19.05.2025 Views

SANTO - Zeven jaar vuur in de wijk

Zeven jaar lang was buurthuis SANTO het bruisende hart van de Gentse wijk Moscou-Vogelhoek. Wekelijks kwamen buurtbewoners hier samen om te sporten, spelen, ontspannen, creatief bezig te zijn en elkaar te ontmoeten. Maar helaas, aan alles komt een einde. Op 29 september 2024 (want het was al vroeg in de ochtend na het slotfeestje van de 28ste) sloten we voor de laatste keer de zware rolpoort, de witte buitendeur, de deur van het drankkot en de Kantine112 achter ons. Dit fotoboek probeert iets bijna ongrijpbaars vast te leggen: de energie, de sfeer en het vuur van SANTO. Een moeilijke taak, maar de moeite waard. Het is een herinnering voor de honderden vrijwilligers die de plek tot leven brachten. En hopelijk een bron van inspiratie voor iedereen die iets moois wil doen voor zijn of haar buurt.

Zeven jaar lang was buurthuis SANTO het bruisende hart van de Gentse wijk Moscou-Vogelhoek. Wekelijks kwamen buurtbewoners hier samen om te sporten, spelen, ontspannen, creatief bezig te zijn en elkaar te ontmoeten. Maar helaas, aan alles komt een einde. Op 29 september 2024 (want het was al vroeg in de ochtend na het slotfeestje van de 28ste) sloten we voor de laatste keer de zware rolpoort, de witte buitendeur, de deur van het drankkot en de Kantine112 achter ons. Dit fotoboek probeert iets bijna ongrijpbaars vast te leggen: de energie, de sfeer en het vuur van SANTO. Een moeilijke taak, maar de moeite waard. Het is een herinnering voor de honderden vrijwilligers die de plek tot leven brachten. En hopelijk een bron van inspiratie voor iedereen die iets moois wil doen voor zijn of haar buurt.

SHOW MORE
SHOW LESS

Transform your PDFs into Flipbooks and boost your revenue!

Leverage SEO-optimized Flipbooks, powerful backlinks, and multimedia content to professionally showcase your products and significantly increase your reach.

Zeven jaar lang was buurthuis

SANTO het bruisende hart van de

Gentse wijk Moscou-Vogelhoek.

Wekelijks kwamen buurtbewoners

hier samen om te sporten, spelen,

ontspannen, creatief bezig te zijn

en elkaar te ontmoeten. Maar

helaas, aan alles komt een einde.

Op 29 september 2024 (want het

was al vroeg in de ochtend na het

slotfeestje van de 28ste) sloten

we voor de laatste keer de zware

rolpoort, de witte buitendeur,

de deur van het drankkot en de

Kantine112 achter ons.

Dit fotoboek probeert iets bijna

ongrijpbaars vast te leggen: de

energie, de sfeer en het vuur van

SANTO. Een moeilijke taak, maar de

moeite waard. Het is een herinnering

voor de honderden vrijwilligers

die de plek tot leven brachten. En

hopelijk een bron van inspiratie voor

iedereen die iets moois wil doen

voor zijn of haar buurt.

Zeven jaar vuur in de wijk

Zeven jaar vuur in de wijk


SANTO


Zeven jaar vuur in de wijk


Inleiding7

Kunst(el)ige cultplek 11

SANTO vs. COVID: 17-0 25

Sociaal sportief 33

Ondernemende buren 63

Kantine11277

Een thuis 89

Markten103

Een oude kazerne onderhouden 115

Festiviteiten125

SANTO breekt uit 137

Slotwoord143

Dankwoord 149


ROEL VANDERBEUREN

Voorzitter van SANTO sinds 2022.

Tevens ook de man die symbolisch

als laatste de deur van het gebouw

mocht dichttrekken. Ook wel gekend

omwille van zijn handigheid in

het vervangen van WC-brillen op

SANTO.

ZEVEN JAAR SANTO, EEN NIET TE

BLUSSEN BRANDEND HART VOOR

MOSCOU-VOGELHOEK

“Gaat SANTO nu echt sluiten?”

is net verkozen tot de meest

gestelde vraag in de wijk anno

2024. Het antwoord is helaas “ja”.

Op 29 september 2024 (want het

was al vroeg in de ochtend na dat

slotfeestje van de 28ste) trokken

we voor de laatste keer de rolpoort,

de witte buitendeur, de deur van

het drankkot en de Kantine112

achter ons dicht. Ons buurthuis

dat zeven jaar geleden begon als

een tijdelijke invulling van de oude

Gentbrugse brandweerkazerne moet

uitbreken naar ergens anders, want

binnenkort gaat iemand anders onze

brandweerkazerne afbreken.

“En nu?” klonk in het voorbije jaar

dan vervolgens ook meermaals

op een redelijk paniekerige toon

wanneer duidelijk werd dat het wel

eens echt gedaan zou kunnen zijn.

Ons antwoord: “Wees niet bang,

alles komt goed!”

Dit boekje is een beeldverslag van

hoe in zeven jaar een leegstaande

kazerne uitgroeide tot een

brandend hart voor de Gentse

wijk Moscou-Vogelhoek, een

bruisende ontmoetingsplek voor

buren en een thuis voor een korps

aan buurtorganisaties die er alle

mogelijke activiteiten en projecten

voor diezelfde buren realiseerden.

Die buren, dat waren niet in het

minst de kinderen en jongeren uit de

wijk. Voor hen was SANTO vanaf dag

1 een thuis, een plek om vrienden te

zien, om vrije middagen, weekends

en vakanties door te brengen, om te

sporten en te spelen. Maar die buren

bleken ook ondernemers, bouwers

en makers, trekkers en sleurders,

tappers, creatievelingen, denkers en

doeners.

Sinds het vertrek van de brandweer

stond het kot in de fik. Een brandend

engagement, het vuur aan de lont

houden zodat zeven jaar lang de

vonken eraf bleven vliegen en zo

nu en dan met een knal het dak eraf

blazen.

Dit boekje is er in de eerste plaats

voor hen: voor al die vrijwilligers, al

die barburen en andere vuurmakers

die SANTO jarenlang hebben

gemaakt. >

Inleiding 7


Een soortement pyromanen van

engagement, één voor één. Allemaal

schuldig. Jij ook, ja.

En die zijn nu als een lopend vuurtje

alweer ergens anders een brandje

aan het stoken. Want die kazerne

gaat wel tegen de grond, maar

SANTO (k)leeft voort. Het plakt aan

ons allemaal. En dus gaat er een

nieuwe Kantine open in De Porre,

leeft Moscou Markt verder op het

Arsenaal, krijgen de skaters, de

basketters en alle andere sporters

en spelers een plekje in de buurt…

Allemaal vlakbij, allemaal SANTO.

PS

Je zal in dit boek geen foto’s vinden van het eindfeest. Dit om de

eenvoudige reden dat we dit boek maakten als kado voor de vele

vrijwilligers en hen dit op het eindfeest wilden overhandigen. Maar ook

omdat het feest nu al legendarisch lijkt te worden… en wat happens on

the eindfeest, stays on the eindfeest…

SANTO (k)leeft voort en breekt uit.

Afbreken laten we over aan anderen.

Geniet van dit boek en kijk even

terug op wat we allemaal samen

gerealiseerd hebben. Maar kijk

vooral ook vooruit en kijk rond.

Want dat SANTO-vuurwerk is een

prachtig schouwspel in onze wijk.

Roel

8 Inleiding 9


SANTO moest en mocht

een beetje arty farty

zijn, maar niet te veel.

Kunst(el)

cultplek


Novgorod, een

vzw met focus

op kunst en

cultuur, kreeg

in 2017 van de

Stad Gent de

brandweerkazerne

in

beheer nadat

de blussende

bonken, de

ladderwagens en

het blusschuim

naar een nieuwe

kazerne in Melle

waren verhuisd.

SANTO is geboren. In de begindagen

vooral als een vrijhaven voor

kunstenaars en muzikanten

onder het toeziend oog van Ben

Benaouisse. De kazerne leent er zich

wel toe, ondanks de verschrikkelijke

akoestiek en redelijk belabberde

staat.

12 Kunst(el)ige cultplek 13


Ook in de latere jaren blijven we

lokale kunstenaars zoals Aäron

Willem koesteren en zoeken we

naar een, soms fragiel, evenwicht

met andere invullingen. SANTO zal

een kunstplek blijven, ook al vliegen

sinds 2018 de skateboards en ballen

in het rond.

Kunst(el)ige cultplek 15


VAG (Vrije Academie Gent) neemt

in 2019 ook haar intrek in SANTO.

Er wordt gedraaid (potten, om

precies te zijn), gesneden (hout,

meer bepaald) en geschilderd en

getekend (vanalles, maar vree

schoon allemaal) dat het een lieve

deugd is.

Lin smijt zich ook in de klei. Maar al

veel vroeger in alles wat van dichtbij

of veraf met SANTO te maken heeft.

Een brandend vuur van het eerste

uur. Zeven jaar vonken. En dus ook

klei. Lin is een kei.

16 Kunst(el)ige cultplek 17


Samen met het uit de grond

stampen van de Kantine en de

markt, daar komen we straks nog

even op terug, betekent de komst

van VAG ook ‘verbreding’. SANTO

wordt meer en meer een plek voor

iedereen.

Het zou ook een nieuwe fase voor

SANTO inluiden. De Vrije Academie

is de eerste nieuwe grote ‘bewoner’

van ons buurthuis en zorgt via

huurinkomsten ook voor wat

financiële zekerheid. Dit geld helpt

om een eerste deeltijdse beheerder

in dienst te nemen om de groeiende

boel wat in goede banen te leiden.

18 Kunst(el)ige cultplek 19


Sorry, Not Sorry is een

kunstenfestival met focus op graffiti

en andere kunst in de publieke

ruimte. Na een schitterende editie in

2022 wordt ook de volgende in 2024

gehost op en rond SANTO. Weeral

een brandje in de wijk!

Streetart op SANTO. Het zou doorheen de zeven jaar een ding blijven.

Die oude kazerne en stukken van de historische textielfabriek blijken het

schoonste canvas voor Gentse (en niet-Gentse) street artists.

Kymo One, CeePil, Xuas, Lobster

Robin… ze vereeuwigen zichzelf

allemaal op onze buurtmuren,

poorten en gevels. Ook de

Cultuurdienst van de Stad Gent

heeft door dat SANTO streetart

ademt en brengt in 2022 een eerste

keer Sorry, Not Sorry naar hier.

Kunst(el)ige cultplek 21


Voor artistieke gezelschappen

en cultuurhuizen was SANTO de

gedroomde plek voor voorstellingen.

Er passeerde al eens een enorme

dansshow van (toen nog gewoon)

De Vooruit of een klassiek concert in

onze ijskoude expositieruimte. Kon

allemaal. Maar dit soort grote events

hebben we wel beperkt, want ze

legden wel wat druk op wat we

dagdagelijks in ons buurthuis wilden

doen.

Wij leven en kleven altijd voort, maar soms durft een tijdelijk kunstproject

dat ook eens doen. Sinds SNS 2022 brengt “Vitrine” van Emmeline Geiregat

kunstwerken die eigenlijk voor binnen bedoeld zijn, toch naar buiten. In

de vorm van een verlicht mini-galerijtje door een raamopening van onze

Kantine112.

We denken dat het gelukt is. Dat

we die plek geweest zijn waar

een skateramp en een canvas

naast elkaar konden leven. Waar

er voortdurend werd gespeeld en

gesport terwijl er werd gedraaid en

gesneden.

22


Tijdens de verschillende periodes

van coronamaatregelen leefde

SANTO keihard verder.

SANTO vs. COVID: 17


In 2020

kwam er iets

overgewaaid.

Een soortement

pandemieding

waardoor

speeltuinen

spontaan dicht

gingen, scholen

en cafés de

deuren sloten

en mensen

ineens niet

meer bij elkaar

in de buurt

mochten komen.

Kortstondig

moest alles

dicht, maar met

veel creativiteit

(de rode vlaggen

duiden een van

vele “bubbelzones”

in SANTO

aan), kon er

enige tijd later

ook weer wat

doorgaan op

SANTO.

Niet in de buurt? En wij al twee jaar

moeite doen om alles in de buurt

te brengen. Dus: SANTO in je kot!

Drankjes uit de Kantine112 bestellen

voor thuis in de eigen bubbel en

zo toch nog een beetje de Happy

Fridays te kunnen beleven.

26 SANTO vs. COVID: 17-0 27


We moeten er niet lullig over doen:

het was een periode waarin we

moeite hadden om de waakvlam

in gang te houden. Gelukkig

werden we met onze opvang voor

schoolkinderen, jongerenactiviteiten

en markt wel als essentieel

beschouwd.

En dus mochten

we relatief snel

een paar dingen

terug opstarten.

Uiteraard

allemaal met

de nodige

maatregelen,

afstand,

mondmaskers…

En niezen in

uw elleboog

als je een tros

tomaten wou

bestellen. Of

zoiets.

We deden aan social bonding

tussen de social distancing. We

waren open wanneer het kon en toe

wanneer het moest. Maar de lokale

biertjes stonden altijd koud en

werden geserveerd met de glimlach

(niet zichtbaar op de foto wegens…

awel, ja).

SANTO vs. COVID: 17-0 29


Het vuur is blijven branden (hier

vergaderen alle jongerenwerkers

samen) en het licht ook nog net.

Maar financieel had het virus er wel

ingehakt. De halftijdse beheerder

van destijds kon niet meer worden

betaald en SANTO ging op zoek

naar een tweede (of was het al de

derde?) adem na de lockdown. Maar

eerst: kuisen! Met dank aan Pieter

en Roger. Kantine112 is nadien nooit

meer zo proper geweest.

Minstens zo belangrijk was dat we er ook in die periode konden blijven

zijn voor die kleine en grote buren die het echt nodig hadden. Er werd

samen gewerkt en geleerd, in plaats van geïsoleerd. Jorn geeft 1 op 1 zijn

tekenlesjes. En die gekke groep daarboven, dat is een groep Argentijnen

die met hun camper in Gentbrugge gestrand was tijdens de lockdown.

Gedoemd om lang in België te blijven. Een zegen voor SANTO. Ze klusten

wekenlang om zich nuttig te kunnen maken.

30


Een plek voor sport

en spel, voor jong en

oud, voor iedereen

uit de buurt.

Sociaal

sportie


Skatende skaters. De volgende

pagina’s staan er vol van. In Gent en

omstreken is SANTO niet zo bekend.

In Moscou is SANTO het brandend

hart, in de rest van de wereld

iets minder. Tenzij je het over dat

berucht indoor skatepark hebt. Zo is

er maar één in Gent.

Sociaal sportief 35


De eerste

skatelessen

van Skateboard

Academy (SBA)

volgden snel.

Skate-maestro

Matty, een

bende jonge

wolven, een

arsenaal aan

boards en wat

kleinschalige

elementen. Meer

hadden ze toen

niet nodig.

Maar het vuur, hè. Die pompiers hadden duidelijk hun PFAS-blusschuim mee

naar Melle, want op korte tijd stond dat skaten volledig in brand! Lessen

werden uitgebreid en het skatepark groeide.

36


De open skatemomenten in het

weekend (ook voor rolschaatsen en

andere dingen op wieltjes) trokken

veel volk. Ook hier werd het dus

terug zoeken naar evenwicht. 2.000

vierkante meter ruimte is veel. Maar

we waren ondertussen ook met veel.

De kleine ramp maakte plaats voor

een nieuwe, grote. Zo’n skatepark

heeft wel wat plek nodig.

Met lessenreeksen, trainingen,

workshops en skatekampen groeide

SBA in het kleine Moscou uit tot

een grote naam ver buiten Gent. Er

kwamen speciale lessenreeksen voor

meisjes uit de buurt (met Nona) én

voor volwassen vrouwen (die door

Florian met de glimlach bediend

werden aan de toog).

38 Sociaal sportief 39


Ook in de

toekomst

trouwens.

SANTO breekt

uit en (k)leeft

verder, daar

vertellen we

straks nog meer

over. Maar ook

die skaters zijn

zo SANTO als

het maar kan

zijn en hebben

ondertussen

ook al elders het

vuur aan de lont

gestoken.

Simon vliegt 4 meter ver door de skatewolken van de YOUTH PARK SERIES.

Als je dit soort zottigheden zoekt en niet meer op SANTO zou vinden – stel

dat die kazerne bijvoorbeeld is afgebroken of zo – neem eens een kijkje op

het Arsenaal.

40 Sociaal sportief 41


Sportquest, de

sociaal-sportieve

organisatie

van Geert

Colle was een

van de eerste

organisaties uit

de buurt die

SANTO omarmde

als locatie.

Met tal van

laagdrempelige

activiteiten voor

kinderen en

jongeren.

Sportquest in

actie onder

de luifel van

SANTO.

Sociaal sportief 43


Sportaround van Bert Misplon zag

al snel het potentieel en wist dat

heel wat kinderen en jongeren

uit Moscou-Vogelhoek gebaat

zouden zijn bij een laagdrempelig

sportaanbod. Hij pionierde met zijn

vzw en zorgde ook voor veel fijn

sportmateriaal, zoals deze matten.

Geert van Sportquest, maar ook van de

Vogelhoekvrienden, was niet te beroerd om de

brandweermannen uit te nodigen en zelf in zo’n pak

te kruipen. Vele jaren later zou ook Sportaround de

brandweer uit Melle nog eens uitnodigen. Altijd leuk.

44 Sociaal sportief 45


Het sportaanbod van Sportaround,

Sportquest en SBA groeit en dat

begint vanaf de zomer en het najaar

van 2018 soms wat te wringen

met de kunsttentoonstellingen. Er

wordt een apart voetbalveldje met

vangnet ingericht. Hier met meer

dan 50 kinderen tijdens een van

de vele speelweken. Met Siegried,

de steun en toeverlaat van menig

jongere.

Sportaround

is alomtegenwoordig

in

de wijk. In de

scholen, in het

park, klaar om

met de fiets op

uitstap te gaan.

En die twee

gekke figuren

(Suleman en

Maxim) waren

op menig kamp

de rots in de

branding voor

de kinderen.

Yoga met

Siel, in de

expositieruimte.

Een van de vele

sporten voor

kinderen die

Sportaround

naar onze wijk

bracht.

Sociaal sportief 47


Sportaround verwende de kinderen uit de wijk regelmatig. Aan het einde

van de speeldagen gingen ze altijd naar de Rozebroeken. En hier mochten ze

op uitstap naar een thuiswedstrijd van AA Gent (5-0 tegen Oud-Heverlee!).

In de begindagen van SANTO was vzw JONG actief met haar eigen

buurtwerker. Dat was van korte duur, maar Sportaround heeft dat gat snel

opgevuld door haar aanbod aan sportactiviteiten voortdurend uit te breiden

en aan te passen aan de interesses van de jongeren op dat moment. Boksen

was zo’n populaire sport.

48 Sociaal sportief 49


Weer zo’n uitstap met Sportaround:

de jaarlijkse traditie om aan het

einde van het jaar te gaan schaatsen.

Net na een van de vele lockdowns

waren de kinderen extra uitgelaten.

Moscou Loopt, een traditie. Is

het omdat Bert Misplon graag

zelf meeloopt (en wint) of omdat

het gewoon een super fijne en

laagdrempelige manier is om de

kinderen en hun ouders aan het

lopen te krijgen? Geen idee, maar

het werkte wel!

Sportaround in actie tijdens de open

momenten op woensdagnamiddag:

sport en spel voor alle kinderen

en jongeren. Onderaan zie je Bert,

die in de prille begindagen van

SANTO de werking en activiteiten

van Sportaround voorstelt aan de

kinderen van de twee buurtscholen.

Hier is hij op stap met turnmeester

Filip van de Sportschool.

50 Sociaal sportief 51


Sportaround blijft uitstapjes organiseren. Dit keer nog eens schaatsen, met

meer dan 50 kinderen. Zo’n groep op de bus krijgen richting Kristallijn? Dat

kan alleen Siegried voor elkaar krijgen.

Boven: Ghent Basketball in actie met een 3x3-toernooi. Onder: de buurtjongens

die regelmatig vroegen of ze “even alleen binnen mochten” om te basketballen

of te chillen. Zij zijn opgegroeid met SANTO als hun thuis.

Op kamp met Sportaround in de

grote vakantie. De grootsten op

tentenkamp (links) de jongsten naar

zee (onder).

Sociaal sportief 53


De wekelijkse basketbaltraining.

Voor het eerst georganiseerd in

2019. Het was een blijver.

Niets is zo mooi als basketballen

bij zonsondergang in het park.

Hier met onze eigen palen,

zodat we de voetballers op het

pleintje niet hoefden te storen.

Links leert brandweerman

Meindert, tevens een geweldige

basketbalcoach, de buurtjongeren

de basisvaardigheden.

54 Sociaal sportief 55


Hier links op de foto: (Super) Mario,

geliefd als basketbalcoach! Je zou

het op het eerste gezicht misschien

niet zeggen, maar basketbal is

minstens zo populair als voetbal en

skateboarden op SANTO.

Boksen, nog zo’n

urban sport die

aan populariteit

wint. Boven en

onder zien we

Bayram en zijn

boksvrienden

in actie. Zij

kwamen de

laatste jaren

elke donderdagavond

laat

genieten van

de rust in de hal

om te kunnen

sparren, en

hielden zo ook

een oogje in

het zeil. In het

midden: de

stagiairs van

Sportaround

tijdens een

boksinitiatie.

Ghent Basketball en Sportaround sloegen de handen in elkaar om een groep

studenten te helpen bij het organiseren van hun 3x3-basketbaltoernooi. Silke,

Siegried en Jasper: drie top-jeugdwerkers met onze buurtkids in één beeld.

Sociaal sportief 57


Een vaste

waarde op

SANTO: Lori met

haar wekelijkse

yoga-les. Een

moment van

rust waarop

er een streng

verbod was om

te skaten in de

aanpalende hal.

In stilte skaten is

niemand gelukt

in al die jaren.

Yoga volstond niet als sport voor

de fitte wijkbewoners (of vooral

bewoonsters). Inge van Jump 4

Joy vulde zonder probleem 2 à 3

avonden per week de zaal met

tal van sporten om je steviger en

strakker te maken (zo staat het toch

op haar website). En de skaters,

die mochten alleen skaten als de

muziek van Inge luider was dan

hun eigen lawaai. Die eeuwige

evenwichtsoefeningen…

Sociaal sportief 59


De urban sports blijven maar komen.

Met Flow de Gand kwam er begin

2020 een Parkour-club op SANTO

die die stoffige zaal wel wat vond

hebben én zich speciaal wou richten

op kansarme kinderen. Dat is wat

we nodig hadden! Merci Wouter –

Frisko – Pollet en je team!

Zo’n hal, vol hoeken en kantjes, vol skatetoestellen, containers en open

(euh, kapotte) ramen uit te springen. Een paradijs voor de springers van

Flow de Gand.

60 Sociaal sportief 61


Bewoners uit de buurt bruisen

van talent en energie, ten

dienste van de wijk.

Ondernemend

buren


Het bestuur in

de begindagen

van SANTO

hield van het

organiseren van

veel activiteiten.

Vooral opperorganisator

Bart

kon helemaal

losgaan, zoals

hier met een

film en een

poppenkast.

Moscovieten blijken doeners. Met

één deeltijdse werkkracht en een

handvol actieve vrijwilligers werd

vooral de dagelijkse en wekelijkse

werking in gang gehouden.

Maar ondertussen gebeurde

er zoveel meer onder ons dak.

Onder: Oscar heeft duidelijk het

ondernemerstalent van zijn vader

geërfd. Boven: Lucie gebruikt SANTO

voor een kledingmarkt.

Elk talent uit de wijk – en dat zijn

er véél gebleken – kon zijn ei kwijt.

Roger kwam zelfs wekelijks van

het Heilig Hartplein naar Moscou

afgezakt, gaf de planten water en

repareerde fietsjes.

64 Ondernemende buren 65


Was het een meerwaarde voor

de buurt? Dries zorgde voor plek.

Hoe meer vuur voor Moscou, hoe

meer voorrang ze kregen. Zoals

de Schaakmaten van Jens. Jonge

Moscovieten ontdekken de liefde

voor het schaken en daagden

elkaar uit.

De lesjes zijn

immens populair

en uiteraard

blijven die

ook (k)leven

in Moscou.

Mocht je ze niet

meer vinden

op SANTO –

stel dat er per

abuis een paar

appartementen

in de plaats

zijn gebouwd

– steek je kop

eens binnen in

buurthuis De

Porre.

66 Ondernemende buren 67


Jens bleek

een man van

vele ideeën en

handen uit de

mouwen: lesjes

programmeren,

iemand? “Is

’t voor de

buurt,” vroeg

Dries. “Tuurlijk!

Voor de jonge

gasten!” Doen.

Vonken!

“En HUJO! Die willen robotjes maken

in LEGO! Met al die Moscovietjes

hier.” Uiteraard. Ze kwamen, samen

met Jens die onze stagiairs uit hun

comfortzone duwde. Het was de

max en ze legden vijf euro in een

potje voor een groene limonade en

een uitstapje naar Technopolis. Vuur!

Goed nieuws om al dat enthousiasme een plek te geven. In mei 2021 kwam

er opnieuw financiële ruimte voor een deeltijdse betaalde kracht. Enter:

Dries, die al sinds dag één mee aan de wieg stond en nu vooral de lijm werd

tussen al die verschillende organisaties op SANTO.

68 Ondernemende buren 69


Voetbal. WK 2018. (en er volgden

nog veel EK’s en WK’s). In die

beginperiode zijn door onder meer

Pieter Deschamps ook de eerste

lokale biertjes verkocht in de

Bar112, wat later de Kantine112 zou

worden. Het was de start van het

uiteindelijke SANTO-verhaal dat

een beetje later volledig door buren

en de buurt zou worden gedragen.

Later meer.

Zelfs de Sint vond SANTO een

heilige plek. Hij was wat in de war

door de naam, had een soortement

kerk-ding verwacht maar vond

de boerenmarkttroon met

Ginstbergleeggoeddecor en de door

al dat engagementsvuur lichtjes

verbrande roetpieten veel beter.

Ondernemende

buren. Dat

zou SANTO

doorheen de

jaren tekenen.

(En ja, er waren

ook echt

tekenlesjes met

Jorn, Indra en

Martine en die

waren ook de

max, maar dat

leidt nu even af

van het verhaal.)

Op SANTO werd

er gewerkt aan

de wijk.

70 Ondernemende buren 71


Daar moest over vergaderd worden.

Overlegd en voorbereid. Wellicht

het meest onzichtbare SANTO-werk,

maar er was een Raad van Bestuur

en een Algemene Vergadering,

werkgroepen, feestcomités,

overlegmomenten met de

gebruikers… ook in Corona-tijden,

weliswaar op 1,5m van elkaar.

Tot zelfs een

bijeenkomst

met alle

wijkorganisaties

en bewonersgroepen

(van

dekenij, over

Mos&Co tot en

met Balbouchka)

om met het

buurtfeest eens

allemaal de

handen in elkaar

te slaan. Moscou

Feest XXL was

geboren.

72 Ondernemende buren 73


Ook de scholen

rond De Porre

zochten

geregeld extra

ruimte en wie

zoekt, die vindt

Dries. School’s

out aan het

einde van het

schooljaar, een

tentoonstelling

van de

Sportschool of

Sint-Gregorius

die onze

vrijwilligers

komt bedanken.

Wat zie je op deze foto? We zoeken een initiatief van het ondernemende

Moscovietenkoppel Eline en Karel met een voorliefde voor moeilijke vragen

en bitterballen. Tip: probeer voorbij de frigo met drank te kijken.

Enfin. U snapt het plaatje. SANTO

is gebouwd op de schouders van

ondernemende buren. Hier Seppe

en Jan nog eens in actie, met een

zeepkistenrace. Die breken samen

met SANTO mee uit. Ah, van breken

gesproken…

74 Ondernemende buren 75


Elke vrijdag dé babbelbox

tussen pot, lokale pint en

groene limonade.

Kantine


Het echte

breekwerk

kwam pas in

het voorjaar

van 2019 toen

een groep

buurtbewoners

de Kantine112 en

een buitentoog

verbouwde

tot hoe we ze

nu ongeveer

kennen. Maar al

een jaar eerder

werd door Pieter

pionierswerk

verricht. Hij

kwam destijds

Ben bijstaan

en experimenteerde

met een

bar en andere

initiatieven om

geld in het laatje

te brengen.

Vanuit het enthousiasme van samen

bouwen (euh, breken), ontstond ook

de goesting in meer. Meer SANTO,

meer het beheer van dat gebouw

in handen nemen. Dat zou een jaar

later leiden tot het oprichten van

de vzw “De buren van Moscou-

Vogelhoek”, die het beheer van Ben

volledig zou overnemen.

78 Kantine112 79


De uitbrekers van het eerste uur.

Hier is iedereen nog volop bezig met

handenarbeid. Niet veel later zouden

Dries, Elke, Lin, Jens, Bart, Johannes

en andere buren zich moeten buigen

over statuten, boekhouding, BTWvraagstukken

en de zoektocht naar

een eerste startkapitaal voor de

vzw-in-wording.

Kantine112 81


22 maart 2019. Feestelijke opening

van de verbouwde Kantine112 met

een massa volk. Heel de buurt kon

ook kennis maken met Roger. “Praat

met Roger en je krijgt een bonneke.”

Met je rug tegen de heerlijk warme muur, de laatste zon van de dag

meepakkend. De hele buurt zette zich spontaan buiten op de eerste echte

Kantine112-avond. Een traditie die niet meer zou stoppen. Dit werd zonder

twijfel het meest gezellige én meest verborgen terras van Gent.

82 Kantine112 83


We waren een echt buurtcafé.

99% van onze klanten waren vaste

klanten, wat het gemoedelijk en

gezellig maakte. Het gaf ook ruimte

aan spontane optredens van buren

met een (muzikaal) talent. En Roger,

die blijft maar terugkomen, ook op

de foto’s.

Al die jaren, elke vrijdag was

er Kantine112. Je wil niet weten

hoeveel vrijwilligers we daarvoor

nodig hadden. En gelukkig konden

we rekenen op een groepje steeds

lachende jobstudenten, om de gaten

in onze planning te vullen.

84 Kantine112 85


Allemaal vaste

klanten. Ze

voelden zich

helemaal thuis

op SANTO,

vooral op

vrijdagavonden.

Ze aarzelden

dan ook niet

om spontaan

tafels en stoelen

buiten te zetten,

ijsjes van de

markt te kopen

en verder te

verkopen op het

terras, of in de

zomermaanden

op Lazy Sunday

hun vinylplaten

mee te brengen

en wat plaatjes

op te leggen.

Hadden we al gezegd dat dit het

gezelligste terras van Gent is?

Lekker goed verborgen, en dat

hielden we zo. Onze goedkope

drankjes waren bedoeld voor

de buurt. Het mocht en moest

kleinschalig blijven.

86 Kantine112 87


… om te groeien, te

ontdekken, te hangen…

onder vrienden.

Een th


Maar toch

moesten ze dat

kamertje ook

delen. Er waren

veel groepen

kinderen en

jongeren, die

allen graag hun

eigen plekje

hadden…

Het aantal kinderen dat SANTO als

hun thuis beschouwde is ontelbaar.

Onmogelijk ook om hen uitgelegd

te krijgen dat SANTO moet

verdwijnen…

“Ons kamertje”. De SANTO-girls

maakten van de oude keuken hun

plekje.

Een thuis 91


Eén kamertje

volstond

duidelijk niet.

Gelukkig was

er die grote hal.

Vol plekken

om te hangen,

te chillen, te

kletsen… jong

te zijn.

Hoekjes en kantjes genoeg om

te hangen. En die halve auto van

Jonas… speciaal.

En om je te verstoppen. Hoog en

droog, ver weg van mama en papa

die op dat moment in de Kantine112

het einde van hun zware werkweek

aan het vieren waren.

92 Een thuis 93


Zou het kunnen dat er hier

vriendschappen voor het leven zijn

leven zijn gesmeed? Het zal alleszins

als jeugdherinnering ferm blijven

kleven.

“Samen delen, samen spelen.” Wat de kinderen op

school leren, geldt ook voor ons op SANTO. Het

skatepark werd op vrijdag één grote speeltuin. Dat

experimenteren met hekken er rond, dat werkte niet.

Onder: ook twee speelvogels.

94


De meeste

buurtkinderen

kennen SANTO

beter dan de

gemiddelde

volwassene.

Het is hun plek

(geworden).

Je hoeft maar

5 minuten de

poort open te

zetten en de

eersten zitten

al binnen. (En

krijg ze dan

maar eens terug

buiten. Bon, dat

was Dries zijn

probleem.)

Op woensdagnamiddag was iedereen welkom. Behalve de skaters, die

moesten dan weer even stil zijn. Het spelmateriaal lag er. Gewoon chillen

mocht ook. Met dank aan Sportaround.

Mogelijks zeiden

we al eens iets

over hoekjes

en kantjes. De

Kantine112 had

er ook zo’n paar,

waar doorheen

de week de rosé,

de Tietjes en

de Flora Sour

Cherry plaats

maakten voor

jeugdige bijklets

en groene

limonade.

Een thuis 97


De Kantine was er niet enkel voor

de volwassenen. Bedankingskaartjes

maken voor de vrijwilligers, zelf de

bar openhouden, knutselen… we

moedigden het aan.

Wat hadden we nu eigenlijk nog

niet op SANTO! Ah, computers.

Met de hulp van Stad Gent opende

Sportaround in het voorjaar van 2021

een Digipunt voor jongeren.

En natuurlijk film kijken. Naar

“De Buurtpolitie” bioscoopfilm,

opgenomen op SANTO! (Waar

anders? Wij doen alles met

buurt.) In beeld: het fouilleren der

slechteriken op onze parking.

98 Een thuis 99


Deze meiden

(deel van het

groepje dat zich

de SANTOgirls

noemden)

bloeiden

volledig open

op SANTO.

Ze werden

onze beste

ambassadeurs

en stelden onze

werking voor

aan (van boven

naar onder) de

hoge piefen van

het Streekfonds

Oost-

Vlaanderen,

aan schepenen

Bracke en

Willaert en aan

het Gentse

Kunstenoverleg.

Chapeau!

Rechts: met deze gasten hadden we

een leuke band. Zij bewaakten elke

avond ons fort en twijfelden niet om

midden in de nacht te bellen als er

iets niet pluis was. Onder: Matty in

actie: met zijn gekende peace-teken

laat hij twee ruziemakende jongens

het uitpraten met elkaar. SANTO

stopt niet aan de poort van SANTO.

Een spectaculair ogend beeld

met een anti-climax. Gewoon om

even te kunnen zeggen dat er in

die zeven jaren niks ergs gebeurd

is. Duizenden uren sport,spel,

feesten, eten en drinken in een

oude versleten hal… en geen grote

accidenten. Er brandde wellicht

ergens een kaarsje…

100


Met buren en boeren.

Allemaal lokaal gerief

onder een lokaal dak.

Markte


Lokaalmarkt, een West-Vlaamse

BV bracht in het najaar van 2019

een kwaliteitsvolle en goed

georganiseerde markt naar SANTO.

Haar eerste voet op Oost-Vlaamse

bodem.

Pieter experimenteerde in april 2018

met een eerste boerenmarkt, een

bescheiden start die niet robuust

genoeg bleek om te overleven.

Het was wachten op de hulp van

Lokaalmarkt voor een model dat

financieel en praktisch haalbaar was.

(Die subsidies van Stad Gent voor

Lokaalmarkt hielpen ook.)

104 Markten 105


Emily, hét gezicht van de markt. Ze heette de buurt elke vrijdag welkom

en was de steun en toeverlaat voor alle marktkramers in de Lokaalmarktperiode.

Toen ze na een tijdje afzwaaide, hing er een begrafenissfeertje.

Lokaalmarkt krijgt het op verschillende plaatsen in Vlaanderen moeilijk en

op 1 januari 2022 neemt SANTO het beheer van de markt over. Nog even met

het platform en bijbehorende QR-kaart-systeem van Lokaalmarkt, om van

daaruit te kunnen broeden op ons eigen buurt-markt-concept.

De marktkramers, stuk voor stuk

ondernemers met een passie voor

kwaliteit. En daartussen per ongeluk

ook weer die SANTO-girls. Die

ook graag marktkramer speelden.

Hun koekjes verkochten ook goed.

(De man met gele jas op de foto

hierboven is geen figurant, maar een

echte klant. We zouden hem later

wel voor andere optredens inhuren.)

Davido en Dries na de zoveelste

opbouw van de markt. Met Davido

in de buurt was het nooit saai.

Met de grootste glimlach kwam hij

steeds weer met nieuwe ideeën af.

Markten 107


Moscou Markt! Vanaf mei 2022 nemen we als buurt-vzw

de markt volledig in eigen beheer, zonder het platform

van Lokaalmarkt. Met een eenvoudiger boerenmarktconcept.

Goedkoper voor de marktkramers, nog beter

voor de buurt. En deze lachende man met brood is wel

een figurant. Het is Maarten, de man die elke week de

markt opbouwde.

Plantjesman

Davy van de

Eetbare Bostuin.

Een vaste

waarde op de

markt.

Markten 109


Super fijn, dat zelf marktje spelen.

Jens zorgde voor de leuke promoties

en we bleven marktkramers hebben

met kwaliteitsvolle en lekkere

producten. Links zien we Sarah, onze

marktverantwoordelijke.

Zoveel

fijne vaste

marktkramers

(hier met kippen,

kroketjes van

wild, immens

populaire

aardbeien…).

Ze bleven ons

trouw, tot de

laatste minuut.

Meer zelfs, ze

blijven de buurt

trouw, want

vanaf oktober

vind je ze op

de Arsenaalsite.

In hal 8 A/B of

zoiets.

Niet alles op de markt was om op te eten. We gaven jonge ondernemers ook

een plekje om naamsbekendheid op te doen. Met bloemen bijvoorbeeld.

Markten 111


Een paar keer per jaar begon het te

jeuken bij Jens. Dan moest er meer

gebeuren op die markt en doopte hij

ze om tot mega-makers-markt XXL.

Zot spel. Vlam in de pijp!

Boeren en creatieve buurtbewoners,

samen onder één dak. Sfeer

verzekerd. Met de hulp ook steeds

van Ilse van Juweelidee, met haar

uitgebreide netwerk.

112 Markten 113


Een oude

kazerne

onderhoud

Niets bleek onmogelijk

voor ons legertje vrijwillige

facility managers.


De hal was oud en versleten.

De basis was robuust, maar

stroom, water, deuren, ramen…

dat sneuvelde met de regelmaat

van de klok. Gelukkig hadden

we super-vrijwilligers Seppe en

Jan. Soms vroeg je je af wat ze

nu in godsnaam weer aan het

doen waren. Hier maakten ze

gewoon een bad water om de

mierennesten in de Herrasblokken

te verzuipen. Logisch toch?

Regenwaterafvoer herstellen,

fixen van een zoveelste

elektriciteitsprobleem, materiaal

opruimen, skateramps (stiekem)

verhuizen… niks is onmogelijk voor

deze gasten!

116 Een oude kazerne onderhouden 117


En ah ja, ook

banale en

eenvoudige

klusjes waren OK

voor hen. Omdat

we het zo lief

vroegen. Mis je

deze gasten?

Je vindt ze vast

binnenkort

onder het E17-

viaduct met het

nieuwe project

“Corridor”.

En veel van

ons materiaal

(container,

tribunes…)

krijgen daar ook

een tweede (of

derde, vierde of

vijfde) leven.

SANTO, dat was toch ook een

never ending strijd tegen het stof.

Honderden keren kuisten we de hal

en de dag erna zagen je schoenen

alweer rood. Iedereen hielp,

kinderen, volwassenen, kinderen op

de buik van volwassenen… flashback

naar de start: het begon allemaal

in januari 2018. Deze Bert Misplon

veegde een kleine drie ton stof

naar buiten (later zou blijken dat de

kazerne de super power bezat om

verschillende kleuren stof in grote

hoeveelheden te blijven produceren)

en startte met Sportaround

omnisport op SANTO.

Roel dacht nog vlug even voorzitter

te worden voor de laatste twee

jaar, omdat dat goed staat op je CV

(of omdat hij het huis gekocht had

waar de maatschappelijke zetel van

SANTO nog op stond? Of gewoon

omdat hij super geëngageerd is,

kan natuurlijk ook). Maar in praktijk

bleek voorzitter zijn, toch vooral

met je handen in WC-putjes zitten

en WC-brillen vervangen en met wat

geluk mogen kuisen in het stukje

zaal met zonlicht.

118 Een oude kazerne onderhouden 119


Op 31 januari

2021 heeft Dries

het helemaal

gehad met

het donkere

onverlichte pad

tussen Peter

Benoitlaan en

De Porre. Tijd

voor actie.

Helaas beslist de

zwaartekracht

daar anders

over en schuift

hij halfweg

het lampjesophangen

van de ladder.

Gelukkig

hingen de vaste

hangjongeren

ook toen

te hangen

aan SANTO.

Zij konden

Matty en Lin

verwittigen om

hem naar het

UZ te brengen.

6 weken gips.

Maar het pad is

nu wel verlicht!

Daar zijn ze weer, die SANTO-girls.

Onvermoeibaar. Hier in het midden

ook geholpen door een groep

skaters die het skaten even moe

was. En de dochters van Dries, want

werk en privé moeten toch op een

manier gecombineerd worden.

120 Een oude kazerne onderhouden 121


Het herstellen van kunst, dat is

ook (een) kunst. Meta-kunst dus

eigenlijk. En onder: Dries (en Matty)

starten de grote opkuis van SANTO,

want het einde nadert. En die

container bleek ook een rustige plek

te zijn voor Dries, waar ze hem niet

elke vijf minuten kwamen vragen

stellen.

Klussen, klussen, opruimen, en weer klussen. Wat cool, zo’n hal waar je

gekke toeren mag uithalen om lampen te vervangen. Merci ook Malek, om

te helpen met het groen van het dak op te kuisen. En al die andere keren dat

jij of je broer Jawed spontaan jullie hulp aanboden!

122 Een oude kazerne onderhouden 123


Af en toe alles uit de

kast en knallen!

Festiviteit


Wat een spektakel. Een gigantische

domino-rij van Ledeberg naar

Moscou in september 2019. Ons

eerste grote evenement ook,

met dank aan het Festival van de

Architectuur. Het gaf ons (eerlijk

is eerlijk) financieel de eerste

ademruimte om SANTO verder uit te

bouwen.

126

Op 22 februari 2020 krijgen we met

Gentbrugge Feest nog wat extra

brandstof op het vuur!. Zoveel

volk hadden we nog nooit bij

elkaar gezien in die hal. Dat had

niemand verwacht. Merci aan Bert

en zijn team om dit geweldige

ontmoetingsmoment voor heel

Gentbrugge te fixen. Helaas was het

vuur van korte duur… niet veel later

gaat de wereld in lockdown.


SANTO heeft iets met Saucissen.

Dat is begonnen met de SOS-actie

(later meer…) en een soortement

vastgeroest idee dat alle goeie

dingen met een S beginnen.

Saucissen op SANTO dus. Een eerste

keer op 3 september 2021. Bakken

tot in de nachtelijke uurtjes. Dat

sloeg wel aan, dus met de hulp van

Pedro werd er op volgende events

geregeld iets op een grill gezwierd…

Op een zomerse avond in 2021 hadden Pieter-Jan, Dries en Matthias het

zotte idee om “ne keer een reeks go-carts aan de zee te gaan halen en hier

een race te organiseren”. Op 4 september 2022 werd het eerste startschot

gegeven van de Grand Prix van Moscou! Met dank aan het voltallige bestuur

om dat – na maar enkele uurtjes slapen wegens Balbouchka – te fixen. Dat

smaakte naar meer!

Zeiden we al dat we maar enkele

uren geslapen hadden? Dat was

dus de schuld van dat prachtige

openluchtfeest Balbouchka (die

foto boven spreekt toch tot de

verbeelding?). Het werd één

groot gezamenlijk georganiseerd

feestweekend. Moscou Feest is

geboren!

Festiviteiten 129


Moscou Feest, editie twee in 2023. Opnieuw saucissen. Ja, we zijn nog

altijd stiekem een beetje boos omdat er geen grote hal kan komen na

de afbraak van SANTO. Maar die boosheid zetten we om in feesten, met

SOS-woordspelingen. Opnieuw Saucissen op SANTO dus, maar deze keer in

De Porre, nog dichter bij onze vrienden van Balbouchka, voor het tweede

gezamenlijke feestweekend.

We hadden weer go-carts (zie

verder). Pieter-Jan vond het wel een

leuk idee om daarmee de coryfeeën

van de wijk (de oudste, de jongste,

de nieuwste, het langst getrouwde

koppel, die met de grootste

voeten…) feestelijk door de wijk

te rijden. En wie een idee heeft bij

SANTO, mag dat uiteraard ook zelf

organiseren. Voor herhaling vatbaar!

Zoiets heeft onze wijk (meer) nodig.

En dat bracht zowaar de voorzitter,

de wijkregisseur en de dagelijks

beheerder van SANTO samen op één

foto. Een unicum.

130 Festiviteiten 131


Die go-carts, dat smaakte dus naar

meer. Maar omdat het wel een

klusje is om die van aan de zee tot in

Moscou te krijgen (merci Transport

Schouls!), zat er een jaartje tussen.

Maar in 2024 was het weer van

dattum. Een nog gekkere race, met

de Tuinwijk als episch centrum (of

epicentrum als je wil). En Roel die

de volle 90 minuten en 50 seconden

(9050, zijt ge mee?) vol praatte als

omroeper van dit circus. Een straffe

stoot op zich, maar nog niet zo

gek als die buurtbewoners die in

diezelfde tijd meer dan 50 rondjes

door de wijk reden. Waanzin. Wat

maakten wij hier mee?

Festiviteiten 133


Zonder

woorden…

of toch één

bedenking: ik

denk dat we

dat nog gaan

doen. En vóór

Balbouchka,

nooit meer

erna. Een beetje

slaap tijdens het

feestweekend,

dat was iets

nieuws.

Zeiden we al dat die van Balbouchka onze vrienden zijn? Hier ontpopt Annie

zich tot meester-balletjes-aangever. 1 ronde = 1 balletje. Wie de meeste

balletjes had, won een zotte mand vol gesponsord lekkers en leuks van de

lokale neringdoeners. Easy peasy.

Die editie 2 van de Moscou GP, dat

was in feite met inschrijven. Maar

flexibel als we altijd zijn (weet je

nog: in de hal van SANTO is er altijd

plek voor een nieuw bewonersidee),

konden ter plekke ook nog ploegen

gevormd worden. Bert was per abuis

eens te laat met zijn ploeg, wat dan

weer een chanceke was voor een

bende buurtmeiden.


Het komt hier ten einde

zoals een goed liedje. Maar

blijft hangen in je kop en in

je wijk.

SANTO breekt u


Tijdens het

najaar 2020 werd

vanuit SOGent

een oproep

gelanceerd

waarop

projectontwikkelaars

konden

intekenen met

hun plan om

een woonwijk te

bouwen op de

SANTO-locatie.

Hieruit werd

helaas duidelijk

dat er geen

toekomst voor

SANTO mogelijk

was zoals wij het

nu invulden.

De SANTO-gebruikers droomden

van een grote buurthal, waar een

SANTO-achtige werking ook in de

toekomst een plek kan hebben.

Centraal in de wijk, naast de

scholen, het park en het buurthuis

van de Stad. Helaas zat dat er

niet in, maar het was wel de start

van een zoektocht om zo veel

mogelijk activiteiten in het hart

van Moscou te kunnen houden.

Qua verbondenheid met elkaar en

de buurt kon die actie wel tellen.

We hebben er nog steeds koude

rillingen van (of komt dat omdat we

net 140 bladzijden aan foto’s van een

bijschrift hebben voorzien?).

SANTO breekt uit 139



Yoga op de skateramp…

symbolischer kan bijna niet. We

leven anno 2024 met z’n allen toch

vooral in een wereld waarin alles

lekker gescheiden is van elkaar.

Sporten doen we in een sporthal.

Skaten in een skatepark. Iets drinken

een café. Spelen op een speeltuin.

Creatief zijn in een atelier… Op

SANTO was het anders. Alles liep

letterlijk door elkaar. (Leef)werelden

werden in elkaar geschoven. Soms

met de nodige frictie, maar dat was

goed. Daarin leer je elkaar pas echt

kennen. Wat gaan we die gezellige

chaos missen…

DRIES GYSELS

Mede-oprichter, voormalig

voorzitter en de laatste jaren

dagelijks beheerder van SANTO. De

man die op SANTO door iedereen

voor alles werd aangesproken. Echt

voor alles. Of gebeld werd. Of aan

zijn deur aanbelden. Zich verstoppen

voor SANTO was onmogelijk.

DOOR DE AUTEUR (DE FOTO’S-BIJ-

ELKAAR-ZOEKER)

15 januari 2018. Ik krijg een mail

van Pieter, die zich het beheer

van het prille SANTO steeds meer

aantrekt: of ik mee een moment wil

organiseren om buurtbewoners te

betrekken. Uiteraard. Al probeer ik

toch ook wat afstand te houden. Ik

was net begonnen met een nieuwe

job en wist uit eerdere projecten

hoe snel Pieter en ik ons kunnen

verliezen in enthousiasme.

Dat afstand houden duurde

niet lang. Aangemoedigd door

een groepje enthousiaste buren

(waaronder mijn vrouw) die de

Kantine (in wording) wilden

opknappen, en met hulp van o.a.

oud-collega Elke, verdiepten we ons

in alles wat bij het beheren van zo’n

gebouw komt kijken. De SANTOvonk

sloeg over op mij en de rest is

geschiedenis.

Zomer 2023. Op den bots spreek

ik af met Pieter op een terrasje in

Gent. Hoewel hij van bij de start

van SANTO even enthousiast was

als ik, heeft hij het beheer al snel

om persoonlijke redenen moeten

loslaten. Maar hij is ons blijven

volgen en steunen, samen met

Roger, die in dit fotoboek ook een

mooie plek kreeg. Ik vertel Pieter

over het eindfeest en de boodschap

van mijn bestuur om op de centen

te letten. De inflatie en energiecrisis

hadden er stevig ingehakt en dure

cadeaus voor vrijwilligers waren

financieel niet haalbaar. Pieter stelt

voor om de druk van een fotoboek

te sponsoren, als ik zorg voor de

inhoud. Zo hebben we toch iets

moois om zeven jaar SANTO af te

kunnen sluiten. En ik ben blij, want

ik wou al lang zo’n boek (voor

mezelf dan toch).

We zijn nu twee weken voor het

eindfeest. Na weken van foto’s

verzamelen, ordenen en herordenen,

ligt het boek er (bijna). Mijn hoofd

is één groot foto-mistgordijn. Roel

brengt redding en springt bij met

het schrijven (tot laat in de avond

samen fotobijschriften bedenken…

vuur!) en Lin doet de finishing touch

met haar handgeschreven titels bij

elk hoofdstuk.

Rest me nog enkel dit nawoord.

Door er nu bij stil te staan, besef ik

hoe sterk deze plek mijn leven >

142 Slotwoord 143


bepaalde. Ik begin even wat te

rekenen. Meer dan 5000 keer heb

ik een rondje naar en door SANTO

gelopen, om te checken of alles op

slot was, de lichten uit, de kranen

dicht. En minstens zo vaak gebukt

om wat vuiligheid op te ruimen.

Zeker 200 gezellige, maar drukke

(en licht chaotische) vrijdagen met

markt en het café, dat is beter

dan een fitnessabonnement. Het

was nooit rustig. Sluikstorters

betrappen, cola-boefjes aanspreken,

fietsendieven opsporen, en

tientallen keren een overstroomde

hal droogtrekken (of stofzuigen

samen met Matty). Om nog maar

te zwijgen van het maandenlang

zoeken naar de reden waarom de

elektriciteit telkens weer uitvalt

(nog steeds niet helemaal opgelost).

Maar al die klusjes zijn niet de

essentie. Een buurthuis beheren,

dat is buren de ruimte geven om

zelf activiteiten te organiseren en

hun passie te delen. Tekenlesjes,

schaaklessen, programmeerlessen,

robotjes bouwen, met go-carts

racen, ijsjes maken en verkopen,

zeepkisten bouwen, dansles geven,

je sportpassie delen… Elke keer

opnieuw betekent dit (letterlijk)

weer plaatsmaken voor een nieuw

idee of nieuw project. Nooit nee

zeggen tegen een idee uit de

buurt. Het betekent ook gewoon

de poort opengooien op te hete

zomerdagen zodat kinderen binnen

kunnen spelen. Het is jongeren

verantwoordelijkheid durven geven

in het gebruiken van de plek (met

vallen en opstaan). Er is niets zo

mooi als ervoor zorgen dat alle

buurtkinderen SANTO als hun plek

zagen, vol met (denken ze) geheime

hoekjes en kantjes. Maar het is ook

met een hardere hand een nachtelijk

lachgasfeestje onder de luifel

stoppen én de dag erna daarover

een goed gesprek met diezelfde

gasten kunnen hebben. Het is weten

dat ouders van jongeren die het

moeilijk hebben, je durven bellen

om hulp te vragen.

Het gevoel om de kinderen

die je op hun zes jaar SANTO

zag binnenkomen, nu naar het

middelbaar te zien vertrekken

en hun wijk te zien ontgroeien

is onbeschrijfelijk. En ik had

nooit gedacht om nu volwassen

gesprekken te kunnen hebben met

de gasten die drie jaar geleden

hun puberteit op en rond SANTO

beleefden en te merken hoe zeer ze

deze plek in hun hart dragen.

Het blijft jammer dat het niet gelukt

is om met de Stad een volwaardige

centrale hal in onze wijk te creëren.

Moscou-Vogelhoek heeft geen

marktplein, parochiezaal of groot

buurtcentrum. Met SANTO hebben

we week in week uit ruimte gegeven

aan 1000 (buurt)bewoners om zich

te amuseren, te ontwikkelen, en

elkaar te ontmoeten. En dat werkte,

zonder structurele subsidies. De

sterkste schouders droegen de

zwaarste lasten. Jammer dat zo’n

grote hal in of onder de nieuwe

woonontwikkeling niet kon, maar de

mensen van SANTO gaan zelfzeker

door. De vriendschappen en

samenwerkingen die zijn ontstaan,

zijn ijzersterk. En wie weet, komt er

toch ooit zo’n centrale hal… er zijn

nog lege plekken in het hart van de

wijk…

Het is mooi dat we nu kunnen

afronden. Het gebouw is op en

ik ben ook best moe. Ik put nog

even wat energie uit Bert, die de

Sportspot (die andere tijdelijke

invulling) aan het afronden is. Eén

blik of berichtje volstaat om te

weten dat ik niet de enige gek ben

met zo’n uit de hand gelopen hobby

en dat we dag en nacht op elkaar

kunnen rekenen.

Dankjewel aan iedereen die SANTO

heeft gedragen en aan iedereen die

mij mee heeft gedragen. Aan Ilse,

Limme en Mone – het thuisfront

– in het bijzonder, die moesten

accepteren dat ons huis een tweede

voordeur voor SANTO werd en

vrijdagen altijd een bijzondere

evenwichtsoefening tussen thuis

en SANTO waren. En aan mijn

collega’s die mij te pas en te onpas

mijn ‘echte’ werk aan de kant zagen

gooien om een zoveelste brandje op

SANTO te gaan blussen.

Voor mij is het gedaan met blussen.

SANTO (k)leeft verder en het vuur

blijft branden. Ook in mij, maar niet

meer als dagelijks beheerder.

Dries

144 Slotwoord 145



Zeven jaar SANTO. Dat was enkel maar mogelijk door de inzet van

honderden mensen die gepassioneerd waren én zich betrokken voelden

met onze buurt. Het is een bijna onmogelijke opdracht om hen allemaal op

te noemen, zonder iemand te vergeten. Maar we doen toch een poging en

verontschuldigen ons nu al aan die ene persoon die we dan toch uiteindelijk

over het hoofd zouden gezien hebben. In geheel willekeurige volgorde gaat

onze welgemeende dank uit naar:

Ben, Bert, Siegried, Matty en Geert en hun vzw’s om te pionieren! Daarin

geholpen, bijeengebracht en gesteund door wijkregisseur Nathalie. Ben

(vzw Novgorod) bracht kunst en ondernemende kunstenaars naar SANTO,

dankzij Elke W. was er een witte muur om die kunst aan op te hangen.

Geert (Sportquest) is nog steeds actief in Vogelhoek. Bert, maar vooral

Siegried (Sportaround) en Matty (SBA) bleven al die jaren aan boord van het

SANTO-schip en werden de verpersoonlijking van de sociale, opvoedende en

zorgzame kant van SANTO. Respect.

Pieter, Roger en Sofie R, die in de begindagen Ben hielpen om SANTO

financieel gezond te krijgen en van SANTO een plek maakten waar Roger

graag zijn Omer komt drinken.

De andere Ben (de fotograaf van heel wat foto’s uit de beginjaren) en al zijn

collega-buurtbewoners van Zomer in Moscou die zorgden voor de eerste

activiteiten (Bar112, Kantine112…).

Fietsenmaker Thomas en Lieven van Op Wielekes, voor de het

fietsuitleenpunt in de begindagen, ook met de hulp van Sofie R.

Alle oprichters van De Buren van Moscou-Vogelhoek, de vzw die SANTO

draaiende hield. Jens, Dries, Elke, Lin, Bart, Johannes, Ester, Susanne, Ilse,

Eren, Jolien en Natalie A. Een eervolle vermelding voor Natalie Kennes die

het interieurontwerp maakte voor de Kantine die ook zal verder leven op

het Arsenaal. >

148 Dankwoord 149


Alle bestuurders en leden van de Algemene Vergadering Elke D, Elke R, Bart,

Johannes, Jolien, Ester, Evelien, Soetkin, Nisse, Sofie VK, Sofie J, Stien, Koen,

Geraldine, Bernard, Karel, Lise, Matthias, Aaron, Jens DC, Jens A, Lin, Natalie,

Bram en Roel. Met toch wel een speciale vermelding voor Lin, die letterlijk

haar stempel op SANTO drukte met haar prachtige lay-out werk én met

voorsprong de langst meedraaiende bestuurder is. En ook chapeau aan Elke

DD, Elke R en Bart voor hun hulp met de boekhouding, een wat ondankbare

en loodzware taak. Inclusief al het uitzoekwerk in de begindagen (hoe zit

dat nu met die BTW?…). En voor Jens DC als eerste beheerder van SANTO.

En voor Fred zijn hulp aan het bestuur als formeel niet-bestuurder. En nu

eigenlijk ook Isabelle, die de laatste maand van SANTO toch haar steentje

wil bijdragen om de toekomst te verzekeren :) Mochten er een nieuw

bestuur gekozen worden, ze zou er zeker bij zijn.

Een buiten-categorie vermelding voor Pieter-Jan, de aspirant-deken van de

wijk, organisator van menig zot event zoals de go-cart race (met Matthias,

Roel, Lin…), onze buurtkenner met prachtige organisatieskills maar nooit

formeel bestuurder.

Alle organisaties op SANTO, met hun drijvende krachten en vele

geëngageerde lesgevers én al hun bezoekers, leerlingen, cursisten… of hoe

je ze ook noemen wil: Skateboard Academy (Matty, Felix, Gert, Florian,

Petros, Wout, Nona, Pablo, Brecht(eld), Samie, Sander, Bram, Gust, Nick,

Stieven, Saymour, Jonah, Robbe, Flavio, Bert, Celine, Eva, Laura, Nel, Rover,

Stipe, Evelien, Jens M, Luca, Staf, Stan, Jeroen, Willem, Ben Janna, Joa, Harm,

Koen, Simon, Tom Mathieu, Ewout…), Sportaround (Siegried, Maxim, Nel,

Mohamed, Suleman, Otis, Yassine, Yoni, Meriam, Imane, Zeinab, Farida,

Ismira… en de vele stagiairs), Vrije Academie Gent (Dirk, Caro, Marc, Lin,

Valerie, Gilles, Jan, Mirthe, Nico, Jill…), Lori van de yoga, Inge van Jump 4 Joy

en lesgevers, de basket trainers in opdracht van Sportaround (Mario, Marvel,

Meindert…), Katrien van Ginga Mundo Bélgica (capoeira), Wouter, Wouter

(Frisko) en zijn team van Flow de Gand, Jasper, Simon, Silke, Maarten, Lisa

en Els van Ghent Basketball voor hun basketkamp (eens een zomer met

meer dan enkel Sportaround-speeldagen en skatekampen!) en 3X3-toernooi.

Siel die yogalessen kwam geven…

Seppe en Jan, die alles maken konden en er bij problemen sneller stonden

dan een gemiddelde brandweerwagen vertrekken kan. Jullie motto – niets is

onmogelijk – zullen we nooit vergeten.

Ellen en Hans van SOGent, onze “huisbazen”, die vaak mee nadachten over

creatieve technische oplossingen (“we hebben nog ergens een poort liggen

die hier wel zal passen”) en mee durfden te investeren in bijvoorbeeld

de elektrische verwarming. En ook de mensen van Weerwerk, die met de

regelmaat van de klok de hekken rond SANTO opnieuw vast kwamen zetten,

zodat niemand op het gebouw kon kruipen.

Wijkregisseur Nathalie, buurtwerkers Bart en Lena en al hun collega’s bij

de Stad die alles deden wat hun mogelijkheid lag om SANTO te helpen.

Met speciale vermelding voor Jessica, die de twee scholen actief tot bij

SANTO bracht. En voor alle shiften die Nathalie achter onze bar deed, geheel

vrijwillig!

Nathalie K voor het ontwerp van de Kantine.

Alle barvrijwilligers (tientallen!) op vrijdagen en tijdens evenementen, met

enkele vaste waarden zoals Willy (in memoriam), Marc, Koen, Matthias,

Carine, Kathleen, Roel P, Els & Koen, de leutige groep ouders (meestal

moeders) van de Sportschool of het Sint-Gregoriuscollege… En speciale

vermelding voor Mik, de broer van Lin, en Egon, de zoon van Elke W, die

er op zot drukke momenten telkens waren om hard te werken. Eervolle

vermelding ook voor onze voormalige buurtbewoner Matthias die de bar

open hield tijdens zijn wacht-uren (lang leve de jobs in de chemie) en toch

wel zeker 1000 saucissen heeft gebakken.

Shout out ook naar Pedro die ons al eens wat (veel) l’Arogante sponsorde.

En Paul, de vriendelijke vertegenwoordiger van Coca-Cola. Voor alle leuke

sponsor-acties die hij deed (en stiekem ook omdat hij gedoogde dat we fluo

groene Ginstberg-limonaadjes vanuit zijn frigo verkochten). En uiteraard

slager Lips & bakker Filip voor de Saucissen op SANTO (met broodjes!). En

de fijne samenwerking met Arne en Koen van het Tietje-bier, Denis en Juan

van de Wilde Brouwers, Yves van Hoet-Drinks en de mannen en Eline van

Bierhalle. Wat een top-service week in week uit.

De buurtbewoners die zelf activiteiten organiseerden: schaker en programmeur

Jens, tekenaars Indra, Jorn en Martine, kunstenares Sofie VV, Bart V

met zijn Ciné Kids, Ilse en Jens voor hun makersmarkten, quizzers Karel en

Eline en bitterballen-bakkers en bar-helpers tijdens quizzen Lise en Jeroen.

Onze hondstrouwe stagiairs Jolan en Amanuel, die hard gewerkt hebben en

op deze atypische stageplek veel geleerd hebben. >

150 Dankwoord 151


De Argentijnen die bij de eerste Corona-lockdown op parking Driebeek

strandden. Zij hebben zich super nuttig gemaakt met klussen op SANTO (en

hebben ook onze lokale bieren leren kennen).

De vrijwilligers die ons digipunt open hielden en de kinderen begeleidden

op de computer (en Janneke van District09 voor haar hulp bij de opstart).

Boekhouder Simon (de Cijferraad) en zijn team (Doris en Katleen) voor het

verwerken van onze kasboeken, BTW-aangiftes, jaarverslagen…

Dries zijn thuisfront, voor al die avonden dat hij weggeroepen werd, SANTOmensen

aan de deur stonden, al die telefoontjes op vakanties en al die

vrijdagen dat hij later op familieweekend vertrok. En Dries zijn collega’s bij

Meneer de Leeuw (Pepik en Jan!), Sportaround en Ghent Basketball die er

voor zorgden dat hij toch nog een inkomen had en ermee leerden leven dat

SANTO steeds weer voorrang kreeg op alle andere opdrachten.

De immer vrolijke jobstudenten die de drukke momenten aan de bar

aanvulden: Mo, Norah, Tillen, Hélène, Maxim, Rosalie, Bo, Elle, Katarina,

Charline, Maxim

Nilaj van HUJO met haar robotlesjes. Wat fijn dat zij kwamen binnenwaaien

met dat idee.

De oudercomités van de twee scholen (Eva, Anne, Freekje, Thomas, Veerle…)

voor het samen organiseren van School’s Out!

Jeugdinspecteur Sven om mee de kinderen op het rechte pad te houden.

Juweelidee Ilse en Joëlle om hun vergaderingen en activiteiten ook op

SANTO te doen, te helpen met de makersmarkten en Joëlle voor de vele

mooie foto’s en enthousiaste posts op Present in Gent.

De boksers (Bayram en zijn vrienden), om wekelijks mee een oogje in het zeil

te houden.

Bruna en haar familie om te helpen SANTO proper te houden en Luke voor

zijn hulp bij klusjes.

De jongeren onder de luifel (Nayan, Marouanne, Nico…). Ze lieten het niet

altijd even proper achter (maar deden wel hun best), maar zij waren de

beste nachtwakers die we ons konden inbeelden. Ze zorgden er mee voor

dat er niet gesluikstort werd, belden als er wat verdachts gebeurde of

wanneer het gebouw niet goed afgesloten was.

Emmy, Vittorio, Lieve en Henke van het Caravanneke, Pedro en Gaia, en

Sandra (Cuvée Canon) voor al het lekkers dat ze klaar maakten op ons

buitenterras.

De SANTO-girls voor hun enthousiasme, het mee proper houden van het

gebouw en alle leuke activiteiten die ze organiseerden.

Sjarel, Karel en Bert, de pioniers van Lokaalmarkt. Zonder hen zouden we

nooit zo’n gezellige markt op vrijdag gehad hebben. In al die jaren hadden

we heel wat hulp op de markt, van Emily, Rob, Nathalie, Sarah en Maxim als

marktbeheerders en van Davido en Maarten voor het wekelijks opbouwen

van de markt en Catherine voor het wekelijks nalezen van de nieuwsbrief.

En uiteraard alle marktkramers zelf, te veel om op te noemen. Stuk voor stuk

gedreven, geëngageerde ondernemers die met hun hun vakwerk de wereld

een stukje beter maken.

Ludovic en Laurien van Seeuws verzekeringen. Het vriendelijkste

bankkantoor ter wereld, ons aangeraden door Bart.

Een hoop jongeren die spontaan kwamen helpen met het opbouwen van het

terras, het versleuren van drankbakken, het opkuisen van SANTO… en ééntje

die geheel spontaan uit eigen beweging een wc-meneer onderneming

startte op vrijdagavond: 50 cent voor een toiletbezoek op SANTO ;)

De organisatoren van Sorry, Not Sorry. Die brachten ambiance in de wijk.

Kymo One – de graffiti kunstenaar die een hele expo rond SANTO maakte.

Daarbij aansluitend: Yassin die er in slaagde met zijn stepje al een kunstwerk

omver te rijden nog voor de expo geopend was. Je kostte ons veel energie,

maar gaf ons ook veel vriendschap terug!

Die van Moscou (dat zijn die van Balbouchka: Aaron, Lynn, Annie, Wim,

Pieter, Peter, Pieter-Jan…) om samen Moscou Feest te organiseren en er zo

een nog wijzer weekend van te maken. >

152 Dankwoord 153


Alle bar-bezoekers (ouders en kinderen) om onze buurtplek in stand te

houden door liters appelsap, rosé, cava, pintjes, Omers, Duvels en al die

lokale bieren te drinken. Ahja en chips, veel chips. Als we snel rekenen, zijn

er misschien wel 100.000 consumpties doorgevlogen in al die jaren. Daarom

misschien ook dat onze jongeren soms zo wild zijn.

Maarten van de jeugddienst die in 2017 de voorbereidende

denkvergaderingen over ‘wat met de ruimte kon gebeuren’ mee

coördineerde en Sportaround als buurt- en jeugdwerking erbij betrok.

Zonder hem geen Bert en zonder Bert geen SANTO.

Cathy van de sportdienst die op onze vraag mee materiaal ter beschikking

stelde zoals doelen, tribunes en (vooral) dat broodnodige net tussen het

sportveld en de ‘plaats voor kunst’. Dat heeft veel gebroken kunstwerken

voorkomen.

De directies en (zorg)leerkrachten van de beide scholen (Sportschool en

Sint-Gregorius) die mee hun leerlingen warm maakten om naar SANTO te

komen en zelf op vrijdag onze kas “after work” kwamen spijzen. Een extra

dankjewel aan Sabrina van het secretariaat om al onze flyers te kopiëren en

verdelen in de school.

Onze verschillende (buurt)-dj-bands die ons doorheen de jaren van feest

hebben voorzien: Jess G & The Melons, Brasco, The Akulas, Girls Called Pony,

En de legendarische feestjes van DJ Andy of was het DJ Patrick?

Ook nogtal van events die we niet mogen vergeten: dankjewel aan Olya

van Pussy Riot om op SANTO een Summer School te organiseren met een

zeer pussy-riot-achtige slotshow in de straat! En ook aan die ene Zuid-

Koreaanse punkband die in de oude douches van de brandweermannen een

optreden knalde! De Vooruit (nu Viernulvier) organiseerde een paar toffe

theatershows in SANTO zoals Tamara Cubas ‘Multitud’ en Smells Like Circus.

En dank u aan het Festival van de Architectuur om onze wijk te verbinden

met Ledeberg via dominostenen.

De buren voor hun geduld met ons wanneer we te laat lawaai maakten of de

skate-ouders voor hun oprit parkeerden.

En last but not least, daar waar het allemaal mee begon: de brandweermannen

die prachtige lectuur achterlieten waar kinderen op SANTO zich aan

konden vergapen. Maar ook om onze kinderen nog opnieuw uit te nodigen

in Melle voor een rondleiding.

Katelijne, Christine, Christine, Ilse en alle hardwerkende leraren voor het

experiment van de 4dagen-lesweek in Sint-Gregorius, waarmee SANTO en

de school het VRT-nieuws haalden. Een unieke samenwerking.

De kuismachine van Boels die ervoor zorgde dat kilo’s stof werden opgekuist

de eerste weken en de ruimte bruikbaar werd.

De Rode Duivels die in 2018 voor leuke, sfeervolle momenten zorgden om

samen met de buurt te supporteren voor de onvergetelijke matchen tegen

oa Japan en Brazilië. Ook hun latere toernooien lokten heel wat volk.

De mede-organisatoren van Gentbrugge Feest, toch een mijlpaal in de

SANTO-geschiedenis.

De Sint die SANTO nooit vergat te bezoeken (en mooi ook dat hij voor en na

zijn passage ook telkens even langs ging bij Dries, om nog een koffietje te

drinken alvorens zijn lange reis naar huis weer aan te vatten).

154 Dankwoord 155



COLOFON

Verantwoordelijke uitgever: Roel Vanderbeuren, Oscar de Gruyterstraat 18, 9050 Gentbrugge

Fotoselectie: Dries Gysels

Eindredactie: Dries Gysels

Tekstjesschrijvers: Dries Gysels en Roel Vanderbeuren

Vormgeving: Laurenz van Gaalen

Prachtig SANTO-handschrift (titels): Lin Seminck

Mentale steun: Matty Zighem

Hulp van het maken van de lange lijst waarin we iedereen bedanken: Bert Misplon, Matty

Zighem en Lin Seminck

Geduld: het gezin van Dries (Ilse, Limme en Mone), want dit boek had (weer) even voorrang

Fotografen: Ben Benaouisse, Ben De Kock, Dries Gysels, Lin Seminck, Joëlle Verbeeck,

Matty Zighem

Het ontwerp en de druk van dit boek waren enkel maar mogelijk dankzij de (financiële) steun

van Pieter Deschamps (Fielding Factory BV), Meneer de Leeuw BV en Sportaround vzw.

Gebruik van tekstfragmenten wordt aangemoedigd, mits voorzien van bronvermelding.

Wil je weten van welke fotograaf een bepaalde foto is of foto’s gebruiken?

Stuur ons een mailtje op dries@santo.gent

Gentbrugge, september 2024

158 159


Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!