Autora: María Debén Alfonso. Edita o Servizo Galego - Mulleres en ...

O Ministerio de Traballo e Asuntos Sociais, ao aprobar o II Plan integral contra a violenciadoméstica, en maio de 2001, e con vixencia ata o ano 2004, fai referencia a esa cuestión.Así, dentro do punto relativo ás medidas lexislativas e procedementais, e co obxectivode establecer un marco legal que permita protexer as posibles vítimas dos actos violentose sancionar a aqueles que cometen tales actos, presenta, entre as propostas deactuación, que o Ministerio de Xustiza “inste a Fiscalía Xeral do Estado a que establezaas medidas necesarias encamiñadas a que, nas causas relacionadas con delitos de violenciadoméstica, o Ministerio Fiscal impulse especialmente o procedemento, a adopciónde medidas cautelares e, en xeral, o seguimento do caso. Todo isto co fin último de evitarao máximo o arquivo de actuacións neste tipo de procedementos”. 174As boas intencións por parte do Ministerio de Asuntos Sociais son encomiables aínda quenon debemos esquecer que xa a Circular 1/1998, sobre intervención do Ministerio Fiscalna persecución dos malos tratos no ámbito doméstico e familiar, instaba os fiscais a actuarencon contundencia e que xa a Instrución 3/1988 pretendera os mesmos obxectivos. 175FALCÓN CARO refírese ás devanditas instrucións por parte da Fiscalía con gran dureza,sinalando que “resulta insólita a existencia desta circular; realmente, non debería tersido necesaria a súa publicación. A instrución que se formulou dez anos antes debeu sersuficiente; o Informe da Comisión de Relacións co Defensor do Pobo e dos DereitosHumanos encargada do estudo da muller maltratada, publicado no Boletín Oficial dasCortes Xerais de data 12 de maio de 1989, que, ademais de estudar este problema,recomendou unha serie de accións para realizar, non só debeu ser un exemplo da preocupaciónque por este tema se estaba a xerar. Ter que recordar algo só é consecuenciade que se esqueceu. Tiveron que ser moitas mortes as que fixeron espertar a memoriada realidade dun problema persistente, non intermitente nin desaparecido”. 176A crítica á inhibición do ministerio público agudízase se temos en conta a capacidade dedirixir a actuación deste por parte do poder executivo e a súa consideración como órganopúblico encargado da acusación penal que ten como función exercer a posición activana maioría dos procesos, o cal lle adxudica mesmo a posición de maior importanciana estrutura do axuizamento penal actual. Quizais os criterios de actuación non forontransmitidos con suficiente firmeza por parte do executivo, pero, en todo caso, as consecuenciasforon nalgunhas ocasións irreparables. 177174 Apartado 2.6 do II Plan Integral contra a violencia doméstica, aprobado en Consello de Ministros doEstado español do 11 de maio de 2001.175 O Consello de Ministros do 7 de maio de 2004 aproba un “plan de medidas urxentes” para frear asagresións a mulleres. O plan consta de dez medidas urxentes entre as que figura que o Goberno instao Fiscal Xeral para que os representantes do ministerio público lles dean prioridade aos delitos de violenciadoméstica. Xornal El País, 8 de maio de 2004, p. 35. Xornal La Voz de Galicia, 8 de maio de2004, p. 19.176 Falcón Caro, M.. C.: Malos tratos habituales a la mujer, Bosch, Barcelona, 2001, p. 11200.177 En palabras de X. Ferreiro Baamonde, “A contradición ponse de manifesto cando se contempla que aactividade do Ministerio Fiscal se desenvolve diante do poder xudicial e ao seu carón, pero que, polacontra, aparece conducido por unha cabeza xerárquica designada polo poder executivo que estableceos criterios que se deberán reflectir na actividade funcional encomendada”; Ferreiro Baamonde, X.: Laspartes del proceso penal y la intervención de la víctima, Departamento de Dereito Público Especial,Facultade de Dereito, Universidade da Coruña, 1998, p. 98. Tese de licenciatura non publicada.O tratamento penal da violencia contra as mulleres83