Dorpskrant Jaargang 14, Editie 5

Dorpskrant Beesd | Jaargang 14 - Editie 5
In memoriam: Jan van Wijk (1942-2023)
In gesprek met Antoinette en Betsy van Wijk.
Tekst door: Maria van Bremen Foto’ door: Antoinettte en Betsy van Wijk
Donderdag 2 februari 2023 overleed de markante dorpsbewoner
Jan van Wijk, enkele dagen voordat hij geopereerd zou
worden aan dat wat hem uiteindelijk noodlottig werd.
Jan van Wijk werd in juli 1942 geboren aan de Scherpe
Hoek, daar waar de Achterstraat overgaat in de Kuijperweg.
Jan was nummer vijf in de rij van acht kinderen van Jan en
Pietje van Wijk.
Jan heeft zijn hele leven doorgebracht in Beesd, waar hij
bekend stond als Jan de Piraat. Niet omdat hij een piratenleven
leidde, maar om hem te onderscheiden van Jan van Wijk
senior. Zijn vader was namelijk een fervent roker van Pirate
Shag met in die tijd een prijs van 75 cent voor 50 gram.
In zijn jonge jaren volgde Jan onderwijs op de Christelijke
Basisschool en bij die zes jaar is het ook gebleven. Na de
basisschool werd er van hem verwacht dat hij zijn bijdrage
zou leveren aan het levensonderhoud van de familie. Vader Jan was al vroeg arbeidsongeschikt en
het gezin moest wel elke dag brood op de plank hebben. Op jonge leeftijd begon hij zijn loopbaan
als hovenier bij De Jong en een aantal jaren bij Van der Perk. Tot aan zijn pensioen is hij werkzaam
geweest bij Bron Groenvoorziening. Bezig zijn met dat wat groeit en bloeit was zijn lust en zijn
leven. Niet alleen zijn eigen tuin zag er verzorgd uit, maar in het hele land, waaronder Amsterdam,
heeft Jan heel wat wijken en plantsoenen voorzien van bomen en planten. En waren zijn collega’s
hun maat in de hoofdstad even kwijt, dan had hij daar ergens in de buurt een plekje gevonden waar
meer lol te beleven was.
Toen het voor Jan tijd was om het ouderlijk huis te verlaten, betrok hij een woning aan de Wilhelminastraat,
waarvan de buitenkant een ander kleurtje nodig had, volgens Jan. En zo geschiedde, tot
hij ontdekte dat de hoeveelheid verf die hij gekocht had, niet genoeg was. Om te voorkomen dat
hem gevraagd zou worden waarom niet het hele huis wit was, schilderde hij op de muur: “DE VERF
IS OP!!!”
De vrolijke en luidruchtige Jan verhuisde een aantal jaren later naar de Mierastraat, met nicht Betsy
als buurvrouw. Zij hield stiekem een oogje in het zeil, zonder zich met zijn leven te bemoeien. Dat
accepteerde Jan ook niet. Hij leefde zijn eigen leven, nam zelf de regie en vroeg om hulp als dat
nodig was.
Jan genoot van de dorpse feesten: de kermis, Oranjefeesten en hij was regelmatig te vinden op
één van de terrasjes die Beesd rijk is. Maar ook genoot hij van dat bakkie koffie en een kletspraatje
met buurman Theo, ieder aan hun eigen tafeltje in hun voortuintje met een lage haag ertussen.
Jan hield zijn huisje en tuintje netjes bij. Eens in de week kwam er iemand van de thuiszorg om
hem een handje te helpen. Koken deed hij nog altijd zelf. Extra grote porties, zodat hij nog wat had
als het die avond soms laat zou worden!
8 Dorpskrant Beesd