26.12.2014 Views

Wykład 2 - Uniwersytet Śląski

Wykład 2 - Uniwersytet Śląski

Wykład 2 - Uniwersytet Śląski

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

Mechanika Kwantowa,

Relatywistyczna Mechanika Kwantowa

Wykład dla Wykład doktorantów

na Studiach Doktoranckich

(20042012


2012

2005)

Wykład 26

„Człowiek zajmujący się nauką nigdy nie

zrozumie, dlaczego miałby wierzyć w pewne

opinie tylko dlatego, że znajdują się one w

jakiejś książce. (...) Nigdy również nie uzna

swych własnych wyników za prawdę

ostateczną”.

A.Einstein w liście do J.Lee,1945

Marek Zrałek

Zakład Teorii Pola i Cząstek Elementarnych

Instytut Fizyki

Uniwersytet Śląski

Katowice, 2004

Katowice, 2012


Kłopoty Fizyki Klasycznej

(dynamika Newtona, Równania Maxwella, Siła Lorentza)

Fraunhofer (1815), Rozszczepiał światło słoneczne za pomocą pryzmatu,

na piękne kolory nakładały się czarne linie (Widmo absorpcyjne).

Kirchhoff, Bunsen (1858), Badali widma podgrzanych

pierwiastków (Widma emisyjne), znaleźli związki pomiędzy

liniami Fraunhofera a liniami pierwiastków.

Mendelejew (1869), układ okresowy, pierwiastki zostały

posegregowane według podobnych własności fizycznych

Balmer (1885), Rydberg (1890), znalezione zostały

fenomanologiczne wzory dla

n

2

λ = 3696

2

długości fal lini widmowych, np. dla wodoru: n − 4

Röntgen (1895), Promienie X


Zeeman (1896), Lorentz (1897), Normalny i anomalny

efekt Zeemana, badali linie widmowe pierwiastków umieszczonych

w polu magnetycznym.

Hertz (1887),Wyładowania pomiędzy elektrodami łatwiej zachodzą gdy jedną z

nich oświetlimy promieniami nadfioletowymi,

Lenard (1902), Promienie nadfioletowe mogą powodować emisję z katody.

Efekt fotoelektryczny

Kirchhoff (1859), Energia wypromieniowana z ogrzanego ciała zależy tylko

od temperatury i częstości promieniowania, postawił pytanie jak wygląda E(T,ν),

Stefan (1879), Boltzman (1884), eksperymentalnie i teoretycznie

pokazali, że E ≈ T 4 ,

3 ν

Wien(1896), znalazł związek ρT

( ν ) = αν exp[ −β

]

T

Lummer, Pringsheim (1899), prawo Wiena nie zgadza się dla ν -> ∞

Promieniowanie ciał doskonale czarnych


! T

(")

ν

Korzystam ze slajdów przygotowanych przez Andrzeja Wróblewski w Jego

wykładzie „Historia fizyki” http://info.fuw.edu.pl/~akw/historia.html


Becquerell (1896), Piotr i Maria Curie (1897),

Promieniowanie β

Joseph, John Thomson (1896),

Promieniowanie katodowe

Rayleigh, Jeans (czerwiec, 1900), Korzystając z elektrodynamiki

Maxwella wyprowadzili wzór na gęstość promieniowania ciała doskonale

czarnego:

Liczna dozwolonych wartości częstotliwości dla (ν, ν + dν):

Zasada ekwipartycji energii:

N( ν ) dν

=


V 2

ν dν

3

c

stąd

E = k T

2

N( ν ) 8πν

ρ

T( ν ) = E =

3

V c

kT


A.Wróblewski

ν =c / λ; e(λ,T) = -ρ T (ν) dν/dλ =ρ T (ν) c/λ 2


PLANCK:

Fenomenologia:

ρ ( ν )

T

3

= αν

1


(exp[ ] −1)

kT

αν

βν

(exp[ ] −1)

kT



kT

3

c

2

8πν

Teoria klasyczna: ρ

T( ν ) = kT ;

3

c

W granicy : ! " 0

αT / β à 8πkT/c 3 ;

zupełnie źle dla ! " #.

Planck zrezygnował z zasady ekwipartycji energii, zamiast tego

przyjął:

2

8πν


ΔE = hν,

ρT( ν ) =

3

c hν

(exp[ ] −1)

i otrzymał wzór na gęstość energii:

Wyznaczył wartość stałych h i k.

kT


A.Wróblewski


Początki mechaniki kwantowej

Planck wpadł na pomysł: Energia drgającego oscylatora

jest skwantowana. Fala elektromagnetyczna jest

klasyczna. Fala ma energie oscylatora. Jeżeli oznaczymy

częstość jako , to energia takiej fali przyjmuje postać:

!

1900

rok

E

= ν h = ω ;

ω = 2πν

; =

h

.


h

-34

= 6.62606876 × 10 Joul sek h - Stała Plancka

Czemu tak

„Natura pozwoliła nam abyśmy wypili

duże piwo albo nic”

George Gamow


A. Einstein znalazł wyjaśnienie zjawiska

fotoelektrycznego w 1905 r.

WYBIJANE

ELEKTRONY

TŁO

omienia świetlne powinno się

ażać za strumień małych

ąstek, które nazwano

F O T O N A M I

hemik - Gilbert Lewis).

arówka wysyła w ciągu 1 sek

miliardów miliardów

onów).

ØEnergia wybijanych elektronów nie zależy od natężenia

fali elektromagnetycznej, zależy natomiast od częstości

padającego światła,

ØLiczba wybijanych elektronów zależy od natężenia fali

elektromagnetycznej

Ślad Plancka – energia każdego fotonu jest

proporcjonalna do częstości fali:

E=


ω


Do tej pory światło było traktowane jako fala elekromagnetyczna,

typowe zjawiska były obserwowane: dyfrakcja i interferencja

v Einstein – fala elektromagnetyczna to

strumień fotonów (1905),

v Potwierdzenie doświadczalne – rozpraszanie

fali elektromagnetycznej na elektronach

Compton (1922).

DUALIZM

KORPUSKULARNO

-- FALOWY

Ø Cząstkowy i falowy aspekt

światła są nierozłączne,

W 1923 roku Louis de Broglie -----

----dualizm dotyczy wszystkich

cząstek, także posiadających masę

różną od zera.

Ø Mogę podać jedynie

prawdopodobieństwo lokalizacji

fotonów,

Ø Identyczne fotony mogą się w

różny sposób zachowywać .


A.Wróblewski


A.Wróblewski

Konferencja Solvayowska

1911 rok

§ Akceptacja tego co dotąd

§ Co dalej


A.Wróblewski


A.Wróblewski


A.Wróblewski


Model Bohra (1912)

kwantowanie energii: E = - d / n 2 ;

kwantowanie momentu pędu: l z = n h/2π.

Doświadczenie Francka – Hertza (1913)

Strumień elektronów z monochromatora ustalającego dokładnie

ich energię wpuszczany jest do pojemnika z gazem np. CO,

utrzymywanym w niskiej temperaturze. Rozproszone elektrony

przechodzą do analizatora, ten przepuszcza elektrony o ustalonej

energii ( obecnie ΔE to energia rzędu 0.005 eV) do detektora.

Detektor mierzy liczbę elektronów N o danej energii.

N = f(E)


A.Wróblewski


A.Wróblewski


A.Wróblewski


A.Wróblewski


A.Wróblewski


A.Wróblewski


A.Wróblewski


A.Wróblewski


A.Wróblewski


A.Wróblewski


A.Wróblewski


A.Wróblewski


A.Wróblewski


A.Wróblewski


A.Wróblewski


A.Wróblewski


A.Wróblewski


A.Wróblewski


Pierwsze uwagi Diraca o istnieniu antymaterii A.Wróblewski


A.Wróblewski


A.Wróblewski


Fundamentalne prace z

Nierelatywistycznej Mechaniki Kwantowej

do lat 30-tych (Powstanie Mechaniki Kwantowej).

1. Planck -- 1900

2. Lenard --1902

3. Einstein -- 1905

4. Rutherford --1911

5. Bohr -- 1913

6. Franck i Hertz --1913

7. Millikan -- 1913

8. Sommerfeld --1915

9. Stern i Gerlach --1921

10. Compton --1922

11. De Broglie -- 1924

12. Pauli -- 1924, 1925

13. Bose -- 1924

14. Uhlenbeck i Goudsmit --1925

15. Heisenberg --1925, 1927

16. Schrödinger -- 1926

17. Born -- 1926

18. Dirac -- 1926, 1928

19. Fermi --1926

20. Davisson i Germer -- 1927

21. Von Neumann – 1932

22. Einstein, Podolsky, Rosen -- 1935

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!