ELMA DENİZ KARAKURT

S a y f a | 152
– Şimdi o gün yine yaklaşıyor, bakalım kime çıkacak, dedikten sonra yine susup başını
önüne eğdi; “Hele şimdilik ufak. Ama belki bir gün benim oğluma da çıkacak, bilemeyiz ki…”
Batur, merakını yenemeyerek sordu;
– O kim?
ALAN
Şehrin meydanında müthiş bir kalabalık toplanmıştı. Karşıda görkemli bir saray hemen
göze çarpıyordu. Kimseden çıt çıkmıyor, tüm topluluk derin bir sessizlik okyanusunun içinde
boğuluyordu; yazgısına boyun eğmiş olan bu kitle artık tüm ümidini kesmiş durumdaydı.
Üzerine uzun bir elbise giymiş olan paspal görünümlü genç, arasına karıştığı bu
kalabalığın içinde orta yaşlı bir kadına yaklaşarak neler olup bittiğini sordu. Kadın yanıtladı;
– Kura çekildi, dedikten sonra durakladı; “Kağanın kızına çıktı.”
Delikanlı aldığı bu haber üzerine işinin biraz daha zor olacağını düşünerek sarayın
kapısına doğru yürümeye başladı. Halk, sarayı çevreleyen duvarların etrafına yığılmıştı. Bütün
şehir buradaydı sanki ama kimsede herhangi bir taşkınlık belirtisi görünmüyor, herkes ne
olacağını bekliyordu yalnızca. Birazdan bitkinliği o uzaklıktan bile belli olan kağan, sarayın
sundurmasında 276 belirdi. Yere eğilmiş başlar yukarıya kalktı, tüm dikkatler o yöne çevrildi,
bütün fısıltılar kesildi. Yıllardır açık duran bir yaradan akan kanın içinde boğulmak sırası artık
kağana gelmişti ve ne yapacağı merakla bekleniyordu. Sınava girme sırası ondaydı.
Az sonra kağan konuşmaya başladı;
– Kararım şudur; herkesin oğlu kızı herkese nasıl değerliyse benim kızım da bana
değerlidir. Ve bunca yıldır herkes en sevdiklerinden, en değer verdiği varlıklardan özveri
gösterip çocuklarını göndermiştir. Madem şimdi sıra bana gelmiştir, bu benim yazgımdır ve ben
de aynı özveriyi göstereceğim. Herkes nasıl davranmışsa ben de öyle davranacağım.
Sözlerinin sonuna doğru sesi titremeye ve alçalmaya başlamıştı, birşeyler sanki boğazına
düğümleniyordu. Herkes acıyarak bakıyordu karşılarında duran bu insana çünkü şu anda. Hele
de şu söylediklerinden sonra ona bir kağan gibi değil de herşeyden önce yalnızca bir insan
olarak sonra da evladını kaybetmek üzere olan bir baba olarak görüyorlardı. Gerçi tam tersi bir
durum yaşansaydı, örneğin kağan soyuna el sürülemeyeceğini ileri sürerek kızının yerine başka
birisinin gönderilmesini isteseydi acaba nasıl bir tepki verilirdi açıktan veya gizli olarak, bu
276 Sundurma: Balkon, teras.
D e n i z K a r a k u r t
ELMA