Erzurum'da Âşık Kahvehanesi Geleneği - İstanbul Erzurumlular ...

Dilaver Düzgün
Çırağî: Senin aşkın etmiş beni serseri
Yıllarca dolandı ileri geri
Sandım ki karşımda sihirli peri
Sandı kalbim ısınmıyor sevdiğim.
İhsanî: Âşık oldum elin menekşesine
Bakın bu gönlümün bir neşesine
O ıssız dağların bir köşesine
Sindi kalbim ısınmıyor sevdiğim.
Ruhanî: Feryad ile geçer âşığın günü
Göklere dayanır feryadı, ünü
Gönlüm senden geçti, bir başkasını
Andı kalbim ısınmıyor sevdiğim.
Çırağî: Nuri Çırağî'nin bak bir yüzüne
Gidiyorsun ama kimin izine
Anladım aldandım iki gözüne
Kandı kalbim ısınmıyor sevdiğim.
İhsanî: Mevlüt İhsanî'nin bakın yasma
Kimse de gelmiyor daha sesine
Senden başkasının arabasına
Bindi kalbim ısınmıyor sevdiğim.
Ruhanî: Ruhanî kül oldun sen yana yana
İş böyle giderse sonumuz fena
Gönül senden geçti bir başkasına
Döndü kalbim ısınmıyor sevdiğim. (8 Kasım 1991)
d. Kapanış
Ferdî söyleyişler, hikâye anlatma ve karşılaşma bölümlerinden sonra âşık
fasıllarının son kısmında bir koçaklama söylenmesi yaygın hale gelmiştir.
Programın sonuna doğru genellikle karşılaşma için kürsüye çıkmış bulunan
birden fazla âşık bulunur ve koçaklamalar da bu âşıklar tarafından koro
halinde söylenir. Köroğlu'na veya bir başka aşığa ait koçaklama ile program
bitirilir. Özellikle Köroğlu'nun "mert dayanır, namert kaçar" dizesiyle başlayan
şiiri çok söylenir. Erzurum âşık kahvelerinde en çok söylenen koçaklama
türündeki şiirlerden biri de Bardızlı Nihanî'nin
Atın aslanlarım Allah aşkına
Şehit olanımız cennet köşküne
biçimindeki nakarat dizeleriyle sunulmuş olan şiiridir.
Kapanış bölümünde bazen koçaklama yerine yine koro eşliğinde
güzelleme veya destan söylenmesi de mümkündür. Mevlüt İhsanî'nin şu şiiri
kapanış kısmında sıkça karşılaşılan örneklerdendir: