Para comprendermos a crise - Web FORGA

76
O escenario en que aparece o Banco do Sur é
complexo, xa que existe moita diversidade
entre países fundadores, os Estados que se destacan
con maior respaldo financeiro e produtivo
e outros con fortes limitacións financeiras.
Hai países como Brasil que teñen traxectoria na
utilización de fondos públicos para o desenvolvemento
e outros como a Arxentina que desmantelou
a banca pública de investimento e
reduciu ao mínimo a súa actuación na banca
para o fomento económico, privatizando boa
parte das entidades financeiras oficiais e restrinxindo
a actuación do cooperativismo de crédito
con longa tradición operativa no país.
Ecuador engade á devandita complexidade a
dolarización da súa economía. É un feito que
non só atinxe ao Banco do Sur, senón ao marco
contextual do funcionamento da economía e as
finanzas en cada un dos países implicados. Trátase
de axeitar a lexislación e as políticas económicas
e financeiras para facer realidade a
potencia imaxinada para o Banco do Sur e outras
iniciativas asociadas.
O asunto é que as reservas internacionais creceron
de xeito moi importante nos principais
países de América Latina. Só entre Arxentina,
Brasil e Venezuela suman 230.000 millóns de
dólares (Cadro 12). Son recursos depositados
na banca transnacional e que contribúen como
fonte de financiamento do capital transnacional,
sen prexuízo de constatar o sostemento do
recorrente déficit do fisco estadounidense vía
adquisición de títulos do tesouro. Estados Unidos
gasta máis do que recada e logrou financiamento
internacional desde todos os recunchos
do planeta. China aparece á cabeza dos principais
posuidores de títulos do tesouro de EEUU,
pero as crecentes compras de divisas, especialmente
de dólares dos países menos desenvolvidos
para cubrirse da volatilidade internacional,
favorecen o sostemento fiscal do poderoso imperio
do norte.
É curioso como o sur do mundo quere afastarse
do déficit fiscal dos seus estados nacionais, para
o que desenvolve políticas de austeridade e
axuste coa súa consecuente deterioración da calidade
de vida da súa poboación. E contrariamente,
o país máis poderoso do mundo estende
a valores irracionais o seu gasto succionando
excedente financeiro desde todas as partes do
mundo, especialmente desde os países empobrecidos
do sur. A acumulación de reservas internacionais
resulta de xigantescos saldos
favorábeis das balanzas comerciais dos países
e da crecente tendencia ao logro do superávit
fiscal dos estados nacionais. A idea de conformar
un Banco do Sur pode servir aos propósitos
de autonomía e liberación se vai na liña de
que a administración do total ou unha parte
deses recursos fiscais e financeiros se utilice
para proxectos produtivos que satisfagan necesidades
económicas e sociais insatisfeitas.
Cadro 12 - Activos de Reservas Internacionais
(inclúe posesión de ouro).
En millóns de dólares.
América Latina e o Caribe 414.362
Arxentina 42.891
Bolivia 4.742
Brasil 162.962
Ecuador 3.611
Paraguai 2.182
Uruguai 3.540
Venezuela 29.154
Total dos 7 países 249.082
Porcentaxe sobre o total de AL e C 60%
Chile 16.320
Colombia 20.554
México 82.168
Perú 22.855
Total dos 4 países 141.897
Porcentaxe sobre o total de AL e C 34%
Outros países de AL e C 23.383
Porcentaxe sobre o total de AL e C 6%
Fonte: CEPAL, III Trimestre de 2007
O mapa da integración latinoamericana e caribeña
está en pleno proceso de cambio e o Banco
do Sur é parte do fenómeno xerando expectativas
dun cambio de rumbo respecto da orde liberalizadora
impulsado nos recentes anos 90.
O ALBA supón a posibilidade dunha articulación
produtiva e cultural, que require de financiamento
propio e autónomo. Nese camiño