Üç Çizgi Dergisi/3

BU SAYIDA
ÜÇ ÇİZGİ DERGİSİ
Eskişehir Azerbaycanlılar Derneği
Sayı 3 / Eylül 2017
Editörden
Rza MAMMADOV > 01
Marka Olarak Azerbaycan
Galandar MAMMADLI > 03
Yönetimden Yönetişime: Azerbaycan
Açısından Değerlendirme
Aynur MAMMADOVA > 06
İnovasyon İstikrarlı Ekonomik Büyüme için
Neden Önemlidir?
Tahmasib ALIZADA > 11
Eğitim Kurumunda Karşılaşılan
Günlük Sorunlar ve Eğitimsel Liderlik
Kavramında Çözüm Önerileri
Vusala MAMMADOVA > 14
Türkiye’de Genç İşsizliği ve İstihdamı
Uğur AYDIN > 18
Dostumun Ülkesi – II
Dr. Orhan ULFANOV > 23
Ebediyet Gülüyüm Ben
Tamilla QULAMİ > 26
Köy Öğretmeni
Hüseyin KOCAMAN > 28
Türkmeneli Candır
Kenan ALLAHVERDİYEV > 30
Dernek Faaliyetleri
Eskişehir Azerbaycanlılar Derneği > 31
Bağımsızlık Bayramı
Sahibi
Eskişehir Azerbaycanlılar Derneği (ESAZDER) adına
Uzm. Ecz. Cavid AYDIN
Editör
Rza MAMMADOV
Sorumlu Yazı İşleri Müdürü
Sirac YAGUBOĞLU
Danışma Kurulu
Prof. Dr. Nedim ÜNAL
Prof. Dr. Makbule SABZIYEVA
Prof. Dr. Tamella ALİYEVA
Doç. Dr. Ali ASKER
Doç. Dr. Elşen BAĞIRZADE
Doç. Dr. Mehmet TOPAL
Yard. Doç. Dr. Ferzaneh DOULATABADİ
Yard. Doç. Dr. Nazim MURADOV
Dr. Caner ACUNER
Av. Rövşan ZARBALIYEV
Elvin HASANOV
Emrullah TÖREN
Erkan BURSALI
Gülsüm YILDIRIM
Hikmet ELP
Saeid BİDOKHT
Soner DEMİR
Tahmasib ALIZADA
Taner ATMACA
Basın ve Halklar İlişkiler
Aygün ÖZTÜRK
Reklam ve Pazarlama
Alper TAN
Bahruz KARIMOV
Javid AMIROV
Kapak Tasarımı
Sirac YAGUBOĞLU – STIL Reklam
Grafik Tasarım
Mehdi SHOGLI
Baskı
Etam A.Ş. Matbaa Tesisleri
http://www.etam.com.tr/
Yazışma adresi
Eskişehir Azerbaycanlılar Derneği
İstiklal Mah. Şair Fuzuli Cad. Yalaman Sok. No:9/4
Odunpazarı / Eskişehir
www.esazder.com
uccizgi@outlook.com
Yaygın süreli yayım. Üç ayda bir yayınlanır. Yayınlanan
yazıların her türlü sorumluluğu yazarına aittir. Bütün
hakları saklıdır. Tanıtım amaçlı alıntılar dışında izinsiz
olarak hiçbir yolla iktibas edilemez ve çoğaltılamaz.
ISSN 2587-2141

Editör'den
Rza MAMMADOV
Değerli Türklük, Çağdaşlık ve İslamiyet Yolcuları Dostlarımız!
Dergimizin üçüncü sayısı ile karşınızdayız. Önceki iki sayımız da alakanıza mahzar olduğu için çok
mutlu ve gururluyuz. Dergimizin uzun ömürlü olması için yaptığınız katkılardan dolayı teşekkürlerimizi bir
borç biliriz. Varolun!
İlk sayıda da belirttiğimiz gibi yayın tarihlerini Azerbaycan'ın önemli günlerine göre özel sayılar
olacaktır. Bir ulusun varoluşu, onun güçlü olmasına; toprağı için savaşmasına, eğitimine önem vermesine,
tarihine sahip çıkmasına bağlıdır. Bu nedenledir ki, üçüncü sayımız Sovyetler Birliği'nin dağılmasıyla
bağımsızlığını tekrar kazanan Azerbaycan'ın 18 Ekim 1991 tarihli 'Bağımsızlık Günü'ne ithaf ediyoruz.
Bu sayıda zahmet edip makale hazırlayan dostlarımıza, değerli zamanlarını ayırarak makaleleri
okuyan ve değerlendiren Danışma Kurulu üyelerimize çok teşekkür ederiz. Diğer sayılarımızda olduğu gibi
bu sayımızda da nokta atışı yapan yazılar vardır. İlk önce Bağımsızlığa giden yol hakkında bilgi verme gereği
hissetmekteyim.
Tarihe bir göz gezdirdiğimiz zaman anlaşılıyor ki, bağımsızlık kazanmaktan önemli olan bağımsızlığı
koruyabilmektedir. Nitekim Azerbaycan, XX asırda iki defa bağımsızlık kazanmıştır. 1918 yılında kurulan
Azerbaycan Cumhuriyeti sadece 23 ay yaşamış ve Sovyetler Birliği tarafından işgal edilmiştir. Halkımızın
kalbinde yaşayan bağımsızlık kıvılcımı 70 yıl sonra, 1991 yılında tekrar ateş gibi büyümüş ve Azerbaycan'ın
üç renkli bayrağını kendi toprakları üzerinde kaldırması ile sonuçlanmıştır.
Bu bağımsızlığa giden yolda, halkı uyandırmak, bağımsızlık umutlarını kaybetmemesi için nice
canlar sürgün edilmiş, sessizce ve gizlice infaz edilmiştir. Ahmet Cavad, Almas Yıldırım, Mikayıl Müşfik,
Hüseyin Cavid gibi nice aydınlar ya infaz edilmiş ya da sürgün hayatı yaşamışlar. Bağımsızlık kıvılcımını,
Türklük tarihini yok etmek isteyen Bolşevik yönetim Azerbaycan'ın tarihi toprakları olan Borçalı'nı
Gürcistan'a, Derbend'ı Rusya'ya, Zengezur'u Ermenistan'a birleştirildi. Bununla da yetinmediler,
Ermenistan'dan bir milyon Azerbaycan Türkü zorla göç ettirildi. Dağlık Karabağ savaşı başlatıldı,
bağımsızlık harekâtını bitirmek isteyenler 20 Ocak 1990 Bakü'de kanlı gece yaşattılar.
Bunca zulme karşı Azerbaycan halkı ayakta durdu, dökülen kanla bağımsızlığını kazandı. İşte 18
Ekim 1991 yılına giden yol, keşmekeşli, zorlu ve kanlı yoldu. Mithat Cemal Kuntay tarafından kaleme alınan
Bayrakları bayrak yapan üstündeki kandır,
Toprak, eğer uğrunda ölen varsa vatandır.
mısraların ispatıdır Azerbaycan bağımsızlığı. Böylece tarih sahnesinde Azerbaycan tekrar kendini gösterdi.
Kurucu Cumhurbaşkanımız Mehmet Emin Resulzade'nin dediği gibi 'Bir kere yükselen bayrak bir daha
inmez'. Ve vatan sevdalı, duyarlı, nerde olursa olsun Azerbaycan için çalışan her bir birey sayesinde bir daha
inmeyecektir.
Azerbaycan'ın güçlü olması vatan evlatlarının güçlü olması ile mümkündür. Bu ise yalnızca başarılı,
alanında uzmanlaştırabilecek eğitimle gerçekleşebilir. Azerbaycan'ın her bir ferdi nitelikli beşerî sermaye
olma bilincine sahip olduğu sürece, ülkemiz Azerbaycan bir olma ve güçlü olma yolunda daha emin
adımlarla ilerleyecektir. Uluslararası arenada söz sahibi olacaktır. Böylece bizler, üzerimize düşen görevi
içselleştirmemiz ve bu yolda sabırla ilerlememiz gerekmektedir. Bu çalışmalardan biri de kalem gücüdür. İşte
buna örnek de dergimizde yer alan enfes makalelerdir.
1
1

Üçüncü sayımızda yer alan makalelerden birincisi olan 'Marka Olarak Azerbaycan' Galandar Mammadli
tarafından kaleme alınmıştır. Makale, güncel olmakla birlikte, uluslararası piyasada bir ülke ile özdeşlemenin marka
yaratmakla olduğu tezini savunmaktadır. Aynı zamanda Azerbaycan'ın marka olması için yapılması gerekenler
konusunda önemli bilgiler vermektedir. Gelişmekte olan Azerbaycan'ın genç ve dinamik bireyleri için önemli bir konu
olması nedeniyle okunması önemli bir makale olacaktır.
İkinci olarak, Aynur Mammadova tarafından kaleme alınan 'Yönetimden Yönetişime: Azerbaycan Açısından
Değerlendirme' başlıklı bilimsel çalışma, tüm ülkelerin üzerinde durduğu bir konuyu ele almakta ve Azerbaycan'ın bu
konuda yaptığı ve yapması gerektiğini vurgulamaktadır. Sorumluluk paylaşımı olarak bilinen yönetişimin gelişim ve
demokrasi için önemli kilit anahtarı olduğunu vurgulayan makale alakanızı çekecektir.
Üçüncü makale, Tahmasib Alizada tarafından kaleme alınan 'İnovasyon İstikrarlı Ekonomik Büyüme için
Neden Önemlidir?' başlıklı bilimsel çalışmadır. Başlığından anlaşıldığı gibi bir ülkenin maksimum refah düzeyine
ulaşması için yenilikçi bir tepe yönetimden, en alt çalışana kadar ne kadar önemli olduğunu vurgulamaktadır. Bunun
için Araştırma Geliştirme çalışmalarına, yenilik yatırımlarına yönelmenin önemliliğini gözle önüne sermektedir. İster
kamu isterse de özel sektörle ilgili her bireyin önemle ele alacağı bir makale olacaktır.
Bir sonraki makale ise eğitim konulu olmaktadır. Vusala Mammadova tarafından araştırma çalışması olan
'Eğitim Kurumunda Karşılaşılan Günlük Sorunlar ve Eğitimsel Liderlik Kavramında Çözüm Önerileri', güncel eğitim
sorunlarını ortaya koymakta ve okul müdürü tarafından getirilen çözüm önerilerine yer vermektedir. Bu çalışma,
eğitim kurumlarında çalışan her kişi için dikkate alması gereken bir makaledir. Çünkü eğitim kurumlarının da
karşılaşabileceği sorunları ve çözüm önerileri sunmaktadır. Ve bu eğitim kurumlarındaki sorunları ele almak için bir
başlangıç makalesi olarak da değerlendirilebilecektir.
Uğur Aydın tarafından kaleme alınan 'Türkiye'de Genç İşsizlik ve İstihdam' başlıklı bilimsel çalışma,
günümüzün en önemli sorununu ele almaktadır. Yani eğitim hayatını tamamlayarak çalışma hayatına atılan gençlerin iş
bulma sorunlarını, istihdam politikası ve strateji geliştirme konusunu Türkiye üzerinden ele almıştır. Tüm
okurlarımızın üzerinde duracağı bir makale olacaktır.
Orhan Ulfanov'un 'Dostumun Ülkesi-II' başlıklı yazısı daha önceki sayımızda yayınlanan yazarın diğer öykü
tipli ancak gerçekliği anlatan yazısının devam niteliğindedir. Okurlarımızın bu yazıdan önce ikinci sayımızda yer alan
'Dostumun Ülkesi-I' yazısını okumasını dilerim. Çünkü bu yazı onun devamıdır. Öykü tipli, gerçekliği kaleme aldığını
belirttiğim bu yazı da diğer yazı gibi alakanızı çekecektir.
Tamilla Gulami'nın 'Ebediyet Gülüyüm Ben' başlıklı yazısı, Mehmet Emin Şehriyar'ı özlemle anlatan bir
çalışmadır. Güney Azerbaycan doğumlu dahi şairin Güney ve Kuzey Azerbaycan'ın ayrılık hasretiyle yazdığı
'Haydarbabaya Selam' şiiriyle kalbimize taht kurmuştur. Yazar tarafından kaleme alınan bu yazı da şairin Azerbaycan
için ne kadar önemli bir şahsiyet olduğunu vurgulamaktadır. Düşünür ve yazarlarımızı anlatan böyle güzel yazıların
daha çok olmasını isteriz. Bu çalışmanın herkes tarafından beğenilecektir.
Diğer yazı ise Hüseyin Kocaman tarafından kaleme alınan 'Köy Öğretmeni' başlıklı hikayedir. Öğretmen
mesleğinin kutsallığını ele alan bu hikâyede, öğretmenlerin hayatlarını insanlık için adadığını ortaya koymaktadır.
Tüm zorluklara bakmadan, Mustafa Kemal Atatürk'ün dediği gibi 'Öğretmenler, yeni nesil sizin eseriniz olacaktır'
felsefesinden ayrılmadan sabırla ülkesi ve insanlık için adanmışlığın hikayesidir bu yazı. Hem manevi açıdan hem de
gerçekliği ele almasından dolayı dikkatinizi çekecektir.
Sonda ise, yaşadığımız olaylara şiirsel bakış açısı sunan Kenan Allahverdiyev, 'Türkmeneli Candır' başlıklı
şiirini sunmaktayız. Tarihin her bir sayfasından Türk yurdu olan Türkmeneli'ne sahip çıkmamız gerektiğini şiirle ifade
etmiştir. Türk kimliği olan herkesin ele alması gerektiği konu olan Türkmeneli için çalışmalara ilham kaynağı olacaktır.
Üçüncü sayımızın hayırlı olmasını diler emeği geçen herkese teşekkür eder, dostlarımıza selamlarımı sunarak
mesut ve bahtiyar bir hayat temenni ederim.
2

3

4

diye belirleyeceğimiz ilk metotta sadece olarak firmanın farklılaştırıcı, diğer rakiplerinden ayırt
edici, onu sıra dışı yapan bir özellik üzerinden mesajlar kurgulanmaktadır. Örneğin, Azerbaycan`da
misafirperverlik belirgin şekilde öne çıkabiliyor. Diğer metottaysa, hiç kimsede olmayan, kimsenin
aklına gelmeyen niş bir yön bulunarak, bu yönde farklılaştırıcı bir nitelik ortaya koyularak hamleler
yapılıyor (Pechman & Ratneshwar, 1991).
Bütün bunların yanı sıra dezavantaj gibi gözüken devalüasyon ve sonrasında oluşan kısmi
kriz aslında dikkatli ve doğru hamleler yapıldığında büyük bir fırsata dönüştürüle bilir. Özellikle
ülkeye döviz girişinin artışını sağlayarak, bütçeyi doldurmak mümkündür. Ülkenin lokasyon bazlı
yerleşimini her şekilde göz önüne getirerek, dünya basınında çıkan haberleri yakından takip ederek,
yapılan haberlere karşı anında cevap vermek, ya da genel nabız yoklamaları yapılması da mantıklı
çalışmalardan olabilir.
Elimizde olan hangi ürünlerimiz var? Hangi hizmetleri sata biliyoruz? Ürünleri müşteri
ihtiyaçlarına göre nasıl tasarlarız? Bu kesimde, disiplinler arası çalışmaların yapılması oldukça
mantıklıdır. Mühendislik fakültesi ve Pazarlama, IT gibi bölümlerin öğrencilerini takımlar halinde
beraber çalışma programlarına sokarak, ortak bir fikir yaratmaları sağlana bilir. Aynı durum
sektörde çalışanlar için de geçerlidir. Koordineli çalışma imkanları arttıkça başarı da kaçınılmaz
olacaktır.
“Made in Azerbaycan” için her kes elini tasın altına koyup, ortak vizyonda ve amaçta
elinden geleni yapmalıdır. Gittiği ülkede bilmeyen insanlara ülkesini tanıtarak, örnek davranış
sergileyerek bir bütün oluşturmalıdırlar. Ve bu alanda da elbette devlet kademeleri arasında da
koordinasyon olması, örneğin, Turizm ve Medeniyet Bakanlığı ile Maliye Bakanlığı, aynı şekilde
sivil toplum örgütleri ve İktisadi Kalkınma Bakanlığı ortak projelerde aktif ve tek amaç üzerinde
odaklanarak çalışmalar yapmalıdırlar.
Azerbaycan’ın başarısı her bir vatandaşının azmi ve çabalarının sonucudur ve dolayısıyla da
elde edilen sonuç her insanımızın gurur kaynağıdır.
KAYNAKÇA
Aaker, J. (1997). Dimensions of Brand Personality. Journal of Marketing Research, 347-356.
Bilke, W. J., & Nes, E. (1982). COUNTRY-OF-ORIGINEFFECTS ON PRODUCT EVALUATION.
Business Dictionary Online. (2017). Brand Awareness Definition:
http://www.businessdictionary.com/definition/brand-awareness.html Erişim tarihi: 09.10. 2017
Pechman, C., & Ratneshwar, S. (1991). The Use of Comparative Advertising for Brand Positioning:
Association versus Differentiation. Journal of Consumer Research, 145-160.
5

6

Kontrol edilebilir bir devlet yönetimi
Meşruiyet
Şeffaflık
Katılım
Devlet hizmetlerinin etkin ve verimli bir şekilde yürütülmesi
Yönetişim kuramcılarının (Kooiman 1993b, Rhodes 1997, Rosenau ve Czemiel 1992, Jessop 1995,
1998) ortaklaşa paylaştıkları yönetişim, kamu-özel, devlet-devlet dışı, ulusal-uluslararası kurum ve pratikler
tarafından gerçekleştirilen bir işlev olarak tanımlanmakta; kavram bunların arasındaki yeni etkileşimsel
ilişkilerin gelişimini kavramsallaştırmada kullanılmaktadır. Kuramcılar özellikle yönetme eyleminin
günümüzde ulus devletle sınırlı olmadığını, eylemin ulusaldan yerele ve uluslararası düzleme uzanan geniş
bir yelpazede gerçekleştiğine dikkat çekmektedir.
Yönetim olgusunu devletle özdeşleştiren klasik yönetim kavramından farklı olarak yönetişim,
devletin dışında tanımlanan piyasa ve toplum alanında faaliyet gösteren örgütleri de kapsayan bir kavram
olarak tanımlanırken, sivil toplum örgütleri de yönetim sürecinin bir parçası haline getirilmektedir. Tek bir
egemen otoritenin olmadığı, tek bir aktör tarafından yürütülen yönetimin de sınırlarına ulaştığı
vurgulanmakta, bunun yerine, her bir siyasal alanına özgü çoğul aktörler; toplumsal-siyasal-yönetsel aktörler
arasındaki karşılıklı bağımlılık, üzerinde uzlaşmaya varılan amaçlar, kamu, özel ve gönüllü sektörler
arasındaki bulanıklaşmış sınırlar, eylem, müdahale ve kontrolün çoğullaşmış yeni biçimleri önerilmektedir
(Rhodes, 1997). Temsili demokrasinin krizi ve katılımcı demokrasi geleneği üzerinden yürütülen tartışmalar
ekseninde ise, yönetişim yönetime katılma kavramına bir seçenek olarak sunulmaktadır. Başka bir deyişle,
kavramın çoğulculuk, hukuk devleti, insan haklarına saygı, kamusal sorumluluk ve rekabet gibi kavramlara
vurgu yaptığı ileri sürülmekte, yönetişim ve demokrasi arasında doğrudan bir ilişki kurulmaktadır (Williams
ve Young, 1994).
YÖNETİŞİM MODELİNİN ÖNERMELERİ
Yönetişim, devlet faaliyetinin verimlilik ve etkinliğine ilişkin daha kapsamlı sorunun bir parçası
olarak ele alınmaktadır. Yönetişim hakkındaki teorik çalışmaların büyük bir kısmı, iktidarın kullanım
biçimini veya egemenlik yapısını düşünmekten ziyade, genel olarak toplumu yönetmenin en etkin ve verimli
yollarını aramaya hasredilmektedir. Bu gelişmeler bağlamında; küreselleşmenin ve belirsizliğin giderek
hızlandığı bir dönemde toplumların nasıl daha iyi bir şekilde yönetilebileceğine ilişkin ilgi artmaktadır.
Merrien (1998)’e göre, yönetişim kavramı, teorik üç temel ilke veya öncül üzerine oturmaktadır.
Bunlar şöyle sıralanabilir:
Bir yönetebilirlik krizinin varlığı,
Bu krizin geleneksel devlet müdahalesi biçimlerinin tükenişini göstermesi,
Mevcut çerçeveye daha iyi uyum sağlayabilen yeni bir yönetişim şekline hayat verecek bir siyasal
eğilimin bütün gelişmiş ülkelerde ortaya çıkması.
Stoker (1998) ise, yönetişime ilişkin olarak ortaya attığı beş temel önermeyi şu şekilde
açıklamaktadır:
Yönetişim, hükmet etmekten kaynaklanan, ancak aynı zamanda onun çok ötesinde yer alan bir dizi
aktör ve kurumun varlığına işaret eder. Hükumetlerin yapısı, çok sayıdaki kurum ve örgütlerle
parçalanmış haldedir. Bu anlayış doğrultusunda yönetişim perspektifi, özel ve gönüllü sektörlerin,
kamu sektörü yanında stratejik kara alma süreçlerine ve hizmet sunma etkinliklerine giderek artan
ölçülerde yer almalarının gerekliliğine ve önemine dikkat çeker.
Yönetişim, sosyal ve ekonomik sorunları çözüme kavuşturmaya yönelik etkinliklerin sınırlarına ve bu
alandaki sorumluluklara ilişkin bulanıklığı ortaya koyar. Bu bağlamda yönetişim perspektifi, sadece
hükumet etme sistemlerinin güderek çoğalan karmaşıklığını kabul etmekle kalmaz, aynı zamanda
dikkatini sorumluluk yapısındaki değişim, devletin bir adım geri kalması, sorumlulukların giderek özel
ve gönüllü sektörlere yüklenmesi ve doğrudan vatandaşlara aktarılması üzerinde yoğunlaştırır. Bu
çerçevede hem haklara hem de sorumluluklara vurgu yapan bir vatandaşlık anlayışını öne çıkarır.
7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

17

18

19

20

Pasif istihdam politikaları işsizleri ekonomik olarak desteklemeyi amaçlar. İşsizleri ekonomik olabilecek
şekilde destekleyerek işsizliğin neden olabileceği bireysel ve toplumsal zararı azaltmaktır. Bunlar; İşsizlik sigortası,
ücret garanti fonu, kısa çalışma ödeneği, kıdem tazminatı, erken emeklilik, işsizlik yardımları (Sosyal yardımlar)
şeklindedir (Biçerli, Özgüler, 2015, s.130).
Aktif istihdam politikaları iş bulma zorluklarını giderme, yeni istihdam alanları açma ve emek piyasasını
kolaylaştırma ilkeleri üzerine kuruludur. Bunlar; Ücret ve istihdam sübvansiyonları, yaşam boyu eğitim, kendi işini
kuranlara yardım programı, mesleki eğitim programları, doğrudan kamu istihdamı, kamunun eşleştirme ve
danışmanlık hizmetleri şeklindedir (Biçerli, 2009, s.499).
İşsizliğin nedenleri ülkeden ülkeye, kültürden kültüre, bölgeden bölgeye farklılık gösterse de bazı kabul
gören nedenler;
Nüfus artışı ile istihdamın negatif yönlü ilişkisi,
Teşvik kredilerinin bölgelere göre plansız bir şekilde yapılması,
Asgari ücretin oldukça düşük olması,
Uzun çalışma saatleri ve uzun emeklilik sürelerinin yaygınlığı,
Yeni gelişmelerin toplum tarafından yeterli düzeyde takip edilememesi ve toplumun değişim ve
gelişmelere adaptasyon konusunda yaşadığı zorluk,
Ekonomik dalgalanmalar ve krizler,
Tüketim toplumu anlayışı,
Özelleştirme uygulamasının yaygınlığı ve taşeronlaşma,
İş kazaları ve meslek hastalıklarının yaygınlığı,
Bölgeler arasında baş gösteren kaçak işgücü göçü dalgaları,
Bireylerin iş beğenmemesi ve kişinin kafasındaki rezervasyon ücreti,
Çalışma ortamlarının güvensiz oluşu,
Yerel ve küresel sermayenin tam ve etkin kullanılamaması (Yüksel, 2014, s.515).
Sonuç olarak Türkiye’de gençler için işsizlik ve istihdam politikaları istenilen düzeyde değildir. Sadece
Avrupa birliği uyum süreci çerçevesindeki işsizlik ve istihdam politikaları değil, Türkiye’nin kendisi için bölgesel
bir istihdam politikası üretmesi ve büyüme odaklı sürdürülebilir işsizlik ve istihdam politikaları olmalıdır.
İstihdamı sadece bir bölgeye uyarlamak ülkenin kalkınması için sadece kısa vadeli bir çözümdür. Türkiye gibi genç
nüfusun yoğun olduğu bir ülkede ekonomik, sosyal güvenlik, mali gibi alanlarda reform niteliğinde adımlar atıp
işsizlik ve istihdam politikaları geliştirilmelidir.
KAYNAKÇA
Adem, Korkmaz ve Adnan, Mahiroğulları. (2007). İşsizlikle Mücadelede Emek Piyasası Politikaları: Türkiye ve AB
Örnekleri, Ekin Yayınevi, Ankara.
Aydın, Türkal. (1993). İktisada Giriş, Dicle Üniversitesi Hukuk Fakultesi Yayınları No:9 Diyarbakır.
Hasan, Yüksel. (2014). Güncel Gelişmeler Işığında Sosyal Politika, Ekin Basın Yayın Dağıtım, Bursa.
Hilal, Kuvvetli, Yavaş. (2010). Türkiye’de Genç İşsizliği ve İstihdam Politikalarının Genç İşsizliğe Etkileri,
Marmara Üniversitesi SBE, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
M., Kemal, Biçerli ve Verda, Canbey, Özgüler. (2015). İstihdam ve İşsizlik, Anadolu Üniversitesi Yayınları,
Eskişehir.
Mustafa, Kemal, Biçerli. (2009). Çalışma Ekonomisi, Beta Basın Yayın Dağıtım, İstanbul.
Naci, Gündoğan ve Mustafa, Kemal, Biçerli. (2003). Çalışma Ekonomisi, Anadolu Üniversitesi Yayınları No:1461,
Eskişehir.
Ömer, Faruk, Çolak. (2007). Avrupa İstihdam Stratejisi ve Genç İşsizlik, Genç İşsizliği Sempozyumu, TİSK
Akademi, Cilt.2, Özel Sayı.1, Ankara.
Sedat, Murat. (2007). Dünden Bugüne İstanbul’un İşgücü ve İstihdam Yapısı, İstanbul Ticaret Odası Yayın
No.2007-73, İstanbul.
Sedat, Murat. (1991). Sosyo-Ekonomik Boyutlarıyla Genel Olarak ve Türkiye’de Gençlerin İşsizliği (Yayınlanmış
Doktora Tezi), İstanbul Üniversitesi SBE, İstanbul.
Seyfettin, Gürsel ve Veysel, Ulusoy. (2002). Türkiye’de İşgücü Piyasası ve İşsizlik, TÜSİAD Yayın No:2002/12-
354, İstanbul.
Zafer, Tunca. (2001). Makro İktisat, Üçüncü Baskı, Filiz Kitabevi, İstanbul.
21

22 21

23

24

25

26

27

KÖY ÖĞRETMENİ
Hüseyin KOCAMAN
Millî Eğitim Bakanlığı
huseyinkocaman55@gmail.com
Hasan, orta halli bir ailenin tek çocuğuydu. Başarılı bir öğrenim hayatının ardından, kendini
bildi bileli hayalini kurduğu mesleğe kavuşmuş, öğretmen olmuştu. Öğretmen olma hayali ise ilkokul
öğretmeni Safiye Hanım’ın eseriydi. Safiye Hanım tam bir bilim kadını ve çok iyi bir öğretmendi.
Anlattığı her yeni olayı bilimsel bir temele oturtur, daha önceki derslere öyle güzel bağlantılar kurardı
ki, Hasan bazen dersi unutup, öğretmeninin kendinden emin enerjisini hayranlıkla izlerken bulurdu
kendini.
Nihayet, kendisi de kendini buralara taşıyan öğretmenleri gibi yeni Hasanlar yetiştirecek, gün
gelip bu hayattan göçtüğünde geriye eser olarak, yetişmiş insanlar bırakacaktı. İlk görev yeri olan
şirin bir dağ köyüne giderken, otobüste, dudağının kenarındaki tebessümle düşünüyordu bütün
bunları. Otobüsün penceresinden akıp giden yolu seyrederken uykuya daldı. Belli ki rüya görüyordu
çünkü dudağının kenarındaki tebessüm, yüzünün tamamını kaplayan gülümsemeye dönüşmüştü.
Rüyasında sınıftaydı. Sınıf temizdi ve donanım olarak da gayet yeterliydi. Öğrenciler
öğretmenlerinin ağzından çıkan kelimeleri dikkatle dinliyor, merak ettikleri yeri sormak ya da sorulan
bir soruya cevap vermek için adeta yarışıyorlardı. Teneffüslerde, kendi aralarında, öğretmenlerinin
daha önceden öğrettiği oyunları oynuyorlardı. Hasan, yanındaki yaşlı adamın “Geldik oğulum.”
cümlesiyle gördüğü rüyadan uyandı.
Elinde valizi, yaşlı adamın yanında, yayından fırlamaya hazır ok gibi sabırsız, çok sevdiği
oyuncağı almaya giden çocuk kadar heyecanlıydı. Nihayet Hasan’ın mabet olarak gördüğü taş, sıvasız
binanın önüne geldiklerinde yaşlı adam, camları kırık, eski binayı göstererek “işte burası okul
hocam” dedi. Hasan’ın hayal kırıklığı yüzündeki hüzünden anlaşılıyordu. “Ama burada nasıl eğitim
öğretim yapılır ki?” diye sordu. Yaşlı adam, karşısındaki gencecik adamın yüzündeki hüznü
tebessümle seyrediyor, hayal kırıklığını da anlıyordu. “Beraberce yapacağız hocam” dedi. Hasan,
boğazındaki düğümü zorla söküp, “Ama ben hiç anlamam ki bu işlerden” diyebildi. Yaşlı adam yine
tebessümle, “Herkes bildiği kadarını yapar o zaman. Hem senden öncekiler de hiç anlamıyorlardı
ama buradan ayrılırken bu okulu yeniden yapacak kadar anlar oldular. Hadi, at şu yüzündeki
karamsarlığı da işe koyulalım. Yarın çocuklar eğitime aç bir şekilde gelip kapıya dayanacaklar.”
Hasan, yaşlı adamdan hiç beklemediği bu cümlelerle kendine geldi ve adamın dediğini yaptı.
Köylünün de yardımıyla, daha doğrusu Hasan’ın da köylüye yardımıyla okul, içine girilebilir
bir hal almıştı. Geceyi yaşlı adamın evinde geçiren Hasan, okula doğru ilerlerken bir yandan da
bundan sonra ev olarak kullanacağı 40 metrekarelik lojmanına bakıyordu. Lojmanın arkasında kalan
okul bahçesine yaklaştıkça önce çocukların seslerini duymaya sonra da kendilerini görmeye başladı.
Hasan’ın kalbi yerinden çıkacakmış gibi atıyordu. Heyecan tüm vücudunu sarıyordu. Durakladı “Ben
ne yapacağım şimdi?” diye sordu ve cevabı yine kendi verdi: “Bütün ömrüm boyunca yapmayı hayal
ettiğim şeyi…”
Heyecan yerini kararlılığa bırakmış, Hasan’ın yüzüne, kendinden emin bir ifade yerleşmişti.
Çocuklara gülümseyerek okul bahçesine girdi. Çocukların meraklı bakışları içinde okula doğru
28

yürüdü. Çocuklar bu genç ve kararlı adamın yeni öğretmenleri olduğunu anlamışlardı aslında ama
saygılarından ve bundan önceki öğretmenlerinin öğrettiklerinden yola çıkarak, ilk hareketi
öğretmenden bekliyorlardı. Hasan okulun kapısını, elinin titremesini saklayarak açtı ve çocukların
içeri girmeleri için yana çekildi.
Bahçede çocuk kalmamış, tek sınıflı okulun o tek sınıfını çocuklar doldurmuştu. Hasan, sınıfın
kapısını kapatmak için çocuklara arkasını döndüğünde derin bir nefes aldı ve tekrar sınıfa dönerek,
sevecen bir ifadeyle, kendisini görünce ayağa kalkan çocuklara “Günaydın çocuklar!” dedi.
“Günaydın öğretmeniiimm.” Hasan bu cümleyi duyunca içini kaplayan duygunun ne olduğunu
anlamaya çalışıyor, bir yandan da anlamlı cümleler kurabilmek için kendini zorluyordu.
Üniversitedeki hocasının sözleri kulağında çınladı “İlk ders, ilk cümleyle başlar. İlk cümleyi
kurabilirseniz, hayatınız boyunca herkese ders anlatabilirsiniz…” Toparlandı, kararlı ama sevecen
ifadesini takındı ve “Artık size ben ders anlatacağım. Adım Hasan ÖZTÜRK.” İşte Hasan’ın ilk
cümleleri, ilk öğretmen cümleleri bunlardı. Çocukların parlayan gözlerinden kaçırdığı gözleriyle de
heyecanını dışa vurmuştu. Bu, çocukların gözlerinden kaçmamıştı. Ne de olsa çocukların öğrencilik
tecrübeleri, Hasan’ın öğretmenlik tecrübesinden fazlaydı.
Hasan, dört sınıfı bir arada okutamayacağına, birinci sınıfları öğleden sonra müstakil okutması
gerektiğine karar verdi. Günler geçiyor, Hasan öğretmenliğe, çocuklar da Hasan’a iyice alışıyordu.
İlgisiz veliler, olumsuz şartlar onu yıldırmıyor, yapmak için yaratıldığına inandığı işe dört elle
sarılmış, dünyaya gelme amacını gerçekleştiriyordu. Bütün sorunları inancı ve azmiyle aşıyordu, biri
hariç. Suna isimli öğrenci her gün, son dersin bitmesine beş dakika kala bir bahane uydurup, erken
çıkıyordu. Hasan, çocuğu ürkütmemek için buna izin veriyordu ama bunun bir sonu olması
gerektiğini de biliyordu. Bir gün izin vermediği Suna’nın, küçük parmağıyla, burnunu kanattığını
gördü ve çok sinirlenerek, çocuğu hırpalayarak dışarı çıkardı. Bu hareketine sonradan üzüldü ama
“yaptığının yanlış olduğunu bir türlü söylemeliydim.” diye düşündü. Ertesi gün yine aynı vakitte Suna
izin istedi ve Hasan da vermedi. Hasan, tahtaya ödevleri yazmak için arkasını döndüğünde önce koşan
bir çocuğun ayak seslerini, sonra da hızla kapanan kapının sesini duydu. Hızla arkasına döndüğünde
Suna’nın yerinde olmadığını gördü ve sinirle, çocuğu yakalamak için sınıftan çıktı. Koşarak
uzaklaşan Suna’yı eve kadar takip etti ve gördüklerini ancak bir ağaca yaslanarak izleyebildi.
Küçük kız, çıkardığı ayakkabıları kız kardeşine giydirdi. Alelacele başındaki tokayı
kardeşinin başına taktı. Suna bunları yaparken, anneleri olduğu anlaşılan kötürüm bir kadın da nemli
gözlerle onları seyrediyordu. Suna’nın kardeşi Hasan’ın yanından, gözleri yerde geçip gitti. Hasan
pişmanlık ve utançla, kendisini gören Suna’nın yanına yürümeye başladı. Kız gözleri yerde “Dersten
kaçtığım için özür dilerim öğretmenim” dedi. Hasan yaşlı gözlerle anneye verdiği selamın ardından
Suna’ya sarılarak “Seni dinlemeden, anlamadan karar verdiğim için ben özür dilerim kızım”
diyebildi. Aynı anda, kendisini çok etkileyen bu olay sonunda öğretmenliği bırakma kararını
düşünüyordu ki, küçük kız sanki bunu anlamış gibi Hasan’ın elinden tuttu, ayağa kaldırdı ve “Gidelim
öğretmenim, kardeşime okumayı öğreteceksin…” dedi. Hasan elinden tutup kendini okuluna götüren
kızın çıplak ayaklarını görünce Suna’yı kucağına aldı. Yine hocasının kulağında çınlayan şu
sözleriyle yürümeye devam etti.
“Anadolu’da her kız anne doğar…”
29

30

Azerbaycanlı Öğrencilerle i ar organizasyonu yapıldı.
Kadın Kolları tara ndan Türkmen ailelere
Ramazan yardımı yapıldı.
Ermenistan birlikleri tara ndan Karabağ'ın
işgal topraklarında katledilen 2 yaşlı
Zehra için basın açıklaması yapıldı.
Türkiye Cumhuriye Gence Başkonsolosu
Orhan Işık Bey makamında ziyaret edildi.
31

Eskişehir Azerbaycanlılar Derneği kuruluşunun
7. yılı kutlandı
Kurban Bayramı bayramlaşması yapıldı.
Eskişehir Azerbaycanlılar Derneği
Yöne m Kurulu Toplan sı yapıldı.
Azerbaycanlı Öğrencilerle
tanışma toplan sı yapıldı.
32