MiddelPunt 21 / 2022

Herinneringsmonument Molehiem
Column
JIRNSUM - Molehiem, de jongste straat van Jirnsum, nadert zijn
voltooiing. Ergens op deze plek stond ooit de molen van Hoite Hendriks
Nijdam die ‘s winters als oliemolen en ‘s zomers als houtzaagmolen
werkte. Helaas ging deze imposante molen op 4 mei in 1915 in vlammen
op. Gelukkig zijn er nog wel foto’s van deze molen bewaard gebleven.
De allerlaatste…
Met enorm veel genoegen heb ik ruim 20 jaar ‘bistedokters’
geschreven. Op 4 oktober heeft dat geresulteerd in een bijzonder
sluitstuk met de feestelijke presentatie van het boek ‘Elke dag
dierendag’. Werelddierendag overtrof daardoor werkelijk mijn
stoutste verwachtingen…
Veel later kwam hier de camping
met de naam Molehiem tot stand.
Ongeveer 10 jaar geleden
vertrokken de laatste gasten en
werd het terrein bouwrijp gemaakt
voor woningen. De Stichting
Molehiem, opgericht in 2002,
beheert de opbrengst van de
verkoop van de camping en kan
hiermee subsidies verstrekken voor
alles wat Jirnsum ten goede komt.
In opdracht van de stichting wordt
nu bij de entree van Molehiem een
herinneringsmonument geplaatst
die recht doet aan de historie van
dit deel van Jirnsum. Dit
monument, ontworpen door
dorpsgenoot Kees Rietveld, wordt
op zaterdagmiddag 29 oktober om
11.00 uur onthuld door dhr. A.
Venema, de eerste penningmeester
van de Stichting Molehiem.
Het monument zal dit deel van de
dorpshistorie ongetwijfeld tot in
lengte van dagen in leven houden.
Al ruim 8 jaar draait Repaircafé,
elke eerste en derde woensdag van
de maand in Leppehiem
AKKRUM - Waarom repair=reparatie? Tja, als iets kapot is, is het soms
moeilijk te repareren of is reparatie duur. Al (te) gauw wordt er dan maar
nieuw gekocht: makkelijk en soms goedkoper dan reparatie.
Toch is er vaak wel een alternatief
en ook nog gratis, nl. het
Repaircafé. Hier worden allerlei
(elektrische) apparaten,
huishoudelijke voorwerpen,
rollators, speelgoed, ja wat al niet
door door vakmensen en/of
“betûfte” vrijwilligers gerepareerd.
Daarnaast zijn er naaisters
aanwezig, die kleine veranderingen
aan kleding e.d. aanbrengen
(inkorten, verstellen, omzomen
etc.).
Juist in deze tijden van krapte alom
is het Repaircafé een goed
alternatief voor weggooien en
nieuw kopen.
Daarom: schroom niet om met uw
reparatieklus naar Leppehiem
te komen; elke eerste en derde
woensdag van de maand van
13.30 tot 16.00 uur in ‘t Plein
(borden wijzen u de weg). De koffie
en thee staan er voor u klaar (want
het heet tenslotte Repaircafé).
P.S. Bent u een handige of zelfs
(ex-)beroepsklusser of naaister en
wilt u als vrijwilliger meedoen aan
het Repaircafé (maximaal 1x per
maand) geef u dan op bij
repaircafeakkrum@upcmail.nl.
U kunt natuurlijk ook eerst eens
komen kijken om de (plezierige)
sfeer te proeven.
Die zonnige herfstochtend werd het boek officieel gelanceerd op
boerderij De Wartenster met een twintigtal dieren die op een of
andere manier connectie hadden met mijn verhalen. Ze maakten
samen met hun baasjes hun opwachting in mijn ‘openluchtspreekkamer’
door middel van een vrolijke parade met Wiltsje fan Peazens
voorop en kregen daar allemaal de aandacht die de beesten
verdienden. Fantastisch! Vooral de onvoorwaardelijke support die ik
van een ieder kreeg was voor mij ontroerend. Pieter Yntema van
hondenpension Vasco uit Wergea kreeg het allereerste exemplaar
van het boek aangeboden. Waarom? Voor mij staan Pieter en zijn
vrouw Tryntsje symbool voor al die mensen die dag in dag uit in
pensions en asielen klaar staan om het juist ook daar ‘elke dag
dierendag’ te laten zijn!
’s Avonds werd het in De 2 Gemeenten bijzonder druk tijdens mijn
eigen ‘boekenbal’, zoals één van mijn buurmannen het feest ludiek
kenschetste. Het was reuzegezellig, voorzien van een komische noot
en een prachtige muzikale omlijsting. Lia en ik kwamen helaas
domweg tijd tekort om iedereen te woord te staan. Dus werden er
lijntjes uitgegooid om dat op een later tijdstip eens dunnetjes over
te doen.
Dan was er nog de kleurplaatwedstrijd. Spontaan kreeg ik van
diverse kanten hulp aangeboden omdat er werd gedacht dat
illustrator Frâns Faber ineens geen inspiratie meer over had om de
cover zelf in te kleuren. Niets was minder waar! Frâns en ik wilden
de jeugd uitdagen om de spelcomputer eens links te laten liggen.
Al is dat niet massaal gelukt, de terechte prijswinnaars worden
voorzien van een grappige attentie!
Beste lezers van deze rubriek, aan alles komt een eind. Ik heb als
dierenarts twee jaar geleden mijn stethoscoop aan de wilgen
gehangen en ben niet van plan om oude koeien uit de sloot te halen.
Bloed blijft evenwel kruipen waar het niet gaan kan. Verhalen
schrijven zal ik derhalve absoluut blijven doen! Wellicht onder een
andere titel. Bovendien heb ik reden tot speculatie gegeven om
nochris eat yn ‘t Frysk op priemmen te setten… Stukjes onder de
naam van de bistedokter zijn in Middelpunt voltooid verleden tijd.
Maar dat is geen reden om te treuren. Er ligt immers een bundel in
de boekwinkel! En uiteraard blijft www.bistedokter.nl gewoon online
en mijn mailadres beschikbaar. We zien, spreken of mailen elkaar
vast weer eens.
Bistedokter Menno Jan Wiersma groet u hartelijk en dankbaar!
Kortom: tegen een reparatieklus
wordt niet zo gauw nee gezegd
door deze enthousiastelingen.
MiddelPunt | 9