26.03.2025 Views

2025 03 27 DReams and Thunder - LUDWIG + Vincent van Amsterdam

Transform your PDFs into Flipbooks and boost your revenue!

Leverage SEO-optimized Flipbooks, powerful backlinks, and multimedia content to professionally showcase your products and significantly increase your reach.

Do 27 mrt 2025

Grote Zaal

20.15 uur

Donderdag

avondserie

Dreams and Thunder

LUDWIG + Vincent van

Amsterdam

Het gratis beschikbaar stellen van dit digitale

programmaboekje is een extra service

ter voorbereiding op het concert. Het is

uitdrukkelijk niet de bedoeling deze versie

tijdens het concert te raadplegen via je mobiele

telefoon. Dit is namelijk zeer storend voor de

andere concertbezoekers.

Bij voorbaat dank.


Programma

Dreams and Thunder

LUDWIG + Vincent van

Amsterdam

Donderdag

avondserie

Do 27 mrt 2025

Grote Zaal

20.15 – 22.00 uur

ca. 40 minuten voor de pauze

ca. 40 minuten na de pauze

Vincent van Amsterdam accordeon

Ed Liebrecht dirigent (alleen bij het Accordeonconcert)

Inleiding

Foyerdeck 1

19.15 – 19.45 uur

Door Michel Khalifa

Staat je mobiele telefoon al uit?

Dank je wel.

2


Programma

Johann Sebastian Bach (1685 - 1750)

Klavecimbelconcert nr. 1 BWV 1052

(1738, arr. voor accordeon)

· Allegro

· Adagio

· Allegro

Wim Henderickx (1962 - 2022)

Accordeonconcert (Thunder only happens when it’s raining)

(2022-24)

Pauze

Franz Liszt (1811 - 1886)

Nuages gris S.199 (1881)

Richard Wagner (1813 - 1883)

Prelude en Liebestod uit Tristan und Isolde (1857-59)

Martin Lohse (1971)

Encore (2024)

Echoes of Nothing

Entreehal

19.45 - 20.00 uur

Adriaan Lips, Ana de

Sousa Pereira, Julian Tjon

Sack Kie, Maja Čerček,

Paul Schauenburg, Sean

Haid, Antek Cholewinski,

Yumi Augustine, Jasmine

Karimova, Christian

Nijeboer, Bela Braack

Improvisaties op het

Accordeonconcert (Thunder

only happens when it’s

raining) van Wim Henderickx

Carl Philipp Emanuel Bach (1714 - 1788)

Sinfonia in D Wq. 183/1 (1775)

· Allegro di molto

· Largo

· Presto

3


Toelichting

Het concert opent met muziek van Johann Sebastian Bach die alles wat hij componeerde

als een eerbetoon aan God beschouwde. Het eindigt met muziek van zijn zoon Carl Philip

Emanuel waarin een diep geloof als dat van zijn vader – en veel van diens tijdgenoten –

geen rol meer speelde.

Tussen de werken van vader en zoon Bach

staat op het programma de nieuwste muziek

van vandaag en muziek van Franz Liszt en

Richard Wagner: muziek die wegzweeft van

de tonaliteit en een onbestemde vrijheid

combineert met een typerend laatromantisch

gevoel van doem en die de existentiële

crisis van de fundamenteel eenzame mens

verklankt.

Johann Sebastian Bach

Klavecimbelconcert nr. 1 BWV 1052

Existentialistische crisisgedachten als

die van Liszt en Wagner waren Bach

waarschijnlijk vreemd. God gaf in Bachs tijd

rede aan het leven, twijfel aan de zin van

het bestaan werd voor een gelovig man als

Bach weggenomen door zijn godsbesef.

Dat neemt niet weg dat muziek zo

vanzelfsprekend en alomvattend onderdeel

was van Bachs leven, dat hij niet bij elke noot

die hij opschreef aan zijn God zal hebben

gedacht. De klavecimbelconcerten zijn

praktische muziek en eerder dienstig aan

puur technisch muzikale waarden dan aan

iets hogers. Er zijn er meerdere bewaard

gebleven bedoeld voor één, twee, drie en

zelfs vier klavecimbels. Van geen van die

concerten is er nog een originele partituur.

Waarschijnlijk gaat het om bewerkingen van

concerten met andere solo-instrumenten.

Wat de oorspronkelijke versie van dit

klavecimbelconcert is geweest, is niet

bekend. De versie die bewaard bleef, is

muziek zonder opsmuk die stroomt zoals

alleen muziek van Bach dat kan: al die

barokke formules zijn bezield door muzikale

fantasie op een manier die ze behoedt voor

het eindeloze voortspinnen waarin zo veel

andere onbekommerde gebruiksmuziek

uit Bachs dagen verzandt. Er zijn geen

uitvoeringen bekend tijdens Bach leven, maar

het is aan te nemen dat het stuk bij Bach

thuis in huiselijke kring is gespeeld.

Wim Henderickx

Accordeonconcert (Thunder only happens

when it’s raining)

Wim Henderickx begon als rock- en

jazzrockdrummer, maar in zijn componeren

is de grote inspiratiebron toch de muziek en

de spirituele ideeënwereld van het Oosten.

In de organisatie van zijn stukken zit nog

wel een restje van het modernisme dat bij

de generatie componisten van voor zijn tijd

hoort, maar uiteindelijk is zijn componeren

intuïtiever, meer op de betovering van

4


Toelichting

klankkleur en het overbrengen van een

emotie gericht dan op abstractie en structuur.

Vooral de Indiase raga’s (een melodisch

raamwerk met een aantal vaste regels

waarbinnen de muzikant improviseert) waren

een inspiratie voor Henderickx. In die raga’s

gaan de muzikale regels samen met een

specifieke filosofische betekenis die voor

elke raga verschilt. Daarnaast waren op klank

en kleur gerichte modernisten als Iannis

Xenakis, György Ligeti en Olivier Messiaen

inspiratiebronnen van Henderickx, en in de

directe emotie van zijn werken klinkt zijn

verleden in de popmuziek.

Bij zijn plotse dood in december 2022 was

het Accordeonconcert al vergevorderd. Het

was al zo uitgewerkt dat Diederik Glorieux –

bij leven van Henderickx al nauw betrokken

bij diens werk – het werk kon voltooien.

Op de website van Henderickx, die na zijn

dood werd voortgezet, staat te lezen dat

de subtitel werd geïnspireerd door de frase

‘Thunder only happens when it’s raining’ uit

het nummer Dreams van Fleetwood Macs

succesalbum Rumours (1977). Het stuk kent

zestien sterk contrasterende secties waarin

rauwe energie en verfijnd poëtische texturen

elkaar afwisselen. Tegenover dissonate

harmonieën staan sonore akkoorden en

herhaalde patronen worden gecombineerd

met stromende, zich continu ontwikkelende,

melodieën. Er is ook een karakteristiek

grote diversiteit aan referenties aan sterk

uiteenlopende muzikale tradities te horen

waarmee Henderickx een nieuwe eigen

muzikale taal opbouwde, aldus Henderickx’

website.

Franz Liszt

Nuages gris

Franz Liszt was in zijn late levensjaren

net zo gelovig als Johann Sebastian Bach.

Na een enorme carrière als pianovirtuoos

en componist trok hij zich zelfs een tijdje

terug in een klooster nabij Rome. In 1865

ontving hij een lagere katholieke wijding en

nadien mocht hij zich Abbé Liszt noemen.

Liszt schreef virtuoze pianomuziek en

meeslepende romantische symfonische

gedichten – beeldende orkestmuziek die

een gedachte of historisch gebeurtenis

in muziek uitdrukken. In zijn laatste jaren

verdween alle virtuoze bombast uit zijn

noten en kregen zijn werken een duistere,

soms mystiek gekleurde lading. Hij speelde

die muziek alleen in kleine kring. Je kunt

ze horen als persoonlijke meditaties over

de vergankelijkheid waaruit – ondanks zijn

geloof – geen verlossend godsvertrouwen

klinkt. Nuages gris (grijze wolken) zweeft

als een onbestemd visioen in een atonale

ruimte waarin geen enkele frase meer

zoals in de tonaliteit op z’n pootjes terecht

komt. De muziek cirkelt rond in overmatige

drieklanken die nooit een rustpunt vinden,

maar als een trage dreigende nevel blijven

hangen. Het is ascetische, maar uiterst

beeldende muziek waar geen concreet

beeld bij is te bedenken, behalve wellicht

de gedachte aan de eindigheid. De statisch

harmonieën en nergens heen leidende

kleurverschuivingen lopen vooruit op de ook

5


Toelichting

zo grandioos in kleur en sfeer verschietende

muziek van Claude Debussy, die in haar

voluptueuze sonoriteit niets van de sombere

lading heeft die Liszts strenge noten

uitdragen.

Richard Wagner

Prelude en Liebestod uit Tristan und Isolde

Vijftien jaar voordat Liszt zijn

onheilspellende wolkenschildering

componeerde, dreef Richard Wagners

muziek al weg van de tonaliteit.

Zijn opera Tristan und Isolde verhaalt van de

onmogelijke liefde tussen Tristan en Isolde

en eindigt in hun zelfgekozen dood waarin ze

ontsnappen aan alle aardse belemmeringen

en voor eeuwig samensmelten. Tristan en

Isoldes liefde is simpelweg te groot om zich

naar de uitgebalanceerde harmonische

structuren van de tonaliteit te voegen, vond

Wagner. Hij illustreerde hun mateloze liefde

met ‘oneindige melodielijnen’. Melodieën die

vlak voor het moment waarop je verwacht

dat ze in een oplossend slot ten einde komen

dat slot vermijden en een nieuwe wending

nemen. Melodieën als eindeloze draden

zwevend in oneindigheid.

Dat soort melodieën laat zich niet vangen in

akkoordenschema’s die zoals in de tonaliteit

hiërarchisch van A via B en C verlopen en

altijd weer terugbuigen naar; patronen met

een dramatische spanningsboog, die een

verlossende oplossing heeft. Tristan en

Isolde kiezen voor een oplossing in elkaar; in

een eeuwige extase die voortduurt tot in de

dood. Het begin van de prelude tot de opera

opent met een melodie die geen klassieke

tonale afsluiting heeft. Die afsluiting komt

pas drie uur later wanneer de geliefden

sterven en de harmonie in een verzoenende

drieklank oplost.

Martin Lohse

Encore

De website van de Deense componist

Martin Lohse meldt dat zijn muziek zich

in recente jaren ‘heeft ontwikkeld tot

een pure vorm van expressie. Muziek die

bestaat uit eenvoudige patronen van elkaar

opvolgende tertsen’.

Lohses muziek is zeer welluidend en heeft

in de herhalingspatronen en de milde klank

raakvlakken met de muziek van de actuele

neoklassieke stijl waarin de beleving centraal

staat en muziek een medium dat rust

brengt wordt – een medium dat eerder tot

meditatieve gedachten inspireert dan tot

echt luisteren.

Lohses structuren zijn minder vrijblijvend

dan die van het neoklassieke componeren

– het is gelaagder en er zijn referenties

aan barokmuziek en het romantische

componeren. Maar het is in principe allemaal

toegankelijk, melodisch en tonaal. ‘Muziek

met een emotionele kern, eenvoudig

en direct, maar soms ook direct in een

6


Toelichting

gecompliceerde manier’, aldus Lohse. De

korte Encore voor accordeon is een mooi

voorbeeld van die muzikale uitgangspunten.

Aangenaam welluidend, inderdaad vol

tertsen, maar toch ook muziek die ouderwets

dramatisch is gestructureerd en daarmee de

aandacht muziek vasthoudt.

Carl Philipp Emanuel Bach

Sinfonia in D

De eerste maten van Carl Philipp Emanuel

Bachs Sinfonia in D illustreren meteen de

kracht en het avontuur van zijn muziek

en van de nieuwe klassieke stijl waarin hij

pionierde.

instrumenten spreken als de stemmen van

zangers in een opera. Muziek werd in het

vroegklassieke componeren drama waarin

het om menselijk emotie ging in plaats van

zoiets knaps en ongelooflijk gaafs als een

fuga van Carl Philipp Emanuels vader Johan

Sebastian Bach. Vooral het eerste deel van

deze Sinfonia windt op als een onstuimige

Haydnsymfonie. Mozart is verfijnder en meer

uitgebalanceerd, maar de ruige energie van

Bachs Sinfonia is net zo krachtig als al die

vitale muziek van Beethoven, die goed naar

Carl Philipp Emanuel had geluisterd.

Roeland Hazendonk

Eén ferme herhaalde noot in de eerste

violen, gevolgd door een beweeglijk stuwend

antwoord van de andere instrumenten dat

bliksemsnel tot staan komt in het gehele

ensemble. Na een korte stilte weer die ene

toon waarmee het net begon, maar nu een

grote terts hoger. Meer dan die eenvoudige

middelen zijn er niet nodig om een enorm

spannend begin te maken, waar het drama

al meteen van afspat. Om dat drama – te

horen in plotse wendingen, verrassende

voortzettingen en geladen stiltes – draait het

in de nieuwe stijl.

Carl Philipp Emanuels muziek is een

aaneenschakeling van verrassingen, gedreven

gebaren en plots poëtische verstilling die

van een instrumentaal stuk muziek bijna een

opera maakt, waarin melodie, ritme, kleur en

7


Biografieën

Componisten

Johann Sebastian

Bach (1685 - 1750) was

afkomstig uit een oud

muzikantengeslacht van

organisten, cantors en

stadsmuzikanten. Als

jongen leerde hij viool en

orgel spelen en hij zong

in het kerkkoor van zijn

geboorteplaats Eisenach. Op

negenjarige leeftijd verloor

hij zijn beide ouders en zijn

oudste broer ontfermde

zich over hem. Van hem

leerde hij klavier spelen en

op zijn zeventiende begon

zijn leven als professional

waarbij de aanstellingen

elkaar in vrij snel tempo

opvolgden: Weimar, Arnstadt,

Mühlhausen, Köthen en

tenslotte Leipzig. Terwijl in

Köthen de nadruk lag op de

wereldlijke muziek, was Bach

8

vanaf 1722 in Leipzig als

cantor van de Thomaskirche

gefocust op de kerkmuziek

volgens de Lutherse

liturgie. De vele partituren

die bewaard zijn gebleven

vormen nog altijd een enorme

inspiratie en deze muziek is

voor velen ‘de maatstaf’.

foto: Filip Van Roe

Wim Henderickx (1962 -

2022) was een Belgische

componist. Hij studeerde

compositie en percussie

aan het Koninklijk

Conservatorium Antwerpen

en sonologie aan het Ircam

(Institut de recherche et

coordination acoustique/

musique) in Parijs en aan het

Koninklijk Conservatorium in

Den Haag. Zijn composities

hadden vaak andere

culturen als inspiratiebron.

Hij schreef werken voor

opera, muziektheater, orkest,

koor, harmonieorkest en

kamermuziek. Elektronica

neemt vaak een belangrijke

plaats in in zijn werk.

Hij doceerde compositie

aan het Koninklijk

Conservatorium Antwerpen

en aan het Conservatorium

van Amsterdam. Henderickx

ontving meerdere prijzen en

werd in 2015 benoemd tot lid

van de Koninklijke Vlaamse

Academie van België (KVAB)

voor Wetenschappen en

Kunsten.

Franz Liszt (1811 - 1886)

groeide op in het huidige

Hongarije. Hij studeerde

korte tijd bij Carl Czerny in

Wenen, bij Anton Reicha en

Ferdinanco Paër in Parijs,

en trad vanaf ca. 1824 in het

openbaar op. De dood van zijn

vader in 1827 bracht de eerste


Biografieën

crisis in zijn leven en vormde

de oorsprong van zijn liefde

voor de religie. Nadat hij de

violist Niccolò Paganini had

horen spelen besloot hij om

zich met dezelfde virtuositeit

en magie op de piano te

werpen. Zowel met zijn spel

als met zijn composities werd

hij wereldberoemd. In zijn

latere leven kwam steeds

meer de nadruk te liggen op

het componeren en het les

geven (in totaal heeft hij ca.

400 leerlingen gehad). Hij

stierf in Bayreuth waar zijn

dochter Cosima woonde met

Richard Wagner. Hij bracht

zijn laatste jaren in een huis

naast hun ‘Haus Wahnfried’

door in de schaduw van zijn

beroemde schoonzoon.

Richard Wagner (1813 -

1883) groeide op in Dresden.

Zijn passie voor Beethoven

trok hem in de richting

van de muziek. Korte tijd

studeerde hij piano, viool

en muziektheorie. Zijn

verdere ontwikkeling had

hij echter uitsluitend aan

zichzelf te danken. Vanaf

zijn twintigste werkte

Wagner als operadirigent

aan verschillende Duitse

theaters. Vanaf 1840 woonde

hij in Parijs waar hij als

operacomponist tevergeefs

probeerde voet aan de grond

te krijgen.

Daar ontdekte hij dat hij ‘de

meest Duitse Duitser’ was,

en begon zich te verdiepen

in de Germaanse mythologie.

Vanaf dat moment had hij

zijn thema gevonden en

ontstonden de grootse

opera’s waarvan hij steeds

zijn eigen libretto’s maakte.

Zowel met zijn muziek als

met zijn visie op ‘totaal

theater’, de eenheid van tekst,

muziek en toneelbeeld, werd

hij de grootste hervormer van

de 19e eeuw.

Martin Lohse (1971) is een

Deense componist, dichter

en beeldend kunstenaar.

In 1995 werd hij toegelaten

tot de Koninklijke Deense

Muziekacademie in

Kopenhagen, waar hij de

opleidingen compositie en

muziektheorie voltooide

als leerling van Hans

Abrahamsen en Niels Rosing-

Schow. Momenteel is hij

universitair hoofddocent

muziektheorie en hoofd van

de afdeling muziektheorie

aan de Koninklijke Deense

Muziekacademie. Een

kenmerk van zijn stijl is de

combinatie van pure, heldere

muziek met gelaagde en soms

gedesintegreerde klanken.

Sinds 2009 heeft Lohse

een techniek ontwikkeld

genaamd Mobile, waarbij

hij eenvoudige herhalende

akkoorden en polystilistische

elementen combineert.

Dit leidt soms tot bijna

transcendentale eenvoud

en andere keren tot een

gelaagd klankbeeld van

minimalistische, romantische

en barokke invloeden.

9


Biografieën

Carl Philipp Emanuel

Bach (1714 - 1788) werd

van alle Bachzonen

de meest invloedrijke

componist. Na zijn in muziek

ondergedompelde jeugd

studeerde hij zeven jaar lang

rechten aan de universiteit

van Leipzig. Daarna koos hij

definitief voor de muziek en

kreeg in 1738 een aanstelling

in Berlijn als hofmusicus

in dienst van Frederik II

van Pruisen. Hij zocht in

Berlijn aansluiting bij de

‘maandagclub’ bestaande

uit filosofen, schrijvers en

musici, die wekelijks bij elkaar

kwamen. De gesprekken

vormden voor hem een

aanmoediging tot artistieke

experimenten. Zo speelde

hij een belangrijke rol in het

creëren van de nieuwe stijl

‘empfindsame Stil’. In 1767

vertrok hij naar Hamburg

10

waar hij kapelmeester werd

van de vijf hoofdkerken, maar

waar hij ook vele belangrijke

wereldlijke werken schreef.

Beroemd werd hij met zijn

pianomethode Versuch über

die wahre Art das Clavier

zu spielen, waarmee hij een

enorme invloed uitoefende op

latere generaties waaronder

Mozart en Beethoven.

Uitvoerenden

Vincent van

Amsterdam

Accordeon

Vincent van Amsterdams

actieve rol als promotor

van de klassieke accordeon

kent vele facetten. Met

het zelf vertalen van

soms zeer complexe

klassieke en hedendaagse

muziekstukken onderzoekt

hij steeds weer de

fascinerende mogelijkheden

van het relatief jonge

instrument.

Door persoonlijk contact

met componisten en via

commissies voegt Van

Amsterdam regelmatig

nieuwe composities aan

het repertoire toe. In

samenwerking met orkesten

neemt hij de solistenrol, met

het spelen van kamermuziek

vindt hij een verrassende

verbinding met de menselijk

stem en andere instrumenten.

foto: Merlijn Doomernik

Als organisator van

de internationale Van

Amsterdam Summer Course

deelt Van Amsterdam

zijn liefde en expertise

met mededocenten,

conservatoriumstudenten

en getalenteerde

accordeonleerlingen. Hij

was prijswinnaar op vele

nationale en internationale

concoursen, en speelt

op alle grote podia en

klassiekemuziekfestivals in

Nederland. Concerttournees

brachten hem naar

onder andere Frankrijk,


Biografieën

Italië, Oostenrijk, Servië,

Griekenland, Groenland,

Indonesië, Hongkong en

China.

Ed Liebrecht

dirigent

foto: Bjørk Delcroix Semey

Dirigent, jazztrompettist,

pianist, zanger, onderzoeker,

docent en schrijver Ed

Liebrecht werkt momenteel

als dirigent in het Verenigd

Koninkrijk en Nederland.

Hij dirigeerde o.a. het London

Symphony Orchestra, het

Residentie Orkest, het

Nederlands Philharmonisch

Orkest, Ensemble

Kontraste en het Nationaal

Jeugdorkest. Regelmatig

is hij assistent-dirigent bij

Sinfonia of London. In 2021

studeerde hij af aan de Royal

Academy of Music en werd

hij onderscheiden met de

Fred Southall Prize voor zijn

uitmuntende eindexamen.

Hij doceert musicologie en

analyse aan de Universiteit

van Cambridge

LUDWIG

LUDWIG is een collectief

van topmusici en creatieve

denkers en initieert naast

concerten ook projecten

op het snijvlak van kunst,

wetenschap, zorg en

innovatie.

De musici interacteren

vaak direct met hun

publiek, spelen uit het

hoofd, experimenteren

met verschillende

presentatievormen en

werken samen met makers

uit andere disciplines

foto: Hans van der Woerd

om de manier waarop

mensen een concert

ervaren te veranderen,

en hebben een aantal

legendarische optredens met

vooraanstaande solisten op

hun naam staan.

Eerste viool

Nadia Wijzenbeek

Merel Vercammen

Josje ter Haar

Bas Treub

Tweede viool

Emma Breedveld

Julia Kleinsmann

Ernst Jan Vos

Alt

Lotte de Vries

Francesca Wiersma

Cello

Charles Watt

Contrabas

Ella Stenstedt

11


Echoes of Nothing

Randprogramma i.s.m. Conservatorium van Amsterdam

Geïnspireerd door de quote ‘Every something is an echo of nothing’ van componist John

Cage cureren drie studenten van het Conservatorium van Amsterdam (Jaime Peña,

Jasmine Karimova en Sean Haid) een eigen concertserie. Regelmatig zijn er bijzondere

out-of-the-box miniconcerten in de Entreehal van het Muziekgebouw, vooraf en/of na

afloop van het concert in de Grote Zaal. De miniconcerten reflecteren op concerten uit de

programmering in de Grote Zaal en bieden een nieuw perspectief op de concertervaring.

Jasmine Karimova schrijft: ‘Deze speciale

editie van Echoes of Nothing is een

eerbetoon aan Wim Henderickx. Sommigen

van ons hadden Wim als professor,

anderen zagen hem in de gangen van het

conservatorium, maar iedereen die bij

deze editie betrokken is, is op de een of

andere manier geraakt en geïnspireerd door

Wim. We hebben met veel dankbaarheid

toestemming gekregen om enkele thema’s

uit het Accordeonconcert te gebruiken dat

vanavond zal worden gespeeld, en we zullen

improviseren met dit materiaal als muzikale

basis. Persoonlijk zal ik me Wim altijd

herinneren als iemand die muzikale ideeën

demonstreerde door te dansen. Tijd met

hem doorbrengen voelde als een feest. We

willen een muzikaal scenario creëren waarin

we deze levensenergie en vreugde kunnen

oproepen en misschien zelfs het publiek aan

het dansen konden krijgen – dat zou Wim

geweldig hebben gevonden.’

12


Verwacht

Schönberg & Padding

New European Ensemble

+ Maria Milstein

Donderdag

avondserie

Do 10 apr

Grote Zaal

20.15 uur

In 2024 is het 150 jaar geleden dat de grote

muziekvernieuwer Arnold Schönberg werd geboren.

Het New European Ensemble viert dat met twee van

Schönbergs eigen werken én een nieuwe compositie van

Martijn Padding. De titel die Padding koos, Ma vie en

couleurs, memoreert dat Schönberg óók een getalenteerd

expressionistisch schilder was. Van het notoir moeilijk

Vioolconcert speelt het NEuE een ensemblebewerking

door Henk Guittart, met als solist Maria Milstein die

regelmatig in het Muziekgebouw te bewonderen is.

Schönberg componeerde zijn Vioolconcert in 1936 in

Amerika, waar hij na de machtsovername door de nazi’s

naartoe was gevlucht. Zoals veel werk uit die eerste

periode in de VS klinkt het behoorlijk tonaal, al maakte

Schönberg wel degelijk gebruik van zijn roemruchte

twaalftoonstechniek, waarin geen grondtoon meer bestaat.

Een van de eerste werken die Schönberg helemaal volgens

een twaalftoonsreeks construeerde was de Serenade (1921-

1923). Mooi detail: de Serenade was ooit ook het allereerste

stuk dat het NEuE uitvoerde.

Maria Milstein

foto: Marco Borggreve

Programma: Arnold Schönberg Vioolconcert (arr. Henk

Guittart) / Serenade op. 24 / Martijn Padding Ma vie en

couleurs

13


Verwacht

Maart

vr 28 mrt / 20.15 uur

The Folly of Desire

Ian Bostridge + Brad Mehldau

zo 30 mrt / 14.30 uur

Sonic Safari: Luisterbeelden

(8+)

Joe Puglia & friends

zo 30 mrt / 20.15 uur

Miserere

Lets Radiokoor

April

Minimal Music Special

do 3 t/m vr 4 apr

do 3 apr

20.15 uur

Reich/Richter

Asko|Schönberg

vr 4 apr

13.30 uur

Openbare repetitie nieuw

werk Elena Rykova

The Monochrome Project

20.15 uur

Verpletterend minimal

The Monochrome Project

Sonate Marathon

za 5 apr

17.00 uur

Sonate Marathon I

Tamara Stefanovich

19.00 uur

Sonate Marathon II

Tamara Stefanovich

21.00 uur

Sonate Marathon III

Tamara Stefanovich

Kijk Muziek

zo 6 apr

13.30 uur

Muziekfabriek (6+)

Calefax

13.30 + 15.30 uur

Kleine Zaal

Naar het bos (2+)

Dianto Reed Quintet

wo 9 apr / 20.15 uur

De stem van de spiritualiteit

Amsterdams Andalusisch

Orkest

do 10 apr / 12.30 uur

Lunchconcert

i.s.m. de Sweelinck Academie

do 10 apr / 20.15 uur

Schönberg & Padding

New European Ensemble +

Maria Milstein

SoundLAB Workshop

Maak je eigen muziek met de

wonderlijkste instrumenten.

Voor kinderen (7+) met

volwassenen in de Atriumzaal

om 13.00 uur op verschillende

zondagen. Kaartjes via

muziekgebouw.nl/soundlab

WannaSwing

Op de kade voor het

Muziekgebouw staat de

interactieve muziekinstallatie

WannaSwing van theatermaakster

Caecilia Thunissen

en scenograaf Jan Boiten. Acht

schommels sturen composities

aan van hedendaagse

componisten als Joey Roukens,

Mayke Nas en Rob Zuidam.

Zie voor meer informatie

muziekgebouw.nl/wannaswing

Huil van de Wolff

Elke 22e van de maand

klinkt om 20.00 uur het

geluidsmonument Huil van

de Wolff van Martijn Padding

ter herinnering aan oprichter

van het Muziekgebouw

Jan Wolff (1941 - 2012).

muziekgebouw. nl/

huilvandewolff

Geheimtips

Bijzondere concerten

die je niet mag missen.

muziekgebouw.nl/geheimtips

14


Foto: Erik van Gurp

Op de hoogte blijven?

Mis geen enkel concert en schrijf je

in voor onze nieuwsbrief! Scan de

QR-code of ga naar muziekgebouw.

nl/nieuwsbrief. Of volg ons via

Facebook, LinkedIn of Instagram.

Dudok aan ‘t IJ

Kom voor of na het concert eten

in Dudok aan ‘t IJ. Reserveren:

020 788 2090 of dudokaanhetij.nl.

Rondom het concert

- Na aanvang van het concert heb je

geen toegang meer tot de zaal.

- Zet je mobiele telefoon uit voor

aanvang van het concert.

- Het maken van beeld- of

geluidsopnamen in de zaal alleen

met schriftelijke toestemming.

- Algemene Bezoekersvoorwaarden

zijn na te lezen op muziekgebouw.nl

Bij de prijs inbegrepen

Reserveringskosten zijn bij de

kaartprijs inbegrepen.

Ook een drankje, tenzij anders

vermeld op je concertkaartje.

Word Vriend

Inkomsten uit kaartverkoop dekken

ten dele onze kosten.

Word vriend: met jouw steun

kunnen we concerten op het

hoogste niveau blijven organiseren.

Meer informatie:

muziekgebouw.nl/wordvriend

Dank!

Wij kunnen niet zonder de steun van

onze vaste subsidiënten en Vrienden

van het Muziekgebouw. Wij zijn hen

daarvoor zeer erkentelijk.

Druk binnenwerk

druk & printservice

15


Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!