Fiets 12 - 2024

JAARGANG 43
#12DECEMBER 2024
ROSE XLITE 06
LÉON VAN BON
RIJDT OP ROZEN
40
DE EPIC 8 PRO IS
ER VOOR IEDEREEN
50
EERSTE HULP BIJ
NATTE DAGEN
22
HET ZWARTE WOUD
VAN JAN ULLRICH

INHOUD FIETS 12
EDWIN HAAN
HOOFDREDACTEUR
FIETSEN IS GEZOND
Tenminste, dat zeggen ze altijd. Maar dan moet je
wel op je fiets blijven zitten. Op pagina 6 zie je hoe de
fiets van Sam Oomen creatief wordt meegenomen na
een val, waarbij de renner onder meer een gebroken
heup opliep. Een botbreuk na een val, het is iets dat
veel fietsers overkomt. Niet zo gek als je bedenkt hoe
slecht beschermd we rondrijden. En dan is er ook nog
zoiets als botontkalking, een verschijnsel dat je bij
veel fietsers ziet. Naast goede voeding, schijnt ook
hardlopen daartegen te helpen. Zou dat de reden
zijn dat zoveel fietsers in mijn omgeving dit najaar
hardloopschoenen gekocht hebben? Op ons forum
(fiets.nl/forum) vind je nu zelfs een actief topic over
hardlopen naast het fietsen. Op zich een prima ontwikkeling,
al gaan we het in Fiets echt niet over de
nieuwste Asics Metaspeed hebben – wees niet bang.
Over ontwikkelingen gesproken, redacteur Berry
Overvelde zocht uit hoe het zit met beschermende
kleding. Wist jij bijvoorbeeld dat de airbag voor wielrenners
er nu echt aan zit te komen? Je leest erover
vanaf pagina 80. Naast de fysieke voordelen van
fietsen, is er ook nog de mentale component. Daar
liep ik zelf ook weer eens tegenaan, na een weekje
kwakkelen. Ik vind het altijd weer opvallend hoeveel
vrolijker ik ben als ik gewoon mijn ritjes in de buitenlucht
kan maken. Een paar dagen aan huis gekluisterd
met griep en ik voel me mentaal misschien nog
wel slechter dan fysiek. Eenmaal weer op de fiets,
lijken alle zorgen verdwenen. Ja, fietsen is gezond!
Veel leesplezier!
@edwinhaan
fiets.nl • fiets.nl/forum
x.com/fietsmagazine
facebook.com/fietsmagazine
fiets.nl/podcast
14
14
18
28
40
44
46
90
TESTS
PINARELLO NEW DOGMA F
Een Ferrari op twee wielen: zó
voelt dit Italiaanse renpaard.
LAPIERRE XELIUS
De nieuwe Xelius, de DRS 9.0, is
allround én snel.
ZWIFT RIDE
Is deze smartbike van Zwift een
eh... slimme koop?
SPECIALIZED EPIC 8 PRO
Is deze MTB een alternatief voor
zijn duurdere S-Works-broer?
MERIDA EONE-SIXTY
Een ‘nieuw soort e-mountainbike’:
heb je daar wat aan?
TREK CHECKMATE
Het zou een hardcore gravelracer
moeten zijn, maar is het dat ook?
ROSE XLITE 06
Léon van Bon probeert dit groenpaars-lichtbruine
racemonster
te temmen.

INHOUD FIETS 12
30
56
ACHTERGROND
30 TIJDREIS
We gaan terug naar 1968,
1962 en zelfs naar 1903:
drie historische fietsen uit
museum KOERS.
36
LICENTIE NIEUWE STIJL
Koersfietsers opgelet: de
KNWU heeft de hele licentieen
wedstrijdstructuur op de
schop gegooid. Dit zijn de
belangrijkste veranderingen.
22
56
OP DE FIETS
DER JAN ACHTERNA
Toen Jan Ullrich nog een
Jantje was, trainde hij als
een bezetene in het Zwarte
Woud. Een tocht in zijn
bandensporen.
AFZIEN EN GENIETEN
Fysiek én mentaal is het afzien,
in de Grande Traversée
du Massif Central. Maar
man, wat is het mooi.
RUBRIEKEN
06 Startschot
08 Kort-Kort + colofon
39 Column Thomas Braun
64 Service Course
66 JOIN
67 Fietser
72 Gezien & Getest
87 Column Peter Winnen
88 Top 10: zegekoningen
en -koninginnen
98 Volgende maand
50
68
REGEN? LEKKER!
Met het juiste materiaal én
de juiste instelling wordt
fietsen in de regen een
heel stuk leuker.
TERUG NAAR DE TOP
Vindt Mees Hendrikx dit
crossseizoen weer de weg
omhoog? “Dat is belangrijk:
kleine stapjes blijven zetten.”
96
MET GODS ZEGEN
Een tocht die begint met
een zegening en eindigt
in een oude kerk:
dit is de ATB Classic
Scherpenheuvel-
Hapert.
72
DE NIEUWE
LAARZEN
VAN PUCK
MOONEN

LÉON VAN BON TEST ROSE XLITE 06
Wat hebben de doornen van
een roos en de Xlite 06 van
het Duitse Rose Bikes met
elkaar te maken? Léon vindt
het antwoord op die vraag
tijdens het testen van deze
heerlijke, ‘monsterlijke’ fiets.
FIETS RACETEST
ROSE XLITE 06
Kristof Valgaerts
FOTO’S LÉON VAN BON & DEELNEMERS FOTOCLINIC
TEKST LÉON VAN BON
OVER
ROZEN
Rose... In het Engels betekent de naam van deze
fietsenbouwer natuurlijk ‘roos’. Dat triggert toch iets bij
mij. Misschien wel omdat er oneindig veel gedichten en liedjes
zijn gemaakt over deze prachtige, heerlijk ruikende bloem.
Maar de roos heeft ook karakter: pas op voor haar doornen.
Ik ben heel benieuwd hoe deze Rose-fiets, de Xlite 06, mij
gaat bevallen – en of deze racer iets gemeen heeft met
de bloem.
In 1907 opende Heinrich Rose – de naam komt dus níet
van de bloem – een klein fietsenwinkeltje in het Duitse
Bocholt. Toen zijn zoon de winkel overnam, verkocht deze
in de zomer fietsen en in de winter naaimachines. In 1982
rolde hun eerste catalogus van de drukpers en werd Rose
een postorderbedrijf. In de periode hierna zou Rose Versand
sterk groeien. In de jaren negentig, toen ik als jonge renner
rondreed, stond Rose bekend om hun scherpe prijzen en
goede service. Pas sinds 2011 verkoopt het bedrijf ook fietsen
onder de eigen naam. Dat begon met openmouldframes
(betaalbare, merkloze frames waar de verkopende partij
zijn eigen naam op kan plaatsen), maar tegenwoordig
maken ze echt hun eigen fietsen, met een eigen ontwerp.
Daarnaast hebben de Duitsers een steeds grotere collectie
eigen onderdelen, inclusief wielen, sturen en zadelpennen.
Een mooie geschiedenis, maar ook eentje met een keerzijde.
Want Rose heeft bij sommigen nog steeds het imago
van postorderbedrijf. Daar komt bij dat ze nog altijd scherpe
prijzen hebben. Je zou daarom kúnnen denken: het is vast
niet veel soeps. Nou, dat kan ik hier alvast tegenspreken –
ze bouwen echt goede fietsen.
GROEN-PAARS MONSTER
Onderweg naar Bocholt bedenk ik hoe groot het bedrijf
geworden is. Als ik de receptie binnenloop, komt er al snel
iemand met mijn fiets aan. Een Rose Xlite 06. Hij oogt aerodynamisch,
dikke wielen, alles erop en eraan. Ik mag hem
wel. Christian van Rose laat me het gebouw zien en vertelt
enthousiast hoe het bedrijf al hun modellen zelf ontwerpt
en ontwikkelt. “Het zijn echt geen openmouldframes meer”,
benadrukt hij met een lach. Hij vertelt ook dat ze zich meer
gaan richten op de Nederlandse markt. Ik ben benieuwd
wat dat gaat opleveren.
Terug naar de fiets: die ziet er behoorlijk imposant uit.
Als een monster bijna, met die groen-paarse bovenkant.
Deze lak verandert van kleur, afhankelijk van de lichtinval.
Echt vet. Aan de andere kant ben ik niet zo gek op het zandkleurige
gedeelte van de fiets.

FRANKRIJK – CENTRAAL MASSIEF
DOOR DE
BERGEN
NAAR
DE
ZEE
In deel 2 over de gravelversie
van de Grande Traversée du
Massif Central heeft Ronald
Jacobs nog zes dagen te gaan
tot het eindpunt in Cap d’Agde
aan de Middellandse zee. Een
expeditie vol hoogtemeters,
technische trails, schitterende
natuur, genieten op de fiets
en mentaal en fysiek afzien.

TEKST & FOTO'S RONALD JACOBS

GRAVELAVONTUUR GRANDE TRAVERSÉE DU MASSIF CENTRAL
De gravelversie van de Grande Traversée du Massif
Central (GTMC) heeft een lengte van 1430 kilometer
en telt 23.240 hoogtemeters. De route voert door de bergen
van de Morvan, langs de vulkanen van de Auvergne, dwars
door het Nationaal Park van de Cevennen, over immense
plateaus van de Causses en eindigt aan de Middellandse
Zee. In deel 1 had Ronald Jacobs het zwaar, door het natte
voorjaar waren veel paden veranderd in modderstroken.
Toch legde hij 663 kilometer af in zes dagen. In het vervolg
wordt de route nog zwaarder.
DAG 7: KOPPIGHEID EN EEN AFRADER
Na een heerlijke overnachting voert de route verder de
bergen in over smalle, nagenoeg autoloze wegen. Omhoog,
omlaag, fraaie uitzichten, hier en daar een dorpje. De
thermostaat mag in de ochtend gerust een standje hoger.
Gelukkig trekt de bewolking na een paar uur weg en warmt
de wereld om mij heen op naar tropische waarden. Het
gevoel van vrijheid zorgt voor een brede glimlach op mijn
gezicht. Genieten zoals dat alleen op de fiets kan. Het wordt
nog fijner, want in Allanche heeft de enige bakker een
terrasje met vier stoelen. Grijpen die kans. Een pain aux
raisins en pain au chocolat met een overheerlijk bakkie.
De afgelopen week heeft mij geleerd: prijs de dag niet
voor die om is en wees op alles voorbereid. Terecht, want
de laatste 20 kilometers zijn vreselijk. Lange klimmen vol
stenen, boomwortels en gedoe. Ik trap als een bezetene,
elke vezel in mijn lijf doet mee en toch lijken de nog te
rijden kilometers nooit tot een einde te komen. Dit zijn de
momenten dat verstand niets helpt, maar koppigheid wel.
Doorgekookt kom ik aan bij het tussen niks en nergens
gelegen overnachtingsadres Domaine du Sauvage. Het is er
druk omdat wandelaars naar Santiago de Compostela er
bijna niet omheen kunnen. De dichtstbijzijnde plaatsen op
de route liggen 20 kilometer verderop. Naar mijn smaak is
dit adres een afrader. Ongeïnteresseerd personeel, slecht
eten, slapen op een slaapzaal en niet eens een laken in
bed. Mijn slaapmaatjes in het kamertje zijn drie wiskundeleraressen
uit Parijs. Een geluk, ze spreken vloeiend Engels.
DAG 8: BOSSEN EN KLIMMEN
Een sober ontbijt en gaan. Op papier relatief een makkie.
Tot de laatste 40 kilometer loopt het als een Zwitsers uurwerk.
Eindelijk rijdend over echte gravelpaden tikken de
hoogtemeters gestaag weg. In de uitgestrekte bossen liggen
grote stapels op maat gezaagde boomstammen. Het maakt
duidelijk dat de bossen hier economische waarde hebben.
De machines waarmee de bosbouwers werken zijn gigantisch.
Bij dit materieel lijken de tractors waarmee onze
boeren protesteren miniatuurmodellen. De bomen zagen
ze zo op maat. Misschien een tip voor de ME. Afijn, waar
gehakt, of in dit geval gezaagd wordt, vallen spaanders.
De trail ligt er kilometerslang vol mee.
In Bagnols­les­Bains staat er nog 41 kilometer met 900
hoogtemeters op het programma. De meeste moeten in een
16 kilometer lange klim worden overmeesterd. Vol goede
moed sukkel ik de minuscule asfaltstrook op. Steil, maar
goed te doen. Een met takken en stokken bezaaid nog
steiler bospad op. Dan komen de stenen. Vechten voor
iedere meter. Eerst gaat het nog, maar daarna volgt een
totaal onfietsbare kilometer. Als de stenen afnemen is de
oude vertrouwde modder er weer.
LINKS: Grillige rotsformaties op dag 11. RECHTS: Uitgestrekte wijnvelden zover het oog reikt in de Languedoc.

OM DE WEEK
ALLES OVER
RACE
GRAVEL
EN MTB
FIETS.NL/PODCAST
OF VIA iTUNES, GOOGLE PODCAST OF SPOTIFY

VAL
VEILIG
(OF VAL NIET)

ACHTERGROND BESCHERMENDE KLEDING

ACHTERGROND BESCHERMENDE KLEDING
De roep om een veiliger wielersport klonk afgelopen jaar misschien
wel luider dan ooit. Een van de manieren om dat te bereiken, is kleding
die extra bescherming biedt. Van Dyneema tot airbags: een aantal
oplossingen onder de loep. TEKST BERRY OVERVELDE FOTO’S COR VOS E.A.
Zonder koers zou de omzet van
Hansaplast kelderen: elk wielerseizoen
weer blijven er vele strekkende
meters vel achter op het asfalt. Ook
gipsproducenten krijgen eurotekens in
hun ogen zodra ze een valpartij op het
scherm zien – gebroken botten, dat
betekent handel. Dat wielrenners veel
vallen is altijd al zo geweest, maar dit
seizoen was het wel héél bar en boos.
Van de Tour Down Under in januari tot
de Tour of Guangxi in oktober: er werd
altijd en overal gevallen leek het, en (te)
vaak met ernstige gevolgen. En niet
alleen voor de profs lijkt veiligheid een
steeds belangrijker thema te worden,
voor gewone stervelingen geldt hetzelfde
met de almaar toenemende drukte
op de weg en het fietspad. Per jaar
belanden er inmiddels zo’n vijfduizend
wielrenners op de afdeling spoedeisende
hulp. Kan veiligere kleding helpen
om de gevolgen van crashes te verminderen?
Tijd om een aantal verschillende
oplossingen te verkennen.
AFKIJKEN BIJ BMX?
Misschien hoeft het wegwielrennen niet
opnieuw het wiel uit te vinden. We kunnen
ook naar andere fietssporten kijken,
zoals BMX. Ook dáár weten ze namelijk
wat vallen is, alleen gelden daar wel allerlei
veiligheidsregels voor kleding. ‘De trui
moet een shirt zijn met lange mouwen
waarvan de mouwen tot over de polsen
van de rijder reiken’, meldt het KNWUreglement
bijvoorbeeld. Ook zijn gewone
fietsshirts of skinsuits uitdrukkelijk verboden,
er dient speciale, goedgekeurde
BMX-kleding te worden gedragen. Wat de
broeken betreft meldt het reglement: ‘Het
doel van BMX Racing-beenbedekking is
het bieden van bescherming en het risico
van verwondingen te verminderen. Dit
kan worden bereikt door lange broeken,
of door korte broeken gecombineerd met
geschikte knie- en scheenbescherming.’
De broeken moeten van ‘scheurbestendig
materiaal’ zijn. Handschoenen zijn niet
alleen verplicht (anders dan bij wegkoersen),
ze moeten ook nog eens de vingers
en vingertoppen volledig bedekken. ‘Rug-,
elleboog-, knie- en schouderbeschermers
gemaakt van stevig materiaal’ zijn niet
verplicht, maar worden door de bond wel
‘sterk aanbevolen’.
HET BRITSE ARMAURTO
MAAKT WIELERKLEDING MET
IMPACT PROTECTION PADS
OP KWETSBARE PLEKKEN
ZOALS DE HEUP, SCHOUDER
EN ELLEBOOG