AKP'NİN FUHUŞ DEVLETİNİ - Yürüyüş

Sayı: 354
Yürüyüş
3 Mart
2013
42
Sanatçı Tarafsız Olamaz! Bütün Sanat Eserlerimizi
AKP Faşizmine Karşı Bir Silaha Dönüştürelim!
Çok konuşulur ve tartışılır "Sanat
sanat için mi, sanat halk için mi?"
diye. Bu soruya vereceği cevap, bir
sanatçının hangi safta yer aldığının
da göstergesidir. Ya düzenin, burjuvazinin
tarafında yer alacaktır ya
da halkın tarafında. Artık saflar bu
kadar nettir.
Burjuvazinin yarattığı "sanatçı"lara
baktığımızda kendisinin yaşam içerisinde
herhangi bir tarafı temsil etmediğini
belirtir. Ona göre "sanatçı"
tarafsız olmalıdır. Ama bu mümkün
değildir, bunu söylerken de, sanatını
yaparken de taraftır aslında. İçinde
yer aldığı, bu nedenle para kazandığı
sınıfın, burjuvazinin tarafındadır. Bu
cümleleri kurmak onu taraf olmaktan
kurtaramaz.
"Tarafsızım" demek aslında nedir?
Tarafsızım demek; ben kimseye
dokunmadan sanatımı yaparım demektir
onlara göre. Sanat adına neler
yapılır? Müzik yapılır, film çekilir,
resim yapılır, opera, tiyatro, bale
vb. yapılır. Bunların yapılıyor olması
bir önem taşımamaktadır. Önemli
olan nasıl bir müziğin yapıldığıdır.
Ya da nasıl bir filmin çekildiğidir.
Eğer bir sanatçı tam da düzenin istediği
gibi bunalım bir film, ahlaksızlığı
meşrulaştıran film, şarkı yapıyorsa;
sevginin, saygının altını
boşaltıyorsa zaten tarafsız değildir.
Düzenin yanındadır. Bugün içinse
AKP'nin ekmeğine yağ süren taraftandır.
Bugün hiçbir sanatçı tarafsız olamaz.
Faşizmin en pervasız olduğu
bir süreçten geçiyoruz. AKP faşizmi
her türlü baskıyı, işkenceyi, zoru
kullanıyor. AKP hakkını arayan,
doğruyu söyleyen, emeğinin karşılığını
isteyen herkese, bütün hak
arama taleplerine azgınca saldırıyor.
AKP'nin polisi, savcısı ipinden boşanmış
kuduz köpekler gibi her yere
saldırıyor. Avukata, memura, sanatçıya,
öğrenciye, herkese saldırıyor.
Bu saldırısı boşa değildir tabi.
Bu, halktan korkusundandır. AKP ik-
tidarı çok korkuyor hem de çok. Halkın
örgütlenmesinden, aydınların, sanatçıların,
memurun, işçinin birlik
olup AKP'ye karşı mücadele etmesinden
çok korkuyor. Bütün halkı
dizgine vurmaya çalışıyor. Halkımızın
dediği gibi "Ahali ayaklanırsa padişah
tahttan iner" bunu biliyorlar ve bundan
korkuyorlar ve bu yüzden saldırıyorlar.
Saldırıyor, kırıp parçalamak istiyor
bütün halkı. Böylesi bir süreçte
halktan yana sanat yapıyorum diyen
bütün sanatçı ve aydınların üretimleri
faşizme karşı olmalıdır. Filmlerdeki
sözümüz, sesimiz, müzikteki bestemiz,
sözlerimiz, resim çizen ellerimiz,
hepsi AKP faşizmine karşı çalışmalıdır.
Onurlu olan her aydın, sanatçının
bugünkü görevi SANATINI AKP'YE
KARŞI KONUŞTURMAKTIR!
Her türlü baskıyı yaşıyoruz. Halkımız
açlık, yoksulluk içinde yaşıyor,
Vatanımıza kan ağlatılıyor, canından
canlar koparılıyor. Suriye halkı bizim
ülkemizden giden silahlarla bombalanıyor.
Depremlerde, sellerde ölüyor
insanlarımız, sonrasında bu ölümlerin
sorgusu da suali de alınmıyor.
Canı sudan ucuz bizim halkımızın.
Bunlar her köşesi uğruna canlar verilesi
vatanımızda yaşanıyor. Bunlar,
çok uzağımızda değil. Kulağı ve
gönlü halktan yana atan bütün sanatçıların
sanatları da ona göre şekillenmelidir.
Bir müzisyen, bir senarist,
tiyatrocu, ressam bunları işleyebilmelidir.
Sadece işlemekle kalmamalı
nedenlerini-niçinlerini sorgulatabilmeli,
açlığı-yoksulluğu yaratanları
hedef göstermelidir. AKP'nin
yalanlarını, Amerikan uşaklığını gösteren
filmler, müzikler yapabilmelidir.
Halkın acısına merhem olamıyorsa
bir sanatçı, düzene hizmet ediyor
demektir. Halkı örgütlenmeye teşvik
eden filmler ve besteler yapılmalıdır.
Evet yasaklanabilir, soruşturmalar
açılabilir, belki sabahın beşinde kapınızı
çalabilir AKP'nin ipini koparmış
köpekleri. Bunun en yakın
AKP’NİN FUHUŞ DEVLETİNİ
örneği Grup Yorum’dur. Grup Yorum
faşizmin halkın sanatçısı olmanın
bedelini tutsaklıkla, kırılan sazlarıyla,
gasp edilen albüm kayıtları, yasaklanan
konserler, işkenceler, baskılar
ile ödüyor. Ama bunun karşılığında
halkın sanatçısı olmanın onurunu
ve gururunu yaşıyorlar.
Bedel ödemeden hiçbir hak kazanılamaz.
Eğer halkın içinde olursanız,
kaleminiz, müziğiniz, eserleriniz
halk için çalışırsa o halk sizi
yalnız bırakmaz. Eğer yalnız olursak
faşizmin saldırısı daha da artacaktır.
Eğer örgütsüz hareket edersek pervasız
olacaktır faşizm. Korku salmaya
çalışıyor. Bizi korkutursa daha
da saldıracaktır.
Bizim sanatçılarımız kendilerine
Ruhi Sular’ı, Nazım Hikmetler’i,
Yılmaz Güneyler’i, Mahsuni Şerifler’i
örnek almalıdır. Onlar gibi
halka gerçekleri göstermek için üretmelidir
sanatını.
Halkla iç içe olmak zorundadır
sanatçılarımız. Eğer halkın içinde olmazsa
bir sanatçı, onların ne yaşadığını,
ne hissettiğini bilemez, anlayamaz.
Halkın içinde olmak, onların kapısını
çalabilmektir. Uzaktan gözlemlemek
değildir. Onlarla konuşabilmektir. Başka
bir ağızdan dinlemek değildir. Sadece
konser salonlarında değil, müziğimizi
halkımızın yaşadığı mahallelerde
söyleyebilmektir. Bizim sanatçılarımızı
halklaştıracak olan budur. AKP faşizminin
baskıları, yozlaştırma politikası
her geçen gün daha da yoğunlaşıyor.
Buna karşılık, yarın yapacaklarımız
bugünü aşmak zorundadır.
Müzik kulağı, sinema gözü belli
bir eğitimle yaratılabilir. Eğittiğimiz
bu yanımızı eleştiri aracı olarak da
kullanmalıyız. İktidarın baskılarını,
eğitim politikasını, işkencelerini, yıkım
politikasını... eleştirmeliyiz. Halkı
mücadeleye çağıran müzikler, filmler
yapmalıyız. Ve sanatımızı da bu temel
üzerine kurmalıyız. Sanatı halk için
yapmalıyız. Halk düşmanlarını teşhir
etmek için kullanmalıyız!