Dorpskrant Jaargang 14, Editie 3

Dorpskrant Beesd | Jaargang 14 - Editie 3
De geschiedenis van: de MerwedeLingelijn
‘’Heeft Beesd een station?!’’ Als ik het met mensen van buiten het dorp heb over het openbaar
vervoer in Beesd, krijg ik vrijwel altijd deze vraag/uitroep van verbazing te horen. Ooit grapte
een conducteur, toen een passagier dezelfde vraag stelde: ‘’jazeker, meneer! We komen dadelijk
binnen op spoor 15!’’ Er worden genoeg grappen en opmerkingen over ons station gemaakt
en die zijn, net als de eerder genoemde vraag, niet geheel onlogisch: er zijn genoeg grotere en
bekendere plaatsen in Nederland die het zonder treinstation moeten doen. Maar wat is nou het
verhaal achter ons station? In het eerste deel van mijn onderzoekje staat de reden van de bouw
centraal: de MerwedeLingelijn.
Mijn onderzoek brengt me terug naar het jaar 1875. In Dordrecht bracht men een idee op tafel om
Gelderland en Dordrecht met elkaar te verbinden door middel van een spoorlijn, die toen nog bekend
stond onder de naam ‘Merwe-enWaalspoorweg’. Deze spoorweg bestond uit twee delen; het
Oostelijk deel, dat tussen Elst (vlakbij Arnhem) en Geldermalsen liep, werd voor het eerst gebruikt
in november 1882.
En wij dan?
En wanneer komt Beesd dan in beeld? Wij moesten
nog een jaar wachten. Station Beesd werd
geopend op 1 december 1883 als onderdeel van
de nieuwe spoorlijn. Dit Westelijke deel ging ‘MerwedeLingelijn’
heten. In het begin liep deze lijn van
Geldermalsen naar Gorinchem. Twee jaar later, in
de zomer van 1885, werd het oorspronkelijke plan
werkelijkheid en werd de spoorlijn doorgetrokken
naar Dordrecht. Het beginpunt en het eindstation
van de MerwedeLingelijn zijn vandaag de dag nog
steeds hetzelfde.
Een goed begin
Deze spoorlijn, die later de ‘Betuwelijn’ zou worden
genoemd, bracht Beesd en de omliggende dorpen een economische oppepper. De treinen
zorgden voor een betere bereikbaarheid in een tijd dat ons dorp nog niet bekend stond om de files
op de A2 en het sluipverkeer. Maar er kleefden nog meer voordelen aan de ruim negentig kilometer
lange verbinding. Zo sloot de in 1886 geopende lijn tussen Kesteren en Amersfoort aan op het
Oostelijk deel van de Betuwelijn en de al bestaande spoorlijnen breidden zich uit naar diverse grote
steden in Nederland en zelfs richting Duitsland. Na net iets meer dan tien jaar was het Dordtse initiatief
uitgebreid tot een soort spinnenweb van rails.
Maar toen…
Maar het kan niet altijd goed blijven gaan. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden veel bruggen
vernield, waaronder de brug bij Rhenen, en werden er veel stukken spoor weggehaald voor ‘andere
doeleinden’. Hierdoor was het personenvervoer van en naar Amersfoort vrijwel onmogelijk geworden.
Daarnaast was een groot deel van de Betuwelijn nu enkelsporig en dunde het aantal stations
uit: van 28 (omtrent 1900) naar dertien (1950). In de jaren die daarop volgen, komen er weer oude
stations terug of komen er weer hele nieuwe stations bij. Zo is het bijzondere station Sliedrecht
14 Dorpskrant Beesd