ELMA DENİZ KARAKURT

S a y f a | 74
– Onu gördüm, dedim mi? Ona inanıyorlar dedim. Sen Anka Kuşunu gördün mü hiç?
– Ama sen gemi kadar balıkları gördüysen, Anka kadar kuşları da görmüşündür.
– O balıkları gördüm. Ama görmediğim birşeye yalan söyleyecek değilim.
Konuşmaları sessizce ve gülümseyerek dinleyen ozan odadakilerden müsaade isteyip
kalktı. Yolculara esenlik diledi. O gittikten Aydar kendini tutamadı;
– Şimdi bu ozanın yır 134 söylerken kuşları susturduğuna hepiniz inanıyorsunuz değil mi?
Belki de doğrudur. Bilemem. Yalan da diyemem. Gel gör ki, bize gelince hepiniz kırk lafa
geçiyorsunuz.
Ardından da elini umursamaz bir tavırla salladı. Bunun üzerine;
– O başka, dedi köylülerden biri. Kesik kesik öksürdükten sonra ekledi; “Kendi gözüyle
görenler var.”
Düş
Turgay çocukluğunda babasının eline tutuşturduğu kopuzu çalmayı kendi kendine
öğrenmiş, geliştirmiş; duyduğu tüm türküleri, koşmaları 135 çalar olmuştu. Doğuştan gelen bir
kabiliyeti, duyduğu her ezgiyi kopuzuyla yeniden dillendirebilen bir müzik kulağı vardı.
Gönlünün derinliklerinden, yeraltından yukarıya doğru fışkıran bir su gibi çıkıyordu tüm
yeteneği. Boş kaldı mı alıyordu eline çalgıyı; her defasında yeni bir aşama kaydediyor, her
seferinde yepyeni birşey öğreniyordu kendi çaldığını dinleyerek.
O gün akşamüzeri divanın üstündeki kilimleri, örtüleri topladı. Sağ başta duran çivisiz
tahtaları kaldırdı. Bunların altındaki taştan yapılmış cağlıkta 136 yıkanacaktı. Divanın üzerine bir
kazanla sıcak su, bir kazan da soğuk su getirip koydu. Odanın kapısını kilitleyip soyundu, cağlığa
çıktı, güzelce yunup yıkandı. İçeriyi yoğun bir buhar kaplamış, duvardaki ayna buğulanmıştı.
Aynalardan korkardı hep, içi ürperdi yine. İşlemeli bir havluyla kurulandıktan sonra herşeyi eski
hâline getirip içeriye geçti. Anası önüne haşladığı hingeli 137 getirdi. Hamur işi de olsa yanında
mutlaka ekmek yer, yoksa karnını doymuş hissetmezdi.
– Ekmek yok mu ana? diye tandır damına doğru bağırdı.
134 Yır: Şarkı.Bazı lehçelerde”Ir” denir.
135 Koşma: Saz eşliğinde söylenen halk şiiri. Genelde dörtlükler halindedir.
136 Cağlık: Banyo. Oda içinde bulunan, üzeri kapatılabilen yıkanma yeri.
137 Hingel (Hıngel): Hamurdan yapılma yiyecek. Bir tür mantı.
D e n i z K a r a k u r t
ELMA