διερευνηση των παραγοντων

βρίσκονται σε συντονισμό με τις συχνότητες των μοριακών ταλαντώσεων στη μάζα του
γυαλιού, οπότε και απορροφούνται από το γυαλί.
Η παρουσία στο γυαλί προσμίξεων, όπως μικρές ποσότητες οξειδίου του σιδήρου,
μπορεί να προκαλέσουν επίσης, απορρόφηση των μηκών κύματος στο ορατό, έτσι ώστε το
γυαλί να φαίνεται με κάποια απόχρωση ή σχεδόν αδιαφανές. Το γυαλί θεωρείται διαφανές
ακόμα και όταν είναι χρωματισμένο.
Σ’ ένα κρυσταλλικό στερεό, το οποίο συνήθως αποτελείται από πολλούς και πολύ
μικρούς κρυστάλλους, το διερχόμενο φως ανακλάται σε κάθε εσωτερικό στρώμα ή
διαχωριστική επιφάνεια. Μέρος του φωτός απορροφάται σε κάθε διαχωριστική επιφάνεια,
με αποτέλεσμα το υλικό να γίνεται έντονα αδιαφανές. Όμως, ένα υγρό ή ένα γυαλί είναι
δομικά ένα μεγάλο μόριο, οποιωνδήποτε διαστάσεων, όπου το μήκος κύματος του ορατού
φωτός το διαπερνά, διότι δεν περιέχει εσωτερικές επιφάνειες ή ασυνέχειες.
Επομένως, το φως μπορεί να διέρχεται διαμέσου του γυαλιού, όταν αυτό είναι
διαφανές. Αυτή είναι μια ιδιότητα, η οποία καθιστά το γυαλί χρήσιμο, ως υλικό
κατασκευής παραθύρων. Επίσης, όταν καθαρίζεται και επαργυρώνεται στην πίσω
επιφάνεια, χρησιμοποιείται και σαν καθρέπτης. Το γυαλί ανακλά το φως, δηλαδή του
αλλάζει διεύθυνση, όταν αυτό προσπίπτει στην επιφάνειά του.
Όταν κόβεται και στιλβώνεται, για το σχηματισμό μιας μικρής επιφάνειας, όπως
στην περίπτωση των κυρτών φακών, η διάθλαση του φωτός προκαλεί μεγεθυμένα είδωλα,
που παραποιούνται, δια μέσου των φακών. Τέτοιοι φακοί χρησιμοποιούνται σε οπτικά
μέσα, όπως είναι τα γυαλιά, οι μεγεθυντικοί φακοί και οι φακοί τηλεσκοπίων. Το αντίθετο
αποτέλεσμα έχουμε στους επεξεργασμένους φακούς, στους οποίους, ο ίδιος νόμος
διάθλασης οδηγεί στη σμίκρυνση του μεγέθους των ειδώλων, που φαίνονται μέσω των
φακών. Γυαλιά με κοίλους φακούς χρησιμοποιούνται, για τη διόρθωση της μυωπίας. Το
γεγονός ότι το φως διαθλάται ή αλλάζει διεύθυνση είναι αποτέλεσμα της μείωσης της
ταχύτητας, που υφίσταται, όταν διέρχεται από μέσο μικρότερης πυκνότητας, όπως αέρας,
σε μέσο μεγαλύτερης πυκνότητας, π.χ. στο γυαλί.
Ο δείκτης σκέδασης ενός διαφανούς υλικού, είναι το μέτρο του βαθμού με τον
οποίο ο δείκτης διάθλασης (R.I.) αλλάζει ανάλογα με το μήκος κύματος. Προσδιορίζει τη
γωνία του φάσματος, από το πρίσμα του εξεταζόμενου υλικού. Αν η σύσταση του γυαλιού
είναι γνωστή, ο δείκτης σκέδασης μπορεί να υπολογιστεί. Η σκέδαση είναι ανάλογη του
δείκτη διάθλασης.
2.1.8 Πυκνότητα
Η πυκνότητα, δηλαδή η μάζα ανά μονάδα όγκου των γυαλιών, η οποία μπορεί να
κυμαίνεται μεταξύ 2400 ‐5900 kg/m 3 , εξαρτάται από τη σύστασή τους.
Η πυκνότητα του γυαλιού σε τήξη προσδιορίζεται με το ζύγισμα ενός δείγματος από
λευκόχρυσο στον αέρα και μέσα στο τήγμα. Κατά τη διαδικασία αυτή προκύπτουν διάφορα
σφάλματα, που οφείλονται στην προσκόλληση των φυσαλίδων αερίων επάνω στο δείγμα.
Διαφορετικά είναι δυνατόν να προσδιορίστεί απ’ ευθείας ο όγκος του τήγματος ή σε
34