Contos de guerra e paz

Conseguín sobrevivir, a camarada Ramírez non correu a mesma sorte.
Seu corpo xacía no chan cunha máscara vermella de sangue,
aquela noite non foi capaz de durmir.
Foron menos de sete días cando volveron, pero xa non fomos capaces
de protexernos. Todo quedou destruído, os campesiños intentaron
defenderse como puideron a pesar das nosas advertencias, morreron
tratando de preservar o único que lles quedaba.
As guerrilleiras fomos levadas como prisioneiras de guerra, os militares
as violaron e torturaron para despois asasinalas. Eu estiven recluída
nunha habitación de dous metros cadrados ata que me chamaron,
e aquí estou contigo.
Despois chegou o comandante, ordenou ao pelotón de fusilamento
cargar as armas, compartín o derradeiro intercambio de miradas con
ela, non sabía quen era, os nosos destinos entrecruzáronse para rematar
subitamente.
Os últimos segundos antes de que abriran fogo, miña mente quedou
en branco… o tempo pareceu deterse… pero entón… bum!
Por Raymond Manuel Rivera
4º C ESO