Beknopte geschiedenis van "Trou moet Blycken" 1503 - 1922

6. Hoofden te machtigen om aan den kastelein der Buitensocieteit bij het eindigen van
zijne dienstbetrekking wegens de opheffing van de Buitensocieteit als wachtgeld de
som van vijfhonderd gulden (f 500) uit te keeren;
7. Hoofden op te dragen om aan de ledenvergadering een voorstel te doen betreffende
het toekennen van een pensioen aan den kastelein der Binnensocieteit;
8. Hoofden te machtigen om ter uitvoering van het naar aanleiding van dit voorstel te
nemen besluit en ter vestiging van de Societeit in het sub 2. bedoelde perceel verder
al datgene te doen wat zij in het belang der Societeit zullen geraden achten.
Dit voorstel werd in de vergadering van 7 Mei 1920 met groote instemming begroet en
aangenomen, terwijl door vrijwillige bijdragen van leden de som van f 45,000 vrij spoedig bijeen
was; dan helaas, es war zu schôn gewesen! Den 8 October 1920 bereikte ons de droeve tijding dat
de erven ENSCHEDÉ van inzicht veranderd waren en niet langer bereid werden gevonden het huis
aan T. M. B. te verkoopen.
Dit was een groote tegenslag. Het gebouw op de Markt verkocht, en geen nieuw in de
plaats. Wel restten ons nog 4 jaar vóór de verplichte oplevering, maar waar een geschikt gebouw te
vinden dat aan alle wenschen zóó zoude beantwoorden als het huis der familie ENSCHEDÉ? Een
gevolg van deze gebeurtenis was dat thans de opheffing al of niet der Buitensocieteit weer aan de
orde kwam.
Het werd toch niet raadzaam geacht na deze teleurstelling, waar ieder gehoopt had op een
levensvatbare Societeit, waarbij de belangen van Binnen- en Buiten-Trou zoo gelukkig vereenigd
waren, en nu alles weer in de lucht hing, over te gaan tot het opheffen der Buitensocieteit, tot
groote ontstemming van de leden die daar geregeld samenkomen.
Men had dus onderhandelingen aangeknoopt met de Gemeente om de Buitensocieteit van
jaar tot jaar te mogen inhuren. Deze hadden tengevolge dat de Raad hiertoe bereid bleek mits met
behoud der concerten en een jaarlijksche huur van f 750.
Hoofden zaten intusschen niet stil. Nadat vergeefs getracht was van de Gemeente
bouwgrond te verkrijgen tot het stichten van een nieuw gebouw en daar de tijd drong, kwamen
Hoofden met het voorstel tot 't aankoopen van een perceel met tuin, gelegen op den hoek van
Kleine Houtweg en Badhuisstraat, ,,Veldzicht" genaamd. Het was er hierbij voornamelijk om te
doen zich van een pand te verzekeren voor het geval dat op den fatalen termijn van oplevering van
het gebouw op de Groote Markt, niets nieuws was verkregen, zonder dat daarom direct tot
verbouwing behoefde te worden overgegaan.
Nadat dit voorstel op de Vergadering van 9 December 1920 was aangenomen en T. M. B.
op 1 Februari 1921 eigenaresse van bovengenoemd perceel was geworden, werden door ons
medelid, den architect J. V. D. BAN, een drietal plannen voor de verbouwing opgemaakt, welke,
zooals nader blijken zal, nimmer tot een begin van uitvoering zijn gekomen.
Al dadelijk waren er verschillende leden die na kennis genomen te hebben van de
verbouwingsplannen, zich achteraf niet met den koop van ,,Veldzicht" konden vereenigen, voor
namelijk uit overweging dat men tenslotte een gebouw zou krijgen dat veel meer zou kosten dan de
verkoopsprijs van het bestaande, terwijl het bij dit laatste in alles wat ligging, stand en inrichting
betrof; achterstond.
Deze leden dienden dan ook bij Hoofden een verzoekschrift in, waarbij werd aangedrongen
om het contract met de Gemeente betreffende aankoop van het gebouw op de Groote Markt z.s.m.
te annuleeren en de Societeit rustig te laten waar zij was. Uit den verkoopsprijs van ,,Veldzicht"
kon het bestaande gebouw dan gerestaureerd en aantrekkelijk gemaakt worden.
Toen kwam in Mei 1921 een aanbod van onzen mede-broeder Jhr. P. QUARLES VAN
UFFORD om zijn ouderlijk huis met 't daarnaast gelegen perceel in de Groote Houtstraat Nos. 115
en 117 tegen taxatieprijs over te nemen.
34