Badania polimorfizmu i dynamiki izomerów neoheksanolu

Uzyskane termogramy DSC (Rys. II.3-II.6) przedstawiają przepływ ciepła w
zależności od temperatury. Z pomiarów DSC przeprowadzonych dla 2,2-DM-1-B wynika, że
podczas ochładzania próbki z szybkością 10 K/min uzyskano egzotermiczną przemianę
25
100
10 K/min
10 K/min
20
80
15
ΔW [mW]
60
ΔW [mW]
10
40
5
20
0
0
160 180 200 220 240 260
-5
160 180 200 220 240 260 280 300
Temperatura [K]
Temperatura [K]
(a)
(b)
Rysunek II.3. Termogram DSC otrzymany podczas ochładzania (niebieska krzywa) i
ogrzewania (czerwona krzywa) 2,2-dwumetylo-1-butanolu (a) oraz zarejestrowany przy
ogrzewaniu z szybkością 10 K/min po raptownym schłodzeniu próbki do temperatury 150 K
(b) [Juszyńska i inni, 2006].
świadczącą o krystalizacji cieczy w temperaturze T c = 212 K, czyli o pojawieniu się
uporządkowania pozycyjnego molekuł neoheksanolu. Dalsze ochładzanie substancji nie
spowodowało innych przemian fazowych. Natomiast podczas ogrzewania neoheksanolu z tą
samą szybkością zmian temperatury uzyskano dwie endotermiczne anomalie w temperaturze
235.5 K i 250.8 K. Niskotemperaturowa przemiana odpowiada za przejście z fazy stałej do
innej fazy stałej o większym nieporządku molekuł. Anomalia obserwowana w temperaturze
250.8 K odpowiada za topnienie fazy stałej do fazy izotropowej cieczy. Takie zachowanie
próbki obrazuje przedstawiony rejestrogram na rys. II.3a. Z kolei podczas ogrzewania tej
próbki, po wcześniejszym bardzo szybkim jej ochładzaniu do temperatury ok. 150 K,
uzyskano dwie anomalie w temperaturach 178.7 K i 234,7 K (rys. II.3b). Niskotemperaturowa
16