Inżynieria Ekologiczna Nr 2
Inżynieria Ekologiczna Nr 2
Inżynieria Ekologiczna Nr 2
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
TECHNOLOGIE ODOLEJANIA GRUNTÓW, ODPADÓW, ŒCIEKÓW<br />
zaadsorbowanych przez zawiesiny oraz dostarczenie odpowiedniej iloœci tlenu atmosferycznego<br />
celem mineralizacji substancji organicznych. Dyfuzory wykonano metod¹ zlepiania<br />
ziaren piasku kwarcowego o œciœle okreœlonej granulacji (0,41– 0,55 mm) z ¿ywic¹<br />
epoksydow¹ w stosunku 1:10. Wielkoœæ otrzymanych porów wynosi 20–150 µ.<br />
Do napowietrzania jako materia³ badawczy wybrano œcieki z kopalñ (Równe, Grabownica,<br />
Husów) o ró¿nej zawartoœci zanieczyszczeñ.<br />
Efekty napowietrzania œcieków by³y zró¿nicowane. Œcieki z kopalni Równe, obfituj¹ce w<br />
substancje ropopochodne (810 mg/dm 3 ) i powierzchniowo-czynne (4,6 mg/dm 3 ) szybko<br />
wynios³y substancje ropopochodne i pianê. Po czterech godzinach napowietrzania (8 m 3 powietrza<br />
na 1 m 3 œcieków) uzyskano 76% redukcji, 48,5% substancji powierzchniowo-czynnych,<br />
39% fenoli. Zredukowano wartoœci: BZT 5 o 56%, utlenialnoœæ o 54%, ChZT o 48%.<br />
Po czterogodzinnym napowietrzaniu œcieków kopalni Grabownica (substancji ropopochodnych<br />
530 mg/dm 3 , SPCz 1,2 mg/dm 3 ) redukcja zanieczyszczeñ by³a nieco ni¿sza (60%<br />
substancji ropopochodnych, 22% SPCz, fenoli 34%). Zredukowano wartoœci: ChZT o 32%,<br />
utlenialnoœæ o 36% i BZT 5 o 45%. Œcieki z kopalni Husów o najwiêkszej zawartoœci substancji<br />
ropopochodnych a nie zawieraj¹ce œrodków powierzchniowo-czynnych wymaga³y<br />
piêciogodzinnego napowietrzania dla osi¹gniêcia analogicznego stopnia oczyszczenia.<br />
Wyflotowane substancje ropopochodne usuwano za pomoc¹ zgarniaczy lub sorbentów,<br />
z których najlepszym okaza³a siê w³óknina pneumotermiczna [3].<br />
Przytoczone dane wskazuj¹, ¿e intensywne napowietrzanie silnie zanieczyszczonych<br />
œcieków kopalnianych stanowi stosunkowo ³atw¹ i tani¹ drogê obni¿enia zawartoœci substancji<br />
ropopochodnych. Po kilkugodzinnym napowietrzaniu osi¹ga siê co najmniej 50%<br />
redukcjê zanieczyszczeñ. Efekt napowietrzania jest wiêkszy o 20% w obecnoœci substancji<br />
powierzchniowo-czynnych, powoduj¹cych obni¿enie napiêcia powierzchniowego na granicy<br />
faz ciecz-gaz.<br />
Koagulacja<br />
Do usuwania substancji ropopochodnych ze œcieków (po napowietrzaniu) z kopalni<br />
Równe (zastosowano siarczan glinu i chlorek ¿elaza (III)).<br />
Najwiêksz¹ efektywnoœæ da³a koagulacja siarczanem glinu przy 400 mg Al 2 (SO 4 ) 3 i 97<br />
mg CaO, przy pH 7,9. Redukcja zanieczyszczeñ w œciekach po koagulacji wynosi³a: 74,6%<br />
substancje ropopochodne, 49% SPCz, 46,7% fenole, 44,0% ChZT, 51,9% utlenialnoϾ,<br />
32% BZT 5 . Zawartoœæ zawiesin uleg³a obni¿eniu z 500 do 50 mg/dm 3 , a ¿elaza ogólnego z<br />
23,0 do 0,7 mg/dm 3 (rys. 1.).<br />
Stosowanie wy¿szych dawek koagulanta uznano za niecelowe, gdy¿ tylko nieznacznie<br />
poprawia³o efekt oczyszczania œcieków, natomiast powodowa³o zwiêkszenie objêtoœci osadu<br />
pokoagulacyjnego i wprowadzenie do œcieków jonów koagulanta.<br />
W doœwiadzczeniu z optymaln¹ dawk¹ chlorku ¿elaza uzyskano znacznie gorsze wskaŸniki<br />
oczyszczania œcieków (500 mg FeCl 3 /dm 3 i 132 mg CaO/dm 3 , pH 9,2) ni¿ przy zastosowaniu<br />
siarczanu glinu jako koagulanta (rys. 2). Ponadto œciek po koagulacji chlorkiem<br />
¿elaza (III) mia³ barwê ¿ó³t¹, a osad pokoagulacyjny mia³ drobnocz¹stkow¹ postaæ, co dowodzi,<br />
¿e korzystne by³oby zastosowanie polielektrolitu o dzia³aniu flokuluj¹cym [3].<br />
15