You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
1Sefer - i İdrak
Fe Eyne Tezhebun?
“Tırnaklarımızla oyamaz mıyız anlamsızlığı?
Bir yol açamaz mıyız bir metre ötesine?
Biraz ilerideki bir çiçeğe varsak mı? Belki bir kırlangıca rastlarız.
Olasılık… Belki bir çocuğa. Sıkıştık kaldık ortasında gürültünün.”
Nuri PAKDİL
(Rahmet ve Hürmetle)
Bir ileri iki geri…
Evet, bir ileri(!) gidişin kaç geri gidişe kapı araladığını ve ilerlemek uğruna nasıl gerilediğimizin
farkında olup olmadığımızı sorguluyorum. Çocukluğumuzdan bu yana hep ileri
daha ileri, en ileri gitmek öğretildi bize. Yarış atı gibi koşmayı ve koşturmayı ve en önde olmayı
marifet bildik. Yeri geldi annemiz babamız yeri geldi en sevdiğimiz hocamız. Evet, belki kötü
bir niyetleri yoktu bunu öğütlerken ama ileri derken vermeyi unuttuğumuz maneviyat, inanç ve
değerlerimize ne oldu?
Kimimiz alabildiğine ilerledik. En baba mevkilere geldik ve aklımızda dahi olmayan
en dolgun ücretlerle doldurduk cebimizi. Ancak ileriye bakarken kaybettiğimiz inançlarımızı,
masumluğumuzu bir daha bulamadık. Tabiri caizse köyden şehre gerçekleşen beyin göçü
şimdi bize “köyümüze nasıl döneriz?” sorusunu sordurmaya başladı. Burada köy her ne kadar
varılacak mekân anlamını çağrıştırsa da aslında biz kaybettiğimiz özümüze dönüşün özlemini
çekmekteyiz. Acizliğimizi unutmak için kurduğumuz devasa beton yığınlarının içinde tefekkürü
unuttuk. Samimiyeti unuttuk. Çayın demiyle muhabbetin dibini görmeyi unuttuk. Hatta
“neyi unuttuğumuzu bile unuttuk.” Derdimiz davamız en yukarılarda yer almak oldu. En güzel
hasletlerimizin yerine; çıkarlarımız kadar kol kanat germeyi, cebi dolgunlarla dolanıp gezmeyi,
gözümüze kestirdiğimiz makam mevkiler için kırkıncı taklayı da çekinmeden atıvermeyi marifet
bildik.
Patinaj yapıyor insanlığımız! Durup düşünmeli sakince. Silkelenip kendine gelmeli...
“Fe eyne tezhebun?” bu gidiş nereye… Kime… ve ne uğruna (!)…