Badania polimorfizmu i dynamiki izomerów neoheksanolu
Badania polimorfizmu i dynamiki izomerów neoheksanolu
Badania polimorfizmu i dynamiki izomerów neoheksanolu
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Takie położenie piku mogłoby być spowodowane topnieniem metastabilnej fazy, której<br />
domieszka mogła współistnieć poniżej tej anomalii.<br />
Natomiast pomiary krzywych przepływu ciepła w jednostce czasu w zależności od<br />
temperatury przeprowadzone z szybkością ochładzania ΔT/Δt = 5 K/min taką jak w pracy<br />
[Massalska-Arodź i inni, 2004], potwierdziły uzyskany wcześniej rezultat: podczas<br />
ochładzania zarejestrowano w temperaturze T = 195 K krystalizację przechłodzonej cieczy<br />
izotropowej, natomiast podczas ogrzewania jedynie pojedynczą endotermiczną anomalię<br />
odpowiadającą za topnienie fazy krystalicznej.<br />
Na rysunku II.5 zaprezentowany został rezultat pomiarów dla 3,3-DM-2-B uzyskany<br />
podczas ochładzania i ogrzewania próbki ze stałym tempem ΔT/Δt = 10 K/min. Podczas<br />
ochładzania zaobserwowano egzotermiczną anomalię w temperaturze T c = 260 K, związaną z<br />
krystalizacją przechłodzonej cieczy izotropowej do fazy plastycznej, która ulega zaszkleniu w<br />
100<br />
10 K/ min<br />
80<br />
ΔW [mW]<br />
60<br />
40<br />
20<br />
0<br />
160 180 200 220 240 260 280 300<br />
Temperatura [K]<br />
Rysunek II.5. Termogram DSC otrzymany podczas ochładzania (niebieska krzywa) i<br />
ogrzewania (czerwona krzywa) 3,3-dwumetylo-2-butanolu [Juszyńska i inni, 2006].<br />
temperaturze 210 K dając zmianę rejestrowanego przepływu ciepła o typowym schodkowym<br />
kształcie [Littleton i Roberts 1920; Yamamoto, 1964, 1965]. Jednak podczas ogrzewania nie<br />
udało się zaobserwować mięknięcia szkła fazy plastycznej, lecz jedynie endotermiczne<br />
anomalie. Przy T 3 = 249.9 K obserwowano pojedyncze przejście typu „ciało stałe - ciało<br />
stałe”, które może być opisane jako przejście pomiędzy fazami stałymi o różnym<br />
nieporządku. Przy dalszym ogrzewaniu obserwowano „zachodzące na siebie” endotermiczne<br />
anomalie w temperaturach: T 2 = 271.7 K i T 1 = 274.3 K, T m = 275 K, z których ostatnia jest<br />
związana z topnieniem krystalicznej fazy plastycznej do cieczy izotropowej. Sekwencja faz<br />
uzyskanych w pomiarach DSC została potwierdzona metodą kalorymetrii adiabatycznej<br />
18