Zin editie 1 - 2022 - Inkijkexemplaar

DE TIJD VAN JE LEVEN
SUPERDIK
MAGAZINE
SCHRIJVER
Maria Goos:
‘Enthousiasme
is mijn grootste
vijand’
Hey ho,
let’s go
2022
AP
KOKKERELLEN
De kersttafel
kleurt knalrood
13X BEKEND NEDERLAND
Nieuw jaar,
inspiratie klaar
SFEERVOL MONS
Culturele hotspot
in Wallonië
DE LIEFDE
Theater
met passie

ddd
106
PAUL GROOT
‘Achter de façade
zit iemand
die veel
onzekerder is’
coverbeeld: Jacqueline de Haas, Getty Images, Anouk de Kleermaeker, Saskia van Osnabrugge
4
INHOUD
VERDIEP
6 Gespot door Misja Uitgesproken types
op weg naar iets leuks
18 5 vragen aan Maria Goos ‘Liefde. Dáár
gaat het om volgens mij’
26 Passie: Theater De Liefde Annemarie,
Gerrie, Mylou en Simone openden hun
eigen theater, midden in coronatijd
34 Zin Event Wandeling in sfeervol Haarlem
en interview met Bart Chabot (plus boek!)
38 Verandering roept weerstand op
Herken uw patronen en doorbreek ze!
Met handig stappenplan
45 In inkt vereeuwigd Anouk, Anneke,
Robert en Paulette delen het verhaal
achter hun tatoeage
54 Dr. Does geeft raad Drie dilemma’s
58 Als u gaat scheiden Zó regelt u het
financieel goed
64 Filmevent op Vlieland Kom 3 dagen
genieten van romantische films
66 13x Bekend Nederland Terugblik maar
vooral: met volle kracht vooruit
72 Relatiemateriaal Zo doen zij het samen.
Lex Uiting & Susan Oostdam
74 Ga Theater, expo en (klein) festival
79 Beleggen voor beginners Doet u mee?
80 Tweeling Eeneiige tweeling Lenie en
Annie (1936) over hun bijzondere band
84 9x... Nieuwe gewoontes ontwikkelen
VERWONDER
102 Lees Fictie & non-fictie
106 Thuis bij Acteur/scenarist Paul Groot:
‘Ik heb een sixpack op mijn voorhoofd’
116 Fashion volgens Liddie Glitter & glam
118 Knalrode kersttafel Drie recepten, met
wijntips van Nicolaas Klei
124 Beauty Visagist Manous Nelemans
duikt in de beauty tas van een collega
126 Zie Op de bank & wie weet in de bios
VERLANG
132 Welterusten Hoofdredacteur Alida Dijk
logeerde in een Zeeuwse zwarte schuur

58
134
SFEERVOL MONS
Stad vol kunst
134 Verrassend Mons Op naar
deze culturele hotspot in
Wallonië
138 Op Pieterpad Wandelen van
Zelhem naar Braamt
140 De Pontjesroute Heerlijk
fietsen door het ándere
Noord-Holland
64
8
BLIKVANGER
met kerst
WINNEN
We geven 71 prijzen
weg. (p. 128)
COLUMNS
36 Stef Bos
57 Hanneke Groenteman
86 Katinka Polderman
E N O O K
8 Zin in | 15 Post | 24 Word
abonnee met korting! | 44 Online
kaartjes kopen | 63 Zin online | 87
Alles wat u wilt weten over nalaten
(commerciële bijlage) | 144
Aanbieding |145 Service |
146 Colofon | 147 Volgende Zin
26
WAT EEN LEF!
Een theater starten
in coronatijd
116
SHINEN
in glitter
5

5VRAGEN AAN
Maria
Goos
‘Enthousiasme is
mijn grootste vijand’
Scenarioschrijver Maria Goos (1956) houdt van haar
werk. Zoveel, dat ze met haar 65 jaar nog steeds
geen nee kan zeggen tegen leuke projecten.
Op het moment ligt ze in de lappenmand, maar
volgend jaar tourt ze weer langs de theaters met haar
nieuwe voorstelling Seksklimaat.
TEKST: JOLANDA HOFLAND | BEELD: ELS ZWEERINK, ROBIN VOGEL
18

1
Hoe gaat het met u?
“Op het moment zit ik in de lappenmand:
griep. Ik snotter, hoest en heb
keelpijn. Daar komt nog bij – en dat is
ernstiger – dat ik dicht tegen een
burn-out aan zit. Ik kan het mezelf
verwijten omdat ik het afgelopen jaar
veel te veel hooi op mijn vork heb
genomen en onder te grote druk heb
gewerkt. Naast de projecten die ik al
had staan, werd ik afgelopen jaar
gevraagd om vier televisie-interviews
te maken met bekende Nederlanders
over hun moeder voor MAX: Smoeder.
Dat vond ik erg leuk om te doen. Toen
werd ik gevraagd om een tiendelige
serie te schrijven. Alleen van het idee
al, werd ik dolenthousiast. Enthousiasme
is mijn grootste vijand. Dat
moet ik nog boven mijn bureau laten
kalligraferen. Want hoe leuk alles
ook is, naast Seksklimaat was het veel
te veel. Tja, en dan kom je tot de
rampzalige conclusie: ik ben 65 en
kan nog steeds geen nee zeggen. Of ik
het nog kan leren? Dat zal wel móeten.
Op het moment heb ik vooral last
van Ménière-aanvallen. Dan word ik
duizelig en val ik gewoon om. Die
aanvallen zijn zo indringend. Ik heb
er al eens eerder last van gehad,
maar het is heel lang weggebleven.
Uit ervaring weet ik dat als ik mezelf
wat meer rust en ontspanning gun, er
niks aan de hand is. Onder druk
schrijven, lokt dit uit. Eigenlijk belachelijk
dat ik er weer ben inge-
19

HERINNERINGEN VOOR HET LEVEN
In inkt
vereeuwigd
Achter elke tatoeage zit een verhaal. Of ze nu grappig, ontroerend of
emotioneel zijn: tattoos zijn uniek en staan voor bijzondere herinneringen.
Anouk, Anneke, Robert en Paulette delen graag die van hen.
PRODUCTIE & TEKST: RENÉE BROUWER | BEELD: MARK UYL | VISAGIE: CARMEN GONZALEZ
45

Een blijvend souvenir aan je ex. Moet je dat echt willen? Tekstschrijver
Anouk Claassen (1970) vond van niet. Toen het op haar 29ste
uitging met haar toenmalige vriend, liet ze hun gezamenlijke tattoo
direct aanpassen. Iets waar ze later juist weer spijt van had.
Anouk
“Ik was 24 jaar en straalverliefd.
Samen met mijn toenmalige vriend
liet ik eenzelfde tattoo zetten: onze
sterrenbeeldtekens Leeuw en Schorpioen,
verstrengeld in elkaar. Het was zijn idee.
We waren pas net een paar weken samen en nogal
impulsief. ’s Middags begon hij erover en twee uur
later zaten we al in de tattooshop. Waarom ook
niet, dacht ik. Op dat moment vond ik het echt
pure romantiek. We lieten onze tatoeages zetten op
onze schouderbladen, de zijne iets groter dan die
van mij. Het was echt heel spannend. Als crazy
lovers voelde ons leven als een film. Een aantal
maanden na onze tattoo gingen we samen zelfs op
wereldreis. Ook hadden we plannen om te gaan
trouwen en toch klapte het zo’n vier jaar later
tussen ons. Dat kwam uiteindelijk vanuit hem,
maar laten we het erop houden dat onze levensstijlen
niet meer goed bij elkaar pasten.
In zak en as en ontzettend boos meldde ik me
vlak daarna opnieuw bij tattooshop Hanky Panky,
de beroemde tattoostudio van tatoeëerder Henk
Schiffmacher. Best jammer dat ik niet door hem
werd geholpen, het is toch een icoon, die man.
Maar gelukkig deed zijn medewerker het ook
prima. Zonder het eerst allemaal even te laten
bezinken, zei ik dat er iets over mijn tattoo heen
moest. Diezelfde dag nog…
Met een viltstift maakte de tattoo-artiest een eerste
opzet. ‘Is dit wat?’ vroeg hij. Ik zag dat hij een
soort tribal over mijn tatoeage had gekrabbeld,
waardoor hij er ineens een flink stuk groter uitzag.
‘Prima,’ antwoordde ik. ‘Doe maar.’
Nadat het klusje was geklaard, maakte een vriendin
van mij een polaroid van mijn nieuwe tattoo.
Natuurlijk stuurde ik die vervolgens door naar
mijn ex, voorzien van een fantastische oneliner,
46
bedacht door een reclamejongen die ik kende van
de sportschool. Er stond: The tangible proof of our
ex entwinement, has now become no more than a
dusty memory… Dramatischer kon niet.
Woedend belde mijn ex me op. Hij kon niet begrijpen
waarom ik ‘onze’ tattoo na onze relatiebreuk
direct had laten aanpassen. Mijn missie was
geslaagd. Verlost van mijn rancune voelde ik me
onoverwinnelijk. Tenminste, voor een middagje
dan, want vanaf dat moment liep ik wel met een
vrij lelijke tribal op mijn schouder rond.
Zeven jaar later beviel ik van een dochter, die net
als mijn ex in het sterrenbeeld Leeuw ter wereld
kwam. In die periode kon ik mezelf echt voor
mijn kop slaan. Had ik maar geweten hoe dingen
zouden lopen, dacht ik. Dan had ik mijn tattoo
gewoon laten staan. Tja, karma is a bitch.
Helemaal omdat ik er later nog wel eens met mijn
ex over heb gesproken. Hij had zijn tattoo nog
steeds en moest er vooral hard om lachen dat ik de
mijne had laten aanpassen. Ik gaf toe dat het best
een beetje hysterisch was geweest. Maar ach, ik
kon er niks meer aan veranderen. Tot op heden
heb ik dus nog steeds die vreselijke tribal op mijn
schouder. Gelukkig zie ik dat ding zelf nooit. Een
nieuwe tattoo zal er bij mij niet snel komen.
Om mijn dochter te behoeden voor dezelfde fout
show ik hem nu met gepaste trots. Ze is 14 en ik
vermoed dat ze later ook wel een tatoeage zou
willen. Als dat het geval is, zal ik eerst goed met
haar praten of ze het echt wel zeker weet. Maar
eigenlijk denk ik niet dat ze het ooit zover laat
komen als dat ik heb gedaan. Ze is veel bedachtzamer,
dus dat komt vast goed. En zo niet, dan
neem ik haar niets kwalijk. Zijn we in elk geval
weer twee grappige verhalen rijker!”

Filmpjes, liedjes
en méér? Kijk op
Zin.nl/vollekrachtvooruit
13x BN’ers over
nieuwe inzichten en plannen
Volle
kracht
vooruit
De laatste dagen van 2021 tikken weg. Tijd voor reflectie.
Wat ging er wél goed dit jaar? Bracht het virus ons ook mooie dingen
of was het overleven? Een nieuw jaar biedt sowieso nieuwe kansen.
Deze BN’ers blikken terug op het afgelopen jaar en
op hun leven. En maken – waar mogelijk – nieuwe plannen.
TEKST EN SAMENSTELLING: PETRA SCHOUTEN

1
Dirk-Jan van Dijk/Lumen
Groot dromen
Eva Jinek (1978) heeft – zoals we allen
konden zien – gewoon doorgewerkt met
haar dagelijkse talkshow op tv.
En nieuwe plannen genoeg.
“Wie mij kent, weet dat ik een fetisj heb
voor de geur van nieuwe boeken. Drie jaar
geleden kreeg ik voor mijn 40ste verjaardag
een koffietafelboek over 100 creatievelingen.
Niet te glanzend drukwerk en
een optimale geurbeleving, fenomenaal.
Een cadeau van mijn online redacteuren.
Hoogzwanger en hormonaal compleet
high werd ik extra geraakt door de lieve
teksten die mijn collega’s erin hadden
geschreven. Al bladerend ontstond het
idee voor een eigen koffietafelboek.”
bron: Evajinek.nl
Voor Droom groot (zie ook p. 102) interviewde
Eva haar rolmodellen. Over de
weg naar geluk en succes en dan vooral
over de strijd die daaraan voorafging.
Verhalen over eenzaamheid, verlies van
gezondheid, seksisme, een troosteloze
jeugd of verlammende schaamte, maar
ook over doorzettingsvermogen en de
onbreekbaarheid van de wil.
Leeg doek
Jeroen Krabbé (1944) kon niet op reis
voor inspiratie en zocht het daarom
binnenshuis.
“Tijdens de eerste lockdown vroeg ik me
af: heeft het überhaupt nog zin? Heeft
het zin om te schilderen – en zo ja, wat
dan? Normaal maak ik reizen, intussen
maak ik dan aantekeningen en schetsen,
en dat worden dan weer schilderijen.
Maar nu zat ik in ons huis in Dalfsen.
Daar keek ik eens goed rond in mijn
atelier – en toen heb ik dat maar als
onderwerp genomen. Dat zijn dertig
schilderijen geworden. Het atelier dat op
me afkwam, de lege witte doeken die
daar stonden – en waarvan ik niet meer
wist wat ik ermee moest. Daarom zit er
soms een figuur in die nieuwe schilderijen
die niet weet wat hij moet doen. Dus
de gedwongen introspectie, dat gedwongen
teruggaan naar jezelf, heeft bij mij
een enorme activiteit veroorzaakt.”
bron: NRC, september 2021
Zoon Jasper Krabbé ging voor het boek
Stilte (behorende bij de gelijknamige
tentoonstelling die onlangs in Museum
de Fundatie te zien was) in gesprek
met zijn vader en collega-kunstenaar.
Over hoe het was als kunstenaar in de
bijzondere periode van lockdown.
Waanders.nl (zoek op Stilte)
Andreas Terlaak/Lumen
2 3
Plan B
Antoinette Beumer (1962) zit niet snel
met haar handen in het – inmiddels
grijze – haar en grijpt haar kansen.
“Als ik nooit meer een film ga regisseren
heb ik nog altijd een plan B achter de
hand. Sinds drie jaar heb ik mijn haar
laten uitgroeien, vroeger verfde ik het
altijd. Maar nu ik helemaal grijs ben,
zou ik naar Duitsland kunnen gaan om
als 50+ fotomodel mijn geld te verdienen.
In Nederland zou ik mezelf niet graag de
hele dag in de bladen tegen willen
komen. Gewoon een maand per jaar, alle
klussen aanpakken. Kukident, Tena
Lady: waar ze me maar voor willen
hebben. Als ik dan twaalfhonderd euro
per dag opstrijk, ben ik in een paar
weken klaar voor de rest van het jaar.
Rijd ik daarna door naar Frankrijk en ga
ik lekker op een berg zitten schrijven.”
bron: Zin 1, 2018
Mijn vader is een vliegtuig was eind september
de openingsfilm op het Nederlands
filmfestival in Utrecht. Het is de
verfilming van Antoinette Beumers
gelijk namige roman, waarmee ze in
2018 debuteerde. Afgelopen november
maakte ze de overstap naar Netflix,
waar ze als Director Original Series de
drijvende kracht wordt achter nieuw
Nederlands filmdrama.
67
Jacqueline de Haas

EEN LEVEN IN BEELD
Dit is Paul Groot
koksmes
vrouwelijkheid
GTST
depressie
ACCEPTATIE
stilte
SATIRISCHE sporten
REVUE
Acteur en scenarist Paul Groot (1967) treedt op met Koefnoen live, een
gloednieuwe theaterversie van het succesvolle televisieprogramma
waarmee hij talloze types en imitaties tot leven bracht – een talent dat
hij zich als kind noodgedwongen eigen maakte. Wat hij van zichzelf
laat zien, blijft een precieze afweging. “Homo zijn was niet de bedoeling,
dat hebben mijn ouders me onbewust meegegeven.”
TEKST: MINOU OP DEN VELDE | BEELD: BRENDA VAN LEEUWEN
107

DE KEUKEN IN MET
Maureen
Maureen Belderink is hoofdredacteur van foodmagazine delicious. Ze kiest voor Zin
spannende, kleurige en geurige gerechten op thema. Duik met haar de keuken in!
beeld: Ernie Enkelaaar. visagie: Manous Nelemans
118
Rode
kerst
VUURWERK IN DE KEUKEN
Tradities en rituelen ontlenen hun waarde aan het feit dat
ze steeds hetzelfde zijn. Heerlijke ijkpunten in de tijd, in
je familiegeschiedenis. Maar ook momenten dat je kunt
verzuchten: daar gáán we weer… Wéér die kalkoen. Wéér
die garnalencocktail! Ja, inderdaad. Want dat is wat we
willen op die geijkte dagen. Toch is er altijd speelruimte. En
die moet je als thuiskok natuurlijk pakken. Wat dacht je
van kerst op kleur. In delicious.magazine is deze kerst alles
– lekker traditioneel – wit. Maar het menu dat ik voor Zin
Magazine heb samengesteld is rood: de kerstkleur.
Feestelijk, warm en vrolijk. Kijk maar gauw. En fijne dagen!

SALADE VAN ROODLOF
met granaatappel,
roze geitenkaas &
kaneeltomaatjes
Bitter, zuur, zoet, zout en aards:
dit smaakpalet is compleet!

ddd
Fotobijschrift
Kunst in de maak
La Petite fille aux papillions,
bij de Sint-Waldetrudiskerk

Mons
Van mijnstadje naar culturele hotspot
Vincent van Gogh pikte het kunstenaarsleven op in de
mijnstreek van Mons. Vandaag de dag is de Waalse stad
een creatieve broedplaats, waar op bijna iedere hoek
een muurschildering of standbeeld schittert.
TEKST EN BEELD: JESSICA DE KORTE
Overal kunst in
Op een steiger staan twee jongemannen,
hun kleding vol verfvlekken. Boven
een lampenzaak zijn ze druk met penselen
in de weer. Links is saai steen
zichtbaar, rechts een kleurrijk kunstwerk;
drie fantasievogels, met een
gewei, eenhoorn en helm op de kop.
“Gisteren zag ik ze ineens aan het werk,” zegt
een buurtbewoner. “Ik kom nu telkens even
koekeloeren.”
Mons (‘Bergen’ op zijn Vlaams) ligt op zo’n
drie uur treinen van Utrecht en barst van de
street art, van muurschilderingen en standbeelden
tot vrolijk beschilderde kasseien. Al
slenterend door het centrum kom ik ook allemaal
hippe kledingboetiekjes, eettenten en
winkels met hebbedingen tegen. De oude
mijn- en industriestad kende veel leegstand,
kunst bracht weer leven in de brouwerij.
Culturele hoofdstad 2015
Een handvol monumenten staat er in de stad
die tijdens veel oorlogen een schietschijf was,
zoals ik leer in het Mons Memorial Museum.
Indrukwekkende installaties met foto’s, brieven
en andere herinneringen van slachtoffers
vertellen onder meer over de zware tijd in de
Eerste en Tweede Wereldoorlog. De slag bij
Bergen van 23 augustus 1914 groeide uit tot
een legende over engelen die de Engelse
soldaten bijstonden. In een achteraf gelegen
straatje ontdek ik achter het raam van een
gehavend gebouw toevallig een zeefdruk van
het tafereel. In mooie kleuren, de engel zwevend
boven het Belfort, de barokke toren die
trots op het hoogste punt van de stad staat.
Mons ontpopte zich door de jaren heen tot een
creatieve broedplaats. In de oude manege van
een militaire kazerne, industriepanden en
135