Autora: María Debén Alfonso. Edita o Servizo Galego - Mulleres en ...

pesar da posta en marcha polo Ministerio de Asuntos Sociais do programa deTeleasistencia destinado á dotación de medios técnicos específicos de protección, GPS,o alcance do citado programa, polo menos no que incumbe a Galicia, foi moi escaso,sobre todo atendendo ao importante número de vítimas cuxa xestión das axudas foi levadaa cabo polo PCOP, e respecto das cales non foi posible acceder a esa protección.Temporalmente, e desde principios de 2004, a Comunidade Autónoma puxo en mans de48 vítimas os denominados teléfonos de marcación rápida; teléfonos móbiles entregadospola Policía Autonómica a instancias do PCOP e tras a acreditación da condición de vítima,instrumentos con menor capacidade de eficacia que o GPS pero que dotan a vítimadun instrumento que transmite seguridade. En canto ao número de dotacións de GPS doPrograma de Teleasistencia do Ministerio, e ata o día 10 de xuño, a cifra ascende a 25,número moi insuficiente á vista do importante número de vítimas que consideran que adotación incrementaría o seu nivel de protección. 431O programa do Servizo de Teleasistencia Móbil para as vítimas da violencia de xénero éfroito do Plan de Medidas Urxentes para a Prevención da Violencia de Xénero aprobadopolo Consello de Ministros o 7 de maio de 2004, aprobado con carácter previo. Con datade outubro de 2004 o Imserso, a Federación de Municipios e Provincias e a CruzVermella acordan un sistema de tramitación e acceso a través da petición por parte dosservizos sociais nos que a vítima se encontrase empadroada, petición á que se deberáxuntar unha “copia debidamente compulsada da orde de protección”. 432O sistema, non obstante, foi concibido prescindindo de que as resolucións ditadas polosórganos xurisdicionais que poden conter medidas de protección non son soamente asordes de protección á que fai referencia o artigo 544 ter da Lei de axuizamento criminal,senón que poderán ser ditadas de conformidade co artigo 13 o 544 bis, ou, se é o caso,a través da sentenza e o establecemento de penas accesorias.Así mesmo, o medio de acreditar a vixencia dunha resolución que contén unha resoluciónnon é a través da compulsa, senón a través dun testemuño expedido polo propioórgano xurisdicional, e cuxa tramitación deberá facer a propia persoa interesada, pois osservizos sociais non teñen lexitimación para iso. Ao anterior haberá que sumar a especialdificultade que xurda cando a necesidade de protección deveña de momentos moiseparados no tempo coa adopción inicial da medida cautelar, feito que dificulta o accesoá certificación acreditativa, xa que os autos maioritariamente deberán ser remitidos aoórgano encargado de xulgar, circunstancias que se verán agravadas polo feito de que asresolucións a través das cales se adoptan medidas de protección poden ser obxecto derevogación polo órgano xurisdicional, polo que resulta imprescindible que a petición domedio telemático vaia acompañado de certificación acreditativa da citada vixencia decara a evitar a entrega de recursos a quen non ten xa a necesidade. 433431 Véxanse as Normas xerais do Servizo de Teleasistencia Móbil para as vítimas da violencia de xénerode outubro de 2004, publicadas na páxina http://www.mtas.es, nas que se describe o sistema de accesoao programa.432 Véxase o punto 1.4.- Incorporación ao servizo. Páxina 9 das Normas xerais referidas, no punto 430.433 Mesmo cando a finais de 2004, o PCOP, atendendo á súa condición de organismo competente na xestióne posta en mans das vítimas, solicitou do ministerio competente a súa adscrición ao programa,ou, de ser o caso, a consideración da súa petición análoga á cualificación de urxente a que fai referenciao parágrafo 5º do punto 1.4 das normas.O tratamento penal da violencia contra as mulleres197