Rabindranath Tagore - Gitanjali

www.isaretatesi.com
Rabindranath Tagore, ellili yaşlarına gelene kadar
yalnızca Hindistan içinde, hatta ağırlıklı olarak Hindistan’ın
Bengalce konuşulan bölgelerinde tanınıyor, Hindistan dışında
ise hiç bilinmiyordu. Ancak 1912 yılında yaptığı İngiltere
seyahati onun için çok şeyi değiştirdi. O güne dek hep
Bengalce yazmış olan Tagore, yolculuğu sırasında şiirlerinden
İngilizce’ye çeviriler yapmaya başladı. Çevrilmiş şiirler,
İngiltere’ye vardığında önce ressam arkadaşı William
Rothenstein’e, onun aracılığıyla da William Butler Yeats ve
Ezra Pound’a ulaştı. Bir yıl sonra, önsözünü Yeats’in yazdığı
Gitanjali yayımlandı. Tagore’un şiiri kısa sürede önce
Londra’da, ardından da tüm dünyada büyük ses getirdi ve
çeşitli edebiyat çevrelerinde etki yarattı: Daha evvel hiç kimse
İngiliz dilinde bu tonda bir söyleyiş duymamıştı. Kısa süre
sonra Tagore, bu onura layık görülen ilk Asyalı olarak 1913 yılı
Nobel Edebiyat Ödülü’ne layık görüldü.
Tagore, kısa sürede elde ettiği ünle, Avrupa’da pek çok
önemli kişiyle temas kurdu, çeşitli çevrelere fikirlerini aktarma
şansı buldu, dünyanın çeşitli yerlerinde konferanslar verdi.
Hem yeni şiirler, kısa hikâyeler, tiyatro oyunları, roman ve
denemeler yazarak, hem de yazdıklarından İngilizce’ye
çeviriler yaparak yaratıcı dehasını ortaya koyduğu bu üretken
döneminde, bir yandan da beş kıtada otuzdan fazla ülkeyi
ziyaret etti. ABD’de, Japonya’da, Çin’de, Güneydoğu Asya’da,
çeşitli Latin Amerika ülkelerinde, İtalya, Danimarka, İsviçre,
Almanya, Çekoslovakya gibi Avrupa ülkelerinde, SSCB, İran,
Irak ve Seylan’da bulundu. Henri Bergson, Albert Einstein,
Robert Frost, Thomas Mann, Bernard Shaw, H. G. Wells,
11