MARKOWY ZEGAREK TO COÅš WIÄ˜CEJ NIÅ» TYLKO ... - Wittchen

More documents

Recommendations

Info

NA POCZĄTKU BYŁO JAJKO Pierwszy zegarek przenośny skonstruował w 1510 roku – pół wieku po wynalezieniu zegara z napędem sprężynowym – młody norymberski ślusarz Peter Henlein. Sporo czasu jednak upłynęło, zanim niewielka, mieszcząca się w kieszeni skrzyneczka zwana „jajkiem norymberskim” choć trochę upodobniła się do dzisiejszych IWC, omeg czy roleksów. Historia zegarków to niekończący się ciąg zmian i udoskonaleń. Z każdym kolejnym krokiem wzrastała ich precyzja. Początkowo stosowano tylko jedną wskazówkę, a niedokładność pomiaru czasu wahała się od 15 do 30 minut na dobę! Dopiero Holender Christiaan Huygens w 1695 roku umieścił w mechanizmie spiralny włos (sprężynkę balansu), dzięki któremu stało się możliwe wprowadzenie drugiej wskazówki – minutowej. Na wskazówkę sekundową trzeba było poczekać kolejnych sto lat. Ale dopiero w 1916 roku Eduard Heuer opatentował Micrograph – urządzenie odmierzające czas z dokładnością do 1/100 sekundy. Wynalazek ten dał firmie TAG Heuer przywilej mierzenia czasu podczas igrzysk olimpijskich – w Antwerpii (1920), Paryżu (1924) i Amsterdamie (1928). Z KIESZENI NA RĘKĘ Od XVII wieku do końca II wojny światowej wśród czasomierzy niepodzielnie panowała tak zwana „cebula” – okrągły zegarek na łańcuszku, noszony przez dżentelmenów w kieszonce kamizelki. Jak powszechnie wiadomo, potrzeba jest matką wynalazku. Wprawdzie już w 1810 roku Breguet skonstruował czasomierz na rękę dla królowej Neapolu, jednak do powszechnego noszenia zegarków na przegubie przyczyniło się... wojsko. W warunkach polowych „cebula” nie sprawdzała się najlepiej. W 1886 roku Gerard-Perregaux opracował więc na zamówienie Cesarskiej Floty Wojennej Niemiec naręczny model dla żołnierzy, wyposażony dodatkowo w specjalną kratkę chroniącą szkiełko przed stłuczeniem. W 1904 roku podobny zegarek skonstruował Louis Cartier ZENITH El Primero WITTCHEN 49
strefa konesera 50 WITTCHEN LONGINES BREITLING Superocean MAURICE LACROIX Regulateur ROLEX Submariner OMEGA De Ville dla swojego przyjaciela, brazylijskiego lotnika Alberta Santosa Dunonta. Poza frontem zegarki nowego typu stały się popularne dopiero w XX wieku – do powszechnego użytku wprowadził je w 1920 roku Rolex. Wkrótce produkcję rozpoczęły również inne firmy – „cebule” miały nieodwołalnie odejść do lamusa. Jednak sława i prestiż największych firm zegarmistrzowskich zaczęły się dużo wcześniej. Oczywiście w Szwajcarii. SZWAJCARSKA PRECYZJA IWC Schaffhausen, Patek Philippe, Omega, Longines, Blancpain, Mont Blanc, TAG Heuer, Doxa... Niektóre szwajcarskie firmy istnieją na rynku już od dwóch stuleci, niezmiennie precyzyjne i wciąż najwyższej klasy. Inne – jak marka Maurice Lacroix, która na rynek wkroczyła stosunkowo niedawno – brak tradycji nadrabiają jakością. Od lat producenci z innych krajów próbują dorównać Szwajcarom – własne linie zegarków wypuszczają na rynek słynne marki odzieżowe, takie jak włoskie Dolce & Gabbana czy Gucci albo angielskie Burberry. Jednak tylko nielicznym udaje się doścignąć mistrzów. Wśród nich wyróżnia się firma Rolex, założona w Anglii przez Niemca Hansa Wilsdorfa – może się ona poszczycić tradycją sięgającą XIX wieku. Trudno konkurować z firmami, które konsekwentnie od podstaw budowały prestiż marki, jeszcze trudniej – z twórcami najbardziej przełomowych rozwiązań w zegarmistrzostwie. Nawet zegarek elektroniczny to – wbrew pozorom – wcale nie wynalazek Amerykanów czy Japończyków. Pierwszy czasomierz kwarcowy wyprodukował w latach 50. Patek Philippe. Tradycja zobowiązuje. Genewa stała się światową stolicą zegarków już w XVI wieku. W 1601 roku założono tu pierwszy w historii cech zegarmistrzów, MAGELLAN
Page 1: strefa konesera 48 WITTCHEN PATEK P
Page 5: strefa konesera 52 WITTCHEN IWC Da

MARKOWY ZEGAREK TO COÅš WIÄ˜CEJ NIÅ» TYLKO ... - Wittchen

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?