Transform your PDFs into Flipbooks and boost your revenue!
Leverage SEO-optimized Flipbooks, powerful backlinks, and multimedia content to professionally showcase your products and significantly increase your reach.
10<br />
−−−−−−−−−−−−−−− 11 −−−−−−−−−−−−−−−<br />
12<br />
−−−−−−−−−−−−−−− 13 −−−−−−−−−−−−−−−<br />
14<br />
−−−−−−−−−−−−−−− 15 −−−−−−−−−−−−−−−<br />
16<br />
n<br />
r<br />
6<br />
7<br />
j<br />
a<br />
a<br />
r<br />
2<br />
0<br />
2<br />
3<br />
“ Toen we in 1998<br />
het <strong>MS</strong>-centrum<br />
begonnen, stonden<br />
we als neurologen<br />
nog vrijwel met<br />
lege handen.”<br />
Prof.dr. Bernard Uitdehaag blikt terug<br />
op 25 jaar <strong>MS</strong> Centrum Amsterdam
4<br />
25 jaar <strong>MS</strong> Centrum Amsterdam<br />
In gesprek met prof.dr. Bernard Uitdehaag en<br />
prof.dr. Joep Killestein<br />
17<br />
Floor Smith - van den Bogaart<br />
Een duizendpoot die toevallig ook <strong>MS</strong> heeft<br />
8<br />
Hersenweefselonderzoek geeft inzicht in <strong>MS</strong><br />
Nina Fransen<br />
EN VERDER<br />
10 Talke Sietsma<br />
13 Jaaroverzicht 2022<br />
20 Prijs voor arts-onderzoeker<br />
22 Kom in actie<br />
30<br />
Katelijn en Jan-Willem<br />
Arts-onderzoeker en ervaringsdeskundige aan de<br />
keukentafel<br />
24 Arlette Bruijstens<br />
26 Op welke wijze kunt u ons steunen<br />
28 Instabiele hersenen oorzaak voor<br />
geheugenproblemen?<br />
COLOFON<br />
<strong>Rondom</strong> <strong>MS</strong> is een periodiek<br />
van Stichting <strong>MS</strong> Research<br />
Redactie<br />
Kirstin Heutinck (eindredactie)<br />
Karin Smits<br />
Nieske Brouwer<br />
Annette van der Goes<br />
Odette Paauwe-Insinger<br />
Fotografie<br />
Mark van den Brink<br />
Brian Elings<br />
Aernout Steegstra<br />
Peter Verheijen<br />
Beeldbank Stichting <strong>MS</strong><br />
Research<br />
Vormgeving en productie<br />
PSI Vransen, Amstelveen<br />
Oplage 15.000<br />
Contact<br />
Stichting <strong>MS</strong> Research<br />
Postbus 200<br />
2250 AE Voorschoten<br />
telefoon 071 5 600 500<br />
www.msresearch.nl<br />
info@msresearch.nl<br />
NL 17 INGB 0000006989<br />
NL 24 ABNA 0707070376<br />
ISSN 1574-9215<br />
2
Voorwoord<br />
Het is nog<br />
niet genoeg<br />
Het <strong>MS</strong> Centrum Amsterdam bestaat 25 jaar.<br />
Bernard Uitdehaag, 10 jaar lang directeur van het<br />
grootste <strong>MS</strong>-centrum van Nederland, draagt nu het<br />
stokje over aan Joep Killestein. In deze<br />
<strong>Rondom</strong> <strong>MS</strong> blikken wij samen met beide<br />
professoren terug en kijken we vooruit naar de<br />
toekomst. Het is bijzonder te beseffen dat er<br />
25 jaar geleden nog nauwelijks mogelijkheden voor<br />
de behandeling van multiple sclerose (<strong>MS</strong>)<br />
voorhanden waren. Nu, anno 2023, zijn er meer<br />
dan 15 medicijnen beschikbaar en nog meer in de<br />
pijplijn. Dit geeft hoop.<br />
dat zij niet zullen opgeven. Hun doel is <strong>MS</strong> beter te<br />
begrijpen en zo manieren te vinden om mensen met<br />
<strong>MS</strong> een beter leven te geven.<br />
Het is mooi te zien dat contact tussen onderzoekers<br />
en mensen met <strong>MS</strong> zorgt voor wederzijds begrip en<br />
motivatie. Ik zou het prachtig vinden als de<br />
artikelen in deze <strong>Rondom</strong> <strong>MS</strong> hier een steentje aan<br />
kunnen bijdragen.<br />
Kirstin Heutinck<br />
Interim-directeur<br />
Maar het is nog niet genoeg. Voor mensen met<br />
<strong>MS</strong> duurt het veel te lang. Zoals Floor in haar<br />
persoonlijke verhaal pakkend verwoord “Voor<br />
onderzoek is 16 jaar niet lang, voor iemand met<br />
<strong>MS</strong> is 16 jaar wel lang.” Haar wens is dat er een pil<br />
komt waardoor haar ziekte in ieder geval kan<br />
worden stilgezet.<br />
Hoelang het nog duurt voordat dé oplossing voor<br />
<strong>MS</strong> gevonden is? Dat kan ik u helaas niet vertellen.<br />
Wel weet ik dat onderzoek niet stopt. Wat mij enorm<br />
inspireert en hoop geeft is de ambitie en het<br />
doorzettingsvermogen van <strong>MS</strong>-onderzoekers.<br />
Rianne, Arlette, Tommy, Menno en Katelijn, ik weet<br />
3
Bernard Uitdehaag<br />
& Joep Killestein<br />
<strong>MS</strong> Centrum Amsterdam bestaat 25 jaar, een gesprek met de voormalig en huidig<br />
directeur van het grootste <strong>MS</strong>-centrum van Nederland.<br />
25 jaar geleden is mede dankzij een programmasubsidie<br />
van Stichting <strong>MS</strong> Research het <strong>MS</strong><br />
Centrum Amsterdam opgericht. Dankzij onderzoek<br />
zijn sindsdien de behandelmogelijkheden van en<br />
kennis over <strong>MS</strong> gegroeid, net als het <strong>MS</strong>-centrum<br />
zelf dat behoort tot de wereldtop. Professor<br />
Bernard Uitdehaag, tot voorkort de directeur van<br />
het <strong>MS</strong>-centrum, en professor Joep Killestein,<br />
sinds 1 april de kersverse directeur, vertellen over<br />
de ontwikkelingen van de afgelopen jaren en hun<br />
verwachtingen voor de toekomst.<br />
“Ik ben sinds 1987 betrokken bij het <strong>MS</strong>-onderzoek<br />
in Amsterdam. Toen we in 1998 vanuit vier<br />
afdelingen van het VUmc het <strong>MS</strong>-centrum<br />
begonnen, stonden we als neurologen nog vrijwel<br />
met lege handen.” herinnert Bernard Uitdehaag,<br />
neuroloog en epidemioloog, zich. “We konden de<br />
ontstekingen in de hersenen van <strong>MS</strong>-patiënten<br />
proberen te remmen met prednison, maar dat was<br />
het wel.” Joep Killestein, hoogleraar neurologie met<br />
specialisatie <strong>MS</strong>, is sinds 1997 betrokken bij het<br />
<strong>MS</strong> Centrum Amsterdam: “Ik heb alle belangrijke<br />
4
ontwikkelingen meegemaakt. Van de eerste<br />
middelen die hielpen, tot de effectieve middelen die<br />
er nu zijn en actieve ziekte vrijwel helemaal stil<br />
kunnen leggen. Die optimalisatieslag is enorm,<br />
zeker vergeleken met andere hersenziektes.”<br />
Diagnostiek verbeterd<br />
“De diagnostiek is door de komst van de MRI zeer<br />
sterk verbeterd.” vertelt Bernard. ”Eind jaren tachtig<br />
kwam in het VUmc als één van de eerste vijf<br />
ziekenhuizen in Nederland een MRI-scanner.<br />
Neuroradioloog professor Frederik Barkhof heeft<br />
in de jaren negentig vooruitstrevend onderzoek<br />
gedaan en criteria ontwikkeld om MRI-beelden<br />
van mensen met <strong>MS</strong> te beoordelen. Deze Barkhofcriteria<br />
hebben ervoor gezorgd dat in 2001<br />
MRI-beelden standaard opgenomen werden bij het<br />
stellen van de diagnose <strong>MS</strong>. Joep vult aan:<br />
”Ondertussen zijn de diagnostische mogelijkheden<br />
zo ontwikkeld dat we bij de meeste mensen de<br />
diagnose snel en met grote zekerheid kunnen stellen.<br />
Dat is meestal op basis van het klinische beeld<br />
en aanvullend MRI-onderzoek. Bij een kleine groep<br />
mensen is de diagnose nog niet meteen duidelijk en<br />
moet nog aanvullend onderzoek gedaan worden om<br />
op <strong>MS</strong>-lijkende ziektes uit te sluiten.”<br />
De eerste behandelingen<br />
Midden jaren negentig kwam het eerste<br />
ziekte-onderdrukkende medicijn (interferon-bèta)<br />
voor <strong>MS</strong> beschikbaar. In de hierop volgende jaren<br />
liepen er meerdere grote klinische studies in<br />
Amsterdam naar het effect van interferon-bèta bij<br />
<strong>MS</strong>. Samen met professor Chris Polman, toentertijd<br />
de directeur van het <strong>MS</strong> Centrum Amsterdam, voert<br />
Bernard veel studies uit. “We waren toen al blij als<br />
mensen met <strong>MS</strong> in een periode van twee jaar één<br />
of twee schubs minder kregen. Een paar jaar later<br />
Meer variatie in middelen,<br />
dus ook voor het herstellen<br />
van myeline en voor het<br />
beschermen van zenuwen,<br />
zou geweldig zijn.<br />
kwamen er meer middelen en konden we mensen<br />
die niet of niet meer voldoende reageerden laten<br />
overstappen naar een ander middel.” Op een<br />
gegeven moment werd duidelijk dat mensen<br />
antistoffen tegen middelen konden krijgen, waardoor<br />
de middelen niet meer werkten. Joep legt uit:<br />
“In 2010 zijn we een service gaan aanbieden om<br />
antistoffen in het bloed bij mensen met <strong>MS</strong> te<br />
meten. Als je anti lichamen ontwikkelt tegen een<br />
medicijn, heeft het middel soms geen effect meer<br />
en kan je beter iets anders gaan gebruiken.”<br />
Veel opties<br />
Ondertussen zijn er meer dan vijftien medicijnen<br />
voor gebruik bij <strong>MS</strong>. De vele keuzes aan medicijnen<br />
en de verschillen tussen patiënten maken een<br />
individuele benadering mogelijk. ”Dat moet ook<br />
wel”, benadrukt Bernard, “want de ene <strong>MS</strong>-patiënt<br />
is de andere niet.” ”De grote uitdaging is per<br />
persoon een betrouwbaar profiel vast te stellen,<br />
zodat we weten hoe het beloop zal zijn en welke<br />
behandeling nodig en kansrijk is”, vult Joep aan.<br />
Om het benodigde maatwerk te kunnen leveren<br />
voor al die verschillende mensen met <strong>MS</strong>, wordt bij<br />
het <strong>MS</strong> Centrum Amsterdam gewerkt aan een<br />
innovatieve database. Bernard legt uit: “Het is<br />
uiteindelijk de bedoeling dat we op basis van<br />
kenmerken van een <strong>MS</strong>-patiënt met een algoritme<br />
kunnen voorspellen hoe de ziekte van dat individu<br />
zal verlopen en hoe hij/zij zal reageren op een<br />
bepaalde behandeling.” Zover is het nu nog niet,<br />
legt Joep uit: “We staan nog maar aan het begin<br />
5
van dit programma, dat we de Kracht van Data<br />
noemen. De database wordt nu ingericht met alle<br />
data van patiënten van de af gelopen twintig jaar die<br />
toestemming hebben gegeven.”<br />
Wensen<br />
Ondanks de vele middelen die het aantal schubs,<br />
ofwel ontstekingen in de hersenen, vermindert, is<br />
over het algemeen de progressie van de ziekte nog<br />
steeds niet te stoppen. “Achteruitgang kan – bij het<br />
uitblijven van schubs - heel geleidelijk verlopen en<br />
aanvankelijk relatief onopgemerkt optreden. Ik kan<br />
soms echt schrikken van hoe iemand de<br />
spreekkamer binnenkomt nadat ik hem of haar<br />
lang niet heb gezien.” zegt Joep. “Dan waren er<br />
geen schubs of andere redenen om het spreekuur te<br />
bezoeken, maar is de opsomming van dingen, die<br />
in het dagelijks leven niet meer gaan, toch substantieel<br />
toegenomen.” Bernard beaamt dit: ”Meer<br />
variatie in middelen, dus ook voor het herstellen<br />
van myeline en voor het beschermen van zenuwen<br />
zou geweldig zijn, dan kunnen we combinatiebehandelingen<br />
maken per patiënt. Precies wat die<br />
ene patiënt nodig heeft.”<br />
Trots<br />
Wat heeft 10 jaar directeurschap opgeleverd?<br />
“Vooral heel weinig vrije tijd.” grapt Bernard.<br />
“Het <strong>MS</strong> Centrum Amsterdam is een prachtige club<br />
mensen die geweldig onderzoek doet. De<br />
samenwerking tussen de verschillende expertises<br />
binnen Amsterdam UMC maakt deze club uniek.<br />
Ik ben niet iemand die snel zegt dat we de beste<br />
zijn, maar gelukkig is er een internationale ranglijst<br />
waarop we in de afgelopen 10 jaar in de bovenste<br />
regionen meedraaien. Daar ben ik trots op!” Zijn er<br />
ook teleurstellingen? ”Wetenschappelijk onderzoek<br />
is heel erg veranderd. De geavanceerde technieken<br />
leveren ons veel, maar kosten ook veel en helaas<br />
wordt het steeds lastiger om inkomsten voor<br />
onderzoek te vinden.” Joep vult aan: “Het is<br />
frus trerend hoeveel tijd we vaak kwijt zijn met het<br />
Met de juiste<br />
behandeling op het<br />
juiste moment,<br />
kunnen we mensen<br />
met <strong>MS</strong> een betere<br />
kwaliteit van leven<br />
bieden.<br />
6
Over <strong>MS</strong> Centrum Amsterdam<br />
In <strong>MS</strong> Centrum Amsterdam staan zorg voor mensen met <strong>MS</strong> en onderzoek naar de ziekte <strong>MS</strong> centraal.<br />
Ruim 100 onderzoekers, zorgverleners en ondersteunend personeel van 13 afdelingen zetten zich<br />
dagelijks in voor mensen met <strong>MS</strong>. Hun doel is om in 2030 mensen met <strong>MS</strong> zorg op maat te kunnen<br />
bieden. Al vanaf de oprichting in 1998 steunt Stichting <strong>MS</strong> Research het centrum. Onze donateurs<br />
hebben alles bij elkaar maar liefst ruim 34 miljoen euro bijgedragen, verdeeld over circa 150<br />
Amsterdamse onderzoeksprogramma’s en -projecten. Het onderzoek van het <strong>MS</strong>-centrum draagt bij aan:<br />
1. Meer kennis over het ziekteproces Wat is de oorzaak van <strong>MS</strong>? Hoe ontstaan nieuwe laesies?<br />
Hoe verloopt de progressie?<br />
2. Een betere behandeling Wat is de beste behandeling, voor wie, op welk moment? Hoe monitoren we<br />
de behandeling het beste?<br />
3. Meer kwaliteit van leven Hoe kunnen beperkingen door symptomen verminderd worden?<br />
aanvragen van subsidies, terwijl we die tijd<br />
liever aan patiënten of onderzoek willen besteden.<br />
Daarom is en blijft de structurele steun van<br />
donateurs van Stichting <strong>MS</strong> Research heel<br />
belangrijk.”<br />
Toekomst<br />
Bernard: “Ik durf gerust te voorspellen dat <strong>MS</strong> in<br />
2030 nog steeds bestaat. Natuurlijk blijven we wel<br />
doorzoeken naar oorzaken en behandelingen. Maar<br />
ik denk eerlijk gezegd dat we niet snel iets zullen<br />
vinden als ‘de’ oorzaak van <strong>MS</strong>. Ik denk wel dat we<br />
de mensen met <strong>MS</strong> een betere kwaliteit van leven<br />
kunnen gaan bieden, met de juiste medicatie op het<br />
juiste moment.” “In de juiste dosering.”, vult Joep<br />
aan. Het persoonlijk doseren van medicatie is één<br />
van de onderzoekslijnen binnen het programma<br />
Kracht van Data. “Mensen krijgen pas een nieuwe<br />
dosis als de vorige bijna is uitgewerkt. Ons<br />
onderzoek toont aan dat dit veilig kan, de ziekte<br />
net zo goed onderdrukt wordt en mensen minder<br />
bijwerkingen hebben. We doen dit nu voor zowel<br />
natalizumab als ocrelizumab, maar dat kan nog<br />
uitgebreid worden.” Vanuit heel Nederland, maar<br />
ook internationaal wordt er met interesse gekeken<br />
naar de ontwikkelingen binnen deze onderzoekslijn,<br />
die mede mogelijk is gemaakt door subsidies van<br />
Stichting <strong>MS</strong> Research. Joep: “We lopen hiermee<br />
echt voorop. Het doelmatig inzetten van medicijnen<br />
gaat niet alleen om kostenbesparing, maar wat ons<br />
betreft juist om het verbeteren van de kwaliteit van<br />
leven. Door minder bijwerkingen en minder bezoeken<br />
aan het ziekenhuis, voel je je minder patiënt en<br />
meer een persoon met <strong>MS</strong>.”<br />
Tips<br />
Toen bekend werd dat Bernard ging stoppen als<br />
directeur kreeg hij veel reacties. “Ik kreeg smeekbedes<br />
of ik alstublieft wilde blijven. Nou, ik kan<br />
mensen geruststellen. Ik ben geen directeur meer,<br />
maar ik blijf gewoon <strong>MS</strong>-neuroloog. Maar mocht ik<br />
ooit stoppen, mijn collega <strong>MS</strong>-neurologen zijn net<br />
zo goed en vriendelijk als ik.”, zegt Bernard lachend.<br />
Heeft Bernard nog tips voor Joep met betrekking tot<br />
zijn directeur schap? “Joep zal deze functie op zijn<br />
manier invullen. Ik heb er alle vertrouwen in dat ook<br />
die manier zal zorgen voor geweldige resultaten.”<br />
Joep vult aan: “Ik sta er niet alleen voor. Er is een<br />
bestuur met zeven <strong>MS</strong>-wetenschappers van zeven<br />
afdelingen van Amsterdam UMC. Samen met alle<br />
onderzoekers en zorgverleners geven we de<br />
mensen met <strong>MS</strong> de beste zorg.”<br />
7
Hersenweefselonderzoek<br />
geeft inzicht in <strong>MS</strong><br />
Als patholoog in opleiding is Nina Fransen<br />
dagelijks bezig met de biologie van <strong>MS</strong> en andere hersenziekten.<br />
Nina Fransen rondde in 2021 haar promotieonderzoek<br />
af waarin ze een nieuw licht wierp op de afweer<br />
in de hersenen van mensen met <strong>MS</strong>. Nu volgt zij de<br />
opleiding tot patholoog in het UMC Utrecht en focust<br />
zich op de neuropathologie in het Amsterdam UMC.<br />
“Als patholoog kijk je op cel- en moleculair niveau<br />
naar patiënten. We gebruiken veel verschillende<br />
technieken om het weefsel te onderzoeken.<br />
Regelmatig zijn we als een soort detective bezig.”<br />
“Dit vind ik een uitdagend en belangrijk onderdeel<br />
van de pathologie. De diagnose die een neuropatholoog<br />
stelt na het overlijden, geeft de familie<br />
waardevolle informatie over wat er precies aan de<br />
hand is geweest. Daarbij is de weefseldiagnose na<br />
overlijden ook belangrijk voor artsen en zorgverleners.<br />
Zij kunnen met deze kennis hun diagnostiek en<br />
behandeling van bijvoorbeeld neurodegeneratieve<br />
ziekten en <strong>MS</strong> verbeteren.” De resultaten van Nina’s<br />
promotieonderzoek onderschrijven dit.<br />
“We combineren informatie van de kliniek, de<br />
radiologie en onze weefselanalyse om tot de<br />
precieze diagnose te komen. Daarmee spelen we<br />
vaak een belangrijke rol in de keus voor<br />
behandeling van patiënten. Dat maakt het werk<br />
voor mij inhoudelijk interessant.” Nina bestudeert<br />
ook het weefsel van overleden hersendonoren.<br />
Waarom heeft medicatie<br />
geen effect meer?<br />
Bij <strong>MS</strong> is het afweersysteem ontregelt. Afweercellen<br />
raken overactief en veroorzaken schade in<br />
de hersenen en het ruggenmerg. Eén soort afweercellen<br />
zijn de zogenaamde T-cellen. Het is al lang<br />
8
ekend dat deze T-cellen een schadelijke rol spelen<br />
in <strong>MS</strong>. Daarom zijn er verschillende <strong>MS</strong>-medicijnen<br />
ontwikkeld die deze cellen remmen. “In de vroege<br />
fase van <strong>MS</strong> zijn medicijnen die T-cellen aanpakken<br />
effectief. Naarmate de ziekte vordert, kunnen<br />
deze medicijnen helaas steeds minder goed en<br />
uiteindelijk niet meer de achteruitgang remmen. Er<br />
werd daarom lang aangenomen dat deze T-cellen<br />
in vergevorderde <strong>MS</strong> niet meer actief zijn. Wij laten<br />
zien dat deze aanname niet klopt. T-cellen en ook<br />
B-cellen lijken wel degelijk een rol te spelen bij<br />
vergevorderde <strong>MS</strong>.” aldus Nina.<br />
Weefsel is moeilijk bereikbaar<br />
Nina onderzocht hersenweefsel dat door mensen met<br />
vergevorderde <strong>MS</strong> na overlijden was gedoneerd aan<br />
de Nederlandse Hersenbank voor <strong>MS</strong>. Samen met<br />
haar collega’s bestudeerde Nina ruim 7.500<br />
<strong>MS</strong>-laesies onder de microscoop. Hierin vond ze dat<br />
bij 78% van de mensen er nog steeds actieve<br />
ontstekingen aanwezig zijn in het hersenweefsel dat<br />
is beschadigd door <strong>MS</strong>. Door verder in te zoomen op<br />
de T-cellen, ontdekte Nina dat deze kenmerken<br />
hadden van zogenaamde weefsel-residente geheugen<br />
T-cellen. Dit zijn cellen die niet direct uit het bloed<br />
komen, maar al langere tijd in het hersenweefsel<br />
‘wonen’. Bij mensen met <strong>MS</strong> vond Nina deze cellen<br />
in de <strong>MS</strong>-laesies, terwijl bij mensen zonder <strong>MS</strong> de<br />
cellen rondom de bloedvaten blijven zitten. Dit geeft<br />
aan dat T-cellen waarschijnlijk een rol spelen in de<br />
activiteit van de laesies.<br />
Het verklaart echter nog niet waarom in de latere<br />
fase van <strong>MS</strong>, medicatie gericht tegen T-cellen niet<br />
meer werkt. Nina bekeek ook biopten van hersenweefsel<br />
van mensen met beginnende <strong>MS</strong>. In dit<br />
weefsel waren naast de weefsel-residente geheugen<br />
T-cellen, ook T-cellen die direct afkomstig waren uit<br />
de bloedsomloop aanwezig. Nina denkt daarom dat<br />
medicijnen wel effect hebben op T-cellen in de<br />
bloedbaan, maar dat ze de geheugen T-cellen in het<br />
weefsel moeilijk kunnen bereiken. Omdat in de latere<br />
fase van <strong>MS</strong> alleen nog deze geheugen T-cellen aanwezig<br />
zijn, heeft de medicatie dan geen effect meer.<br />
Er is nog heel veel te<br />
ontdekken, daarom vind ik<br />
neuropathologie een<br />
prachtig vak.<br />
Verschillen in ziekteverloop<br />
Naast T-cellen bekeek Nina ook een ander type<br />
afweercel, de B-cel. Zij ontdekte dat hoe minder<br />
B-cellen iemand met <strong>MS</strong> in diens laesies had, hoe<br />
minder ernstig het ziektebeloop was. Hetzelfde gold<br />
voor de mate van ontstekingsactiviteit van de laesies<br />
zelf: hoe meer actieve laesies, hoe progressiever het<br />
verloop van <strong>MS</strong>. Al deze bevindingen geven meer<br />
inzicht in de bijdrage van verschillende soorten<br />
afweercellen in <strong>MS</strong>. Ook helpt het ons begrijpen<br />
waardoor het beloop van de ziekte verschilt tussen<br />
mensen. Het verklaart waarom sommige medicatie<br />
op een zeker moment niet meer effectief is en<br />
waarom <strong>MS</strong> bij de één meer progressief is dan bij<br />
de ander. Met deze kennis kunnen we verder kijken,<br />
bijvoorbeeld naar hoe de T- en B-cellen in de late<br />
fase van <strong>MS</strong> wel bereikt kunnen worden. Nina hoopt<br />
dat de bevindingen van haar onderzoek uiteindelijk<br />
leiden tot een nieuwe therapie die ook werkzaam is<br />
bij mensen met vergevorderde <strong>MS</strong>.<br />
Het onderzoek van Nina Fransen werd<br />
gefinancierd door Stichting <strong>MS</strong> Research.<br />
Dit artikel bevat citaten uit het interview met<br />
Nina in het magazine TOPIC nr. 27 van<br />
Medisch Contact (oktober 2022).<br />
9
Talke<br />
Sietsma<br />
Ik ben trots op de wetenschap. Zonder andere<br />
medicatie, zou het nu een stuk minder goed met me gaan.<br />
We zijn op bezoek bij Talke Sietsma, van beroep<br />
edelsmid. Ze verwelkomt ons in haar atelier. Ze<br />
leidt ons vervolgens naar de knusse aangrenzende<br />
woonkamer. Ook aanwezig zijn de ouders van<br />
Talke. Vader Kees Sietsma is voor velen geen<br />
onbekende. Talke groeide op in de Randstad.<br />
Tegenwoordig woont ze in Meerle, net over de<br />
Belgische grens. Ruim vier jaar geleden kreeg<br />
Talke de diagnose <strong>MS</strong>.<br />
Ze was net gaan samenwonen met haar nieuwe<br />
relatie. Het eerste teken was een blijvend doof<br />
gevoel aan de rechterkant van haar gezicht, wat na<br />
een paar dagen doortrok naar de achterkant van<br />
haar hoofd. De huisarts verwees haar door naar het<br />
ziekenhuis in Turnhout. Er volgde een week van<br />
onderzoeken. “In eerste instantie had ik helemaal<br />
niet aan <strong>MS</strong> gedacht. Maar op een gegeven<br />
moment kreeg ik een vermoeden. Er kwam een<br />
10
verpleegster die zei “ik ga je wat medicatie geven”,<br />
zonder te vertellen wat het was. Waarna ik de naam<br />
van de medicatie heb gegoogeld en erachter kwam<br />
dat het een <strong>MS</strong>-medicijn was… ik kon het niet<br />
geloven. De volgende dag volgde de officiële<br />
diagnose. Het bleek dat er al behoorlijk wat laesies<br />
zichtbaar waren.”<br />
Ik googelde en kwam<br />
erachter dat het een<br />
<strong>MS</strong>-medicijn was… ik kon<br />
het niet geloven.<br />
Achteraf besefte Talke dat ze al langere tijd<br />
symptomen had, zoals een bijna chronische<br />
vermoeidheid. “Je denkt zelf al snel dat de<br />
vermoeidheid een combinatie is van een drukke<br />
baan en een gezin met twee kleine kinderen en dan<br />
denk je niet zo snel aan iets ernstigs.”<br />
De kinderen maakten zich<br />
ook zorgen<br />
<strong>MS</strong> was tot de diagnose een relatief onbekende<br />
ziekte voor haar en haar ouders. Opmerkelijk was<br />
dat de kinderen van Talke (toen 12 en 14 jaar) wel<br />
wisten wat <strong>MS</strong> was. “Ik wist niet wat <strong>MS</strong> was, mijn<br />
kinderen wel. Er was een inzamelingsactie voor <strong>MS</strong><br />
op school geweest en ze hadden daardoor diverse<br />
filmpjes gezien. Zij schrokken zich rot toen ze het<br />
hoorden…”<br />
Wat voor impact had de diagnose op haar relatie en<br />
kinderen? “Met name de jongste maakte zich in het<br />
begin heel veel zorgen. Hij vond het heel<br />
beangstigend. Als ik maar even ging liggen op de<br />
bank, dacht hij meteen dat het niet goed met me<br />
ging. Ook voor mijn relatie was het ingrijpend.<br />
Praten erover was soms lastig. We woonden nog<br />
maar net samen, alles was nog pril. Dan is zo’n<br />
gebeurtenis best heel heftig. Ik heb in het begin veel<br />
alleen verwerkt. Ik vertel het aan niet veel mensen.<br />
Je kunt er zo weinig mee, dat vind ik nog steeds<br />
heel lastig. Het is onvoorspelbaar en ongrijpbaar.<br />
Je moet het voor jezelf uitzoeken en een plaatsje<br />
geven. Je vertrouwt niet meer op je eigen lijf. Out of<br />
the blue valt er ineens een stuk zekerheid weg.<br />
Hoe ga je hier met anderen over praten, als je het<br />
antwoord zelf nog niet weet?”<br />
Mijn ouders staan altijd klaar<br />
Het zelfvertrouwen in haar lijf is met de jaren zeker<br />
weer voor een deel teruggekomen. De jaarlijkse<br />
MRI-scans zijn spannende momenten voor Talke.<br />
Het is haar enige houvast. Het voelt als een soort<br />
schoolexamen vertelt ze. “Toch blijft het<br />
onvoorspelbaar. Ik voelde me voorafgaand aan één<br />
van de MRI’s heel zeker, had keurig mijn medicatie<br />
genomen en had goed voor mezelf gezorgd. Na<br />
afloop van de scan vertelde de neuroloog dat het<br />
aantal laesies flink was toegenomen en ik naar<br />
tweedelijns medicatie moest. Ik had hier vooraf<br />
geen idee van. Mijn laatste twee MRI-scans waren<br />
gelukkig weer stabiel. Ik ben trots op de<br />
wetenschap. Als er geen andere medicatie voor<br />
me was geweest, zou het nu een stuk minder goed<br />
gaan met me.”<br />
Kees Sietsma uit<br />
de schaduw<br />
Een Amsterdamse commissaris<br />
schrijft geschiedenis.<br />
Gerlof Leistra en Patricia Jimmink.<br />
Uitg. Querido Facto, Amsterdam<br />
2022. 340 blz. € 22,50.<br />
11
De ouders van Talke zijn nauw betrokken bij haar<br />
situatie. Als politiecommissaris was vader Kees<br />
jarenlang werkzaam in Amsterdam. Hij speelde een<br />
doorslaggevende rol bij de oplossing van de<br />
Heineken-ontvoering in 1983 en in het onderzoek<br />
naar de ontvoeringen van de tienjarige<br />
Valerie Albada Jelgersma en de vermoorde<br />
Gerrit-Jan Heijn, in 1987.<br />
Daar waar nodig staan ze klaar voor het gezin met<br />
helpende handen en vooral positiviteit. Vader Kees<br />
zegt dan ook: “Het glas is voor ons altijd half vol.<br />
Daar waar mogelijk proberen we dingen iets lichter<br />
te maken voor onszelf.” Naast hun fysieke zorg en<br />
liefde, wilde Kees nog iets extra’s doen. Vorig jaar<br />
verscheen het boek “Kees Sietsma uit de schaduw”.<br />
Een openhartig relaas waarin hij vertelt over zijn bewogen<br />
werkende leven als politiecommissaris bij de<br />
Amsterdamse politie. En, zoals hij zelf zegt,<br />
“waarin ik voor mezelf bepaalde aannames en<br />
zaken heb kunnen rechtzetten.” Omdat Kees van<br />
dichtbij weet wat de impact van <strong>MS</strong> is, heeft hij<br />
besloten zijn royalty’s van het boek te schenken<br />
aan Stichting <strong>MS</strong> Research, waarvoor wij hem<br />
dankbaar zijn. Hij benadrukt: “Ik weet dat<br />
onderzoek naar <strong>MS</strong> enorm belangrijk is; zonder geld<br />
geen onderzoek, dus dat moet doorgaan.”<br />
Daar waar mogelijk<br />
proberen we dingen iets<br />
lichter te maken.<br />
12
Jaaroverzicht 2022<br />
Stichting <strong>MS</strong> Research<br />
Onze missie is om wetenschappelijk onderzoek te<br />
stimuleren en faciliteren zodat de gevolgen van<br />
multiple sclerose (<strong>MS</strong>) behandelbaar zijn, de oorzaken<br />
van <strong>MS</strong> gevonden worden, mensen van <strong>MS</strong><br />
kunnen genezen en <strong>MS</strong> uiteindelijk voorkomen kan<br />
worden. Dankzij de steun van vele donateurs hebben<br />
wij in 2022 een bedrag van 3.5 miljoen euro kunnen<br />
investeren in onze kerndoelen: onderzoek,<br />
voorlichting en zorg. Wetenschappelijk onderzoek<br />
is ons hoofddoel, met een besteding van ruim 2,8<br />
miljoen euro.<br />
Hoe besteden wij uw euro?<br />
Zorg<br />
<strong>MS</strong>-onderzoek in 2022<br />
Maar liefst 42 lopende en nieuwe onderzoeksprojecten<br />
zijn het afgelopen jaar mogelijk gemaakt<br />
door een subsidie van onze Stichting. Mede dankzij<br />
deze onderzoeken zijn er in 2022 bemoedigende<br />
resultaten behaald: Zo zijn de mogelijkheden om<br />
ziekteactiviteit te monitoren verfijnd en uitgebreid.<br />
En helpen nieuwe inzichten uit onderzoek bij de<br />
Gehonoreerde<br />
subsidies<br />
keuze voor een juiste behandeling. Tot slot is er<br />
meer bekend over de oorzaken van <strong>MS</strong>. Zo weten<br />
we nu dat alle mensen met <strong>MS</strong> een infectie met het<br />
Epstein-Barr virus (EBV) hebben doorgemaakt. Met<br />
deze kennis zijn onderzoekers een stap dichter bij<br />
het vinden van dé oplossing voor <strong>MS</strong>.<br />
Meerjarige projecten € 1,3 miljoen<br />
<strong>MS</strong>-fellowship € 0,5 miljoen<br />
Eenjarige projecten € 0,1 miljoen<br />
Subsidies voor jonge onderzoekers € 0,1 miljoen<br />
Overige subsidies € 0,1 miljoen<br />
Structurele steun aan <strong>MS</strong>-centra<br />
Stichting <strong>MS</strong> Research financiert op structurele<br />
basis het onderzoek van de <strong>MS</strong>-centra in<br />
Amsterdam, Rotterdam en Noord Nederland én de<br />
Nederlandse Hersenbank voor <strong>MS</strong>, met een<br />
programmasubsidie. De drie academische<br />
<strong>MS</strong>-centra zijn gespecialiseerd in zowel <strong>MS</strong>onderzoek<br />
als zorg voor mensen met <strong>MS</strong>. De<br />
Nederlandse Hersenbank voor <strong>MS</strong> heeft een unieke<br />
collectie hersenweefsel van overleden hersendonoren<br />
en faciliteert hiermee <strong>MS</strong>-onderzoek wereldwijd.<br />
<strong>MS</strong>-fellowship uitgereikt<br />
Een groot hoogtepunt was de toekenning van de<br />
tiende <strong>MS</strong>-fellowship subsidie aan dr. Marvin van<br />
Luijn (<strong>MS</strong>-centrum Eras<strong>MS</strong> Rotterdam).<br />
Deze excellente wetenschapper ontving een<br />
subsidie van € 475.000 voor zijn onderzoek<br />
genaamd de Afweer tegen Epstein-Barr virus – Op<br />
<strong>MS</strong>-onderzoeksdag<br />
De <strong>MS</strong>-onderzoeksdag 2022 in Rotterdam werd<br />
bezocht door 130 wetenschappers uit Nederland en<br />
België. Tijdens dit jaarlijkse congres wisselden<br />
onderzoekers hun nieuwste resultaten en<br />
ideeën uit. In het programma lag de focus op de<br />
jonge <strong>MS</strong>-onderzoeker.<br />
zoek naar de “aansteker” van <strong>MS</strong>.<br />
14
Voorlichting & Zorg in 2022<br />
Meer bewustwording en begrip voor leven met <strong>MS</strong>.<br />
Dat is wat wij willen bereiken met onze voorlichting.<br />
Via verschillende kanalen bereiken wij een breed<br />
publiek van mensen met <strong>MS</strong> en hun naasten, het<br />
algemene publiek en <strong>MS</strong>-professionals. In 2022<br />
hebben we via verschillende kanalen onze<br />
doelgroep geïnformeerd over <strong>MS</strong>, onderzoeksresultaten<br />
en de activiteiten van de Stichting.<br />
Wij kiezen er bewust voor om zorgvragen in<br />
gezamenlijkheid op te pakken. In 2022 waren wij<br />
betrokken bij diverse nationale en internationale<br />
initiatieven die bijdragen aan een betere kwaliteit<br />
van zorg en leven voor mensen met <strong>MS</strong>.<br />
Magazine <strong>Rondom</strong> <strong>MS</strong><br />
Nieuwe TV-commercial op<br />
landelijke en regionale TV<br />
Bereik radio-commercials<br />
14 miljoen luisteraars<br />
+428% +30%<br />
338.451 1.387.998<br />
Meer bereik op social media<br />
Informatie brochures<br />
10 online nieuwsbrieven<br />
214.485 bezoekers msresearch.nl<br />
15
Impact van 42 jaar Stichting <strong>MS</strong> Research<br />
Wetenschappelijk onderzoek is de sleutel tot het<br />
vinden van behandelingen voor de gevolgen van <strong>MS</strong>,<br />
een genezing voor <strong>MS</strong> en uiteindelijk wellicht een<br />
<strong>MS</strong>-vrije wereld. Het zwaartepunt van onze<br />
activiteiten ligt dan ook bij het onderzoek. In 42 jaar<br />
heeft Stichting <strong>MS</strong> Research ruim € 74 miljoen<br />
geïnvesteerd in <strong>MS</strong>-onderzoek. Hiermee hebben<br />
onze donateurs een belangrijke bijdrage geleverd<br />
aan meer kennis over <strong>MS</strong> en aan een betere<br />
behandeling en diagnose. Het vinden van<br />
oplossingen voor alle vormen van <strong>MS</strong> vergt echter<br />
een lange adem. Daarom blijft Stichting<br />
<strong>MS</strong> Research investeren in onderzoek en behoud<br />
van kennis en ervaring.<br />
Stichting <strong>MS</strong> Research 1980 - 2022<br />
410 subsidies voor onderzoek<br />
<strong>MS</strong>-centra & Hersenbank € 22,7 miljoen<br />
<strong>MS</strong>-fellowship & leerstoel € 4,3 miljoen<br />
Meerjarige projecten € 39,1 miljoen<br />
Eenjarige projecten € 6,0 miljoen<br />
Overige subsidies € 2,2 miljoen<br />
Resultaten wetenschappelijk onderzoek<br />
Oorzaak van <strong>MS</strong><br />
Alhoewel de oorzaak van <strong>MS</strong> nog niet volledig<br />
bekend is, weten we dat er niet één maar meerdere<br />
oorzaken zijn. <strong>MS</strong> is het gevolg van een onfortuinlijk<br />
samenspel van erfelijke factoren en omgevingsfactoren.<br />
Behandeling van <strong>MS</strong><br />
Er zijn meer dan 15 behandelingen en medicijnen<br />
die de ziekteactiviteit van <strong>MS</strong> remmen en er zijn<br />
er nog meer in de pijplijn. Daarbij groeit het aantal<br />
mogelijkheden voor een behandeling op maat,<br />
waarbij medicijn en dosering zijn toegespitst op de<br />
individuele patiënt.<br />
Ook zijn er medicijnen en (revalidatie-) therapieën<br />
voor de behandeling van symptomen van <strong>MS</strong>, zoals<br />
blaasproblemen, pijn en loopklachten. Deze behandelingen<br />
worden steeds verder verfijnd. Daarnaast<br />
is er aandacht en bewijs voor de effecten van<br />
levensstijl op de lichamelijke en cognitieve<br />
gevolgen van <strong>MS</strong>.<br />
Diagnose en prognose<br />
De diagnose <strong>MS</strong> kan betrouwbaar worden gesteld,<br />
vaak binnen een half jaar na de eerste aanval.<br />
Dankzij MRI-scans weten we dat ziekteactiviteit in<br />
de hersenen niet altijd leidt tot merkbare<br />
symptomen of klachten en kan de werking van<br />
nieuwe medicijnen sneller worden getest.<br />
16
Floor<br />
Smith - van den Bogaart<br />
Een duizendpoot,<br />
die toevallig ook <strong>MS</strong> heeft.<br />
Ze is geboren en getogen in het Brabantse Oss.<br />
Haar opvoeding noemt ze gestructureerd,<br />
zonder gezever of gepiep. Floor is een enthousiaste<br />
doener, die de hele dag aanstaat. Spelen op haar<br />
dwarsfluit geeft haar rust. Zestien jaar geleden<br />
kreeg ze de diagnose <strong>MS</strong>. Samen met haar partner<br />
Rob en zijn twee dochters van 13 en 15 jaar, woont<br />
ze in de stad Nijmegen.<br />
Ik ben meer dan <strong>MS</strong><br />
“De kinderen krijgen weinig van mijn <strong>MS</strong> mee. Wat<br />
ik kan verbloemen, verbloem ik. Waarom ik dat doe?<br />
Omdat ik die twee letters niet op mijn voorhoofd<br />
wil. Ik heb het idee dat de maatschappij een oordeel<br />
aan mijn <strong>MS</strong> hangt en mij daardoor niet volwaardig<br />
als Floor ziet. Ik ben meer dan <strong>MS</strong>. En ja, ik heb alle<br />
symptomen van <strong>MS</strong>, maar ik verbloem ze liever. Zo<br />
voel ik me minder in de slachtofferrol geplaatst.<br />
17
Door de <strong>MS</strong> heb ik geen onbezonnen leven meer.<br />
Ik ben spontaan van aard en zo wil ik het liefst ook<br />
mijn leven leiden. Dat lukt niet altijd meer, alhoewel<br />
ik het wel probeer. Ik zeg wel eens: Je koestert je<br />
gezondheid pas echt als het te laat is.”<br />
Andere baan<br />
Floor was kinderverpleegkundige in Bernhoven,<br />
het ziekenhuis in Uden. Haar droom was door te<br />
groeien tot verpleegkundig-specialist. Totdat ze de<br />
diagnose <strong>MS</strong> kreeg. Het begon met dubbelzien.<br />
Na een bezoek aan de oogarts en vervolgens de<br />
neuroloog werd binnen een maand duidelijk dat<br />
Accepteren is voor mij<br />
een brug te ver, dan wint<br />
de <strong>MS</strong> van mij.<br />
Floor <strong>MS</strong> had. “Ik was woest op de hele wereld.<br />
Waarom ik?” Na een periode ziektewet wilde ze<br />
terug in haar vak. Helaas won de vermoeidheid.<br />
Haar leidinggevende gaf aan dat het werken op de<br />
kinderafdeling niet meer veilig was en dat ze moest<br />
stoppen in het vak. “Ik was vooral teleurgesteld.<br />
Maar achteraf ben ik blij dat zij dit besluit nam,<br />
want deze keuze had ik zelf nooit kunnen maken.”<br />
18
Floor kreeg een aangepaste baan en deed achter de<br />
schermen veel werk gericht op de kwaliteit van zorg.<br />
“Dat was leuk, maar ik werd te weinig uitgedaagd.<br />
Vier jaar geleden kwamen de Vrienden van<br />
Bernhoven op mijn pad en maakte ik kennis met het<br />
vak fondsenwerving. Ik zorg dat er geld beschikbaar<br />
komt voor speciale projecten binnen het ziekenhuis.<br />
Indirect doe ik dus nog steeds veel voor patiënten<br />
en dat doet me goed. Het mooie is dat er een overeenkomst<br />
met het werk van Stichting <strong>MS</strong><br />
Research is. Zij zorgen dat er geld beschikbaar<br />
komt voor onderzoek naar <strong>MS</strong>. En geven meer<br />
bekendheid aan de ziekte.”<br />
Zo kan <strong>MS</strong> er dus ook uitzien<br />
Floor weet dat ze met de ziekte moet leven en<br />
dealen. Toch maakt het haar boos als een arts zegt<br />
dat ze de ziekte moet accepteren. “Dit is voor mij<br />
echt een brug te ver, want dan wint de <strong>MS</strong> van mij.”<br />
In het dagelijkse leven merkt Floor dat veel<br />
mensen denken dat iedereen met <strong>MS</strong> in een rolstoel<br />
zit of komt. “Aan mijn buitenkant is niet te zien dat<br />
ik <strong>MS</strong> heb. Ik krijg dan vol verbazing de vraag ‘Heb<br />
jij <strong>MS</strong>?’ en dan antwoord ik: ‘Ja, zo kan <strong>MS</strong> er dus<br />
ook uitzien.”<br />
<strong>MS</strong> steekt altijd<br />
de kop op, op<br />
momenten dat het<br />
niet uitkomt.<br />
Opvallend is dat Floor altijd aanstaat, ze wil<br />
hierdoor zo nu en dan te veel en gaat hiermee dan<br />
soms over haar grenzen. Dit heeft ze in eerste<br />
instantie vaak zelf niet in de gaten. Dat komt later<br />
pas. “Ik stel dan de verkeerde prioriteiten. Of ik<br />
hiervan leer weet ik niet. Ook mijn neuroloog vindt<br />
Je koestert je<br />
gezondheid past echt,<br />
als het te laat is.<br />
wat van mijn leefstijl. Ik moet rustig(er) doen zegt<br />
zij. Zelf denk ik dan stiekem: Ik leef nu, misschien<br />
heb ik straks wel wat meer last, maar heb het wel<br />
fijn gehad. Ik houd van iets meer risico.”<br />
Blijven zoals ik nu ben<br />
Op de vraag wie haar grote inspirator is, antwoordt<br />
ze zonder na te denken: “Dat ben ik zelf. Ik zie<br />
wel eens elementen bij mensen waarvan ik denk;<br />
daarvan kan ik leren. Maar puntje bij paaltje moet<br />
ik het echt zelf doen. Ik kan mezelf motiveren en<br />
enthousiasmeren, mezelf toespreken, mezelf dingen<br />
leren en ik kan mezelf goed spiegelen. Dit betekent<br />
overigens niet dat ik niet graag mensen om me<br />
heen heb.”<br />
Zijn er zaken rondom <strong>MS</strong> die Floor nog hoopt mee<br />
te maken? “Toen ik 16 jaar geleden de diagnose<br />
<strong>MS</strong> kreeg zei ik: Laat ze het flikken dat er een pil<br />
komt waardoor mijn ziekte kan worden stilgezet,<br />
zodat ik blijf zoals ik nu ben. Genezen hoeft niet<br />
persé, dat is een te grote wens. Ik realiseer me nu<br />
dat we 16 jaar verder zijn en er nog steeds geen<br />
oplossing is. Voor onderzoek is 16 jaar niet lang,<br />
voor iemand met <strong>MS</strong> is 16 jaar wel lang...”<br />
Als afsluiting geeft Floor aan ons allen mee:<br />
“Onderzoek kost veel geld, maar zonder onderzoek<br />
is er geen toekomst!”<br />
19
Prijs<br />
voor arts-onderzoeker<br />
met passie voor <strong>MS</strong><br />
Dankzij de Gemmy & Mibeth Tichelaar prijs kan Rianne Gorter een<br />
nieuwe stap zetten in haar carrière als <strong>MS</strong>-onderzoeker.<br />
De prijsuitreiking was voor Rianne Gorter een grote<br />
verrassing. Onverwacht sloten wij, Stichting <strong>MS</strong><br />
Research en het bestuur van de Gemmy en Mibeth<br />
Tichelaar Foundation, aan bij een digitaal werkoverleg<br />
met collega’s. De heer Joop Tichelaar<br />
vertelde Rianne persoonlijk het heugelijke nieuws.<br />
De prijs mogen ontvangen van iemand die de gevolgen<br />
van <strong>MS</strong> van nabij heeft meegemaakt, maakte<br />
het voor Rianne extra bijzonder en emotioneel.<br />
De Gemmy & Mibeth Tichelaar Prijs wordt<br />
tweejaarlijks uitgereikt aan een talentvolle jonge<br />
<strong>MS</strong>-wetenschapper om fundamenteel onderzoek te<br />
doen naar de oorzaken van en/of een behandeling<br />
voor <strong>MS</strong>. Rianne is de vierde onderzoeker die deze<br />
bijzondere beurs van 60.000 euro heeft ontvangen.<br />
Dankzij de prijs kan Rianne de rol van ijzer in<br />
<strong>MS</strong>-ontstekingen onderzoeken bij het bekende lab<br />
van prof. V. Wee Yong in Canada.<br />
20
Keuze voor onderzoek<br />
naar <strong>MS</strong><br />
Rianne combineert haar promotieonderzoek met<br />
haar geneeskunde-opleiding. Ze zocht bijna 10 jaar<br />
geleden, in het tweede jaar van haar bachelor,<br />
contact met dr. Wia Baron van het <strong>MS</strong> Centrum<br />
Noord Nederland, omdat ze onderzoek wilde doen<br />
naar de ziekte multiple sclerose. Een profielwerkstuk<br />
op de middelbare school, samen met een<br />
klasgenoot waarvan de moeder de diagnose <strong>MS</strong><br />
had, was Riannes eerste kennismaking met de<br />
ziekte: “Een ziekte die jonge mensen treft in de bloei<br />
van hun leven en waar nog zo weinig tegen te doen<br />
is. Dat is waar ik mijn motivatie uit haal.“<br />
Na mijn onderzoek in<br />
Canada, wil ik weer<br />
terugkomen naar<br />
Groningen.<br />
De combinatie van kliniek en laboratorium zorgt<br />
voor een super gemotiveerde en hardwerkende<br />
onderzoeker. Rianne heeft net een half jaar op de<br />
afdeling Neurologie van het UMC Groningen<br />
gewerkt. Daar zag ze een sterke, zelfstandige vrouw<br />
met <strong>MS</strong> opgenomen worden na een ernstige schub<br />
en volgde ze haar gevecht om haar leven daarna<br />
weer op te pakken. “Het is gewoon een gemene<br />
ziekte.” zegt Rianne.<br />
Samenwerking onderzoek en<br />
kliniek<br />
In 2022 bezochten Rianne en Wia een <strong>MS</strong>-congres<br />
in Italië, daar hoorde ze een presentatie van<br />
prof. V. Wee Young. “Hij is een grote naam in het<br />
<strong>MS</strong>-onderzoeksveld, vooral op het gebied van<br />
extracellulaire eiwitten en microglia.” zegt Rianne.<br />
Wee Young toonde ook interesse in de onderzoeksresultaten<br />
van Rianne en het contact was gelegd.<br />
Rianne had gelijk het gevoel dat ze zeer welkom<br />
was in zijn gerenommeerde lab: “Verschillende<br />
mensen van zijn lab roemden de betrokkenheid van<br />
prof. Wee Young en zijn goede mentorschap.<br />
Ook de goede banden met de kliniek en de nauwe<br />
samenwerking met de neurologen van het<br />
ziekenhuis zijn voor mij belangrijk.” Enthousiast<br />
vertelt ze over het onderzoek dat zich richt op een<br />
toepassing in de praktijk en de succesvolle<br />
klinische trials die al zijn uitgevoerd door de<br />
onderzoeksgroep van Wee Young.<br />
Toekomstdroom<br />
Na afronding van haar proefschrift vertrekt Rianne<br />
voor een periode van 3 jaar naar Canada, samen<br />
met haar man en hun kat Coco. Haar onderzoek<br />
naar de effecten van de aanwezigheid van ijzer in<br />
<strong>MS</strong>-laesies zal veel van haar tijd kosten, maar ze<br />
zal ook zeer zeker tijd vrijmaken om Calgary en<br />
omgeving te ontdekken. Ze hoopt niet alleen de<br />
figuurlijke beren op de weg te zien tijdens haar<br />
laboratorium-werk, maar ook een paar echte.<br />
Wat haar toekomstplannen zijn? Hard werken en<br />
succesvolle experimenten voltooien in Canada.<br />
Daarna weer terug naar het vertrouwde<br />
Groningen en doorgaan met <strong>MS</strong>-onderzoek bij het<br />
<strong>MS</strong> Centrum Noord Nederland met misschien wel<br />
een eigen onderzoeksgroep. Een toekomstdroom<br />
die een stukje dichterbij is gekomen door de<br />
Gemmy & Mibeth Tichelaar Prijs.<br />
De combinatie van<br />
onderzoek en kliniek<br />
motiveert mij.”<br />
21
Acties uit<br />
Gedurende het gehele jaar zetten particuliere<br />
actienemers zich voor meer dan 100% in om geld<br />
bijeen te brengen voor <strong>MS</strong>-onderzoek. Zij doen dit<br />
met veel betrokkenheid en doorzettingsvermogen.<br />
Hierdoor komt er niet alleen meer geld voor onderzoek<br />
beschikbaar, maar ook meer aandacht voor<br />
<strong>MS</strong> en dat is geweldig! Hieronder een kleine greep<br />
de diverse acties van afgelopen jaar.<br />
Een cadeau om anderen<br />
te helpen<br />
Volgens Roy Hoogeslag, orthopedisch knie-chirurg<br />
bij OCON, is het mooiste cadeau er niet één voor<br />
persoonlijk gewin, maar één waarmee we samen<br />
anderen kunnen helpen. In zijn werk helpt<br />
Roy mensen naar optimale beweging, in de brede<br />
zin van het woord. Nu zette Roy zich in om<br />
wetenschappelijk onderzoek naar <strong>MS</strong> in beweging<br />
te houden. Hij behaalde eind 2022 zijn<br />
doctorsgraad en vroeg zijn gasten om een gift voor<br />
wetenschappelijk <strong>MS</strong>-onderzoek. Er werd<br />
€ 4.557,50 gedoneerd.<br />
Tim behaalt twee doelen<br />
Sinds een aantal jaar heeft Tim van Leeuwen zijn<br />
plezier gevonden in het hardlopen. Tim kent van<br />
dichtbij wat de ziekte <strong>MS</strong> doet met iemand en diens<br />
omgeving. Om die reden koppelde Tim zijn<br />
persoonlijke doel, het lopen van de halve marathon<br />
van Barendrecht aan nog een doel: zijn steentje<br />
bijdragen aan onderzoek naar <strong>MS</strong>. En dat is gelukt:<br />
Tim liep het mooie bedrag van € 635 bij elkaar.<br />
22
Een kerstcadeau voor Stichting<br />
<strong>MS</strong> Research<br />
Tijdens de Christmas Auction 2022 combineerde Grand<br />
Prix-amazone Suus Kuyten voor het tweede jaar op rij haar<br />
‘zin in kerst’ met de verkoop van paarden. Deze keer werd<br />
er ook op pony Rudolph geboden, de opbrengst ging<br />
volledig naar Stichting <strong>MS</strong> Research. Een eerbetoon aan<br />
vriendin Isabelle Boon. Pony Rudolph kreeg een warm<br />
thuis en bracht € 13.500 op.<br />
© Marjolein Koning.<br />
Groningers in actie<br />
voor <strong>MS</strong>-onderzoek<br />
Voor het vijfde jaar op rij organiseerde<br />
Tamme Beenes een tafeltennistoernooi in<br />
Middelstum, Groningen. Vijftig personen namen<br />
deel en daarmee was het toernooi uitverkocht.<br />
Ondanks de mooie bokalen die er te winnen waren,<br />
ging het er zeker ook om een zo hoog mogelijk<br />
bedrag op te halen voor onderzoek naar <strong>MS</strong>.<br />
Stichting <strong>MS</strong> Research heeft uit de opbrengst<br />
€ 631 mogen ontvangen.<br />
23
Ik wil me<br />
graag blijven<br />
inzetten voor<br />
kinderen met <strong>MS</strong><br />
Arlette Bruijstens onderzocht de<br />
ziekte en het verloop van <strong>MS</strong> bij kinderen.<br />
Arlette komt uit Breda en woont sinds haar studietijd<br />
in Rotterdam. Ze houdt van uitdagingen om zich<br />
te ontwikkelen en zo het beste uit<br />
zichzelf te halen. Haar omgeving typeert haar als<br />
een sportieve en enthousiaste teamspeler die soms<br />
ook behoorlijk eigenwijs kan zijn. Als bekroning op<br />
haar werk behaalde Arlette onlangs haar<br />
doctorstitel voor haar onderzoek binnen het<br />
Nationaal Kinder <strong>MS</strong> Centrum en <strong>MS</strong>-centrum<br />
Eras<strong>MS</strong> aan het Erasmus MC.<br />
Begeleiding van families<br />
“Deze promotie betekent voor mij een afsluiting<br />
van een erg leerzame en mooie periode, waarin ik<br />
kinderen met <strong>MS</strong> en hun families heb mogen<br />
begeleiden. Ik heb me ingezet voor deze patiëntengroep<br />
met zowel landelijk als internationaal onderzoek<br />
onder begeleiding van dr. Rinze Neuteboom.<br />
De promotie zelf was een bijzondere gebeurtenis.<br />
Ik was vereerd dat commissieleden uit de hele<br />
wereld, van Parijs tot aan Canada, naar Nederland<br />
24
kwamen om van gedachten te wisselen over mijn<br />
onderzoek. Deze promotie geeft mij de mogelijkheid<br />
om me als onderzoeker in de toekomst verder in te<br />
zetten voor kinderen met <strong>MS</strong>.”<br />
Snelle diagnose en<br />
behandeling<br />
De bevindingen van Arlette dragen bij aan een beter<br />
begrip van de ziekte en het ziektebeloop van <strong>MS</strong> bij<br />
kinderen, maar ook van <strong>MS</strong> op volwassen leeftijd.<br />
Zo vond Arlette dat er al vanaf het begin van de<br />
ziekte sprake is van blijvende zenuwschade: “Zowel<br />
eiwitten in het hersenvocht als de hoge waarden<br />
van de marker neurofilament in het bloed tonen dit<br />
Kinderen met <strong>MS</strong><br />
hebben nog een heel<br />
leven voor zich.<br />
aan. Een vroege en adequate behandeling bij<br />
kinderen met <strong>MS</strong> is daarom van enorm groot<br />
belang. Dit kan namelijk nieuwe zenuwschade<br />
voorkomen en daarmee het risico op blijvende<br />
klachten verminderen.” Daarnaast zag Arlette dat<br />
een verstoorde darmflora op zichzelf geen oorzaak<br />
is van <strong>MS</strong>. Wel vond ze een andere aanwijzing.<br />
Andere risicofactoren voor <strong>MS</strong>, zoals overgewicht,<br />
kunnen via de darmflora mogelijk invloed hebben<br />
op het ontstaan en beloop van <strong>MS</strong>. Dit is een<br />
belangrijke bevinding voor vervolgonderzoek naar<br />
darmflora als aangrijpingspunt voor behandeling of<br />
preventieve strategie voor <strong>MS</strong>.<br />
Als laatste heeft Arlette met behulp van Europese<br />
samenwerkingsverbanden de verschillende<br />
aandoeningen die lijken op <strong>MS</strong> beter in kaart<br />
gebracht. Hierdoor kunnen neurologen beter<br />
onderscheid maken tussen <strong>MS</strong> en ziekten die<br />
hierop lijken en dus snel en juist de diagnose <strong>MS</strong><br />
kunnen stellen bij kinderen.<br />
Hersenen in ontwikkeling<br />
Op de vraag waarom Arlette gekozen heeft voor<br />
het <strong>MS</strong>-onderzoek is ze uitgesproken: “<strong>MS</strong> is een<br />
ziekte die jonge mensen treft in de bloei van hun<br />
leven en grote invloed heeft op de kwaliteit van het<br />
leven. Mijn onderzoek heeft zich met name gericht<br />
op kinderen met de ziekte <strong>MS</strong>. Ik vind het belangrijk<br />
om de kennis en prognose van deze ingrijpende<br />
en onzekere ziekte te verbeteren. Juist omdat bij<br />
kinderen de hersenen nog volop in ontwikkeling<br />
zijn en zij nog een heel leven voor zich hebben.<br />
Daarbij intrigeert het me dat de werkelijke oorzaak<br />
van <strong>MS</strong> na jaren onderzoek nog steeds onbekend<br />
is, ondanks dat de werking van het afweersysteem<br />
zo logisch lijkt. Daarom draag ik graag bij aan het<br />
verder ontrafelen en begrijpen van deze ziekte.”<br />
Toekomst<br />
Hoe ziet Arlette haar toekomst? “Het is mijn ambitie<br />
om later als (kinder)neuroloog de patiëntenzorg te<br />
combineren met onderzoek naar <strong>MS</strong> en<br />
aanverwante aandoeningen waarbij myeline<br />
aangetast raakt. Momenteel ben ik werkzaam als<br />
arts-assistent neurologie in het Albert Schweitzer<br />
ziekenhuis in Dordrecht. Hierna ga ik weer aan de<br />
slag in het Erasmus MC, met het doel mezelf verder<br />
te ontwikkelen tot neuroloog en daarnaast het<br />
onderzoek en de Europese samenwerking die wij<br />
vanuit het Nationaal Kinder <strong>MS</strong> Centrum hebben<br />
opgezet te vervolgen.”<br />
Ik draag graag bij aan<br />
het verder ontrafelen en<br />
begrijpen van deze ziekte.<br />
25
Op welke wijze kunt u<br />
Mogelijk heeft u er al iets over gehoord: na meer dan 46 jaar wordt per 1 juni 2023 het gebruik van de<br />
acceptgirokaart afgeschaft. Daarom sturen wij u voortaan geen acceptgirokaarten meer waarmee u uw<br />
donatie aan Stichting <strong>MS</strong> Research kunt overmaken. Gelukkig hebben veel goede doelen in Nederland in<br />
samenwerking met Goede Doelen Nederland gewerkt aan een oplossing. Een oplossing die het voor u<br />
makkelijk maakt om op vertrouwde wijze uw donatie aan het goede doel over te maken.<br />
Uw donatie<br />
Ontvangt u van ons post en bent u gewend een<br />
donatie uitsluitend over te maken met gebruik<br />
van de acceptgirokaart, dan krijgt u voortaan<br />
het formulier voor de eenmalige gift met een<br />
retour-enveloppe. Uw gegevens staan ingevuld<br />
op de een malige gift. U kunt het gewenste<br />
donatie bedrag invullen, de kaart ondertekenen<br />
en in de retour-enveloppe aan ons toesturen.<br />
De toegezegde donatie wordt vervolgens<br />
eenmalig van uw bank rekening afgeschreven.<br />
Eigenlijk net zoals bij de acceptgirokaart, met<br />
Mijn eenmalige gift<br />
Giftbedrag:<br />
IBAN:<br />
Naam:<br />
Adres:<br />
Postcode:<br />
Handtekening:<br />
De acceptgiro verdwijnt. Maar u bent nog steeds nodig.<br />
Uw bank stopt per 1 juni 2023 met de verwerking van de acceptgiro. Maar uw steun is nog steeds nodig.<br />
Vanaf nu kunt u doneren met ‘Mijn eenmalige gift’. Uw gift via dit formulier is eenmalig, u zit dus nergens aan vast.<br />
Stuur dit formulier niet naar de bank, maar verzend deze in de retourenvelop<br />
aan Stichting <strong>MS</strong> Research. Een postzegel is niet nodig.<br />
JA, ik steun Stichting <strong>MS</strong> Research eenmalig met:<br />
€<br />
Woonplaats:<br />
Betaalkenmerk: 1234 5<strong>67</strong>8 1234 5<strong>67</strong>8<br />
Datum:<br />
Plaats:<br />
Huisnr:<br />
Stuur ‘Mijn eenmalige gift’ in de bijgevoegde retourenvelop naar ons op. Dank voor uw steun!<br />
Eenmalige donatie<br />
SEPA MACHTIGING<br />
Door ondertekening van dit formulier geeft<br />
u toe stemming aan: Stichting <strong>MS</strong> Research<br />
om een eenmalige incasso-opdracht naar uw<br />
bank te sturen. En aan uw bank om deze<br />
afschrijving conform de opdracht van<br />
Stichting <strong>MS</strong> Research uit te voeren.<br />
Als u het niet eens bent met deze af schrijving<br />
kunt u deze binnen 8 weken eenvoudig laten<br />
terugboeken door contact op te nemen met<br />
uw bank. Uw donatie schrijven wij rond de<br />
30e van deze of volgende maand af. Deze<br />
afschrijving gebeurt nooit binnen de wettelijke<br />
termijn van 14 dagen.<br />
Ons incassant ID: NL08ZZZ412013600000<br />
Stichting <strong>MS</strong> Research<br />
Schoolstraat 174, 2252 CN Voorschoten<br />
Voorbeeld mijn eenmalige gift formulier<br />
dien verstande dat u ons nu toestemming geeft<br />
om deze handeling uit te voeren. Deze handeling wordt eens per maand uitgevoerd. Het kan dus enige tijd in<br />
beslag nemen voor uw donatie wordt afgeschreven. Het CBF-logo staat op deze kaart, dit staat garant voor<br />
de betrouwbaarheid.<br />
Ontvangt u van ons post en bent u gewend<br />
om uw donatie digitaal over te maken<br />
(internetbankieren of met gebruik van de<br />
JA, ik help mee en steun<br />
Stichting <strong>MS</strong> Research eenmalig met een gift<br />
1.<br />
QR-code), dan ontvangt u een eenmalige<br />
giftkaart voorzien van uw gegevens en een<br />
betalingskenmerk waarmee u op gebruikelijk<br />
wijze uw donatie kunt over maken.<br />
2.<br />
3.<br />
Heeft u een automatische afschrijving voor<br />
Hartelijk dank voor uw gift<br />
Voorbeeld mijn eenmalige digitale gift formulier<br />
Stichting <strong>MS</strong> Research, dan verandert er<br />
niets voor u en blijft de afschrijving zoals<br />
het was.<br />
26
u ons steunen?<br />
Doneren met<br />
belastingvoordeel<br />
Wilt u het onderzoek naar <strong>MS</strong> breder steunen en<br />
de fiscus een handje laten meehelpen? Dat is<br />
mogelijk met periodiek schenken. Het levert u en<br />
het onderzoek naar <strong>MS</strong> voordeel op. Als u uw gift<br />
aan Stichting <strong>MS</strong> Research voor minimaal 5 jaar<br />
vastlegt als een periodieke schenking, kunt u<br />
deze aftrekken van de belasting. Het vastleggen<br />
van een periodieke schenking kan digitaal of op<br />
papier, hiervoor heeft u geen notaris nodig.<br />
Wilt u meer informatie of uw voordeel berekenen,<br />
bezoek onze website<br />
msresearch.nl/periodiekschenken.<br />
U kunt ook telefonisch contact opnemen met ons<br />
bureau, dan helpen wij u hierbij.<br />
Goed nalaten<br />
Steeds meer mensen nemen een goed doel of<br />
meerdere goede doelen op in hun testament, om<br />
zo zeker te stellen dat het werk dat zij jarenlang<br />
steunen voortgang kan vinden.<br />
erfgenamen. Stichting <strong>MS</strong> Research aanvaardt<br />
een nalatenschap altijd ‘beneficiair’. Door deze<br />
manier van aanvaarden is onze Stichting niet met<br />
het eigen vermogen aansprakelijk voor de schulden<br />
van de nalatenschap.<br />
Nalaten aan een goed doel kan alleen via een<br />
testament dat door een notaris is opgemaakt.<br />
Een codicil (eigen handgeschreven verklaring) is<br />
niet voldoende. Er zijn twee manieren om na te<br />
laten aan een goed doel:<br />
Erfstelling<br />
Sommige donateurs kiezen ervoor om Stichting<br />
<strong>MS</strong> Research op te nemen als (mede-)erfgenaam<br />
in hun nalatenschap. Stichting <strong>MS</strong> Research<br />
en eventuele mede-erfgenamen erven dan alle<br />
tegoeden en schulden van de nalatenschap.<br />
De grootte van het erfdeel is afhankelijk van de<br />
totale omvang van de nalatenschap en het aantal<br />
Legaat<br />
Een legaat is een bepaling in uw testament die<br />
aangeeft dat u een vastgesteld geldbedrag of<br />
goed nalaat aan een door u gekozen persoon<br />
of organisatie. De grootte van het legaat is niet<br />
afhankelijk van de totale omvang van de nalatenschap.<br />
Een legaat kan een geldbedrag zijn,<br />
maar ook een goed (zoals een huis of waardevol<br />
voorwerp). In deze regeling wordt Stichting <strong>MS</strong><br />
Research benoemd als legataris in uw testament.<br />
Om een erfstelling of een legaat vast te leggen dient<br />
u contact op te nemen met een notaris. Erfstelling<br />
en legaten worden vastgelegd in een testament.<br />
27
Instabiele hersenen<br />
oorzaak voor<br />
geheugenproblemen?<br />
Menno Schoonheim en Tommy Broeders ontdekken een nieuw<br />
mechanisme voor cognitieve klachten bij <strong>MS</strong>.<br />
Concentratieproblemen, vergeetachtigheid, moeite<br />
om meerdere dingen tegelijk te doen. Deze zogenaamde<br />
cognitieve problemen zijn herkenbaar voor<br />
veel mensen met <strong>MS</strong>. Ze kunnen een belemmering<br />
zijn bij dagelijkse activiteiten, bijvoorbeeld in je<br />
werk en bij sociale contacten met vrienden.<br />
Hulpmiddelen en therapie kunnen mensen helpen<br />
om beter te leren omgaan met hun klachten. Daarom<br />
willen onderzoekers Menno Schoonheim en Tommy<br />
Broeders van het <strong>MS</strong> Centrum Amsterdam<br />
achterhalen waar de problemen precies vandaan<br />
komen. Met nieuwe MRI-technieken hebben zij een<br />
mogelijke oorzaak gevonden voor de cognitieve<br />
problemen bij <strong>MS</strong>: “instabiele” hersenen.<br />
28
Het is belangrijk te kijken<br />
waar deze instabiliteit van<br />
de hersenen bij <strong>MS</strong> door<br />
komt.<br />
Communicatie in de<br />
hersenen<br />
Hersengebieden zijn constant met elkaar in overleg.<br />
De verschillende gebieden moeten goed met elkaar<br />
kunnen praten om informatie op de juiste plek te<br />
krijgen. Zo komt de juiste informatie samen in het<br />
hersengebied dat bijvoorbeeld je ogen of arm aanstuurt,<br />
of bijvoorbeeld gebieden die betrokken zijn<br />
bij concentratie en dingen onthouden. Daar hebben<br />
de hersenen verschillende handige trucjes voor.<br />
“In dit onderzoek hebben we op een nieuwe<br />
manier gekeken naar hoe hersengebieden met<br />
elkaar praten”, vertelt Tommy. “We zien dat<br />
hersengebieden vaak kleine clubjes vormen die<br />
sterk met elkaar verbonden zijn en veel met elkaar<br />
praten. Een beetje zoals een groep goede vrienden.<br />
Hersengebieden veranderen constant van clubje,<br />
zodat informatie snel tussen clubjes uitgewisseld<br />
kan worden. Bij gezonde mensen is er een goede<br />
balans in de hoeveelheid switchen tussen clubjes.<br />
Tegelijkertijd is er bij hen een stabiele kern van<br />
hersengebieden die informatie binnen een clubje<br />
kan verwerken. We vonden echter dat bij mensen<br />
met <strong>MS</strong>, die last hebben van cognitieve problemen,<br />
dit switchen vaker plaatsvindt. Hun hersenen waren<br />
dus instabieler.”<br />
Hoe nu verder?<br />
De resultaten van het onderzoek van Menno en<br />
Tommy zijn erg belangrijk om beter te begrijpen<br />
waarom en hoe cognitieve problemen bij <strong>MS</strong><br />
ontstaan. “Wij zijn één van de eersten die op deze<br />
manier hebben gekeken naar hoe cognitieve<br />
klachten vertaald kunnen worden naar de<br />
communicatie tussen hersenengebieden”, aldus<br />
Tommy. Maar, vervolgstappen zijn zeker nodig.<br />
Menno: “We willen graag beter begrijpen waarom<br />
deze instabiele communicatie zorgt voor cognitieve<br />
problemen in <strong>MS</strong>. In vervolgonderzoek gaan we ons<br />
daarom focussen op het beloop van deze netwerkstoornissen<br />
over tijd. Dit gaan wij doen door data<br />
samen te voegen van vele andere <strong>MS</strong>-centra in een<br />
groot internationaal consortium. Met deze enorme<br />
dataset kunnen we het hersennetwerk onderzoeken<br />
vanaf heel vroege tot progressieve <strong>MS</strong>. Zo kunnen<br />
we het ontstaan van cognitieve stoornissen echt<br />
zien gebeuren. Het is belangrijk te kijken waar deze<br />
instabiliteit van de hersenen bij <strong>MS</strong> door komt. Wij<br />
willen begrijpen welke vormen schade door <strong>MS</strong> in<br />
welke ziektefase we hard moeten aanpakken om<br />
het netwerk zo goed mogelijk te ondersteunen.<br />
Tommy vult aan: “In de toekomst kunnen artsen<br />
dan hopelijk sneller bepalen wie meer kans heeft op<br />
het krijgen van cognitieve problemen, zodat deze<br />
snel aangepakt kunnen worden!”<br />
Hersengebieden<br />
vormen clubjes, net als<br />
goede vrienden.<br />
De resultaten van dit onderzoek komen voort<br />
uit verschillende projecten en het vijfde<br />
onderzoeksprogramma van <strong>MS</strong> Centrum<br />
Amsterdam. Dit onderzoek is mede mogelijk<br />
gemaakt door donateurs van Stichting <strong>MS</strong><br />
Research.<br />
29
Katelijn<br />
Jan-Willem<br />
Arts-onderzoeker en ervaringsdeskundige<br />
aan de keukentafel.<br />
Katelijn Blok, 34 jaar, arts-onderzoeker. Ze verdeelt<br />
haar uren over het Albert Schweitzer Ziekenhuis in<br />
Dordrecht en het ErasmusMC in Rotterdam.<br />
Omschrijft zichzelf als zorgzaam, sociaal, maar ook<br />
wat chaotisch. Aan dezelfde tafel zit Jan-Willem,<br />
48 jaar, werkzaam in het bankwezen. Hij typeert<br />
zichzelf als gedreven, maar vriendelijk en<br />
behulpzaam. In 2005 kreeg hij de diagnose <strong>MS</strong>.<br />
Waarom <strong>MS</strong>-onderzoek<br />
Tijdens een vrijdagmiddag borrel kwam Katelijn in<br />
gesprek met (de in 2019 overleden) prof.dr. Rogier<br />
Hintzen, oprichter en hoofd van het <strong>MS</strong>-centrum<br />
Eras<strong>MS</strong> in Rotterdam. Hij hield een enthousiast<br />
betoog over het <strong>MS</strong>-onderzoek en droeg hiermee<br />
zijn bevlogenheid aan haar over. En zo geschiedde.<br />
Ervaringsdeskundigen panel<br />
Jan-Willem is lid van het ervaringsdeskundigen<br />
panel van Stichting <strong>MS</strong> Research. Hij beoordeelt<br />
samen met andere panelleden subsidieaanvragen<br />
van onderzoekers. “Toen ik <strong>MS</strong> kreeg heb ik dit<br />
eerst moeten verwerken. Ik ontkende de eerste vijf<br />
jaar mijn ziekte. Nadat ik via mijn werk een<br />
30
Terugkoppeling van<br />
mensen met <strong>MS</strong> geeft me<br />
energie en motivatie en dan<br />
weet ik weer waarvoor ik het<br />
doe.<br />
coaching-traject doorliep realiseerde ik mij pas dat<br />
het anders moest. Doordat er nog maar weinig<br />
medicijnen en hulpmiddelen op de markt waren,<br />
wilde ik zelf bijdragen aan onderzoek naar <strong>MS</strong>.<br />
Ik heb mij op veel plekken aangemeld, maar mijn<br />
bijdrage was beperkt. Ook zocht ik contact met de<br />
universiteit van Delft, waar een looprobot in<br />
ontwikkeling was. Ik wilde graag meedoen om te<br />
testen, maar helaas was het niet geschikt voor<br />
mensen met <strong>MS</strong>. Toen het verzoek voor participatie<br />
in het ervaringsdeskundigen panel voorbijkwam,<br />
heb ik me meteen ingeschreven.”<br />
Feedback van mensen met <strong>MS</strong><br />
“<strong>MS</strong> is een brede ziekte en er is nog veel onbekend.<br />
Daarom is het belangrijk onderzoek te doen dat<br />
ertoe doet.“, zo stelt Katelijn. “Ik doe heel specifiek<br />
onderzoek naar de primair progressieve vorm van<br />
<strong>MS</strong>. Soms ben je als onderzoeker een hele dag<br />
bezig met bijvoorbeeld het zoeken van bronnen.<br />
Dan denk je wel eens: ‘waar ben ik nu eigenlijk mee<br />
bezig’. Terugkoppeling van mensen met <strong>MS</strong> geeft<br />
me energie en motivatie en dan weet ik weer<br />
waarvoor ik het doe. Tot nu toe hebben we<br />
onvoldoende grip om een goede behandeling te<br />
kunnen bieden. De aanvallen kunnen we dempen.<br />
Maar <strong>MS</strong> is meer dan alleen de aanvallen.<br />
<strong>MS</strong> is een ziekte van het centraal zenuwstelsel,<br />
daardoor zijn er beperkingen in wat je kunt onderzoeken.<br />
Het zou leerzaam zijn om periodiek een<br />
stukje hersenweefsel van iemand met <strong>MS</strong> te kunnen<br />
uitnemen en te onderzoeken. Maar dat kan natuurlijk<br />
niet. Dat maakt <strong>MS</strong>-onderzoek lastig. Ik zie de<br />
hersenen als een soort van black box.”<br />
Kwaliteit van leven<br />
Wat betekent een leven met <strong>MS</strong> voor Jan-Willem zelf:<br />
“De ziekte kan zo verlammend zijn, dat het ervoor<br />
zorgt dat je niet meer participeert in de samenleving.<br />
Daarom ben ik op zoek gegaan naar hulpmiddelen<br />
om <strong>MS</strong> ‘leefbaar’ te maken. De gesprekken met een<br />
ergotherapeut, mobility centrum en revalidatiearts<br />
zijn, helaas, op eigen initiatief geweest. Deze blijken<br />
zeer waardevol te zijn. In mijn beleving moet er dus,<br />
naast het basale onderzoek, ook meer aandacht<br />
komen voor het aspect kwaliteit van leven.”<br />
Toekomst<br />
Op de vraag hoe Katelijn de toekomst ziet,<br />
antwoordt ze: “Er zijn grote stappen gezet in de<br />
afgelopen decennia. Behandelingen tegen schubs/<br />
aanvallen van <strong>MS</strong> geven een betere uitkomst. Meer<br />
samenwerking tussen centra en uitwisseling van<br />
data, moeten uiteindelijk leiden tot een versnelling<br />
in het onderzoek.” Jan-Willem geeft aan dat hij zijn<br />
<strong>MS</strong> geaccepteerd heeft. Wat hij niet accepteert zijn<br />
de momenten dat het ineens minder met hem gaat.<br />
Hij weet dat hij door de inzet van de juiste<br />
hulp(middelen) zijn leven dragelijker kan maken.<br />
Mede hierdoor ziet hij de toekomst positief. “Het<br />
moment dat het minder wordt gaat er komen, maar<br />
tot die tijd doe ik leuke dingen. Nadenken over de<br />
negatieve kanten heeft geen zin.”<br />
Er moet meer aandacht<br />
komen voor kwaliteit van<br />
leven.<br />
31
“ Er zijn inmiddels meer<br />
dan vijftien verschillende<br />
<strong>MS</strong>-behandelingen.<br />
Hierdoor wordt een<br />
individuele benadering<br />
mogelijk.”<br />
Prof.dr. Joep Killestein