18.10.2013 Views

Jądra halo

Jądra halo

Jądra halo

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Eksperymenty z wykorzystaniem<br />

wiązek radioaktywnych c.d.<br />

<strong>Jądra</strong> <strong>halo</strong>


Halo neutronowe<br />

w jądrach lekkich<br />

6 Li R = 2 fm<br />

11 Li R = 7,5 fm<br />

208 Pb R = 7,5 fm<br />

H. n. zaobserwowano dla:<br />

11 Li, 11 Be, 17 B, 19 C, 6 He<br />

Halo protonowe jest<br />

poszukiwane dla: 8 B, 17 F, 17 Ne,<br />

20 Mg


Berkeley 1985 r.<br />

W eksperymencie, w którym<br />

mierzono przekrój czynny na<br />

oddziaływanie dla różnych<br />

izotopów Li jako pocisków,<br />

stwierdzono znacznie większy<br />

przekrój czynny dla izotopów<br />

11 Li - przyjęto, że rozmiar tego<br />

jądra jest znacznie większy niż<br />

innych izotopów - efekt <strong>halo</strong><br />

σ ~ R 2


Przekrój czynny na reakcje A + 12 C<br />

dla energii wiązki 800A MeV<br />

wyraźny wzrost σ<br />

dla jąder <strong>halo</strong>


17 Ne<br />

17 F<br />

19 C


Własności jąder <strong>halo</strong><br />

1. występowanie w pobliżu linii oderwania nukleonu<br />

- zjawisko progowe<br />

2. nukleony <strong>halo</strong> charakteryzują się<br />

małą energią wiązania<br />

rozciągłą funkcją falową<br />

występują w stanach o l = 0, 1<br />

3. znane są <strong>halo</strong> 1- i 2- nukleonowe


Porównanie potencjału jąder stabilnych i dalekich od<br />

ścieżki stabilności<br />

Jądro stabilne<br />

Jądro z<br />

nadmiarem<br />

neutronów<br />

p n


Funkcja falowa nukleonu walencyjnego w<br />

jądrach w pobliżu linii oderwania nukleonu<br />

jest bardzo rozciągła


1-Neutronowe Neutronowe Halo<br />

11 B, 19<br />

19C, C, ...<br />

S < 1 n 1 MeV<br />

l n<br />

= 0, 1


S > 0<br />

2n Sn(N (N-1) 1) < 0<br />

2-Neutronowe Neutronowe Halo<br />

6He, He, 11 11Li, Li, 14 14Be, Be, 17<br />

17B, B, ...


Metoda badania jąder <strong>halo</strong><br />

Przy wysokich energiach pocisków reakcje są:<br />

a) bezpośrednie (ze względu na krótki czas oddziaływania), a<br />

więc zdominowane przez przejścia jednocząstkowe<br />

b) ograniczają się głównie do powierzchni jądra<br />

Reakcje bezpośrednie są doskonałym próbnikiem<br />

jednocząstkowej struktury jądra


W reakcji powierzchniowej jest<br />

znacznie łatwiej wybić nukleon<br />

walencyjny niż nukleon rdzenia


Mechanizm reakcji


1. σ-1n 1n<br />

Eksperyment - zdarcie 1 nukleonu<br />

~ 10-100mb, 10<br />

100mb, ρ s<br />

~ 100 mg/cm2<br />

2. pomiar rozkładu pędu rdzenia<br />

dzeń+1N<br />

p 0<br />

Tarcza<br />

γ ⇒ Ex core<br />

rdzeń<br />

T+1N<br />

dσ/dp dp ⇒ ln γ<br />

dσ/ dp<br />

σ-1n 1n (Jπcore core ) ⇒ C2S REVIEW: Hansen, Tostevin, Tostevin,<br />

Ann. Ann.<br />

Rev. Rev.<br />

Nucl. Nucl.<br />

Part. Sci. Sci.<br />

(2003)


1-neutronowe <strong>halo</strong> w 19 C<br />

Energia separacji S n 1neutronu,<br />

przekrój<br />

czynny na oddziaływanie<br />

i szerokość rozkładu<br />

pędów wyznaczone w<br />

reakcji zdarcia 1<br />

neutronu z pocisku A C na<br />

tarczy 12 C


Zdarcie 1-nukleonu 1 nukleonu i przejście do stanu niezwiązanego:<br />

“kompletna kompletna kinematyka”<br />

kinematyka<br />

rdzeń<br />

Tarcza<br />

v 0<br />

T+1N<br />

v 0<br />

p rdzeń+n<br />

v n<br />

v rdzeń<br />

= p rdzeń+n rdzeń+ + p rdzeń n<br />

E = µµ(v - v ) wzg rdzeń n 2<br />

θθ rdzeń-n rdzeń<br />

/2


C( 11 11Li, Li+n) @ 287 MeV/nucleon<br />

MeV nucleon *<br />

Li, 9 Li+n)<br />

p y( 10 Li) [MeV/c] = p( 9 Li) + p(n)<br />

C 2 S (<br />

S (νs1/2 1/2)<br />

S (νp1/2 1/2)<br />

S (νd5/2 5/2)<br />

C 2 S (<br />

C 2 S (<br />

) ≈ 0.65<br />

) ≈ 1.27<br />

) ≈ 0.08<br />

* H. Simon et al., PRL (1999)<br />

Glauber Theory: CA Bertulani, Bertulani,<br />

PG Hansen, nucl-th nucl th/0407026 /0407026


Opis teoretyczny jąder <strong>halo</strong><br />

1. Model powłokowy nie opisuje podstawowych własności jąder<br />

<strong>halo</strong><br />

2. Model wielociałowy<br />

jądra z <strong>halo</strong> 1-neutronowym: układ 2-ciałowy<br />

(rdzeń + nukleon) związany przez potencjał<br />

oddziaływania<br />

jądra z <strong>halo</strong> 2-neutronowym: układ 3-ciałowy wymaga<br />

rozwiązania 3-ciałowego równania Schrödingera


<strong>Jądra</strong> o strukturze 2n- <strong>halo</strong> trzeba traktować jak<br />

układy 3-ciałowe; uwzględnienie oddziaływań<br />

pomiędzy wszystkimi 3 ciałami jest konieczne do<br />

istnienia takiego jądra w stanie związanym np. 6 He,<br />

11 Li<br />

Takie podejście teoretyczne jest poparte przez obserwacje<br />

eksperymentalne - w reakcji break-up 6 He czy 11 Li obserwowane są<br />

zawsze 3, a nigdy 2 produkty.


Schemat<br />

poziomów<br />

w modelu<br />

powłokowym


p n<br />

Closed p-shell<br />

in 12 Closed p-shell<br />

in Be<br />

12Be Struktura 12 12Be Be<br />

1p 3/2<br />

1s 1/2<br />

1p 1/2


p n<br />

psd-shell ordering<br />

in 12 psd-shell ordering<br />

in Be?<br />

12Be? Struktura 12 12Be Be<br />

1p 3/2<br />

1s 1/2<br />

2s 1/2<br />

[1d 5/2] 2<br />

[1p 1/2] 2<br />

[2s 1/2] 2<br />

-1n<br />

1.80<br />

n-threshold<br />

0.32<br />

11 Be<br />

Figure Figure courtesy courtesy Jeff Jeff Tostevin, Tostevin,<br />

Surrey Surrey<br />

0<br />

5/2 +<br />

1/2 --<br />

γ<br />

1/2 +<br />

level inversion


Czy struktura <strong>halo</strong> istnieje<br />

w cięższych jądrach?

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!