Ο Εργαζόμενος στην Ελλάδα και την Ευρώπη - Εκπαίδευση και Δια ...

καταστήσει ακόμα πιο υγιείς και παραγωγικούς, τόσο για το δικό τους όφελος όσο και γιααυτό της επιχείρησης στην οποία εντάσσονται.Το έργο του ιατρού εργασίας αποτελεί, συνεπώς, μια ωφέλιμη προοπτικά επένδυση καιδεν πρέπει, από την άποψη αυτή, να θεωρείται ένα επιπλέον βάρος και μία τυπική νομικήυποχρέωση για την επιχείρηση. Ας μην ξεχνάμε ότι η υγιής ζωντανή εργασία του εργατικούδυναμικού είναι η πολυτιμότερη πηγή και εισροή του δυναμισμού μιας επιχείρησης.Έτσι, οι επιχειρήσεις που έχουν ενσωματώσει στην εργασιακή τους πολιτική το θεσμό καιτο ρόλο του ιατρού εργασίας μονάχα κέρδος μπορούν να αποκομίσουν, καθόσον η προαγωγήτης υγείας και η πρόληψη των ασθενειών δεν μπορούν παρά να συμβάλουν στη μακροπρόθεσμηεπιβίωση και ανάπτυξή τους. Στο σημείο αυτό, καλό είναι σημειωθεί ότι ταμέτρα για την προστασία και προαγωγή της υγείας των εργαζομένων δε μεγιστοποιούναπαραίτητα το κόστος λειτουργίας της επιχείρησης, αφού μακροπρόθεσμα η πρόληψη λειτουργεί«οικονομικά», με την έννοια ότι προλαμβάνει μελλοντικές δαπάνες που μπορεί νααφορούν μια σειρά από ασθένειες και ατυχήματα.Στο σημείο αυτό ένα παράδειγμα, που περιγράφουν οι Π. Παπαδόπουλος, Η. Μπανούτσοςκαι Συνεργάτες, είναι διαφωτιστικό: «Σε ένα τμήμα μίας ελληνικής επιχείρησης, οιεργαζόμενοι παρουσίαζαν προβλήματα με το μυοσκελετικό τους σύστημα, διότι έσκυβανπολύ συχνά και σήκωναν από χαμηλά με τα χέρια βαριά αντικείμενα. Η πρότασή τους γιαπρομήθεια μηχανικών μέσων, τα οποία θα διευκόλυναν τους εργαζόμενους στην άρση καιδιακίνηση των φορτίων, δεν έγινε αποδεκτή από την εργοδοσία για λόγους οικονομίας.Αντί αυτού η εταιρεία πρότεινε «να ξεκουράζονται οι εργαζόμενοι όποτε θέλουν». Ότανυπολογίστηκε, μόνο για το έτος 2003, το κόστος των απουσιών των εργαζομένων τουτμήματος εξαιτίας ασθενειών με διάγνωση «οσφυαλγία» ή «τενοντίτις», στο οποίο προστέθηκεκαι το κόστος των υπερωριών που έγιναν από τους υπόλοιπους εργαζόμενους λόγωτης απουσίας των ασθενών συναδέλφων τους, διαπιστώθηκε ότι ήταν ίσο με το ποσόπου απαιτούνταν για την αγορά των μηχανικών μέσων που δεν ήθελε να προμηθευτεί ηεταιρεία για λόγους οικονομίας. Δηλαδή, αν η εταιρεία από την αρχή είχε επενδύσει σεμέτρα προστασίας της υγείας των εργαζομένων, εφάπαξ αγορά κάποιων μηχανικών μέσων,θα είχε εξοικονομήσει χρήματα από τη μείωση του αριθμού των απόντων επί σειράετών και θα είχε επιτύχει αύξηση της απόδοσης της εργασίας» (Π. Παπαδόπουλος, Η.Μπανούτσος, & Συνεργάτες 2004: 6.1).Σε σχέση με τα παραπάνω, είναι άκρως ενδιαφέρον το γεγονός ότι οι επιτυχημένες επιχειρήσειςδιεθνώς προσφέρουν άριστες υπηρεσίες ιατρικής της εργασίας στους εργαζομένουςτους, πράγμα που σημαίνει ότι αν υπήρχε η παραμικρή υποψία μακροπρόθεσμου κόστους,θα έπρατταν διαφορετικά. Το ίδιο ισχύει και για τις μικρές επιχειρήσεις. Οι Π. Παπαδόπουλος,Η. Μπανούτσος και Συνεργάτες μας βοηθούν να κατανοήσουμε το λόγο μ’ένα ακόμα παράδειγμα: «Ας εξετάσουμε το υποθετικό παράδειγμα δύο επιχειρήσεων. Ημία έχει 10 εργαζόμενους και η άλλη 500. Το ημερομίσθιο, μαζί με τις ασφαλιστικές εισφορές,είναι 50 ευρώ και στις δύο επιχειρήσεις. Ο ετήσιος τζίρος της μικρής είναι 30.000ευρώ και της μεγάλης είναι 3.000.000 ευρώ. Αν κάποια μέρα, η καθεμία έχει από έναν εργαζόμενοαπόντα λόγω ασθένειας ή ατυχήματος, αυτό μεταφράζεται ως εξής:1. Για τη μικρή θα απουσιάζει το 1/10 ή το 10% του προσωπικού της, ενώ για τη μεγά-32