Zmiany polskiego prawa wodnego niezbędne dla pełnej ... - WWF

• zagadnienia dot. funkcjonowania państwowej służby hydrologiczno- meteorologicznej oraz
państwowej służby hydrogeologicznej,
• zagadnienia związane z wydawaniem pozwoleń wodnoprawnych.
Ważnym celem programowym, którym kierowano się przy przygotowywaniu projektu zmian
ustawy z dnia 18 lipca 2001 roku Prawo wodne - było dalsze uszczegółowienie transpozycji do
polskiego systemu prawnego postanowień Ramowej Dyrektywy Wodnej. W pakiecie zmian
najistotniejszymi elementami są m.in.:
• uzupełnienie zasad ogólnych, którymi należy kierować się w gospodarowaniu wodami oraz
wprowadzenie regulacji umożliwiających lepszą koordynację współpracy Polski z innymi
krajami w gospodarowaniu wodami w międzynarodowych dorzeczach;
• wprowadzenie zmian pozwalających na ustalenie koniecznych celów środowiskowych
(w zakresie ilości i jakości zasobów wodnych);
• sprecyzowanie celów ochrony wód oraz określenie działań dla ich osiągnięcia oraz
uwzględnienie konieczności wprowadzenia do ustawy, wymaganego Ramową Dyrektywą
Wodną, terminu osiągnięcia przez Kraje Członkowskie Unii Europejskiej, dobrego stanu lub
dobrego potencjału zasobów wodnych, jak również uwzględnienie, dopuszczonych RDW,
odstępstw od powyższych wymagań;
• wprowadzenie systemu opiniowania i konsultacji w procesie przygotowywania planów
gospodarowania wodami na obszarach dorzeczy, jako istotnego elementu prac planistycznych
umożliwiającego społeczeństwu aktywny udział w procesach decyzyjnych.
Przedstawiony zakres dokonanych już i proponowanych nowelizacji tworzy wrażenie, że obecna
Ustawa Prawo wodne jest instrumentem zapewniającym znaczne pełniejsze, niż tekst Ustawy w dniu
jej uchwalenia, wdrażanie zasad Dyrektywy Ramowej i innych związanych z nią dyrektyw unijnych.
Jednakże, analizując bliżej rozwiązania prawne według obecnego kształtu Ustawy oraz
proponowanych zmian, dochodzimy do przekonania, że transpozycja prawa europejskiego do
prawa polskiego jest pozorna. Przepisano bowiem szereg podstawowych postanowień Dyrektywy do
ustawy prawo wodne pozostawiając zapisy dotychczasowe, często sprzeczne z duchem dyrektywy,
które w sposób zasadniczy utrudniają kompromis w nawiązaniu do konfliktu ”cele środowiskowe
a gospodarcze”. Te sprzeczności, określone terminem ”barier” mają źródło w rozwiązaniach prawnych
Ustawy i są konsekwencją tradycyjnej interpretacji roli, pozycji, celów i zadań gospodarki wodnej.
Mówiąc o tradycyjnej interpretacji mamy na myśli poglądy sprzed Raportu Rzymskiego
i rozszerzających go kolejnych dokumentów i postanowień o zakresie międzynarodowym.
27