Çağdaş değerlere sevdalı Bir Beşiktaş kentlisi: Türkan Saylan

Kitabın Vizörü: Cengiz Kahraman
Arşivci olarak tanımlanmaktan hoşlanmayan Cengiz Kahraman, yaptığı işi
fotoğraf toplayıcılığı ve fotoğraf editörlüğü olarak görüyor. Çalışmalarında
erken Cumhuriyet ve sonrası döneme ayrı bir önem veriyor. Kahraman
“Güle Güle Çocuklar” Kitabında kendi arşivi ile birlikte kitaba değer katacak
farklı fotoğrafları da bir araya getirmiş. Atatürk’ü karizmatik ve fotojenik
olarak tanımlıyor.
Fotoğraf toplama işi nasıl başladı?
C.K: Tümüyle sevmekle ve merakla ilgili. Hoşunuza giden şeyler topladığınızda,
ilgi alanlarınız oluşuyor. Çalıştığım projeler için yapıyorum. Türkiye’de
Kimdir?
Necdet Sakaoğlu
20 Eylül 1939 Sivas, Divriği doğumlu. Hasan Âli Yücel döneminde
yapılmış Divriği Atatürk İlkokulu’nu (1951), Nuri Demirağ
Ortaokulu’nu (1954), İttihatçı Sivas Valisi Muammer Bey’in öğretmen
okulunu (1957) ve en son olarak da İstanbul Çapa’daki Eğitim
Enstitüsü’nü bitirdi. 1957 yılında Harran yakınlarındaki Parapara’da
başöğretmen olarak göreve başladı. Bu deneyimden sonra Çapa
Eğitim Enstitüsü’nü kazanan Sakaoğlu, 1961’de buradan mezun
oldu, Trabzon Öğretmen Okulu’na edebiyat öğretmeni olarak
atandı. Daha sonra sırasıyla Amasra’da ortaokul-lise öğretmenliği
ve müdürlüğü, Bakanlık müfettişliği ve Talim Terbiye Kurulu üyeliği
görevlerinde bulundu ve 38 yıllık meslek yaşamının ardından 18
Ocak 1998’de de emekliye ayrıldı. Yerel tarih, kent tarihi, Selçuklu,
Osmanlı ve eğitim tarihi konularında çalışmaları olan Sakaoğlu’nun
yayımlanmış birçok eseri bulunuyor.
Cengiz Kahraman
Cengiz Kahraman 1965 yılında İstanbul’da doğdu. Türkiye Ekonomik
ve Toplumsal Tarih Vakfı tarafından Kültür Bakanlığı’nın desteğiyle
hazırlanan “Dünden Bugüne İstanbul Ansiklopedisi”nde
fotoğraf editörü olarak çalıştı. Çeşitli kitap, ansiklopedi ve sergi
projelerinde çalıştı. 2007 yılında Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
tarafından yayınlanan, “1929 Kışı Bir Şehir Efsanesi” isimli bir
kitap hazırladı.
özellikle bazı projelerde çalışırken kullanabileceğimiz fotoğraflarda problemler
oluyor. Bu büyük bir handikap.
Belli dönem tercihleriniz var mı?
C.K: Erken Cumhuriyet ve sonrası dönem tercihim. Atatürk’ün ölümüne
dek olan süreç. Çünkü o dönem fotoğraflarına baktığım zaman, insanların
gözlerinde, yüzlerinde geleceğe inanma duygusunu, hayattan keyif alma
duygusunu görüyorum. Yokluk var. Ama umut da var.
Fotoğraf toplamak kadar, fotoğraf çekmeyi de sevdiğinizi
biliyoruz. Atatürk’ün bir fotoğrafını çekecek olsaydınız,
mekânın neresi olmasını tercih ederdiniz?
C.K: Öncelikle, fotoğrafını çekeceğim kişiyle belli bir zaman dilimini paylaşmalıyım
diye düşünüyorum. Önce Atatürk’ün çok yakınında olmak isterdim,
onun dostu olmak isterdim ki, istediğim resmi çekebileyim. Çağrılı fotoğrafçı
olmak istemezdim yani. Özel şeyler olmalı çektiklerim. Mekâna gelince,
Dolmabahçe’de kendisine özel bir deniz hamamı yapıldığını biliyorum. Orada
denize girdiği anı yakalamak güzel olurdu. Atatürk’ü bir fotoğrafçı gözüyle
karizmatik ve fotojenik bulduğumu da söylemek istiyorum.
Sizi bu kitapta en çok hangi fotoğraf etkiledi?
C.K: Kitabın 78-79. sayfalarındaki fotoğraflar beni çok etkiledi örneğin.
Atatürk’ün Yalova’da bir sandaldaki fotoğrafı. Bir de bu kitabın kapak fotoğrafı.
Fotoğrafçının bakışı, arka fon çok güzel.
Beşiktaş’la bağınız peki?
C.K: Beşiktaş Yıldız’da Tarih Vakfı’nın yayın bölümünde İstanbul Ansiklopedisi
yayınlandığı zaman çalıştım. Çok güzel bulurum Beşiktaş’ı. İşimle ilintili olarak
düşünürsek, belediyelerin yayıncılık anlayışını pek beğenmiyorum. Özellikle
Büyükşehir Belediyesi’nin meselâ. Kaynaklarını israf ediyorlar. Beşiktaş
Belediyesi’nin ise şu an ürettiği işlerde başarılı olduğunu düşünüyorum.
B+ YAZ 17