Bolboreta - Barbantia

A COR DOS SOÑOS - LIMIAR 5
Limiar
Desculpade este arroto infantil. Pero é que non nos cabe a ledicia no corpo.
Ou é fachenda? Pois aínda que o fose estaría ben xustificada. Porque entramos no terceiro ano de vida sen
síntomas de esgotamento. Barbantia segue firme nesta singradura. Parabéns para todos porque é unha vitoria
colectiva.
Inda temos fresco na memoria Voces na materia e Luces na cidade, froito dos dous primeiros Encontros,
e xa estamos aquí outra vez para presentar A cor dos soños, testemuña e expresión deste III ENCONTRO DE
CREADORES NO BARBANZA. E facémolo coa ledicia propia dos nenos, porque nesta ocasión imos debater sobre
Literatura Infantil-Xuvenil e mais Ilustración.
Non cremos necesario xustificar a pertinencia e oportunidade de falarmos sobre esta gran literatura, que
inda hoxe algúns seguen a considerar pequena, sen dúbida por atrevemento. Ou será descoñecemento? Por se
non é suficiente motivo considerar que no lector infantil se agocha o lector do futuro (ou o futuro lector), aí
vos van as oportunas reflexións que G.K Chesterton nos regalou ao dicir que a vida dunha persoa está completa
na infancia, “porque o marabilloso da nenez é que calquera cousa nela pode ser unha marabilla”.
Con esta idea, narradores e artistas plásticos, expoñen aquí a súa particular visión da infancia, visión
que é ao mesmo tempo homenaxe, furgando alá dentro na memoria, nos nenos que foron –e que inda son–
para recuperar o arrecendo daqueles días de escola e recreo, daquelas tardes de nocilla e xogos, de cromos
e pequenas liortas, de baricelas, papeiras e catarros, de neno ponte quieto, de medos, ledicias e
pequenas traxedias.
Grazas. Por dicir que si. Aos que participaron e aos que lles foi imposible facelo. Grazas polo talento despregado,
pola beleza do voso traballo, por sacar tempo de onde non o había...e por facelo de balde. Grazas,
por suposto, ao pulo da Deputación da Coruña, ao Concello de Rianxo que nos acolle durante estes días, e a
todos os que dunha ou outra forma participaron na idea, ben sexa directamente ou a través deses imprescindibles
apoios de intendencia e loxística.
Unha aperta agarimosa.
CARLOS MOSTEIRO