Inkijk fiets

#07
JAARGANG 44
JULI 2025
€ 8,25
TANNHEIMER TAL TIROL
GRENZELOOS
GRAVELEN
18
MTB-DNA IN DE
MONDRAKER ARID
34
PRIMEUR: DE NIEUWE
SHIMANO-GROEPSET!
14
SNELLE AERORACER,
DE VAN RYSEL RCR-F

4 INHOUD FIETS 7
HOOFDREDACTEUR EDWIN HAAN
Wat gebeurde er deze maand achter
de schermen? Fiets-redacteuren
vertellen hoe hun tests en verhalen
tot stand kwamen.
Michael Kerkhof,
redacteur
“De geschiedenis
van de Tour de
France valt onmogelijk
samen te
vatten in vier pagina’s,
toch heb ik
in Uitgelicht een
poging gewaagd.
Hoe zagen de fietsen
er bijvoorbeeld uit
in het prille begin?
En hoe lang waren
de etappes?
“Het is bijzonder
om te zien hoe de
Ronde van Frankrijk
is geëvolueerd.
Of, beter gezegd:
blijft evolueren.
Want ook dit jaar
is er weer iets aangepast.
De slotrit –
normaal gesproken
een parade over de
Champs-Élysées –
krijgt wat extra jus
door de toevoeging
van de kasseienklim
op Montmartre.
Stilstand
is achteruitgang.
Vive le Tour!”
122 jaar Tour in
vogelvlucht lees je
vanaf pagina 46.
Aranka Berends,
redacteur
“Voor de serie Het
rondje van… ging ik
naar Baarn, om het
favoriete rondje
van collega Berry
te rijden. Onderweg
stopten we voor
de lunch – en daar
stond-ie op de kaart:
‘pannenkoek kapsalon’.
Delicatesse
of pannenkoek met
kapsones? Leuk voor
de socials, maar wij
sloegen ’m toch over.
“Hierna kwam het
gesprek op TikTokrijen.
Oeps, nu voelde
ik me echt een
boerin. “Eh, wat is
dat?” Blijkt dat populariteit
op TikTok
enorme drukte kan
veroorzaken bij
bijvoorbeeld een
ijssalon, voor een
speciaal ijsje. Doe
maar normaal,
da’s al gek genoeg:
wij genoten van
Goois moois, en
‘gewone’ pannenkoeken.”
De Gooi-route vind
je vanaf pagina 40.
Herman van
Tilburg, redacteur
en podcasthost
“Voor bijzondere
buitenlandse fietsavonturen
hoef je
niet ver te reizen.
Ook op slechts een
paar uur rijden vind
je heel veel moois.
“Zo mocht ik de
kasseistroken rond
Roubaix trotseren
en werd ik een
beetje verliefd op
West-Vlaanderen.
Niet alleen door de
schitterende routes,
maar ook door het
museum KOERS en
prachtige steden als
Ieper en Brugge.
Om de maand mei
in stijl af te sluiten,
reed ik rond Aken
over prachtige
gravelpaden onder
een strakblauwe
lucht. Daar besefte
ik: als fietser kun
je zóveel uit korte
trips halen, zonder
dagenlang in de
auto te zitten...”
Hermans Vlaamse
ervaringen lees je
vanaf pagina 80.
Gezond op de fiets
We zijn bij Fiets de laatste tijd veel
bezig met gezondheid. Vorige maand
schreven we bijvoorbeeld over knieartrose
en hoe belangrijk het daarbij kan zijn om
vooral te blijven fietsen. Deze maand kijken
we naar onze rikketik. Want je hoort vaak
over fietsers die worden getroffen door
hartproblemen. Hoe komt dat, kun je het
voorkomen en is er leven na de diagnose?
De conclusie is gelukkig dat fietsen onderaan
de streep een gezonde sport is. Dan
moet je alleen wel op je fiets blijven zitten...
Onze columnist Ellen van Dijk leverde haar
mooie column over Wout van Aert en zijn
gezin in, stapte een dag later op in de
Ronde van Lekkerkerk en kwam lelijk ten
val. Ze brak haar schouder en liep een flinke
hersenschudding op. Balen, we wensen
Ellen een rap herstel toe!
Op de redactie werken we ook aan onze
gezondheid. Vooral door meerdere keren
per week te fietsen, als we testfietsen onder
handen nemen. Of als we ‘gewoon’ mooie
ritjes maken, zoals het rondje van eindredacteur
Berry door Het Gooi en de
Eempolder (vanaf pagina 40). Gefietst
zonder gebruik van creatine trouwens (zie
pagina 76). Die pot was nog niet bezorgd,
maar is onderweg. Veel leesplezier!
PS: Als Fiets­abonnee heb je gratis toegang
tot de MijnMagazines­app. Daarmee kun je
meer dan twintig andere magazines lezen,
waaronder ons zusterblad Procycling!
@edwinhaan
fiets.nl • fiets.nl/forum
x.com/fietsmagazine
facebook.com/fietsmagazine
fiets.nl/podcast

5 INHOUD FIETS 7
40 50
62
14
18
30
TESTS
VAN RYSEL RCR-F
Lacherig doen om
Decathlon-fietsen, dat kon
vorig jaar eigenlijk al niet
meer. En dan komen ze nu
ook nog met deze aeroracer
op de proppen.
MONDRAKER ARID
CARBON RR
Mondraker, het merk dat we
kennen van hun mountainbikes,
maakt tegenwoordig
ook gravelfietsen. Maar
dan wel met overduidelijk
MTB-DNA!
BH LYNX RACE 9.0
Deze XC-mountainbike
is misschien niet heel
opvallend, maar is wel
comfortabel. En speels,
zoals het een katachtige
betaamt.
90 CANNONDALE
SYNAPSE LAB71
Léon van Bon testte deze
maand een comfortfiets uit
Cannondales luxe LAB71-
stal, uitgerust met allerlei
slimme snufjes. Is hij er beter
over te spreken dan over de
voorganger van dit model?
46
ACHTERGROND
UNE BELLE HISTOIRE
De geschiedenis van de Tour
de France, samengevat in
zes tijdvakken en grote
veranderingen.
50 STAALVERHAAL
In Eindhoven knapt Rob
Rooijens oude racefietsen op
en verkoopt ze in zijn eigen
zaak. Knappe staaltjes werk!
58
NA DE AMSTEL
Mischa Bredewold blikt terug
op haar zege in de Amstel
Gold Race én kijkt vooruit
naar wat nog komen gaat.
62 FIETSHART
Al die profs die moeten
stoppen vanwege hartklachten....
Is fietsen dan
zo slecht voor dit orgaan?
Gelukkig niet, vertellen
deze experts.
34
TECHNIEK
SHIMANO XTR
Shimano heeft hun nieuwe
MTB-groepset net gelanceerd,
maar redacteur
Hans maakte er al wat
kilometers mee. Dit is zijn
eerste indruk.
24
40
OP DE FIETS
TIROL IS TOLL
“Als je mij vraagt een
landschap voor gravelbikers
te ontwerpen,
zou het er zó uitzien.”
Meer hoeven we niet te
zeggen, toch?
GOOISE R(ONDE)
Polders met grutto’s,
kapitale villa’s, hei,
de kronkelende Vecht,
plassen, bos... Dit rondje
heeft het allemaal.
80 G O W E S T
Fietsen in België is
zoveel meer dan alleen
de Muur en andere
bekende klimmetjes,
merkt Herman in
West-Vlaanderen.
RUBRIEKEN
06 Startschot
08 Kort-Kort + colofon
23 Column Yneke Kootstra
& Thomas Braun
38 Top 10: zin in de Tour!
57 Column Ellen van Dijk
68 Gezien & Getest
76 Service Course
79 Fietser
89 Column Peter Winnen
96 In de wind
98 Volgende maand

6 STARTSCHOT
KAMPIOENENMAKER
De afgelopen Giro d’Italia werd er één
voor in de geschiedenisboeken. Wat
Wout van Aert, na een lange periode
waarin het hem allemaal niet meezat,
liet zien staat voor altijd in ons geheugen
gegrift. Niet alleen won hij op
schitterende wijze de gravelrit naar
Siena, hij bezorgde, op pure wilskracht,
op de voorlaatste dag ook zijn kopman
Simon Yates de roze trui. Episch! Daar
blikken we graag op terug met deze
prachtplaat op de Colle delle Finestre.
FOTO COR VOS

PLAT
OP
GÁÁN
HET
STUUR EN
TEKST HERMAN VAN TILBURG
FOTO’S PIERRE SOULEAU,
HERMAN VAN TILBURG

15 FIETS RACETEST VAN RYSEL RCR-F
FIETS RACETEST
VAN RYSEL RCR-F
Toen Van Rysel begin 2024 zijn opwachting
maakte in het World Tour-peloton, werd er
in het begin nog wat gegrinnikt. Maar al
snel bleek hun RCR Pro serieus goed te zijn.
Inmiddels is ook zijn aerobroertje, de RCR-F,
te koop. Hoe snel is deze racer?
Mijn eerste kennismaking met de Van Rysel RCR-F
vindt plaats in Noord-Frankrijk, daar waar asfalt
plaatsmaakt voor kasseien, lijf en leden afzien – en fietsen
getest kunnen worden tot op het spreekwoordelijke bot. Op
Van Rysels hoofdkantoor in Lille, grenzend aan Roubaix,
worden we meegenomen in het verhaal achter de RCR-F.
Volgens de Fransen is deze aerofiets ontwikkeld om zowel
de prof als de sportieve fietser te laten presteren, tijdens
vlakke en licht glooiende ritten. Ook zou hij een alternatief
moeten zijn tijdens tijdritten; hiervoor kun je de cockpit
uitrusten met een speciale Aerobar Kit. Kortom: dit is een
racefiets om mee te knallen – en zeker geen allrounder
voor elk terrein.
GESPIERDE JONGEN
Van Rysel ontwikkelde de RCR-F samen met de profs van
Decathlon AG2R La Mondiale en Swiss Side. Dit bedrijf staat
bekend om zijn aerodynamica-expertise, deels afkomstig uit
de Formule 1. De Zwitsers produceren ook zelf carbon wielsets.
Wanneer ik de fiets voor het eerst zie, springt het grote
balhoofd in het oog. Op basis van de RCR Pro, hun allroundfiets,
hebben de Fransen 3D-geprinte prototypes gemaakt
en in de windtunnel getest, op zoek naar de gunstigste lijnen
voor de voorvork, cockpit en het frame. Uiteindelijk leverde
dit volgens hen een fiets op die voortbouwt op de RCR Pro,
maar met een ‘gespierder’, aerodynamischer uiterlijk.
Dat komt onder meer tot uiting in het genoemde, forse
balhoofd, dat strak overloopt in de relatief rechte en brede
voorvork. Ook de zitbuis en onderbuis zijn diep, maar deze
hebben wel een beperkte doorsnede. De aflopende bovenbuis
gaat van breed naar smal, richting de in de zitbuis
verzonken carbon zadelpen. Via een kunststof afdekplaatje
op de bovenbuis kun je gelukkig eenvoudig de zadelpen op
de juiste hoogte afstellen. De laag aangezette achtervork is
relatief smal vergeleken met de andere buizen, en biedt
ruimte voor banden tot maximaal 33 millimeter breed.
Een visitekaartje van de fiets is de strakke, geïntegreerde
cockpit van carbon, die Van Rysel ontwikkelde met componentenmerk
Deda. Opvallend: de stuurbocht heeft 12 graden
flare en zogenaamde ‘ergodrops’. Er zit een verdikking
aan de bovenkant van de stuurbocht, voor als je lang in de
beugels wilt rijden. De bovenzijde van het stuur is plat en
breed. Op het breedste punt meet hij 42 centimeter, bij de
naar binnen staande shifters is dit zo’n 36 centimeter.
De balhoofdbuis is volgens Van Rysel 7 procent stijver dan
die van de RCR Pro. Verder zou de RCR-F dankzij de verbeterde
aerodynamica 13 watt winst opleveren, bij 45 kilometer
per uur. Dit is natuurlijk vooral interessant voor de profs,
maar wie weet kun je deze verbeteringen toch zelf ervaren,
bijvoorbeeld als de wind gunstig staat of tijdens een koersje.
OP DE HEILIGE KASSEIEN
De presentatie is voorbij, tijd om de RCR-F te testen op de
heilige kasseien rond Roubaix. De grijs-zwarte testfiets die
ik meekrijg, is de goedkoopste uitvoering van dit model. Hij
kost afgerond 5.050 euro en is afgemonteerd met de Shimano
105 Di2-groep, die snel schakelt en remt. Verder heeft hij een
enkelzijdige, oplaadbare vermogensmeter van Inpeak en
maar liefst 62,5 millimeter hoge wielen van, inderdaad, Swiss
Side: de Hadron². Daaromheen zitten 28 millimeter brede
Continental Grand Prix 5000 S TR-banden. Jammer dat ze
geen 32 millimeter zijn, dat zou fijner zou zijn op de kasseien.
Maar ze zijn gelukkig wel tubeless.
Ik stem mijn bandendruk af op het rondje dat komen gaat:
zo’n 95 kilometer met vier- en vijfsterrenstroken als Camphinen-Pévèle
en Carrefour de l’Arbre. Voordat we bij die secteurs
pavés belanden, krijgen we eerst wat kilometers asfalt voor
onze wielen. Ideaal om warm te draaien, te wennen aan de
fiets en mijn positie te vinden.
ALLES IS MOOI ALS DE ZON SCHIJNT
Onder een stralende zon en een strakblauwe lucht verlaten
we Lille. Hier op het Noord-Franse platteland vóel je de
historie van Parijs-Roubaix, tussen uitgestrekte akkers en

VOLOP
VERTROUWEN
T E KST H E R M A N VA N T I L B U R G F OTO ’S E D W I N H A A N

19 FIETS GRAVELTEST MONDRAKER ARID CARBON RR
FIETS GRAVELTEST
MONDRAKER ARID CARBON RR
Mondraker is een
gevestigde naam binnen
de mountainbikewereld,
maar tegenwoordig
maakt dit Spaanse
merk ook gravelbikes.
Herman testte hun Arid
Carbon RR, een fiets
waarin je het MTB-DNA
terugziet én -voelt.
Ook op het hoofdkantoor van mountainbikemerk
Mondraker, in het Spaanse Alicante, zagen ze dat
de opmars van het gravelen niet te negeren valt. En waarom
zou je dat ook doen, als je je mountainbike-expertise kunt
inzetten om het beste van twee werelden samen te laten
komen? Hun eerste gravelbike, de Dusty, was elektrisch.
Maar nu is er de Arid, zonder hulpmotor. Aanvankelijk was
hij er alleen in een carbon uitvoering, maar sinds kort is hij
ook verkrijgbaar in aluminium. Volgens Mondraker zelf is
het de ultra-gravelbike. Ik testte de Arid Carbon RR met een
SRAM Force AXS-groepset. Zonder hier meteen álles weg
te geven: het werd gravelen met veel vertrouwen en comfort.
RUIG EN DROOG
Arid betekent in het Engels ‘droog’ of ‘dor’. Die naam is niet
voor niets gekozen: volgens Mondraker kun je met deze gravelbike
heerlijk rijden over ruige en droge onverharde paden.
Volgens de Spaanse ingenieurs was de elektrische Dusty een
geslaagde entree in de gravelwereld, waarmee de weg werd
geplaveid voor de Arid. Het frame van de Dusty, doordrenkt
met MTB-DNA, bleek daarbij een prima basis voor de ontwikkeling
van zijn niet-elektrische broertje. Je hoeft niet lang te
zoeken om de gelijkenissen tussen beide fietsen te ontdekken.
De geometrie van de Arid is, net als bij Mondrakers mountainbikes,
behoorlijk uitgesproken met een lange wielbasis,
zeker in vergelijking met veel gravelbikes van de concurrentie.
Ook de korte stuurpen, luie balhoofdhoek, oplopende
bovenbuis en de karakteristieke achtervork verraden de
mountainbikeziel van Mondraker. Daarnaast loopt de lange
voorvork aan de onderkant naar voren (offset), voor het verlengen
van de wielbasis. Dat draagt weer bij aan de controle
en het comfort. Zoals je van een gravelbike met MTB-genen
mag verwachten, is er ruimte voor flink brede banden: tot
maximaal 50 millimeter.
VOORBEREID OP AVONTUREN
Visueel vallen de scherpe lijnen en hoekige vormen van het
frame op. Dat frame is trouwens gemaakt met Mondrakers
eigen Stealth Air Carbon-constructie, dezelfde techniek die
ze toepassen bij hun duurdere mountainbikes. Dit zorgt volgens
de makers zelf voor een voldoende stijf en responsief
frame, met tegelijk veel verticale demping. Dit merk je
niet alleen tijdens het gravelen, maar zie je dus ook duidelijk
terug in het ontwerp. Met name bij het opvallende
samenspel tussen de zitbuis en de staande achtervork met
Mondrakers kenmerkende openingen. Deze constructie
biedt extra flex aan de achterkant van de Arid en simuleert
min of meer een achterveringssysteem.
In de forse onderbuis vind je, zoals bij veel gravelbikes
tegenwoordig, een opbergvak. Mondraker noemt dit systeem
‘Carry-On’. Je krijgt eenvoudig en snel toegang tot deze
ruimte door een klepje omhoog te wippen. In het vak zitten
drie kleine etuis achter elkaar. Hier kun je een binnenband
met bandenlichters, een multitool, een minipomp of CO₂patronen
in kwijt. Dat deze gravelbike ook voorbereid is op
meerdaagse avonturen, blijkt uit het grote aantal bevestigingspunten
op het frame en de voorvork.
LOGISCH PAKKET
Mijn testfiets in maat medium/large (ik ben 1,79 meter
lang) is uitgerust met een elektronische SRAM Force-groep
met een enkel voorblad en een vermogensmeter. Inder-

NU TE KOOP!
GRAVEL
SPECIAL 2025
132 PAGINA’S VOL INSPIRATIE
€ 8,50
In deze Gravel Special: de grote Fiets-lezerstest met maar liefst tien nieuwe gravelbikes!
We vertellen je alles over pluggen, kleding & accessoires en de juiste banden bij iedere
ondergrond. Daarnaast mooie reisverhalen uit Girona, Zuid-Afrika en — dichter bij huis —
Groningen. Een inspirerend gesprek met gravelpro’s Rosa Klöser (winnares Unbound ’24)
en Paige Onweller. En ook: je favo-fietsmaat, de juiste zithouding, alternatieven voor de
derailleur én de mooiste toertochten en events in 2025!
FIETS.NL/GRAVEL2025
BESTEL ZONDER
VERZENDKOSTEN *
*Gratis verzending alleen binnen Nederland.

23 BRIEFJE AAN YNEKE, VAN THOMAS
Ha Thomas,
Ooit ben ik met fietsen begonnen op een
witte Koga. Toen ik werd uitgenodigd
door een groepje wielrenners dacht ik
met mijn stroef schakelende, zware racefiets
en oude helm wel goed voor de
dag te komen. Maar toen ik aankwam in
spijkerbroek en winterse trui, alsof ik ging
schaatsen, werd ik een beetje spottend
aangekeken. In de eerste kilometers werd
me al het nut van een zeem in je broek
uitgelegd. Mijn niveau was echter niet om
over naar huis te schrijven, waardoor ik
na drie bochten al besloot dat ik eerst
maar wat meer moest gaan trainen.
Ik verdiepte me vanaf dat moment
in wielerkleding en kocht mijn eerste
koersbroek. Geen dure, zeker niet, want
ik vond dat ik eerst wat beter moest
leren fietsen voor ik een coole outfit,
snelle fiets of dure helm mocht aanschaffen.
En jawel, jaren later kwam
er een nieuwe strakke fiets en kleding
die comfortabel aanvoelde én mij
beschermde tegen de elementen. Die
investering deed ik overigens pas nádat
ik de Marmotte had gereden. Eerder
mocht niet van mezelf.
Dat gedrag kom ik vaker tegen bij
vrouwen dan bij de mannen om mij heen.
Vrouwen willen eerst bewijzen dat ze het
kunnen voordat ze veel geld uitgeven.
Terwijl mannen na één rondje om de
boerderij al omrijden om bij de fietsjuwelier
de nieuwste gear aan te schaffen. Ze
vallen graag op, ongeacht de kwaliteit
van hun benen. De meeste mannen die
ik ken halen het ook niet in hun hoofd
om voor iets belangrijks te trainen op
een oude fiets. Veel serieuze wielrenners
besteden ook meer geld aan hun wielerkleding
dan aan hun dagelijkse outfit.
Zelfs als ze weten dat ze echt niet
harder gaan fietsen door de duurste
fietsschoenen met carbon zolen of hoge
aerosokken te kopen die pas zin hebben
als je gemiddeld boven de veertig per
uur rijdt. En ze geven liever veel geld uit
aan een superlichte bidonhouder dan
dat ze proberen zelf een kilootje af te
vallen. Herken jij dit?
Liefs,
Yneke
DUUR
DOEN
YNEKE KOOTSTRA
EN THOMAS BRAUN,
AL JAREN ALS
VOEDINGSDESKUN-
DIGE EN COLUMNIST
VERBONDEN AAN
DIT MAGAZINE,
HEBBEN TWEE
DINGEN GEMEEN:
ZE ZITTEN REGEL-
MATIG OP DE FIETS
ÉN OP TINDER.
YNEKE WIL EEN
LEUKE VENT, MAAR
HET LIEFST WEL
ÉÉN DIE FIETST.
WAAR VINDT ZE
DIE? THOMAS WIL
VOORAL WETEN HOE
VROUWEN DENKEN.
Hi Yneke,
Nou, jij gooit de mannen wel op een hoop,
zeg! Laat ik beginnen met mijn fiets: een
gevalletje van 6.000 euro. Maar… ik kreeg
hem voor de helft. Zoals je weet heb ik
links en rechts wat geschreven over
fietsen en dan ben je voor sommige
fietshandelaren al snel een soort uithangbord
met publicitaire waarde, dus kreeg ik
korting.
Ik begon ooit op een tweedehands
Colnago (wat natuurlijk wel een sexy
merk is) en toen ik me inschreef voor een
vijfdaagse tocht door de Dolomieten (een
soort Marmotte) vond ik dat dit wel veilig
moest gebeuren en kocht ik een nieuwe
Cube van 1.500 euro. Maar als ik heel
eerlijk ben: het interesseert mij als
con sument geen drol of ik wel of niet
goed kan fietsen. Vrouwen kunnen zo
aarts-calvinistisch zijn. Ze moeten alles
maar ‘verdienen’. Gunnen zichzelf niet
eens een avondje MAFS-bingen want ja,
de afwas. Als ik een mooi shirt zie en ik
heb het geld, dan koop ik hem. Ik heb wel
mijn eigen ongeschreven wetten: geen
bekende sponsors. Ik ga dus niet in een
shirt van Visma | Lease a Bike rijden, want
dan voel ik me zo’n Formule 1-stakker die
in een Red Bull-polootje loopt en denkt
dat-ie Max Verstappen is. Wat ik dan wel
weer leuk vind: een bollentrui. Omdat het
zo not done is.
Overigens kocht ik voor zo’n 1.000 euro
aan kleren toen ik net twee dagen mijn
eerste fiets had. Ik ging daarvoor naar
Presto in Amsterdam en kreeg een tip
van een vriend die al een tijd fietste:
“Koop de maat kleren waarvan je zou
willen dat je ze zou passen.” Nou, je snapt,
het zat allemaal behoorlijk strak toen ik
platzak thuiskwam.
Dus Yneke, koop in godsnaam gewoon
wat je gaaf vindt. Waarom moet je dan
eerst een betere renster worden? Moet je
eens op de golfbaan kijken. Die kakwijven
met hun Big Bertha-tas of Gallaway-setje
van vijf mille kunnen er werkelijk geen
hout van! Neem daar nu maar een voorbeeld
aan…
Kus,
Thomas
PS: Wat kost die fiets van jou eigenlijk?

24 REISVERHAAL TANNHEIMER TAL

GRENSOVERSCHRIJDEND
GRAVELEN
TIROL – OOSTENRIJK
Houd je van bergen en eindeloze, onverharde
paden? Het Oostenrijkse Tannheimer Tal is dan
een optimale gravelbestemming. In het noorden
de glooiende heuvels van de Voor-Alpen, in het
zuiden de mooiste passen van de noordelijke Alpen.
Mark en Sebastiaan genoten er volop, fotograaf
Arjan legde het vast. TEKST & FOTO’S ARJAN KRUIK

GRIP IN
OVERVLOED
AFGELOPEN WINTER TESTTEN WE DE BH LYNX
SLS, DEZE KEER IS HET DE BEURT AAN DE WAT
OUDERE, MINDER OPVALLENDE LYNX RACE.
HOE VERHOUDT DE RACE ZICH TEN OPZICHTE
VAN ZIJN JONGERE BROERTJE ÉN DE REST
VAN HET STERK BEZETTE XC-VELD?
TEKST HANS RAVEN FOTO'S JOËL VINGERLING

31 FIETS MTB-TEST BH LYNX RACE 9.0
FIETS MTB-TEST
BH LYNX RACE 9.0
tweede bidonhouder. BH heeft een speciale adapter ontwikkeld
waarmee de staande bidonhouder schuin wordt geplaatst,
maar of dit stevig is en hoe dit werkt in de praktijk heb ik niet
kunnen beoordelen: onze testfiets werd geleverd zonder deze
speciale bidonhouder.
De BH Lynx SLS die ik eerder dit jaar testte (zie Fiets
nr. 1) is BH’s short travel-versie van de Lynx-serie, met
de achterdemper deels verstopt onder de bovenbuis. Ik was
erg enthousiast over de verrassende souplesse die deze fiets
biedt ondanks zijn korte veerweg van 80 millimeter aan de
achterkant. Verder bleek dat de SLS lekker licht is met een
frame van maar 1520 gram inclusief demper, waarmee hij
onder de magische tien kilo-grens kilo blijft. Zijn oudere
broer, de Race, valt met zijn meer klassieke looks een stuk
minder op als we kijken naar de groepsfoto van XC-mountainbikes.
Met een opgegeven framegewicht van 1950 gram
en totaalgewicht van 11,5 kilo is hij ook niet uitgesproken
licht… of zwaar. SRAM’s GX Eagle AXS Transmission-groep
zien we ook wel vaker, maar het logo BH zien we in Nederland
dan weer minder vaak voorbijkomen. Terecht?
CLEANE AANBLIK
Op het eerste gezicht lijken veel XC-fietsen sterk op elkaar,
maar als je beter kijkt zie je toch verschillen. Zo is dat ook bij
de Lynx Race. Zo valt het bijvoorbeeld op dat de achterbrug
scharnierpunten heeft bij de uitvaleinden, net als bij de Lynx
SLS het geval is. Dat zie je bij (nog) maar weinig XC-fietsen.
Hierdoor zijn de seatstays ook forser en dus steviger en stijver,
want die spelen immers geen ‘flexende rol’ meer in het veersysteem.
De zadelpenklem is geïntegreerd. Fraai, maar daardoor
is hij wel lastiger te bereiken en vooral te bedienen. Een
ander fraai staaltje integratie zijn de kleuren van de FOX-belettering
op de vork, die mooi aansluit op het frame. Het zijn
details die de fiets een cleane aanblik geven, als je door de
kabels en stuurschakelaars heen kijkt tenminste. De lagers
zijn – typisch voor BH – behoorlijk fors, wat de stevigheid en
stijfheid ten goede zou moeten komen. De verbinding tussen
de voor- en achterkant van de fiets voelt in ieder geval stevig
aan, net als de zijdelingse stijfheid. Door de constructie en
plaatsing van de swingarm is er weinig ruimte voor een
EFFECTIEVE STACK
Met een frame reach van 445 millimeter (maat M) is dit niet
de langste fiets van de klas en de 60 millimeter korte stuurpen
zou ik met mijn lengte van 1 meter 77 vervangen door
een 80 millimeter-variant. De effectieve stack neemt toe
door de 25 millimeter hoge balhoofdkap die nodig is om de
kabels intern door het balhoofd te leiden (en die dus niet
verwijderd kan worden). Hadden de kabels langs het balhoofd
gelopen, dan waren de lagers makkelijker te vervangen
en kon het stuur dieper staan. Opgeteld is de effectieve
stack nu 614 millimeter, daar waar de tabel 589 millimeter
framestack aangeeft. Omdat het balhoofd met 67 graden
modern onderuit staat, heeft de 60 millimeter korte stuurpen
met een hoek van slechts -6 graden ook nog een licht
verhogend effect op de effectieve stack. Met het stuur in de
laagst mogelijk positie zit je uiteindelijk meer rechtop dan
de geometrietabellen je vertellen. De kapjes die bij semi-integrale
stuur(pen)oplossingen functioneren als kabelgeleider
(zie foto linksboven) voegen een bepaalde dosis extra stack
toe, en met de vrij hoge stackwaardes van mountainbikes is
dit wel iets om rekening mee te houden wanneer je graag
diep wilt zitten en bij de kleinere maten. Door de grote 29
inch-wielen staat bij kleine mountainbikes het stuur vaak
al relatief minder diep ten opzichte van het zadel.
Op de goed werkende, lichte BikeYoke Divine SL-dropper
en kwalitatief hoogwaardige Fox Factory-vering is weinig aan
te merken. Het heerlijke soepele carbon stuurtje ken ik nog
van de Lynx SLS – veel fijner dan de knetterstijve modellen
die je op veel andere fietsen ziet. Voor 7.399 euro – wat toch
een serieus bedrag is – aluminium wielen steken doet dan
weer de wenkbrauwen fronsen. Het frame mag dan van het
lichtste premium carbon zijn dat BH maakt voor mountainbikes,
met deze afmontage is de prijs die daar tegenover staat
fors. BH biedt een ook een betaalbaarder, 200 gram zwaarder
frame aan met een andere afmontage. Je herkent deze
Lynx Race-versies aan de toevoeging .5 (bijvoorbeeld 8.5).
CONSTANTE TRACTIE
Ik ben benieuwd of de rijeigenschappen van deze Spanjaard
mij kunnen overtuigen om hem op te nemen in mijn selectie
van favorieten uit de goed bezette klas met hedendaagse XCfietsen.
En dat is geen makkelijke klus. Alle zaken moeten
kloppen om uit te blinken in dit sterke veld – en daar laat de
Lynx toch wat steken vallen. De lockouthendels van de vering
en dropper matchen niet geweldig. De lockout staat daardoor

MOOI
GOOI
(EN EEMLAND)

41 HET RONDJE VAN... BERRY OVERVELDE
NOORD-HOLLAND & UTRECHT
In deze serie gaat Aranka Berends op pad
met andere redactieleden van Fiets, om hun
favoriete route in eigen land te rijden. Want
Nederland is verrassend mooi! Dit keer
rijdt ze met eindredacteur Berry Overvelde
een heel gevarieerd rondje door Het Gooi
en Eemland, vanuit zijn woonplaats Baarn.
TEKST ARANKA BERENDS FOTO’S EDWIN HAAN
De datum was gepland, de route uitgestippeld. Maar
het weer – dat hebben we natuurlijk niet in de hand.
Er wordt vandaag zon verwacht, maar ook regen. Dus of we
het droog gaan houden? We treffen elkaar bij station Baarn,
waar Berry op de fiets heen is gekomen (op zijn Berria...).
We vertrekken vanaf hier met goede zin, want hoewel we
donkere wolken zien, ontwaren we her en der ook wat
flarden blauwe lucht en zelfs een aarzelend zonnetje.
Over klinkerweggetjes rijden we de bebouwde kom van
Baarn uit, de polder in. In de verte zien we de kerktorens
van omliggende dorpen, maar verder vooral veel grasland
met koeien die zich duidelijk niets aantrekken van een paar
mensen op wielen die al pratend voorbij fietsen. Berry
vertelt ondertussen dat hij dit jaar opvallend weinig grutto’s
heeft gezien tijdens zijn fietstochten, en dat terwijl deze
polders ideaal leefgebied zijn voor Nederlands ‘nationale
vogel’. Nog meer slecht nieuws: voor ons zien we de bui
inmiddels letterlijk hangen.
TÓCH GRUTTO’S
Al snel komen we bij de Eemnessersluis, en ja hoor: de
hemelsluizen gaan open. We steken een smal bruggetje
over en bewonderen de sluis. Bijzonder om te zien hoe deze
knappe staaltjes menselijke inventiviteit functioneren. We
rijden hierna over een prachtig fietspad langs de Eem, en
krijgen behalve een frisse douche ook een lekker stuk
tegenwind voor onze wielen.
Gelukkig is het vandaag niet koud en als de bui vertrokken
is, komt er een zonnetje tevoorschijn. We zien prachtige
Hollandse luchten, met wolken in allerlei vormen en grijs-

62 ACHTERGROND HARTKLACHTEN
PAK VAN HET
HART
Hartklachten en hard fietsen:
het lijkt een slechte combinatie,
maar dat hoeft het absoluut niet
te zijn. Integendeel zelfs, weten
experts van Amsterdam UMC.
Over herstellen na hartproblemen,
grenzen opzoeken en luisteren
naar je lichaam.
TEKST BERRY OVERVELDE FOTO'S COR VOS, GETTY

WEST
VLAANDEREN
BOVEN!

WEST-VLAANDEREN
Houd je van fietsen en van de koers, dan houd
je automatisch van Vlaanderen. Herman van
Tilburg laaft zich aan het Vlaamse land met zijn
boerenweggetjes en mooie landschappen en
laat zich verrassen door West-Vlaanderen.
TEKST & FOTO’S HERMAN VAN TILBURG

96 IN DE WIND LANGENBOOM GRAVEL
WAT
LANGENBOOM
GRAVEL
WIE
MENNO
GROOTJANS
WAAR
LANGENBOOM
WANNEER
29 MEI 2025
DE STEMMING
VOCHTIG
MET JOS DOOR HET BOS
Hemelvaartsdag is een vrije dag. Je zou naar de kerk kunnen
gaan, maar ook lekker een stukkie fietsen. Menno ging naar
Langenboom en trotseerde de elementen. Hij wel.
TEKST & FOTO’S MENNO GROOTJANS
Langenboom. We moesten toch wel even opzoeken
waar dat nu eigenlijk ligt. Ruwweg tussen Uden en
Nijmegen, net tegen de Peel aan. Veel is er niet meer in het
dorp. Geen supermarkt meer, bakkerij Verkerk sloot in 2023
de deuren, evenals de uit 1869 stammende Kloosterkerk.
Wel heeft Langenboom een florerende Toerclub: de Doortrappers,
lid van de NTFU. Naast de wekelijke clubritten
organiseert de vereniging elk jaar diverse toertochten. Deze
donderdag was er een dubbel programma. Een wegtocht die
van Langenboom naar Berg en Dal voerde en weer terug, en
een graveltocht in de ruime omgeving van het dorp. Geen
pijlen, alleen gps.
Inschrijven ging bij De Wis, het compacte buurtcentrum
naast de kerk. Het was niet druk, maar dat kwam vooral
door de weersvoorspellingen van Buienradar, die uitkwamen.
Dankzij de wondermooie dagen voorafgaand aan de
laatste week van mei hadden al veel liefhebbers in kort-kort
kunnen fietsen. Dus als er dan een dag aankomt zonder
zon, maar wel met neerslag, is de animo minder groot.
Dat bleek jammer voor de wegblijvers.
ELDORADO
Er waren vier gravelroutes, van 40 tot 105 kilometer. We
konden meerijden met clublid Jos Bongers, een sportieve
zestiger, en degene die verantwoordelijk is voor de routes.
Hij woont al heel zijn leven in Langenboom. Na de start
reden we langs zijn geboorteplek, een boerderij aan de
Dempseystraat. Met Google Maps, Streetview en Komoot
knutselt hij naar hartenlust routes in elkaar. Het gebied
blijkt een eldorado te zijn voor wie offroad wil fietsen.
Nogmaals, jammer voor de wegblijvers.
In feite waren het twee lussen; de eerste lus ging vanuit
De Wis westwaarts, waar je eigenlijk in een grote boog om
het dorp Zeeland heen reed. Een groot deel ging door

97 IN DE WIND LANGENBOOM GRAVEL
De zon komt er doorheen! MIDDEN: Restanten van kazematten. RECHTS: Protestbord tegen de uitbreiding van het springterrein.
Wisenten in natuurgebied de Maashorst. RECHTS: Valt dit ook onder gravel? Of is het een nieuwe discipline: high grass riding?
SPRINGTERREIN
Langenboom is een kerkdorp in de gemeente
Land van Cuijk (Noord-Brabant). Op 1 januari
2023 telde het dorp 2.300 inwoners. De
naam van het dorp is waarschijnlijk afgeleid
van een soort slagboom bij de weiden van
de Graspeel, op de weg tussen de plaatsen
Langenboom en Zeeland. De naam Langenboom
kennen we ook omdat het voorkwam
in de oorspronkelijke plannen van Defensie
voor meer ruimte: met name bij de uitbreidingsplannen
van springterrein Reek,
gelegen op de grens van de gemeente
Maashorst en Land van Cuijk. En nee, dat
is geen locatie van trampolines, wel van
springstoffen. We fietsten er deze donderdag
netjes langs. Als de uitbreiding er daadwerkelijk
komt, dan zou een deel van de
graveltocht niet meer mogelijk zijn…
natuurgebied de Maashorst, waar ook grote grazers leven.
Een wildrooster over en toch even inschatten of de hoorns
van een wisent niet net in jouw richting gaan. Daarnaast
veel kruip-door-sluip-door paadjes, MTB single tracks,
landweggetjes en ook onvervalste gravelpaden. Het was
oppassen voor een incidentele schram of prik door veel
laaghangende takken, brandnetels en ander groen.
Na zo’n 35 kilometer kwamen we terug in Langenboom,
waar een wat karige verzorging was. Het was wel lekker
dat je even binnen kon zitten, want echt terrasweer was
het deze ochtend niet. Daarna kon je nog kiezen voor de
tweede lus, oostwaarts. En dan kwam je eerst door natuuren
recreatiegebied De Kuilen, langs een reeks vennen,
ontstaan door zandwinning na de oorlog. Over de oorlog
gesproken: de route ging ook langs het destijds met de hand
gegraven Defensiekanaal, de overblijfselen van het Duits
Lijntje en de kazematten die deel uitmaakten van de
Peel-Raamstelling. En ook langs springterrein Reek (zie
kader). Uiteindelijk kwamen we weer in Langenboom
terecht. Mooie dag, fijne routes, gastvrije ontvangst en
volgend jaar hopelijk een zonnetje. doortrappers.nl

98 VOLGENDE MAAND
FIETS 8 VERSCHIJNT OP 24 JULI 2025
2 LA VIE
EN ROSE
Léon van Bon test de nieuwe
Rose Backroad met de Classified-
versnellingsnaaf, die de voorderailleur
vervangt. Wij zijn benieuwd!
SSST, MONDJE DICHT!
Volgende maand verlopen veel embargo’s. Dan mogen we
eindelijk alles onthullen over nieuwe spullen van SRAM,
Campagnolo én Cervélo. De foto’s mogen we hier nog niet
tonen, maar Fiets 8 staat er boordevol mee!
FRYSLÂN BOPPE
OP DE FIETS!
FRIESLAND FIETSPROVINCIE?
Het zou gewoon een lekker zondagsritje worden, maar
Ronald en Edwin werden zo verrast door de geweldige fietsmogelijkheden
in Friesland dat er een compleet verhaal uit
rolde. Fryslân blijkt veel meer dan een watersportprovincie!
OP DE RADAR
Het wordt steeds drukker op de wegen. Tijd om
veiligheidsmaatregelen te nemen. Een radar op je
zadelpen die achteropkomend verkeer detecteert kan
daar zeker bij helpen. Een overzicht en een test van de
meest gebruikte modellen.
RETRO
Jacques van Meer reed in 1985 als ploegmaat van
Sean Kelly de Tour de France. Menno bezoekt een kleine
expo met onder andere zijn fietsen (De Gribaldy) en
oude shirts.
HOGERE VEILIGHEID:
EEN RADAR OP DE
ZADELPEN.
EN VERDER...
Gezien & Getest, meer race, gravel en MTB, Fietser,
columns, In de wind, Service Course en mooie reisverhalen!