33<br />
Connect with us:<br />
www.facebook.com/<strong>Pro</strong><strong>Shots</strong><br />
https://twitter.com/<strong>Pro</strong><strong>Shots</strong>NL<br />
www.instagram.com/proshots.nl<br />
Verantwoordelijke uitgever: BS <strong>Pro</strong>motions, Diemen<br />
Ontwerp & Lay Out: Idee-Fix, België<br />
SEO optimalisatie: Microdesign, Scheveningen<br />
Vormgeving:<br />
Marcel van Dorst<br />
Vaste medewerkers: Nicky van Achthoven, Clifford William,<br />
Marcel van Dorst, Remko Kool,<br />
Nathalie Nuiten, Mike van Damme<br />
Social Media:<br />
Thomas Bakker<br />
Eindredactie:<br />
Marcel van Dorst<br />
Hoofdredacteur:<br />
Stanley Gontha<br />
Fotografie:<br />
<strong>Pro</strong> <strong>Shots</strong><br />
Verspreiding:<br />
E-mail & social media<br />
Het <strong>Pro</strong> <strong>Shots</strong> <strong>Magazine</strong> is bedoeld<br />
voor medewerkers in de mediawereld<br />
die dagelijks gebruik maken van<br />
sportfoto’s uit de database van <strong>Pro</strong><br />
<strong>Shots</strong>. Het blad is uitsluitend als een<br />
digitaal bladerbare PDF te lezen en<br />
dus niet in hard-copy verkrijgbaar.<br />
Een kwartaaleditie heeft tussen de 13<br />
miljoen en 15 miljoen pageviews (!)<br />
2
COLUMN<br />
Toen ik onlangs voor een lang weekend in Berlijn was, zag ik een aantal dikke<br />
seizoengidsen liggen met de teampresentaties van de Bundesliga, de Zweitliga en de<br />
Regionalliga. Uiteraard viel mijn oog meteen op de teamfoto’s, allemaal traditioneel<br />
geschoten en dus schouder aan schouder.<br />
In Nederland houden wij ons keurig aan de overheidsvoorschriften en om dat aan te<br />
tonen heeft een aantal clubs bedacht de jaarlijkse groepsfoto met anderhalve meter<br />
onderlinge afstand te maken. De ene club koos ervoor om op de tribune te gaan staan,<br />
de andere maakte een piramide vorm op het veld en weer een andere club koos voor<br />
het halve cirkelmodel. De verscheidenheid aan foto’s zou de seizoengids van VI op<br />
voorhand al tot een bewaarnummer hebben gemaakt, maar VI heeft er wijselijk voor<br />
gekozen om dit jaar de teamfoto’s maar helemaal weg te laten.<br />
Wat Corona duidelijk heeft gemaakt is het gebrek aan consistentie in het betaalde<br />
voetbal. Dat klinkt misschien als goedkope retoriek van iemand die van afstand<br />
meekijkt, maar in dit geval is het niet zo. Herhaaldelijk heb ik gevraagd wie er nu<br />
ECHT de leiding heeft in deze crisistijd. Is het de KNVB, de FBO, Foxsports, de clubs of<br />
iemand anders. Wie dan ? Het feit dat ik verschillende antwoorden kreeg zegt genoeg.<br />
Vanaf mei ben ik namens <strong>Pro</strong> <strong>Shots</strong> betrokken bij diverse ‘praatgroepen’ met<br />
vertegenwoordigers van de media en van de clubs. Toen In Duitsland in mei de<br />
competitie werd hervat en wij hier al lang waren gestopt, heb ik iedereen ervoor<br />
gewaarschuwd om in september hier het wiel niet opnieuw uit te vinden. “Kijk goed wat<br />
er in het buitenland is gebeurd zodat je een aantal stappen straks kunt overslaan”, was<br />
mijn motto. Zo hebben alle landen om ons heen de toegang van het aantal fotografen<br />
in eerste instantie extreem beperkt, om uiteindelijk de competitie af te sluiten met<br />
normalere aantallen. Ik zag bij de laatste thuiswedstrijd van Juventus begin juli weer<br />
een hele rits fotografen achter de goal met inachtneming van de juiste onderlinge<br />
afstand. Maar wel plaats voor iedereen.<br />
Helaas is er met mijn advies niet veel gedaan, de clubs in de Eredivisie hebben<br />
besloten om nog maar 8 fotografen toe te laten tot hun terrein. Voor <strong>Pro</strong> <strong>Shots</strong><br />
als persbureau houdt het in dat we niet meer in staat zijn om alle wedstrijden met<br />
twee fotografen te verslaan (ons handelsmerk) waardoor we journalistiek cruciale<br />
momenten kunnen missen. Ook fotografen die al langer aan ons verbonden zijn gaan<br />
het in hun portemonnee voelen, iedereen moet vaker op de bank plaats nemen. En dat<br />
alles voor een anderhalve meter maatregel die door de voetballerij zelf is opgeblazen<br />
tot Bijbelse proporties. Als je dan toch voor de Buhne handelt, vraag dan gelijk aan je<br />
spelers om geen muurtje meer op te stellen bij een vrije trap op de 16-meter. Schouder<br />
aan schouder, levensgevaarlijk.<br />
<br />
Stanley Gontha<br />
3
MEDIAPARTNER<br />
COOPERATIE EERSTE DIVISIE<br />
De belangen van de clubs in de Eerste<br />
Divisie worden centraal geregeld door de<br />
Coöperatie Eerste Divisie (CED). Midden<br />
in de Zeister-bossen en gevestigd in het<br />
oude koetshuis aan de overkant van de<br />
Woudenbergseweg waar het KNVB Campus<br />
van de KNVB is gevestigd, werkt een team<br />
van zes medewerkers voor de clubs in<br />
de Keuken Kampioen Divisie. Twee jaar<br />
geleden kwam er plots een einde van een<br />
samenwerking tussen de CED en <strong>Pro</strong> <strong>Shots</strong><br />
vanwege andere beleidsmatige keuzes.<br />
Gelukkig is met ingang van dit seizoen<br />
de oude samenwerking weer hersteld.<br />
Wesley Montijn<br />
(PR en Communicatie Manager CED):<br />
“Na een kort uitstapje zijn we blij dat <strong>Pro</strong><br />
<strong>Shots</strong> weer de fotografie gaat verzorgen<br />
voor de Coöperatie Eerste Divisie (CED). Alle<br />
Keuken Kampioen Divisieclubs zijn verenigd<br />
in de CED en dat zorgt ervoor dat alle clubs in<br />
de Keuken Kampioen Divisie gebruik kunnen<br />
maken van de diensten van <strong>Pro</strong> <strong>Shots</strong>. We<br />
streven ernaar om de Keuken Kampioen<br />
Divisie steeds verder te ontwikkelen en goede<br />
fotografie is daarbij essentieel. Helemaal<br />
in Corona-tijd, wanneer er slechts beperkt<br />
publiek welkom is bij de wedstrijden, is het<br />
belangrijk om de wedstrijden goed in beeld te<br />
brengen en we zijn ervan overtuigd dat <strong>Pro</strong><br />
<strong>Shots</strong> ons op een juiste manier kan bedienen.”<br />
Tekst : Clifford William<br />
Fotografie: PRO SHOTS / Paul Meima<br />
4
5
VOETBAL INTERNATIONAL START ONLINE TALK S<br />
Voetbal International is een online talk show gestart dat via een live stream is te<br />
volgen op het eigen YouTube kanaal. De eerste uitzending was op 6 september met<br />
Wesley Sneijder als gast aan tafel.<br />
Volgens Pieter Zwart van VI bestond de ambitie om een talk show te maken met<br />
eigen verhalen en expertise al langer, per slot van rekening werden de journalisten<br />
van VI al jarenlang bij andere programma’s uitgenodigd, van Studio Voetbal tot<br />
Veronica Inside en van M tot De Tafel van Kees. De ambitie om het nu zelf te doen<br />
met Kees Jansma als tafelheer was er al lange tijd.<br />
“Het doel van de show is om op een serieuze manier over voetbal praten zonder<br />
onszelf serieus te nemen. Op die manier willen we kijkers binden aan het merk VI en<br />
de kwaliteit die daarbij hoort. De eerste uitzending is net als alle begin best moeilijk,<br />
maar wij zijn erg tevreden. Inhoudelijk was het een sterke show, de reacties waren<br />
positief en we liepen voorop in het maken van nieuws. Dat smaakt naar meer en als<br />
Wesley Sneijder over enige tijd weer wil aanschuiven, dan is hij uiteraard meer dan<br />
welkom ”.<br />
6
HOW<br />
Foto: <strong>Pro</strong> <strong>Shots</strong> / Stanley Gontha<br />
7
10 JAAR GELEDEN<br />
In juli, de 11e om precies te zijn, was het 10 jaar<br />
geleden dat het Nederlands elftal de WK-finale<br />
speelde tegen Spanje. Drie keer is scheepsrecht<br />
luidt het gezegde. Na de verloren finales van 1974<br />
en 1978 gunde iedereen Oranje de lang verdiende<br />
Gouden Plak. Behalve de Spanjaarden dan. Zij<br />
hadden twee jaar ervoor voor het eerst een grote<br />
prijs gewonnen en kwamen naar Zuid Afrika als de<br />
Europees Kampioen. Dat smaakte naar meer voor<br />
mannen als Iniesta, Xavi, Busquets, Sergio Ramos<br />
en Casillas. Casillas ? Oja, Casillas. Het teentje van<br />
Casillas. Als hij schoenmaat 38 had gehad, dan<br />
waren we wereldkampioen geweest. Net als de<br />
paal die Rob Rensenbrink in Buenos Aires in de<br />
weg stond. En zo werd Oranje de eeuwige tweede,<br />
net als Joop Zoetemelk. Maar die kon dan ook niet<br />
voetballen.<br />
8
Fotografie: PRO SHOTS / Henk-Jan Dijks<br />
9
DE KEUZE VAN<br />
10
BOUDEWIJN ZENDEN<br />
In deze rubriek ‘de keuze van’ laten we<br />
(ex-) voetballers aan het woord over een<br />
aantal momenten in hun voetballoopbaan.<br />
Weinig Nederlandse voetballers kunnen zeggen<br />
dat ze hebben gespeeld in de competities van<br />
Engeland, Frankrijk en Spanje. Finales hebben<br />
gespeeld van de Champions League of 54 keer<br />
het shirt hebben mogen dragen van Oranje.<br />
Boudewijn Zenden is een van die spelers.<br />
Iemand die zich ook als mens steeds heeft<br />
willen ontwikkelen. Naast het Engels, Duits,<br />
Frans en Spaans, is de inmiddels 44 jarige<br />
Limburger ook de Italiaanse taal machtig.<br />
Die talenknobbel kan hem wel eens van pas<br />
komen in zijn carriere als voetbaltrainer.<br />
“SPAANS LEREN IN BARCELONA IS<br />
LASTIG ALS JE PRIVELERAAR<br />
VOORAL WIL WETEN WAT ER BIJ<br />
BARCELONA GEBEURT”<br />
11
DE KEUZE VAN<br />
Fotografie: Stanley Gontha<br />
12
BOUDEWIJN ZENDEN<br />
PSV<br />
Ik kwam in de jeugdopleiding van PSV toen ik 13<br />
jaar was. Heb nooit intern gezeten in Eindhoven<br />
omdat ik ervoor koos om gewoon elke dag vanuit<br />
Maastricht met de trein op en neer te reizen. In het<br />
begin had ik geen tijd om na schooltijd nog even<br />
snel naar huis te gaan. Gewoon hup meteen de<br />
trein naar Eindhoven. Ik wist niet beter maar dat<br />
komt omdat je iets doet wat je leuk vindt.<br />
Pas op mijn 17e had ik het idee dat voetbal wel eens<br />
mijn beroep kon worden. Aad de Mos was inmiddels<br />
de hoofdtrainer en tijdens een buitenlands<br />
toernooi vroeg hij hoe ik het vond om het volgende<br />
seizoen de overstap te maken naar de selectie,<br />
als profvoetballer dus. Mijn ouders stonden niet<br />
meteen te juichen, ik zat in het examen jaar van<br />
HAVO5 en dat ging toch echt voor. Als ik wat<br />
punten tekort kwam op mijn rapport zeiden mijn<br />
ouders vroeger dat ik misschien maar een dagje<br />
minder moest trainen. Mijn ouders maakte het niet<br />
zo veel uit, judo of voetbal, als ik maar goed was<br />
in wat ik deed. Nu heb ik wel een bekende vader<br />
(judocommentator Pierre Zenden red.) dus dat<br />
stukje de beste te willen zijn heb ik wel van hem.<br />
Overigens heb ik zelf ook de zwarte band Judo. Bij<br />
PSV heb ik te maken gehad met Kees Rijvers die<br />
even het stokje overnam van Aad de Mos totdat<br />
Dick Advocaat vrij was. Ik verliet PSV in 1998 voor<br />
Barcelona en was toen pas 21 jaar.<br />
Barcelona<br />
Louis van Gaal was inmiddels trainer en was bezig<br />
om daar een aardige kolonie Nederlanders neer te<br />
zetten. Ik kwam daar als vierde Nederlander bij de<br />
club en een jaar later waren dat er al 9. Je voelde<br />
wel aan dat het tegen je ging werken als het een<br />
keertje tegen zat. Nu was het eerste jaar voor mij<br />
wel het mooiste jaar omdat we toen kampioen<br />
werden. Maar toen we een jaar later tweede<br />
werden, de bekerfinale verloren en er in de halve<br />
finale van de Champions League uit lagen, was het<br />
einde verhaal voor Louis. Technisch gezien nam hij<br />
zelf ontslag omdat hij zich solidair opstelde met de<br />
vertrekkende voorzitter Nunez. In drie seizoenen<br />
Barcelona heb ik ook een aantal classico’s mogen<br />
spelen, een hoogtepunt voor iedere voetballer. Zo<br />
herinner ik mij een editie in Bernabeu waarbij wij<br />
moesten winnen om in te lopen op Real Madrid.<br />
Bij een stand van 2-2, scoorde Rivaldo 2-3. Dat<br />
doelpunt werd afgekeurd waardoor het 2-2 bleef.<br />
Die drie punten maakten op het eind dus wel het<br />
verschil.<br />
Natuurlijk zijn de verhalen bekend dat Madrid altijd<br />
bevoordeeld wordt, maar je kan het nooit hard<br />
maken. Bovendien wil je ook niet steeds worden<br />
uitgemaakt als die zeikerds uit Catelonia. Het leven<br />
in Barcelona heeft mijn leven uiteraard verrijkt.<br />
Ik nam alle tijd om mij de Spaanse taal eigen te<br />
maken. Alleen was het jammer dat de privéleraar<br />
een Barca-fan was die vooral alles van de club<br />
wilde weten. Schoot ook niet echt op, hahaha.<br />
Chelsea<br />
Het vertrek uit Barcelona was niet echt een<br />
‘moetje’. Je hebt nu eenmaal een tijd van komen<br />
en een tijd van gaan. Ik kreeg de kans om naar<br />
Chelsea te gaan op dat moment een ambitieuze<br />
subtopper. Als je denkt dat Barcelona een grote<br />
stad is, London is natuurlijk vele malen groter.<br />
Ook qua voetbal waar je met 8 of 9 clubs op het<br />
hoogste niveau acteert. In mijn eerste wedstrijd<br />
scoorde ik gelijk een goal tegen Newcastle United.<br />
Mooi ook hoe dat publiek in Engeland te keer kan<br />
gaan. Ik zal die eerste corner die ik nam niet snel<br />
vergeten. Schreeuwen, schreeuwen. Elke corner<br />
zien ze als een halve kans. Maar tegelijkertijd<br />
ook dat respect naar spelers toe. Toen we een<br />
keer gelijk speelden in een thuiswedstrijd, moest<br />
ik na de wedstrijd langs de fanshop lopen met al<br />
die fans nog op het voorplein. Hoe ga ik dat nou<br />
doen dacht ik nog ? Maar ik kreeg niets anders dan<br />
lof en aanmoedigingen. Volgende week pakken<br />
we ze gewoon, kreeg je van alle kanten te horen.<br />
Ik speelde de FA cupfinale tegen Arsenal en die<br />
verloren we helaas. Helaas heb ik ook te maken<br />
gehad met een vervelende spierblessure. Een<br />
beetje zacht gezegd, want uiteindelijk hebben<br />
ze de hele spier volledig moeten hechten en dus<br />
het hele bovenbeen moeten open snijden. Teddy<br />
Sheringham van Tottenham zette met gestrekt<br />
been een sliding in die vol op mijn bovenbeen<br />
terecht kwam. Dat zag er niet alleen akelig uit,<br />
het was ook akelig. Vaak hoor je dan dat de speler<br />
in kwestie na de wedstrijd het slachtoffer belt of<br />
zelfs opzoekt. Niks van dat alles. Sheringham heeft<br />
nooit wat van zich laten horen.<br />
Middlesbrough<br />
Inmiddels was Abramovich bij Chelsea dus al flink<br />
met de geldbuidel aan het rinkelen en voelde ik<br />
wel aan dat mijn kansen om te spelen slonken. Het<br />
was George Boateng die mij belde. Hij speelde bij<br />
Middlesbrough en zei: kom naar ons, kom naar ons.<br />
13
DE KEUZE VAN<br />
Fotografie: <strong>Pro</strong><strong>Shots</strong>/Voetbal International<br />
14
BOUDEWIJN ZENDEN<br />
Ik had er wel oren naar, zeker nadat coach Steve<br />
McLaren mij uitnodigde om eens te komen kijken<br />
bij de club. Toen ik dus besloot om met de trein<br />
naar Middlesbrough af te reizen kwam McLaren mij<br />
persoonlijk ophalen van Darlington Station. Ik was<br />
verbaasd omdat zij diezelfde dag een wedstrijd<br />
moesten spelen. Maakt toch niet uit zei hij, we<br />
hebben tijd zat, en hij liet mij alles zien van de club.<br />
Dat voelde meteen als een warm bad. Mijn eerste<br />
jaar was nog op huurbasis van Chelsea, het tweede<br />
jaar tekende ik een contract. McLaren vond ik een<br />
goede trainer en een goede peoples manager. Bij<br />
deze club kreeg ik voor het eerst te maken met<br />
een spitsentrainer, iets wat ik nu bij PSV dus doe.<br />
De winst van de League Cup in het Millennium<br />
Stadium in Cardiff was voor de club een absoluut<br />
hoogtepunt en dus voor mij ook. Echt fantastisch.<br />
Daardoor gingen we ook Europa in. Het laatste<br />
seizoen speelde ik nagenoeg alle wedstrijden, ik<br />
was transfervrij en ging uiteindelijk naar Liverpool.<br />
Liverpool<br />
Toen ik er kwam hadden ze net die legendarische<br />
Champions League finale gespeeld tegen AC Milan.<br />
3-0 achter en toch nog winst na penalties. Dat was<br />
in 2005. Twee jaar later speelde ik de Champions<br />
League met Liverpool, ook weer tegen Milan. Die<br />
verloren we met 2-1. Liverpool is een club met up<br />
and downs. Dat gold voor mij ook. Ik scheurde mijn<br />
kruisband af in een wedstrijd tegen Betis Sevilla.<br />
Ik herinner mij dat ik naar Amerika vloog voor de<br />
operatie, precies op de dag dat mijn team naar<br />
Tokyo vloog voor de wereldbeker.<br />
Olympique Marseille<br />
Djibril Cisse was een collega bij Liverpool waar<br />
ik het goed mee kon vinden. Hij belde me suf om<br />
mij over te halen om naar Marseille te komen. Ik<br />
voelde er wel voor, was weer eens iets heel anders.<br />
Alleen was Marseille toch heel anders dan ik mij<br />
had voorgesteld. Vooral in positieve zin dan. Als<br />
je gaat eten in Spanje bijvoorbeeld dan komen<br />
ze gewoon naar je toe voor een handtekening. In<br />
Engeland laten ze je met rust en wachten tot je<br />
klaar bent, maar in Marseille pakken ze een stoel<br />
en gaan gewoon naast je zitten. Ik zeg ook altijd<br />
dat Marseille het Napels is van Frankrijk. De gekte<br />
die je daar ziet zie je overal terug in Frankrijk tot<br />
in de Franstalige delen van Zwitserland aan toe.<br />
Toen wij een uitwedstrijd moesten spelen in Noord<br />
Frankrijk tegen Metz, begon hun publiek voor ons<br />
te klappen bij de warming up. Ik dacht nog, huh wij<br />
spelen toch uit ?<br />
Paris Saint Germain is natuurlijk de gehate vijand,<br />
daarom is het ook zo mooi om daar te winnen met<br />
1-3 en zelf de openingsgoal te scoren.<br />
Nederlands elftal<br />
Het debuut was op op 30 april 1997 uit tegen San<br />
Marino, we wonnen met 6-0 en ik zorgde voor<br />
drie assists. Van de drie eindtoernooien vond<br />
ik het WK98 in Frankrijk het mooiste om mee te<br />
maken. Gezien de entourage en de stadions zoals<br />
in Marseille waar we vier keer speelden. Tegen<br />
Argentinie stond ik klaar om in te vallen voor<br />
Arthur Numan die kramp had. Pakt die een tweede<br />
gele kaart. Hiddink keek me aan ik wist genoeg, ik<br />
kon weer zitten. Wel scoorde ik nog in de wedstrijd<br />
om de derde en vierde plaats tegen Kroatie. Maar<br />
het heilige vuur was er uit, wij werden vierde. In<br />
2000 speelde ik eigenlijk alles vanaf de wedstrijd<br />
tegen Denemarken, maar in 2004 kwam ik in de<br />
openingswedstrijd tegen Duitsland in actie. Ik had<br />
liever het scenario gezien als in 1988 met Marco<br />
van Basten, die juist de eerst wedstrijd vanaf de<br />
bank begon toen hij John Bosman voor moest<br />
laten gaan.<br />
John Heitinga<br />
John en ik waren als internationals samen op<br />
weg naar het EK2004 in Portugal. We kenden<br />
elkaar nog niet zo goed, hadden zelfs nooit tegen<br />
elkaar gespeeld. In Portugal huurde ik een huis<br />
voor mijn familie zodat zij van daaruit naar de<br />
wedstrijden kon gaan. Mijn zus Charlotte Sophie<br />
was daar ook bij en ergens tijdens die trip hebben<br />
ze elkaar ontmoet en ik geloof dat ik daar nog<br />
wel een handje in heb gehad ja. Grappig genoeg<br />
kwamen John en ik elkaar later tegen toen ik met<br />
Olympique Marseille tegen Atletico Madrid speelde<br />
in de Champions Leaque (2008 red.)<br />
Trainerschap<br />
Ik ben nu spitsentrainer bij PSV. Ik heb van Gaal,<br />
Advocaat, van Basten en Rijkaard bijvoorbeeld<br />
meegemaakt. Allemaal trainers met een andere<br />
benadering zowel qua voetbal als qua mens. Zelf<br />
moet ik nog mijn <strong>Pro</strong> License diploma halen, mijn<br />
laatste, maar ik hoef niet perse over twee of drie<br />
jaar ergens hoofdtrainer te zijn.<br />
Tekst: Clifford William<br />
15
DE KEUZE VAN<br />
Olympique Marseille<br />
“In Engeland laten ze je met rust en wachten tot je klaar<br />
bent, maar in Marseille pakken ze een stoel en gaan gewoon<br />
naast je zitten. Ik zeg ook altijd dat Marseille het Napels is<br />
van Frankrijk. De gekte die je daar ziet zie je overal terug in<br />
Frankrijk tot in de Franstalige delen van Zwitserland aan toe. ”<br />
LIVERPOOL<br />
“Toen ik er kwam hadden ze net die legendarische Champions<br />
League finale gespeeld tegen AC Milan. 3-0 achter en toch<br />
nog winst na penalties.”<br />
16
BOUDEWIJN ZENDEN<br />
PSV<br />
“Ik kwam in de jeugdopleiding van PSV toen ik 13 jaar was.<br />
Heb nooit intern gezeten in Eindhoven omdat ik ervoor<br />
koos om gewoon elke dag vanuit Maastricht met de trein<br />
op en neer te reizen.”<br />
JOHN HEITINGA<br />
“John en ik waren als<br />
internationals samen op weg<br />
naar het EK2004 in Portugal.<br />
We kenden elkaar nog niet zo<br />
goed, hadden zelfs nooit tegen<br />
elkaar gespeeld. In Portugal<br />
huurde ik een huis voor mijn<br />
familie zodat zij van daaruit<br />
naar de wedstrijden kon gaan. ”<br />
BARCELONA<br />
“In drie seizoenen Barcelona heb ik ook een aantal classico’s mogen<br />
spelen, een hoogtepunt voor iedere voetballer. Zo herinner ik mij<br />
een editie in Bernabeu waarbij wij moesten winnen om in te lopen<br />
op Real Madrid.”<br />
17
18
19
Pim Ras<br />
In deze rubriek maken we normaal<br />
gesproken ruimte voor fotografen die<br />
‘vast’ aan ons verbonden zijn. Toch<br />
kunnen we met trots melden dat<br />
sinds kort meervoudig winnaar van<br />
Zilveren Kamera prijzen Pim Ras zijn<br />
bijdrage levert aan <strong>Pro</strong> <strong>Shots</strong>. Met<br />
name voor het maken van coverfoto’s<br />
van tijdschriften doet <strong>Pro</strong> <strong>Shots</strong> een<br />
beroep op de 54-jarige Hoofddorper.<br />
Het voelt aan alsof Ajax Lionel Messi<br />
voor een aantal topwedstrijden per jaar<br />
kan inhuren, om maar weer eens een<br />
metafoor te noemen.<br />
Eigenlijk is het doodzonde om zo veel te<br />
moeten schrappen in het gesprek met de<br />
meester zelf. Hij heeft veel te vertellen, is zo<br />
bevlogen en loopt over van de anekdotes.<br />
Maar een artikel over Pim Ras, zou vooral over<br />
zijn foto’s moeten gaan. We doen een poging<br />
om tekst en beeld in balans te brengen.<br />
Tekst: Clifford William<br />
20
ACHTER DE SCHERMEN<br />
“In de persruimte wees Michael me erop dat<br />
ik moest kiezen voor de foto waar je eigenlijk<br />
alleen maar het groene gras en het lijnenspel<br />
om Bergkamp zag. Dat zag hij goed, was de<br />
volgende dag de voorpagina van de krant.”<br />
21
ACHTER DE SCHERMEN<br />
22
INTERVIEW MET<br />
PIM RAS<br />
Alweer 35 jaar in het vak Pim?<br />
“Bijna. Ik ben in 1986 begonnen om voor de<br />
Ajax programmabladen in de Meer de foto’s<br />
te verzorgen. Een van meest bekende foto’s<br />
die ik maakte was van Frank Rijkaard met een<br />
wedstrijdmascotte van 8 jaar of zo. Bleek later<br />
een groot talent te zijn, Patrick Kluivert. Pas<br />
later toen ze samen gingen spelen bij Ajax kwam<br />
ik deze foto weer tegen.”<br />
En dat voor een Rotterdammer.<br />
“Ja haha, ik was een jaar of 12 dat ik met mijn vader<br />
naar de Kuip ging om Feyenoord te zien. Al heel<br />
vroeg had ik in de gaten dat het fotograferen van<br />
sport iets heel moois moest zijn. Ik lette ook echt<br />
op de fotografen naast de goal, wist wie ze waren,<br />
een beetje een tik van mij om de namen van alle<br />
fotografen te kennen. Toen al ! De legendarische<br />
Robert Colette van Voetbal International kwam<br />
langs op school voor een lezing en kort daarna<br />
ontmoette ik ook Piet van der Klooster op de<br />
redactie van VI. Hij vond dat ik voor een 15-jarige<br />
een veel te grote mond had en adviseerde me<br />
om maar bakker te worden. Uiteindelijk is het<br />
helemaal goed gekomen want via het Persbureau<br />
van Cor Vos waar ik ontzettend veel heb geleerd,<br />
kwam ik uiteindelijk terecht bij het Algemeen<br />
Dagblad.”<br />
Bij het WK98 was je nog geen 1e fotograaf voor<br />
het Algemeen Dagblad.<br />
“Nee dat klopt, ik had Michael Kooren voor me,<br />
iemand die alle spelers kende. De krant vond dat<br />
een voordeel. Ik ging alsnog met een Technische<br />
Accreditatie mee naar Frankrijk om Michael te<br />
helpen. Je mag ook gewoon fotograferen maar<br />
dan wel vanaf de tribune. Op die manier heb ik<br />
ook de beroemde foto kunnen maken van Dennis<br />
Bergkamp tegen Argentinië. Hij liep met de handen<br />
voor zijn ogen juichend richting de cornervlag en<br />
ik dacht de foto’s met al die spelers kroelend over<br />
hem heen, het beeld van de wedstrijd was. In de<br />
persruimte wees Michael me erop dat ik moest<br />
kiezen voor de foto waar je eigenlijk alleen maar<br />
het groene gras en het lijnenspel om Bergkamp<br />
zag. Dat zag hij goed, het was de volgende dag de<br />
voorpagina van de krant.”<br />
Is jouw manier van werken altijd hetzelfde<br />
gebleven?<br />
“Vroeger was ik vooral bezig met het maken van<br />
een mooie foto. Wat erop stond was iets minder<br />
belangrijk. Maar als je voor een krant als het<br />
AD gaat werken dan merk je dat ze vooral de<br />
‘momenten’ willen hebben die de het verhaal<br />
vertellen. Doelpunten en juichen. Dat maak je niet<br />
als je alleen maar met een supertelens vanaf de<br />
cornervlag richting het middenveld fotografeert.<br />
Daarom zit ik nu altijd vlak naast de goal.”<br />
Kenners roemen jou om jouw ‘drive’. Hoe zou<br />
jij die zelf omschrijven.<br />
“Haha ja. Een fotograaf van het ANP, jonge kerel<br />
begin 30, zei dat hij hoopte dezelfde drive te<br />
hebben als ik als hij zelf 54 is. Kijk voor mij gaat er<br />
niets boven een krantenpublicatie. Natuurlijk, je<br />
hebt social media en zo, maar je eigen foto terug<br />
te zien in de krant blijft het allermooiste. Het is<br />
ook een constante hunkering naar erkenning.<br />
Ik doe ook elk jaar mee met inzendingen voor<br />
de Zilveren Kamera en heb daar al 47 keer een<br />
prijs mee gewonnen, waaronder de hoofdprijs<br />
in 2009 (Karst T. aanslag met dodelijke afloop<br />
in Apeldoorn red.) Ik heb mijn vrouw gezegd<br />
dat bij de 50e prijs ik zelf in de jury wil zitten.”<br />
Het kampioenschap van Feyenoord, vertel.<br />
“De Kuip is nog steeds het mooiste voetbalstadion<br />
om te fotografen. De achtergrond en je positie<br />
achter de goal. Met dat kampioenschap van<br />
Feyenoord kon ik twee weken van te voren<br />
niet slapen. De druk die ik mezelf opleg om de<br />
juiste foto’s te hebben voor de krant. Dus vlak<br />
voor het einde van de kampioenswedstrijd is<br />
mijn focus volledig gericht op Dirk Kuyt. Die<br />
moet ik gewoon hebben. Gelukkig heb ik mijzelf<br />
op TV niet terug gezien, want ik weet dat het<br />
bijna misdadig is hoe wij als fotografen soms<br />
tekeer gaan. Maar goed, je weet dat als Kuyt<br />
voorbij komt, dat JIJ die foto moet hebben.”<br />
Die drang om de krant te halen gaat som wel<br />
heel ver.<br />
“Aah je doelt op de WK finale Nederland-Spanje.<br />
Tsja ik baalde van de gemiste kansen van Spanje<br />
in de tweede helft. Ik wilde perse dat er geen<br />
verlenging kwam. Dus of Nederland of Spanje<br />
zou scoren maakte me toen niet uit, als mijn<br />
deadline maar niet in gevaar kwam. Anders<br />
zou de krant voor een foto van een persbureau<br />
kiezen. Maar luister, natuurlijk had ik liever Oranje<br />
in de verlenging wereldkampioen zien worden.<br />
Dan maar met een foto van iemand anders.”<br />
De verkeerde wissel van Sven Kramer.<br />
“Het was een geluk dat ik ervoor koos om te gaan<br />
zitten voor de tribune waar zijn vriendin Naomi<br />
van As zat. Precies in die lijn kwam de balende<br />
Kramer zijn 10 kilometer uitrijden. Je moet<br />
natuurlijk wel blijven kijken anders had ik de foto<br />
niet kunnen maken dat hij kwaad zijn bril wegsmijt.”<br />
23
24
25
ACHTER DE SCHERMEN<br />
WK finale<br />
“Of Nederland of Spanje zou scoren maakte me toen niet uit, als<br />
mijn deadline maar niet in gevaar kwam. Anders zou de krant<br />
voor een foto van een persbureau kiezen.”<br />
Sven Kramer<br />
“Precies in die lijn kwam de balende Kramer zijn 10 kilometer<br />
uitrijden. Je moet natuurlijk wel blijven kijken anders had ik<br />
de foto niet kunnen maken dat hij kwaad zijn bril wegsmijt.”<br />
26
PIM RAS<br />
Dirk Kuyt<br />
“Met dat kampioenschap van Feyenoord kon ik twee weken<br />
van te voren niet slapen. De druk die ik mezelf opleg om<br />
de juiste foto’s te hebben voor de krant. Dus vlak voor het<br />
einde van de kampioenswedstrijd is mijn focus volledig<br />
gericht op Dirk Kuyt. Die moet ik gewoon hebben.”<br />
Rijkaard en Kluivert<br />
“Een van meest bekende<br />
foto’s die ik maakte was<br />
van Frank Rijkaard met een<br />
wedstrijdmascotte van 8 jaar<br />
of zo. Bleek later een groot<br />
talent te zijn, Patrick Kluivert.<br />
Pas later toen ze samen<br />
gingen spelen bij Ajax kwam<br />
ik deze foto weer tegen.”<br />
Zilveren Kamera<br />
“Ik doe ook elk jaar mee met inzendingen voor de Zilveren Kamera<br />
en heb daar al 47x een prijs mee gewonnen, waaronder de hoofdprijs<br />
in 2009 van de aanslag met dodelijke afloop in Apeldoorn.”<br />
27
HET SPORTMOMENT VAN<br />
David Endt werkte twintig jaar lang als<br />
persvoorlichter en later teammanager van Ajax.<br />
Altijd is hij blijven schrijven. Boeken, maar ook<br />
artikelen. Met vaak een net andere insteek dan<br />
zijn collega’s op de perstribune. Zo ook bij AC<br />
Milan-Napoli op 3 maart 1991.<br />
Hij had zich al helemaal kunnen uitleven met<br />
hetgeen op het veld gebeurde. AC Milan-Napoli<br />
was een krachtmeting tussen twee giganten<br />
in het Italiaanse voetbal. En een tussen de<br />
drie Nederlandse sterkhouders (Ruud Gullit,<br />
Marco van Basten en Frank Rijkaard) in het<br />
rood-zwart en ene Diego Armando Maradona<br />
in het helder Napelse blauw. En dat in een<br />
afgeladen en zonovergoten San Siro, waarin<br />
de thuisploeg met 4-1 won. Afgetekend.<br />
Maar David Endt was door<br />
De Volkskrant naar<br />
Milaan gestuurd om<br />
een ander soort<br />
verhaal te maken.<br />
Meer in lijn van<br />
een boek over<br />
het Italiaanse<br />
voetbal dat<br />
hij eind jaren<br />
t a c h t i g<br />
schreef, de<br />
Schaduwen<br />
van San<br />
Siro, in<br />
a a n l o o p<br />
naar het<br />
WK van<br />
1990 in het<br />
Zuid-Europese<br />
land. En dus gaf<br />
hij op 3 maart<br />
1991 zijn ogen de<br />
kost, op zoek naar<br />
nieuwe schaduwen.<br />
Bijna dertig jaar later kan Endt nog<br />
altijd heerlijk verhalen over die middag in San<br />
Siro. “Ik zat op de perstribune schuin achter<br />
de nestor van de Italiaanse sportjournalistiek,<br />
Gianni Brera. Hij zat op een bankje, met een<br />
hoed op, een pijp in zijn mond. Naast hem zat<br />
een langbenige jonge dame. Hij dicteerde,<br />
zij schreef. Dat vond ik al geweldig te zien.”<br />
Alle ogen op de perstribune waren toch vooral<br />
gericht op Maradona. Waar velen oordeelden,<br />
observeerde Endt alleen maar. “Maradona<br />
28<br />
was zeker in het noorden van Italië de<br />
gebeten hond na het WK van een jaar eerder.<br />
In de halve finale speelden Italië en Argentinië<br />
tegen elkaar, en werden de mensen in Napels<br />
opgeroepen voor Italië te zijn. Maradona<br />
sprak daar, zichzelf inmiddels Napolitaan<br />
voelend, schande van, omdat Napels het hele<br />
jaar beschimpt werd door de rest van Italië.<br />
Zijn reactie viel weer niet goed in de rest<br />
van Italië. Het hielp ook niet dat Argentinië<br />
de onderlinge strijd won.”<br />
Na afloop van de wedstrijd<br />
zag Endt dat een van<br />
de beste voetballers<br />
ooit aan magie<br />
niets ingeboet<br />
had. Ondanks<br />
de harde<br />
kritieken,<br />
o n d a n k s<br />
de pijnlijke<br />
nederlaag<br />
die middag.<br />
“De mixed<br />
zone was<br />
in een gang<br />
naar de<br />
kleedkamers<br />
toe, van zo’n<br />
25 meter lang.<br />
Er stonden denk<br />
ik wel meer dan<br />
honderd journalisten,<br />
die allemaal een quote<br />
van Maradona wilden.<br />
Hij kwam aangelopen, zag<br />
er vermoeid en aangeslagen uit,<br />
maar stond iedereen te woord. Ik zag een<br />
diamantje in zijn oor zitten, dat nog altijd<br />
flonkerde. Ik dacht: dit is ook Maradona.<br />
Hij is veel meer dan alleen een voetballer<br />
op het veld, hij is een fenomeen, ook in<br />
het noorden van Italië, waar ze hem haten.<br />
En dat diamantje bleef maar flonkeren.<br />
Langzaam kwam hij dichterbij. Ik had zelf<br />
geen behoefte iets aan hem te vragen, maar<br />
het spektakel was al fascinerend te zien.”<br />
Tekst: Mike van Damme<br />
Portret: Annemieke van der Togt<br />
Foto: PRO SHOTS/VI
29
30
EDITORS CHOICE<br />
Foto: SIPA USA<br />
31
EDITORS CHOICE<br />
<strong>Pro</strong> <strong>Shots</strong> doet tegenwoordig meer dan<br />
sport alleen. De fotografie strekt zich uit van<br />
regionaal nieuws en entertainment, tot politiek<br />
en buitenlandse nieuwsonderwerpen. Dagelijks<br />
gaat het al om meer dan 1.100 onderwerpen(!)<br />
en dat moet allemaal worden gestroomlijnd<br />
door een team van 5 fotoredacteuren<br />
vanuit ons hoofdkantoor in Hoofddorp. Zij<br />
kiezen in deze rubriek hun favoriete foto uit.<br />
Het nieuwe normaal<br />
Foto: Toin Damen<br />
Apache kijken in Hank<br />
Foto: Marcel van Dorst<br />
32
Black lives Matter Eindhoven Foto: Thomas Bakker<br />
Londen tegen<br />
Coronamaatregelen<br />
Foto: SIPA USA<br />
33
Wist je dat?<br />
Wist je dat?<br />
Wist je dat?<br />
Voetbalshop de trotse sponsor<br />
is van vele voetbalverenigingen<br />
in de Benelux.<br />
Je jouw club ook heel<br />
eenvoudig kunt aansluiten<br />
bij Voetbalshop.<br />
Je voor alle materialen voor<br />
jouw voetbalvereniging ook bij<br />
Voetbalshop terecht kunt.<br />
Teamwear specialist Mick<br />
34
PERSVOORLICHTER<br />
"IK KAN NIET 90 MINUTEN LANG<br />
NAAR VOETBAL KIJKEN"<br />
35
DAGELIJKS, WEKELIJKS EN SEIZOEN<br />
WIN GELDPRIJZEN<br />
SPEEL MEE EN<br />
REGISTREER NU!<br />
SPEEL VOOR JE PLEZIER<br />
RUIM 25.000 SPELERS GINGEN U VOOR<br />
Op dit moment organiseert Zweeler Ltd meer dan 1.500 spellen op jaarbasis. Voetbal, en wielrennen zijn met<br />
voorsprong de meest populaire sporten, maar ook de fans van Tennis, Darts, Golf, Skiën, Biathlon, NBA, NHL, MMA,<br />
Cyclocross, Snooker, Olympische Spelen, Rugby, Handbal, Schaatsen, Formule 1, MotoGP en Dakar kunnen hun hart<br />
ophalen met de vele spellen die elke maand worden opgezet.<br />
AL MEER DAN €3.000.000<br />
AAN PRIJZEN UITGEKEERD<br />
Voor een klein bedrag (variërend van 1 tot 25 euro) kan je dagen,<br />
weken of zelfs maandenlang spelplezier hebben. Wanneer je de<br />
meeste andere spelers verslaat, kan je kleine en hele grote<br />
geldprijzen winnen. Het volgen van sportevenementen wordt<br />
hierdoor nog leuker en vooral spannender.<br />
BONUSSEN<br />
■ 1 e stortingsbonus<br />
van minimaal € 25<br />
en maximaal € 250.<br />
■ Tell a Friend bonus van<br />
€ 15 euro per nieuwe vriend.<br />
■ Geregeld gratis spellen met<br />
bonussen.<br />
VEILIGHEID<br />
■ SSL codering (https).<br />
■ Er worden geen<br />
Creditcardgegevens<br />
opgeslagen.<br />
■ Cryptografie van persoonlijke<br />
gegevens.<br />
■ Spelersbescherming.<br />
■ Jaarlijkse security audits.<br />
FAIRPLAY<br />
€<br />
■ Limiet aan het<br />
aantal teams<br />
per spel.<br />
■ Verplichte verschillen<br />
tussen eigen teams.<br />
■ Geen automatische upload<br />
van teams toegestaan.<br />
■ Spelers ervarings indicator.<br />
36
PERRY HENDRIKS<br />
Op TV worden de voorlichters in de voetballerij<br />
nogal eens verweten te braaf te zijn, te voorzichtig,<br />
niet ruimdenkend genoeg. Dan hebben ze het<br />
duidelijk niet over Perry Hendriks. Hij lijkt outof-the-box<br />
denken uitgevonden te hebben en<br />
volgt vol overgave zijn eigen pad. En dat pad<br />
bracht hem op bijzondere plekken, tegenwoordig<br />
te aanschouwen en te beluisteren in Almere.<br />
We kennen je vooral uit de tijd bij FC Utrecht en<br />
NAC, maar voorheen werkte je lange tijd bij de<br />
Amsterdam Admirals.<br />
“De Amerikaanse NFL is het walhalla van PR.<br />
Bovendien was en is het een prettige werkgever.<br />
In Amsterdam was onderling veel kameraadschap,<br />
omdat we allemaal achter de missie stonden om<br />
de American football sport in Nederland te laten<br />
groeien. Er is veel dat de voetbalwereld kan leren van<br />
de Amerikaanse sporten, alhoewel ik steeds meer<br />
ruimte zie voor innovatie, mede ingegeven door<br />
KNVB Expertise. Ook op gebied van PR & marketing<br />
is Amerika een voorbeeld. Ik pluk daar af en toe nog<br />
steeds een idee vandaan. Bij NAC en FC Utrecht<br />
vond ik topcatering voor de pers noodzakelijk.”<br />
Hoe ben je bij Almere City terecht gekomen?<br />
“Dat was per toeval. Nadat mijn werkzaamheden<br />
bij FC Utrecht klaar waren, heb ik een tijdje rust<br />
genomen om voor mijzelf te bepalen wat de<br />
volgende stap zou worden. Ik heb toen bewust rond<br />
maart – april diverse voetbalstadions bezocht. Om te<br />
kijken of ik nog in de voetballerij terug wilde keren,<br />
maar ook om te kijken of er nog een interessante<br />
uitdaging tussen zat. Zo ging ik ook bewust naar<br />
de wedstrijd Almere City FC – Telstar. Ik werd<br />
meteen gegrepen door de skyline van Almere.”<br />
Is het commerciële deel goed te combineren met<br />
media en een deel van de communicatie?<br />
“Ja en ik vind het zelfs een must. Vanuit mijn<br />
positie kan ik altijd goed onderbouwen wat goed<br />
is voor communicatie en wat soms handig is om<br />
te gebruiken in de pers. Vanuit mijn loketfunctie<br />
heb ik alles in eigen hand. Op mijn positie kan ik<br />
dus werken aan marketing en branding, terwijl<br />
ik tegelijkertijd ook de pers kan uitnodigen voor<br />
verhalen die passen bij wat we willen uitstralen.”<br />
Doe je bij Almere City veel zelf ?<br />
“Bij Almere City FC doen we het met een klein<br />
groepje. In tegenstelling tot het grote team bij<br />
FC Utrecht, waar ik zeven mensen aanstuurde,<br />
sta ik hier meer met mijn voeten in de klei. Ik heb<br />
gemerkt dat ik het prettig vind om zelf creatief<br />
bezig te zijn en bemoei mij dus met van alles.”<br />
Hoe ben je zelf en de club de Coronatijd<br />
doorgekomen?<br />
“Ondanks veel familieleden met ‘onderliggend<br />
lijden’ zijn wij gelukkig nog ongeschonden door<br />
de coronacrisis gevaren. Almere City FC is nog<br />
niet zover dat de verkoop van seizoenkaarten en<br />
losse kaarten een instrumenteel onderdeel van<br />
de begroting is. Daar komt de komende jaren wel<br />
verandering in. Met <strong>Pro</strong>ject 4.501 bieden wij alle<br />
seizoenkaarten aan voor €45,01. Het is typisch<br />
Almere City FC om een eigenwijs en ambitieus<br />
plan te lanceren tijdens de pandemie. We hopen<br />
met dit concept alle 4.501 beschikbare plekken<br />
in het stadion vullen wanneer dat weer mag. De<br />
voortekenen zijn prima. Inmiddels hebben we<br />
3.075 seizoenkaarten aan de man gebracht.”<br />
Is het lastig werken met alle beperkingen?<br />
“Lastig is het niet, maar het beperkt je natuurlijk<br />
wel in heel veel opzichten. Het is aan de organisatie<br />
om daar creatief mee om te gaan. Met de collega’s<br />
is het altijd nog gelukt een interessante draai<br />
te geven aan zaken waarvan we lang niet altijd<br />
dachten dat ze realiseerbaar zouden zijn. Ook<br />
daar zijn weer nieuwe ideeën uit ontsproten die<br />
we voor de toekomst goed kunnen gebruiken.<br />
Uiteindelijk heeft de pandemie zo ook nog<br />
waardevolle zaken opgeleverd die blijven hangen.”<br />
Je hebt zelf ook als journalist gewerkt.<br />
“Ja, ik kan heel goed inschatten wat een journalist<br />
wil. En ik probeer ze daarin zoveel mogelijk te<br />
faciliteren, omdat ik goed journalistiek werk ook<br />
waardeer. Dan heb ik het niet over de copy-andpaste<br />
sites die journalistieke producties in een<br />
ander jasje gieten en onder een clickbaitkop<br />
recyclen. Journalisten moeten aan de andere kant<br />
ook begrijpen dat niet alles voor de openbaarheid<br />
is. Dat is een spel van geven en nemen. Soms<br />
met geschreeuw en spanning, maar wel altijd<br />
vanuit respect voor elkaar en voor elkaars vak.”<br />
Wat verwacht je voor komend seizoen?<br />
“Ik hoop natuurlijk op de beoogde promotie naar de<br />
Eredivisie. Het is het vijfde jaar van ons prestigieuze<br />
vijfjarenplan en stiekem begin ik het hoogste niveau<br />
in Nederland wel te missen. Wij hebben de selectie<br />
naar horen zeggen goed op orde, alhoewel mij de<br />
kennis ontbreekt om daar goed over te oordelen.<br />
Het klinkt gek uit mijn mond, maar ik kan niet<br />
90 minuten lang naar voetbal kijken. Tijdens de<br />
voorbereiding heb ik mij echter opperbest vermaakt<br />
en met plezier gekeken, dus dat stemt hoopvol.”<br />
Tekst : Nathalie Nuiten<br />
Fotografie: Ron Baltus<br />
37
38
BOEKPRESENTATIE<br />
111 LEGENDARISCHE VOETBALHELDEN<br />
SINDS 1920 – RAF WILLEMS<br />
Honderd voetballers. Tien keepers. Eén uitzonderlijk<br />
fenomeen.<br />
Raf Willems koos zijn 111 meest aansprekende spelers en<br />
schetste hun leven en werken. Daaruit blijkt niet alleen dat<br />
het voetbal in minder commerciële tijden op en naast het<br />
veld bijzonder kleurrijke figuren telde die het niet altijd<br />
even ernstig namen met de het trainingsethos. Het maakt<br />
hun vaak liederlijke leven alleen maar boeiender.<br />
Wie zijn die honderd beste spelers uit de geschiedenis van<br />
het wereldvoetbal? Die tien keepers? Dat uitzonderlijk<br />
fenomeen?<br />
Voetbalschrijver Raf Willems (1960) ging er naar op zoek.<br />
Zowel persoonlijk als professioneel. Die tocht overspant<br />
bij hem al een halve eeuw: in 1970 keek hij, net als de<br />
rest van de wereld, met open mond naar de Braziliaanse<br />
sambadans van Pelé, Gerson, Jairzinho, Tostao en Rivellino<br />
op de Mexicaanse Mundial. Het mooiste voetbal aller<br />
tijden, zo bleef het bij hem hangen. Sinds 1990 bestudeert<br />
hij beroepshalve de levens van de ‘legendarische<br />
voetbalhelden’.<br />
Anno <strong>2020</strong> was voor hem het juiste moment om dit boek<br />
te brengen. Hoewel er als sinds 1850 in competitieverband<br />
tegen een balletje wordt getrapt, beschouwt men de<br />
Olympische Spelen van 1920 in Antwerpen als het begin<br />
van het moderne spel. Precies honderd jaar geleden<br />
wonnen de Rode Duivels goud en was Louis – Luigi,<br />
wegens vijf jaar Milan – Van Hege de eerste vedette. Na<br />
hem volgden helden als Andrade, Sindelar, Meazza, Braine,<br />
Happel, Puskas, Di Stefano en Garrincha. Vanaf de jaren<br />
zestig van de twintigste eeuw barstte het voetbal open.<br />
De wereld maakte kennis met Best, Charlton, Yashin, Pelé,<br />
Cruijff, Van Hanegem, Van Himst, Beckenbauer en Netzer.<br />
Later passeerden Maradona, Dalglish, Platini, Gullit, Van<br />
Basten, Ceulemans, Pfaff, Romario en Zidane de revue.<br />
Sinds 2000 scheerden Giggs, Lahm, Iniesta, Xavi, Neuer,<br />
Cristiano Ronaldo, Messi, Robben en De Bruyne de hoogste<br />
toppen.<br />
De auteur maakt in dit boek een wereldreis van een eeuw,<br />
een ontdekkingstocht waarin de helden van vroeger en nu<br />
worden samengebracht in een meeslepende vertelling.<br />
111 Legendarische Voetbalhelden sinds 1920 – 272<br />
pag – hardcover – ISBN 978 949 2419 545 – 35 euro<br />
– Willems Uitgevers – te bestellen via de boekhandel of<br />
online.<br />
39
40
HARRY LAVREYSEN<br />
Het uitstel van de Olympische Spelen in Tokio heeft<br />
niets veranderd aan de torenhoge doelstelling<br />
van baanwielrenner Harrie Lavreysen. De<br />
drievoudig wereldkampioen gaat ook in 2021 voor<br />
drie keer olympisch goud, om zo in de voetsporen<br />
te treden van de legendarische Chris Hoy.<br />
"Als de Spelen nu wel waren begonnen, was<br />
drie keer goud het doel geweest. En het klinkt<br />
misschien lomp, maar dat is het ook gewoon<br />
in 2021. Als het op een WK kan, dan moet het<br />
ook op de Spelen kunnen", aldus de 23-jarige<br />
Lavreysen, die vlak voor de uitbraak van COVID-19<br />
wereldkampioen werd op de keirin, de sprint en<br />
met de Nederlandse formatie op de teamsprint."<br />
"In 2019 werd ik al wereldkampioen sprint en<br />
teamsprint en Europees kampioen op de keirin.<br />
Volgens mij was het Han Kock van de NOS die toen<br />
met de term 'Harries Hattrick' kwam en de vraag<br />
of dat ook op één toernooi kon. Dat klonk toen nog<br />
onwerkelijk voor me, maar op het WK bleek dat<br />
het mogelijk was. Hopelijk lukt het ook in Tokio.”<br />
Mocht Lavreysen een of meer keer goud pakken in<br />
de Japanse hoofdstad dan is dat de kroon op een<br />
bizar sneller opmars, nadat hij eigenlijk als BMX'er<br />
Tokio had willen halen. Een schouderblessure<br />
dwong hem de overstap te maken naar de baan,<br />
waarop hij in 2015 pas zijn eerste wedstrijd<br />
reed. Hij bleek een natuurtalent. <strong>Pro</strong>bleem kan<br />
wel zijn dat er voor Lavreysen voorlopig geen<br />
wedstrijden op het programma staan. Het eerstvolgende<br />
evenement is de EK in november.<br />
"Maar ik verwacht niet dat dat doorgaat", zegt<br />
Lavreysen, die tijdens de coronapauze zijn studie<br />
bedrijfskunde weer heeft opgepakt. "Ik denk dat<br />
ik nog maanden alleen studeer en train. Ik mis de<br />
wedstrijden wel en dan vooral het streven om alles<br />
tot in detail goed te doen. En als ik veel wedstrijden<br />
achter elkaar rijd, dan merk ik dat ik tactisch<br />
steeds sterker word. Daar is niet op te trainen."<br />
Toch denkt Lavreysen zich met louter trainen door<br />
te kunnen ontwikkelen. Het feit dat Nederland<br />
momenteel de sterkste baanwielrenselectie<br />
ter wereld heeft, is daarbij volgens hem een<br />
groot voordeel. "Mijn grootste concurrent is<br />
Jeffrey Hoogland. Wij hebben in Nederland<br />
acht of negen toprenners, waardoor we<br />
een nationale wedstrijd kunnen houden op<br />
wereldniveau. Dat kan een voordeel zijn richting<br />
Tokio. Ik denk dat andere landen jaloers zijn."<br />
nationale wedstrijd kunnen houden op<br />
wereldniveau. Dat kan een voordeel zijn richting<br />
Tokio. Ik denk dat andere landen jaloers zijn.”<br />
Tekst : Rypke Bakker<br />
Fotografie: PRO SHOTS/Remko Kool<br />
41
42
Nee Arjen, je gaat geen afscheid nemen.<br />
Beetje blessure prima, maar stoppen<br />
nee. Je had ons net weer een extra jaar<br />
beloofd bij de FC Groningen. We zijn al niet<br />
meer zo verwend de laatste tijd, dus kop<br />
op, lekker trainen en doe voorzichtig. Het<br />
Nederlandse publiek wil nog blijven genieten<br />
van je mooie dribbels, je passie en je goals.<br />
BLIKVANGER<br />
43