19.05.2022 Views

2022 05 21 Zonsondergangen - Brodsky Quartet + Virpi Räisänen

Transform your PDFs into Flipbooks and boost your revenue!

Leverage SEO-optimized Flipbooks, powerful backlinks, and multimedia content to professionally showcase your products and significantly increase your reach.

Za <strong>21</strong> Mei <strong>2022</strong><br />

Grote Zaal<br />

20.15 uur<br />

Serie<br />

Strijkkwartetten<br />

<strong>Zonsondergangen</strong><br />

<strong>Brodsky</strong> <strong>Quartet</strong><br />

+ <strong>Virpi</strong> <strong>Räisänen</strong><br />

Het gratis beschikbaar stellen van dit digitale<br />

programmaboekje is een extra service<br />

ter voorbereiding op het concert. Het is<br />

uitdrukkelijk niet de bedoeling deze versie<br />

tijdens het concert te raadplegen via je mobiele<br />

telefoon. Dit is namelijk zeer storend voor de<br />

andere concertbezoekers.<br />

Bij voorbaat dank.


Programma<br />

<strong>Zonsondergangen</strong><br />

<strong>Brodsky</strong> <strong>Quartet</strong><br />

+ <strong>Virpi</strong> <strong>Räisänen</strong><br />

<strong>Brodsky</strong> <strong>Quartet</strong>:<br />

Krysia Osostowicz viool<br />

Ian Belton viool<br />

Paul Cassidy altviool<br />

Jacqueline Thomas cello<br />

<strong>Virpi</strong> <strong>Räisänen</strong> mezzosopraan<br />

Serie<br />

Strijkkwartetten<br />

Za <strong>21</strong> mei <strong>2022</strong><br />

Grote Zaal<br />

20.15 - 22.00 uur<br />

ca. 45 minuten voor de pauze<br />

ca. 40 minuten na de pauze<br />

Voorprogramma<br />

Entreehal<br />

19.30 - 19.45 uur<br />

Fontana Kwartet:<br />

Menno Verloop viool<br />

Caspar Bellamy Wispelwey<br />

viool<br />

Elin Haver altviool<br />

Isaac Lottman cello<br />

Bedřich Smetana (1824 -<br />

1884)<br />

Uit Strijkkwartet nr. 1 in e<br />

‘Uit mijn leven’ (1876)<br />

I. Allegro vivo appasionato<br />

II. Allegro moderato à la polka<br />

Staat je mobiele telefoon al uit?<br />

Dank je wel.<br />

2


Programma<br />

Henry Purcell (1659 - 1695)<br />

Chaconne in g Z 730 (1680) arr. Benjamin Britten (1947/48)<br />

James MacMillan (1959)<br />

For Sonny (2011)<br />

Memento (1994)<br />

Dmitri Sjostakovitsj (1906 - 1975)<br />

Strijkkwartet nr. 4 op. 64 in D (1949)<br />

··<br />

Allegretto<br />

··<br />

Andantino<br />

··<br />

Allegretto (attaca)<br />

··<br />

Allegretto<br />

Pauze<br />

Franz Schubert (1797 - 1828)<br />

Du bist die Ruh op. 59 D 776 (1823)<br />

Osvaldo Golijov (1960)<br />

Una madre comio asado (20<strong>05</strong>)<br />

Mathilde Wantenaar (1993)<br />

Ich hatte viel Bekümmernis: Hier ist ja lauter Nacht (2020)<br />

Ottorino Respighi (1879 - 1936)<br />

Il tramonto (1914)<br />

3


Toelichting<br />

Noten uit de afgelopen en de huidige eeuw met een sterke hang naar het verleden, zo<br />

laat het strijkkwartetprogramma van vanavond zicht kort samenvatten. Henry Purcells<br />

Chaconne dateert weliswaar uit de zeventiende eeuw, maar twintigste-eeuwer Benjamin<br />

Britten vulde ze opnieuw in. Ook in het nieuwe werk van Mathilde Wantenaar speelt<br />

barokmuziek een rol. Een zeker verlangen naar rust en een betere wereld spreekt bijna<br />

uit alle werken en vindt zijn bekroning in het heftige romantische doodsverlangen<br />

waarmee Il tramonto van Ottorino Respighi eindigt: ‘Mag dat mijn grafschrift zijn, net als<br />

het jouwe: Vrede!’<br />

Henry Purcell<br />

Chaconne<br />

Net als Nederland na Jan Pieterszoon<br />

Sweelinck, kende Engeland na Purcell een<br />

periode van ruim twee eeuwen voordat<br />

er weer componisten van internationale<br />

allure op het toneel verschenen.<br />

Maar terwijl de grootheid van Sweelinck<br />

hier al in de jaren twintig en dertig van<br />

de vorige eeuw werd onderkend, duurde<br />

het in Engeland tot na de Tweede<br />

Wereldoorlog voordat de muziek van<br />

Purcell weer de erkenning kreeg die haar<br />

toekomt. Het feit dat Henry Purcell juist<br />

na de beëindiging van die oorlog zijn 250e<br />

sterfdag beleefde, hielp daar enorm bij.<br />

Veel is daarbij te danken aan componist<br />

Benjamin Britten (1913 - 1976). Telkens<br />

weer reflecteerde hij op het werk van zijn<br />

barokke voorganger. Met zijn partner,<br />

tenor Peter Pears, vertolkte pianistbegeleider<br />

Britten de liederen van Purcell<br />

veelvuldig in de na-oorlogse jaren, waarbij<br />

ze ook het Holland Festival herhaaldelijk<br />

aandeden.<br />

Ook Purcells fameuze Chaconne trok<br />

Brittens aandacht. Hierover schreef hij:<br />

‘Statig beweegt het thema, dat als eerste in<br />

de bas verschijnt, van een hoge g naar de g<br />

een octaaf lager. Het basthema is voordurend<br />

aanwezig in het ensemble, met verschillende<br />

lagen in de bovenstemmen. Daarna beweegt<br />

het thema zich door het orkest. […] Het<br />

eindpunt van het stuk brengt een variatie die<br />

we ‘pathetisch’ zouden kunnen noemen, met<br />

reeksen van dalende zestiende noten, die<br />

voorzien van de aanwijzing ‘zacht’ herhaald<br />

worden – dat is Purcells eigen aanwijzing.’<br />

Dat laatste moest erbij, want de meeste<br />

‘instructies’ kwamen van de hand van Britten<br />

zelf, die zijn verrijkte versie muntte voor<br />

strijkkwartet of strijkorkest.<br />

James MacMillan<br />

For Sonny / Memento<br />

Vandaag de dag is er niet meer zo’n gebrek<br />

aan Britse componisten van internationale<br />

allure. Een opvallend gezicht tussen<br />

Londenaren als Thomas Adès, John<br />

Tavener en George Benjamin is dat van de<br />

Schot James MacMillan.<br />

4


Toelichting<br />

Bij ons op het vasteland maakte hij veel<br />

furore in de jaren negentig met zijn concert<br />

voor de dove slagwerkster Evelyn Glennie<br />

Veni, veni, Emmanuel. Uit de titel van dit<br />

veelgespeelde werk blijkt al dat MacMillan<br />

zich goed thuisvoelt bij religieuze thema’s.<br />

Niet toevallig kwam hij op in de jaren dat de<br />

‘nieuwe spiritualiteit’ in de muziek opgeld<br />

deed. Deze beweging – die aanvankelijk<br />

vooral uit het Oosten vanuit ex-Sovjetstaten<br />

was komen overwaaien met muziek van<br />

componisten als Arvo Pärt en Gia Kantsjeli<br />

– vond opeens een westelijke tegenhanger<br />

in het werk van twee jonge Britten: oostersorthodoxe<br />

muzikale kleuren kwamen tot<br />

leven in de muziek van John Tavener en<br />

de rooms-katholieke liturgie gedijde bij<br />

MacMillan.<br />

Memento is een compositie uit 1994 die<br />

zelfs figureert in een lijst van ’50 Minimalist<br />

Classics’. Spaarzame, ijle klanken verglijden<br />

eindeloos en lijken een hapje uit de<br />

eeuwigheid te hebben genomen. Toch<br />

heeft zelfs de eeuwigheid een Schotse<br />

inslag, getuige sommige karakteristieke<br />

melodiewendingen. Ook in For Sonny uit<br />

2011 ontbeert een zekere spirituele lading<br />

niet. MacMillan schreef het naar aanleiding<br />

van de veel te vroege dood van het kleinkind<br />

van een vriend. Als een wiegeliedje (nursery<br />

rhyme) laat de getokkelde eerste viool<br />

gedurig een simpel melodietje horen. De<br />

overige instrumenten vullen dit gegeven<br />

aan, nu eens met eenvoudige harmonieën,<br />

dan weer met klanken uit een verre wereld,<br />

maar aldoor in schommelende wisseling van<br />

beweging.<br />

Dmitri Sjostakovitsj<br />

Strijkkwartet nr. 4<br />

Geen Schotse, maar elementen van joodse<br />

volksmuziek speelden de Russische<br />

componist Dmitri Sjostakovitsj parten in<br />

zijn Vierde strijkkwartet uit 1949. Samen<br />

met enige andere werken hield hij het<br />

jaren in zijn bureaula.<br />

Vanuit een huidig gezichtspunt lijkt het<br />

onbegrijpelijk dat Sjostakovitsj deze<br />

betoverende en onschuldige klanken<br />

niet aan de openbaarheid durfde prijs<br />

te geven, maar de naoorlogse jaren tot<br />

1953 werden in zijn vaderland vergiftigd<br />

door Stalins terreur, en menigeen moest<br />

voor zijn bestaan vrezen. Dat gold zeker<br />

als je je als componist met thema’s uit<br />

de joodse cultuur inliet. Met twee andere<br />

werken die joodse muziek invoerden – de<br />

liederencyclus Uit de joodse volkpoëzie<br />

en het Eerste vioolconcert – leidde het<br />

Vierde strijkkwartet derhalve lange tijd een<br />

schemerbestaan. Pas in december 1953,<br />

na Stalins dood, kon het grote publiek<br />

kennismaken met wat een van Sjostakovitsj’<br />

meest geliefde kamermuziekwerken zou<br />

worden. Wel had de componist al drie jaar<br />

eerder een privé-uitvoering bij hem thuis<br />

georganiseerd ter gelegenheid van zijn<br />

eigen verjaardag.<br />

Het Vierde strijkkwartet bestaat uit drie<br />

Allegretto’s en een Andantino. Het eerste<br />

Allegretto ademt een rustige pastorale<br />

5


Toelichting<br />

sfeer die zowel aan Ludwig van Beethoven<br />

als aan Béla Bartók doet denken. Ook het<br />

Andantino dat erop volgt, is een toonbeeld<br />

van zangerige tederheid. De nonchalante<br />

sfeer van ‘easy-going’ uit de eerste twee<br />

delen weet Sjostakovitsj ook in de twee<br />

afsluitende Allegretto’s te behouden, al komt<br />

er ritmisch wat meer leven in de brouwerij.<br />

Het derde deel heeft een opgewekt<br />

scherzo-karakter dat vooral in de levendige<br />

motoriek tot uiting komt. Het lange vierde<br />

deel springt nog het meest uit de band<br />

qua dramatiek, maar eindigt niettemin in<br />

dezelfde rustgevende, bijna vergoelijkende<br />

sfeer waarmee het kwartet begon.<br />

Franz Schubert<br />

Du bist die Ruh<br />

Du bist die Ruh op tekst van Friedrich<br />

Rückert is een van de beroemdste, maar<br />

ook een van de moeilijkste liederen.<br />

De eenvoudige melodie vraagt om een<br />

perfecte adembeheersing.<br />

Het gedicht werd gepubliceerd in de collectie<br />

Östliche Rosen (Orientaalse rozen). Het<br />

suggereert een transcendentale religieuze<br />

ervaring, bijna meditatief, die doet denken<br />

aan de rituelen van het oosten. In een<br />

langzaam 3/8-tempo heeft het wat weg<br />

van een mantra, een litanie van geduld en<br />

nederigheid en is tevens een lofzang op de<br />

langdurige liefde. Rückert was namelijk niet<br />

alleen een kenner van de oosterse literatuur,<br />

hij was ook een vurig pleitbezorger van<br />

het huwelijk en het gezinsleven. In plaats<br />

van met piano gaat het lied vanavond met<br />

strijkers.<br />

Osvaldo Golijov<br />

Una madre comio asado<br />

Osvaldo Golijov, de Argentijnse componist<br />

met Joods-Roemeense achtergrond,<br />

schreef de eenvoudige, korte ballade voor<br />

de sopraan Dawn Upshaw met wie hij veel<br />

en graag samenwerkt.<br />

De zangeres klinkt in het lied als de<br />

pure onschuld, maar ze vertelt het<br />

onwaarschijnlijke verhaal hoe ze haar zoon<br />

heeft gebraden en opgegeten. Het is een<br />

traditioneel Sefardisch lied, gebaseerd op de<br />

klaagliederen van Jeremia. De tekst zinspeelt<br />

op de wanhoop van een moeder in een door<br />

oorlog verwoeste stad. Golijov combineert<br />

de beangstigende tekst met een schijnbaar<br />

onschuldig wiegeliedje.<br />

Mathilde Wantenaar<br />

Ich hatte viel Bekümmernis<br />

De jonge Nederlandse componiste Mathilde<br />

Wantenaar doet al enige jaren ferm van zich<br />

spreken met inventieve composities, die<br />

ook een breed publiek aanspreken.<br />

Haar compositie Seufzer bijvoorbeeld,<br />

geschreven voor sopraan Johannette<br />

6


Toelichting<br />

Zomer in het kader van haar project<br />

Bach2Ways, werd uitgebreid besproken in<br />

het radioprogramma De Schatkamer door<br />

(destijds) Componist des Vaderlands Willem<br />

Jeths. In het strijkkwartet van vanavond<br />

beroert zij opnieuw deze thematiek van angst<br />

en radeloosheid die spreekt uit de tekst van<br />

Bachs eenentwintigste cantate. Op tweederde<br />

van het stuk greep de componiste terug op<br />

dit eerdere materiaal en kregen noten van<br />

Seufzer in andere vorm weer een plaatsje.<br />

‘Er is sprake van een soort ‘schaduw-barok’',<br />

vertelt de componiste desgevraagd. ‘Er zijn<br />

barokachtige passages, maar ook vrijere die<br />

je atonaal zou kunnen noemen. Sommige<br />

passages zijn juist heel zacht en tonaal, zoals<br />

op het eind bij de woorden ‘Erfreue Dich,<br />

Seele’, maar dit wordt ruw afgebroken. De<br />

muziek wordt kaler, de adem stokt als het<br />

ware en wat overblijft, is pure beklemming<br />

en radeloosheid: ‘Hier ist ja lauter Nacht'.’<br />

Vanwege de epidemie kon de première van<br />

het in opdracht van de Nijmeegse Stichting<br />

voor Kamermuziek geschreven werk pas deze<br />

week in de plaatselijke ‘Vereeniging’ klinken<br />

en in het Muziekgebouw klinkt vanavond dus<br />

een soort ‘schaduw-première’.<br />

Ottorino Respighi<br />

Il tramonto<br />

De Italiaanse componist Ottorino Respighi<br />

staat bekend als een impressionist en<br />

niet zozeer als een vernieuwer. Dat hij<br />

graag achterom keek en ook de lucht<br />

van de romantiek gretig insnoof, blijkt<br />

wel uit de tekstkeuze voor een van zijn<br />

meest gespeelde werken Il tramonto (de<br />

zonsondergang).<br />

De versie voor strijkkwartet wint het daarbij<br />

van de orkestversie, dankzij de grotere<br />

intimiteit. Het gedicht van Percey Shelley uit<br />

de kiemtijd van de romantische beweging,<br />

kort na 1800, behandelt de verhouding van<br />

een jong liefdespaar tijdens een nachtelijke<br />

wandeling door de natuur. In die zin doet het<br />

wel denken aan een ander majeur werk met<br />

strijkers aan het eindpunt van de romantiek:<br />

Arnold Schönbergs Verklärte Nacht uit 1899.<br />

Maar hier is de afloop van het samenzijn van<br />

de wandelende geliefden toch geheel anders.<br />

De jonge man maakt zijn nog onervaren<br />

geliefde aan het begin van de wandeling<br />

attent op de prachtige zonsondergang en<br />

wijst erop, dat ze wel de weerkaatsing van de<br />

zon, maar nooit de zon zelf te zien hebben<br />

gekregen. Het zal er ook niet van komen,<br />

want na een eerste liefdesnacht ontwaakt de<br />

vrouw met een dood lichaam aan haar zijde.<br />

Verdere opheldering wordt niet gegeven,<br />

maar wel maakt de tekst manifest dat liefde<br />

en dood in de romantiek niet ver van elkaar<br />

staan en dat er een intens verlangen is naar<br />

transcendente verten. Om de zorg voor<br />

haar oude vader zet de jonge vrouw haar<br />

leven voort, als een levende dode met een<br />

intens verlangen naar de ultieme rust, die<br />

haar vriend reeds deelachtig werd. Respighi<br />

weefde een subtiel net van strijkersklanken<br />

rond deze bijna parlando gehouden tekst, dat<br />

illustratief meebeweegt met de tekst.<br />

Kees Arntzen<br />

7


Liedteksten<br />

Franz Schubert<br />

Du bist die Ruh<br />

Tekst: Friedrich Rückert (1788 - 1866)<br />

Du bist die Ruh,<br />

Der Friede mild,<br />

Die Sehnsucht du,<br />

Und was sie stillt.<br />

Ich weihe dir<br />

Voll Lust und Schmerz<br />

Zur Wohnung hier<br />

Mein Aug’ und Herz.<br />

Kehr’ ein bei mir,<br />

Und schließe du<br />

Still hinter dir<br />

Die Pforten zu.<br />

Treib andern Schmerz<br />

Aus dieser Brust.<br />

Voll sey dies Herz<br />

Von deiner Lust.<br />

Dies Augenzelt<br />

Von deinem Glanz<br />

Allein erhellt,<br />

O füll’ es ganz.<br />

Jij bent de rust,<br />

De milde vrede,<br />

Jij bent het verlangen<br />

En wat het stilt.<br />

Ik wijd aan jou,<br />

verlangend en gekweld,<br />

Als woning hier<br />

Mijn oog en hart.<br />

Kom bij mij wonen<br />

En doe dan<br />

Stilletjes achter je<br />

De deuren dicht.<br />

Verdrijf andere pijnen<br />

Uit mijn borst,<br />

Laat mijn hart vol zijn,<br />

Van jouw geluk<br />

Vul mijn ogen<br />

Met jouw schittering<br />

Die helder straalt,<br />

O vul het helemaal.<br />

8


Liedteksten<br />

Osvaldo Golijov<br />

Una madre comió asado<br />

Tekst: traditioneel sefardisch lied<br />

Y una madre comió asado<br />

y a su hijo el arregalado<br />

miri madre los mis ojos<br />

que tanta ley meldí con ellos<br />

miri madre mi frente<br />

que tefillines pusi en ella<br />

miri madre mi boca<br />

que tanta ley meldi con ella<br />

En een moeder braadde<br />

en at haar gekoesterde zoon:<br />

‘Kijk naar mijn ogen, moeder.<br />

Ik leerde de wet met hen<br />

Kijk naar mijn voorhoofd, moeder,<br />

daar droeg ik de gebedsriemen<br />

Kijk naar mijn mond, moeder:<br />

Ik leerde er de wet mee.’<br />

9


Liedteksten<br />

Mathilde Wantenaar<br />

Ich hatte viel bekümmernis<br />

Hier ist ja lauter Nacht<br />

Tekst: Salomon Franck<br />

Wie hast du dich,<br />

In meiner Not,<br />

In meiner Furcht und Zagen,<br />

Denn ganz von mir gewandt?<br />

Du warest meine Lust<br />

Und bist mir grausam worden;<br />

Ich suche dich an allen Orten,<br />

Ich ruf und schrei dir nach,<br />

Allein mein Weh und Ach!<br />

Scheint itzt, als sei es dir ganz unbewußt.<br />

Seufzer, Tränen, Kummer, Not,<br />

Ängstlichs Sehnen, Furcht und Tod<br />

Nagen mein beklemmtes Herz,<br />

Ich empfinde Jammer, Schmerz.<br />

Was betrübst du dich, meine Seele, und bist<br />

so unruhig in mir?<br />

Erfreue dich, Seele, erfreue dich, Herze,<br />

Entweiche nun, Kummer, verschwinde, du<br />

Schmerze!<br />

Verschwinde.<br />

Ach meine Ruh,<br />

Mein Licht, wo bleibest du?<br />

Hier ist ja lauter Nacht.<br />

Waarom hebt u zich,<br />

in mijn nood,<br />

in mijn angst en vrees<br />

toch geheel van mij afgewend?<br />

U was mijn vreugde,<br />

en nu bent u wreed voor mij geworden.<br />

Ik zoek u overal,<br />

ik roep en schreeuw om u,<br />

maar mijn ach en wee<br />

schijnen niet tot u door te dringen.<br />

Zuchten, tranen, zorgen, nood,<br />

angstig hopen, vrees en dood,<br />

knagen aan mijn benauwde hart,<br />

ik voel ellende en pijn.<br />

Waarom ben je bedroefd, mijn ziel, en ben je<br />

zo onrustig in mij?<br />

Verheug je, ziel, verheug je, hart,<br />

wijk nu, verdriet, verdwijn, smart!<br />

Verdwijn.<br />

Ach, mijn rust,<br />

mijn licht, waar blijft u?<br />

Hier heerst alleen maar nacht.<br />

10


Liedteksten<br />

Ottorino Respighi<br />

Il tramonto<br />

Tekst: Roberto Ascoli (ca. 1891 - 1930)<br />

Già v’ebbe un uomo, nel cui tenue spirto<br />

(qual luce e vento in delicata nube<br />

che ardente ciel di mezzo-giorno stempri)<br />

la morte e il genio contendeano.<br />

Oh! quanta tenera gioia,<br />

che gli fè il respiro venir meno<br />

(così dell’aura estiva l’ansia talvolta)<br />

quando la sua dama, che allor solo conobbe<br />

l’abbandono<br />

pieno e il concorde palpitar di due creature<br />

che s’amano,<br />

egli addusse pei sentieri d’un campo,<br />

ad oriente da una foresta biancheggiante<br />

ombrato<br />

ed a ponente discoverto al cielo!<br />

Ora è sommerso il sole; ma linee d’oro<br />

pendon sovra le cineree nubi,<br />

sul verde piano sui tremanti fiori<br />

sui grigi globi dell’ antico smirnio,<br />

e i neri boschi avvolgono,<br />

del vespro mescolandosi alle ombre.<br />

Lenta sorge ad oriente<br />

l’infocata luna tra i folti rami delle piante cupe:<br />

brillan sul capo languide le stelle.<br />

E il giovine sussura: ‘Non è strano?<br />

Io mai non vidi il sorgere del sole,<br />

o Isabella. Domani a contemplarlo verremo<br />

insieme.’<br />

Er was er een in wiens tere wezen<br />

(als licht en wind in een delicate wolk<br />

die vervaagt te midden van de blauwe<br />

middag van de brandende hemel)<br />

genie en dood streden.<br />

O, de zoetheid van de vreugde,<br />

die zijn adem deed stokken<br />

(als de zwaarte van de zomerlucht)<br />

toen hij, met zijn geliefde,<br />

en voor het eerst de onvoorwaardelijkheid<br />

van het samenzijn kende,<br />

liep langs het pad van een veld,<br />

dat in het oosten overschaduwd werd door<br />

een bos,<br />

maar in het westen open was naar de hemel.<br />

Daar was de zon nu ondergegaan, maar lijnen<br />

van goud hingen op de asgrauwe wolken<br />

en op de punten van het hoge gras<br />

en de knikkende bloemen<br />

en de oude pluizen van de paardenbloem,<br />

vermengd met de schaduwen van de<br />

schemering.<br />

Langzaam rees in het oosten de brede en<br />

heldere maan tussen de zwarte stammen<br />

van de dicht opeengepakte bomen,<br />

terwijl de vage sterren zich boven hun<br />

verzamelden.<br />

‘Is het niet vreemd, Isabel,’ zei de jongeling,<br />

‘Ik heb nooit de zon zien opkomen.<br />

Morgen zullen we er samen naar kijken.<br />

11


Liedteksten<br />

Il giovin e la dama giacquer tra il sonno e il<br />

dolce amor<br />

congiunti ne la notte: al mattin<br />

gelido e morto ella trovò l’amante.<br />

Oh! nessun creda che, vibrando tal colpo,<br />

fu il Signore misericorde.<br />

Non morì la dama, né folle diventò:<br />

anno per anno visse ancora.<br />

Ma io penso che la queta sua pazienza, e i<br />

trepidi sorrisi,<br />

e il non morir... ma vivere a custodia del<br />

vecchio padre<br />

(se è follia dal mondo dissimigliare)<br />

fossero follia. Era, null’altro che a vederla,<br />

come leggere un canto da ingegnoso bardo<br />

intessuto a piegar gelidi cuori in un dolor<br />

pensoso.<br />

Neri gli occhi ma non fulgidi più;<br />

consunte quasi le ciglia dalle lagrime;<br />

le labbra e le gote parevan cose morte tanto<br />

eran bianche;<br />

ed esili le mani e per le erranti vene e le<br />

giunture rossa del giorno trasparia la luce.<br />

La nuda tomba, che il tuo fral racchiude,<br />

cui notte e giorno un’ombra tormentata abita,<br />

è quanto di te resta, o cara creatura perduta!<br />

‘Ho tal retaggio, che la terra non dà:<br />

calma e silenzio, senza peccato e senza<br />

passione.<br />

Sia che i morti ritrovino (non mai il sonno!)<br />

ma il riposo,<br />

imperturbati quali appaion,<br />

o vivano, o d’amore nel mar profondo<br />

scendano;<br />

oh! che il mio epitaffio, che il tuo sia: Pace!’<br />

Questo dalle sue labbra l’unico lamento.<br />

Die nacht lagen de jongen en de vrouw<br />

samen<br />

in liefde en slaap, maar toen de ochtend kwam<br />

vond zij haar minnaar dood en koud.<br />

Niemand kan geloven dat God in genade<br />

die slag gaf. De vrouw stierf niet, noch werd<br />

ze waanzinnig,<br />

maar jaar na jaar leefde ze verder.<br />

Maar ik denk dat haar rustige geduld en<br />

droevige glimlach,<br />

en dat ze niet stierf, maar leefde om haar<br />

oude vader te verzorgen<br />

(als het waanzin is om je van de wereld te<br />

distantiëren) waanzin was. Want haar zien<br />

was als het lezen van een verhaal van een<br />

talentvolle bard, om koude harten te laten<br />

smelten in peinzend verdriet.<br />

Haar ogen waren zwart en dof:<br />

Haar wimpers waren versleten door tranen,<br />

Haar lippen en wangen waren als dode<br />

dingen, zo bleek;<br />

Haar handen waren dun, en het licht scheen<br />

door de aderen en gewrichten heen.<br />

Het eigen graf, bewoond door een kwellende<br />

geest, dag en nacht,<br />

Is alles wat overblijft, dierbaar verloren kind,.<br />

‘Ik heb zo’n erfenis, die de aarde niet kan geven,<br />

kalm en stil, zonder zonde en passie,<br />

waar de doden rust (maar geen slaap)<br />

vinden, en onverstoorbaar lijken<br />

of leven, als een druppel in de diepe zee van<br />

liefde;<br />

o, mag dat mijn grafschrift zijn, net als het<br />

jouwe: Vrede!’<br />

Dit was de enige klacht die van haar lippen<br />

kwam.<br />

12


Biografieën<br />

Componisten<br />

Henry Purcell<br />

Over het leven van Henry<br />

Purcell (1659 - 1695) is helaas<br />

niet zo veel bekend, terwijl<br />

hij toch al tijdens zijn korte<br />

leven zeer beroemd was. Zijn<br />

oeuvre was rijk en divers,<br />

maar hij werd speciaal<br />

bewonderd om zijn vocale<br />

muziek.<br />

Als jongen was Purcell<br />

koorknaap in de Koninklijke<br />

Kapel waar hij ook al vanaf zijn<br />

achtste jaar componeerde. Na<br />

zijn stemmutatie werkte hij op<br />

de instrumentenafdeling van<br />

het koninklijk huis en stemde<br />

onder andere het orgel van<br />

de Westminster Abbey. Als<br />

organist volgde hij daar zijn<br />

leraar John Blow op, en het<br />

was naast dit orgel dat hij na<br />

zijn dood werd begraven. Als<br />

hofcomponist volgde hij zijn<br />

andere leraar op, Matthew<br />

Locke. Een schat aan muziek<br />

liet hij na: theatermuziek,<br />

religieuze werken, liederen<br />

en ‘catches’, en instrumentale<br />

kamermuziek. In al die werken<br />

wist Purcell als geen ander<br />

van zijn tijdgenoten het<br />

Engelse idioom samen met<br />

Franse en Italiaanse invloeden<br />

om te smeden tot een<br />

eigen taal waarin subtiliteit<br />

en eenvoud zich op een<br />

wonderlijke manier tot elkaar<br />

verhouden.<br />

James MacMillan<br />

James MacMillan (1959)<br />

begon zijn muzikale leven<br />

als een ware academicus.<br />

Hij kreeg zijn opleiding aan<br />

de Edinburgh en Durham<br />

University en startte in 1986<br />

een carrière als universitair<br />

docent aan de Manchester<br />

University.<br />

Als componist liet hij zich<br />

in eerste instantie in met<br />

foto: Philip Gatside<br />

een doorwrocht postserieel<br />

modernisme waarmee hij<br />

weinig publiek bereikte.<br />

Geïnspireerd door de<br />

sociale bewogenheid van<br />

zijn mentor Peter Maxwell-<br />

Davies keerde MacMillan<br />

terug naar Schotland. Daar<br />

werd hij de huiscomponist<br />

van het Scottish Chamber<br />

Orchestra. Vanaf 2000 tot<br />

2009 was hij dirigent en<br />

huiscomponist van de BBC<br />

Philharmonic. In 2010 was<br />

hij vaste gastdirigent van de<br />

Radio Kamer Filharmonie.<br />

Sinds zijn terugkeer naar<br />

Schotland veranderde zijn<br />

muziek en werd MacMillan<br />

toegankelijker. Hij gebruikte<br />

elementen uit het katholieke<br />

13


Biografieën<br />

geloof, Schotse volksmuziek,<br />

de aloude traditie van de<br />

Britse koorzang, minimalisme<br />

en moderne twintigsteeeuwse<br />

technieken. Zo<br />

creëerde hij een stijl vol<br />

spirituele, religieuze en ook<br />

politieke thema’s die voor<br />

velen zeer aansprekend is.<br />

Sinds The Confession of<br />

Isobel Gowdie (1990) en<br />

het slagwerkconcert Veni,<br />

veni Emmanuel uit 1992 is<br />

MacMillan een van de meest<br />

gespeelde hedendaagse<br />

componisten.<br />

Dmitri Sjostakovitsj<br />

Dmitri Sjostakovitsj (1906 -<br />

1975) is een van de meest<br />

gewaardeerde en meest<br />

14<br />

gespeelde Russische<br />

componisten van de<br />

twintigste eeuw.<br />

Sjostakovitsj kwam tot bloei<br />

onder het Sovjetregime<br />

waar hij vervolgens<br />

veelvuldig mee in botsing<br />

kwam omdat zijn kleurrijke<br />

stijl niet voldeed aan de<br />

Russische eisen. Het werk<br />

van Prokofjev, romantiek,<br />

neoclassicisme, Russische<br />

volksmuziek, het komt<br />

allemaal samen in het werk<br />

van Sjostakovitsj die in vele<br />

genres actief was. Hij schreef<br />

ook diverse filmscores om<br />

in zijn levensonderhoud te<br />

voorzien in tijden dat zijn<br />

vrije werk door de Russische<br />

machthebbers verboden<br />

was.<br />

Franz Schubert<br />

Franz Schubert (1797 -<br />

1828) kreeg op jonge<br />

leeftijd vioolles van zijn<br />

vader en pianoles van zijn<br />

broer. Op zijn elfde zong<br />

hij als koorknaap in de<br />

keizerlijke hofkapel die<br />

verbonden was met het<br />

Stadtskonvikt, de beste<br />

onderwijsinstelling van<br />

Wenen.<br />

Hier kreeg Schubert<br />

onder anderen les van<br />

Antonio Salieri. Hij<br />

organiseerde salonavonden,<br />

‘Schubertiades’, waar<br />

hij samen met collegacomponisten<br />

en -musici<br />

samen kwam om te luisteren<br />

naar elkaars werk. Aan<br />

erkenning van vrienden en<br />

rijke muziekminnaars heeft<br />

het hem niet ontbroken, maar<br />

hij leefde altijd in relatieve<br />

armoede. Schubert zelf was<br />

geen pianovirtuoos en leed<br />

aan podiumvrees. Tijdens zijn<br />

leven vond slechts eenmaal<br />

een openbaar concert plaats<br />

dat geheel was gewijd aan zijn<br />

muziek. Hij stierf op 31-jarige<br />

leeftijd aan de gevolgen van<br />

syfilis en buiktyfus.


Biografieën<br />

Osvaldo Golijov<br />

foto: Alejandro Golijov<br />

De Argentijnse componist<br />

Osvaldo Golijov (1960) werd<br />

geboren in La Plata, maar<br />

zijn familiewortels liggen in<br />

Roemenie en de Oekraïne.<br />

Na zijn studie piano<br />

en compositie aan het<br />

conservatorium van La<br />

Plata studeerde Golijov<br />

verder in Israël aan de<br />

Jerusalem Rubin Academie.<br />

In 1986 trok hij naar de<br />

Verenigde Staten waar hij<br />

zijn opleiding afrondde bij<br />

George Crumb. Sinds het<br />

begin van de jaren negentig<br />

heeft Golijov samengewerkt<br />

met enkele van ‘s werelds<br />

meest vooraanstaande<br />

kamermuziekensembles<br />

zoals het Kronos <strong>Quartet</strong><br />

en het St. Lawrence String<br />

<strong>Quartet</strong>, naast relaties met<br />

artiesten als Yo-Yo Ma,<br />

Dawn Upshaw, en Robert<br />

Spano. In 2000 kreeg hij<br />

veel internationale aandacht<br />

nadat hij in opdracht van de<br />

Internationale Bachakademie<br />

Stuttgart voor het Bach<br />

herdenkingsjaar de Pasion<br />

segun San Marcos had<br />

geschreven. Sindsdien werd<br />

hij werd ook geprezen voor<br />

andere baanbrekende werken<br />

zoals zijn opera Ainadamar<br />

en het klarinetkwintet The<br />

Dreams and Prayers of Isaac<br />

the Blind, maar ook voor<br />

muziek die hij schreef voor<br />

de films van Francis Ford<br />

Coppola. Golijov bezette<br />

de Debs Composer’s Chair<br />

van Carnegie Hall in seizoen<br />

2012-13. Hij is Professor of<br />

Music aan het College of the<br />

Holy Cross in Worcester, MA,<br />

waar hij sinds 1991 doceert.<br />

Mathilde Wantenaar<br />

De in Amsterdam geboren<br />

componiste Mathilde<br />

Wantenaar (1993) studeerde<br />

in eerste instantie aan<br />

het Conservatorium<br />

van Amsterdam, waar<br />

ze klassieke compositie<br />

studeerde bij Willem Jeths<br />

en Wim Henderickx en<br />

bijvakken deed als piano,<br />

cello, klassieke zang en<br />

ritmiek voor gevorderden.<br />

foto: Karen van Gilst<br />

Wantenaar is door de<br />

combinatie van haar<br />

vakmanschap en interesse<br />

in veel genres een zeer<br />

veelzijdig componist. Ze<br />

werkt met individuele<br />

musici, maar ook met kleine<br />

ensembles, grote orkesten<br />

en alles daartussenin, en is<br />

vooral geïnteresseerd in het<br />

schrijven van opera. In 2016<br />

15


Biografieën<br />

ging haar eerste kameropera<br />

in première tijdens het Opera<br />

Forward Festival van De<br />

Nationale Opera. Ze rondde<br />

haar compositiestudie af<br />

en werd toegelaten tot het<br />

Koninklijk Conservatorium<br />

van Den Haag om klassieke<br />

zang te studeren bij Rita<br />

Dams en Noa Frenkel, wat<br />

een grote invloed had op haar<br />

compositorische aanpak.<br />

Na opdrachten van het<br />

Rotterdams Philharmonisch<br />

Orkest en De Nationale<br />

Opera besloot ze zich alleen<br />

op compositie te richten.<br />

Wantenaar werkte ook samen<br />

met het Groot Omroepkoor,<br />

het Nederlands Blazers<br />

Ensemble, Amsterdam<br />

Sinfonietta, Wishful Singing,<br />

Liza Ferschtman, Ralph van<br />

Raat, Johannette Zomer en<br />

vele anderen.<br />

Ottorino Respighi<br />

De Italiaanse componist,<br />

violist, pianist en dirigent<br />

Ottorino Respighi<br />

(1879 - 1936) begon zijn<br />

loopbaan als altviolist bij<br />

de Italiaanse opera in St.<br />

Petersburg. Daar studeerde<br />

hij ook compositie bij<br />

Nikolaj Rimski-Korsakov.<br />

16<br />

Met zijn eerste composities<br />

vergaarde hij al snel<br />

naam en hij werd in 1913<br />

compositieleraar aan het<br />

Conservatorio di S. Cecilia<br />

in Rome, waar hij ook<br />

directeur werd. Hij gaf deze<br />

drukke baan op in 1926<br />

en wijdde zich geheel aan<br />

componeren. Kort voor zijn<br />

dood vierde hij triomfen<br />

als dirigent en pianist op<br />

concertreizen, onder andere<br />

door Zuid-Amerika. Respighi<br />

had zijn leven lang een<br />

buitengewone interesse<br />

in de muziek van de<br />

renaissance en barok en hij<br />

wees muziek van moderne<br />

componisten als Arnold<br />

Schönberg af. Zijn stijl was<br />

vooral een voortzetting van<br />

de muziek van de Franse<br />

impressionisten en zijn<br />

leraar Rimski-Korsakov.


Biografieën<br />

Uitvoerenden<br />

<strong>Virpi</strong> <strong>Räisänen</strong><br />

Mezzosopraan<br />

Mezzosopraan <strong>Virpi</strong><br />

<strong>Räisänen</strong> is in Finland<br />

geboren en woont in<br />

Nederland. Ze studeerde<br />

met de hoogste<br />

onderscheiding af aan het<br />

Utrechts Conservatorium en<br />

maakte haar debuut in 2009<br />

bij de Salzburger Festspiele.<br />

Daarna volgde vele<br />

operarollen waaronder in Le<br />

vin herbé van Frank Martin<br />

en Lulu van Alban Berg.<br />

Ook zong zij veelvuldig<br />

hoofdrollen in operarepertoire<br />

als Händels Floridante en<br />

Glucks Orfeo ed Euridice. Als<br />

concertzangeres soleerde<br />

zij onder meer bij het<br />

Orchestre Philharmonique<br />

et le Choeur du Radio<br />

France (Esa-Pekka Salonen),<br />

Radio Philharmonic Finland<br />

(Sakari Oramo en Hannu<br />

Lintu), Helsinki Philharmonic<br />

(John Storgårds), Tapiola<br />

Sinfonietta, Staatskapelle<br />

Berlin, Tonhalle Orchester<br />

Zürich, Bergen Philharmonic<br />

Orchestra, Gulbenkian<br />

Orchestra. Daarnaast<br />

concerteerde zij vaak<br />

als liedvertolker in haar<br />

geboorteland Finland,<br />

andere Scandinavische<br />

landen, Nederland, Letland,<br />

foto: Jukka Lehtinen<br />

Duitsland, Oostenrijk,<br />

Frankrijk , Japan en<br />

Verenigde Staten. Van 2012<br />

tot 2018 was zij ook artistiek<br />

leider van het Oulunsalo Soi<br />

Kamermuziek Festival in<br />

Finland.<br />

17


Biografieën<br />

<strong>Brodsky</strong> <strong>Quartet</strong><br />

Het Engelse <strong>Brodsky</strong><br />

<strong>Quartet</strong> werd in 1972<br />

opgericht en viert dit jaar<br />

zijn vijftigste verjaardag.<br />

Het kwartet maakte<br />

naam als een kwartet dat<br />

niet alleen het klassieke<br />

repertoire beheerst maar<br />

ook en vooral uitblinkt<br />

in hedendaagse en<br />

vooral vernieuwende<br />

kamermuziek.<br />

Webern en Bartok. Het<br />

meest bekend werden ze<br />

echter met hun complete<br />

Sjostakovitsj-cyclus, in<br />

2012 live opgenomen in<br />

de Queen Elisabeth Hall in<br />

Londen en in 2016 in het<br />

Muziekgebouw. Het kwartet<br />

speelde de complete cyclus<br />

over heel de wereld, in het<br />

Sydney Opera House, maar<br />

ook in afgelegen Noorse<br />

kerkjes.<br />

Sinds hun oprichting heeft<br />

het <strong>Brodsky</strong> <strong>Quartet</strong> meer<br />

dan drieduizend concerten<br />

op de grote podia van<br />

de wereld uitgevoerd<br />

en meer dan zestig<br />

opnames uitgebracht. Een<br />

natuurlijke nieuwsgierigheid<br />

en onverzadigbare<br />

ontdekkingsdrang heeft<br />

de groep vele artistieke<br />

richtingen opgestuurd. Zo<br />

werkte het kwartet samen<br />

met popmusici als Björk,<br />

Sting, Paul McCartney<br />

en Elvis Costello. In de<br />

loop der jaren bracht het<br />

<strong>Brodsky</strong> <strong>Quartet</strong> complete<br />

cycli uit van kwartetten<br />

van Schubert, Beethoven,<br />

Tsjaikovski, Britten,<br />

Schönberg, Zemlinsky,<br />

18


Biografieën<br />

foto: Sarajh Cresswell<br />

19


Biografieën<br />

Fontana Kwartet<br />

Een levendig, energiek en<br />

gepassioneerd ensemble<br />

van vier jonge musici: het<br />

Fontana Kwartet.<br />

Sinds september 20<strong>21</strong> spelen<br />

violisten Menno Verloop en<br />

Caspar Bellamy Wispelwey,<br />

altvioliste Elin Haver en<br />

cellist Isaac Lottman samen<br />

als strijkkwartet, waarin<br />

ze zowel een persoonlijke<br />

als muzikale klik hebben<br />

met elkaar, en gedeelde<br />

ambities. Ze hebben alle vier<br />

op de Sweelinck Academie<br />

gezeten en op dit moment<br />

studeren ze allemaal<br />

aan het Conservatorium<br />

van Amsterdam, waar ze<br />

elkaar ontmoetten voor<br />

repetities en lessen met<br />

Dmitri Ferschtman, Pieter<br />

Wispelwey en Peter Brunt.<br />

20


Serie Strijkkwartetten<br />

Seizoen <strong>2022</strong>-2023<br />

Er valt veel te ontdekken in de serie Strijkkwartetten. Voor maar liefst zes nieuwe werken<br />

gaf het Muziekgebouw opdracht. Gebracht door bevlogen strijkers als Brooklyn Rider, het<br />

Maxwell <strong>Quartet</strong> en het Danish String <strong>Quartet</strong>, bij wie vriendschap hoog in het vaandel<br />

staat. Quatuor Danel en Belcea <strong>Quartet</strong> bewezen al langer dat ze tot de internationale top<br />

behoren.<br />

za 24 sep / 20.15 uur<br />

Doppelgänger 2<br />

Danish String <strong>Quartet</strong><br />

za 19 nov / 20.15 uur<br />

Britten en de Schotten<br />

Maxwell <strong>Quartet</strong><br />

wo 11 jan/ 20.15 uur<br />

Dubbel kwartet<br />

Quatuor Danel + Quatuor Van Kuijk<br />

za 18 mrt / 19.30 uur<br />

De vier elementen<br />

Brooklyn Rider<br />

za 20 mei / 20.15 uur<br />

Prokofjev en Sjostakovitsj<br />

Belcea <strong>Quartet</strong><br />

Ontdek online het volledige nieuwe seizoen: muziekgebouw.nl/seizoen22-23<br />

<strong>21</strong>


Verwacht<br />

Mei<br />

zo 22 mei / 16.00 uur /<br />

Kleine Zaal<br />

Born in the USA<br />

Nieuw Amsterdams Peil<br />

zo 22 mei / 20.15 uur<br />

Beethovens revolutie<br />

en een krankzinnig<br />

vioolconcert<br />

Scottish Chamber Orchestra +<br />

Vilde Frang<br />

wo 25 mei / 20.15 uur<br />

#uncut<br />

Nederlands Kamerkoor<br />

vr 27 mei / 20.15 uur<br />

Herr Tartüff (1925)<br />

Olga Pashchenko + Jed<br />

Wentz<br />

za 28 mei / 20.15 uur<br />

Een weergaloos duo<br />

Leif Ove Andsnes + Marc-<br />

André Hamelin<br />

zo 29 mei / 11.00 uur /<br />

Kleine Zaal<br />

Huygens’ Cosmotheoros<br />

Melle Weijters + Ere Lievonen<br />

Juni<br />

zo 5 + ma 6 jun / 20.30 uur<br />

Antarctica<br />

Mary Finsterer, Sydney<br />

Chamber Opera,<br />

Asko|Schönberg<br />

di 7 jun / 20.30 uur<br />

Bolodjo Plus<br />

Zeynab et son Groupe<br />

za 11 + zo 12 jun / 20.30 uur<br />

L’Olivier<br />

Abd Al Malik, Wallen<br />

wo 15 + do 16 jun / 20.30 uur<br />

The Murder of Halit Yozgat<br />

Ben Frost, Staatsoper<br />

Hannover, Schauspiel Hannover<br />

vr 17 jun / 20.30 uur +<br />

za 18 jun / 15.00 uur<br />

MOBY DICK; or, The Whale<br />

Wu Tsang / Moved by the<br />

Motion, Caroline Shaw,<br />

Schauspielhaus Zürich<br />

ma 20 jun / 20.30 uur /<br />

BIMHUIS<br />

Irreversible Entanglements<br />

vr 24 + 25 jun / 20.30 uur +<br />

zo 26 jun / 13.30 uur<br />

Kein Licht. (2011/2012/2017)<br />

Philippe Manoury, Nicolas<br />

Stemann, Elfriede Jelinek,<br />

Opéra Comique<br />

zo 26 jun / 20.30 uur /<br />

Kleine Zaal<br />

Tarwa N-Tiniri<br />

wo 29 jun / 20.30 uur<br />

Magische klanken en<br />

verhalen uit Afrika<br />

Ballaké Sissoko / Habib Koité<br />

& Bamada<br />

SoundLAB Workshop<br />

Maak je eigen muziek met de<br />

wonderlijkste instrumenten.<br />

Voor kinderen (7+) met<br />

volwassenen. Elke zondag,<br />

13.00 uur in de Atriumzaal.<br />

Kaartjes via muziekgebouw.nl.<br />

WannaSwing<br />

Op de kade voor het<br />

Muziekgebouw staat de<br />

interactieve muziekinstallatie<br />

WannaSwing van theatermaakster<br />

Caecilia Thunissen<br />

en scenograaf Jan Boiten. Acht<br />

schommels sturen composities<br />

aan van hedendaagse<br />

componisten als Joey Roukens,<br />

Mayke Nas en Rob Zuidam.<br />

Zie voor meer informatie<br />

muziekgebouw.nl/wannaswing<br />

Huil van de Wolff<br />

Elke 22e van de maand klinkt om<br />

20.00 uur het geluidsmonument<br />

Huil van de Wolff van Martijn<br />

Padding ter herinnering aan<br />

oprichter van het Muziekgebouw<br />

Jan Wolff (1941 - 2012).<br />

Zie voor meer informatie<br />

muziekgebouw. nl/huilvandewolff<br />

22


Foto: Erik van Gurp<br />

4’33 grand café<br />

Kom voor of na het concert eten<br />

in 4’33 Grand café. Reserveren:<br />

020 788 2090 of 433grandcafe.nl.<br />

Bij de prijs inbegrepen<br />

Reserveringskosten zijn bij de<br />

kaartprijs inbegrepen.<br />

Ook een drankje, tenzij anders<br />

vermeld op je concertkaartje.<br />

Rondom het concert<br />

- Na aanvang van het concert heb je<br />

geen toegang meer tot de zaal.<br />

- Zet je mobiele telefoon uit voor<br />

aanvang van het concert.<br />

- Het maken van beeld- of<br />

geluidsopnamen in de zaal alleen<br />

met schriftelijke toestemming.<br />

- Algemene Bezoekersvoorwaarden<br />

zijn na te lezen op muziekgebouw.nl<br />

Steun het Muziekgebouw<br />

Inkomsten uit kaartverkoop dekken<br />

ten dele onze kosten. Word vriend<br />

of doneer: met jouw extra steun<br />

kunnen we concerten op het<br />

hoogste niveau blijven organiseren.<br />

Meer informatie:<br />

muziekgebouw.nl/steunons<br />

Op de hoogte blijven?<br />

Blijf op de hoogte van nieuw<br />

geboekte concerten of ander<br />

nieuws. Volg ons via onze<br />

e-nieuwsbrief (aanmelden op<br />

muziekgebouw.nl), Facebook,<br />

Twitter of Instagram.<br />

Dank!<br />

Wij kunnen niet zonder de steun van<br />

onze vaste subsidiënten en Vrienden<br />

van het Muziekgebouw. Wij zijn hen<br />

daarvoor zeer erkentelijk.<br />

Druk binnenwerk<br />

druk & printservice<br />

23

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!