revânî dîvânı - e-Kitap

Zamâne tan degül alsa eline sâğar-ı zer
Açıldı çün hum-ı fîrûzefâm-ı pür-engûr
6 Bu çarhı tâsına gerdûnun od koyup hûrşîd
Zamâne bezmine şeb itdi ‘anberîni buhûr
Meger ki oldı felek bâzdâr-ı şeh-zâde
Ki mihr cılğı-ı zerrîn sabâhdur sunkur
Nihâl-i bâğ-ı sa’âdet şeh-i zamân Mahmûd
Ki sâyesinde cihân halkı cümleten mesrûr
9 Refî’ himmetidür fark-ı devlete efser
Şerîf hâtırıdur genc-i ‘izzete gencûr
Hevâ-yı bezm-i latîfi nesîm-i sâhat-i huld
Gırîv-i merkeb-i ‘azmi nehîb-i nefha-i sûr
‘Aceb mi bezmine cennet disem çü var anda
Na’îm-i ravza-i huld u nesîm-i turra-i hûr
12 Şu denlü buldı zamânında zühd revnak kim
Ridâyı boynına takındı nergis-i mahmûr
Müdâm kanın içerler meyün zihî insâf
Hicâza eyledi âhenk âferîn tanbûr
Olup durur yine hışmunla lutfuna mazhar
Ki nîş ü nûşa komışdur işin kamu zenbûr
15 Kulağı küpeli bir yâr-ı sîm-ten gibidür
Kaçan ki zeyn ola tuğrâ-yı şâh ile menşûr
Yâ saru saçlu semen yüzlü bir güzeldür kim
Cihânda hüsn ü cemâl ile gün gibi meşhûr
Kaçan ki rezme çıka ol şeh-i felek-rif’at
Kemânı kavs-i kuzah oklarına çarh kubûr
18 Şu denlü virdi cihâna karâr tîğün kim
Zemîn arkası üstine yatup itdi huzûr
Gönül mi var ki ola ‘ukde ‘ahd-i ‘adlinde
Cihânda hîç görinmez meger dil-i engûr
Ne şâhdur kim anun kem gedâsıdur Husrev
Ki çînisini getürmekle fahr ider fağfûr
21 Du’â-yı devleti gitmez müdâm gönlümden
Egerçi şimdi bu matla’ dilümdedür mezkûr