2025 03 07 Ravel 150 - Julien Libeer

Vr 7 mrt 2025
Grote Zaal
20.15 uur
Serie Piano
Ravel 150
Julien Libeer
Het gratis beschikbaar stellen van dit digitale
programmaboekje is een extra service
ter voorbereiding op het concert. Het is
uitdrukkelijk niet de bedoeling deze versie
tijdens het concert te raadplegen via je mobiele
telefoon. Dit is namelijk zeer storend voor de
andere concertbezoekers.
Bij voorbaat dank.

Programma
Ravel 150
Julien Libeer
Serie Piano
Vr 7 mrt 2025
Grote Zaal
20.15 - 22.15 uur
ca. 50 minuten voor de pauze
ca. 50 minuten na de pauze
Julien Libeer piano
Staat je mobiele telefoon al uit?
Dank je wel.
2

Programma
Louis Couperin (1626 - 1661)
Pavane in fis
Maurice Ravel (1875 - 1937)
Sonatine
I. Modéré
II. Mouvement de menuet
III. Animé
Maurice Ravel
Valses nobles et sentimentales
I. Modéré – très franc
II. Assez lent – avec une expression intense
III. Modéré
IV. Assez animé
V. Presque lent – dans un sentiment intime
VI. Vif
VII. Moins vif
VIII. Épilogue: lent
George Crumb (1929 - 2022)
A Little Suite for Christmas, A.D. 1979
I. The Visitation
II. Berceuse for the Infant Jesu
III. The Shepherd’s Noël
IV. Adoration of the Magi
V. Nativity Dance
VI. Canticle of the Holy Night
VII. Carol of the Bells
Maurice Ravel
Le tombeau de Couperin
I. Prélude
II. Fugue
III. Forlane
IV. Rigaudon
V. Menuet
VI. Toccata
George Gershwin (1898 - 1937)
The Man I Love
I Got Rhythm
Pauze
3

Toelichting
Het programma waarmee de Belgische pianist Julien Libeer zich vanavond aan het
Amsterdamse publiek voorstelt, getuigt van doordachte verfijning. De toonsoort van
Louis Couperins Pavane sluit bijvoorbeeld naadloos aan bij die van Ravels vroege
Sonatine voor piano: fis mineur.
Ravel had zo’n fijnzinnige overgang wel
kunnen waarderen, gespitst als hij was op
een respectvolle omgang met het werk van
voorgangers. Hij componeerde altijd met
één oog naar het verleden, zoals alleen al
blijkt uit de titels van de werken: Tombeau
en Sonatine verwijzen respectievelijk naar
de barok en het 18e-eeuwse classicisme en
de wals (valse) beheerste het uitgaansleven
van de 19e eeuw. Dat Ravel ook oog had
voor de toekomst en eigenzinnige pianoexperimenten
als die van George Crumb
gewaardeerd zou hebben, blijkt wel uit de
woorden waarmee hij George Gershwin
als leerling afwees, toen die bij hem op de
stoep stond: ‘Probeer geen tweede Ravel te
worden, waar u al lang en breed een Eerste
Gershwin bent.’
Louis Couperin
Pavane
Als een plechtige loopdans uit de
renaissance kennen we de pavane, maar
ook latere componisten bedienden zich
graag van deze statige vorm. ‘Gestileerd’
noemen we dat, als de muziek niet meer
is bedoeld om op te dansen, maar wel de
uiterlijke kenmerken van een bepaalde
dans overneemt.
In dit aan de 150e geboortedag van Maurice
Ravel (1875 - 1937) gewijde programma
horen we echter niet zijn Pavane pour une
infante défunte waarmee hij rond 1900
naam maakte in de Parijse salons. Ook
is de auteur van het openingsstuk niet
François Couperin, aan wie het meerdelige
Le tombeau de Couperin refereert waarmee
Libeer dit pianorecital afsluit. Het is Louis
Couperin (1626 - 1661), de oom van de veel
bekendere François Couperin (1668 - 1733)
die ook wel ‘le Grand’ werd genoemd. Alle
Couperins – ook Francois’ vader – trokken
vanuit een provinciestadje nabij Parijs naar
Versailles om daar voor Lodewijk XIV, de
‘Zonnekoning’ te werken. Deze Pavane
in fis mineur is een langzaam pronkstuk,
beladen met versieringen zoals het een
klavecimbelstuk uit de Franse barok
betaamt.
Maurice Ravel
Sonatine
Voor 100 franc prijzengeld wilde Maurice
Ravel in 1903 wel meedoen aan een
compositiewedstrijd. Een eerste deel van
een sonatine – niet meer dan 75 maten
lang – moest anoniem worden ingeleverd
om kans te maken.
4

Toelichting
Dus koos Ravel het pseudoniem ‘Verla’ – een
doorzichtig anagram van zijn naam. Pas
in 1906 kwam het tot de première van de
inmiddels driedelige Sonatine, eerst in Lyon
en daarna in Parijs. Poëtisch en vloeibaar
als water klinkt het eerste deel, dat gevolgd
wordt door een wat stijver Mouvement de
Menuet – ook hier schemert Ravels liefde
voor oude dansvormen weer door. Ravel
schijnt de Sonatine zelf graag gespeeld te
hebben, al zag hij op tegen de technische
complicaties van het laatste deel, een
toccata-achtig Animé.
Valses nobles et sentimentales
In de navolgende jaren ontwikkelde Ravel
zich tot een gevraagd componist van grote
orkestwerken en balletten. Toch had de
midden-dertiger tussendoor nog wel tijd
voor een muzikaal spelletje.
Bij de Societé musicale indépendante diende
hij in 1911 zijn juist voltooide Valses nobles
et sentimentales in als bijdrage voor een
concert met nieuwe werken. Andermaal
zonder naamsvermelding, want nu mocht het
publiek raden wie de auteur zou kunnen zijn.
Enigszins gepikeerd moest Ravel constateren
dat nauwelijks de helft van het gehoor hem
als componist had herkend.
In titel en opzet refereert deze walsenreeks
voor solopiano aan de Valses nobles voor
piano van Franz Schubert. Die knipoog naar
het verleden werd nog manifester toen
Ravel er een ballet van maakte: Adélaïde ou
le langage des fleurs. Het niemendalletje
speelt in de tijd van de restauratie – dus na
de onrustige periode van de Franse Revolutie
en Napoleon – in een volstrekt uit de mode
geraakte ambiance. Een jonge man met hart
en een graaf met geld werven beiden om
Adelaïde. De ware liefde – gesymboliseerd
door een rode roos – overwint en de
klaproos – het symbool van de vergeefs
lokkende graaf – verwelkt. Toch kon ook
dit ballet de nu rijk georkestreerde walsenmuziek
niet echt verder helpen: lange tijd
bleef die ondergewaardeerd. Nog in 1930
schreef de musicoloog Roland Manuel:
‘Een soort droge sensualiteit bezielt deze
muziek van elektrische schokjes, katachtige
souplesse en verrukkingen à la Baudelaire.
Baudelaire-achtig is ook de vervloeking die
ze achtervolgt [...] ternauwernood zullen ze
ontkomen aan de boosaardigheid van het lot.’
Tegenwoordig behoren de Valses echter
tot het grote repertoire, zowel in de
orkestversie als in de originele vorm voor
piano. De drie eerste walsen hebben ieder
hun eigen karakteristiek: de onstuimigheid
van de eerste en de melancholie van de
tweede staan ver van elkaar terwijl het
fijne precisie-mechanisme van de derde
daar weer mee contrasteert – Stravinsky
noemde zijn collega niet voor niets ooit een
horlogemaker. Maar ook de Venetiaanse
sfeer van de vierde, de bezadigde pedanterie
van de vijfde en de gratie van de zesde
wals met zijn machtige Weense allure
onderscheiden zich duidelijk van elkaar.
Vluchtige herinneringen trekken nogmaals
aan het oor voorbij in de zevende en
voorlaatste wals, soms in een taal waarin het
5

Toelichting
opwindende orkestwerk La valse – Ravels
latere hommage aan een vergane epoche
– al doorklinkt. Een verfijnde laatste dans,
een epiloog, nog steeds in driekwartsmaat,
besluit de reeks.
Gershwin
The Man I Love / I Got Rhythm
George Gershwin (1898 - 1937) was een
stuk jonger dan Ravel, maar ze stierven
in hetzelfde jaar; beiden in een door
ziekte veroorzaakte staat van soms grote
geestelijke verwarring.
Ravel verloor de controle over zijn motoriek
en zijn spraakvermogen en ook van Gershwin
is bekend dat hij zich vreemd ging gedragen.
Zo smeerde hij zich in met chocola. Een
hersentumor bleek de oorzaak en een
riskante operatie leidde tot zijn vroege dood.
Met behulp van een nieuwe uitvinding – de
pianola – had de jonge George zichzelf
het pianospelen aangeleerd en zijn eerste
‘dimes’ verdiende hij als song-plugger op
de beroemde Tin Pan Alley, een boulevard
in New York waar de belangrijkste
muziekuitgeverijen gevestigd waren. Met
de meezinger Swanee vestigde hij zijn
naam als auteur van populaire ‘songs’,
waarvoor niet zelden zijn broer Ira de teksten
leverde. De stap naar ‘serieuze’ muziek voor
concertzalen kwam vooral na het uitvoeren
van zijn Rhapsody in Blue door de ‘witte’
jazzband van Paul Whiteman, al moest er
eerst nog wel een ervaren arrangeur aan te
pas komen om de onstuimige ideeën mooi
over de instrumenten te verdelen.
Het instant-succes smaakte naar meer: op
reis door Europa deed George Parijs aan
waar hij dus Ravel ontmoette en het idee
opdeed voor de toeterende claxons aan het
begin van het orkestwerk An American in
Paris – daarna ging het door naar Wenen, die
andere muziekhoofdstad van de 19e eeuw.
Schuchterheid tegenover de ‘grote’ Europese
cultuurdragers als Arnold Schönberg en
Anton Webern vervulde hem ook hier: ‘Come
on, Mr. Gershwin, music is music,’ schijnt
Alban Berg hem aangemoedigd te hebben
toen George ‘meestribbelde’ om ook wat
van zijn eigen muziek te laten horen. Van
beroemde songs als The Man I Love en
Fascinating Rhythm speelde Gershwin ook
zelf bewerkingen voor pianosolo – daar zijn
nog prachtige filmbeelden van bewaard
gebleven.
George Crumb
A Little Suite for Christmas
George Crumb (1929 - 2022) is wellicht
de minst bekende van de componisten
op dit programma. Toch moeten we deze
Amerikaan niet onderschatten.
Meer ‘East Coast’ en dus meer Europees
gericht dan John Cage, ging ook hij vaak
6

Toelichting
op zoek naar bijzondere klankeffecten in
zijn composities: door te kiezen voor aparte
instrumenten of de hulp van elektronica of
anders door bijzondere speelwijzen voor
te schrijven bij bestaand instrumentarium.
In de beginjaren van deze praktijk zagen
zaalhouders met lede ogen aan dat er aan
hun dure concertvleugels werd gesleuteld.
De resultaten zijn echter vaak betoverend
mooi. Ook de piano in A Little Suite for
Christmas, A.D. 1979 moet het (verantwoord)
ontgelden. In zeven korte taferelen beschrijft
Crumb als een renaissanceschilder de
opeenvolgende gebeurtenissen van
dit belangrijke christelijke feest in een
muziekstijl die we daar niet direct mee
associëren.
Maurice Ravel
nog tijdens de oorlog zijn Tombeau de
Couperin; zes veeleisende pianostukken met
titels uit de baroktijd, aaneengeregen tot een
atypische suite waarin eigenlijk slechts drie
echte dansen voorkomen, natuurlijk weer in
‘gestileerde’ vorm: een forlane, een rigaudon
en een menuet. De prelude en fuga waarmee
het werk opent en de toccata waarmee de
reeks eindigt, waren vroeger en nu vooral
bedoeld om de virtuositeit aan het klavier
te etaleren De première vond pas plaats in
het eerste vredesjaar 1919 door Marguerite
Long. In dat jaar begon Ravel ook vier delen
te orkestreren, andermaal met de bedoeling
er een ballet van te maken. Ook op deze
orkestversie wordt eigenlijk nooit gedanst,
maar des te vaker gehoord in onze moderne
concertzalen.
Kees Arntzen
Le tombeau de Couperin
Graag wilde Ravel tijdens de Eerste
Wereldoorlog zijn vaderland als militair
dienen. Omdat hij niet geschikt werd
bevonden voor soldaat – hij werd letterlijk
‘te licht bevonden’ – sleet hij de eerste
oorlogsjaren als militair chauffeur.
Van nabij maakte hij daardoor mee,
hoe verschillende van zijn kameraden
sneuvelden, sommigen – broers nota
bene – zelfs door een enkele granaat. Om
de geliefde slachtoffers te herdenken en
wellicht ook om voor zichzelf deze wrange
feiten te verwerken, componeerde Ravel
7

Biografieën
Componisten
Louis Couperin
Louis Couperin (1626 - 1661)
was het oudste belangrijke
lid van de uitgebreide
componisten/klavecinistendynastie
der Couperins
uit het Grand Siècle, de
Franse barok. De beroemde
François Couperin was zijn
volle neef.
Louis werd als zoon van
een parttime organist in
een lokale kerk geboren in
Chaumes-en-Brie, zo’n 40
kilometer van Parijs. Over
zijn eerste 25 levensjaren
8
is nauwelijks iets bekend.
In 1650 maakte hij zijn
zeer succesvolle entree in
Parijs bij de prominente
klavecinist Jacques
Champion de Chambonnières
tijdens het feest van Sint-
Jacob – diens naamdag.
Louis Couperin speelde
hem enkele stukken voor,
waarop Champion aanbood
zijn leraar te worden, hem
voorstelde in Parijs te
blijven en hem bij de koning
introduceerde. Al in 1653
werd Couperin organist van
de oude Parijse St. Gervais,
een van de belangrijkste
organistenposten toen. Hij
speelde ook viool in het
hof-orkest. In de volgende
jaren maakte Couperin reizen
naar Meudon en Toulouse
(in dienst van het hof) voor
hij, veel te jong, op zijn 35e in
Parijs stierf. Zo’n 215 werken
hebben we van hem, waarvan
geen enkel tijdens zijn leven
was uitgegeven en een derde
pas halverwege de vorige
eeuw aan het licht kwam.
Maurice Ravel
De Franse componist
Maurice Ravel (1875 - 1937)
had met een Zwitserse
vader en een Baskische
moeder een brede culturele
achtergrond. Toch zijn het
vooral de Spaanse wortels
die later in zijn werk naar
boven komen.
Ravel kreeg zijn opleiding aan
het Parijse Conservatorium
en vestigde zijn naam met
werken als Habanera en
Pavane pour une infante
défunte. Ravel, die in
de Eerste Wereldoorlog
als militair diende, koos
vervolgens voor een leven

Biografieën
zoveel mogelijk buiten de
schijnwerpers en bleef
actief als vrij componist.
Wel trad hij geregeld op als
pianist. In vrijwel alles was
hij een perfectionist, ook
bijvoorbeeld in zijn kleding.
Hij was een trage werker
die in principe in elk genre
slechts één werk schreef, of
hooguit een paar, maar dan
elk werk totaal verschillend
van karakter. Hij gaf de
voorkeur aan de korte vorm.
In de jaren na de Eerste
Wereldoorlog bevestigde
hij zijn status als componist
met werken als La valse, de
Boléro en de orkestratie van
Moessorgski’s Schilderijen
van een tentoonstelling.
George Gershwin
De Amerikaanse componist
George Gershwin (1898 -
1937) werd vooral bekend
door zijn werk op de grens
van het bestaande klassieke
genre en de jazz. Hij begon
zijn loopbaan rond 1916 als
liedjescomponist.
Op zijn 15e werkte Gershwin
als plugger in dienst
van Tin Pan Alley, een
aantal muziekuitgeverijen
gevestigd op West 28th
Street in New York. Al
snel kwam hij in contact
met theaterproducenten
en schreef hij samen met
zijn broer Ira musicals
voor Broadway die grote
successen werden, zoals
Lady, Be Good!, Funny
Face en Strike up the Band.
Ondanks zijn grote successen
bevredigde het lichte genre
hem niet en wilde hij als
een serieuze ‘klassieke’
componist gezien worden.
Zijn eerste en belangrijkste
poging daartoe was de
Rhapsody in Blue (1924),
voor het eerst uitgevoerd
door de componist op piano
en het (dans)orkest van
Paul Whiteman. Op een van
zijn Europese reizen in 1928
zocht Gershwin contact
met de componisten Igor
Stravinsky, Francis Poulenc,
Darius Milhaud en Maurice
Ravel. Gershwin schreef
daarna zijn meesterwerk: de
opera Porgy and Bess (1935)
en waarin alle gezongen
rollen door zwarte zangers
en -zangeressen vertolkt
werden. Tijdens het laatste
jaar van zijn leven verbleef
Gershwin in Hollywood om
zich te wijden aan filmmuziek.
Hij stierf er op 11 juli 1937
aan de gevolgen van een
hersentumor.
9

Biografieën
George Crumb
De Amerikaanse componist
George Crumb (1929 -
2022) begon al jong met
componeren en studeerde
uiteindelijk na een uitstapje
naar Berlijn af aan de
Universiteit van Michigan.
Vanaf 1965 gaf hij
compositieles aan de
Universiteit van Pennsylvania
waar hij onder anderen
Osvaldo Golijov tot
zijn studenten mocht
rekenen. Als componist
combineerde hij een zekere
toegankelijkheid met
ongebruikelijke klankkleuren
en speeltechnieken.
10
Zijn bekendste werken
zijn Black Angels voor
elektrisch strijkkwartet en
Makrokosmos, een serie van
vier boeken met stukken
voor piano, ook elektrisch
versterkt. In 1968 ontving
hij zijn eerste Pullitzer Prize
voor de orkestsuite Echoes
of Time and the River. Hierna
volgden vele andere prijzen.
Ook werd hij geëerd met vele
eredoctoraten.
Uitvoerende
Julien Libeer
De Belgische pianist Julien
Libeer (1987) zag op zijn
vierde Leonard Bernstein
de West Side Story
dirigeren; zijn volgende
grote inspiratie was de
Roemeense pianist Dino
Lipatti. Vijf jaar was de
Frans-Poolse Jean Fassina
zijn muzikale mentor,
waarna Maria João Pires
hem eveneens vijf jaar
onder haar hoede nam.
Van haar leerde Julien dat
‘vrijheid’ je belangrijkste
bezit is, op het podium
en daarbuiten. Hij meed
pianoconcoursen. Julien
Libeer soleerde inmiddels
met o.a. de Deutsche
Kammerphilharmonie
Bremen, het Brussels
Philharmonic en Sinfonia
Varsovia en werkte met
dirigenten als Trevor
Pinnock, Michel Tabachnik
en Augustin Dumay.
Kamermuziek speelde
hij met het Danish String
Quartet, Paul Lewis, Maria
João Pires en Lorenzo

Gatto, met wie hij verspreid
over meerdere seizoenen
al Beethovens vioolsonates
uitvoerde. Julien trad
op in het Amsterdamse
Concertgebouw, Wigmore
Hall in Londen, de
Elbphilharmonie Hamburg
en de Steinway International
Concert series in Cardiff.
Julien Libeer participeert in
en initieert graag projecten
die voortkomen uit de idee
dat muziek, nog ver boven
zijn artistieke waarde,
nieuwe perspectieven
opent voor de luisteraar.
Zo was hij gastheer van
een Belgische tv-serie over
het vertellen van muzikale
verhalen en daarnaast van
Salon Libeer, een serie in het
Concertgebouw van Brugge
waarin hij een collegamusicus
koppelde aan
een literair auteur, filosoof
of historicus. En van een
lezingenreeks Dead or Alive,
een filosofisch onderzoek
naar de verandering van het
maken van klassieke muziek.
Julien Libeer is artistiek
leider van het Singing
Molenbeek project.
foto: Green Room Creatives | Jorre Janssens
11

Verwacht
Serie Piano
Za 5 apr 2025
Grote Zaal
17.00 + 19.00 + 21.00 uur
Sonate Marathon
Tamara Stefanovich
Pianiste Tamara Stefanovich is niet alleen een begenadigd
virtuoos, ze is bovenal een vrijzinnig muzikaal denker.
Dat toont ze nog maar eens met deze marathon
rond het klassieke pianogenre bij uitstek, de sonate.
Geen Beethoven, geen ijzeren repertoire en getreden
paden: Stefanovich houdt juist een vurig pleidooi voor
baanbrekende werken uit de vroege barok én uit de 20e
eeuw.
In drie delen van telkens een uur klinkt Bach naast Busoni en
Scarlatti naast Skrjabin, steeds toegelicht door Stefanovich
zelf. Ze speelde dit programma eerder met veel succes in
het Southbank Centre in Londen en de Elbphilharmonie in
Hamburg en komt er nu mee naar het Muziekgebouw, waar
ze al ruim tien jaar een graag geziene gast is.
Programma: Pianosonates van Johann Sebastian Bach,
Domenico Scarlatti, Carl Philipp Emanuel Bach, Antonio
Soler, Ferruccio Busoni, Charles Ives, Béla Bartók, Hanns
Eisler, Paul Hindemith, Alexander Skrjabin, Dmitri
Sjostakovitsj, Leoš Janáček en Galina Oestvolskaja
Tamara Stefanovich
foto: Sihoo Kim
12

Verwacht
Serie Piano
Vr 9 mei 2025
Grote Zaal
20.15 uur
Sonata
Paul Lewis
Sonata luidt de even zakelijke als eenvoudige titel van
het nieuwe pianosolowerk van Thomas Larcher. Maar
eenvoudig of zakelijk is Larchers muziek nooit, zeker niet
wanneer ze vertolkt wordt door de Britse meesterpianist
en Beethoven-specialist Paul Lewis. The Times noemde
Larchers communicatieve en meeslepende muziek ooit
‘een van de wonderen van deze eeuw’. Lewis speelt naast
Larcher ook klassieke sonates van Beethoven en Schubert
én de dromerige, weemoedige Drie intermezzi van Brahms.
Paul Lewis, de zoon van een dokwerker uit Liverpool, werd
als achtjarige gegrepen door de muziek van Beethoven. De
legendarische Oostenrijkse pianist Alfred Brendel – een
landgenoot van Larcher – is zijn grote inspirator, mentor en
leermeester. Van Brendel leerde Lewis dat je op de eerste
plaats musicus bent en dan pas pianist. Lewis bracht al
eerder werk voor piano solo van Larcher in première. Over
zijn debuut in het Muziekgebouw schreef NRC in 2017: ‘Een
knap staaltje pianistiek op het scherpst van de snede.’
Programma: Ludwig van Beethoven Pianosonate op. 10 nr. 1
Thomas Larcher Sonata (Nederlandse première) / Johannes
Brahms 3 Intermezzi op. 117 / Franz Schubert Pianosonate
nr. 21 D960
Paul Lewis
foto: Kaupo Kikkas
13

Verwacht
Maart
za 8 mrt / 20.15 uur
Tribute to Youri Egorov
Juryleden YPF European
Piano Competition
zo 9 mrt / 14.15 uur
Finale YPF European Piano
Competition 2025
Phion + drie finalisten
di 11 mrt / 20.15 uur
Sjostakovitsj vs. Bach
Australian Chamber
Orchestra + Alexander
Melnikov
Saariaho Festival
do 13 t/m zo 16 mrt
Zie voor het volledige
programma
muziekgebouw.nl/saariaho
do 13 mrt
20.15 uur
Openingsconcert Saariaho
Festival
Asko|Schönberg, Verneri
Pohjola + Joseph Puglia
vr 14 mrt
20.15 uur
Terra Memoria
Meta4
22.15 uur / Kleine Zaal
From the IJ
Tuomas Norvio +
special guest
za 15 mrt
15.00 uur
Saariaho’s kamermuziek
Het Collectief +
Liesbeth Devos
20.15 uur
Reconnaissance
Helsinki Chamber Choir
22.00 uur / Bimhuis
Sons of Chipotle
Anssi Karttunen + John
Paul Jones
zo 16 mrt
15.00 uur / Bimhuis
Animal Image
Verneri Pohjola & Mika Kallio
20.15 uur
Kaija Saariaho en
Anssi Karttunen
Asko|Schönberg
zo 16 mrt / 15.00 uur /
Plein Theater
Metamorphosis, a Virtual
Opera
Maat Saxophone Quartet
SoundLAB Workshop
Maak je eigen muziek met de
wonderlijkste instrumenten.
Voor kinderen (7+) met
volwassenen in de Atriumzaal
om 13.00 uur op verschillende
zondagen. Kaartjes via
muziekgebouw.nl/soundlab
WannaSwing
Op de kade voor het
Muziekgebouw staat de
interactieve muziekinstallatie
WannaSwing van theatermaakster
Caecilia Thunissen
en scenograaf Jan Boiten. Acht
schommels sturen composities
aan van hedendaagse
componisten als Joey Roukens,
Mayke Nas en Rob Zuidam.
Zie voor meer informatie
muziekgebouw.nl/wannaswing
Huil van de Wolff
Elke 22e van de maand
klinkt om 20.00 uur het
geluidsmonument Huil van
de Wolff van Martijn Padding
ter herinnering aan oprichter
van het Muziekgebouw
Jan Wolff (1941 - 2012).
muziekgebouw. nl/
huilvandewolff
Geheimtips
Bijzondere concerten
die je niet mag missen.
muziekgebouw.nl/geheimtips
14

Foto: Erik van Gurp
Op de hoogte blijven?
Mis geen enkel concert en schrijf je
in voor onze nieuwsbrief! Scan de
QR-code of ga naar muziekgebouw.
nl/nieuwsbrief. Of volg ons via
Facebook, LinkedIn of Instagram.
Dudok aan ‘t IJ
Kom voor of na het concert eten
in Dudok aan ‘t IJ. Reserveren:
020 788 2090 of dudokaanhetij.nl.
Rondom het concert
- Na aanvang van het concert heb je
geen toegang meer tot de zaal.
- Zet je mobiele telefoon uit voor
aanvang van het concert.
- Het maken van beeld- of
geluidsopnamen in de zaal alleen
met schriftelijke toestemming.
- Algemene Bezoekersvoorwaarden
zijn na te lezen op muziekgebouw.nl
Bij de prijs inbegrepen
Reserveringskosten zijn bij de
kaartprijs inbegrepen.
Ook een drankje, tenzij anders
vermeld op je concertkaartje.
Word Vriend
Inkomsten uit kaartverkoop dekken
ten dele onze kosten.
Word vriend: met jouw steun
kunnen we concerten op het
hoogste niveau blijven organiseren.
Meer informatie:
muziekgebouw.nl/wordvriend
Dank!
Wij kunnen niet zonder de steun van
onze vaste subsidiënten en Vrienden
van het Muziekgebouw. Wij zijn hen
daarvoor zeer erkentelijk.
Druk binnenwerk
druk & printservice
15