Transform your PDFs into Flipbooks and boost your revenue!
Leverage SEO-optimized Flipbooks, powerful backlinks, and multimedia content to professionally showcase your products and significantly increase your reach.
Wo <strong>12</strong> apr <strong>2023</strong><br />
Grote Zaal<br />
18.00 uur<br />
20.15 uur<br />
Minimal Music<br />
Festival <strong>2023</strong><br />
<strong>Reich</strong>/<strong>Richter</strong><br />
<strong>Asko|Schönberg</strong><br />
Het gratis beschikbaar stellen van dit digitale<br />
programmaboekje is een extra service<br />
ter voorbereiding op het concert. Het is<br />
uitdrukkelijk niet de bedoeling deze versie<br />
tijdens het concert te raadplegen via je mobiele<br />
telefoon. Dit is namelijk zeer storend voor de<br />
andere concertbezoekers.<br />
Bij voorbaat dank.
Programma<br />
<strong>Reich</strong>/<strong>Richter</strong><br />
<strong>Asko|Schönberg</strong><br />
Minimal Music<br />
Festival <strong>2023</strong><br />
Wo <strong>12</strong> apr <strong>2023</strong><br />
Grote Zaal<br />
18.00 - 19.15 uur<br />
20.15 - 21.30 uur<br />
ca. 75 minuten zonder pauze<br />
Colin Currie slagwerk, dirigent<br />
Corinna Belz film<br />
Theun Mosk podiumbeeld<br />
Bryce Dessner (1976)<br />
Tromp Miniature (2014)<br />
Steve <strong>Reich</strong> (1936)<br />
Four Organs (1970)<br />
Steve <strong>Reich</strong><br />
<strong>Reich</strong>/<strong>Richter</strong> (Nederlandse première; 2019)*<br />
* <strong>Reich</strong>/<strong>Richter</strong> is een samenwerking tussen <strong>Asko|Schönberg</strong>,<br />
UNUSUAL SUSPECTS en Muziekgebouw aan ’t IJ<br />
Het concert van 20.15 uur wordt<br />
live uitgezonden door de NTR<br />
op NPO Klassiek<br />
Staat je mobiele telefoon al uit?<br />
Dank je wel.<br />
2
Toelichting<br />
Als pionier van minimal music is Steve <strong>Reich</strong> een vaste gast in het Minimal Music Festival. In<br />
het Muziekgebouw waren de afgelopen jaren veel van zijn inmiddels klassieke composities<br />
te horen. In dit openingsconcert van het festival staat er een Nederlandse première op het<br />
programma: <strong>Reich</strong>/<strong>Richter</strong>, een multimediaal werk waarvoor <strong>Reich</strong> de handen ineensloeg<br />
met een andere hedendaagse meester, de Duitse kunstenaar Gerhard <strong>Richter</strong>.<br />
Live muziek en een hypnotiserende film<br />
van <strong>Richter</strong> en Corinna Belz gaan hier<br />
fascinerende interacties aan. Toewerkend<br />
naar <strong>Reich</strong>/<strong>Richter</strong> klinken er bovendien<br />
ouder werk van <strong>Reich</strong> en een korte solo van<br />
Bryce Dessner. <strong>Asko|Schönberg</strong> staat onder<br />
leiding van Colin Currie, die geldt als een van<br />
de beste slagwerkers van onze tijd.<br />
Bryce Dessner<br />
Tromp Miniature<br />
Colin Currie opent het concert in zijn eentje,<br />
met een korte slagwerksolo van Bryce<br />
Dessner. Dessner, ook bekend als gitarist<br />
van indieband The National, behoort tot een<br />
generatie componisten van in de veertig<br />
voor wie de muziek van Steve <strong>Reich</strong> én<br />
popmuziek vanzelfsprekende invloeden zijn.<br />
Dessner componeerde Tromp Miniature<br />
in 2014 voor het Tromp Slagwerkconcours<br />
in Eindhoven, als het verplichte werk<br />
dat alle finalisten moesten uitvoeren. De<br />
Nederlander Dominique Vleeshouwers<br />
was dat jaar de grote winnaar van het<br />
concours. Het is een werk voor marimba<br />
solo, met een optionele coda op crotales,<br />
een systeem van kleine gestemde bronzen<br />
schijfjes. Het is een typische Dessner, met<br />
stuwende gesyncopeerde ritmes, maar toch<br />
ingetogen en met een permanent gevoel van<br />
understatement.<br />
Steve <strong>Reich</strong><br />
Four Organs<br />
<strong>Reich</strong>s Four Organs is een werk voor,<br />
inderdaad, vier orgels. Én maracas. Die<br />
shaker zorgt voor een constante puls, terwijl<br />
de orgels een tamelijk cerebraal harmonisch<br />
concept uitdiepen.<br />
Four Organs is geen ‘mooie’ muziek, zoals<br />
<strong>Reich</strong>/<strong>Richter</strong> dat absoluut wel is, maar een<br />
uitgekiend proces dat zich voor ons oren<br />
voltrekt. Een zekere borende hardnekkigheid<br />
is het werk niet vreemd en het verhaal<br />
gaat dat bij een uitvoering in Carnegie Hall<br />
in de vroege jaren zeventig herhaaldelijk<br />
geapplaudisseerd werd, om het einde van<br />
het stuk te bespoedigen – zonder resultaat,<br />
uiteraard. Eén vrouw beukte zelfs met haar<br />
hoofd op de rand van het podium en riep dat<br />
ze bereid was alles te bekennen, als de muziek<br />
maar ophield.<br />
Met dergelijke dramatische taferelen in het<br />
achterhoofd valt Four Organs alleszins mee.<br />
Sterker nog, het is een boeiend akoestisch<br />
3
Toelichting<br />
procedé dat zich goed laat volgen en waarvan<br />
een zekere bedwelmende werking uitgaat.<br />
Het hele stuk is gebaseerd op één akkoord<br />
dat eigenlijk bestaat uit twee op elkaar<br />
gestapelde akkoorden. In het begin klinkt dit<br />
akkoord kort en staccato. Gaandeweg wordt<br />
het langer aangehouden; daarna blijven er<br />
noten liggen nadat het akkoord al gestopt is<br />
en ten slotte zijn er noten die voorafgaand<br />
aan het akkoord al tot klinken komen. Het<br />
effect is dat van een uitgesponnen vertraging,<br />
waarbij telkens andere harmonieën opbloeien<br />
uit de akkoordtonen. Aan het einde klinken de<br />
tonen niet meer samen als een akkoord, maar<br />
in sequentie, als een stijgende melodie.<br />
<strong>Reich</strong>/<strong>Richter</strong><br />
Het strenge procedé van Four Organs vormt<br />
een mooie opmaat naar <strong>Reich</strong>/<strong>Richter</strong>, dat<br />
óók gebaseerd is op een streng procedé.<br />
Maar de rijpe <strong>Reich</strong>, met meer dan zes<br />
decennia ervaring en niets meer te bewijzen,<br />
neemt hier alle vrijheid om zijn eigen regels<br />
aan te passen.<br />
De oorsprong van het werk schuilt in een<br />
overeenkomst in werkwijze tussen beide<br />
kunstenaars <strong>Reich</strong> en <strong>Richter</strong>. Gerhard<br />
<strong>Richter</strong> is als kunstenaar een kameleon<br />
en een alleskunner, die zowel abstract als<br />
fotorealistisch werkt. Een van zijn vele<br />
terugkerende fascinaties is herhaling en<br />
regelmaat, zoals al te zien in de Farbtafeln<br />
(‘kleurenstalen’) die hij in de jaren 60 maakte.<br />
En juist die fascinatie voor patronen heeft<br />
<strong>Richter</strong> gemeen met <strong>Reich</strong>. Het is dan ook<br />
niet verwonderlijk dat <strong>Richter</strong> <strong>Reich</strong> verzocht<br />
om zijn muziek te komen uitvoeren bij een<br />
tentoonstelling, in het Keulse Ludwig Museum<br />
in 2009. De samenwerking beviel en enkele<br />
jaren later kwam <strong>Richter</strong> met het idee om<br />
samen een nieuwe werk te maken, dat<br />
uiteindelijk in 2019 in New York in première<br />
ging.<br />
<strong>Reich</strong> componeerde zijn<br />
muziek exact op de film van<br />
Corinna Belz met behulp van<br />
een tijdcode.<br />
<strong>Reich</strong>/<strong>Richter</strong> is gebaseerd op <strong>Richter</strong>s<br />
boek Patterns uit 2011. <strong>Richter</strong> nam een<br />
eigen schilderij, Abstraktes bild uit 1990<br />
– een allesbehalve regelmatige explosie<br />
van kleur en textuur – en liet het door een<br />
computerprogramma bewerken volgens<br />
een vaste regel: hij sneed het schilderij<br />
doormidden, sneed ook de helften<br />
doormidden, vervolgens de kwarten en zo<br />
verder, zodat er steeds dunnere repen van<br />
overbleven. In totaal deelde <strong>Richter</strong> het<br />
schilderij twaalfmaal, wat 4096 stroken<br />
opleverde. Die stroken spiegelde en herhaalde<br />
hij vervolgens weer, zodat er telkens andere<br />
patronen ontstonden. Het boek Patterns<br />
bevat 221 van zulke patroonbeelden. In de film<br />
die <strong>Richter</strong> met Corinna Belz van Patterns<br />
maakte, brachten ze het boek tot leven. De<br />
film is minder systematisch dan het boek: op<br />
het scherm zien we eerst horizontale strepen,<br />
die vervolgens veranderen in abstracte<br />
beelden en bevreemdende figuren, alsof het<br />
4
Toelichting<br />
originele schilderij uit de strepen ‘geboren’<br />
wordt. Maar voordat Abstraktes bild helemaal<br />
gereconstrueerd is draait het proces om en<br />
veranderen de vormen weer in strepen.<br />
Muzikaal bestaat <strong>Reich</strong>/<strong>Richter</strong> uit vier delen:<br />
de eerste drie duren rond de tien minuten,<br />
het vierde ongeveer half zo lang. <strong>Reich</strong><br />
componeerde zijn muziek exact op de film,<br />
met behulp van een tijdcode. Wanneer in<br />
het begin strepen van twee pixels breed te<br />
zien zijn, schrijft hij een patroon van twee<br />
snelle zestiende noten die elkaar afwisselen;<br />
groeien de strepen naar vier pixels, horen<br />
we vier noten. Deze vermeerdering houdt hij<br />
enkele stappen vol, maar dan introduceert<br />
<strong>Reich</strong> langere notenwaarden, zodat de muziek<br />
gaandeweg vertraagt. In het derde deel<br />
klinkt langzaam zwevende en wentelende<br />
muziek van een onthechte schoonheid, die<br />
op deze manier uniek is in <strong>Reich</strong>s oeuvre.<br />
Wanneer op het scherm <strong>Richter</strong>s figuren weer<br />
in strepen beginnen te veranderen, versnelt<br />
ook de muziek, alsof ze ons terug naar aarde<br />
transporteert.<br />
Joep Stapel<br />
5
Biografieën<br />
Steve <strong>Reich</strong><br />
Compositie<br />
Steve <strong>Reich</strong> (1936) is een<br />
icoon van het zogenoemde<br />
minimalisme. Hij studeerde<br />
onder anderen bij Darius<br />
Milhaud en Luciano Berio.<br />
Hij experimenteerde met<br />
twaalftoonsmuziek en<br />
maakte filmmuziek met<br />
behulp van bandopnames en<br />
collages.<br />
Gefascineerd door de<br />
herhalende patronen<br />
van In C van Terry Rily,<br />
componeerde hij in 1965 zijn<br />
eerste ‘minimalistische’ stuk,<br />
6<br />
It’s gonna rain. Terwijl de<br />
academische muziekwereld<br />
niets moest hebben van<br />
<strong>Reich</strong>s repeterende muziek<br />
vol ‘verboden’ samenklanken,<br />
werd deze dankbaar omarmd<br />
door het grote publiek en<br />
popgroepen als The Velvet<br />
Underground en Talking<br />
Heads. In 2009 ontving hij de<br />
Pulitzer Prize in Music voor<br />
zijn compositie Double Sextet.<br />
Uitvoeringen van Different<br />
Trains en Music for 18<br />
Musicians ontvingen Grammy<br />
Awards. Verder ontving <strong>Reich</strong><br />
onder andere de Gouden<br />
Leeuw op de Biënnale van<br />
Venetië, de Debs Composer’s<br />
Chair in Carnegie Hall en<br />
de Gold Medal in Music van<br />
de American Academy of<br />
Arts and Letters. Hij werd<br />
benoemd tot Commandeur<br />
de l’Ordre des Arts et des<br />
Lettres in Frankrijk en had<br />
eredoctoraten bij het Royal<br />
College of Music in Londen,<br />
de Juilliard School in New<br />
York en de Liszt Academy in<br />
Boedapest.<br />
Gerhard <strong>Richter</strong><br />
Kunstwerk<br />
foto: Hans Peter Schaefer<br />
Gerhard <strong>Richter</strong> (1932)<br />
werd in 1951 aangenomen<br />
aan de kunstacademie in<br />
Dresden en werkte van 1957<br />
tot 1961 aan opdrachten<br />
voor muurschilderingen.<br />
Na een bezoek aan de<br />
Documenta II in Kassel was<br />
hij onder de indruk van de<br />
abstracte werken en besloot<br />
hij te vluchten naar West-<br />
Duitsland.<br />
<strong>Richter</strong> vervolgde zijn<br />
opleiding aan de Kunstacademie<br />
in Düsseldorf
Biografieën<br />
en raakte bevriend met de<br />
kunstenaars Sigmar Polke,<br />
Blinky Palermo en Konrad<br />
Fischer. Zij ontdekten de<br />
Amerikaanse Pop Art en<br />
begonnen een eigen stroming:<br />
het kapitalistisch realisme.<br />
<strong>Richter</strong> was geïnteresseerd<br />
in de actualiteit, de<br />
consumptiemaatschappij,<br />
nieuwe media en populaire<br />
cultuur en verwerkte deze<br />
elementen in zijn werken.<br />
Hij experimenteerde met<br />
abstractie en minimal<br />
painting. Eind jaren 70<br />
introduceerde hij kleurrijke<br />
abstracte werken en verving<br />
in de tweede helft van de<br />
jaren 80 zijn kwast door<br />
een rakel (een mesvormig<br />
gereedschap). Hij kreeg<br />
internationale erkenning<br />
en met tentoonstellingen in<br />
de meest gerenommeerde<br />
instellingen over de hele<br />
wereld waaronder grote<br />
retrospectieven in het<br />
Museum of Modern Art<br />
(MoMA) in New York tot<br />
aan Tate Modern in Londen,<br />
is hij ongetwijfeld een van<br />
de meest succesvolle en<br />
invloedrijke kunstenaars van<br />
zijn generatie.<br />
Bryce Dessner<br />
Compositie<br />
foto: Charlotte de Mezamat<br />
Bryce Dessner (1976) is<br />
bekend van de rockband The<br />
National, waarmee hij stond<br />
op festivals als Lowlands,<br />
Best Kept Secret en Crosslinx.<br />
Maar hij schreef ook de<br />
soundtracks voor de films<br />
The Revenant en The Two<br />
Popes en krijgt opdrachten<br />
van orkesten en ensembles<br />
als het Kronos Quartet, de<br />
BBC Symphony Orchestra en<br />
Ensemble intercontemporain.<br />
Dessner werkt samen met<br />
creatieve geestverwanten,<br />
waaronder Philip Glass, Katia<br />
en Marielle Labèque, Paul<br />
Simon, Alejandro González<br />
Iñárritu, Sufjan Stevens,<br />
Fernando Mereilles, Thom<br />
Yorke, Bon Iver, Nico Muhly en<br />
Steve <strong>Reich</strong>. Zijn orkestraties<br />
zijn te horen op de laatste<br />
albums van Paul Simon,<br />
Bon Iver en Taylor Swift.<br />
Dessner is ook actief als<br />
curator en wordt regelmatig<br />
gevraagd om festivals en<br />
residenties over de hele<br />
wereld te programmeren<br />
op locaties als Barbican,<br />
Philharmonie de Paris en<br />
Elbphilharmonie Hamburg. Hij<br />
is medeoprichter en curator<br />
van de festivals MusicNOW<br />
in Cincinnati, HAVEN in<br />
Kopenhagen, Sounds from a<br />
Safe Harbour en PEOPLE.<br />
7
Biografieën<br />
Colin Currie<br />
Slagwerk/dirigent<br />
en Nicole Lizée. Voor zijn<br />
inspanningen werd hij in<br />
2015 erkend door de Royal<br />
Philharmonic Society, die<br />
hem de Instrumentalist<br />
Award toekende. In 2006<br />
richtte hij de Colin Currie<br />
Group op, in eerste instantie<br />
om Drumming van Steve<br />
<strong>Reich</strong> uit te voeren tijdens<br />
de BBC Proms. Currie is<br />
Artist in Association van<br />
het Londense Southbank<br />
Centre, ambassadeur van<br />
Chamber Music Scotland en<br />
Artist in Residence aan het<br />
Koninklijk Conservatorium<br />
van Schotland.<br />
Corinna Belz<br />
Film<br />
8<br />
foto: Marco Borggreve<br />
De Schotse percussionist<br />
Colin Currie (1976) heeft<br />
zich ontwikkeld tot een<br />
van de belangrijkste<br />
percussiesolisten van<br />
dit moment en tot een<br />
voorvechter van de<br />
hedendaagse muziek.<br />
Currie bracht werken in<br />
première van componisten<br />
als Steve <strong>Reich</strong>, Elliott<br />
Carter, Louis Andriessen, HK<br />
Gruber, Sir James MacMillan,<br />
Sir Harrison Birtwistle,<br />
Helen Grime, Julia Wolfe<br />
foto: Sylvia Steinhäuser<br />
Corinna Belz studeerde<br />
filosofie, kunstgeschiedenis<br />
en mediawetenschappen in<br />
Keulen en Berlijn. Ze schreef<br />
en regisseerde diverse<br />
filmproducties.<br />
Haar eerste film over het<br />
werk van Gerhard <strong>Richter</strong>,<br />
The Cologne Cathedral<br />
Window (2007), werd<br />
bekroond met de World<br />
Media Gold Award - Art<br />
Documentaries. Haar lange<br />
bioscoopdocumentaire<br />
Gerhard <strong>Richter</strong> Painting
Biografieën<br />
(2011) kreeg veel lovende<br />
kritieken en werd bekroond<br />
met de Duitse Filmprijs.<br />
De film draaide in tal van<br />
Europese en Amerikaanse<br />
steden. In 2017 werd een<br />
nieuwe samenwerking met<br />
Gerhard <strong>Richter</strong> gelanceerd.<br />
Hieruit ontstond de abstracte<br />
film voor de productie <strong>Reich</strong>/<br />
<strong>Richter</strong>, met de compositie<br />
van Steve <strong>Reich</strong>. De première<br />
vond plaats in april 2019 in<br />
New York. Belz werkte ook<br />
samen met <strong>Richter</strong> voor de<br />
film Moving Picture 946-3<br />
(2019/20) met muziek van<br />
Rebecca Saunders.<br />
Theun Mosk<br />
Podiumbeeld<br />
foto: Bowie Verschuren<br />
Theun Mosk (1980) gelooft<br />
heilig in het stapelen van<br />
ideeën én in het nut van<br />
jezelf nooit beperken tot één<br />
stijl of techniek. Mosk werkt<br />
als theatermaker, decor- en<br />
lichtontwerper en maakt<br />
autonome installaties.<br />
In 2007 ontving hij de<br />
Charlotte Köhler Prijs en<br />
werd tweemaal geselecteerd<br />
voor de Praag Quadriënnale.<br />
Voor zijn wezenlijke bijdrage<br />
aan het Nederlandse<br />
theater kreeg hij in 2017 de<br />
Prosceniumprijs. Hij was de<br />
decor- en lichtontwerper van<br />
de multimedia opera Upload<br />
van Michel van der Aa, die in<br />
2021 werd bekroond met de<br />
precieuze International Opera<br />
Award. Mosk werkt met<br />
onder anderen Michel van der<br />
Aa, Robert Wilson, Maarten<br />
Baas, Jetse Batelaan, Piet<br />
Paris, Krisztina de Châtel,<br />
NDT, Rijksmuseum, IFFR,<br />
Schweigman&, Arnhem<br />
Fashion Biënnale, Oerol<br />
Festival, Ballet BC Vancouver,<br />
Theaterfestival Boulevard,<br />
Veenfabriek/Paul Koek,<br />
Toneelhuis Antwerpe, Touki<br />
Delphine, Deutsche Oper,<br />
Wunderbaum, Culturele<br />
Hoofdstad 2018 en hij<br />
cureerde het Minimal Music<br />
Festival 2021.<br />
9
Biografieën<br />
<strong>Asko|Schönberg</strong><br />
<strong>Asko|Schönberg</strong>:<br />
toonaangevend ensemble<br />
voor nieuwe muziek.<br />
Kwaliteit, experiment<br />
en vernieuwende<br />
programmering met oog<br />
voor actualiteit zijn de<br />
belangrijkste pijlers.<br />
Met een rijk netwerk<br />
aan musici, dirigenten,<br />
componisten, veelzijdige<br />
jonge makers en partners<br />
uit verschillende<br />
kunstdisciplines, draagt<br />
<strong>Asko|Schönberg</strong> bij aan het<br />
‘maken van nu’. Het ensemble<br />
fungeert als een toegankelijk<br />
platform dat met innovatieve<br />
en energieke partners<br />
bouwt aan de voortdurende<br />
ontwikkeling van de<br />
eigentijdse gecomponeerde<br />
muziek in al haar<br />
verschillende vormen. Vanuit<br />
de Amsterdamse thuisbasis<br />
opereert het ensemble over<br />
de hele wereld. Zowel de<br />
topcollectie van de grote<br />
20e-eeuwse componisten als<br />
het allernieuwste 21e-eeuwse<br />
werk worden uitgevoerd<br />
op concertpodia, festivals<br />
en in interdisciplinaire<br />
voorstellingen.<br />
<strong>Asko|Schönberg</strong> is ensemble in<br />
residence bij het Muziekgebouw.<br />
www.askoschoenberg.nl.<br />
Ingrid Geerlings fluit<br />
Tom Sargeaunt fluit<br />
Evert Weidner hobo<br />
Arthur Klaassens hobo<br />
Bram Boesschen Hospers<br />
klarinet<br />
Vincent Martig klarinet<br />
Pauline Post piano,<br />
elektrisch orgel<br />
Saskia Lankhoorn piano,<br />
elektrisch orgel<br />
Colin Currie elektrisch orgel<br />
Tim Sabel elektrisch orgel<br />
Joey Marijs slagwerk<br />
Jeroen Geevers slagwerk<br />
Jellantsje de Vries viool<br />
Emmy Storms viool<br />
Liesbeth Steffens altviool<br />
Sebastiaan van Halsema<br />
cello<br />
10
Biografieën<br />
foto: Tom ten Seldam<br />
11
Verwacht<br />
Why Patterns?<br />
Ives Ensemble<br />
Donderdag<br />
avondserie<br />
Do 20 apr <strong>2023</strong><br />
Grote Zaal<br />
20.15 uur<br />
Morton Feldman was een wandelende paradox: een enorme<br />
man en geanimeerd prater, tevens schepper van het<br />
‘fluisterendste’ oeuvre uit de muziekgeschiedenis. Het Ives<br />
Ensemble wijdt een portretconcert aan de enigmatische<br />
Feldman, die met zijn kunstbroeders John Cage en<br />
Christian Wolff tot de experimentele New York School<br />
wordt gerekend. Het programma telt drie werken van<br />
Feldman zelf, twee die aan hem zijn opgedragen en één dat<br />
hij arrangeerde. Uniek en hypnotiserend mooi.<br />
Het Ives Ensemble, vaste gast van het Muziekgebouw,<br />
maakte eerder diepe indruk met het betoverende, ruim vijf<br />
uur durende Tweede strijkkwartet van Feldman. Vanavond<br />
spelen ze twee relatief korte werken én het uitgesponnen<br />
Why patterns?, waarvan de titel best letterlijk kan worden<br />
genomen. Onafhankelijk van elkaar spelend creëren de musici<br />
een verstild klanklandschap waar tijd en gelijktijdigheid hun<br />
betekenis verliezen.<br />
Morton Feldman<br />
Programma: John Cage Scenario for M.F. / Cheap Imitation<br />
(arr. Morton Feldman) / Christian Wolff For Morty / Morton<br />
Feldman Durations 1 / Four Instruments / Why Patterns?<br />
<strong>12</strong>
Seizoen <strong>2023</strong>-2024<br />
Serie <strong>Asko|Schönberg</strong><br />
Ensemble in residence van het Muziekgebouw <strong>Asko|Schönberg</strong> is hét toonaangevende<br />
ensemble voor nieuwe muziek. Kwaliteit, experiment en vernieuwende programmering<br />
met oog voor actualiteit zijn de belangrijkste pijlers. Zowel de topcollectie van de grote<br />
20e-eeuwse componisten als het allernieuwste 21e-eeuwse werk worden uitgevoerd op<br />
concertpodia, festivals en in interdisciplinaire voorstellingen.<br />
do 14 sep / 20.15 uur<br />
Vrije radicalen<br />
<strong>Asko|Schönberg</strong><br />
do 21 sep / 20.15 uur<br />
Cage & Beyond<br />
<strong>Asko|Schönberg</strong> + Joseph Puglia<br />
do 19 okt / 20.15 uur<br />
Blind for ensemble and nonexistent soloist<br />
<strong>Asko|Schönberg</strong>, Slagwerk Den Haag & Jameszoo<br />
do 23 nov / 20.15 uur<br />
Rhapsody<br />
<strong>Asko|Schönberg</strong>, LOD muziektheater + Josse De Pauw<br />
do 25 jan / 20.15 uur<br />
Roots & Grooves<br />
<strong>Asko|Schönberg</strong>, Katrien Baerts + David Kweksilber<br />
do 7 mrt / 20.15 uur<br />
A Dust in Time<br />
<strong>Asko|Schönberg</strong><br />
do 18 apr / 20.15 uur<br />
City Life<br />
<strong>Asko|Schönberg</strong><br />
Zie ons volledige nieuwe seizoen op muziekgebouw.nl.<br />
13
Verwacht<br />
April<br />
Minimal Music<br />
Festival <strong>2023</strong><br />
wo <strong>12</strong> – zo 16 apr <strong>2023</strong><br />
Zie voor het volledige programma<br />
muziekgebouw.nl/minimalmusic<br />
wo <strong>12</strong> apr<br />
20.30 uur / Bimhuis<br />
Sonic Awareness<br />
George Dumitriu Hazard<br />
Ensemble<br />
do 13 apr<br />
19.00 uur<br />
Mapping Andriessen<br />
<strong>Asko|Schönberg</strong> +<br />
Ensemble Klang<br />
vr 14 apr<br />
19.00 uur / Bimhuis<br />
Glass Interludes<br />
Slagwerk Den Haag<br />
21.00 uur<br />
100 cymbals<br />
Percussion de Strasbourg<br />
22.30 uur / Bimhuis<br />
De wijsheid van de zar<br />
Mazaher<br />
za 15 apr<br />
13.00 uur<br />
Lacrimosa (S I M I L A R 1)<br />
Shapeshift<br />
14.30 uur / Bimhuis<br />
Hey Meredith! (6+)<br />
Zonzo Compagnie<br />
15.30 uur<br />
Todos los fuegos el fuego<br />
(S I M I L A R 2)<br />
Amstel Quartet + Keuris<br />
Quartet<br />
19.30 uur / Bimhuis<br />
A Queer Anthology of<br />
Drums<br />
Valentina Magaletti<br />
21.00 uur<br />
Homage to Julius Eastman<br />
Loraine James x London<br />
Contemporary Orchestra<br />
22.30 uur / Bimhuis<br />
Bajascillators<br />
Bitchin’ Bajas<br />
Mis geen enkel concert!<br />
Blijf op de hoogte en schrijf<br />
je in voor onze nieuwsbrief<br />
SoundLAB Workshop<br />
Maak je eigen muziek met de<br />
wonderlijkste instrumenten.<br />
Voor kinderen (7+) met<br />
volwassenen. Elke zondag,<br />
13.00 uur in de Atriumzaal.<br />
Kaartjes via muziekgebouw.nl/<br />
soundlab.<br />
WannaSwing<br />
Op de kade voor het<br />
Muziekgebouw staat de<br />
interactieve muziekinstallatie<br />
WannaSwing van theatermaakster<br />
Caecilia Thunissen<br />
en scenograaf Jan Boiten. Acht<br />
schommels sturen composities<br />
aan van hedendaagse<br />
componisten als Joey Roukens,<br />
Mayke Nas en Rob Zuidam.<br />
Zie voor meer informatie<br />
muziekgebouw.nl/wannaswing<br />
Huil van de Wolff<br />
Elke 22e van de maand<br />
klinkt om 20.00 uur het<br />
geluidsmonument Huil van<br />
de Wolff van Martijn Padding<br />
ter herinnering aan oprichter<br />
van het Muziekgebouw<br />
Jan Wolff (1941 - 20<strong>12</strong>).<br />
muziekgebouw. nl/<br />
huilvandewolff<br />
Geheimtips<br />
Bijzondere concerten<br />
die je niet mag missen.<br />
muziekgebouw.nl/geheimtips<br />
14
Foto: Erik van Gurp<br />
4’33 grand café<br />
Kom voor of na het concert eten<br />
in 4’33 Grand café. Reserveren:<br />
020 788 2090 of 433grandcafe.nl.<br />
Bij de prijs inbegrepen<br />
Reserveringskosten zijn bij de<br />
kaartprijs inbegrepen.<br />
Ook een drankje, tenzij anders<br />
vermeld op je concertkaartje.<br />
Rondom het concert<br />
- Na aanvang van het concert heb je<br />
geen toegang meer tot de zaal.<br />
- Zet je mobiele telefoon uit voor<br />
aanvang van het concert.<br />
- Het maken van beeld- of<br />
geluidsopnamen in de zaal alleen<br />
met schriftelijke toestemming.<br />
- Algemene Bezoekersvoorwaarden<br />
zijn na te lezen op muziekgebouw.nl<br />
Steun het Muziekgebouw<br />
Inkomsten uit kaartverkoop dekken<br />
ten dele onze kosten. Word vriend<br />
of doneer: met jouw extra steun<br />
kunnen we concerten op het<br />
hoogste niveau blijven organiseren.<br />
Meer informatie:<br />
muziekgebouw.nl/steunons<br />
Op de hoogte blijven?<br />
Blijf op de hoogte van nieuw<br />
geboekte concerten of ander<br />
nieuws. Volg ons via onze<br />
e-nieuwsbrief (aanmelden op<br />
muziekgebouw.nl/nieuwsbrief),<br />
Facebook, Twitter of Instagram.<br />
Dank!<br />
Wij kunnen niet zonder de steun van<br />
onze vaste subsidiënten en Vrienden<br />
van het Muziekgebouw. Wij zijn hen<br />
daarvoor zeer erkentelijk.<br />
Druk binnenwerk<br />
druk & printservice<br />
15