You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
FİKİR SANAT VE EDEBİYATTA TÖRE<br />
UNUTMAK<br />
•<br />
Zehra ULUCAK<br />
Unutmak… Sonra, unuttuğunu da unutmak…<br />
Aklıyla sevenlere sözüm yok da, yüreğiyle sevenlerin işi değil…<br />
Susmak zorunda kalmak, sustukça susamak…<br />
Kalbi acıyla mühürlenmiş yorgun bedenlerin derdi değil kül olasıya yanmak.<br />
Yanıp yanıp kavrulmak… Gölgelerde kaybolmak…<br />
Yazdıkça silindiği hasreti anlatmaya kelime bulamaz hale gelmesiyle başlar insanın en büyük sefaleti.<br />
Kördüğümler atılır çelişkiler üzerine. Bazen üşür insan düşlerinde, bazense düşer en mutlu yerinde.<br />
Haykırmak ister bazen dağlara sevdiğinin adını. Yankısı türkü türkü yağsın diye yemyeşil ovalara.<br />
Yüklenip derdini sırtına yitirdiği umutların ardından koşar, bir teselli bulmak adına.<br />
İnsanoğlu çok yük kaldırıyor ama kalbi dayanmıyor bir sevdanın ağırlığına.<br />
İpimi çeksen de her bakışınla, ben senin gözlerinde yok oldukça öğrendim ‘ben’ olmayı.<br />
Heder olmuş bir ömürden ne fayda kaldı ki geriye. En büyük sorgum “sen” olacaksın mahşerde, seninle<br />
eziyet ettiğim için yüreğime.<br />
Sen ki en güzel şiirim olmak varken, sonu gözyaşı ile biten bir masal oldun, cümle sonları hep sensizlikle<br />
biten.<br />
Sen, yitirip de söylediğim en güzel türkümsün. Zor bulup, kolay kaybettiğim, beklemeye ömrümü adadığım,<br />
her nefeste içime çektiğimsin. Sen benim kabul olmayı bekleyen duamsın.<br />
Her güneşle yeniden doğduğum, her gece uğrunda yeniden öldüğümsün.<br />
Ölümün sessizliğe yüklediği büyük mana gibi, sessiz ve kelimesiz bir ömür sanki benimkisi.<br />
Günümü öldürmenin yası içimdeki…<br />
*<br />
Düşünüyorum neden vazgeçmiyorum diye. Neden izin veriyorum sürekli acıtmasına…<br />
Belki de unutup, aynı acıyı bir kez daha en başından yaşamaktan korkuyorum.<br />
Belki de hüznümü seviyorum, aşka en yakışan “hüznü”.<br />
Üzerine yapıştırdığın yara bandını kaldırıp kaldırıp, yaraya iyileşti mi diye bakmak gibi…<br />
Batan kıymığı cımbızla çekmeye çalışırken, ucunu kırıp kalanını derinin altına mahkûm etmek gibi…<br />
Ne kadar uğraşsan da kurtulamazsın ya bazen yarandan, acısa da yerini unutmak istiyorum en azından.<br />
Çünkü biliyorum ki, ne kadar dirense de yenik düşmeye mahkûmdur insan zamana. Er ya da geç unutulur<br />
hatırlanmayı hak etmeyen her neyse. Her ne kadar unutulacağını bilip de derin yaralar açmaya gayret etse de.<br />
Unutmanın yolu affetmekten geçiyordur belki de. En büyük intikamı affederek almak…<br />
Bastırmak kulaklarında uğuldayan içindeki kasvetin sesini…<br />
Ne kadar zor gelse de insana kendinden saklamak, kendine sakladığını; alışır insan her şeye…<br />
Allah’ın en büyük lütfudur insana “unutturmak”, unuttuğunu bile unutturmak…<br />
Unutmak için zamana umut bağlamaktansa, merhem olmak için yaraya biraz daha geri çekilip, daha geniş<br />
açıyla bakmak gerekiyor belki de hayata.<br />
15