peÅna wersja do pobrania - Protetyka Stomatologiczna

More documents

Recommendations

Info

Diagnostyka ruchów żuchwy Bennetta określa doprzednie i przyśrodkowe przemieszczanie głowy podczas ruchu mediotruzyjnego, natomiast kąt nachylenia drogi stawowej doprzednie przemieszczanie się głowy żuchwy podczas ruchu protruzyjnego (3). Ustawienie tych wartości w artykulatorze ma wpływ na ukształtowanie powierzchni zwarciowo-artykulacyjnej zębów sztucznych, gdyż określa kierunek bruzd mediotruzyjnych i protruzyjnych na powierzchniach okluzyjnych (4). W ten sposób stabilizujemy położenie żuchwy i właściwie odtwarzamy prowadzenie zębowe, unikając przeszkód zwarciowych. Umożliwia to zaprojektowanie dobrej jakościowo konstrukcji protetycznej. Badania japońskich naukowców wskazują, że artykulatory nastawiane za pomocą aksjografii komputerowej są w stanie odtworzyć 82% kontaktów zębów w protruzji i 90% kontaktów w ruchach bocznych (5). Wykresy ruchów żuchwy dostarczają również informacji do oceny czynności stawów. Można je oceniać pod względem jakościowym i porównywać, zwłaszcza jeśli sporządzono je względem powtarzalnej osi zawiasowej. Próbuje się coraz częściej określić korelacje pomiędzy wykresami ruchów żuchwy a klinicznymi objawami zaburzeń czynnościowych. Do tej pory nie udało się jednak stworzyć odpowiedniej klasyfikacji (5). Początkowo rejestracja ruchów kłykci była możliwa dzięki zastosowaniu pantografu. Składał on się z dwóch łuków twarzowych, jeden umocowany do zębów żuchwy, drugi szczęki. Sztyfty piszące umieszczone w górnym łuku znajdowały się nad tablicami do rejestracji. Wykreślano graniczne ruchy żuchwy w pobliżu stawu – w płaszczyźnie poziomej i strzałkowej, a także w oddaleniu od stawu – łuk gotycki. Wykresy ruchów wyznaczane przez sztyfty określały trasy kłykci stawowych dla ruchu protruzji, laterotruzji i odwodzenia osobno dla każdego stawu skroniowo- -żuchwowego (3). Do wyznaczania kąta Bennetta i kąta nachylenia drogi stawowej używano linijki i kątomierza. Uzyskane wykresy ruchów oceniano również pod względem jakości przebiegu i symetrii ruchów dla obu stawów. Wprowadzenie komputerów pozwoliło na elektroniczną rejestrację wyników badania. Przykładem takiego aparatu jest Quick-Axis. Przebiegi ruchów żuchwy były zapisywane na krążkach aksjograficznych i następnie skanowane. Uzyskiwane w ten sposób pliki graficzne były wprowadzane do programu komputerowego, który pozwalał na wyliczenie potrzebnych wartości (6). Wyniki pomiarów dokonywane przy pomocy programu w porównaniu z metodami tradycyjnymi były porównywalne i miarodajne (7). Ułatwiło to i znacznie przyspieszyło ocenę wartości kątów nachylenia drogi stawowej. Dalszy rozwój systemów informatycznych pozwolił na wprowadzenie jeszcze nowocześniejszych urządzeń do rejestracji ruchów żuchwy. Urządzenia te są bezpośrednio wspomagane komputerowym oprogramowaniem i pozwalają na dokładne kreślenie wykresów ruchów kłykci bezpośrednio na ekranie komputera. Rejestracja w nowych systemach może odbywać się w pobliżu stawu (pantoskop, Condylocomp, Cadiax) lub w oddaleniu od niego (Arcus Digma) (8). Aparaty sprzężone bezpośrednio z komputerem mogą działać w różnych systemach: ultradźwiękowym (Arcus Digma), optoelektronicznym (pantoskop, Condylocomp) czy elektronicznym (Cadiax). System Condylocomp firmy Dentron działa na zasadzie zjawiska odbicia światła. Pomiar odbywa się dzięki zastosowaniu reflektorów emitujących światło i sensorów przechwytujących zmieniający się układ promieni w zależności od ruchów żuchwy. System sensoryczny został poszerzony o dodatkowe drogi pomiarowe, w ten sposób mierzone są ruchy rotacyjne i translacyjne. Dane są przesyłane do jednostki centralnej, gdzie są przetwarzane na wykresy w trzech różnych płaszczyznach (strzałkowej, czołowej, horyzontalnej) wyświetlanych na ekranie monitora (9). Możliwe jest rejestrowanie wykresów ruchów kłykci oraz ruchu punktu siecznego. Program komputerowy pozwala analizować poszczególne ruchy w czasie rzeczywistym lub wydłużonym. Przydatną funkcją jest możliwość sprawdzenia przez program poprawności założenia czujników przed rejestracją, co eliminuje powstanie błędów pomiarowych. System Arcus Digma firmy Kavo składa się z łuku twarzowego oraz łyżki paraokluzyjnej. Łuk posiada oliwki mocowane w otworach słuchowych zewnętrznych, a do jego stabilizacji służy utrzymywacz nosowy (ryc. 1). Łyżka paraokluzyjna jest PROTETYKA STOMATOLOGICZNA, 2009, LIX, 1 11
W. Kondrat i inni dopasowywana w zależności od warunków zgryzowych do przedsionkowej powierzchni dolnych zębów lub wyrostka i cementowana (10). Oba te elementy zaopatrzone są w elektroniczne czujniki, których wzajemne zmieniające się relacje są analizowane przez komputer, w wyniku czego otrzymujemy wykresy ruchów żuchwy (ryc. 2). Czujniki powinny być położone w linii pośrodkowej ciała, aby wykonywane ruchy były symetryczne, a także muszą dokładnie leżeć jeden nad drugim, co pozwala uzyskać dokładny pomiar (11). Pozycja startowa dla ruchów żuchwy może być indywidualnie określana w zależności od celu badania. Może to być zarówno pozycja spoczynkowa jak również maksymalne zaguzkowanie. Ważne jest natomiast, aby była ona powtarzalna, gdyż każdy ruch wykonywany jest Ryc. 1. Aparat Arcus Digma firmy Kavo. 3-krotnie przez pacjenta, a komputer wylicza średnią wartość dla danego ruchu. W przypadku braku powrotu żuchwy do punktu referencyjnego mogą występować błędy pomiarowe. Arcus Digma poprzez wykonywane ruchy pozwala automatycznie ustalić indywidualną oś zawiasową. Urządzenie wykorzystuje do określenia parametrów stawowych 3 mm każdego ruchu bocznego oraz 5 mm ruchu protruzyjnego. Aparat ten pozwala określić kąt nachylenia drogi stawowej, kąt Bennetta, natychmiastowe przesunięcie boczne, laterotruzję i kąt prowadzenia przedniego. Badania litewskich naukowców potwierdzają skuteczność działania systemu Arcus Digma w diagnostyce chorób stawów skroniowo- -żuchwowych (12). Cadiax firmy Gamma Dental jest nowoczesnym urządzeniem, które rejestruje i przechowuje dane dotyczące ruchów żuchwy (13). Podobnie jak aparat Arcus Digma składa się z łuku twarzowego zaopatrzonego w oliwki uszne i utrzymywacz nosowy (ryc. 3). W zależności od wersji produktu może występować tu łyżka paraokluzyjna bądź łyżka standardowa mocowana do dolnego łuku za pomocą gęstej masy silikonowej. Do łuku twarzowego mocuje się płytki rejestrujące zaopatrzone w ekrany dotykowe (ryc. 4). Widelec łyżki stanowi zaczep dla specjalnego łuku, zaopatrzonego w pisaki, które dotykając ekranu rejestrują ruchy. Czujniki ekranu dotykowego zbierają dane do analizatora, który podłączany jest do komputera za pomocą USB. Oprogramowanie pozwala na uzyskanie w komputerze wykresów dla poszczególnych ruchów Ryc. 2. Wykresy uzyskiwane na ekranie monitora podczas pracy aparatem Arcus Digma. Ryc. 3. Aparat Cadiax firmy Gamma Dental. 12 PROTETYKA STOMATOLOGICZNA, 2009, LIX, 1
Page 1: PROTET. STOMATOL., 2009, LIX, 1, 10
Page 5 and 6: W. Kondrat i inni System Cadiax oka

peÅna wersja do pobrania - Protetyka Stomatologiczna

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?

peÅna wersja do pobrania - Protetyka Stomatologiczna