KIJK Geschiedenis 8 - 2024
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
ECHTPAAR OP EXPEDITIE<br />
Hoe de Vissertjes de ruige<br />
Karakoram bedwongen<br />
Van Houtens beroemde wetje schoot hopeloos tekort<br />
KINDERARBEID<br />
EEN ONGRIJPBAAR MONSTER<br />
CHURCHILL<br />
Van buitenbeentje<br />
tot legendarisch<br />
staatsman<br />
GIFRAMP<br />
Veertig jaar<br />
na de hel<br />
van Bhopal<br />
MEGALIETEN<br />
Stonehenge is niet<br />
het enige raadsel<br />
uit de prehistorie
Zie ginds komt<br />
het rijwiel<br />
Den Haag, november 1933. De<br />
goedheiligman arriveert, heel sober,<br />
per fiets op het Binnenhof. Geen<br />
lange stoet, geen muziek, niks van<br />
dat alles. Is het een aanpassing<br />
vanwege de economische crisis die<br />
op dat moment rondwaart? Zo ja,<br />
dan past dat binnen een lange<br />
traditie. Het Sinterklaasfeest heeft<br />
de afgelopen eeuwen namelijk een<br />
scheepslading veranderingen<br />
ondergaan, zoals te lezen valt<br />
vanaf pagina 58.<br />
2 GESCHIEDENIS 8 . <strong>2024</strong><br />
HAAGS GEMEENTEARCHIEF
VOORWOORD<br />
Geroofde schatten<br />
Een paar weken geleden wandelde ik door Machu Picchu in Peru. Ik probeerde me, met in mijn<br />
achterhoofd het kunstroofverhaal van Liesbeth Sparks (zie pagina 6), voor te stellen hoe de eerste<br />
ontdekkingsreizigers de legendarische Inca-stad aantroffen.<br />
De bouw begon rond 1420, ruim honderd jaar later werd Machu Picchu alweer verlaten. Mogelijk<br />
onder druk van de oprukkende Spaanse legers, of doordat de bevolking door ziekten zwaar<br />
gedecimeerd was geraakt. Hoe dan ook, de Spanjaarden slaagden er uiteindelijk nooit in om de stad<br />
te vinden en in de eeuwen erna raakte Machu Picchu overwoekerd en vergeten. Dat veranderde<br />
toen de Duitse goudzoeker en houthandelaar August Berns in 1867 tot de bergstad wist door te<br />
dringen. Met instemming van de Peruaanse regering plunderde Berns er lustig op los en verpatste<br />
allerlei historische Inca-artefacten aan Europese musea.<br />
Begin twintigste eeuw deed de Amerikaanse archeoloog Hiram Bingham, verbonden aan de Yaleuniversiteit,<br />
dat nog eens dunnetjes over – en geniepiger dan Berns. Hij liet kratten vol Incaschatten<br />
uit Machu Picchu naar Amerika verschepen voor onderzoek, met de belofte dat ze binnen anderhalf<br />
jaar terug zouden worden gegeven. Niet dus. Na oeverloos getouwtrek gaf Yale uiteindelijk in 2011,<br />
pas 55 jaar na Binghams dood, voorwerpen terug.<br />
Het bedenkelijke gedrag van de Amerikanen is maar één voorbeeld van internationale kunstroof.<br />
Veel leesplezier met het fantastische artikel over dit onderwerp en alle andere verhalen in deze<br />
<strong>KIJK</strong> <strong>Geschiedenis</strong>.<br />
André Kesseler<br />
Hoofdredacteur<br />
Nog geen<br />
abonnee?<br />
Bekijk de aanbieding<br />
op pagina 67!<br />
Machu Picchu, de ruïnestad waarvan<br />
Hiram Bingham lange tijd als ‘herontdekker’<br />
gold. Sinds 2008 weten we dat<br />
de Duitser August Berns hem<br />
ruim voor was. Beide mannen<br />
namen talloze waardevolle<br />
objecten mee uit de<br />
Inca-stad.<br />
CRAIG HASTINGS/GETTY IMAGES / COVER: NATIONAAL ARCHIEF<br />
Cover: kinderen onder de 12 jaar werden vanaf<br />
1874 beschermd door Samuel van Houtens Kinderwet<br />
– al liet die veel te wensen over – en later de<br />
leerplicht. Maar jonge tieners, zoals deze kinderen in<br />
de Limburgse Staatsmijnen, mochten lange tijd nog<br />
wél volop worden ingezet.<br />
GESCHIEDENIS 8 . <strong>2024</strong> 3
Inhoud<br />
6 Operatie Teruggave<br />
Bij ‘roofkunst’ denken de meeste mensen aan nazi’s en<br />
de kunst die zij stalen van gedeporteerde Joden. Maar<br />
veel Europese musea hangen vol roofkunst met een<br />
heel ander verhaal: schatten uit overzeese gebieden.<br />
De vraag is hoelang dat nog zo zal zijn, want steeds<br />
vaker gaan zulke voorwerpen terug naar het land<br />
van herkomst.<br />
6<br />
12 Historisch nieuws<br />
Het zwaard van Ommerschans en vijf andere ‘reuzenzwaarden’<br />
zijn kopieën van elkaar, een verdwenen poolreiziger<br />
is mogelijk opgegeten door zijn medereizigers –<br />
en meer actuele historie.<br />
14 Aan van de arbeid<br />
150 jaar geleden werd het ‘Kinderwetje van Van Houten’<br />
ingevoerd. Als je de verhalen mag geloven, maakte politicus<br />
Samuel van Houten daarmee haast eigenhandig<br />
korte metten met de kinderarbeid in Nederland. Maar<br />
klopt dat beeld wel?<br />
20 Wat als: wereld zonder stroom<br />
We vinden de wereld waarin we leven volstrekt vanzelfsprekend.<br />
Maar vul één feit anders in en hij ziet er volkomen<br />
anders uit. In deze serie kleuren we elke<br />
aflevering zo’n ‘wat als...’-scenario in. Deze keer: hoe<br />
zouden de afgelopen eeuwen zijn verlopen zonder elektriciteit?<br />
26 Keimooi<br />
Stonehenge is overbekend. Maar ook in de rest van<br />
Europa en het nabije Oosten vind je zogeheten megalieten<br />
(letterlijke vertaling: ‘grote stenen’). Zes van zulke<br />
prachtige prehistorische bouwwerken en de vraagtekens<br />
die ze oproepen.<br />
14<br />
20<br />
26<br />
4<br />
GESCHIEDENIS 8 . <strong>2024</strong>
34<br />
32 Historische vragen<br />
Hoe Russisch is Russische roulette? Waarom werd de<br />
eerste atoombom niet op Tokio gegooid, maar op het<br />
minder belangrijke Hiroshima? Hoezo is de elektrische<br />
tram een Belgische uitvinding? En meer geschiedenisvragen<br />
beantwoord.<br />
34 Buldog in de wildernis<br />
Winston Churchill werd anderhalve eeuw geleden<br />
geboren. Hij zou in de geschiedenisboeken terechtkomen<br />
als de onverzettelijke geallieerde leider tijdens de<br />
Tweede Wereldoorlog, maar in de jaren vóór WO II leek<br />
zijn politieke loopbaan een stille dood te sterven.<br />
40 De grootste chemoramp<br />
Toen Union Carbide een fabriek opende bij het Indiase<br />
Bhopal, werd het bedrijf enthousiast onthaald door de<br />
bevolking. Van dat enthousiasme was niets meer over<br />
nadat het in 1984 grandioos mis ging. Wat gebeurde er<br />
bij deze grootste chemoramp uit de geschiedenis?<br />
40<br />
44 Alledaags: het melkpak<br />
De melkboer die rinkelende melkflessen bij de deur zet,<br />
is bijna overal een tafereel uit vervlogen tijden. Melk<br />
koop je tegenwoordig bij de supermarkt, meestal in een<br />
kartonnen verpakking. Hoe stootte het melkpak de fles<br />
van zijn troon?<br />
46 Op expeditie: hoog stel<br />
Het welgestelde echtpaar Philips en Jenny Visser doorkruiste<br />
tot viermaal toe het onherbergzame Karakoramgebergte<br />
in Centraal-Azië. Hun leven lang deelden ze<br />
hun ervaringen met het grote publiek, dat smulde van<br />
hun avonturen.<br />
46<br />
50 Gij zult niet lezen<br />
Al zolang er boeken worden gepubliceerd, worden er<br />
werken verboden of zelfs vernietigd. Een kritisch of aanstootgevend<br />
boek kan in de ogen van autoriteiten veel<br />
schade aanrichten, de pen is immers machtiger dan het<br />
zwaard. Acht boeken die censoren overuren bezorgden.<br />
50<br />
58 Verre vriend<br />
De laatste jaren veranderde zijn helper<br />
van uiterlijk, maar ook Sinterklaas zelf<br />
is allang niet meer dezelfde als vroeger.<br />
Waar komt de Sint-Nicolaasverering<br />
vandaan? En hoe is het feest in de loop<br />
van de eeuwen veranderd?<br />
64 Media<br />
Over kapo’s (‘de lange arm van de SS’), de eerste hippiebeweging<br />
(die al rond de vorige eeuwwisseling ontstond)<br />
en meer boeken, documentaires en tentoonstellingen<br />
die de moeite waard zijn.<br />
66 Volgende keer<br />
GESCHIEDENIS 8 . <strong>2024</strong><br />
5
MUSEA<br />
JO/CC BY-SA 3.0<br />
Een onthoofd<br />
Boeddhabeeld in het<br />
Cambodjaanse complex<br />
Angkor Wat. Zowel in de<br />
Frans-koloniale periode<br />
als erna zijn talloze<br />
kostbaarheden geroofd<br />
uit dit beroemde oord.<br />
6 GESCHIEDENIS 8 . <strong>2024</strong>
Hoe westerse musea vol kwamen te<br />
staan met geroofde koloniale schatten<br />
Operatie<br />
Teruggave<br />
Bij ‘roofkunst’ denk je al snel aan nazi’s en de kunst die zij<br />
stalen van gedeporteerde Joden. Maar veel Europese musea<br />
hangen vol roofkunst met een heel ander verhaal: schatten<br />
uit overzeese gebieden. De vraag is hoelang dat nog zo zal<br />
zijn, want steeds vaker gaan zulke voorwerpen terug naar<br />
het land van herkomst.<br />
TEKST: LIESBETH SPARKS<br />
I<br />
n september <strong>2024</strong> maakte de Nederlandse<br />
regering bekend 288 objecten,<br />
die in de koloniale tijd op twijfelachtige<br />
wijze uit Nederlands-Indië zijn gehaald,<br />
terug te geven aan Indonesië. Het gaat<br />
onder andere om vier grote Javaanse<br />
godenbeelden en allerlei ringen, dolken<br />
en offerschalen. Een groot deel van deze objecten<br />
werd na de bloedige strafexpeditie op Bali<br />
(1906-1908), waarbij minstens duizend Balinezen<br />
werden gedood, naar Nederland verscheept.<br />
De 288 voorwerpen zaten tot nu toe<br />
in de collectie van hetWereldmuseum. In 2023<br />
gaf Nederland ook al een paar honderd objecten<br />
terug aan Indonesië. En nog twee jaar eerder, in<br />
2021, besloot het AfricaMuseum in Tervuren al<br />
dat alle aantoonbaar uit Congo geroofde kunst<br />
weer eigendom moest worden van dat land.<br />
Deze beslissingen passen in een bredere trend:<br />
steeds vaker gaat roofkunst terug naar het land<br />
van herkomst.<br />
Onze toonzalen staan dan ook vol voorwerpen<br />
die op dubieuze wijze verkregen zijn, al is er ook<br />
heus wel overzeese kunst die op legale wijze<br />
verkregen is – veel voorwerpen zijn gekocht,<br />
waren een geschenk of werden geruild. Maar<br />
hoe is al die roofwaar in onze musea beland?<br />
Beeldenstorm 2.0<br />
Niet alle vergaarde ‘exotische’ kunst verdween<br />
meteen in een plunjezak richting Europa. Zo<br />
hadden zendelingen en missionarissen vanaf<br />
het begin van de koloniale expansie zo hun<br />
eigen agenda. Ze namen massaal rituele beelden<br />
in beslag om die ‘heidense’ objecten te vernietigen.<br />
“Vergeet de Beeldenstorm van 1568 in<br />
de Nederlanden of de vernietiging van kunst<br />
in het Midden-Oosten door IS”, stelt Jos van<br />
Beurden, die enkele jaren geleden een proefschrift<br />
schreef over roofkunst. “Die gebeurtenissen<br />
vallen in het niet bij wat missionarissen<br />
en zendelingen hebben gedaan.” De afgevaardigden<br />
van de kerk namen op grote schaal<br />
objecten in beslag, het merendeel werd verbrand<br />
of op een andere manier vernietigd. Zo<br />
gaf de eerste bisschop van Mexico in 1531 de<br />
GESCHIEDENIS 8 . <strong>2024</strong><br />
7
ECONOMIE<br />
Maakte Samuel van Houten<br />
in 1874 echt een einde aan<br />
de kinderarbeid?<br />
Aan van<br />
de arbeid<br />
150 jaar geleden werd het ‘Kinderwetje van<br />
Van Houten’ ingevoerd. Als je de verhalen mag<br />
geloven, maakte politicus Samuel van Houten<br />
daarmee vrijwel eigenhandig korte metten<br />
met de kinderarbeid in Nederland. Maar of<br />
dat beeld klopt?<br />
TEKST: BERRY OVERVELDE<br />
“D<br />
it<br />
it jaar is het klaar.<br />
beroemde<br />
kinderwetje<br />
van Van<br />
Houten 150<br />
jaar. Die wet<br />
maakte een<br />
einde aan kinderarbeid.” Was getekend:<br />
Tweede Kamerlid en Volt-partijleider<br />
Laurens Dassen in een opiniestuk over<br />
het minimumjeugdloon, onlangs in het<br />
Algemeen Dagblad. Dat klinkt klip en<br />
Kinderarbeid was anderhalve<br />
eeuw geleden blijkbaar een groot probleem,<br />
Van Houten bedacht een wet<br />
en, hoppa, probleem opgelost. Maar zo<br />
eenvoudig als Dassen het voorstelt én<br />
het in ons collectieve geheugen staat<br />
geëtst, was het allemaal niet.<br />
Ten eerste verdienen ook anderen<br />
credits – Van Houten was niet de enige,<br />
noch de eerste die zich tegen kinderarbeid<br />
verzette. En of zijn wet zo rigoureus<br />
een einde maakte aan de ellende<br />
van talloze kleintjes? Ook dat is maar<br />
zeer de vraag.<br />
Meer critici<br />
De Wet Houdende Maatregelen tot het<br />
Tegengaan van Overmatigen Arbeid en<br />
Verwaarlozing van Kinderen, zoals hij<br />
voluit heette, kwam in 1874 niet uit de<br />
lucht vallen. Door de eeuwen heen<br />
werd kinderarbeid als iets volstrekt<br />
gewoons gezien – hoe meer werkende<br />
gezinsleden, hoe meer brood op de<br />
14 GESCHIEDENIS 8 . <strong>2024</strong>
NATIONAAL ARCHIEF<br />
plank. Maar dat idee was, zij het langzaam,<br />
in Van Houtens tijd al aan het<br />
kantelen. Bovendien, halverwege de<br />
negentiende eeuw had de industriële<br />
revolutie ook Nederland bereikt, nadat<br />
eerder al het Verenigd Koninkrijk en<br />
België geïndustrialiseerd waren (zie het<br />
kader ‘Aan banden in België’). Dat<br />
bracht voordelen met zich mee, zoals<br />
economische ontwikkeling, maar ook<br />
nadelen – zoals uitwassen op het gebied<br />
van kinderarbeid. Lange dagen in<br />
bijvoorbeeld de textielproductie, onder<br />
zware omstandigheden, dat was toch<br />
andere koek dan helpen op de boerderij<br />
of in en om huis. Al ruim voordat Van<br />
Houten zijn wetsvoorstel indiende,<br />
waren er mensen die scherpe kritiek<br />
uitten op de uitwassen van deze moderne<br />
vorm van kinderarbeid.<br />
Twee critici springen er in Nederland<br />
uit, Gerrit Lalleman en Jacob Jan Cremer.<br />
Eerstgenoemde was hoofd van<br />
een school in Moordrecht, onder de ><br />
Vier meisjes, leeftijd onbekend, naaien<br />
juten zakken. Veel mensen denken bij<br />
‘kinderarbeid’ aan misstanden in fabrieken,<br />
maar een groot deel van de kinderarbeiders<br />
werkte búiten de fabriekspoorten. Bijvoorbeeld<br />
op het platteland of in de zogeheten<br />
huisnijverheid.<br />
GESCHIEDENIS 8 . <strong>2024</strong><br />
15
PREHISTORIE<br />
Zes mysterieuze megalithische monumenten<br />
KEIMOOI<br />
Stonehenge is overbekend. Maar ook in de rest van Europa en het nabije<br />
Oosten vind je zogeheten megalieten (letterlijke vertaling: ‘grote stenen’).<br />
Zes van zulke prachtige prehistorische bouwwerken – en de vraagtekens<br />
die ze oproepen.<br />
TEKST: BERRY OVERVELDE<br />
ARTERRA/GETTY IMAGES<br />
26 GESCHIEDENIS 8 . <strong>2024</strong>
CREDIT<br />
Zweeds steenschip<br />
Ales Stenar, Zweden<br />
Dit prehistorische monument, Ales Stenar, is 67 meter lang en bestaat uit<br />
59 stenen. Over het hoe en wat wordt flink gediscussieerd. Vaak wordt<br />
aangenomen dat het een grafmonument is (de scheepsvorm zou symbool<br />
staan voor een vaartuig dat de overledene naar het hiernamaals bracht),<br />
maar een echt graf is er nog nooit gevonden. Als het geen graf was, zou<br />
het bouwwerk een astronomische functie kunnen hebben gehad. Zo is<br />
Ales Stenar uitgelijnd met de zonsopkomst en -ondergang tijdens de<br />
zonnewendes, en zouden ook de maancycli ermee kunnen worden<br />
geobserveerd. Maar niks is zeker.<br />
Ook de datering blijkt lastig. Volgens het Zweedse National Heritage Board<br />
is de formatie waarschijnlijk rond het jaar 550 na Christus gebouwd. Maar<br />
het zou ook enkele eeuwen later kunnen zijn, in de Vikingtijd – of zelfs<br />
vele eeuwen eerder. Kortom: alles aan Ales Stenar blijft voorlopig voer<br />
voor discussie.<br />
GESCHIEDENIS 8 . <strong>2024</strong><br />
27
INDUSTRIE<br />
JO/CC BY-SA 3.0<br />
De grootste<br />
In 1984 vond bij de Indiase stad Bhopal de<br />
grootste industriële ramp uit de geschiedenis<br />
plaats. Duizenden mensen gingen dood en<br />
de overlevenden kampen tot op de dag van<br />
vandaag met de gevolgen.<br />
TEKST: ANDRÉ KESSELER, BERRY OVERVELDE<br />
Veertig jaar<br />
geleden<br />
werd Bhopal<br />
getroffen door<br />
een dodelijke<br />
gifwolk<br />
40 GESCHIEDENIS 8 . <strong>2024</strong>
chemoramp<br />
Toen het Amerikaanse<br />
chemiebedrijf Union<br />
Carbide bij de Indiase stad<br />
Bhopal een fabriek opende,<br />
werd het binnengehaald als<br />
de verlosser. De Amerikanen zouden<br />
welvaart en geluk brengen, dacht<br />
men. In plaats daarvan bracht het<br />
in 1984 de dood op grote schaal en<br />
de gevolgen van de ramp zijn tot de<br />
dag van vandaag merkbaar.<br />
De chemiefabriek werd in 1969<br />
gebouwd en jaarlijks produceerde<br />
Union Carbide er allerlei onprettige<br />
chemische stoffen, waaronder carbaryl,<br />
een insecticide. Voor de productie<br />
daarvan is methyl-isocyanaatgas<br />
(MIC) nodig, een zwaar giftige<br />
vloeistof die hevig reageert met<br />
water en zich zeer snel verspreidt<br />
zodra het in contact komt met lucht.<br />
Van dit spul had de fabriek een flinke<br />
hoeveelheid in ondergrondse tanks<br />
opgeslagen. Eens in de zoveel dagen<br />
werden de aanvoerleidingen van die<br />
tanks met water schoongespoeld.<br />
Een routineklus, niks aan de hand.<br />
Alleen werd in de nacht van 2 op 3<br />
december 1984 vergeten de afsluiter<br />
naar de MIC-tanks dicht te draaien,<br />
waardoor er een grote hoeveelheid<br />
water in die tanks terechtkwam.<br />
Een nare chemische reactie zorgde<br />
vervolgens voor een grote hoeveelheid<br />
giftig gas.<br />
Dat had nog altijd geen ramp hoeven<br />
zijn, ware het niet dat de chemische<br />
filters voor een reparatie afgesloten<br />
waren. En zo bleken er nog zes veiligheidsvoorzieningen<br />
niet te werken,<br />
waaronder een freon-installatie die<br />
het MIC in geval van nood had<br />
moeten koelen. Om geld te besparen<br />
was die afgebroken. Het freon had<br />
men slechts enkele maanden eerder<br />
verkocht.<br />
Gewekt door de gifwolk<br />
In de vroege ochtend van 3 december<br />
kwam 40 kubieke ton MIC in de lucht<br />
terecht. De dodelijke gifwolk dreef<br />
naar het nabijgelegen Bhopal, een<br />
stad met destijds 900.000 inwoners,<br />
en dorpen in de omgeving. Een flink<br />
deel van de mensen werd wakker<br />
met tranende en brandende ogen.<br />
Duizenden vluchtten in paniek de<br />
straat op. De dikke wolk gas verbrandde<br />
het weefsel in hun longen<br />
en ogen en ook het zenuwstelsel<br />
werd aangetast. Mensen verloren de<br />
controle over hun lichaamsfuncties,<br />
konden hun ontlasting niet ophouden<br />
en braakten onophoudelijk.<br />
Hoeveel dodelijke slachtoffers er<br />
in de eerste uren na de ramp vielen,<br />
is nooit exact duidelijk geworden.<br />
Union Carbide en de plaatselijke<br />
overheid beweren 3800, reddingswerkers<br />
die de lichamen naar massagraven<br />
droegen houden het op minimaal<br />
15.000. Er waren tussen de<br />
150.000 tot 600.000 gewonden.<br />
Een van de overlevenden zou later<br />
zeggen: “De ongelukkigen zijn de<br />
mensen die die nacht overleefden.<br />
De gelukkigen zijn die nacht gestorven.”<br />
Want duizenden Bhopali<br />
hielden er blijvende beperkingen<br />
aan over – hoeveel precies, is ook<br />
in dit geval niet bekend.<br />
De ramp-na-de-ramp zorgde onder ><br />
De Union Carbide-fabriek staat nog altijd weg te roesten en het terrein is<br />
nog altijd niet volledig gesaneerd – tot grote woede van omwonenden.<br />
GESCHIEDENIS 8 . <strong>2024</strong><br />
41