19.05.2024 Views

Rondom MS 67

Transform your PDFs into Flipbooks and boost your revenue!

Leverage SEO-optimized Flipbooks, powerful backlinks, and multimedia content to professionally showcase your products and significantly increase your reach.

10<br />

−−−−−−−−−−−−−−− 11 −−−−−−−−−−−−−−−<br />

12<br />

−−−−−−−−−−−−−−− 13 −−−−−−−−−−−−−−−<br />

14<br />

−−−−−−−−−−−−−−− 15 −−−−−−−−−−−−−−−<br />

16<br />

n<br />

r<br />

6<br />

7<br />

j<br />

a<br />

a<br />

r<br />

2<br />

0<br />

2<br />

3<br />

“ Toen we in 1998<br />

het <strong>MS</strong>-centrum<br />

begonnen, stonden<br />

we als neurologen<br />

nog vrijwel met<br />

lege handen.”<br />

Prof.dr. Bernard Uitdehaag blikt terug<br />

op 25 jaar <strong>MS</strong> Centrum Amsterdam


4<br />

25 jaar <strong>MS</strong> Centrum Amsterdam<br />

In gesprek met prof.dr. Bernard Uitdehaag en<br />

prof.dr. Joep Killestein<br />

17<br />

Floor Smith - van den Bogaart<br />

Een duizendpoot die toevallig ook <strong>MS</strong> heeft<br />

8<br />

Hersenweefselonderzoek geeft inzicht in <strong>MS</strong><br />

Nina Fransen<br />

EN VERDER<br />

10 Talke Sietsma<br />

13 Jaaroverzicht 2022<br />

20 Prijs voor arts-onderzoeker<br />

22 Kom in actie<br />

30<br />

Katelijn en Jan-Willem<br />

Arts-onderzoeker en ervaringsdeskundige aan de<br />

keukentafel<br />

24 Arlette Bruijstens<br />

26 Op welke wijze kunt u ons steunen<br />

28 Instabiele hersenen oorzaak voor<br />

geheugenproblemen?<br />

COLOFON<br />

<strong>Rondom</strong> <strong>MS</strong> is een periodiek<br />

van Stichting <strong>MS</strong> Research<br />

Redactie<br />

Kirstin Heutinck (eindredactie)<br />

Karin Smits<br />

Nieske Brouwer<br />

Annette van der Goes<br />

Odette Paauwe-Insinger<br />

Fotografie<br />

Mark van den Brink<br />

Brian Elings<br />

Aernout Steegstra<br />

Peter Verheijen<br />

Beeldbank Stichting <strong>MS</strong><br />

Research<br />

Vormgeving en productie<br />

PSI Vransen, Amstelveen<br />

Oplage 15.000<br />

Contact<br />

Stichting <strong>MS</strong> Research<br />

Postbus 200<br />

2250 AE Voorschoten<br />

telefoon 071 5 600 500<br />

www.msresearch.nl<br />

info@msresearch.nl<br />

NL 17 INGB 0000006989<br />

NL 24 ABNA 0707070376<br />

ISSN 1574-9215<br />

2


Voorwoord<br />

Het is nog<br />

niet genoeg<br />

Het <strong>MS</strong> Centrum Amsterdam bestaat 25 jaar.<br />

Bernard Uitdehaag, 10 jaar lang directeur van het<br />

grootste <strong>MS</strong>-centrum van Nederland, draagt nu het<br />

stokje over aan Joep Killestein. In deze<br />

<strong>Rondom</strong> <strong>MS</strong> blikken wij samen met beide<br />

professoren terug en kijken we vooruit naar de<br />

toekomst. Het is bijzonder te beseffen dat er<br />

25 jaar geleden nog nauwelijks mogelijkheden voor<br />

de behandeling van multiple sclerose (<strong>MS</strong>)<br />

voorhanden waren. Nu, anno 2023, zijn er meer<br />

dan 15 medicijnen beschikbaar en nog meer in de<br />

pijplijn. Dit geeft hoop.<br />

dat zij niet zullen opgeven. Hun doel is <strong>MS</strong> beter te<br />

begrijpen en zo manieren te vinden om mensen met<br />

<strong>MS</strong> een beter leven te geven.<br />

Het is mooi te zien dat contact tussen onderzoekers<br />

en mensen met <strong>MS</strong> zorgt voor wederzijds begrip en<br />

motivatie. Ik zou het prachtig vinden als de<br />

artikelen in deze <strong>Rondom</strong> <strong>MS</strong> hier een steentje aan<br />

kunnen bijdragen.<br />

Kirstin Heutinck<br />

Interim-directeur<br />

Maar het is nog niet genoeg. Voor mensen met<br />

<strong>MS</strong> duurt het veel te lang. Zoals Floor in haar<br />

persoonlijke verhaal pakkend verwoord “Voor<br />

onderzoek is 16 jaar niet lang, voor iemand met<br />

<strong>MS</strong> is 16 jaar wel lang.” Haar wens is dat er een pil<br />

komt waardoor haar ziekte in ieder geval kan<br />

worden stilgezet.<br />

Hoelang het nog duurt voordat dé oplossing voor<br />

<strong>MS</strong> gevonden is? Dat kan ik u helaas niet vertellen.<br />

Wel weet ik dat onderzoek niet stopt. Wat mij enorm<br />

inspireert en hoop geeft is de ambitie en het<br />

doorzettingsvermogen van <strong>MS</strong>-onderzoekers.<br />

Rianne, Arlette, Tommy, Menno en Katelijn, ik weet<br />

3


Bernard Uitdehaag<br />

& Joep Killestein<br />

<strong>MS</strong> Centrum Amsterdam bestaat 25 jaar, een gesprek met de voormalig en huidig<br />

directeur van het grootste <strong>MS</strong>-centrum van Nederland.<br />

25 jaar geleden is mede dankzij een programmasubsidie<br />

van Stichting <strong>MS</strong> Research het <strong>MS</strong><br />

Centrum Amsterdam opgericht. Dankzij onderzoek<br />

zijn sindsdien de behandelmogelijkheden van en<br />

kennis over <strong>MS</strong> gegroeid, net als het <strong>MS</strong>-centrum<br />

zelf dat behoort tot de wereldtop. Professor<br />

Bernard Uitdehaag, tot voorkort de directeur van<br />

het <strong>MS</strong>-centrum, en professor Joep Killestein,<br />

sinds 1 april de kersverse directeur, vertellen over<br />

de ontwikkelingen van de afgelopen jaren en hun<br />

verwachtingen voor de toekomst.<br />

“Ik ben sinds 1987 betrokken bij het <strong>MS</strong>-onderzoek<br />

in Amsterdam. Toen we in 1998 vanuit vier<br />

afdelingen van het VUmc het <strong>MS</strong>-centrum<br />

begonnen, stonden we als neurologen nog vrijwel<br />

met lege handen.” herinnert Bernard Uitdehaag,<br />

neuroloog en epidemioloog, zich. “We konden de<br />

ontstekingen in de hersenen van <strong>MS</strong>-patiënten<br />

proberen te remmen met prednison, maar dat was<br />

het wel.” Joep Killestein, hoogleraar neurologie met<br />

specialisatie <strong>MS</strong>, is sinds 1997 betrokken bij het<br />

<strong>MS</strong> Centrum Amsterdam: “Ik heb alle belangrijke<br />

4


ontwikkelingen meegemaakt. Van de eerste<br />

middelen die hielpen, tot de effectieve middelen die<br />

er nu zijn en actieve ziekte vrijwel helemaal stil<br />

kunnen leggen. Die optimalisatieslag is enorm,<br />

zeker vergeleken met andere hersenziektes.”<br />

Diagnostiek verbeterd<br />

“De diagnostiek is door de komst van de MRI zeer<br />

sterk verbeterd.” vertelt Bernard. ”Eind jaren tachtig<br />

kwam in het VUmc als één van de eerste vijf<br />

ziekenhuizen in Nederland een MRI-scanner.<br />

Neuroradioloog professor Frederik Barkhof heeft<br />

in de jaren negentig vooruitstrevend onderzoek<br />

gedaan en criteria ontwikkeld om MRI-beelden<br />

van mensen met <strong>MS</strong> te beoordelen. Deze Barkhofcriteria<br />

hebben ervoor gezorgd dat in 2001<br />

MRI-beelden standaard opgenomen werden bij het<br />

stellen van de diagnose <strong>MS</strong>. Joep vult aan:<br />

”Ondertussen zijn de diagnostische mogelijkheden<br />

zo ontwikkeld dat we bij de meeste mensen de<br />

diagnose snel en met grote zekerheid kunnen stellen.<br />

Dat is meestal op basis van het klinische beeld<br />

en aanvullend MRI-onderzoek. Bij een kleine groep<br />

mensen is de diagnose nog niet meteen duidelijk en<br />

moet nog aanvullend onderzoek gedaan worden om<br />

op <strong>MS</strong>-lijkende ziektes uit te sluiten.”<br />

De eerste behandelingen<br />

Midden jaren negentig kwam het eerste<br />

ziekte-onderdrukkende medicijn (interferon-bèta)<br />

voor <strong>MS</strong> beschikbaar. In de hierop volgende jaren<br />

liepen er meerdere grote klinische studies in<br />

Amsterdam naar het effect van interferon-bèta bij<br />

<strong>MS</strong>. Samen met professor Chris Polman, toentertijd<br />

de directeur van het <strong>MS</strong> Centrum Amsterdam, voert<br />

Bernard veel studies uit. “We waren toen al blij als<br />

mensen met <strong>MS</strong> in een periode van twee jaar één<br />

of twee schubs minder kregen. Een paar jaar later<br />

Meer variatie in middelen,<br />

dus ook voor het herstellen<br />

van myeline en voor het<br />

beschermen van zenuwen,<br />

zou geweldig zijn.<br />

kwamen er meer middelen en konden we mensen<br />

die niet of niet meer voldoende reageerden laten<br />

overstappen naar een ander middel.” Op een<br />

gegeven moment werd duidelijk dat mensen<br />

antistoffen tegen middelen konden krijgen, waardoor<br />

de middelen niet meer werkten. Joep legt uit:<br />

“In 2010 zijn we een service gaan aanbieden om<br />

antistoffen in het bloed bij mensen met <strong>MS</strong> te<br />

meten. Als je anti lichamen ontwikkelt tegen een<br />

medicijn, heeft het middel soms geen effect meer<br />

en kan je beter iets anders gaan gebruiken.”<br />

Veel opties<br />

Ondertussen zijn er meer dan vijftien medicijnen<br />

voor gebruik bij <strong>MS</strong>. De vele keuzes aan medicijnen<br />

en de verschillen tussen patiënten maken een<br />

individuele benadering mogelijk. ”Dat moet ook<br />

wel”, benadrukt Bernard, “want de ene <strong>MS</strong>-patiënt<br />

is de andere niet.” ”De grote uitdaging is per<br />

persoon een betrouwbaar profiel vast te stellen,<br />

zodat we weten hoe het beloop zal zijn en welke<br />

behandeling nodig en kansrijk is”, vult Joep aan.<br />

Om het benodigde maatwerk te kunnen leveren<br />

voor al die verschillende mensen met <strong>MS</strong>, wordt bij<br />

het <strong>MS</strong> Centrum Amsterdam gewerkt aan een<br />

innovatieve database. Bernard legt uit: “Het is<br />

uiteindelijk de bedoeling dat we op basis van<br />

kenmerken van een <strong>MS</strong>-patiënt met een algoritme<br />

kunnen voorspellen hoe de ziekte van dat individu<br />

zal verlopen en hoe hij/zij zal reageren op een<br />

bepaalde behandeling.” Zover is het nu nog niet,<br />

legt Joep uit: “We staan nog maar aan het begin<br />

5


van dit programma, dat we de Kracht van Data<br />

noemen. De database wordt nu ingericht met alle<br />

data van patiënten van de af gelopen twintig jaar die<br />

toestemming hebben gegeven.”<br />

Wensen<br />

Ondanks de vele middelen die het aantal schubs,<br />

ofwel ontstekingen in de hersenen, vermindert, is<br />

over het algemeen de progressie van de ziekte nog<br />

steeds niet te stoppen. “Achteruitgang kan – bij het<br />

uitblijven van schubs - heel geleidelijk verlopen en<br />

aanvankelijk relatief onopgemerkt optreden. Ik kan<br />

soms echt schrikken van hoe iemand de<br />

spreekkamer binnenkomt nadat ik hem of haar<br />

lang niet heb gezien.” zegt Joep. “Dan waren er<br />

geen schubs of andere redenen om het spreekuur te<br />

bezoeken, maar is de opsomming van dingen, die<br />

in het dagelijks leven niet meer gaan, toch substantieel<br />

toegenomen.” Bernard beaamt dit: ”Meer<br />

variatie in middelen, dus ook voor het herstellen<br />

van myeline en voor het beschermen van zenuwen<br />

zou geweldig zijn, dan kunnen we combinatiebehandelingen<br />

maken per patiënt. Precies wat die<br />

ene patiënt nodig heeft.”<br />

Trots<br />

Wat heeft 10 jaar directeurschap opgeleverd?<br />

“Vooral heel weinig vrije tijd.” grapt Bernard.<br />

“Het <strong>MS</strong> Centrum Amsterdam is een prachtige club<br />

mensen die geweldig onderzoek doet. De<br />

samenwerking tussen de verschillende expertises<br />

binnen Amsterdam UMC maakt deze club uniek.<br />

Ik ben niet iemand die snel zegt dat we de beste<br />

zijn, maar gelukkig is er een internationale ranglijst<br />

waarop we in de afgelopen 10 jaar in de bovenste<br />

regionen meedraaien. Daar ben ik trots op!” Zijn er<br />

ook teleurstellingen? ”Wetenschappelijk onderzoek<br />

is heel erg veranderd. De geavanceerde technieken<br />

leveren ons veel, maar kosten ook veel en helaas<br />

wordt het steeds lastiger om inkomsten voor<br />

onderzoek te vinden.” Joep vult aan: “Het is<br />

frus trerend hoeveel tijd we vaak kwijt zijn met het<br />

Met de juiste<br />

behandeling op het<br />

juiste moment,<br />

kunnen we mensen<br />

met <strong>MS</strong> een betere<br />

kwaliteit van leven<br />

bieden.<br />

6


Over <strong>MS</strong> Centrum Amsterdam<br />

In <strong>MS</strong> Centrum Amsterdam staan zorg voor mensen met <strong>MS</strong> en onderzoek naar de ziekte <strong>MS</strong> centraal.<br />

Ruim 100 onderzoekers, zorgverleners en ondersteunend personeel van 13 afdelingen zetten zich<br />

dagelijks in voor mensen met <strong>MS</strong>. Hun doel is om in 2030 mensen met <strong>MS</strong> zorg op maat te kunnen<br />

bieden. Al vanaf de oprichting in 1998 steunt Stichting <strong>MS</strong> Research het centrum. Onze donateurs<br />

hebben alles bij elkaar maar liefst ruim 34 miljoen euro bijgedragen, verdeeld over circa 150<br />

Amsterdamse onderzoeksprogramma’s en -projecten. Het onderzoek van het <strong>MS</strong>-centrum draagt bij aan:<br />

1. Meer kennis over het ziekteproces Wat is de oorzaak van <strong>MS</strong>? Hoe ontstaan nieuwe laesies?<br />

Hoe verloopt de progressie?<br />

2. Een betere behandeling Wat is de beste behandeling, voor wie, op welk moment? Hoe monitoren we<br />

de behandeling het beste?<br />

3. Meer kwaliteit van leven Hoe kunnen beperkingen door symptomen verminderd worden?<br />

aanvragen van subsidies, terwijl we die tijd<br />

liever aan patiënten of onderzoek willen besteden.<br />

Daarom is en blijft de structurele steun van<br />

donateurs van Stichting <strong>MS</strong> Research heel<br />

belangrijk.”<br />

Toekomst<br />

Bernard: “Ik durf gerust te voorspellen dat <strong>MS</strong> in<br />

2030 nog steeds bestaat. Natuurlijk blijven we wel<br />

doorzoeken naar oorzaken en behandelingen. Maar<br />

ik denk eerlijk gezegd dat we niet snel iets zullen<br />

vinden als ‘de’ oorzaak van <strong>MS</strong>. Ik denk wel dat we<br />

de mensen met <strong>MS</strong> een betere kwaliteit van leven<br />

kunnen gaan bieden, met de juiste medicatie op het<br />

juiste moment.” “In de juiste dosering.”, vult Joep<br />

aan. Het persoonlijk doseren van medicatie is één<br />

van de onderzoekslijnen binnen het programma<br />

Kracht van Data. “Mensen krijgen pas een nieuwe<br />

dosis als de vorige bijna is uitgewerkt. Ons<br />

onderzoek toont aan dat dit veilig kan, de ziekte<br />

net zo goed onderdrukt wordt en mensen minder<br />

bijwerkingen hebben. We doen dit nu voor zowel<br />

natalizumab als ocrelizumab, maar dat kan nog<br />

uitgebreid worden.” Vanuit heel Nederland, maar<br />

ook internationaal wordt er met interesse gekeken<br />

naar de ontwikkelingen binnen deze onderzoekslijn,<br />

die mede mogelijk is gemaakt door subsidies van<br />

Stichting <strong>MS</strong> Research. Joep: “We lopen hiermee<br />

echt voorop. Het doelmatig inzetten van medicijnen<br />

gaat niet alleen om kostenbesparing, maar wat ons<br />

betreft juist om het verbeteren van de kwaliteit van<br />

leven. Door minder bijwerkingen en minder bezoeken<br />

aan het ziekenhuis, voel je je minder patiënt en<br />

meer een persoon met <strong>MS</strong>.”<br />

Tips<br />

Toen bekend werd dat Bernard ging stoppen als<br />

directeur kreeg hij veel reacties. “Ik kreeg smeekbedes<br />

of ik alstublieft wilde blijven. Nou, ik kan<br />

mensen geruststellen. Ik ben geen directeur meer,<br />

maar ik blijf gewoon <strong>MS</strong>-neuroloog. Maar mocht ik<br />

ooit stoppen, mijn collega <strong>MS</strong>-neurologen zijn net<br />

zo goed en vriendelijk als ik.”, zegt Bernard lachend.<br />

Heeft Bernard nog tips voor Joep met betrekking tot<br />

zijn directeur schap? “Joep zal deze functie op zijn<br />

manier invullen. Ik heb er alle vertrouwen in dat ook<br />

die manier zal zorgen voor geweldige resultaten.”<br />

Joep vult aan: “Ik sta er niet alleen voor. Er is een<br />

bestuur met zeven <strong>MS</strong>-wetenschappers van zeven<br />

afdelingen van Amsterdam UMC. Samen met alle<br />

onderzoekers en zorgverleners geven we de<br />

mensen met <strong>MS</strong> de beste zorg.”<br />

7


Hersenweefselonderzoek<br />

geeft inzicht in <strong>MS</strong><br />

Als patholoog in opleiding is Nina Fransen<br />

dagelijks bezig met de biologie van <strong>MS</strong> en andere hersenziekten.<br />

Nina Fransen rondde in 2021 haar promotieonderzoek<br />

af waarin ze een nieuw licht wierp op de afweer<br />

in de hersenen van mensen met <strong>MS</strong>. Nu volgt zij de<br />

opleiding tot patholoog in het UMC Utrecht en focust<br />

zich op de neuropathologie in het Amsterdam UMC.<br />

“Als patholoog kijk je op cel- en moleculair niveau<br />

naar patiënten. We gebruiken veel verschillende<br />

technieken om het weefsel te onderzoeken.<br />

Regelmatig zijn we als een soort detective bezig.”<br />

“Dit vind ik een uitdagend en belangrijk onderdeel<br />

van de pathologie. De diagnose die een neuropatholoog<br />

stelt na het overlijden, geeft de familie<br />

waardevolle informatie over wat er precies aan de<br />

hand is geweest. Daarbij is de weefseldiagnose na<br />

overlijden ook belangrijk voor artsen en zorgverleners.<br />

Zij kunnen met deze kennis hun diagnostiek en<br />

behandeling van bijvoorbeeld neurodegeneratieve<br />

ziekten en <strong>MS</strong> verbeteren.” De resultaten van Nina’s<br />

promotieonderzoek onderschrijven dit.<br />

“We combineren informatie van de kliniek, de<br />

radiologie en onze weefselanalyse om tot de<br />

precieze diagnose te komen. Daarmee spelen we<br />

vaak een belangrijke rol in de keus voor<br />

behandeling van patiënten. Dat maakt het werk<br />

voor mij inhoudelijk interessant.” Nina bestudeert<br />

ook het weefsel van overleden hersendonoren.<br />

Waarom heeft medicatie<br />

geen effect meer?<br />

Bij <strong>MS</strong> is het afweersysteem ontregelt. Afweercellen<br />

raken overactief en veroorzaken schade in<br />

de hersenen en het ruggenmerg. Eén soort afweercellen<br />

zijn de zogenaamde T-cellen. Het is al lang<br />

8


ekend dat deze T-cellen een schadelijke rol spelen<br />

in <strong>MS</strong>. Daarom zijn er verschillende <strong>MS</strong>-medicijnen<br />

ontwikkeld die deze cellen remmen. “In de vroege<br />

fase van <strong>MS</strong> zijn medicijnen die T-cellen aanpakken<br />

effectief. Naarmate de ziekte vordert, kunnen<br />

deze medicijnen helaas steeds minder goed en<br />

uiteindelijk niet meer de achteruitgang remmen. Er<br />

werd daarom lang aangenomen dat deze T-cellen<br />

in vergevorderde <strong>MS</strong> niet meer actief zijn. Wij laten<br />

zien dat deze aanname niet klopt. T-cellen en ook<br />

B-cellen lijken wel degelijk een rol te spelen bij<br />

vergevorderde <strong>MS</strong>.” aldus Nina.<br />

Weefsel is moeilijk bereikbaar<br />

Nina onderzocht hersenweefsel dat door mensen met<br />

vergevorderde <strong>MS</strong> na overlijden was gedoneerd aan<br />

de Nederlandse Hersenbank voor <strong>MS</strong>. Samen met<br />

haar collega’s bestudeerde Nina ruim 7.500<br />

<strong>MS</strong>-laesies onder de microscoop. Hierin vond ze dat<br />

bij 78% van de mensen er nog steeds actieve<br />

ontstekingen aanwezig zijn in het hersenweefsel dat<br />

is beschadigd door <strong>MS</strong>. Door verder in te zoomen op<br />

de T-cellen, ontdekte Nina dat deze kenmerken<br />

hadden van zogenaamde weefsel-residente geheugen<br />

T-cellen. Dit zijn cellen die niet direct uit het bloed<br />

komen, maar al langere tijd in het hersenweefsel<br />

‘wonen’. Bij mensen met <strong>MS</strong> vond Nina deze cellen<br />

in de <strong>MS</strong>-laesies, terwijl bij mensen zonder <strong>MS</strong> de<br />

cellen rondom de bloedvaten blijven zitten. Dit geeft<br />

aan dat T-cellen waarschijnlijk een rol spelen in de<br />

activiteit van de laesies.<br />

Het verklaart echter nog niet waarom in de latere<br />

fase van <strong>MS</strong>, medicatie gericht tegen T-cellen niet<br />

meer werkt. Nina bekeek ook biopten van hersenweefsel<br />

van mensen met beginnende <strong>MS</strong>. In dit<br />

weefsel waren naast de weefsel-residente geheugen<br />

T-cellen, ook T-cellen die direct afkomstig waren uit<br />

de bloedsomloop aanwezig. Nina denkt daarom dat<br />

medicijnen wel effect hebben op T-cellen in de<br />

bloedbaan, maar dat ze de geheugen T-cellen in het<br />

weefsel moeilijk kunnen bereiken. Omdat in de latere<br />

fase van <strong>MS</strong> alleen nog deze geheugen T-cellen aanwezig<br />

zijn, heeft de medicatie dan geen effect meer.<br />

Er is nog heel veel te<br />

ontdekken, daarom vind ik<br />

neuropathologie een<br />

prachtig vak.<br />

Verschillen in ziekteverloop<br />

Naast T-cellen bekeek Nina ook een ander type<br />

afweercel, de B-cel. Zij ontdekte dat hoe minder<br />

B-cellen iemand met <strong>MS</strong> in diens laesies had, hoe<br />

minder ernstig het ziektebeloop was. Hetzelfde gold<br />

voor de mate van ontstekingsactiviteit van de laesies<br />

zelf: hoe meer actieve laesies, hoe progressiever het<br />

verloop van <strong>MS</strong>. Al deze bevindingen geven meer<br />

inzicht in de bijdrage van verschillende soorten<br />

afweercellen in <strong>MS</strong>. Ook helpt het ons begrijpen<br />

waardoor het beloop van de ziekte verschilt tussen<br />

mensen. Het verklaart waarom sommige medicatie<br />

op een zeker moment niet meer effectief is en<br />

waarom <strong>MS</strong> bij de één meer progressief is dan bij<br />

de ander. Met deze kennis kunnen we verder kijken,<br />

bijvoorbeeld naar hoe de T- en B-cellen in de late<br />

fase van <strong>MS</strong> wel bereikt kunnen worden. Nina hoopt<br />

dat de bevindingen van haar onderzoek uiteindelijk<br />

leiden tot een nieuwe therapie die ook werkzaam is<br />

bij mensen met vergevorderde <strong>MS</strong>.<br />

Het onderzoek van Nina Fransen werd<br />

gefinancierd door Stichting <strong>MS</strong> Research.<br />

Dit artikel bevat citaten uit het interview met<br />

Nina in het magazine TOPIC nr. 27 van<br />

Medisch Contact (oktober 2022).<br />

9


Talke<br />

Sietsma<br />

Ik ben trots op de wetenschap. Zonder andere<br />

medicatie, zou het nu een stuk minder goed met me gaan.<br />

We zijn op bezoek bij Talke Sietsma, van beroep<br />

edelsmid. Ze verwelkomt ons in haar atelier. Ze<br />

leidt ons vervolgens naar de knusse aangrenzende<br />

woonkamer. Ook aanwezig zijn de ouders van<br />

Talke. Vader Kees Sietsma is voor velen geen<br />

onbekende. Talke groeide op in de Randstad.<br />

Tegenwoordig woont ze in Meerle, net over de<br />

Belgische grens. Ruim vier jaar geleden kreeg<br />

Talke de diagnose <strong>MS</strong>.<br />

Ze was net gaan samenwonen met haar nieuwe<br />

relatie. Het eerste teken was een blijvend doof<br />

gevoel aan de rechterkant van haar gezicht, wat na<br />

een paar dagen doortrok naar de achterkant van<br />

haar hoofd. De huisarts verwees haar door naar het<br />

ziekenhuis in Turnhout. Er volgde een week van<br />

onderzoeken. “In eerste instantie had ik helemaal<br />

niet aan <strong>MS</strong> gedacht. Maar op een gegeven<br />

moment kreeg ik een vermoeden. Er kwam een<br />

10


verpleegster die zei “ik ga je wat medicatie geven”,<br />

zonder te vertellen wat het was. Waarna ik de naam<br />

van de medicatie heb gegoogeld en erachter kwam<br />

dat het een <strong>MS</strong>-medicijn was… ik kon het niet<br />

geloven. De volgende dag volgde de officiële<br />

diagnose. Het bleek dat er al behoorlijk wat laesies<br />

zichtbaar waren.”<br />

Ik googelde en kwam<br />

erachter dat het een<br />

<strong>MS</strong>-medicijn was… ik kon<br />

het niet geloven.<br />

Achteraf besefte Talke dat ze al langere tijd<br />

symptomen had, zoals een bijna chronische<br />

vermoeidheid. “Je denkt zelf al snel dat de<br />

vermoeidheid een combinatie is van een drukke<br />

baan en een gezin met twee kleine kinderen en dan<br />

denk je niet zo snel aan iets ernstigs.”<br />

De kinderen maakten zich<br />

ook zorgen<br />

<strong>MS</strong> was tot de diagnose een relatief onbekende<br />

ziekte voor haar en haar ouders. Opmerkelijk was<br />

dat de kinderen van Talke (toen 12 en 14 jaar) wel<br />

wisten wat <strong>MS</strong> was. “Ik wist niet wat <strong>MS</strong> was, mijn<br />

kinderen wel. Er was een inzamelingsactie voor <strong>MS</strong><br />

op school geweest en ze hadden daardoor diverse<br />

filmpjes gezien. Zij schrokken zich rot toen ze het<br />

hoorden…”<br />

Wat voor impact had de diagnose op haar relatie en<br />

kinderen? “Met name de jongste maakte zich in het<br />

begin heel veel zorgen. Hij vond het heel<br />

beangstigend. Als ik maar even ging liggen op de<br />

bank, dacht hij meteen dat het niet goed met me<br />

ging. Ook voor mijn relatie was het ingrijpend.<br />

Praten erover was soms lastig. We woonden nog<br />

maar net samen, alles was nog pril. Dan is zo’n<br />

gebeurtenis best heel heftig. Ik heb in het begin veel<br />

alleen verwerkt. Ik vertel het aan niet veel mensen.<br />

Je kunt er zo weinig mee, dat vind ik nog steeds<br />

heel lastig. Het is onvoorspelbaar en ongrijpbaar.<br />

Je moet het voor jezelf uitzoeken en een plaatsje<br />

geven. Je vertrouwt niet meer op je eigen lijf. Out of<br />

the blue valt er ineens een stuk zekerheid weg.<br />

Hoe ga je hier met anderen over praten, als je het<br />

antwoord zelf nog niet weet?”<br />

Mijn ouders staan altijd klaar<br />

Het zelfvertrouwen in haar lijf is met de jaren zeker<br />

weer voor een deel teruggekomen. De jaarlijkse<br />

MRI-scans zijn spannende momenten voor Talke.<br />

Het is haar enige houvast. Het voelt als een soort<br />

schoolexamen vertelt ze. “Toch blijft het<br />

onvoorspelbaar. Ik voelde me voorafgaand aan één<br />

van de MRI’s heel zeker, had keurig mijn medicatie<br />

genomen en had goed voor mezelf gezorgd. Na<br />

afloop van de scan vertelde de neuroloog dat het<br />

aantal laesies flink was toegenomen en ik naar<br />

tweedelijns medicatie moest. Ik had hier vooraf<br />

geen idee van. Mijn laatste twee MRI-scans waren<br />

gelukkig weer stabiel. Ik ben trots op de<br />

wetenschap. Als er geen andere medicatie voor<br />

me was geweest, zou het nu een stuk minder goed<br />

gaan met me.”<br />

Kees Sietsma uit<br />

de schaduw<br />

Een Amsterdamse commissaris<br />

schrijft geschiedenis.<br />

Gerlof Leistra en Patricia Jimmink.<br />

Uitg. Querido Facto, Amsterdam<br />

2022. 340 blz. € 22,50.<br />

11


De ouders van Talke zijn nauw betrokken bij haar<br />

situatie. Als politiecommissaris was vader Kees<br />

jarenlang werkzaam in Amsterdam. Hij speelde een<br />

doorslaggevende rol bij de oplossing van de<br />

Heineken-ontvoering in 1983 en in het onderzoek<br />

naar de ontvoeringen van de tienjarige<br />

Valerie Albada Jelgersma en de vermoorde<br />

Gerrit-Jan Heijn, in 1987.<br />

Daar waar nodig staan ze klaar voor het gezin met<br />

helpende handen en vooral positiviteit. Vader Kees<br />

zegt dan ook: “Het glas is voor ons altijd half vol.<br />

Daar waar mogelijk proberen we dingen iets lichter<br />

te maken voor onszelf.” Naast hun fysieke zorg en<br />

liefde, wilde Kees nog iets extra’s doen. Vorig jaar<br />

verscheen het boek “Kees Sietsma uit de schaduw”.<br />

Een openhartig relaas waarin hij vertelt over zijn bewogen<br />

werkende leven als politiecommissaris bij de<br />

Amsterdamse politie. En, zoals hij zelf zegt,<br />

“waarin ik voor mezelf bepaalde aannames en<br />

zaken heb kunnen rechtzetten.” Omdat Kees van<br />

dichtbij weet wat de impact van <strong>MS</strong> is, heeft hij<br />

besloten zijn royalty’s van het boek te schenken<br />

aan Stichting <strong>MS</strong> Research, waarvoor wij hem<br />

dankbaar zijn. Hij benadrukt: “Ik weet dat<br />

onderzoek naar <strong>MS</strong> enorm belangrijk is; zonder geld<br />

geen onderzoek, dus dat moet doorgaan.”<br />

Daar waar mogelijk<br />

proberen we dingen iets<br />

lichter te maken.<br />

12


Jaaroverzicht 2022<br />

Stichting <strong>MS</strong> Research<br />

Onze missie is om wetenschappelijk onderzoek te<br />

stimuleren en faciliteren zodat de gevolgen van<br />

multiple sclerose (<strong>MS</strong>) behandelbaar zijn, de oorzaken<br />

van <strong>MS</strong> gevonden worden, mensen van <strong>MS</strong><br />

kunnen genezen en <strong>MS</strong> uiteindelijk voorkomen kan<br />

worden. Dankzij de steun van vele donateurs hebben<br />

wij in 2022 een bedrag van 3.5 miljoen euro kunnen<br />

investeren in onze kerndoelen: onderzoek,<br />

voorlichting en zorg. Wetenschappelijk onderzoek<br />

is ons hoofddoel, met een besteding van ruim 2,8<br />

miljoen euro.<br />

Hoe besteden wij uw euro?<br />

Zorg<br />


<strong>MS</strong>-onderzoek in 2022<br />

Maar liefst 42 lopende en nieuwe onderzoeksprojecten<br />

zijn het afgelopen jaar mogelijk gemaakt<br />

door een subsidie van onze Stichting. Mede dankzij<br />

deze onderzoeken zijn er in 2022 bemoedigende<br />

resultaten behaald: Zo zijn de mogelijkheden om<br />

ziekteactiviteit te monitoren verfijnd en uitgebreid.<br />

En helpen nieuwe inzichten uit onderzoek bij de<br />

Gehonoreerde<br />

subsidies<br />

keuze voor een juiste behandeling. Tot slot is er<br />

meer bekend over de oorzaken van <strong>MS</strong>. Zo weten<br />

we nu dat alle mensen met <strong>MS</strong> een infectie met het<br />

Epstein-Barr virus (EBV) hebben doorgemaakt. Met<br />

deze kennis zijn onderzoekers een stap dichter bij<br />

het vinden van dé oplossing voor <strong>MS</strong>.<br />

Meerjarige projecten € 1,3 miljoen<br />

<strong>MS</strong>-fellowship € 0,5 miljoen<br />

Eenjarige projecten € 0,1 miljoen<br />

Subsidies voor jonge onderzoekers € 0,1 miljoen<br />

Overige subsidies € 0,1 miljoen<br />

Structurele steun aan <strong>MS</strong>-centra<br />

Stichting <strong>MS</strong> Research financiert op structurele<br />

basis het onderzoek van de <strong>MS</strong>-centra in<br />

Amsterdam, Rotterdam en Noord Nederland én de<br />

Nederlandse Hersenbank voor <strong>MS</strong>, met een<br />

programmasubsidie. De drie academische<br />

<strong>MS</strong>-centra zijn gespecialiseerd in zowel <strong>MS</strong>onderzoek<br />

als zorg voor mensen met <strong>MS</strong>. De<br />

Nederlandse Hersenbank voor <strong>MS</strong> heeft een unieke<br />

collectie hersenweefsel van overleden hersendonoren<br />

en faciliteert hiermee <strong>MS</strong>-onderzoek wereldwijd.<br />

<strong>MS</strong>-fellowship uitgereikt<br />

Een groot hoogtepunt was de toekenning van de<br />

tiende <strong>MS</strong>-fellowship subsidie aan dr. Marvin van<br />

Luijn (<strong>MS</strong>-centrum Eras<strong>MS</strong> Rotterdam).<br />

Deze excellente wetenschapper ontving een<br />

subsidie van € 475.000 voor zijn onderzoek<br />

genaamd de Afweer tegen Epstein-Barr virus – Op<br />

<strong>MS</strong>-onderzoeksdag<br />

De <strong>MS</strong>-onderzoeksdag 2022 in Rotterdam werd<br />

bezocht door 130 wetenschappers uit Nederland en<br />

België. Tijdens dit jaarlijkse congres wisselden<br />

onderzoekers hun nieuwste resultaten en<br />

ideeën uit. In het programma lag de focus op de<br />

jonge <strong>MS</strong>-onderzoeker.<br />

zoek naar de “aansteker” van <strong>MS</strong>.<br />

14


Voorlichting & Zorg in 2022<br />

Meer bewustwording en begrip voor leven met <strong>MS</strong>.<br />

Dat is wat wij willen bereiken met onze voorlichting.<br />

Via verschillende kanalen bereiken wij een breed<br />

publiek van mensen met <strong>MS</strong> en hun naasten, het<br />

algemene publiek en <strong>MS</strong>-professionals. In 2022<br />

hebben we via verschillende kanalen onze<br />

doelgroep geïnformeerd over <strong>MS</strong>, onderzoeksresultaten<br />

en de activiteiten van de Stichting.<br />

Wij kiezen er bewust voor om zorgvragen in<br />

gezamenlijkheid op te pakken. In 2022 waren wij<br />

betrokken bij diverse nationale en internationale<br />

initiatieven die bijdragen aan een betere kwaliteit<br />

van zorg en leven voor mensen met <strong>MS</strong>.<br />

Magazine <strong>Rondom</strong> <strong>MS</strong><br />

Nieuwe TV-commercial op<br />

landelijke en regionale TV<br />

Bereik radio-commercials<br />

14 miljoen luisteraars<br />

+428% +30%<br />

338.451 1.387.998<br />

Meer bereik op social media<br />

Informatie brochures<br />

10 online nieuwsbrieven<br />

214.485 bezoekers msresearch.nl<br />

15


Impact van 42 jaar Stichting <strong>MS</strong> Research<br />

Wetenschappelijk onderzoek is de sleutel tot het<br />

vinden van behandelingen voor de gevolgen van <strong>MS</strong>,<br />

een genezing voor <strong>MS</strong> en uiteindelijk wellicht een<br />

<strong>MS</strong>-vrije wereld. Het zwaartepunt van onze<br />

activiteiten ligt dan ook bij het onderzoek. In 42 jaar<br />

heeft Stichting <strong>MS</strong> Research ruim € 74 miljoen<br />

geïnvesteerd in <strong>MS</strong>-onderzoek. Hiermee hebben<br />

onze donateurs een belangrijke bijdrage geleverd<br />

aan meer kennis over <strong>MS</strong> en aan een betere<br />

behandeling en diagnose. Het vinden van<br />

oplossingen voor alle vormen van <strong>MS</strong> vergt echter<br />

een lange adem. Daarom blijft Stichting<br />

<strong>MS</strong> Research investeren in onderzoek en behoud<br />

van kennis en ervaring.<br />

Stichting <strong>MS</strong> Research 1980 - 2022<br />

410 subsidies voor onderzoek<br />

<strong>MS</strong>-centra & Hersenbank € 22,7 miljoen<br />

<strong>MS</strong>-fellowship & leerstoel € 4,3 miljoen<br />

Meerjarige projecten € 39,1 miljoen<br />

Eenjarige projecten € 6,0 miljoen<br />

Overige subsidies € 2,2 miljoen<br />

Resultaten wetenschappelijk onderzoek<br />

Oorzaak van <strong>MS</strong><br />

Alhoewel de oorzaak van <strong>MS</strong> nog niet volledig<br />

bekend is, weten we dat er niet één maar meerdere<br />

oorzaken zijn. <strong>MS</strong> is het gevolg van een onfortuinlijk<br />

samenspel van erfelijke factoren en omgevingsfactoren.<br />

Behandeling van <strong>MS</strong><br />

Er zijn meer dan 15 behandelingen en medicijnen<br />

die de ziekteactiviteit van <strong>MS</strong> remmen en er zijn<br />

er nog meer in de pijplijn. Daarbij groeit het aantal<br />

mogelijkheden voor een behandeling op maat,<br />

waarbij medicijn en dosering zijn toegespitst op de<br />

individuele patiënt.<br />

Ook zijn er medicijnen en (revalidatie-) therapieën<br />

voor de behandeling van symptomen van <strong>MS</strong>, zoals<br />

blaasproblemen, pijn en loopklachten. Deze behandelingen<br />

worden steeds verder verfijnd. Daarnaast<br />

is er aandacht en bewijs voor de effecten van<br />

levensstijl op de lichamelijke en cognitieve<br />

gevolgen van <strong>MS</strong>.<br />

Diagnose en prognose<br />

De diagnose <strong>MS</strong> kan betrouwbaar worden gesteld,<br />

vaak binnen een half jaar na de eerste aanval.<br />

Dankzij MRI-scans weten we dat ziekteactiviteit in<br />

de hersenen niet altijd leidt tot merkbare<br />

symptomen of klachten en kan de werking van<br />

nieuwe medicijnen sneller worden getest.<br />

16


Floor<br />

Smith - van den Bogaart<br />

Een duizendpoot,<br />

die toevallig ook <strong>MS</strong> heeft.<br />

Ze is geboren en getogen in het Brabantse Oss.<br />

Haar opvoeding noemt ze gestructureerd,<br />

zonder gezever of gepiep. Floor is een enthousiaste<br />

doener, die de hele dag aanstaat. Spelen op haar<br />

dwarsfluit geeft haar rust. Zestien jaar geleden<br />

kreeg ze de diagnose <strong>MS</strong>. Samen met haar partner<br />

Rob en zijn twee dochters van 13 en 15 jaar, woont<br />

ze in de stad Nijmegen.<br />

Ik ben meer dan <strong>MS</strong><br />

“De kinderen krijgen weinig van mijn <strong>MS</strong> mee. Wat<br />

ik kan verbloemen, verbloem ik. Waarom ik dat doe?<br />

Omdat ik die twee letters niet op mijn voorhoofd<br />

wil. Ik heb het idee dat de maatschappij een oordeel<br />

aan mijn <strong>MS</strong> hangt en mij daardoor niet volwaardig<br />

als Floor ziet. Ik ben meer dan <strong>MS</strong>. En ja, ik heb alle<br />

symptomen van <strong>MS</strong>, maar ik verbloem ze liever. Zo<br />

voel ik me minder in de slachtofferrol geplaatst.<br />

17


Door de <strong>MS</strong> heb ik geen onbezonnen leven meer.<br />

Ik ben spontaan van aard en zo wil ik het liefst ook<br />

mijn leven leiden. Dat lukt niet altijd meer, alhoewel<br />

ik het wel probeer. Ik zeg wel eens: Je koestert je<br />

gezondheid pas echt als het te laat is.”<br />

Andere baan<br />

Floor was kinderverpleegkundige in Bernhoven,<br />

het ziekenhuis in Uden. Haar droom was door te<br />

groeien tot verpleegkundig-specialist. Totdat ze de<br />

diagnose <strong>MS</strong> kreeg. Het begon met dubbelzien.<br />

Na een bezoek aan de oogarts en vervolgens de<br />

neuroloog werd binnen een maand duidelijk dat<br />

Accepteren is voor mij<br />

een brug te ver, dan wint<br />

de <strong>MS</strong> van mij.<br />

Floor <strong>MS</strong> had. “Ik was woest op de hele wereld.<br />

Waarom ik?” Na een periode ziektewet wilde ze<br />

terug in haar vak. Helaas won de vermoeidheid.<br />

Haar leidinggevende gaf aan dat het werken op de<br />

kinderafdeling niet meer veilig was en dat ze moest<br />

stoppen in het vak. “Ik was vooral teleurgesteld.<br />

Maar achteraf ben ik blij dat zij dit besluit nam,<br />

want deze keuze had ik zelf nooit kunnen maken.”<br />

18


Floor kreeg een aangepaste baan en deed achter de<br />

schermen veel werk gericht op de kwaliteit van zorg.<br />

“Dat was leuk, maar ik werd te weinig uitgedaagd.<br />

Vier jaar geleden kwamen de Vrienden van<br />

Bernhoven op mijn pad en maakte ik kennis met het<br />

vak fondsenwerving. Ik zorg dat er geld beschikbaar<br />

komt voor speciale projecten binnen het ziekenhuis.<br />

Indirect doe ik dus nog steeds veel voor patiënten<br />

en dat doet me goed. Het mooie is dat er een overeenkomst<br />

met het werk van Stichting <strong>MS</strong><br />

Research is. Zij zorgen dat er geld beschikbaar<br />

komt voor onderzoek naar <strong>MS</strong>. En geven meer<br />

bekendheid aan de ziekte.”<br />

Zo kan <strong>MS</strong> er dus ook uitzien<br />

Floor weet dat ze met de ziekte moet leven en<br />

dealen. Toch maakt het haar boos als een arts zegt<br />

dat ze de ziekte moet accepteren. “Dit is voor mij<br />

echt een brug te ver, want dan wint de <strong>MS</strong> van mij.”<br />

In het dagelijkse leven merkt Floor dat veel<br />

mensen denken dat iedereen met <strong>MS</strong> in een rolstoel<br />

zit of komt. “Aan mijn buitenkant is niet te zien dat<br />

ik <strong>MS</strong> heb. Ik krijg dan vol verbazing de vraag ‘Heb<br />

jij <strong>MS</strong>?’ en dan antwoord ik: ‘Ja, zo kan <strong>MS</strong> er dus<br />

ook uitzien.”<br />

<strong>MS</strong> steekt altijd<br />

de kop op, op<br />

momenten dat het<br />

niet uitkomt.<br />

Opvallend is dat Floor altijd aanstaat, ze wil<br />

hierdoor zo nu en dan te veel en gaat hiermee dan<br />

soms over haar grenzen. Dit heeft ze in eerste<br />

instantie vaak zelf niet in de gaten. Dat komt later<br />

pas. “Ik stel dan de verkeerde prioriteiten. Of ik<br />

hiervan leer weet ik niet. Ook mijn neuroloog vindt<br />

Je koestert je<br />

gezondheid past echt,<br />

als het te laat is.<br />

wat van mijn leefstijl. Ik moet rustig(er) doen zegt<br />

zij. Zelf denk ik dan stiekem: Ik leef nu, misschien<br />

heb ik straks wel wat meer last, maar heb het wel<br />

fijn gehad. Ik houd van iets meer risico.”<br />

Blijven zoals ik nu ben<br />

Op de vraag wie haar grote inspirator is, antwoordt<br />

ze zonder na te denken: “Dat ben ik zelf. Ik zie<br />

wel eens elementen bij mensen waarvan ik denk;<br />

daarvan kan ik leren. Maar puntje bij paaltje moet<br />

ik het echt zelf doen. Ik kan mezelf motiveren en<br />

enthousiasmeren, mezelf toespreken, mezelf dingen<br />

leren en ik kan mezelf goed spiegelen. Dit betekent<br />

overigens niet dat ik niet graag mensen om me<br />

heen heb.”<br />

Zijn er zaken rondom <strong>MS</strong> die Floor nog hoopt mee<br />

te maken? “Toen ik 16 jaar geleden de diagnose<br />

<strong>MS</strong> kreeg zei ik: Laat ze het flikken dat er een pil<br />

komt waardoor mijn ziekte kan worden stilgezet,<br />

zodat ik blijf zoals ik nu ben. Genezen hoeft niet<br />

persé, dat is een te grote wens. Ik realiseer me nu<br />

dat we 16 jaar verder zijn en er nog steeds geen<br />

oplossing is. Voor onderzoek is 16 jaar niet lang,<br />

voor iemand met <strong>MS</strong> is 16 jaar wel lang...”<br />

Als afsluiting geeft Floor aan ons allen mee:<br />

“Onderzoek kost veel geld, maar zonder onderzoek<br />

is er geen toekomst!”<br />

19


Prijs<br />

voor arts-onderzoeker<br />

met passie voor <strong>MS</strong><br />

Dankzij de Gemmy & Mibeth Tichelaar prijs kan Rianne Gorter een<br />

nieuwe stap zetten in haar carrière als <strong>MS</strong>-onderzoeker.<br />

De prijsuitreiking was voor Rianne Gorter een grote<br />

verrassing. Onverwacht sloten wij, Stichting <strong>MS</strong><br />

Research en het bestuur van de Gemmy en Mibeth<br />

Tichelaar Foundation, aan bij een digitaal werkoverleg<br />

met collega’s. De heer Joop Tichelaar<br />

vertelde Rianne persoonlijk het heugelijke nieuws.<br />

De prijs mogen ontvangen van iemand die de gevolgen<br />

van <strong>MS</strong> van nabij heeft meegemaakt, maakte<br />

het voor Rianne extra bijzonder en emotioneel.<br />

De Gemmy & Mibeth Tichelaar Prijs wordt<br />

tweejaarlijks uitgereikt aan een talentvolle jonge<br />

<strong>MS</strong>-wetenschapper om fundamenteel onderzoek te<br />

doen naar de oorzaken van en/of een behandeling<br />

voor <strong>MS</strong>. Rianne is de vierde onderzoeker die deze<br />

bijzondere beurs van 60.000 euro heeft ontvangen.<br />

Dankzij de prijs kan Rianne de rol van ijzer in<br />

<strong>MS</strong>-ontstekingen onderzoeken bij het bekende lab<br />

van prof. V. Wee Yong in Canada.<br />

20


Keuze voor onderzoek<br />

naar <strong>MS</strong><br />

Rianne combineert haar promotieonderzoek met<br />

haar geneeskunde-opleiding. Ze zocht bijna 10 jaar<br />

geleden, in het tweede jaar van haar bachelor,<br />

contact met dr. Wia Baron van het <strong>MS</strong> Centrum<br />

Noord Nederland, omdat ze onderzoek wilde doen<br />

naar de ziekte multiple sclerose. Een profielwerkstuk<br />

op de middelbare school, samen met een<br />

klasgenoot waarvan de moeder de diagnose <strong>MS</strong><br />

had, was Riannes eerste kennismaking met de<br />

ziekte: “Een ziekte die jonge mensen treft in de bloei<br />

van hun leven en waar nog zo weinig tegen te doen<br />

is. Dat is waar ik mijn motivatie uit haal.“<br />

Na mijn onderzoek in<br />

Canada, wil ik weer<br />

terugkomen naar<br />

Groningen.<br />

De combinatie van kliniek en laboratorium zorgt<br />

voor een super gemotiveerde en hardwerkende<br />

onderzoeker. Rianne heeft net een half jaar op de<br />

afdeling Neurologie van het UMC Groningen<br />

gewerkt. Daar zag ze een sterke, zelfstandige vrouw<br />

met <strong>MS</strong> opgenomen worden na een ernstige schub<br />

en volgde ze haar gevecht om haar leven daarna<br />

weer op te pakken. “Het is gewoon een gemene<br />

ziekte.” zegt Rianne.<br />

Samenwerking onderzoek en<br />

kliniek<br />

In 2022 bezochten Rianne en Wia een <strong>MS</strong>-congres<br />

in Italië, daar hoorde ze een presentatie van<br />

prof. V. Wee Young. “Hij is een grote naam in het<br />

<strong>MS</strong>-onderzoeksveld, vooral op het gebied van<br />

extracellulaire eiwitten en microglia.” zegt Rianne.<br />

Wee Young toonde ook interesse in de onderzoeksresultaten<br />

van Rianne en het contact was gelegd.<br />

Rianne had gelijk het gevoel dat ze zeer welkom<br />

was in zijn gerenommeerde lab: “Verschillende<br />

mensen van zijn lab roemden de betrokkenheid van<br />

prof. Wee Young en zijn goede mentorschap.<br />

Ook de goede banden met de kliniek en de nauwe<br />

samenwerking met de neurologen van het<br />

ziekenhuis zijn voor mij belangrijk.” Enthousiast<br />

vertelt ze over het onderzoek dat zich richt op een<br />

toepassing in de praktijk en de succesvolle<br />

klinische trials die al zijn uitgevoerd door de<br />

onderzoeksgroep van Wee Young.<br />

Toekomstdroom<br />

Na afronding van haar proefschrift vertrekt Rianne<br />

voor een periode van 3 jaar naar Canada, samen<br />

met haar man en hun kat Coco. Haar onderzoek<br />

naar de effecten van de aanwezigheid van ijzer in<br />

<strong>MS</strong>-laesies zal veel van haar tijd kosten, maar ze<br />

zal ook zeer zeker tijd vrijmaken om Calgary en<br />

omgeving te ontdekken. Ze hoopt niet alleen de<br />

figuurlijke beren op de weg te zien tijdens haar<br />

laboratorium-werk, maar ook een paar echte.<br />

Wat haar toekomstplannen zijn? Hard werken en<br />

succesvolle experimenten voltooien in Canada.<br />

Daarna weer terug naar het vertrouwde<br />

Groningen en doorgaan met <strong>MS</strong>-onderzoek bij het<br />

<strong>MS</strong> Centrum Noord Nederland met misschien wel<br />

een eigen onderzoeksgroep. Een toekomstdroom<br />

die een stukje dichterbij is gekomen door de<br />

Gemmy & Mibeth Tichelaar Prijs.<br />

De combinatie van<br />

onderzoek en kliniek<br />

motiveert mij.”<br />

21


Acties uit<br />

Gedurende het gehele jaar zetten particuliere<br />

actienemers zich voor meer dan 100% in om geld<br />

bijeen te brengen voor <strong>MS</strong>-onderzoek. Zij doen dit<br />

met veel betrokkenheid en doorzettingsvermogen.<br />

Hierdoor komt er niet alleen meer geld voor onderzoek<br />

beschikbaar, maar ook meer aandacht voor<br />

<strong>MS</strong> en dat is geweldig! Hieronder een kleine greep<br />

de diverse acties van afgelopen jaar.<br />

Een cadeau om anderen<br />

te helpen<br />

Volgens Roy Hoogeslag, orthopedisch knie-chirurg<br />

bij OCON, is het mooiste cadeau er niet één voor<br />

persoonlijk gewin, maar één waarmee we samen<br />

anderen kunnen helpen. In zijn werk helpt<br />

Roy mensen naar optimale beweging, in de brede<br />

zin van het woord. Nu zette Roy zich in om<br />

wetenschappelijk onderzoek naar <strong>MS</strong> in beweging<br />

te houden. Hij behaalde eind 2022 zijn<br />

doctorsgraad en vroeg zijn gasten om een gift voor<br />

wetenschappelijk <strong>MS</strong>-onderzoek. Er werd<br />

€ 4.557,50 gedoneerd.<br />

Tim behaalt twee doelen<br />

Sinds een aantal jaar heeft Tim van Leeuwen zijn<br />

plezier gevonden in het hardlopen. Tim kent van<br />

dichtbij wat de ziekte <strong>MS</strong> doet met iemand en diens<br />

omgeving. Om die reden koppelde Tim zijn<br />

persoonlijke doel, het lopen van de halve marathon<br />

van Barendrecht aan nog een doel: zijn steentje<br />

bijdragen aan onderzoek naar <strong>MS</strong>. En dat is gelukt:<br />

Tim liep het mooie bedrag van € 635 bij elkaar.<br />

22


Een kerstcadeau voor Stichting<br />

<strong>MS</strong> Research<br />

Tijdens de Christmas Auction 2022 combineerde Grand<br />

Prix-amazone Suus Kuyten voor het tweede jaar op rij haar<br />

‘zin in kerst’ met de verkoop van paarden. Deze keer werd<br />

er ook op pony Rudolph geboden, de opbrengst ging<br />

volledig naar Stichting <strong>MS</strong> Research. Een eerbetoon aan<br />

vriendin Isabelle Boon. Pony Rudolph kreeg een warm<br />

thuis en bracht € 13.500 op.<br />

© Marjolein Koning.<br />

Groningers in actie<br />

voor <strong>MS</strong>-onderzoek<br />

Voor het vijfde jaar op rij organiseerde<br />

Tamme Beenes een tafeltennistoernooi in<br />

Middelstum, Groningen. Vijftig personen namen<br />

deel en daarmee was het toernooi uitverkocht.<br />

Ondanks de mooie bokalen die er te winnen waren,<br />

ging het er zeker ook om een zo hoog mogelijk<br />

bedrag op te halen voor onderzoek naar <strong>MS</strong>.<br />

Stichting <strong>MS</strong> Research heeft uit de opbrengst<br />

€ 631 mogen ontvangen.<br />

23


Ik wil me<br />

graag blijven<br />

inzetten voor<br />

kinderen met <strong>MS</strong><br />

Arlette Bruijstens onderzocht de<br />

ziekte en het verloop van <strong>MS</strong> bij kinderen.<br />

Arlette komt uit Breda en woont sinds haar studietijd<br />

in Rotterdam. Ze houdt van uitdagingen om zich<br />

te ontwikkelen en zo het beste uit<br />

zichzelf te halen. Haar omgeving typeert haar als<br />

een sportieve en enthousiaste teamspeler die soms<br />

ook behoorlijk eigenwijs kan zijn. Als bekroning op<br />

haar werk behaalde Arlette onlangs haar<br />

doctorstitel voor haar onderzoek binnen het<br />

Nationaal Kinder <strong>MS</strong> Centrum en <strong>MS</strong>-centrum<br />

Eras<strong>MS</strong> aan het Erasmus MC.<br />

Begeleiding van families<br />

“Deze promotie betekent voor mij een afsluiting<br />

van een erg leerzame en mooie periode, waarin ik<br />

kinderen met <strong>MS</strong> en hun families heb mogen<br />

begeleiden. Ik heb me ingezet voor deze patiëntengroep<br />

met zowel landelijk als internationaal onderzoek<br />

onder begeleiding van dr. Rinze Neuteboom.<br />

De promotie zelf was een bijzondere gebeurtenis.<br />

Ik was vereerd dat commissieleden uit de hele<br />

wereld, van Parijs tot aan Canada, naar Nederland<br />

24


kwamen om van gedachten te wisselen over mijn<br />

onderzoek. Deze promotie geeft mij de mogelijkheid<br />

om me als onderzoeker in de toekomst verder in te<br />

zetten voor kinderen met <strong>MS</strong>.”<br />

Snelle diagnose en<br />

behandeling<br />

De bevindingen van Arlette dragen bij aan een beter<br />

begrip van de ziekte en het ziektebeloop van <strong>MS</strong> bij<br />

kinderen, maar ook van <strong>MS</strong> op volwassen leeftijd.<br />

Zo vond Arlette dat er al vanaf het begin van de<br />

ziekte sprake is van blijvende zenuwschade: “Zowel<br />

eiwitten in het hersenvocht als de hoge waarden<br />

van de marker neurofilament in het bloed tonen dit<br />

Kinderen met <strong>MS</strong><br />

hebben nog een heel<br />

leven voor zich.<br />

aan. Een vroege en adequate behandeling bij<br />

kinderen met <strong>MS</strong> is daarom van enorm groot<br />

belang. Dit kan namelijk nieuwe zenuwschade<br />

voorkomen en daarmee het risico op blijvende<br />

klachten verminderen.” Daarnaast zag Arlette dat<br />

een verstoorde darmflora op zichzelf geen oorzaak<br />

is van <strong>MS</strong>. Wel vond ze een andere aanwijzing.<br />

Andere risicofactoren voor <strong>MS</strong>, zoals overgewicht,<br />

kunnen via de darmflora mogelijk invloed hebben<br />

op het ontstaan en beloop van <strong>MS</strong>. Dit is een<br />

belangrijke bevinding voor vervolgonderzoek naar<br />

darmflora als aangrijpingspunt voor behandeling of<br />

preventieve strategie voor <strong>MS</strong>.<br />

Als laatste heeft Arlette met behulp van Europese<br />

samenwerkingsverbanden de verschillende<br />

aandoeningen die lijken op <strong>MS</strong> beter in kaart<br />

gebracht. Hierdoor kunnen neurologen beter<br />

onderscheid maken tussen <strong>MS</strong> en ziekten die<br />

hierop lijken en dus snel en juist de diagnose <strong>MS</strong><br />

kunnen stellen bij kinderen.<br />

Hersenen in ontwikkeling<br />

Op de vraag waarom Arlette gekozen heeft voor<br />

het <strong>MS</strong>-onderzoek is ze uitgesproken: “<strong>MS</strong> is een<br />

ziekte die jonge mensen treft in de bloei van hun<br />

leven en grote invloed heeft op de kwaliteit van het<br />

leven. Mijn onderzoek heeft zich met name gericht<br />

op kinderen met de ziekte <strong>MS</strong>. Ik vind het belangrijk<br />

om de kennis en prognose van deze ingrijpende<br />

en onzekere ziekte te verbeteren. Juist omdat bij<br />

kinderen de hersenen nog volop in ontwikkeling<br />

zijn en zij nog een heel leven voor zich hebben.<br />

Daarbij intrigeert het me dat de werkelijke oorzaak<br />

van <strong>MS</strong> na jaren onderzoek nog steeds onbekend<br />

is, ondanks dat de werking van het afweersysteem<br />

zo logisch lijkt. Daarom draag ik graag bij aan het<br />

verder ontrafelen en begrijpen van deze ziekte.”<br />

Toekomst<br />

Hoe ziet Arlette haar toekomst? “Het is mijn ambitie<br />

om later als (kinder)neuroloog de patiëntenzorg te<br />

combineren met onderzoek naar <strong>MS</strong> en<br />

aanverwante aandoeningen waarbij myeline<br />

aangetast raakt. Momenteel ben ik werkzaam als<br />

arts-assistent neurologie in het Albert Schweitzer<br />

ziekenhuis in Dordrecht. Hierna ga ik weer aan de<br />

slag in het Erasmus MC, met het doel mezelf verder<br />

te ontwikkelen tot neuroloog en daarnaast het<br />

onderzoek en de Europese samenwerking die wij<br />

vanuit het Nationaal Kinder <strong>MS</strong> Centrum hebben<br />

opgezet te vervolgen.”<br />

Ik draag graag bij aan<br />

het verder ontrafelen en<br />

begrijpen van deze ziekte.<br />

25


Op welke wijze kunt u<br />

Mogelijk heeft u er al iets over gehoord: na meer dan 46 jaar wordt per 1 juni 2023 het gebruik van de<br />

acceptgirokaart afgeschaft. Daarom sturen wij u voortaan geen acceptgirokaarten meer waarmee u uw<br />

donatie aan Stichting <strong>MS</strong> Research kunt overmaken. Gelukkig hebben veel goede doelen in Nederland in<br />

samenwerking met Goede Doelen Nederland gewerkt aan een oplossing. Een oplossing die het voor u<br />

makkelijk maakt om op vertrouwde wijze uw donatie aan het goede doel over te maken.<br />

Uw donatie<br />

Ontvangt u van ons post en bent u gewend een<br />

donatie uitsluitend over te maken met gebruik<br />

van de acceptgirokaart, dan krijgt u voortaan<br />

het formulier voor de eenmalige gift met een<br />

retour-enveloppe. Uw gegevens staan ingevuld<br />

op de een malige gift. U kunt het gewenste<br />

donatie bedrag invullen, de kaart ondertekenen<br />

en in de retour-enveloppe aan ons toesturen.<br />

De toegezegde donatie wordt vervolgens<br />

eenmalig van uw bank rekening afgeschreven.<br />

Eigenlijk net zoals bij de acceptgirokaart, met<br />

Mijn eenmalige gift<br />

Giftbedrag:<br />

IBAN:<br />

Naam:<br />

Adres:<br />

Postcode:<br />

Handtekening:<br />

De acceptgiro verdwijnt. Maar u bent nog steeds nodig.<br />

Uw bank stopt per 1 juni 2023 met de verwerking van de acceptgiro. Maar uw steun is nog steeds nodig.<br />

Vanaf nu kunt u doneren met ‘Mijn eenmalige gift’. Uw gift via dit formulier is eenmalig, u zit dus nergens aan vast.<br />

Stuur dit formulier niet naar de bank, maar verzend deze in de retourenvelop<br />

aan Stichting <strong>MS</strong> Research. Een postzegel is niet nodig.<br />

JA, ik steun Stichting <strong>MS</strong> Research eenmalig met:<br />

€<br />

Woonplaats:<br />

Betaalkenmerk: 1234 5<strong>67</strong>8 1234 5<strong>67</strong>8<br />

Datum:<br />

Plaats:<br />

Huisnr:<br />

Stuur ‘Mijn eenmalige gift’ in de bijgevoegde retourenvelop naar ons op. Dank voor uw steun!<br />

Eenmalige donatie<br />

SEPA MACHTIGING<br />

Door ondertekening van dit formulier geeft<br />

u toe stemming aan: Stichting <strong>MS</strong> Research<br />

om een eenmalige incasso-opdracht naar uw<br />

bank te sturen. En aan uw bank om deze<br />

afschrijving conform de opdracht van<br />

Stichting <strong>MS</strong> Research uit te voeren.<br />

Als u het niet eens bent met deze af schrijving<br />

kunt u deze binnen 8 weken eenvoudig laten<br />

terugboeken door contact op te nemen met<br />

uw bank. Uw donatie schrijven wij rond de<br />

30e van deze of volgende maand af. Deze<br />

afschrijving gebeurt nooit binnen de wettelijke<br />

termijn van 14 dagen.<br />

Ons incassant ID: NL08ZZZ412013600000<br />

Stichting <strong>MS</strong> Research<br />

Schoolstraat 174, 2252 CN Voorschoten<br />

Voorbeeld mijn eenmalige gift formulier<br />

dien verstande dat u ons nu toestemming geeft<br />

om deze handeling uit te voeren. Deze handeling wordt eens per maand uitgevoerd. Het kan dus enige tijd in<br />

beslag nemen voor uw donatie wordt afgeschreven. Het CBF-logo staat op deze kaart, dit staat garant voor<br />

de betrouwbaarheid.<br />

Ontvangt u van ons post en bent u gewend<br />

om uw donatie digitaal over te maken<br />

(internetbankieren of met gebruik van de<br />

JA, ik help mee en steun<br />

Stichting <strong>MS</strong> Research eenmalig met een gift<br />

1.<br />

QR-code), dan ontvangt u een eenmalige<br />

giftkaart voorzien van uw gegevens en een<br />

betalingskenmerk waarmee u op gebruikelijk<br />

wijze uw donatie kunt over maken.<br />

2.<br />

3.<br />

Heeft u een automatische afschrijving voor<br />

Hartelijk dank voor uw gift<br />

Voorbeeld mijn eenmalige digitale gift formulier<br />

Stichting <strong>MS</strong> Research, dan verandert er<br />

niets voor u en blijft de afschrijving zoals<br />

het was.<br />

26


u ons steunen?<br />

Doneren met<br />

belastingvoordeel<br />

Wilt u het onderzoek naar <strong>MS</strong> breder steunen en<br />

de fiscus een handje laten meehelpen? Dat is<br />

mogelijk met periodiek schenken. Het levert u en<br />

het onderzoek naar <strong>MS</strong> voordeel op. Als u uw gift<br />

aan Stichting <strong>MS</strong> Research voor minimaal 5 jaar<br />

vastlegt als een periodieke schenking, kunt u<br />

deze aftrekken van de belasting. Het vastleggen<br />

van een periodieke schenking kan digitaal of op<br />

papier, hiervoor heeft u geen notaris nodig.<br />

Wilt u meer informatie of uw voordeel berekenen,<br />

bezoek onze website<br />

msresearch.nl/periodiekschenken.<br />

U kunt ook telefonisch contact opnemen met ons<br />

bureau, dan helpen wij u hierbij.<br />

Goed nalaten<br />

Steeds meer mensen nemen een goed doel of<br />

meerdere goede doelen op in hun testament, om<br />

zo zeker te stellen dat het werk dat zij jarenlang<br />

steunen voortgang kan vinden.<br />

erfgenamen. Stichting <strong>MS</strong> Research aanvaardt<br />

een nalatenschap altijd ‘beneficiair’. Door deze<br />

manier van aanvaarden is onze Stichting niet met<br />

het eigen vermogen aansprakelijk voor de schulden<br />

van de nalatenschap.<br />

Nalaten aan een goed doel kan alleen via een<br />

testament dat door een notaris is opgemaakt.<br />

Een codicil (eigen handgeschreven verklaring) is<br />

niet voldoende. Er zijn twee manieren om na te<br />

laten aan een goed doel:<br />

Erfstelling<br />

Sommige donateurs kiezen ervoor om Stichting<br />

<strong>MS</strong> Research op te nemen als (mede-)erfgenaam<br />

in hun nalatenschap. Stichting <strong>MS</strong> Research<br />

en eventuele mede-erfgenamen erven dan alle<br />

tegoeden en schulden van de nalatenschap.<br />

De grootte van het erfdeel is afhankelijk van de<br />

totale omvang van de nalatenschap en het aantal<br />

Legaat<br />

Een legaat is een bepaling in uw testament die<br />

aangeeft dat u een vastgesteld geldbedrag of<br />

goed nalaat aan een door u gekozen persoon<br />

of organisatie. De grootte van het legaat is niet<br />

afhankelijk van de totale omvang van de nalatenschap.<br />

Een legaat kan een geldbedrag zijn,<br />

maar ook een goed (zoals een huis of waardevol<br />

voorwerp). In deze regeling wordt Stichting <strong>MS</strong><br />

Research benoemd als legataris in uw testament.<br />

Om een erfstelling of een legaat vast te leggen dient<br />

u contact op te nemen met een notaris. Erfstelling<br />

en legaten worden vastgelegd in een testament.<br />

27


Instabiele hersenen<br />

oorzaak voor<br />

geheugenproblemen?<br />

Menno Schoonheim en Tommy Broeders ontdekken een nieuw<br />

mechanisme voor cognitieve klachten bij <strong>MS</strong>.<br />

Concentratieproblemen, vergeetachtigheid, moeite<br />

om meerdere dingen tegelijk te doen. Deze zogenaamde<br />

cognitieve problemen zijn herkenbaar voor<br />

veel mensen met <strong>MS</strong>. Ze kunnen een belemmering<br />

zijn bij dagelijkse activiteiten, bijvoorbeeld in je<br />

werk en bij sociale contacten met vrienden.<br />

Hulpmiddelen en therapie kunnen mensen helpen<br />

om beter te leren omgaan met hun klachten. Daarom<br />

willen onderzoekers Menno Schoonheim en Tommy<br />

Broeders van het <strong>MS</strong> Centrum Amsterdam<br />

achterhalen waar de problemen precies vandaan<br />

komen. Met nieuwe MRI-technieken hebben zij een<br />

mogelijke oorzaak gevonden voor de cognitieve<br />

problemen bij <strong>MS</strong>: “instabiele” hersenen.<br />

28


Het is belangrijk te kijken<br />

waar deze instabiliteit van<br />

de hersenen bij <strong>MS</strong> door<br />

komt.<br />

Communicatie in de<br />

hersenen<br />

Hersengebieden zijn constant met elkaar in overleg.<br />

De verschillende gebieden moeten goed met elkaar<br />

kunnen praten om informatie op de juiste plek te<br />

krijgen. Zo komt de juiste informatie samen in het<br />

hersengebied dat bijvoorbeeld je ogen of arm aanstuurt,<br />

of bijvoorbeeld gebieden die betrokken zijn<br />

bij concentratie en dingen onthouden. Daar hebben<br />

de hersenen verschillende handige trucjes voor.<br />

“In dit onderzoek hebben we op een nieuwe<br />

manier gekeken naar hoe hersengebieden met<br />

elkaar praten”, vertelt Tommy. “We zien dat<br />

hersengebieden vaak kleine clubjes vormen die<br />

sterk met elkaar verbonden zijn en veel met elkaar<br />

praten. Een beetje zoals een groep goede vrienden.<br />

Hersengebieden veranderen constant van clubje,<br />

zodat informatie snel tussen clubjes uitgewisseld<br />

kan worden. Bij gezonde mensen is er een goede<br />

balans in de hoeveelheid switchen tussen clubjes.<br />

Tegelijkertijd is er bij hen een stabiele kern van<br />

hersengebieden die informatie binnen een clubje<br />

kan verwerken. We vonden echter dat bij mensen<br />

met <strong>MS</strong>, die last hebben van cognitieve problemen,<br />

dit switchen vaker plaatsvindt. Hun hersenen waren<br />

dus instabieler.”<br />

Hoe nu verder?<br />

De resultaten van het onderzoek van Menno en<br />

Tommy zijn erg belangrijk om beter te begrijpen<br />

waarom en hoe cognitieve problemen bij <strong>MS</strong><br />

ontstaan. “Wij zijn één van de eersten die op deze<br />

manier hebben gekeken naar hoe cognitieve<br />

klachten vertaald kunnen worden naar de<br />

communicatie tussen hersenengebieden”, aldus<br />

Tommy. Maar, vervolgstappen zijn zeker nodig.<br />

Menno: “We willen graag beter begrijpen waarom<br />

deze instabiele communicatie zorgt voor cognitieve<br />

problemen in <strong>MS</strong>. In vervolgonderzoek gaan we ons<br />

daarom focussen op het beloop van deze netwerkstoornissen<br />

over tijd. Dit gaan wij doen door data<br />

samen te voegen van vele andere <strong>MS</strong>-centra in een<br />

groot internationaal consortium. Met deze enorme<br />

dataset kunnen we het hersennetwerk onderzoeken<br />

vanaf heel vroege tot progressieve <strong>MS</strong>. Zo kunnen<br />

we het ontstaan van cognitieve stoornissen echt<br />

zien gebeuren. Het is belangrijk te kijken waar deze<br />

instabiliteit van de hersenen bij <strong>MS</strong> door komt. Wij<br />

willen begrijpen welke vormen schade door <strong>MS</strong> in<br />

welke ziektefase we hard moeten aanpakken om<br />

het netwerk zo goed mogelijk te ondersteunen.<br />

Tommy vult aan: “In de toekomst kunnen artsen<br />

dan hopelijk sneller bepalen wie meer kans heeft op<br />

het krijgen van cognitieve problemen, zodat deze<br />

snel aangepakt kunnen worden!”<br />

Hersengebieden<br />

vormen clubjes, net als<br />

goede vrienden.<br />

De resultaten van dit onderzoek komen voort<br />

uit verschillende projecten en het vijfde<br />

onderzoeksprogramma van <strong>MS</strong> Centrum<br />

Amsterdam. Dit onderzoek is mede mogelijk<br />

gemaakt door donateurs van Stichting <strong>MS</strong><br />

Research.<br />

29


Katelijn<br />

Jan-Willem<br />

Arts-onderzoeker en ervaringsdeskundige<br />

aan de keukentafel.<br />

Katelijn Blok, 34 jaar, arts-onderzoeker. Ze verdeelt<br />

haar uren over het Albert Schweitzer Ziekenhuis in<br />

Dordrecht en het ErasmusMC in Rotterdam.<br />

Omschrijft zichzelf als zorgzaam, sociaal, maar ook<br />

wat chaotisch. Aan dezelfde tafel zit Jan-Willem,<br />

48 jaar, werkzaam in het bankwezen. Hij typeert<br />

zichzelf als gedreven, maar vriendelijk en<br />

behulpzaam. In 2005 kreeg hij de diagnose <strong>MS</strong>.<br />

Waarom <strong>MS</strong>-onderzoek<br />

Tijdens een vrijdagmiddag borrel kwam Katelijn in<br />

gesprek met (de in 2019 overleden) prof.dr. Rogier<br />

Hintzen, oprichter en hoofd van het <strong>MS</strong>-centrum<br />

Eras<strong>MS</strong> in Rotterdam. Hij hield een enthousiast<br />

betoog over het <strong>MS</strong>-onderzoek en droeg hiermee<br />

zijn bevlogenheid aan haar over. En zo geschiedde.<br />

Ervaringsdeskundigen panel<br />

Jan-Willem is lid van het ervaringsdeskundigen<br />

panel van Stichting <strong>MS</strong> Research. Hij beoordeelt<br />

samen met andere panelleden subsidieaanvragen<br />

van onderzoekers. “Toen ik <strong>MS</strong> kreeg heb ik dit<br />

eerst moeten verwerken. Ik ontkende de eerste vijf<br />

jaar mijn ziekte. Nadat ik via mijn werk een<br />

30


Terugkoppeling van<br />

mensen met <strong>MS</strong> geeft me<br />

energie en motivatie en dan<br />

weet ik weer waarvoor ik het<br />

doe.<br />

coaching-traject doorliep realiseerde ik mij pas dat<br />

het anders moest. Doordat er nog maar weinig<br />

medicijnen en hulpmiddelen op de markt waren,<br />

wilde ik zelf bijdragen aan onderzoek naar <strong>MS</strong>.<br />

Ik heb mij op veel plekken aangemeld, maar mijn<br />

bijdrage was beperkt. Ook zocht ik contact met de<br />

universiteit van Delft, waar een looprobot in<br />

ontwikkeling was. Ik wilde graag meedoen om te<br />

testen, maar helaas was het niet geschikt voor<br />

mensen met <strong>MS</strong>. Toen het verzoek voor participatie<br />

in het ervaringsdeskundigen panel voorbijkwam,<br />

heb ik me meteen ingeschreven.”<br />

Feedback van mensen met <strong>MS</strong><br />

“<strong>MS</strong> is een brede ziekte en er is nog veel onbekend.<br />

Daarom is het belangrijk onderzoek te doen dat<br />

ertoe doet.“, zo stelt Katelijn. “Ik doe heel specifiek<br />

onderzoek naar de primair progressieve vorm van<br />

<strong>MS</strong>. Soms ben je als onderzoeker een hele dag<br />

bezig met bijvoorbeeld het zoeken van bronnen.<br />

Dan denk je wel eens: ‘waar ben ik nu eigenlijk mee<br />

bezig’. Terugkoppeling van mensen met <strong>MS</strong> geeft<br />

me energie en motivatie en dan weet ik weer<br />

waarvoor ik het doe. Tot nu toe hebben we<br />

onvoldoende grip om een goede behandeling te<br />

kunnen bieden. De aanvallen kunnen we dempen.<br />

Maar <strong>MS</strong> is meer dan alleen de aanvallen.<br />

<strong>MS</strong> is een ziekte van het centraal zenuwstelsel,<br />

daardoor zijn er beperkingen in wat je kunt onderzoeken.<br />

Het zou leerzaam zijn om periodiek een<br />

stukje hersenweefsel van iemand met <strong>MS</strong> te kunnen<br />

uitnemen en te onderzoeken. Maar dat kan natuurlijk<br />

niet. Dat maakt <strong>MS</strong>-onderzoek lastig. Ik zie de<br />

hersenen als een soort van black box.”<br />

Kwaliteit van leven<br />

Wat betekent een leven met <strong>MS</strong> voor Jan-Willem zelf:<br />

“De ziekte kan zo verlammend zijn, dat het ervoor<br />

zorgt dat je niet meer participeert in de samenleving.<br />

Daarom ben ik op zoek gegaan naar hulpmiddelen<br />

om <strong>MS</strong> ‘leefbaar’ te maken. De gesprekken met een<br />

ergotherapeut, mobility centrum en revalidatiearts<br />

zijn, helaas, op eigen initiatief geweest. Deze blijken<br />

zeer waardevol te zijn. In mijn beleving moet er dus,<br />

naast het basale onderzoek, ook meer aandacht<br />

komen voor het aspect kwaliteit van leven.”<br />

Toekomst<br />

Op de vraag hoe Katelijn de toekomst ziet,<br />

antwoordt ze: “Er zijn grote stappen gezet in de<br />

afgelopen decennia. Behandelingen tegen schubs/<br />

aanvallen van <strong>MS</strong> geven een betere uitkomst. Meer<br />

samenwerking tussen centra en uitwisseling van<br />

data, moeten uiteindelijk leiden tot een versnelling<br />

in het onderzoek.” Jan-Willem geeft aan dat hij zijn<br />

<strong>MS</strong> geaccepteerd heeft. Wat hij niet accepteert zijn<br />

de momenten dat het ineens minder met hem gaat.<br />

Hij weet dat hij door de inzet van de juiste<br />

hulp(middelen) zijn leven dragelijker kan maken.<br />

Mede hierdoor ziet hij de toekomst positief. “Het<br />

moment dat het minder wordt gaat er komen, maar<br />

tot die tijd doe ik leuke dingen. Nadenken over de<br />

negatieve kanten heeft geen zin.”<br />

Er moet meer aandacht<br />

komen voor kwaliteit van<br />

leven.<br />

31


“ Er zijn inmiddels meer<br />

dan vijftien verschillende<br />

<strong>MS</strong>-behandelingen.<br />

Hierdoor wordt een<br />

individuele benadering<br />

mogelijk.”<br />

Prof.dr. Joep Killestein

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!