Digital-ZI_2021-2113

DE TIJD VAN JE LEVEN
Extra dik!
Lekker veel lezen
MAGAZINE
ACTRICE
Lottie Hellingman:
‘ Wees lelijk, maak fouten
en zet iets moois neer’
Accepteer
en zie een
horizon
Nr. 13/ 11 nov - 8 dec. 2021 /zin.nl /€ 6,50
AP
01321
8 718972 470296
JAPANSE KIPPENSOEP
From Asia
with love
FRITS SPITS
‘ Wie ben ik
zonder Greetje?’
EILANDRUST
Strandjutten &
stiltewandelen
INTERVIEW YOUP
Plus pikante
column!

45
KUNSTENAAR
ANGELIQUE JANSSEN
‘Mijn doel:
bij iedereen een
vaas van Janssen
in huis’
coverbeeld, linksboven met de klok mee: Jacqueline de Haas, Annemarie Bergfeld, Daniel Cohen/Lumen Foto, Al Richardson
4
INHOUD
VERDIEP
6 Gespot door Misja Uitgesproken types
op weg naar iets leuks
18 Interview Theaterdier Lottie Hellingman
‘Ik ben en blijf die outsider’
30 Zie een nieuwe horizon Aanvaard het
leven en word een rijker mens
36 Youp van ’t Hek over zijn nieuwe (laatste)
voorstelling. Plus pikante column
45 4x Liefde voor hergebruik Roos, Pieke,
Saskia en Angelique maken de mooiste
kunst, kleding, sieraden, vazen en tassen
uit restmaterialen
58 Dr. Does geeft raad Drie dilemma’s
62 Overwaarde op uw huis? Vul uw
pensioen aan, ga verbouwen of: help uw
kind een huis kopen
68 Tweeling Sander & Arnout Brinks van
singer-songwriter duo Tangarine
72 Wat doen we met de spullen? Ooit
verlies je je laatste ouder. Intiem inkijkje
in de afwikkeling van een nalatenschap
78 Ga Theater, expo en (klein) festival
82 Relatiemateriaal Zo doen zij het: Mirella
van Markus en Claudia Vermeulen
84 5 vragen aan Frits Spits
92 9x Nog meer genieten van uw wandeling
94 Zin in Beleggen Schrijf u nu in voor de
vervolgcursus
VERWONDER
96 Lees Fictie & non-fictie
100 Fashion volgens Liddie Grove breisels
102 From Asia with love Drie overheerlijke
streetfoodrecepten. Met wijntips van
Nicolaas Klei
108 Beauty Visagist Manous Nelemans
duikt in de beauty-tas van een collega
110 Zie Op de bank & in de bios
VERLANG
114 Op Pieterpad Susan loopt van
Vorden naar Zelhem

68
116
18
WINNEN
We geven 73 prijzen
weg. (p. 132)
116 Wondermooi Terschelling
Dit Waddeneiland is heerlijk in
alle seizoenen... Kom mee op
eco-safari, ga strandjutten,
wildplukken of stiltewandelen
126 Kuren bij de buren Optimaal
ontspannen in Duitse wellness
130 Welterusten Logeren in een
iconisch gebouw aan het IJ
114
COLUMNS
29 Stef Bos
61 Katinka Polderman
89 Hanneke Groenteman
84
EN OOK
8 Zin in | 15 Post | 26 Abonnee
worden | 67 Meer Zin online |
77 Slimme WhatsApp-tips |
136 Aanbiedingen| 137 Service |
138 Colofon | 139 Volgende Zin
FRITS SPITS
‘Het was troostend
iets te maken
waarin Greetje
blijft voortleven’
100
WINTERTREND
Warme, zachte
breisels
5

Theaterdier
‘ Ik ben en blijf die
outsider, die haar
eigen gang gaat’
Lottie Hellingman
Ze is moeder en vader tegelijk, een
werkende alleenstaande moeder met
een volle agenda. Maar actrice en
zangeres Lottie Hellingman (1977) is
gelukkig. Met haar dochtertje Minke
(2016), ze vormen een echte tweeeenheid.
Én met de film Mijn beste
vriendin Anne Frank, die zojuist is
bekroond met de Gouden Film Award.
PRODUCTIE & TEKST: INGRID SPELT | HAAR & MAKE-UP: LIDIA TAN
BEELDCONCEPT & FOTOGRAFIE: JACQUELINE DE HAAS
18

Aanvaard
Word een rijker mens
het leven
Een plotseling overlijden, uw huis in de verkoop moeten zetten
omdat u de hypotheek niet meer op kunt brengen: we maken
allemaal situaties mee die we liever voorkomen. Maar als u de
realiteit en uw gevoelens daarover toelaat, wordt u een rijker
mens. En zachter. Naar uzelf én naar anderen toe.
TEKST: MARJOLEIN VAN REST
30

Voor Ruud Vorstermans
(1953) en zijn vrouw
Marijke was het glas altijd
halfvol. En als dat niet zo
was, dan namen ze
gewoon een kleiner glas.
Dus toen in 2007 bij
Marijke kanker werd vastgesteld, gingen ze
niet bij de pakken neerzitten. “We richtten
ons altijd op wat nog wél kon,” zegt Vorstermans.
“Je kunt je enorm druk maken over
wat je overkomt, maar het is wat het is. Aan
negativiteit wilden we onze energie niet
besteden. We wilden genieten van de dag,
want je weet niet of morgen je nog gegund
is.”
Hoewel we graag mogen denken dat wij ons
leven leiden, is het in de praktijk meestal
anders: het leven leidt ons. We komen in
situaties terecht waaraan we met al onze
wenskracht, wilskracht en daadkracht niets
kunnen doen. Een geliefde wordt ziek, overlijdt,
we worden ontslagen of struikelen over
een stoeptegel en breken een heup.
Maar een heel klein deel ligt binnen onze
invloedssfeer, en als we daar goed over
nadenken, weten we dat eigenlijk wel. Gek
genoeg kunnen we ons juist enorm druk
maken over die dingen waar we goed
beschouwd geen enkele invloed op hebben.
En dat kan ons geluksgevoel en onze rust
flink beïnvloeden. Nancy Colier, psychotherapeut
in New York, schreef het al in
haar blog Accepting a reality that feels unaccep
ta ble: ‘Als je het gevecht aangaat met de
realiteit, wint de realiteit.’
De knop omzetten
Die realiteit aanvaarden, daar zit ’m de clou.
Accepteren dat het is zoals het is. Dat klinkt
makkelijker gezegd dan gedaan. En we houden
onszelf vaak ook een beetje voor de gek
en zéggen wel dat we weten dat iets echt zo
is, maar eigenlijk zijn we het er helemaal niet
mee eens. Klopt ons plaatje niet met wat er
werkelijk aan de hand is. En lopen we vast.
“Zolang je veel weerstand hebt ten opzichte
van de realiteit, kun je niet verder komen,”
zegt psychosociaal therapeut Lisette Wevers
(1972). “Maar die knop omzetten is niet makkelijk,
het heeft altijd te maken met akelige
emoties. En met het niet willen voelen van
die lastige emoties.”
De Griekse wijsgeer
Epictetus zei het volgende
over aanvaarding:
“Verwacht niet dat alles
gebeurt zoals u het wilt,
maar besluit te willen
wat u overkomt en u zult
gelukkig zijn.”
Psychosociaal
therapeut
Lisette Wevers
31

+ Pikante
column!
(VAN YOUP VOOR ZIN)
YOUP VAN 'T HEK
rommel
‘ Ik
maar wat aan’
Youp van ’t Hek is volop
bezig met zijn nieuwste
theatershow De laatste
ronde. Speciaal voor Zin
schreef hij een column
en blikt hij vast vooruit
naar de toekomst.
“Ik word een vrolijke,
oude man.”
TEKST: JOLANDA HOFLAND
BEELD: DANIEL COHEN/LUMEN PHOTO
Hoe gaat het?
“Goed! Ik ben druk bezig met mijn nieuwe
voorstelling: De laatste ronde. Op 28 februari
2024 speel ik mijn laatste show. Precies op
mijn 70ste verjaardag. Al met al heb ik dan
vijftig jaar opgetreden. Het is mooi geweest.”
Hoe kijkt u terug op uw carrière?
“Zeker niet met weemoed. Mijn laatste voorstelling
wordt geen terugblik of sentimental
journey. Juist niet. Het is actueel cabaret dat
ik maak. Tuurlijk zal ik even slikken als ik
voor de laatste keer buig in Carré. Op dat
moment denk ik waarschijnlijk terug aan dat
jongetje van 12 dat bij Toon Hermans in de
zaal zat en besloot: wat hij doet, wil ik ook. Ik
knijp mijn handjes dicht van geluk dat ik
sinds 1984 nooit niet uitverkocht ben geweest.
Of ik nu in Tilburg speel of Delfzijl, overal zijn
de theaters vol en hebben mensen er zin in. Ik
trouwens ook. Er wordt gelachen. Wim Kan
37

Kunst gemaakt uit restmaterialen
Zij zien,
ontwerpen
én creëren
Er belandt maar weinig in de prullenmand. En: wie wat bewaart,
heeft wat. Die liefde voor hergebruik kennen Roos, Pieke, Saskia en
Angelique als geen ander. Zij creëren alle vier de mooiste kunst, kleding,
sieraden, vazen en tassen uit voornamelijk restmaterialen.
TEKST EN BEELD: MISJA BEIJERS

46
Roos van Put
De kleurrijke steevast geplooide
tassen van Roos van Put (1963)
getuigen van een opvallend eigen
stijl. Met haar label Mrs. Rosehip
timmert de tassenontwerper en
-maker stevig aan de weg. Voordat ze
rond haar 50ste het roer omgooide,
was Roos hoofdredacteur van een
kunsttijdschrift.
“T
assen en kunst zijn twee liefdes van mij. Ik
was heel happy in de kunstwereld en besloot
toch het roer om te gooien en tassen te gaan
maken. Mijn erfenis uit de kunst zie je wel terug
in mijn tassen. Ze zijn herkenbaar door de plooien
die ik in het leer maak. Iemand noemde mijn ontwerp
‘een Mondriaan met een 17de-eeuws sausje’.
De horizontale en verticale lijnen verwijzen naar
Mondriaan, de plooien naar de molensteenkragen
zoals je die ziet op schilderijen van onder anderen
Frans Hals. Ik heb er geen moment spijt van gehad
dat ik de overstap vanuit de kunst maakte, want
iets maken maakt me heel blij. En ik word nog
steeds omringd door creativiteit. Alleen niet
meer op een concep tuele maar op een
ambachtelijke manier. Ik heb een label in de
markt gezet met een eigen signatuur: ik
maak wat ik zelf mooi vind – ik heb natuurlijk
wel een community die op dezelfde
manier in het leven staat. Mensen die ook
van theater bezoek en tentoonstellingen
houden, en op een duurzame manier in het
leven staan. Vrouwen die mijn tassen kopen
zouden bij wijze van spreken allemaal vriendin-

Ooit verliezen we onze laatste ouder…
‘ Wat doen
we met haar
spullen?’
72
Een kantelmoment in ons leven: je laatste ouder
verliezen. Schrijver Dick Wittenberg (1953)
zocht lang naar een familie die het aandurfde
om hem – en ons – te laten meekijken bij het
afwikkelen van de nalatenschap. Hij schreef er
een boek over. Een impressie.
BEELD: FENNA JENSMA
Het huis van Jo van Overdijk-van de Ven
staat sinds vrijdag bij de makelaar te
koop. Nog geen negen maanden nadat ze haar
laatste adem uitblies. In het weekend is het op
woningsite Funda al 863 keer bekeken. Straks
woont er iemand anders en komen haar kinderen,
klein- en achterkleinkinderen daar nooit
weer.
De makelaar omschrijft het pand als ‘ideale
eengezinswoning’. ‘Op loopafstand van de
dorpskern. Met diverse winkels, gezellige restaurants
en terrasjes. Uitvalswegen zijn eenvoudig
te bereiken.’
Een voor een klik ik op de vijfentwintig foto’s
waarmee de makelaar haar huis aanprijst. Een
stoet van smetteloze, lege kamers trekt aan mij
voorbij. Ik zoek naar sporen van de vrouw die
hier toch tweeëndertig jaar gewoond heeft. Ik
zie de schaduw die het zware wandmeubel
achterliet op de woonkamermuur. De afdruk
in het laminaat van het bed dat in de logeerkamer
stond. De waslijnen op zolder waar-

Portret
van een
nalatenschap

5VRAGEN
AAN
Frits Spits
‘Het was troostend iets
te maken waarin
Greetje blijft voortleven’
Frits Spits schreef onlangs een prachtig boek, Mijn
West Side Story, waarin hij zich probeert te verzoenen
met de dood. Drieënhalf jaar geleden verloor
de radiopresentator zijn vrouw Greetje. “Rouwen
blijft iets dat je vooral alleen moet doen.”
TEKST: JOLANDA HOFLAND | BEELD: ANP/HH/ WERRY CRONE
84

1
Het verlies van uw
vrouw had een
behoorlijke impact op
u. Hoe gaat het nu?
“Het klopt dat ik heel verdrietig ben
geweest. Wat wil je, Greetje was mijn
grote liefde, we waren 46 jaar samen.
Na haar overlijden ervaarde ik een
enorme chaos. Samen met haar was
alle structuur in mijn leven verdwenen.
Alle gewoontes, alle vanzelfsprekendheid.
Ik denk dat veel mensen die met
verlies te maken hebben het zullen
herkennen. Gaandeweg zoek je naar
manieren om weer grip te krijgen op
het leven. Op de werkelijkheid. Het is
lastig uit te leggen wat voor gevoelens
er komen bovendrijven in zo’n rouwproces.
Wat er precies door je heen
gaat. Je stelt jezelf constant de vraag:
Hoe leef ik nu verder zonder haar? Hoe
doe ik dat? Ik heb lieve mensen om me
heen die zich om mij bekommeren.
Mijn drie zoons, kleinkinderen,
vrienden. In dat opzicht heb ik niks te
klagen. En toch, rouwen blijft iets dat
je vooral alleen moet doen. Iets waar
je zelf doorheen moet. Ik vergelijk het
met een hondje dat je moet africhten.
In het begin loopt de pup alle kanten
op. Luistert het nergens naar. Op dit
moment loopt dat hondje al aan mijn
knie. Snap je? Het gehoorzaamt.
Tuurlijk, het is altijd bij me en gaat
85

DE KEUKEN IN MET
Maureen
Maureen Belderink is hoofdredacteur van foodmagazine delicious. Ze kiest voor Zin
spannende, kleurige en geurige gerechten op thema. Duik met haar de keuken in!
beeld: Ernie Enkelaaar. visagie: Manous Nelemans
102
From Asia
with love
3X STREETFOOD UIT HET VERRE OOSTEN
Soms ben je je eigen kookrepertoire een beetje zat.
Dan snak je naar iets écht anders. Voor mij is dat eigenlijk
altijd iets Aziatisch. Wie in Azië is geweest, weet dat het
nooit zo zal smaken als daar op de eerste de beste
straathoek. Maar dat mag de pret niet drukken. Naar
de toko gaan voor lekkere ingrediënten is al een feest.
Daarmee kunt u best vaak op reis aan de keukentafel. Deze
maand reizen we af naar Japan voor soep, eten we noedels
in China en een viscurry in Thailand. Goede reis!

JAPANSE KIPPENSOEP
met miso, noedels
& tofoe-croutons
Miso is een geweldig ingrediënt.
Waar je het ook in doet, bijvoorbeeld
in dit soepje: het wordt
heerlijk hartig. In culiland noemen
we dat ‘de vijfde smaak’.
recept: Anne Woodman. beeld: Al Richardson. styling: Bhavani Konings. bereiding: Kerrie Ray

OP PIETERPAD
Susan Haveman (1971) is getrouwd met Erik en moeder van Daan en
Thomas (†). Ze woont in ’s-Graveland en is altijd op zoek naar het mooie
in het leven. Samen met haar vriendin Jacoline loopt ze het Pieterpad.
VORDEN
26 etappes in 16 afleveringen
Sommige bomen zijn heel eigenwijs
nog groen. Die met een kleurrijke herfsttooi
steken daar fantastisch tegen af
114
We hadden het nog zo goed bedacht en uitgezocht.
Auto in Zelhem neerzetten, half uurtje
met de bus en trein en hup, starten met de
tweede helft van ons Pieterpad-avontuur.
In werkelijkheid hebben we er nu al drie
kwartier lopen op zitten en we zijn Zelhem
nog niet uit. De bushalte blijkt tijdelijk
opgeheven en de bushalte waar bussen wel
stoppen, kunnen we met geen mogelijkheid
vinden. De OV Reisapp biedt geen soelaas en
omdat Zelhem op deze herfstige vrijdagmorgen
uitgestorven is, kunnen we het niemand
vragen.
We wachten een tijdje bij een bushalte die we
wel kunnen vinden, maar daar stopt geen
enkele bus. Uiteindelijk vinden we aan de
andere kant van het dorp iets dat op een bushalte
lijkt. We hebben geen idee of we aan de
goede kant staan, maar we gokken het erop.
En jawel: een bus! We zijn onderweg!
En dan blijkt het ook nog een beetje mee te
zitten. Want officieel is er geen halte bij het
kasteel in Vorden, het startpunt van deze
etappe. Daar rijd je normaal dus langs met de
bus en dan moet je met de trein een stukje
terug. Wonderlijk, maar zo werkt het nu eenmaal.
Maar de lieve buschauffeur herkent in
ons ware Pieterpad-ers. “Als jullie heel snel
uitstappen, stop ik hier wel even, hoor.” Helemaal
super.
We treden eindelijk weer in de voetstappen
van Toos en Bertje, de bedenksters van het
Pieterpad. Letterlijk, want in het begin van de
laan over de Vordense Beek ligt, verzonken in
het pad, een monument met de voetafdrukken
van de dames.
Het is prachtig: volop herfst, met knerpende
kastanjes, beukennootjes en eikels. Sommige
bomen zijn heel eigenwijs nog groen, die met
een kleurrijke herfsttooi steken daar fantastisch
tegen af. En paddenstoelen: zoveel
rode exemplaren met witte stippen dat we
heel verwend raken en alleen foto’s maken
van de allermooiste. Het is volop genieten, we
komen vanalles tegen: een molen, een golfterrein,
een stuifzandgebied.
Voor we er erg in hebben, zijn we weer in
Zelhem. Daar stuiten we op twee mede-wandelaars
die wat verward naar de opgeheven
bushalte staren. Zij zijn net klaar en willen
terug naar hun auto in Vorden. Gelukkig kunnen
we hen in één keer naar de goede halte
wijzen. En wij boffen ook, want het is markt
in Zelhem. Met een bankje en een kraampje
met koffie en glühwein. Dat hebben we wel
verdiend na die vijf bonus-kilometers.
WANDELTIP
Als je het Pieterpad in
losse etappes loopt en
niet achter elkaar, is de
logistiek soms best een
uitdaging. Voor de routes
in het eerste boekje van
het Pieterpad is het goed
te doen: zet de auto op
het eindpunt, neem het
openbaar vervoer naar
het startpunt en wandel
naar de auto. De etappes
in boekje 2 zijn soms
lastiger. Vaak is het dan
beter een grote stad in
de buurt uit te zoeken en
vandaaruit met het
openbaar vervoer naar
de start en van het
eindpunt te reizen.
U vindt de vorige
afleveringen
op Zin.nl/pieterpad

ZELHEM
A
l
f
e
v
e
r
i
n
12
g
Busje komt zo?
We kunnen beginnen
In beroemde voetstappen
Het is herfst
De mooiste vliegenzwam
Bijzonder kleurcontrast
De Lindesche Molen Mooi boomschors Lieve zwammetjes
115

OOK NAAR
TERSCHELLING?
Kijk op p. 136
Terschelling
Wad een eiland!
We hebben massaal Nederland herontdekt de afgelopen tijd. Er was een virus
voor nodig om onze ogen te openen, maar wat wonen we toch in een prachtig land!
Neem nou het wondermooie Terschelling. Niemand kan die liefde beter overbrengen
dan de eilanders zelf. Zin Magazine zocht zes Terschellingers op die u, zomer en
winter, graag laten kennismaken met hun eiland, hun wereld.
TEKST EN BEELD: ANNEMARIE BERGFELD
116

117