05.05.2017 Views

narodnoe_rus_Masha_і_myadzvedz'_(Los'_A.)

  • No tags were found...

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Руская народная казка<br />

Апрацоўка<br />

М<strong>і</strong>ха<strong>і</strong>ла Булатава<br />

Пераклад на беларускую мову<br />

Алеся Як<strong>і</strong>мов<strong>і</strong>ча<br />

Маша <strong>і</strong> мядзведзь<br />

Мастак<br />

Алена Лось


Маша <strong>і</strong> мядзведзь<br />

Руская народная казка<br />

ў апрацоўцы М<strong>і</strong>ха<strong>і</strong>ла Булатава<br />

Пераклад Алеся Як<strong>і</strong>мов<strong>і</strong>ча<br />

Мастак Алена Лось<br />

Жыл<strong>і</strong> был<strong>і</strong> дзед <strong>і</strong> баба. Была ў <strong>і</strong>х унучка Маша.<br />

Сабрал<strong>і</strong>ся раз сяброўк<strong>і</strong> ў лес — у грыбы ды ў ягады.<br />

Прыйшл<strong>і</strong> зваць з сабою <strong>і</strong> Машу.


— Дзядулька, бабулька, — кажа Маша, — пусц<strong>і</strong>це<br />

мяне ў лес з сяброўкам<strong>і</strong>!


Дзед <strong>і</strong> баба кажуць:<br />

— Ідз<strong>і</strong>, тольк<strong>і</strong> глядз<strong>і</strong> ад сябровак не адставай, а то<br />

заблудз<strong>і</strong>шся.


Прыйшл<strong>і</strong> дзяўчатк<strong>і</strong> ў лес, пачал<strong>і</strong> зб<strong>і</strong>раць грыбы ды<br />

ягады. Вось Маша — за дрэўца ды за другое, за кусц<strong>і</strong>к<br />

ды за друг<strong>і</strong> — <strong>і</strong> адышлася далёка ад сябровак.


Пачала яна гукаць, пачала <strong>і</strong>х кл<strong>і</strong>каць. А сяброўк<strong>і</strong> не<br />

чуюць, не адгукваюцца.<br />

Хадз<strong>і</strong>ла, хадз<strong>і</strong>ла Маша па лесе — зус<strong>і</strong>м заблудз<strong>і</strong>лася.


Зайшла яна ў самую глуш, у самы гушчар. Бачыць<br />

— ста<strong>і</strong>ць хатка. Пастукала Маша ў дзверы — н<strong>і</strong>хто не<br />

адзываецца. Штурхнула яна дзверы — дзверы <strong>і</strong><br />

адчын<strong>і</strong>л<strong>і</strong>ся.<br />

Увайшла Маша ў хатку, села каля акна на лавачку.<br />

Села <strong>і</strong> думае: «Хто ж тут жыве? Чаму н<strong>і</strong>кога не<br />

в<strong>і</strong>даць?..»


А ў той хатцы жыў вял<strong>і</strong>зны-вял<strong>і</strong>зны мядзведзь. Але<br />

яго тады дома не было: ён па лесе хадз<strong>і</strong>ў.<br />

Вярнуўся ўвечары мядзведзь, убачыў Машу,<br />

зарадаваўся.<br />

— Ага, — кажа, — цяпер не пушчу цябе! Будзеш у<br />

мяне жыць. Будзеш у печы пал<strong>і</strong>ць, будзеш кашу варыць,<br />

мяне кашай карм<strong>і</strong>ць.<br />

Пабедавала Маша, пасумавала, ды н<strong>і</strong>чога не зроб<strong>і</strong>ш.<br />

Пачала яна жыць у мядзведзя ў хатцы.


Мядзведзь на цэлы дзень пойдзе ў лес, а Машы<br />

наказвае н<strong>і</strong>куды без яго з хатк<strong>і</strong> не выходз<strong>і</strong>ць.<br />

— А кал<strong>і</strong> пойдзеш куды, — кажа, — усё роўна<br />

злаўлю <strong>і</strong> тады ўжо з'ем!<br />

Пачала Маша думаць, як ёй ад мядзведзя ўцячы.<br />

Наўкол лес, у як<strong>і</strong> бок <strong>і</strong>сц<strong>і</strong> – не ведае, папытацца няма ў<br />

каго...<br />

Думала яна, думала <strong>і</strong> прыдумала.<br />

Прыходз<strong>і</strong>ць раз мядзведзь з лесу, а Маша <strong>і</strong> кажа<br />

яму:<br />

— Мядзведзь, мядзведзь, пусц<strong>і</strong> мяне на дзянёк у<br />

вёску: я бабул<strong>і</strong> <strong>і</strong> дзядулю гасц<strong>і</strong>нцаў занясу.<br />

— Не, — кажа мядзведзь, — ты ў лесе заблудз<strong>і</strong>шся.<br />

Давай гасц<strong>і</strong>нцы, я <strong>і</strong>х сам занясу.<br />

А Машы якраз гэта <strong>і</strong> трэба!<br />

Напякла яна п<strong>і</strong>ражкоў, дастала вял<strong>і</strong>зны кораб <strong>і</strong> кажа<br />

мядзведзю:<br />

— Вось глядз<strong>і</strong>: я ў гэты кораб пакладу п<strong>і</strong>ражк<strong>і</strong>, а ты<br />

заняс<strong>і</strong> <strong>і</strong>х дзядулю <strong>і</strong> бабул<strong>і</strong>. Ды памятай: кораб па дарозе<br />

не адкрывай, п<strong>і</strong>ражкоў не даставай. Я на дубок залезу,<br />

за табою сачыць буду!<br />

— Добра, — кажа мядзведзь, — давай кораб!<br />

Маша кажа:<br />

— Выйдз<strong>і</strong> на ганак, паглядз<strong>і</strong> — ц<strong>і</strong> не <strong>і</strong>дзе дожджык!<br />

Тольк<strong>і</strong> мядзведзь выйшаў на ганак, Маша хуценька<br />

залезла ў кораб, а на галаву сабе паднос з п<strong>і</strong>ражкам<strong>і</strong><br />

пастав<strong>і</strong>ла.<br />

Вярнуўся мядзведзь, бачыць — кораб гатовы.<br />

Узвал<strong>і</strong>ў яго на сп<strong>і</strong>ну <strong>і</strong> пайшоў у вёску.


Ідзе мядзведзь пам<strong>і</strong>ж ял<strong>і</strong>нкам<strong>і</strong>, брыдзе мядзведзь<br />

пам<strong>і</strong>ж бярэз<strong>і</strong>нкам<strong>і</strong>, у лагчынк<strong>і</strong> спускаецца, на ўзгорк<strong>і</strong><br />

падымаецца. Ішоў-<strong>і</strong>шоў, стам<strong>і</strong>ўся <strong>і</strong> кажа:<br />

А Маша з кораба:<br />

— Сяду на пянёк,<br />

З'ем п<strong>і</strong>ражок!<br />

— Бачу, бачу!<br />

Не садз<strong>і</strong>ся на пянёк,<br />

Не еш п<strong>і</strong>ражок!<br />

Няс<strong>і</strong> бабул<strong>і</strong>,<br />

Няс<strong>і</strong> дзядулю!<br />

— Ну <strong>і</strong> з<strong>і</strong>ркастая, — кажа мядзведзь, — усё бачыць!<br />

Падняў ён кораб <strong>і</strong> пайшоў далей. Ішоў-<strong>і</strong>шоў, <strong>і</strong>шоў<strong>і</strong>шоў,<br />

спын<strong>і</strong>ўся, сеў <strong>і</strong> кажа:<br />

— Сяду на пянёк,<br />

З'ем п<strong>і</strong>ражок!<br />

А Маша з кораба зноў:<br />

— Бачу, бачу!<br />

Не садз<strong>і</strong>ся на пянёк,<br />

Не еш п<strong>і</strong>ражок!<br />

Няс<strong>і</strong> бабул<strong>і</strong>,<br />

Няс<strong>і</strong> дзядулю!<br />

Здз<strong>і</strong>в<strong>і</strong>ўся мядзведзь:<br />

— Ну <strong>і</strong> х<strong>і</strong>трая! Высока сядз<strong>і</strong>ць, далёка глядз<strong>і</strong>ць!<br />

Устаў <strong>і</strong> пайшоў хутчэй.


Прыйшоў у вёску, знайшоў дом, у як<strong>і</strong>м дзед з бабай<br />

жыл<strong>і</strong>, <strong>і</strong> давай з усяе с<strong>і</strong>лы стукаць у вароты:<br />

— Тук-тук-тук! Адмыкайце, адчыняйце! Я вам ад<br />

Машы гасц<strong>і</strong>нцаў прынёс.<br />

А сабак<strong>і</strong> счул<strong>і</strong> мядзведзя <strong>і</strong> к<strong>і</strong>нул<strong>і</strong>ся на яго. З ус<strong>і</strong>х<br />

двароў бягуць, брэшуць.


Спужаўся мядзведзь, пастав<strong>і</strong>ў кораб каля варотаў, а<br />

сам хутчэй у лес наўцёк<strong>і</strong>.<br />

Выйшл<strong>і</strong> тут дзед <strong>і</strong> баба да варотаў. Бачаць — кораб<br />

ста<strong>і</strong>ць.<br />

— Што гэта ў корабе? — кажа бабуля.


А дзед падняў вечка, глядз<strong>і</strong>ць — <strong>і</strong> вачам сва<strong>і</strong>м не<br />

верыць: у корабе Маша сядз<strong>і</strong>ць — жывая <strong>і</strong> здаровая.<br />

Узрадавал<strong>і</strong>ся дзед <strong>і</strong> баба. Пачал<strong>і</strong> Машу абдымаць,<br />

цалаваць, разумненькай называць.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!