osho-ozgurluk

More documents

Recommendations

Info

$C:\My Documents\Scores\Arangement\Piazzolla\Tango Suite 2 ...$

4 -> 72 Yeniden bu saflıkta, bu masumiyette, bu bilinçte olmaktır benim özgürlükten kastettiğim şey. Özgürlük hayatın nihai deneyimidir. Bundan daha yüksekte bir şey yoktur. Ve özgürlükten kaynaklanan pek çok çiçek senin içinde açar. Sevgi senin özgürlüğünün çiçeklenmesidir. Şefkat senin özgürlüğünün diğer çiçeklenmesidir. Hayattaki kıymetli olan her şey senin varlığının içindeki masumiyetin, doğal halin içinde çiçek açar. O yüzden özgürlüğü bağımsızlıkla ilişkilendirme. Doğal olarak bağımsızlık bir şeyden, bir kimseden olur. Özgürlüğü yapmak istediğin şeylerle ilişkilendirme çünkü bu senin zihnin, o sen değilsin. Bir şeyi yapmak istemek, bir şeyi arzulamak demek senin isteğinin ve arzunun esareti altında olman demektir. Benim bahsettiğim özgürlük ile sen tamamıyla sessiz, sakin, güzel, mutlusun. KÖLELİĞİN KÖKENLERİNİ ANLAMAK Sayfada Ara Bütünüyle özgür olmak için bir kimsenin bütünüyle farkında olması gerekir çünkü bizim esaretimizin kökleri bilinçsizliğimizin içindedir; o dışardan gelmez. Hiç kimse seni özgür olmaktan alıkoyamaz. Sen yok edilebilirsin ama senin özgürlüğün sen onu vermediğin sürece senden alınamaz. En son tahlilde her zaman için senin özgür olmama arzundur seni özgürlükten alıkoyan şey. Senin bağımlı olma arzun, senin kendin olma sorumluluğunu bırakmandır özgürlükten alıkoyan seni. Bir kimse sorumluluğu aldığı an... Ve unutma sadece güller değil dikenler de var; sadece tatlı değil onun içinde acı anlar da var. Tatlı her zaman acı ile dengelenir, onlar her zaman aynı oranda gelir. Güller dikenlerle, günler gecelerle, kışlar yazlarla dengelenir. Hayat zıt kutuplar arasındaki dengeyi korur. O nedenle tüm güzellikleriyle, acılarıyla, keyifleriyle ve kederleriyle birlikte kendisi olmayı kabule hazır olan bir kimse özgür olabilir. Sadece böyle bir kimse özgür olabilir... Onu tüm kederleriyle ve tüm sarhoş edici zevkleriyle yaşa; her ikisi de senindir. Ve unutma, sarhoş edici zevk acı olmadan yaşayamaz, hayat ölüm olmadan var olamaz ve coşku üzüntü olmadan mevcut olamaz. Olan şey bundan ibarettir; bunun için bir şey yapılamaz. Eşyanın tabiatı budur, eşyanın Tao'su budur. Tüm iyi şeyleriyle ve tüm kötü şeyleriyle, tüm güzel ve tüm güzel olmayan şeyleriyle neysen o olarak kendin olma sorumluluğunu kabullen. Bu kabullenmenin içinde bir aşkınlık hali gerçekleşir ve kişi özgürleşir. BİR MÜLAKAT: TOPLUM VE BİREYİN ÖZGÜRLÜĞÜ Sayfada Ara Toplumsal kuralların insanlar için temel bir ihtiyaç olduğu anlaşılıyor. Yine de hiçbir zaman, hiçbir toplum bir insanın kendini tanımasına yardım etmemiştir. Lütfen bireyle toplum arasında ne türden bir ilişki mevcut olduğunu ve birbirlerine gelişmekte nasıl yardım edebileceklerini açıklar mısınız? Bu çok karmaşık, ancak aynı zamanda da çok temel bir soru. Tüm varoluşun içinde sadece insanın kurala ihtiyacı vardır. Başka hiçbir hayvanın kurala ihtiyacı yoktur. Anlaşılması gereken ilk şey kurallarla ilgili bir şeyin yapay olduğudur. İnsanın kurallara ihtiyacı olmasının ardındaki neden onun hayvan olmaktan çıkması, ancak henüz bir insan haline de gelememiş
5 -> 72 olmasındandır; o arada kalmıştır. Tüm kurallara duyulan ihtiyaç bundandır. Şayet o bir hayvan olsaydı hiç ihtiyaç olmazdı. Hayvanlar kurallar, kanunlar, anayasalar, mahkemeler olmadan mükemmel olarak yaşar. Şayet insanoğlu gerçekten insan olabilirse —sadece lafta değil, gerçekte de— hiçbir kurala ihtiyaç duymayacaktır. Bugüne kadar bunu çok az insan hayata geçirebilmiştir. Örneğin, Sokrates, Zerdüşt, Bodhidharma gibi adamlar için hiçbir kurala gerek yoktur. Onlar hiç kimseye zarar vermeyecek kadar uyanık haldedirler. Hiçbir kanuna, hiçbir anayasaya ihtiyaç yoktur. Eğer tüm toplum hakiki anlamda insan olma yönünde evrim geçirebilirse, sevgi olacaktır ama kanun olmayacaktır. Sorun insanın bir hayvanın sahip olduğu doğal davranışlarını yitirmiş olması ve henüz yeni, doğal bir hali de elde edememiş olması nedeniyle kurallara, kanunlara, hükümetlere, mahkemelere, ordulara, bir polis gücüne ihtiyaç duymuş olmasıdır. O sadece aradadır. O hiçbir yerde değildir, o bir kaostur. Bu kaosu kontrol etmek için tüm bu şeylere gerek vardır. Sorun daha da kompleks bir hale gelir çünkü insanı kontrol etmek için oluşmuş olan güçler —dinler, devletler, mahkemeler— çok güçlenmişlerdir. Onlara güç verilmek zorundaydı; aksi taktirde nasıl insanları kontrol edebilirlerdi? Bu demek oluyor ki bir nevi kendi kendimizi köleleştirmiş oluyoruz. Artık bu kurumlar kuvvetlenmiş olduklarından, çıkarlarından vazgeçmek istemiyorlar. Onlar insanın evrim geçirmesini istemiyorlar. İnsanın ve toplumun, bireyin ve toplumun nasıl evrimleşebileceğini soruyorsun. Sen problemi pek anlamıyorsun. Eğer birey evrim geçirirse, toplum yok olur. Toplum sadece bireyin evrimleşmesine izin verilmediği için mevcuttur. Tüm bu güçler yüzyıllardır insanı kontrol etmekte ve kendi güçlerinin ve prestijlerinin keyfini çıkartmaktadır. Onlar insanın evrimleşmesine, insanın onların ve kurumlarının gereksiz hale geleceği bir noktaya kadar gelişmesine izin vermeye hazır değildir. Bunu anlamana yardım edecek pek çok durumlar vardır. Çin'de yirmi beş yüzyıl önce şöyle bir şey olmuştu: Lao Tzu çok ünlü, bilge bir adam haline gelmişti ve hiç şüphe yok ki gelmiş geçmiş en bilge olanlardan biriydi. Çin imparatoru ona gayet alçakgönüllü bir şekilde yüksek mahkemenin başkanı olmasını önerdi çünkü ülkenin kanunlarına onun yapabileceğinden daha iyi bir şekilde hiç kimse rehberlik edemezdi. İmparatoru, "Ben doğru kişi değilim" diye ikna etmeye çalıştı fakat imparator çok ısrarcıydı. Lao Tzu, "Eğer beni dinlemezseniz... sadece mahkemede bir gün yeter ve benim doğru insan olmadığıma ikna olacaksınız çünkü sistem yanlış. Alçakgönüllülük nedeni ile size hakikati söylemiyordum. Ya ben var olurum ya da sizin kanununuz ve sizin hükümdarlığınız ve sizin toplumunuz var olabilir. O nedenle... bunu bir deneyelim," dedi. İlk gün başkentin en zengin adamının neredeyse tüm hazinesinin yarısını çalmış olan bir adam getirildi. Lao Tzu olayı dinledi ve sonrasında hırsızın ve en zengin adamın her ikisinin de altı aylığına hapse gitmeleri gerektiğini söyledi. Zengin adam, "Siz ne diyorsunuz? Soyguna uğrayan, hırsızlık yapılan kişi benim; bu nasıl adalettir ki hırsızla aynı süreliğine beni hapse gönderiyorsunuz?" dedi. Lao Tzu, "Şurası kesin ki ben hırsıza haksızlık ediyorum. Senin hapiste olman gereken süre çok daha büyüktür çünkü sen çok fazla parayı kendin için topladın, pek çok insanı paradan mahrum ettin... binlerce insan haksızlığa uğramıştır ve sen para toplayıp, para toplayıp duruyordun. Ne için? Senin açgözlülüğünün kendisi bu hırsızları yaratıyor. Sorumlu sensin. İlk suç sana ait," dedi. Lao Tzu'nun mantığı tamamıyla nettir. Eğer çok fazla fakir insan ve sadece birkaç tane zengin insan olacaksa hırsızlığı durduramazsın, çalmayı durduramazsın. Bunu durdurmanın tek yolu herkesin ihtiyaçlarını giderebileceği kadar şeye sahip olması ve hiç kimsenin aç gözlülük yüzünden gereksiz birikimlere sahip olmamasıdır. Zengin adam, "Beni hapse göndermeden önce imparatoru görmek istiyorum çünkü bu anayasaya aykırıdır;
Page 1 and 2: 1 -> 72 ozgurluk.jpg Özgürlük ev
Page 3: 3 -> 72 hayal ettiğin ya da rüyas
Page 7 and 8: 7 -> 72 gelmelisin. Hiç kimse bunu
Page 9 and 10: 9 -> 72 varsa onu kolaylıkla karş
Page 11 and 12: 11 -> 72 Sonuç olarak bütün kole
Page 13 and 14: 13 -> 72 insan uykuda olduğu için
Page 15 and 16: 15 -> 72 Ona özgürlük demek doğ
Page 17 and 18: 17 -> 72 Alınyazısı, kader, kıs
Page 19 and 20: 19 -> 72 açmaya başlar ve çevren
Page 21 and 22: 21 -> 72 Bu her zeki insanın yüzl
Page 23 and 24: 23 -> 72 Bu satırlar, sadece Rabin
Page 25 and 26: 25 -> 72 kendisi olmasına izin ver
Page 27 and 28: 27 -> 72 bütün geçmişini özüm
Page 29 and 30: 29 -> 72 böyle bir şeyi hissetmed
Page 31 and 32: 31 -> 72 olmaz. İlk durum, deve bi
Page 33 and 34: 33 -> 72 —astrolojiye, el falına
Page 35 and 36: 35 -> 72 geldiğinde onu kabul etme
Page 37 and 38: 37 -> 72 Küçük ya da büyük ön
Page 39 and 40: 39 -> 72 olabilir ama sen kendinden
Page 41 and 42: 41 -> 72 anahtarlarını gereksiz o
Page 43 and 44: 43 -> 72 Bununla ilgili en muhteşe
Page 45 and 46: 45 -> 72 olmak gibi bir romantik fi
Page 47 and 48: 47 -> 72 kahkaham sana ulaşmışt
Page 49 and 50: 49 -> 72 Özgürlük içsel bir şe
Page 51 and 52: 51 -> 72 gerçekleşmesi için bir
Page 53 and 54: 53 -> 72 olduğunu anlayanlar üzü
Page 55 and 56:
55 -> 72 kaymaya başlarsın. Örne
Page 57 and 58:
57 -> 72 Her şeyden önce karanlı
Page 59 and 60:
59 -> 72 Anne-babanın yapacağı t
Page 61 and 62:
61 -> 72 O yüzden özgürlük verm
Page 63 and 64:
63 -> 72 ifadelerin doğru olduğun
Page 65 and 66:
65 -> 72 gökyüzü için kanatlar
Page 67 and 68:
67 -> 72 Babam bana, "İstifa bile
Page 69 and 70:
69 -> 72 Gerçekliğini unutmuş ol
Page 71 and 72:
71 -> 72 ölümsüz, sonsuz bir şe
show all

osho-ozgurluk

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?