pe HenG k mê n

Destkêşan (k.jn.I.mê) Xwe ji karek yan kiryarekê dan paş. Xwe jêdiirxistin. : Min destê xwe ji wî karî kêşan jiber ku yê bi sergêjîbo. : Destêd xwe ji karê xirab bi kêşe, heger dê poşmanbî.Destjêberdan.(K) bn: kêşan.Destkişandin (k.in.I.mê) Destkêşan. (K) bn: kişandin.Destkurt (hn.I.çewa) 1. Kesê ku çi pê çê nabit. Bê desthilat.Kêmehatî.2.Hejar. Belingaz. : Ezman dirêjê destkurt; ang mirovîbi ezmanî pir soz dide di bêje, lê kiryar berevajîye.Destkurtî (n.I.mê) Hejarî. Belingazî.Destlêgerandin (k.jn.I.mê) Weke mirov bi destan li tiştekî bigerîne.Destlêkevtin (k.jn.l.mê) Dema dest bi tiştekî kevtin.Destlêwesandin (k.jn.I.mê) Desthejandin. Destleqandin.Destlêxistin. Teplêdan. Qutan.Destlêxistin (k.jn.gl.mê) Destê xwe lêdan. Destê xwe lê xistin.Destê xwe gihandinê. Bi destan girtin. (K) bn :xistin.Destlibakirin (k.jn.gl.mê) Destê xwe lê hijandin. (K) bn : kirin.Destlipiştxistin (k.jn.gl.mê) Dema mirov destê xwe h pişta yekîbixe, jibo destxweş ii aferînî lê kirin. (K) bn: xistin.Destmal (nl.mê) Parçe pateyeke jibo malîn ii zuha kirina destan .kefîk.Destmaye (n.I.nêr) Pare ii malê di mirov de di mînit. Sermaye.Destmayedar (kn.I.dz) Mirovê yan dezgeh êdzengîn, xwedî mal lisentenet. Sermayedar.Destmêj (n.dar.mê) Desnivêj.Destmêjgirtin (k.jn.gl.mê) Desnivêjgirtin. (K) bn: girtin.Destnivîs (n.I.mê) Mijarêd bi dest dihên nivîsîn.Destpak (hn.I.çewa) Mirovê dilsax. Mirovê disoj. Mirovê bê ziyan.Mirovê çak.Destpaqij (hn.I.çewa) Destpak.Destpelink (hn.dar.çewa) Dema mirov li tarîsatanê çi na bînit, bidestan rêya xwe dizanit. Lepequt.: Şev tarî bo ez bi destpehnkêli pêlavêd we geryam.Destpelixî (hn.l.çewa) Tembel. Destkurt.193