You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
S a y f a | 189<br />
– Yok, onu demiyorum. Aldılar mı ağaçtan? Ayda uyandı mı?<br />
Koca Sargun biraz düşündü, bu kısmı kendisi de bilmiyordu ama çocuğa bir yanıt vermesi<br />
gerekti. Atla deve değildi ya;<br />
– Batur Han, bir sonraki yıl gidip aldı elmayı. Söylemeyi unutmuşuz demek ki… Hekimbaşı<br />
da gerekli ilacı yaparak uyandırdı küçük kızı.<br />
Biraz susup yana yana yürüdükten sonra çocuk arkasını dönüp koşmaya başladı, eve<br />
gitmesi gerekiyordu. Yoksa anasından bir güzel azar işitirdi. Ama arkasından Sargun Emmi’nin<br />
sesini duydu;<br />
– Altan!<br />
Arkasını dönüp baktığında yaşlı adamın kendisine eliyle, gel diye işaret ettiğini gördü.<br />
Koşarak yanına döndü tekrar. Sargun Emmi;<br />
– Birşeyi daha unuttuk…<br />
– Neyi?<br />
– O kadar anlattık da, tekerlemesini söylemedik. Masal biterken ne derler biliyor musun?<br />
Altan biraz düşündü. Başlarken ne söylendiğini hatırlıyordu; “Evvel zaman içinde…” Ama<br />
biterken ne denirdi bulamadı bir türlü;<br />
– Yok, bilmiyorum, dedi.<br />
– Gökten üç elma düşmüş…<br />
– Ha, tamam hatırladım, dedi Altan sevinerek.<br />
O arada, Sargun Emmi, ceketinin cebinden çıkardığı bir elmayı Altan’a uzattı. O da aldı.<br />
Kendi bahçesinde yetişen ağaçlarından kopardığı iri, alaca renkli, sulu, mayhoş bir elma sürekli<br />
bulunurdu bu adamın cebinde ve çocuğu ne zaman görse mutlaka verirdi.<br />
D e n i z K a r a k u r t<br />
<strong>ELMA</strong>
Change language