24.09.2020 Views

Pro Shots Magazine Q3 2020

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

MAGAZINE<br />

<strong>Q3</strong> | 20<br />

KWARTAALTIJDSCHRIFT<br />

NR 3 • VIJFDE JAARGANG<br />

BOUDEWIJN ZENDEN<br />

BLIKVANGER •<br />

PIM RAS<br />

EN VERDER<br />

PERSVOORLICHTER •<br />

10 JAAR GELEDEN


INHOUD<br />

3 Column<br />

4 Mediapartners: Cooperatie eerste divisie<br />

8 10 jaar geleden<br />

10 De keuze van: Boudewijn Zenden<br />

20 Achter de schermen: Pim Ras<br />

26 Het sportmoment van: David Endt<br />

28 Editor's Choice<br />

33 Persvoorlichter Perry Hendriks<br />

36 Harry Lavreysen<br />

41 Blikvanger<br />

4<br />

10<br />

20<br />

33<br />

Connect with us:<br />

www.facebook.com/<strong>Pro</strong><strong>Shots</strong><br />

https://twitter.com/<strong>Pro</strong><strong>Shots</strong>NL<br />

www.instagram.com/proshots.nl<br />

Verantwoordelijke uitgever: BS <strong>Pro</strong>motions, Diemen<br />

Ontwerp & Lay Out: Idee-Fix, België<br />

SEO optimalisatie: Microdesign, Scheveningen<br />

Vormgeving:<br />

Marcel van Dorst<br />

Vaste medewerkers: Nicky van Achthoven, Clifford William,<br />

Marcel van Dorst, Remko Kool,<br />

Nathalie Nuiten, Mike van Damme<br />

Social Media:<br />

Thomas Bakker<br />

Eindredactie:<br />

Marcel van Dorst<br />

Hoofdredacteur:<br />

Stanley Gontha<br />

Fotografie:<br />

<strong>Pro</strong> <strong>Shots</strong><br />

Verspreiding:<br />

E-mail & social media<br />

Het <strong>Pro</strong> <strong>Shots</strong> <strong>Magazine</strong> is bedoeld<br />

voor medewerkers in de mediawereld<br />

die dagelijks gebruik maken van<br />

sportfoto’s uit de database van <strong>Pro</strong><br />

<strong>Shots</strong>. Het blad is uitsluitend als een<br />

digitaal bladerbare PDF te lezen en<br />

dus niet in hard-copy verkrijgbaar.<br />

Een kwartaaleditie heeft tussen de 13<br />

miljoen en 15 miljoen pageviews (!)<br />

2


COLUMN<br />

Toen ik onlangs voor een lang weekend in Berlijn was, zag ik een aantal dikke<br />

seizoengidsen liggen met de teampresentaties van de Bundesliga, de Zweitliga en de<br />

Regionalliga. Uiteraard viel mijn oog meteen op de teamfoto’s, allemaal traditioneel<br />

geschoten en dus schouder aan schouder.<br />

In Nederland houden wij ons keurig aan de overheidsvoorschriften en om dat aan te<br />

tonen heeft een aantal clubs bedacht de jaarlijkse groepsfoto met anderhalve meter<br />

onderlinge afstand te maken. De ene club koos ervoor om op de tribune te gaan staan,<br />

de andere maakte een piramide vorm op het veld en weer een andere club koos voor<br />

het halve cirkelmodel. De verscheidenheid aan foto’s zou de seizoengids van VI op<br />

voorhand al tot een bewaarnummer hebben gemaakt, maar VI heeft er wijselijk voor<br />

gekozen om dit jaar de teamfoto’s maar helemaal weg te laten.<br />

Wat Corona duidelijk heeft gemaakt is het gebrek aan consistentie in het betaalde<br />

voetbal. Dat klinkt misschien als goedkope retoriek van iemand die van afstand<br />

meekijkt, maar in dit geval is het niet zo. Herhaaldelijk heb ik gevraagd wie er nu<br />

ECHT de leiding heeft in deze crisistijd. Is het de KNVB, de FBO, Foxsports, de clubs of<br />

iemand anders. Wie dan ? Het feit dat ik verschillende antwoorden kreeg zegt genoeg.<br />

Vanaf mei ben ik namens <strong>Pro</strong> <strong>Shots</strong> betrokken bij diverse ‘praatgroepen’ met<br />

vertegenwoordigers van de media en van de clubs. Toen In Duitsland in mei de<br />

competitie werd hervat en wij hier al lang waren gestopt, heb ik iedereen ervoor<br />

gewaarschuwd om in september hier het wiel niet opnieuw uit te vinden. “Kijk goed wat<br />

er in het buitenland is gebeurd zodat je een aantal stappen straks kunt overslaan”, was<br />

mijn motto. Zo hebben alle landen om ons heen de toegang van het aantal fotografen<br />

in eerste instantie extreem beperkt, om uiteindelijk de competitie af te sluiten met<br />

normalere aantallen. Ik zag bij de laatste thuiswedstrijd van Juventus begin juli weer<br />

een hele rits fotografen achter de goal met inachtneming van de juiste onderlinge<br />

afstand. Maar wel plaats voor iedereen.<br />

Helaas is er met mijn advies niet veel gedaan, de clubs in de Eredivisie hebben<br />

besloten om nog maar 8 fotografen toe te laten tot hun terrein. Voor <strong>Pro</strong> <strong>Shots</strong><br />

als persbureau houdt het in dat we niet meer in staat zijn om alle wedstrijden met<br />

twee fotografen te verslaan (ons handelsmerk) waardoor we journalistiek cruciale<br />

momenten kunnen missen. Ook fotografen die al langer aan ons verbonden zijn gaan<br />

het in hun portemonnee voelen, iedereen moet vaker op de bank plaats nemen. En dat<br />

alles voor een anderhalve meter maatregel die door de voetballerij zelf is opgeblazen<br />

tot Bijbelse proporties. Als je dan toch voor de Buhne handelt, vraag dan gelijk aan je<br />

spelers om geen muurtje meer op te stellen bij een vrije trap op de 16-meter. Schouder<br />

aan schouder, levensgevaarlijk.<br />

<br />

Stanley Gontha<br />

3


MEDIAPARTNER<br />

COOPERATIE EERSTE DIVISIE<br />

De belangen van de clubs in de Eerste<br />

Divisie worden centraal geregeld door de<br />

Coöperatie Eerste Divisie (CED). Midden<br />

in de Zeister-bossen en gevestigd in het<br />

oude koetshuis aan de overkant van de<br />

Woudenbergseweg waar het KNVB Campus<br />

van de KNVB is gevestigd, werkt een team<br />

van zes medewerkers voor de clubs in<br />

de Keuken Kampioen Divisie. Twee jaar<br />

geleden kwam er plots een einde van een<br />

samenwerking tussen de CED en <strong>Pro</strong> <strong>Shots</strong><br />

vanwege andere beleidsmatige keuzes.<br />

Gelukkig is met ingang van dit seizoen<br />

de oude samenwerking weer hersteld.<br />

Wesley Montijn<br />

(PR en Communicatie Manager CED):<br />

“Na een kort uitstapje zijn we blij dat <strong>Pro</strong><br />

<strong>Shots</strong> weer de fotografie gaat verzorgen<br />

voor de Coöperatie Eerste Divisie (CED). Alle<br />

Keuken Kampioen Divisieclubs zijn verenigd<br />

in de CED en dat zorgt ervoor dat alle clubs in<br />

de Keuken Kampioen Divisie gebruik kunnen<br />

maken van de diensten van <strong>Pro</strong> <strong>Shots</strong>. We<br />

streven ernaar om de Keuken Kampioen<br />

Divisie steeds verder te ontwikkelen en goede<br />

fotografie is daarbij essentieel. Helemaal<br />

in Corona-tijd, wanneer er slechts beperkt<br />

publiek welkom is bij de wedstrijden, is het<br />

belangrijk om de wedstrijden goed in beeld te<br />

brengen en we zijn ervan overtuigd dat <strong>Pro</strong><br />

<strong>Shots</strong> ons op een juiste manier kan bedienen.”<br />

Tekst : Clifford William<br />

Fotografie: PRO SHOTS / Paul Meima<br />

4


5


VOETBAL INTERNATIONAL START ONLINE TALK S<br />

Voetbal International is een online talk show gestart dat via een live stream is te<br />

volgen op het eigen YouTube kanaal. De eerste uitzending was op 6 september met<br />

Wesley Sneijder als gast aan tafel.<br />

Volgens Pieter Zwart van VI bestond de ambitie om een talk show te maken met<br />

eigen verhalen en expertise al langer, per slot van rekening werden de journalisten<br />

van VI al jarenlang bij andere programma’s uitgenodigd, van Studio Voetbal tot<br />

Veronica Inside en van M tot De Tafel van Kees. De ambitie om het nu zelf te doen<br />

met Kees Jansma als tafelheer was er al lange tijd.<br />

“Het doel van de show is om op een serieuze manier over voetbal praten zonder<br />

onszelf serieus te nemen. Op die manier willen we kijkers binden aan het merk VI en<br />

de kwaliteit die daarbij hoort. De eerste uitzending is net als alle begin best moeilijk,<br />

maar wij zijn erg tevreden. Inhoudelijk was het een sterke show, de reacties waren<br />

positief en we liepen voorop in het maken van nieuws. Dat smaakt naar meer en als<br />

Wesley Sneijder over enige tijd weer wil aanschuiven, dan is hij uiteraard meer dan<br />

welkom ”.<br />

6


HOW<br />

Foto: <strong>Pro</strong> <strong>Shots</strong> / Stanley Gontha<br />

7


10 JAAR GELEDEN<br />

In juli, de 11e om precies te zijn, was het 10 jaar<br />

geleden dat het Nederlands elftal de WK-finale<br />

speelde tegen Spanje. Drie keer is scheepsrecht<br />

luidt het gezegde. Na de verloren finales van 1974<br />

en 1978 gunde iedereen Oranje de lang verdiende<br />

Gouden Plak. Behalve de Spanjaarden dan. Zij<br />

hadden twee jaar ervoor voor het eerst een grote<br />

prijs gewonnen en kwamen naar Zuid Afrika als de<br />

Europees Kampioen. Dat smaakte naar meer voor<br />

mannen als Iniesta, Xavi, Busquets, Sergio Ramos<br />

en Casillas. Casillas ? Oja, Casillas. Het teentje van<br />

Casillas. Als hij schoenmaat 38 had gehad, dan<br />

waren we wereldkampioen geweest. Net als de<br />

paal die Rob Rensenbrink in Buenos Aires in de<br />

weg stond. En zo werd Oranje de eeuwige tweede,<br />

net als Joop Zoetemelk. Maar die kon dan ook niet<br />

voetballen.<br />

8


Fotografie: PRO SHOTS / Henk-Jan Dijks<br />

9


DE KEUZE VAN<br />

10


BOUDEWIJN ZENDEN<br />

In deze rubriek ‘de keuze van’ laten we<br />

(ex-) voetballers aan het woord over een<br />

aantal momenten in hun voetballoopbaan.<br />

Weinig Nederlandse voetballers kunnen zeggen<br />

dat ze hebben gespeeld in de competities van<br />

Engeland, Frankrijk en Spanje. Finales hebben<br />

gespeeld van de Champions League of 54 keer<br />

het shirt hebben mogen dragen van Oranje.<br />

Boudewijn Zenden is een van die spelers.<br />

Iemand die zich ook als mens steeds heeft<br />

willen ontwikkelen. Naast het Engels, Duits,<br />

Frans en Spaans, is de inmiddels 44 jarige<br />

Limburger ook de Italiaanse taal machtig.<br />

Die talenknobbel kan hem wel eens van pas<br />

komen in zijn carriere als voetbaltrainer.<br />

“SPAANS LEREN IN BARCELONA IS<br />

LASTIG ALS JE PRIVELERAAR<br />

VOORAL WIL WETEN WAT ER BIJ<br />

BARCELONA GEBEURT”<br />

11


DE KEUZE VAN<br />

Fotografie: Stanley Gontha<br />

12


BOUDEWIJN ZENDEN<br />

PSV<br />

Ik kwam in de jeugdopleiding van PSV toen ik 13<br />

jaar was. Heb nooit intern gezeten in Eindhoven<br />

omdat ik ervoor koos om gewoon elke dag vanuit<br />

Maastricht met de trein op en neer te reizen. In het<br />

begin had ik geen tijd om na schooltijd nog even<br />

snel naar huis te gaan. Gewoon hup meteen de<br />

trein naar Eindhoven. Ik wist niet beter maar dat<br />

komt omdat je iets doet wat je leuk vindt.<br />

Pas op mijn 17e had ik het idee dat voetbal wel eens<br />

mijn beroep kon worden. Aad de Mos was inmiddels<br />

de hoofdtrainer en tijdens een buitenlands<br />

toernooi vroeg hij hoe ik het vond om het volgende<br />

seizoen de overstap te maken naar de selectie,<br />

als profvoetballer dus. Mijn ouders stonden niet<br />

meteen te juichen, ik zat in het examen jaar van<br />

HAVO5 en dat ging toch echt voor. Als ik wat<br />

punten tekort kwam op mijn rapport zeiden mijn<br />

ouders vroeger dat ik misschien maar een dagje<br />

minder moest trainen. Mijn ouders maakte het niet<br />

zo veel uit, judo of voetbal, als ik maar goed was<br />

in wat ik deed. Nu heb ik wel een bekende vader<br />

(judocommentator Pierre Zenden red.) dus dat<br />

stukje de beste te willen zijn heb ik wel van hem.<br />

Overigens heb ik zelf ook de zwarte band Judo. Bij<br />

PSV heb ik te maken gehad met Kees Rijvers die<br />

even het stokje overnam van Aad de Mos totdat<br />

Dick Advocaat vrij was. Ik verliet PSV in 1998 voor<br />

Barcelona en was toen pas 21 jaar.<br />

Barcelona<br />

Louis van Gaal was inmiddels trainer en was bezig<br />

om daar een aardige kolonie Nederlanders neer te<br />

zetten. Ik kwam daar als vierde Nederlander bij de<br />

club en een jaar later waren dat er al 9. Je voelde<br />

wel aan dat het tegen je ging werken als het een<br />

keertje tegen zat. Nu was het eerste jaar voor mij<br />

wel het mooiste jaar omdat we toen kampioen<br />

werden. Maar toen we een jaar later tweede<br />

werden, de bekerfinale verloren en er in de halve<br />

finale van de Champions League uit lagen, was het<br />

einde verhaal voor Louis. Technisch gezien nam hij<br />

zelf ontslag omdat hij zich solidair opstelde met de<br />

vertrekkende voorzitter Nunez. In drie seizoenen<br />

Barcelona heb ik ook een aantal classico’s mogen<br />

spelen, een hoogtepunt voor iedere voetballer. Zo<br />

herinner ik mij een editie in Bernabeu waarbij wij<br />

moesten winnen om in te lopen op Real Madrid.<br />

Bij een stand van 2-2, scoorde Rivaldo 2-3. Dat<br />

doelpunt werd afgekeurd waardoor het 2-2 bleef.<br />

Die drie punten maakten op het eind dus wel het<br />

verschil.<br />

Natuurlijk zijn de verhalen bekend dat Madrid altijd<br />

bevoordeeld wordt, maar je kan het nooit hard<br />

maken. Bovendien wil je ook niet steeds worden<br />

uitgemaakt als die zeikerds uit Catelonia. Het leven<br />

in Barcelona heeft mijn leven uiteraard verrijkt.<br />

Ik nam alle tijd om mij de Spaanse taal eigen te<br />

maken. Alleen was het jammer dat de privéleraar<br />

een Barca-fan was die vooral alles van de club<br />

wilde weten. Schoot ook niet echt op, hahaha.<br />

Chelsea<br />

Het vertrek uit Barcelona was niet echt een<br />

‘moetje’. Je hebt nu eenmaal een tijd van komen<br />

en een tijd van gaan. Ik kreeg de kans om naar<br />

Chelsea te gaan op dat moment een ambitieuze<br />

subtopper. Als je denkt dat Barcelona een grote<br />

stad is, London is natuurlijk vele malen groter.<br />

Ook qua voetbal waar je met 8 of 9 clubs op het<br />

hoogste niveau acteert. In mijn eerste wedstrijd<br />

scoorde ik gelijk een goal tegen Newcastle United.<br />

Mooi ook hoe dat publiek in Engeland te keer kan<br />

gaan. Ik zal die eerste corner die ik nam niet snel<br />

vergeten. Schreeuwen, schreeuwen. Elke corner<br />

zien ze als een halve kans. Maar tegelijkertijd<br />

ook dat respect naar spelers toe. Toen we een<br />

keer gelijk speelden in een thuiswedstrijd, moest<br />

ik na de wedstrijd langs de fanshop lopen met al<br />

die fans nog op het voorplein. Hoe ga ik dat nou<br />

doen dacht ik nog ? Maar ik kreeg niets anders dan<br />

lof en aanmoedigingen. Volgende week pakken<br />

we ze gewoon, kreeg je van alle kanten te horen.<br />

Ik speelde de FA cupfinale tegen Arsenal en die<br />

verloren we helaas. Helaas heb ik ook te maken<br />

gehad met een vervelende spierblessure. Een<br />

beetje zacht gezegd, want uiteindelijk hebben<br />

ze de hele spier volledig moeten hechten en dus<br />

het hele bovenbeen moeten open snijden. Teddy<br />

Sheringham van Tottenham zette met gestrekt<br />

been een sliding in die vol op mijn bovenbeen<br />

terecht kwam. Dat zag er niet alleen akelig uit,<br />

het was ook akelig. Vaak hoor je dan dat de speler<br />

in kwestie na de wedstrijd het slachtoffer belt of<br />

zelfs opzoekt. Niks van dat alles. Sheringham heeft<br />

nooit wat van zich laten horen.<br />

Middlesbrough<br />

Inmiddels was Abramovich bij Chelsea dus al flink<br />

met de geldbuidel aan het rinkelen en voelde ik<br />

wel aan dat mijn kansen om te spelen slonken. Het<br />

was George Boateng die mij belde. Hij speelde bij<br />

Middlesbrough en zei: kom naar ons, kom naar ons.<br />

13


DE KEUZE VAN<br />

Fotografie: <strong>Pro</strong><strong>Shots</strong>/Voetbal International<br />

14


BOUDEWIJN ZENDEN<br />

Ik had er wel oren naar, zeker nadat coach Steve<br />

McLaren mij uitnodigde om eens te komen kijken<br />

bij de club. Toen ik dus besloot om met de trein<br />

naar Middlesbrough af te reizen kwam McLaren mij<br />

persoonlijk ophalen van Darlington Station. Ik was<br />

verbaasd omdat zij diezelfde dag een wedstrijd<br />

moesten spelen. Maakt toch niet uit zei hij, we<br />

hebben tijd zat, en hij liet mij alles zien van de club.<br />

Dat voelde meteen als een warm bad. Mijn eerste<br />

jaar was nog op huurbasis van Chelsea, het tweede<br />

jaar tekende ik een contract. McLaren vond ik een<br />

goede trainer en een goede peoples manager. Bij<br />

deze club kreeg ik voor het eerst te maken met<br />

een spitsentrainer, iets wat ik nu bij PSV dus doe.<br />

De winst van de League Cup in het Millennium<br />

Stadium in Cardiff was voor de club een absoluut<br />

hoogtepunt en dus voor mij ook. Echt fantastisch.<br />

Daardoor gingen we ook Europa in. Het laatste<br />

seizoen speelde ik nagenoeg alle wedstrijden, ik<br />

was transfervrij en ging uiteindelijk naar Liverpool.<br />

Liverpool<br />

Toen ik er kwam hadden ze net die legendarische<br />

Champions League finale gespeeld tegen AC Milan.<br />

3-0 achter en toch nog winst na penalties. Dat was<br />

in 2005. Twee jaar later speelde ik de Champions<br />

League met Liverpool, ook weer tegen Milan. Die<br />

verloren we met 2-1. Liverpool is een club met up<br />

and downs. Dat gold voor mij ook. Ik scheurde mijn<br />

kruisband af in een wedstrijd tegen Betis Sevilla.<br />

Ik herinner mij dat ik naar Amerika vloog voor de<br />

operatie, precies op de dag dat mijn team naar<br />

Tokyo vloog voor de wereldbeker.<br />

Olympique Marseille<br />

Djibril Cisse was een collega bij Liverpool waar<br />

ik het goed mee kon vinden. Hij belde me suf om<br />

mij over te halen om naar Marseille te komen. Ik<br />

voelde er wel voor, was weer eens iets heel anders.<br />

Alleen was Marseille toch heel anders dan ik mij<br />

had voorgesteld. Vooral in positieve zin dan. Als<br />

je gaat eten in Spanje bijvoorbeeld dan komen<br />

ze gewoon naar je toe voor een handtekening. In<br />

Engeland laten ze je met rust en wachten tot je<br />

klaar bent, maar in Marseille pakken ze een stoel<br />

en gaan gewoon naast je zitten. Ik zeg ook altijd<br />

dat Marseille het Napels is van Frankrijk. De gekte<br />

die je daar ziet zie je overal terug in Frankrijk tot<br />

in de Franstalige delen van Zwitserland aan toe.<br />

Toen wij een uitwedstrijd moesten spelen in Noord<br />

Frankrijk tegen Metz, begon hun publiek voor ons<br />

te klappen bij de warming up. Ik dacht nog, huh wij<br />

spelen toch uit ?<br />

Paris Saint Germain is natuurlijk de gehate vijand,<br />

daarom is het ook zo mooi om daar te winnen met<br />

1-3 en zelf de openingsgoal te scoren.<br />

Nederlands elftal<br />

Het debuut was op op 30 april 1997 uit tegen San<br />

Marino, we wonnen met 6-0 en ik zorgde voor<br />

drie assists. Van de drie eindtoernooien vond<br />

ik het WK98 in Frankrijk het mooiste om mee te<br />

maken. Gezien de entourage en de stadions zoals<br />

in Marseille waar we vier keer speelden. Tegen<br />

Argentinie stond ik klaar om in te vallen voor<br />

Arthur Numan die kramp had. Pakt die een tweede<br />

gele kaart. Hiddink keek me aan ik wist genoeg, ik<br />

kon weer zitten. Wel scoorde ik nog in de wedstrijd<br />

om de derde en vierde plaats tegen Kroatie. Maar<br />

het heilige vuur was er uit, wij werden vierde. In<br />

2000 speelde ik eigenlijk alles vanaf de wedstrijd<br />

tegen Denemarken, maar in 2004 kwam ik in de<br />

openingswedstrijd tegen Duitsland in actie. Ik had<br />

liever het scenario gezien als in 1988 met Marco<br />

van Basten, die juist de eerst wedstrijd vanaf de<br />

bank begon toen hij John Bosman voor moest<br />

laten gaan.<br />

John Heitinga<br />

John en ik waren als internationals samen op<br />

weg naar het EK2004 in Portugal. We kenden<br />

elkaar nog niet zo goed, hadden zelfs nooit tegen<br />

elkaar gespeeld. In Portugal huurde ik een huis<br />

voor mijn familie zodat zij van daaruit naar de<br />

wedstrijden kon gaan. Mijn zus Charlotte Sophie<br />

was daar ook bij en ergens tijdens die trip hebben<br />

ze elkaar ontmoet en ik geloof dat ik daar nog<br />

wel een handje in heb gehad ja. Grappig genoeg<br />

kwamen John en ik elkaar later tegen toen ik met<br />

Olympique Marseille tegen Atletico Madrid speelde<br />

in de Champions Leaque (2008 red.)<br />

Trainerschap<br />

Ik ben nu spitsentrainer bij PSV. Ik heb van Gaal,<br />

Advocaat, van Basten en Rijkaard bijvoorbeeld<br />

meegemaakt. Allemaal trainers met een andere<br />

benadering zowel qua voetbal als qua mens. Zelf<br />

moet ik nog mijn <strong>Pro</strong> License diploma halen, mijn<br />

laatste, maar ik hoef niet perse over twee of drie<br />

jaar ergens hoofdtrainer te zijn.<br />

Tekst: Clifford William<br />

15


DE KEUZE VAN<br />

Olympique Marseille<br />

“In Engeland laten ze je met rust en wachten tot je klaar<br />

bent, maar in Marseille pakken ze een stoel en gaan gewoon<br />

naast je zitten. Ik zeg ook altijd dat Marseille het Napels is<br />

van Frankrijk. De gekte die je daar ziet zie je overal terug in<br />

Frankrijk tot in de Franstalige delen van Zwitserland aan toe. ”<br />

LIVERPOOL<br />

“Toen ik er kwam hadden ze net die legendarische Champions<br />

League finale gespeeld tegen AC Milan. 3-0 achter en toch<br />

nog winst na penalties.”<br />

16


BOUDEWIJN ZENDEN<br />

PSV<br />

“Ik kwam in de jeugdopleiding van PSV toen ik 13 jaar was.<br />

Heb nooit intern gezeten in Eindhoven omdat ik ervoor<br />

koos om gewoon elke dag vanuit Maastricht met de trein<br />

op en neer te reizen.”<br />

JOHN HEITINGA<br />

“John en ik waren als<br />

internationals samen op weg<br />

naar het EK2004 in Portugal.<br />

We kenden elkaar nog niet zo<br />

goed, hadden zelfs nooit tegen<br />

elkaar gespeeld. In Portugal<br />

huurde ik een huis voor mijn<br />

familie zodat zij van daaruit<br />

naar de wedstrijden kon gaan. ”<br />

BARCELONA<br />

“In drie seizoenen Barcelona heb ik ook een aantal classico’s mogen<br />

spelen, een hoogtepunt voor iedere voetballer. Zo herinner ik mij<br />

een editie in Bernabeu waarbij wij moesten winnen om in te lopen<br />

op Real Madrid.”<br />

17


18


19


Pim Ras<br />

In deze rubriek maken we normaal<br />

gesproken ruimte voor fotografen die<br />

‘vast’ aan ons verbonden zijn. Toch<br />

kunnen we met trots melden dat<br />

sinds kort meervoudig winnaar van<br />

Zilveren Kamera prijzen Pim Ras zijn<br />

bijdrage levert aan <strong>Pro</strong> <strong>Shots</strong>. Met<br />

name voor het maken van coverfoto’s<br />

van tijdschriften doet <strong>Pro</strong> <strong>Shots</strong> een<br />

beroep op de 54-jarige Hoofddorper.<br />

Het voelt aan alsof Ajax Lionel Messi<br />

voor een aantal topwedstrijden per jaar<br />

kan inhuren, om maar weer eens een<br />

metafoor te noemen.<br />

Eigenlijk is het doodzonde om zo veel te<br />

moeten schrappen in het gesprek met de<br />

meester zelf. Hij heeft veel te vertellen, is zo<br />

bevlogen en loopt over van de anekdotes.<br />

Maar een artikel over Pim Ras, zou vooral over<br />

zijn foto’s moeten gaan. We doen een poging<br />

om tekst en beeld in balans te brengen.<br />

Tekst: Clifford William<br />

20


ACHTER DE SCHERMEN<br />

“In de persruimte wees Michael me erop dat<br />

ik moest kiezen voor de foto waar je eigenlijk<br />

alleen maar het groene gras en het lijnenspel<br />

om Bergkamp zag. Dat zag hij goed, was de<br />

volgende dag de voorpagina van de krant.”<br />

21


ACHTER DE SCHERMEN<br />

22


INTERVIEW MET<br />

PIM RAS<br />

Alweer 35 jaar in het vak Pim?<br />

“Bijna. Ik ben in 1986 begonnen om voor de<br />

Ajax programmabladen in de Meer de foto’s<br />

te verzorgen. Een van meest bekende foto’s<br />

die ik maakte was van Frank Rijkaard met een<br />

wedstrijdmascotte van 8 jaar of zo. Bleek later<br />

een groot talent te zijn, Patrick Kluivert. Pas<br />

later toen ze samen gingen spelen bij Ajax kwam<br />

ik deze foto weer tegen.”<br />

En dat voor een Rotterdammer.<br />

“Ja haha, ik was een jaar of 12 dat ik met mijn vader<br />

naar de Kuip ging om Feyenoord te zien. Al heel<br />

vroeg had ik in de gaten dat het fotograferen van<br />

sport iets heel moois moest zijn. Ik lette ook echt<br />

op de fotografen naast de goal, wist wie ze waren,<br />

een beetje een tik van mij om de namen van alle<br />

fotografen te kennen. Toen al ! De legendarische<br />

Robert Colette van Voetbal International kwam<br />

langs op school voor een lezing en kort daarna<br />

ontmoette ik ook Piet van der Klooster op de<br />

redactie van VI. Hij vond dat ik voor een 15-jarige<br />

een veel te grote mond had en adviseerde me<br />

om maar bakker te worden. Uiteindelijk is het<br />

helemaal goed gekomen want via het Persbureau<br />

van Cor Vos waar ik ontzettend veel heb geleerd,<br />

kwam ik uiteindelijk terecht bij het Algemeen<br />

Dagblad.”<br />

Bij het WK98 was je nog geen 1e fotograaf voor<br />

het Algemeen Dagblad.<br />

“Nee dat klopt, ik had Michael Kooren voor me,<br />

iemand die alle spelers kende. De krant vond dat<br />

een voordeel. Ik ging alsnog met een Technische<br />

Accreditatie mee naar Frankrijk om Michael te<br />

helpen. Je mag ook gewoon fotograferen maar<br />

dan wel vanaf de tribune. Op die manier heb ik<br />

ook de beroemde foto kunnen maken van Dennis<br />

Bergkamp tegen Argentinië. Hij liep met de handen<br />

voor zijn ogen juichend richting de cornervlag en<br />

ik dacht de foto’s met al die spelers kroelend over<br />

hem heen, het beeld van de wedstrijd was. In de<br />

persruimte wees Michael me erop dat ik moest<br />

kiezen voor de foto waar je eigenlijk alleen maar<br />

het groene gras en het lijnenspel om Bergkamp<br />

zag. Dat zag hij goed, het was de volgende dag de<br />

voorpagina van de krant.”<br />

Is jouw manier van werken altijd hetzelfde<br />

gebleven?<br />

“Vroeger was ik vooral bezig met het maken van<br />

een mooie foto. Wat erop stond was iets minder<br />

belangrijk. Maar als je voor een krant als het<br />

AD gaat werken dan merk je dat ze vooral de<br />

‘momenten’ willen hebben die de het verhaal<br />

vertellen. Doelpunten en juichen. Dat maak je niet<br />

als je alleen maar met een supertelens vanaf de<br />

cornervlag richting het middenveld fotografeert.<br />

Daarom zit ik nu altijd vlak naast de goal.”<br />

Kenners roemen jou om jouw ‘drive’. Hoe zou<br />

jij die zelf omschrijven.<br />

“Haha ja. Een fotograaf van het ANP, jonge kerel<br />

begin 30, zei dat hij hoopte dezelfde drive te<br />

hebben als ik als hij zelf 54 is. Kijk voor mij gaat er<br />

niets boven een krantenpublicatie. Natuurlijk, je<br />

hebt social media en zo, maar je eigen foto terug<br />

te zien in de krant blijft het allermooiste. Het is<br />

ook een constante hunkering naar erkenning.<br />

Ik doe ook elk jaar mee met inzendingen voor<br />

de Zilveren Kamera en heb daar al 47 keer een<br />

prijs mee gewonnen, waaronder de hoofdprijs<br />

in 2009 (Karst T. aanslag met dodelijke afloop<br />

in Apeldoorn red.) Ik heb mijn vrouw gezegd<br />

dat bij de 50e prijs ik zelf in de jury wil zitten.”<br />

Het kampioenschap van Feyenoord, vertel.<br />

“De Kuip is nog steeds het mooiste voetbalstadion<br />

om te fotografen. De achtergrond en je positie<br />

achter de goal. Met dat kampioenschap van<br />

Feyenoord kon ik twee weken van te voren<br />

niet slapen. De druk die ik mezelf opleg om de<br />

juiste foto’s te hebben voor de krant. Dus vlak<br />

voor het einde van de kampioenswedstrijd is<br />

mijn focus volledig gericht op Dirk Kuyt. Die<br />

moet ik gewoon hebben. Gelukkig heb ik mijzelf<br />

op TV niet terug gezien, want ik weet dat het<br />

bijna misdadig is hoe wij als fotografen soms<br />

tekeer gaan. Maar goed, je weet dat als Kuyt<br />

voorbij komt, dat JIJ die foto moet hebben.”<br />

Die drang om de krant te halen gaat som wel<br />

heel ver.<br />

“Aah je doelt op de WK finale Nederland-Spanje.<br />

Tsja ik baalde van de gemiste kansen van Spanje<br />

in de tweede helft. Ik wilde perse dat er geen<br />

verlenging kwam. Dus of Nederland of Spanje<br />

zou scoren maakte me toen niet uit, als mijn<br />

deadline maar niet in gevaar kwam. Anders<br />

zou de krant voor een foto van een persbureau<br />

kiezen. Maar luister, natuurlijk had ik liever Oranje<br />

in de verlenging wereldkampioen zien worden.<br />

Dan maar met een foto van iemand anders.”<br />

De verkeerde wissel van Sven Kramer.<br />

“Het was een geluk dat ik ervoor koos om te gaan<br />

zitten voor de tribune waar zijn vriendin Naomi<br />

van As zat. Precies in die lijn kwam de balende<br />

Kramer zijn 10 kilometer uitrijden. Je moet<br />

natuurlijk wel blijven kijken anders had ik de foto<br />

niet kunnen maken dat hij kwaad zijn bril wegsmijt.”<br />

23


24


25


ACHTER DE SCHERMEN<br />

WK finale<br />

“Of Nederland of Spanje zou scoren maakte me toen niet uit, als<br />

mijn deadline maar niet in gevaar kwam. Anders zou de krant<br />

voor een foto van een persbureau kiezen.”<br />

Sven Kramer<br />

“Precies in die lijn kwam de balende Kramer zijn 10 kilometer<br />

uitrijden. Je moet natuurlijk wel blijven kijken anders had ik<br />

de foto niet kunnen maken dat hij kwaad zijn bril wegsmijt.”<br />

26


PIM RAS<br />

Dirk Kuyt<br />

“Met dat kampioenschap van Feyenoord kon ik twee weken<br />

van te voren niet slapen. De druk die ik mezelf opleg om<br />

de juiste foto’s te hebben voor de krant. Dus vlak voor het<br />

einde van de kampioenswedstrijd is mijn focus volledig<br />

gericht op Dirk Kuyt. Die moet ik gewoon hebben.”<br />

Rijkaard en Kluivert<br />

“Een van meest bekende<br />

foto’s die ik maakte was<br />

van Frank Rijkaard met een<br />

wedstrijdmascotte van 8 jaar<br />

of zo. Bleek later een groot<br />

talent te zijn, Patrick Kluivert.<br />

Pas later toen ze samen<br />

gingen spelen bij Ajax kwam<br />

ik deze foto weer tegen.”<br />

Zilveren Kamera<br />

“Ik doe ook elk jaar mee met inzendingen voor de Zilveren Kamera<br />

en heb daar al 47x een prijs mee gewonnen, waaronder de hoofdprijs<br />

in 2009 van de aanslag met dodelijke afloop in Apeldoorn.”<br />

27


HET SPORTMOMENT VAN<br />

David Endt werkte twintig jaar lang als<br />

persvoorlichter en later teammanager van Ajax.<br />

Altijd is hij blijven schrijven. Boeken, maar ook<br />

artikelen. Met vaak een net andere insteek dan<br />

zijn collega’s op de perstribune. Zo ook bij AC<br />

Milan-Napoli op 3 maart 1991.<br />

Hij had zich al helemaal kunnen uitleven met<br />

hetgeen op het veld gebeurde. AC Milan-Napoli<br />

was een krachtmeting tussen twee giganten<br />

in het Italiaanse voetbal. En een tussen de<br />

drie Nederlandse sterkhouders (Ruud Gullit,<br />

Marco van Basten en Frank Rijkaard) in het<br />

rood-zwart en ene Diego Armando Maradona<br />

in het helder Napelse blauw. En dat in een<br />

afgeladen en zonovergoten San Siro, waarin<br />

de thuisploeg met 4-1 won. Afgetekend.<br />

Maar David Endt was door<br />

De Volkskrant naar<br />

Milaan gestuurd om<br />

een ander soort<br />

verhaal te maken.<br />

Meer in lijn van<br />

een boek over<br />

het Italiaanse<br />

voetbal dat<br />

hij eind jaren<br />

t a c h t i g<br />

schreef, de<br />

Schaduwen<br />

van San<br />

Siro, in<br />

a a n l o o p<br />

naar het<br />

WK van<br />

1990 in het<br />

Zuid-Europese<br />

land. En dus gaf<br />

hij op 3 maart<br />

1991 zijn ogen de<br />

kost, op zoek naar<br />

nieuwe schaduwen.<br />

Bijna dertig jaar later kan Endt nog<br />

altijd heerlijk verhalen over die middag in San<br />

Siro. “Ik zat op de perstribune schuin achter<br />

de nestor van de Italiaanse sportjournalistiek,<br />

Gianni Brera. Hij zat op een bankje, met een<br />

hoed op, een pijp in zijn mond. Naast hem zat<br />

een langbenige jonge dame. Hij dicteerde,<br />

zij schreef. Dat vond ik al geweldig te zien.”<br />

Alle ogen op de perstribune waren toch vooral<br />

gericht op Maradona. Waar velen oordeelden,<br />

observeerde Endt alleen maar. “Maradona<br />

28<br />

was zeker in het noorden van Italië de<br />

gebeten hond na het WK van een jaar eerder.<br />

In de halve finale speelden Italië en Argentinië<br />

tegen elkaar, en werden de mensen in Napels<br />

opgeroepen voor Italië te zijn. Maradona<br />

sprak daar, zichzelf inmiddels Napolitaan<br />

voelend, schande van, omdat Napels het hele<br />

jaar beschimpt werd door de rest van Italië.<br />

Zijn reactie viel weer niet goed in de rest<br />

van Italië. Het hielp ook niet dat Argentinië<br />

de onderlinge strijd won.”<br />

Na afloop van de wedstrijd<br />

zag Endt dat een van<br />

de beste voetballers<br />

ooit aan magie<br />

niets ingeboet<br />

had. Ondanks<br />

de harde<br />

kritieken,<br />

o n d a n k s<br />

de pijnlijke<br />

nederlaag<br />

die middag.<br />

“De mixed<br />

zone was<br />

in een gang<br />

naar de<br />

kleedkamers<br />

toe, van zo’n<br />

25 meter lang.<br />

Er stonden denk<br />

ik wel meer dan<br />

honderd journalisten,<br />

die allemaal een quote<br />

van Maradona wilden.<br />

Hij kwam aangelopen, zag<br />

er vermoeid en aangeslagen uit,<br />

maar stond iedereen te woord. Ik zag een<br />

diamantje in zijn oor zitten, dat nog altijd<br />

flonkerde. Ik dacht: dit is ook Maradona.<br />

Hij is veel meer dan alleen een voetballer<br />

op het veld, hij is een fenomeen, ook in<br />

het noorden van Italië, waar ze hem haten.<br />

En dat diamantje bleef maar flonkeren.<br />

Langzaam kwam hij dichterbij. Ik had zelf<br />

geen behoefte iets aan hem te vragen, maar<br />

het spektakel was al fascinerend te zien.”<br />

Tekst: Mike van Damme<br />

Portret: Annemieke van der Togt<br />

Foto: PRO SHOTS/VI


29


30


EDITORS CHOICE<br />

Foto: SIPA USA<br />

31


EDITORS CHOICE<br />

<strong>Pro</strong> <strong>Shots</strong> doet tegenwoordig meer dan<br />

sport alleen. De fotografie strekt zich uit van<br />

regionaal nieuws en entertainment, tot politiek<br />

en buitenlandse nieuwsonderwerpen. Dagelijks<br />

gaat het al om meer dan 1.100 onderwerpen(!)<br />

en dat moet allemaal worden gestroomlijnd<br />

door een team van 5 fotoredacteuren<br />

vanuit ons hoofdkantoor in Hoofddorp. Zij<br />

kiezen in deze rubriek hun favoriete foto uit.<br />

Het nieuwe normaal<br />

Foto: Toin Damen<br />

Apache kijken in Hank<br />

Foto: Marcel van Dorst<br />

32


Black lives Matter Eindhoven Foto: Thomas Bakker<br />

Londen tegen<br />

Coronamaatregelen<br />

Foto: SIPA USA<br />

33


Wist je dat?<br />

Wist je dat?<br />

Wist je dat?<br />

Voetbalshop de trotse sponsor<br />

is van vele voetbalverenigingen<br />

in de Benelux.<br />

Je jouw club ook heel<br />

eenvoudig kunt aansluiten<br />

bij Voetbalshop.<br />

Je voor alle materialen voor<br />

jouw voetbalvereniging ook bij<br />

Voetbalshop terecht kunt.<br />

Teamwear specialist Mick<br />

34


PERSVOORLICHTER<br />

"IK KAN NIET 90 MINUTEN LANG<br />

NAAR VOETBAL KIJKEN"<br />

35


DAGELIJKS, WEKELIJKS EN SEIZOEN<br />

WIN GELDPRIJZEN<br />

SPEEL MEE EN<br />

REGISTREER NU!<br />

SPEEL VOOR JE PLEZIER<br />

RUIM 25.000 SPELERS GINGEN U VOOR<br />

Op dit moment organiseert Zweeler Ltd meer dan 1.500 spellen op jaarbasis. Voetbal, en wielrennen zijn met<br />

voorsprong de meest populaire sporten, maar ook de fans van Tennis, Darts, Golf, Skiën, Biathlon, NBA, NHL, MMA,<br />

Cyclocross, Snooker, Olympische Spelen, Rugby, Handbal, Schaatsen, Formule 1, MotoGP en Dakar kunnen hun hart<br />

ophalen met de vele spellen die elke maand worden opgezet.<br />

AL MEER DAN €3.000.000<br />

AAN PRIJZEN UITGEKEERD<br />

Voor een klein bedrag (variërend van 1 tot 25 euro) kan je dagen,<br />

weken of zelfs maandenlang spelplezier hebben. Wanneer je de<br />

meeste andere spelers verslaat, kan je kleine en hele grote<br />

geldprijzen winnen. Het volgen van sportevenementen wordt<br />

hierdoor nog leuker en vooral spannender.<br />

BONUSSEN<br />

■ 1 e stortingsbonus<br />

van minimaal € 25<br />

en maximaal € 250.<br />

■ Tell a Friend bonus van<br />

€ 15 euro per nieuwe vriend.<br />

■ Geregeld gratis spellen met<br />

bonussen.<br />

VEILIGHEID<br />

■ SSL codering (https).<br />

■ Er worden geen<br />

Creditcardgegevens<br />

opgeslagen.<br />

■ Cryptografie van persoonlijke<br />

gegevens.<br />

■ Spelersbescherming.<br />

■ Jaarlijkse security audits.<br />

FAIRPLAY<br />

€<br />

■ Limiet aan het<br />

aantal teams<br />

per spel.<br />

■ Verplichte verschillen<br />

tussen eigen teams.<br />

■ Geen automatische upload<br />

van teams toegestaan.<br />

■ Spelers ervarings indicator.<br />

36


PERRY HENDRIKS<br />

Op TV worden de voorlichters in de voetballerij<br />

nogal eens verweten te braaf te zijn, te voorzichtig,<br />

niet ruimdenkend genoeg. Dan hebben ze het<br />

duidelijk niet over Perry Hendriks. Hij lijkt outof-the-box<br />

denken uitgevonden te hebben en<br />

volgt vol overgave zijn eigen pad. En dat pad<br />

bracht hem op bijzondere plekken, tegenwoordig<br />

te aanschouwen en te beluisteren in Almere.<br />

We kennen je vooral uit de tijd bij FC Utrecht en<br />

NAC, maar voorheen werkte je lange tijd bij de<br />

Amsterdam Admirals.<br />

“De Amerikaanse NFL is het walhalla van PR.<br />

Bovendien was en is het een prettige werkgever.<br />

In Amsterdam was onderling veel kameraadschap,<br />

omdat we allemaal achter de missie stonden om<br />

de American football sport in Nederland te laten<br />

groeien. Er is veel dat de voetbalwereld kan leren van<br />

de Amerikaanse sporten, alhoewel ik steeds meer<br />

ruimte zie voor innovatie, mede ingegeven door<br />

KNVB Expertise. Ook op gebied van PR & marketing<br />

is Amerika een voorbeeld. Ik pluk daar af en toe nog<br />

steeds een idee vandaan. Bij NAC en FC Utrecht<br />

vond ik topcatering voor de pers noodzakelijk.”<br />

Hoe ben je bij Almere City terecht gekomen?<br />

“Dat was per toeval. Nadat mijn werkzaamheden<br />

bij FC Utrecht klaar waren, heb ik een tijdje rust<br />

genomen om voor mijzelf te bepalen wat de<br />

volgende stap zou worden. Ik heb toen bewust rond<br />

maart – april diverse voetbalstadions bezocht. Om te<br />

kijken of ik nog in de voetballerij terug wilde keren,<br />

maar ook om te kijken of er nog een interessante<br />

uitdaging tussen zat. Zo ging ik ook bewust naar<br />

de wedstrijd Almere City FC – Telstar. Ik werd<br />

meteen gegrepen door de skyline van Almere.”<br />

Is het commerciële deel goed te combineren met<br />

media en een deel van de communicatie?<br />

“Ja en ik vind het zelfs een must. Vanuit mijn<br />

positie kan ik altijd goed onderbouwen wat goed<br />

is voor communicatie en wat soms handig is om<br />

te gebruiken in de pers. Vanuit mijn loketfunctie<br />

heb ik alles in eigen hand. Op mijn positie kan ik<br />

dus werken aan marketing en branding, terwijl<br />

ik tegelijkertijd ook de pers kan uitnodigen voor<br />

verhalen die passen bij wat we willen uitstralen.”<br />

Doe je bij Almere City veel zelf ?<br />

“Bij Almere City FC doen we het met een klein<br />

groepje. In tegenstelling tot het grote team bij<br />

FC Utrecht, waar ik zeven mensen aanstuurde,<br />

sta ik hier meer met mijn voeten in de klei. Ik heb<br />

gemerkt dat ik het prettig vind om zelf creatief<br />

bezig te zijn en bemoei mij dus met van alles.”<br />

Hoe ben je zelf en de club de Coronatijd<br />

doorgekomen?<br />

“Ondanks veel familieleden met ‘onderliggend<br />

lijden’ zijn wij gelukkig nog ongeschonden door<br />

de coronacrisis gevaren. Almere City FC is nog<br />

niet zover dat de verkoop van seizoenkaarten en<br />

losse kaarten een instrumenteel onderdeel van<br />

de begroting is. Daar komt de komende jaren wel<br />

verandering in. Met <strong>Pro</strong>ject 4.501 bieden wij alle<br />

seizoenkaarten aan voor €45,01. Het is typisch<br />

Almere City FC om een eigenwijs en ambitieus<br />

plan te lanceren tijdens de pandemie. We hopen<br />

met dit concept alle 4.501 beschikbare plekken<br />

in het stadion vullen wanneer dat weer mag. De<br />

voortekenen zijn prima. Inmiddels hebben we<br />

3.075 seizoenkaarten aan de man gebracht.”<br />

Is het lastig werken met alle beperkingen?<br />

“Lastig is het niet, maar het beperkt je natuurlijk<br />

wel in heel veel opzichten. Het is aan de organisatie<br />

om daar creatief mee om te gaan. Met de collega’s<br />

is het altijd nog gelukt een interessante draai<br />

te geven aan zaken waarvan we lang niet altijd<br />

dachten dat ze realiseerbaar zouden zijn. Ook<br />

daar zijn weer nieuwe ideeën uit ontsproten die<br />

we voor de toekomst goed kunnen gebruiken.<br />

Uiteindelijk heeft de pandemie zo ook nog<br />

waardevolle zaken opgeleverd die blijven hangen.”<br />

Je hebt zelf ook als journalist gewerkt.<br />

“Ja, ik kan heel goed inschatten wat een journalist<br />

wil. En ik probeer ze daarin zoveel mogelijk te<br />

faciliteren, omdat ik goed journalistiek werk ook<br />

waardeer. Dan heb ik het niet over de copy-andpaste<br />

sites die journalistieke producties in een<br />

ander jasje gieten en onder een clickbaitkop<br />

recyclen. Journalisten moeten aan de andere kant<br />

ook begrijpen dat niet alles voor de openbaarheid<br />

is. Dat is een spel van geven en nemen. Soms<br />

met geschreeuw en spanning, maar wel altijd<br />

vanuit respect voor elkaar en voor elkaars vak.”<br />

Wat verwacht je voor komend seizoen?<br />

“Ik hoop natuurlijk op de beoogde promotie naar de<br />

Eredivisie. Het is het vijfde jaar van ons prestigieuze<br />

vijfjarenplan en stiekem begin ik het hoogste niveau<br />

in Nederland wel te missen. Wij hebben de selectie<br />

naar horen zeggen goed op orde, alhoewel mij de<br />

kennis ontbreekt om daar goed over te oordelen.<br />

Het klinkt gek uit mijn mond, maar ik kan niet<br />

90 minuten lang naar voetbal kijken. Tijdens de<br />

voorbereiding heb ik mij echter opperbest vermaakt<br />

en met plezier gekeken, dus dat stemt hoopvol.”<br />

Tekst : Nathalie Nuiten<br />

Fotografie: Ron Baltus<br />

37


38


BOEKPRESENTATIE<br />

111 LEGENDARISCHE VOETBALHELDEN<br />

SINDS 1920 – RAF WILLEMS<br />

Honderd voetballers. Tien keepers. Eén uitzonderlijk<br />

fenomeen.<br />

Raf Willems koos zijn 111 meest aansprekende spelers en<br />

schetste hun leven en werken. Daaruit blijkt niet alleen dat<br />

het voetbal in minder commerciële tijden op en naast het<br />

veld bijzonder kleurrijke figuren telde die het niet altijd<br />

even ernstig namen met de het trainingsethos. Het maakt<br />

hun vaak liederlijke leven alleen maar boeiender.<br />

Wie zijn die honderd beste spelers uit de geschiedenis van<br />

het wereldvoetbal? Die tien keepers? Dat uitzonderlijk<br />

fenomeen?<br />

Voetbalschrijver Raf Willems (1960) ging er naar op zoek.<br />

Zowel persoonlijk als professioneel. Die tocht overspant<br />

bij hem al een halve eeuw: in 1970 keek hij, net als de<br />

rest van de wereld, met open mond naar de Braziliaanse<br />

sambadans van Pelé, Gerson, Jairzinho, Tostao en Rivellino<br />

op de Mexicaanse Mundial. Het mooiste voetbal aller<br />

tijden, zo bleef het bij hem hangen. Sinds 1990 bestudeert<br />

hij beroepshalve de levens van de ‘legendarische<br />

voetbalhelden’.<br />

Anno <strong>2020</strong> was voor hem het juiste moment om dit boek<br />

te brengen. Hoewel er als sinds 1850 in competitieverband<br />

tegen een balletje wordt getrapt, beschouwt men de<br />

Olympische Spelen van 1920 in Antwerpen als het begin<br />

van het moderne spel. Precies honderd jaar geleden<br />

wonnen de Rode Duivels goud en was Louis – Luigi,<br />

wegens vijf jaar Milan – Van Hege de eerste vedette. Na<br />

hem volgden helden als Andrade, Sindelar, Meazza, Braine,<br />

Happel, Puskas, Di Stefano en Garrincha. Vanaf de jaren<br />

zestig van de twintigste eeuw barstte het voetbal open.<br />

De wereld maakte kennis met Best, Charlton, Yashin, Pelé,<br />

Cruijff, Van Hanegem, Van Himst, Beckenbauer en Netzer.<br />

Later passeerden Maradona, Dalglish, Platini, Gullit, Van<br />

Basten, Ceulemans, Pfaff, Romario en Zidane de revue.<br />

Sinds 2000 scheerden Giggs, Lahm, Iniesta, Xavi, Neuer,<br />

Cristiano Ronaldo, Messi, Robben en De Bruyne de hoogste<br />

toppen.<br />

De auteur maakt in dit boek een wereldreis van een eeuw,<br />

een ontdekkingstocht waarin de helden van vroeger en nu<br />

worden samengebracht in een meeslepende vertelling.<br />

111 Legendarische Voetbalhelden sinds 1920 – 272<br />

pag – hardcover – ISBN 978 949 2419 545 – 35 euro<br />

– Willems Uitgevers – te bestellen via de boekhandel of<br />

online.<br />

39


40


HARRY LAVREYSEN<br />

Het uitstel van de Olympische Spelen in Tokio heeft<br />

niets veranderd aan de torenhoge doelstelling<br />

van baanwielrenner Harrie Lavreysen. De<br />

drievoudig wereldkampioen gaat ook in 2021 voor<br />

drie keer olympisch goud, om zo in de voetsporen<br />

te treden van de legendarische Chris Hoy.<br />

"Als de Spelen nu wel waren begonnen, was<br />

drie keer goud het doel geweest. En het klinkt<br />

misschien lomp, maar dat is het ook gewoon<br />

in 2021. Als het op een WK kan, dan moet het<br />

ook op de Spelen kunnen", aldus de 23-jarige<br />

Lavreysen, die vlak voor de uitbraak van COVID-19<br />

wereldkampioen werd op de keirin, de sprint en<br />

met de Nederlandse formatie op de teamsprint."<br />

"In 2019 werd ik al wereldkampioen sprint en<br />

teamsprint en Europees kampioen op de keirin.<br />

Volgens mij was het Han Kock van de NOS die toen<br />

met de term 'Harries Hattrick' kwam en de vraag<br />

of dat ook op één toernooi kon. Dat klonk toen nog<br />

onwerkelijk voor me, maar op het WK bleek dat<br />

het mogelijk was. Hopelijk lukt het ook in Tokio.”<br />

Mocht Lavreysen een of meer keer goud pakken in<br />

de Japanse hoofdstad dan is dat de kroon op een<br />

bizar sneller opmars, nadat hij eigenlijk als BMX'er<br />

Tokio had willen halen. Een schouderblessure<br />

dwong hem de overstap te maken naar de baan,<br />

waarop hij in 2015 pas zijn eerste wedstrijd<br />

reed. Hij bleek een natuurtalent. <strong>Pro</strong>bleem kan<br />

wel zijn dat er voor Lavreysen voorlopig geen<br />

wedstrijden op het programma staan. Het eerstvolgende<br />

evenement is de EK in november.<br />

"Maar ik verwacht niet dat dat doorgaat", zegt<br />

Lavreysen, die tijdens de coronapauze zijn studie<br />

bedrijfskunde weer heeft opgepakt. "Ik denk dat<br />

ik nog maanden alleen studeer en train. Ik mis de<br />

wedstrijden wel en dan vooral het streven om alles<br />

tot in detail goed te doen. En als ik veel wedstrijden<br />

achter elkaar rijd, dan merk ik dat ik tactisch<br />

steeds sterker word. Daar is niet op te trainen."<br />

Toch denkt Lavreysen zich met louter trainen door<br />

te kunnen ontwikkelen. Het feit dat Nederland<br />

momenteel de sterkste baanwielrenselectie<br />

ter wereld heeft, is daarbij volgens hem een<br />

groot voordeel. "Mijn grootste concurrent is<br />

Jeffrey Hoogland. Wij hebben in Nederland<br />

acht of negen toprenners, waardoor we<br />

een nationale wedstrijd kunnen houden op<br />

wereldniveau. Dat kan een voordeel zijn richting<br />

Tokio. Ik denk dat andere landen jaloers zijn."<br />

nationale wedstrijd kunnen houden op<br />

wereldniveau. Dat kan een voordeel zijn richting<br />

Tokio. Ik denk dat andere landen jaloers zijn.”<br />

Tekst : Rypke Bakker<br />

Fotografie: PRO SHOTS/Remko Kool<br />

41


42


Nee Arjen, je gaat geen afscheid nemen.<br />

Beetje blessure prima, maar stoppen<br />

nee. Je had ons net weer een extra jaar<br />

beloofd bij de FC Groningen. We zijn al niet<br />

meer zo verwend de laatste tijd, dus kop<br />

op, lekker trainen en doe voorzichtig. Het<br />

Nederlandse publiek wil nog blijven genieten<br />

van je mooie dribbels, je passie en je goals.<br />

BLIKVANGER<br />

43

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!