Inkijkexemplaar Fiets 11

JAARGANG 43
#11NOVEMBER 2024
GRATIS TRAININGS & VOEDINGSGIDS
TREK
PROCALIBER GEN 3
VOLLEDIG
VERNIEUWD
64
WIELERAVONTURIER
JEROEN MEIJERS
22
BIKEPACKEN OP DE
WADDENEILANDEN
14
LEKKER EIGENZINNIG:
DE ORBEA ORCA

4 INHOUD FIETS 11
EDWIN HAAN
HOOFDREDACTEUR
VERGROENEN
Voor het nummer dat je nu in handen hebt, ging ik op
bezoek bij Schwalbe in Duitsland. Om eens te zien
wat er komt kijken bij het maken van een goede band
én om uit te zoeken wat zij doen om de fietsindustrie
een beetje groener te maken. Een hoop, zo bleek. Het
gaat veel verder alleen wat greenwashing-kreten de
wereld in slingeren, zoals genoeg bedrijven doen. Ik
was in elk geval aardig onder de indruk, je leest
erover vanaf pagina 40. Een week voor dit bezoek
hadden we ex-prof Tom Leezer te gast in onze podcast.
Tom is hard aan het werk om zijn kledingmerk
Velor een succes te maken. Zijn droom is om een
gesloten keten te creëren waarbij van oude shirts
nieuwe gemaakt worden, in plaats van alles maar
gewoon te verbranden of te verschepen naar grote
stortplaatsen in Afrika. Net als Schwalbe had hij
meer dan alleen een goed verhaal. Hij kan resultaten
tonen, de eerste circulaire shirts zijn al gemaakt.
Ik vind dat inspirerend, dat mensen niet alleen voor
de winst gaan, maar ook oog houden voor onze aardkloot.
Wij proberen daar ook ons steentje aan bij te
dragen. Bijvoorbeeld door in onze drukkerij over te
stappen van plastic verpakkingen naar paper wraps.
Binnenkort krijg je Fiets in zo’n wrap geleverd. Het
zijn misschien allemaal kleine dingen, maar als je
ze bij elkaar optelt tikt het toch lekker aan. Alle kilometers
die wij met z’n allen op de fiets afleggen in
plaats van met de auto helpen daar ook aan mee.
Heb je meteen een mooi excuus om straks nog even
een rondje te gaan doen...
Veel leesplezier!
@edwinhaan
fiets.nl • fiets.nl/forum
x.com/fietsmagazine
facebook.com/fietsmagazine
fiets.nl/podcast
30
14
18
44
48
88
TESTS
ORBEA ORCA
M30ILTD PWR
Orbea maakte geen halve aeroracer
maar een ouderwetse, pure
klimfiets. Waar zie je dat nog?
WINSPACE T1550 GEN2
Chinees spul? Dat kan nooit goed
zijn, denken veel mensen. Maar
dat is niet terecht, bewijst deze
opvallend onopvallende racer.
TREK PROCALIBER GEN 3
De vorige generatie van deze MTB
kreeg van ons een mooie 8. Doet
de nieuwe Procaliber daar een
schepje bovenop?
MERIDA NINETY-SIX RC XT
Zoek je grip en comfort? Dat zit
met deze hardtail wel snor.
SPECIALIZED CRUX
EXPERT
Léon van Bon test een gravelbike
zonder poespas, die draait om de
essentie van fietsen. De crux,
kortom.

5 INHOUD FIETS 11
18
78
ACHTERGROND
30 MUSEUMSTUKKEN
Geen tijd voor een bezoek
aan wielermuseum Koers in
Roeselare? Wij pikten de
krenten uit de pap: deze
maand tonen we je drie
fietsen met een verhaal,
volgende editie nog drie.
38
HARRIES GEHEIM
Van de Olympische Spelen
in Parijs tot de WK baan
in Denemarken: Harrie
Lavreysen is bijna een
garantie voor goud. Tien
feiten over dit sprintwonder.
22
52
OP DE FIETS
VIJF OP EEN RIJ
Van Texel tot Schiermonnikoog:
alle vijf bewoonde
Waddeneilanden van
Nederland in één heerlijke
bikepackingtrip.
ZWAAR MASSIEF
De gravelversie van de MTBroute
Grande Traversée du
Massif Central is prachtig,
maar ook afzien.
TECHNIEK
RUBRIEKEN
06 Startschot
08 Kort-Kort + colofon
37 Column Thomas Braun
60 Service Course
62 JOIN
63 Fietser
69 Column Ellen van Dijk
70 Gezien & Getest
84 Top 10: crossen
87 Column Peter Winnen
94 In de wind:
Radweltpokal
98 Volgende maand
40 SCHWALBE!
Op bezoek bij de Duitse
bandenspecialist Schwalbe,
die hard werkt aan groenere
producten.
64 AZIËGANGER
Jeroen Meijers fietst al jaren
in oosterse dienst. Hoe is het
leven van een Hollandse
renner in Azië?
78
DE JUISTE KEUZE
In aflevering 5 van onze
serie Zo zit jij goed: waar
moet je op letten bij de
aanschaf van een nieuwe
fiets? En nee, we bedoelen
niet of hij een kek kleurtje
heeft...
70

23 BIKEPACKEN WADDENHOPPEN
WAD
DEN
VAN TEXEL TOT
SCHIERMONNIKOOG
HOP
PEN
De Waddeneilanden vormen
een populaire plek voor velen,
van fietsers en wandelaars
tot vogelaars en strandliefhebbers.
De eilanden apart
bezoeken is niet zo lastig.
Erwin Sikkens ging met fietsvriend
Douwe een stap verder
en bikepackend bezochten
ze alle vijf de eilanden op
rij. En beleefden bijzondere
avonturen, ook op zee.
TEKST & FOTO'S ERWIN SIKKENS

24 BIKEPACKEN WADDENHOPPEN
‘De Vriendschap’ lees ik op de romp van het schip
dat ons naar Vlieland zal varen. De laatste tros wordt
losgeworpen en niet veel later kabbelt de voormalige vissersboot
met Douwe en ik aan boord weg van de Texelse kust. We
laten het eerste van de vijf Nederlandse Waddeneilanden al
achter ons, maar pas nu voelt het alsof we echt op avontuur
zijn. Tot aan de pier aan de noordkant van het eiland voelde
het allemaal nog wat makkelijk, en dat was het eigenlijk ook.
In de zomer maakt de veerboot vanaf Den Helder de korte
overtocht naar Texel dusdanig vaak, dat er net zo goed een
brug had kunnen liggen. Vele dagjesmensen, al dan niet met
hun auto, verkennen het eiland. Texel als verlengstuk van
Noord-Holland. Het bereiken en berijden ervan voelde voor
ons als een warming-up voor het grotere avontuur dat gaat
komen. Desalniettemin was het natuurlijk al genieten. Iedereen
die er weleens komt weet namelijk hoe mooi het hier is.
Lekker uitwaaien op de Wadden, al dan niet met de fiets, is
altijd genieten.
SAHARA VAN HET NOORDEN
Waar het op Texel nog voornamelijk kiezen was tussen
verharde fietspaden of de hobbelige mountainbikeroute,
gaan we vanaf Vlieland het echte Waddenfietsgevoel
beleven. Eindeloze schelpenpaden die door de duinen
slingeren, we kijken er enorm naar uit. Voor ons ligt echter
eerst een ander soort uitdaging. De Vriendschap meert na
een korte overtocht aan op het meest westelijke punt van
Vlieland, een zandplaat met de naam Vliehors, tevens
schietterrein van Defensie op doordeweekse dagen. In deze
Sahara van het noorden is niets anders te vinden dan kilometers
aan alle denkbare varianten van zand. Direct bij het
aanmeren tussen de zeehonden is dat voornamelijk onfietsbaar
zuigend zand. Hoewel we nog even overwegen de uitdaging
aan te gaan, overtuigt de chauffeur van de Vliehors
Expres ons gelukkig mee te gaan met de rest van de groep.
In zijn speciaal aangepaste voertuig met gigantische banden
neemt hij ons mee over de twee zwaarste kilometers van
het terrein, alvorens we ons op het eerste het beste stevige
strand laten afzetten. De truck schiet al snel weg richting de
bewoonde wereld en laat ons achter, ver van alles en iedereen.
Een uniek gevoel in ons verder vaak zo drukke landje.
De stevige rugwind in combinatie met het harde strand
en niet veel later de beloofde kilometers aan schelpenpad,
voeren ons in rap tempo over het eiland. Onze eerste nacht
brengen we door op natuurkampeerterrein Lange Paal. Op
de kaart zijn we in minder dan een dag tijd al behoorlijk ver
gevorderd, maar zoals gepland zal het tij keren. De volgende
ochtend nemen we bij een bakkertje in Oost-Vlieland uitgebreid
de tijd voor het ontbijt, om het ook daarna rustig aan
te doen. Na een bezoek aan de vuurtoren op het Vuurboetsduin,
kiezen we voor de slingerende omweg richting de
jachthaven. Niet alleen willen we het eiland verkennen,
maar ook hebben we tijd te doden. De Waddentaxi die ons
naar Terschelling zal varen, doet dat pas na drieën in de
LINKS: Aan het roer van zeilschip Willem Jacob. RECHTS: Zeehonden op een zandplaat tussen Terschelling en Ameland.

‘IK HEB HET NIET SLECHT, NEE’
WIELER
AVONTURIER
IN AZIË
TEKST MICHAEL KERKHOF FOTO’S COR VOS

65 TRAINING & VOEDING JEROEN MEIJERS
Hoe is het om als Nederlander vooral koersen in Azië te rijden? Jeroen Meijers (31)
weet inmiddels niet beter en rijdt al vijf seizoenen voor Aziatische ploegen. Waar
loopt hij zoal tegenaan en zit er een beetje muziek in het Aziatische wielrennen?
“Toen ik in 2018 bij Roompot-Nederlandse Loterij zat,
vertrok ploegmaat Tim Ariesen halverwege het seizoen
naar China. De mechanieker van die ploeg wilde een nieuw
team opstarten en zocht renners. Via Tim ben ik aan het einde
van het seizoen overgestapt, al twijfelde ik heel erg. Ik wilde
graag bij Roompot blijven, maar had nog geen nieuw contract.
Tim zei: ‘Ga toch mee, je krijgt spijt als je niet gaat.’ Uiteindelijk
ging ik het avontuur aan.”
Wie niet beter weet, zou denken dat het avontuur altijd al
lonkte voor Jeroen Meijers, die van 2013 tot en met 2016 bij
het Rabobank Development Team reed en in 2017 en 2018
prof was bij Roompot. “Maar dat is in de loop der jaren pas
gekomen. Vroeger wilde ik niet eens mee op schoolkamp. In
het begin vond ik het ook helemaal niks in China. Ik dacht: wat
doe ik hier? Soms werd een koers uit het niets een paar dagen
ingekort en ging er organisatorisch van alles mis. In Europa is
dat allemaal een stuk beter geregeld. Maar uiteindelijk ben ik
het leuker gaan vinden. Ik kon het meer loslaten.”
WIELRENNEN IN AZIË
Om een paar professionele Aziatische wielrenners op
te noemen, moet je al over behoorlijk wat wielerkennis
beschikken. In het baanwielrennen zijn er genoeg subtoppers
te vinden, maar op de weg? Fumiyuki Beppu (41) was
meer dan vijftien jaar prof en reed nog als ploeggenoot van
Lance Armstrong bij Discovery Channel. Yukiya Arashiro
(39) is nog zo’n ouderdomsdeken die nog altijd actief is
(Bahrain Victorious). Maar verder? Her en der rijdt wel
een verdwaalde Japanner of Chinees rond, maar dat heeft
zoals bij EF Education-EasyPost dan weer met marketingtechnische
redenen te maken.
Toch wordt het wielrennen in Azië serieus genomen. Aan
het eind van het jaar worden er zelfs grote wielerkoersen
georganiseerd in China, Maleisië en Japan. De Tour of Qinghai
Lake, Ronde van Hainan, Tour of Taihu Lake en Ronde
van Langkawi staan op de UCI-kalender net zo hoog aangeschreven
als de Ronde van België (UCI 2.Pro-koers). Met
de Tour of Guangxi in oktober is er zelfs een heuse World
Tour-etappekoers, al is het de vraag in hoeverre de gemiddelde
Europese wielerfan op zulke koersen zit te wachten.
Omdat punten sprokkelen steeds belangrijker is geworden
in de wielersport, komen veel profploegen maar al te
graag naar Azië om ‘even te scoren’, wat overigens ten
koste gaat van regionale ploegen die daardoor plaats moeten
maken. Meijers: “Pro Continental-ploegen komen regelmatig
van een koude kermis thuis. In de breedte heb je hier
veel mannen die hard kunnen fietsen, al zijn er in Europa
meer renners die er echt bovenuit steken. Als je een paar
maanden in Europa hebt gefietst en dan weer hier in Azië
komt, doe je wel iets makkelijker voorin mee. Maar de waarden
die hier getrapt worden zijn heel hoog. Vorig jaar heb ik
in de Ronde van Japan mijn beste waarde over 40 minuten
ooit gereden en werd ik slechts twintigste.”
Meijers reed twee jaar voor Taiyuan Miogee Cycling Team,
een continentale ploeg uit China. Daar zat hij samen met
Ariesen en André Looij, de sprinter die net als Ariesen en
Meijers een verleden heeft bij Roompot. In 2021 vertrok
Meijers naar de Maleisische ploeg Terengganu Polygon
Cycling Team. Uiteindelijk reed de uit Tilburg afkomstige
renner drie seizoenen voor de beste ploeg van het continent.
“We reden vooral in Azië. Af en toe gingen we richting
Europa, maar kwamen we niet verder dan Turkije. In totaal
vloog ik vorig jaar zo’n negen keer heen en terug naar
Nederland. Aan het eind van het jaar was ik helemaal
afgedraaid. Daarom ben ik overgestapt naar een Filipijnse
ploeg. Zij rijden voornamelijk in Europa om het niveau van
hun eigen renners te verbeteren. Dat is een goede match.”
NIEUWE PLOEG, ANDERE VISIE
De visie van Victoria Sports Pro Cycling Team, de nieuwe
ploeg van Meijers, is anders dan de visie van veel andere
teams die uitkomen in de Asia Tour. “Je hebt ploegen die
puur wedstrijden rijden in bijvoorbeeld Oman om weer een
ver land af te kunnen strepen. Bij deze ploeg kiezen ze er
bewust voor om een Europees programma te rijden om zo
de Filipijnse renners te verbeteren. Gedurfd, want in Europa
pak je als Aziatische ploeg een stuk minder punten. Daar
draait het bij veel ploegen wel om.”
En dat heeft een reden. Als je genoeg punten verzamelt,
mag je meedoen aan de grotere Aziatische wedstrijden.
“Veel Aziatische ploegen halen buitenlandse renners puur
voor de UCI-punten. Als je als ploeg bij de beste drie van

89 LÉON VAN BON TEST SPECIALIZED CRUX EXPERT
Zoek je in de Van Dale het
woord ‘crux’ op, dan lees je
als omschrijving: ‘Dat is de
crux, daar gaat het om.’
Het is met andere woorden
de essentie van iets. Léon
vraagt zich af: wat is de
essentie van de nieuwe
Specialized Crux?
FIETS GRAVELTEST
SPECIALIZED CRUX EXPERT
TEKST & FOTO’S LÉON VAN BON
DE
ESSENTIE
Voor mijn neus staat geen gewone gravelbike. Allereerst
omdat hij met zijn hoge bracket tevens geschikt is
als cyclocrosser – maar dan wel eentje met de mogelijkheid
om tot 47 millimeter brede banden te monteren. Verder zit
weinig poespas op of aan. Geen nokjes om tassen of bagagedragers
te monteren, geen opbergvakjes in het frame. Niets
van dat. Simpel en clean. In 2024 verwacht je eigenlijk dat
een fiets in deze prijsklasse de kabels door het balhoofd heeft
lopen en als wedstrijdgravelbike ook de nodige aerodynamische
features heeft, maar nee: ook dat heeft deze Crux niet.
Tóch oogt de fiets modern.
Toen Specialized een paar jaar geleden de Crux lanceerde,
prezen de Amerikanen hem aan als de lichtste gravelfiets
van allemaal. Ook de 2025-versie die ik ga testen is voor een
gravelbike nog een echte lichtgewicht, al is er wel een verschil
tussen de duurdere S-Works-versie en deze Specialized.
Die eerste weegt 7,2 kilogram, extreem weinig voor een
gravelfiets. Het model dat voor mij staat, de Specialized
Crux Expert, weegt 8,2 kilo. Nog steeds licht, maar niet
extreem.
ANDERS OPGEHANGEN
Het frame, maatje 54, bevalt mij wel. Mooie strakke lijnen,
zonder tierlantijnen. Dat de kabels buitenom lopen, stoort
mij eerlijk gezegd niet. De fiets is afgemonteerd met een
SRAM Rival eTap AXS-groepset. Met de hydraulische schijfremmen
en 160 millimeter grote schijven heb je in ieder
geval genoeg remkracht. Qua versnellingen zit het ook wel
snor. Het systeem heeft één tandwiel voor (40 tandjes) en
twaalf tandwielen achter (10-44). Dat is voor de gravelritten
die ik doe ruim voldoende bereik.
De vernieuwingen op het 2025-model zijn grotendeels
beperkt gebleven tot een andere achterpad. Dat is nu de
Universal Derailleur Hanger (UDH) van SRAM. Die moet
voor meer precisie en stabiliteit zorgen. Hoognodig volgens
SRAM, want de manier waarop we een versnellingsapparaat
aan een fiets monteren stamt van diep in de vorige eeuw.
Destijds hadden we drie kransjes achter, inmiddels zijn dat
er twaalf. Dat vraagt meer precisie, die de UDH kan leveren.
Nu is de grote truc van UDH dat deze direct op het frame
wordt gemonteerd – maar dat is bij deze Rival-groepset nog
niet mogelijk. Daarom is er een tussenstuk geplaatst, als
overbrugging tussen de nieuwe en oude methode. Dat werkt
op zich prima, maar oogt minder stabiel. En die stabiliteit
was nu juist het probleem dat met UDH getackeld moest
worden... Het zou fijn zijn als de Rival-groepset een

78 SERIE DEEL 5 NAAR EEN PERFECTE ZITPOSITIE
ZO
ZIT JIJ
GOED
#5/5 – DE JUISTE FIETS
Nadat in deel 1, 2, 3 en 4 de schoenplaatjes,
zadelhoogte, stuurpositie en balans op de
fiets aan bod kwamen, legt bikefitter en
redacteur Hans Raven deze keer uit waar je
op moet letten bij de keuze van een nieuwe
fiets. En dan hebben we het niet over de
kleur, het gewicht of de vorm...
TEKST HANS RAVEN FOTO’S EDWIN HAAN