TÜRK AT IRKLARI - Anadolu Atçılığını Geliştirme Komitesi

tan yapılmış görünüşleri güzel ve temizdir. Bölgede bol su
olup, büyük ve küçük ırmaklara rastlanır. Zamantı ırmağı en
önemli su kaynağıdır. Bu bölgede çayır bol olup, ağaç yok
denecek kadar azdır. Uzun yayla'nın havası çok sert olup,
kışları uzundur. Kışlar Kasım'dan Mayıs'a kadar sürer. Bölge
hububat tarımına uygun olup, tarım at ile yapılmaz öküz ile
yapılır. Atlar binek olarak ve araba çekmede kullanılır. Çayırlar
köylüler arasında paylaşılmış olup, çayırlar biçildikten sonra
evlerinin önünde tepeler haline getirilir ve kışın kullanılır. Uzun
yayla atlarının cüsseleri eskiye nazaran biraz küçülmüştür.
Cumhuriyet döneminden önce bir ara yetiştiriciler ılgılarına
Arap aygırları kattılar sa da bu aygırlar ılgı hayatına
dayanamayıp öldüklerinden bu çaba Uzun yayla atları üzerinde
bir etki yapamamıştır. Cumhuriyet döneminden önce ise 1899
yılında Devlet tarafından çifteler harasınca bazı Uzun yayla x
Arap atı melezi aygırlar, Uzun yayla atı yetiştiricilerine verilmiş,
ancak bu teşvik devam ettirilemediğinden etkili olamamıştır.
Cumhuriyetin ilanından sonra Nonius aygırları getirilerek
Uzun yayla aygır deposu kurulmuş, çok iyi Nonius x Uzun yayla
melez tayları elde edilmiş, ancak bu devam ettirilememiş ve
Uzun yayla atı üzerinde etki bırakamamıştır. Uzun yayla da at
yetiştiriciliği tamamen ılgı şeklinde (yarı vahşi) bir şekilde
devam etmekte olup, aygırlar, ılgılar içinde serbest bir halde
bulunmaktadır. 10 kısrağa bir aygır verilmektedir. Ilgılarda
hayvan sayıları 100-400 arasında olup, kısraklar bir veya birden
fazla kişinin veya tüm köydeki kişilerin malıdır. Atlar yaz ve kış
merada yaşarlar. Her türlü hava değişimine karşı koyarak
hayatlarını sürdürürler. Ilgılarda kısraklar 2-3 yaşında ana olur
ve erkek taylar (1-2) yaşında aygırlık yapmaya başlarlar. Atlar
yaz ve kış uzun yayla ile Çukurova arasında otlamaktadırlar.
1.Dünya savaşından önce Kaşım ayında ılgılar hareket ederek
halep civarında amik ovasına, Maraş çevresine ve Çukurova ’