Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Ze hebben het nooit erg gevonden<br />
of het haar kwalijk genomen, dat is<br />
mooi. Toen ze stierf en iemand tegen<br />
mijn zoon zei dat hij nu meer ruimte<br />
zou hebben om te fietsen, antwoordde<br />
hij meteen dat hij die fiets niet<br />
hoefde, als zijn zus maar zou terugkomen.<br />
Mensen zeggen soms rare<br />
dingen, wellicht omdat ze niet weten<br />
hoe ze ermee moeten omgaan.<br />
Iemand vertelde mij ooit dat ik nu<br />
mama kon zijn voor de andere kindjes,<br />
dat komt toch hard binnen hoor.”<br />
«HET ENIGE WAT<br />
JE KAN DOEN, ALS<br />
JE ZO EEN VERLIES<br />
LIJDT, IS EROVER<br />
PRATEN»<br />
Ze kwam niet thuis van het<br />
funerarium<br />
Toen de gezinsleden geconfronteerd<br />
werden met het drama probeerden<br />
ze het, zo goed en zo kwaad mogelijk,<br />
samen te verwerken. “Het enige wat<br />
je kan doen, als je zo een verlies lijdt,<br />
is erover praten. Iedereen verwerkt<br />
dit op zijn of haar eigen manier, voor<br />
onze zonen was het zeer belangrijk<br />
dat we er eerlijk en duidelijk over waren<br />
tegen hen. We hebben die laatste<br />
dagen heel intens beleefd. Alissa<br />
werd thuis opgebaard, we hebben<br />
samen filmpjes gekeken en afscheid<br />
genomen van haar. We hebben ook<br />
samen haar kistje beschilderd. Vooral<br />
mijn jongste zoon kon niet begrijpen<br />
dat ze niet terug naar huis kwam<br />
toen ze uiteindelijk naar het funerarium<br />
werd gebracht. Het was dan ook<br />
heel moeilijk om aan hen uit te leggen<br />
wat Alissa overkwam. Tot kerst<br />
2019 ging ze naar een type 2 school<br />
voor kinderen met een mentale achterstand<br />
en tot vandaag zijn er kindjes<br />
die nog altijd wachten tot Alissa<br />
terugkomt. Haar bank bleef ook heel<br />
lang in de klas staan, niemand anders<br />
mocht er gaan zitten. Intussen<br />
hebben ze ook een hoekje gemaakt<br />
met haar foto, dat doet best plezier.”<br />
Met vallen en opstaan<br />
Tot vandaag blijven de gevoelens<br />
moeilijk voor het gezin. “Elke dag is<br />
anders voor mij, de ene dag kan ik er<br />
beter mee om dan de andere. Kleine<br />
zaken kunnen zwaar binnenkomen,<br />
een worst bakken bijvoorbeeld, want<br />
dat deed ik altijd voor haar. Dat ik<br />
mijn gevoelens niet moet verbergen<br />
en we er samen over kunnen praten,<br />
is voor mij heel belangrijk.”<br />
Net voor Kerstmis plaatste mama<br />
Caroline een kerstboom op de sterretjesweide<br />
en die blijft er staan tot<br />
6 januari. “We hebben er een doos<br />
bijgezet met kaartjes. Op die manier<br />
kunnen ouders van sterrenkindjes er<br />
de naam van hun oogappel opschrijven<br />
en het kaartje aan de boom hangen.<br />
Op die manier krijgen ook hun<br />
kindjes licht, hoop en goede moed.<br />
Intussen hangen er best al veel<br />
kaartjes aan de boom.”<br />
Kerst is anders<br />
Het initiatief werd intussen ook goed<br />
onthaald door de politici maar ook<br />
door de vzw Vilomah, die zich inzet<br />
voor palliatieve zorg voor kinderen<br />
en nazorg. “Zij zorgden ervoor<br />
dat Alissa meter werd van een Aziatische<br />
olifant, haar lievelingsdier, in<br />
Planckendael. Ik ben er intussen ook<br />
vrijwilliger omdat ik het belangrijk<br />
vind dat het thema bespreekbaarder<br />
wordt in onze maatschappij en<br />
lotgenoten een betere begeleiding<br />
krijgen. Vandaag komen dokters<br />
bijvoorbeeld vaak veel te laat met<br />
het slechte nieuws. Ze zouden dat<br />
beter meteen zeggen, dus van zodra<br />
ze weten dat de ziekte terminaal<br />
is, in plaats van ouders valse hoop<br />
te geven. Dat gebeurt nog te vaak.<br />
Dokters handelen vooral vanuit hun<br />
medische kennis maar er is nog veel<br />
te weinig aandacht voor de psychologische<br />
kant van het verhaal. Het taboe<br />
bestaat nog steeds en dat willen<br />
28<br />
Reportage Een jaar na de dood van Alissa